در حواشي بند ۱۴ اصلاحيه آئين نامه تاسيس داروخانه
تنبل نرو به سايه...
نفهميديم چه كسي از راه رسيد و يك اصلاحيه جديد مطرح كرد كه آقايان و خانم هاي دكتر بيخود معطل نشويد. از اين به بعد هركس پول داشت و اتفاقاً داروساز هم نبود (چون اكثر داروسازان بي پول هستند و برعكس) مي تواند داروخانه تاسيس كند!
دكتر لاله ميراسكندري
بيش از يك ماه است كه بحث و جدل در مورد اصلاحيه جديد آئين نامه تاسيس داروخانه برقرار است. ماجرا همان طور كه مي دانيد از اين قرار بود كه اخيراً اصلاحيه جديدي براي قانون تاسيس داروخانه ها وضع شده بود كه بند ۱۴ آن از اين قرار بود كه از اين پس اشخاص غير داروساز هم مجوز تاسيس داروخانه خواهند داشت. اين خبر در جامعه داروسازان به حدي تكان دهنده بود كه از همان لحظه نخست انواع اعتراضات را از سوي اين جامعه برانگيخت.
هنوز ۲ سال از تصويب آخرين مقررات سخت طاقت فرسا و دور از دسترس تاسيس داروخانه توسط پزشكان داروساز نگذشته است. طي اين قانون جديد شرط تاسيس داروخانه به كسب امتيازات بسيار بالا و قرار گرفتن در صف هاي طولاني نوبت جواز بود كه ناخودآگاه (يا خودآگاه!) باعث مي شد وقتي يك داروساز بتواند داروخانه اي تاسيس كند كه موهايش رنگ دندان هايش سفيد شده باشد. (يا به طور كلي هر دو را از دست داده باشد!) در چنين شرايطي كه پزشكان داروساز براي كسب امتيازات لازم در نقاط دورافتاده و بدون امكانات (كه امتياز سالانه بالاتري دارند) مشغول خدمت بودند و يا براي تاسيس داروخانه خارج از نوبت مجبور بودند هزينه بسيار هنگفتي براي خريد جوازهاي قديمي صرف كنند ناگهان نفهميديم چه كسي از راه رسيد و يك اصلاحيه جديد مطرح كرد كه آقايان و خانم هاي دكتربيخود معطل نشويد از اين به بعد هركس پول داشت و اتفاقاً داروساز هم نبود (چون اكثر داروسازان بي پول هستند و برعكس) مي تواند داروخانه تاسيس كند! يعني اينكه تا به حال هرچه دود چراغ خورده ايد؛ صبر كرده ايد و زحمت كشيده ايد، دود هوا!!
اين بند ۱۴ معروف اين قدر دور از ذهن و عجيب به نظر مي رسيد كه نگارنده اين مطلب كه خود دكتر داروساز است و سعي مي كند تمام اخبار مربوط به اين رشته را انعكاس دهد نوشتن درباره آن را كمي (بيش از كمي) سخت يافت و نتوانست مطلبي در اين مورد بنويسد، بعضي مطالب اين قدر واضح هستند كه نوشتن در مورد آنها احساس مسخره اي به آدم منتقل مي كند. البته خب نهايتاً آنچه انتظارش مي رفت و غير از اين هم ممكن نبود، به وقوع پيوست. يعني اعتراضات نتيجه بخشيد و بالاخره آن بند كذايي از اصلاحيه حذف شد.
بالاخره در تاريخ ۱۱/۳/۸۳، دكتر مسعود پزشكيان وزير بهداشت درمان و آموزش پزشكي اعلام كرد: «مشكل داروسازان با توافق بين معاونت غذا و داروي وزارت بهداشت و نمايندگان دانشجويي دانشكده هاي داروسازي كشور حل شد.»
وي همچنين اظهار كرد: «نمايندگان دانشجويي در جلسه اي با معاونت غذا و داروي وزارتخانه، مخالفت خود را با يك بند اين اصلاحيه اعلام كردند كه وزارت بهداشت نيز با بررسي نظرات آنان به اصلاح آن اصلاحيه (!) و حذف بند ۱۴ آن اقدام كرد.»
البته بماند كه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي با اين همه تجربه و متخصص و مطلع در امور مختلف چرا از ابتدا چنين بندي را در اصلاحيه جا داد كه بعد مجبور شود آن را حذف كند و باز بماند كه تعجب ايشان از تحصن ها و اعتراضات و تعطيلي كلاس ها خود جاي تعجب دارد! به هر حال خوشحاليم كه به قول ايشان «سوءتفاهمات» برطرف شد.
حالا اين سطور را مي نويسم كه يك وقت نگوييد: «تنبل نرو به سايه، سايه خودش مي آيد»!! يعني اين قدر صبر كرديد و چيزي ننوشتيد تا كلاً قضيه تمام شد! نه، بعضي اوقات در مورد بعضي اتفاقات بهتر است چيزي نگويي و ننويسي و كار را به بزرگترها واگذار كرد.
|