يكشنبه ۲۵ مرداد ۱۳۸۳ - سال دوازدهم - شماره - ۳۴۶۷
بعد از ۱۵ سال ممكن است دوباره اتفاق بيفتد
يورش ملخ ها به ايران
بخش كوچكي از يك توده ملخ به اندازه متوسط به مقدار غذايي معادل غذاي مورد نياز براي سير كردن ۱۰ فيل، ۲۵ شتر و ۲ هزار و ۵۰۰ انسان احتياج دارد
013089.jpg

معصومه صفايي 
باران هميشه هم آنطور كه ما تصور مي كنيم رحمت و بركت نيست. اين بار بارش باران هاي موسمي درشمال آفريقا فاجعه اي را به دنبال داشته كه هر روز بيشتر و بيشتر دامن مي گستراند.
افزايش جمعيت ملخ ها در بهار۲۰۰۳  و بعد از آن باران نابه هنگام ديگري كه دراكتبر باريد، شرايط رشد و تكثير را براي تخم ملخ هاي موجود درخاك آنچنان بهينه كرد كه لشگرهايي مهاجر از اين آفت مرگبار شكل گرفت. موريتاني اولين قرباني اين بارش نابه هنگام شد و اين هجوم درموريتاني تا آنجا بالا گرفت كه از FAO سازمان خواربار جهاني طلب كمك كرد. توده هاي انبوه ملخ مي توانند هزاران كيلومتر دورتر از زادگاه خود به مناطقي متفاوت مهاجرت كنند. به عنوان مثال در سال ۱۹۹۴ ملخ هاي مهاجر، از شمال غرب آفريقا تا جزاير بريتانيا پرواز كردند. علاوه بر آن در سال ۱۹۸۸، ملخ هاي مهاجر توانستند فاصله۵۰۰ كيلومتري غرب آفريقا تا جزاير كارائيب را به مدت۱۰ روز طي كنند. ملخ هاي صحرايي مهاجر قادرندتمام توده وزن زنده (بيوميس) موجود در يك منطقه را به طور كامل از ميان ببرند.
اين هجوم تمام محدوده شمال - شمال غرب و شمال شرق آفريقا و علاوه بر موريتاني كشورهاي مالي، نيجر، مصر ، ليبي، مراكش و الجزاير و قسمت هاي محدودي از چندين كشور ديگر را در بر گرفت تا اينكه به سواحل درياي سرخ رسيد و هنوز اميدي بود تا با كنترل جمعيت اين آفت در كشور سودان، از عبور ملخ صحرايي از درياي سرخ جلوگيري شود. ولي با تمام تلاش ها و كمك هاي جهاني، كمبود سم در كشورهاي درگير و نيز قدرت بالاي تطابق و توليد مثل در عين حال قدرت بالاي پرواز اينگونه( ۳۰۰ كيلومتر بدون وقفه) باعث شد حتي دريا هم سد راهشان نشود.
برنامه هاي كنترل جمعيت ملخ صحرا در توكار دلتا در ساحل درياي سرخ در سودان هم جواب نداد و ملخ صحرا از آب هاي درياي سرخ نيز گذشت و دو سه ماهي است كه لشگر ملخ ها وارد خاك هاي عربستان شده و در جده تخمگذاري نسل سوم اين ملخ ها آغاز شده است. تاكنون صد هزار هكتار از اراضي صحراي عربستان هم درگير اين آفت شده، البته عربستان امكانات خوبي براي كنترل اين آفت در اختيار دارد اما با تمام اين اوصاف در صورت عبور ملخ صحرايي از مرزها، كشورهاي اردن، ايران، كويت و عراق نيز مورد هجوم قرار خواهند گرفت.
البته ۱۵ سال پيش يك بار ديگر اين اتفاق افتاده بود پاييز سال ۱۳۶۸. ملخ هاي صحرايي وارد ايران شدند و باز هم كانون ماجرا از شمال آفريقا بود و در اين هجوم نسل سوم اين ملخ ها به ايران رسيد و خسارات زيادي را به كشاورزان خوزستاني وارد آورد. پاييز نزديك است و ملخ ها نيز فاصله چنداني با كشور ما ندارند.
مهندس هيربد، مدير مبارزه با آفات عمومي سازمان حفظ نباتات مي گويد:« امكان ورود اين آفت به كشور ما وجود دارد و دولت بايد آمادگي لازم را براي مبارزه با آن داشته باشد، چرا كه طبق قانون كنترل جمعيت آفات خارجي در زمين هاي كشاورزي برعهده دولت بوده و دولت موظف است به طور فراگير بر اين مساله نظارت كند. ما با توجه به امكاناتمان آمادگي اوليه را براي كنترل ملخ ها داريم ولي براي تكميل كار طرح اضطراري مبارزه با ملخ هاي صحرايي را حدود ۵ ماه پيش به سازمان مديريت و برنامه ريزي كشور ارايه كرده ايم كه متاسفانه هنوز هيچ ابلاغي بر مبناي تصويب يا رد اين طرح به ما ارايه نشده است.»
013119.jpg

ملخ هاي صحرايي با مهياشدن شرايط رطوبت كافي و دمايي حدود ۲۵ درجه به سرعت رو به تكثير مي گذارند و بعد از مدتي با افزايش جمعيت، ميل به مهاجرت پيدا كرده و راهي مناطق ديگري مي شوند. اين ملخ ها معمولا از ابتداي اسفندماه شروع به تكثير كرده و به طور متناوب جمعيت آنها در سال ۲ تا ۴ بار طغيان مي كند.
از دو ماه پيش تا حالا ملخ هاي صحرايي در عربستان اطراق كرده اند و بيشتر از ۱۰۰هزار هكتار از اراضي اين كشور را مورد هجوم قرار داده اند و فاصله اي تا كشور ما ندارند.
و اما امكان مبارزه و كنترل جمعيت اين آفت؛ معمولا براي مبارزه با ملخ ها از سم دي آلدرين استفاده مي شود ولي با توجه به پيامدهاي زيست محيطي اين نوع سم استفاده از آن در اغلب كشورها قدغن شده است و از آفت كش هايي با سميت كمتر نسبت به دي آلدرين استفاده مي شود كه درنتيجه ميزان سم بيشتري بايد مورد مصرف قرار گيرد. اين است كه كميته بين المللي رسيدگي كننده به آفت هاي حاصل از ملخ هاي صحرايي درصدد جايگزين كردن روش هاي ماندگار براي مبارزه با اين گونه برآمده است. مثلا يكي از اين راه ها كنترل بيولوژيك اين گونه است. يكي از شركت هاي دست اندركار پيشنهاد كرده است براي مبارزه با گونه خاصي از ملخ هاي شاخك كوتاه با نام Acrididae از اسپورهاي قارچيMetarhizium ansoplia واريته acridium كه براي اين نوع ملخ بيماري زاست استفاده شود. اسپور اين قارچ باعث اپيدمي هاي محلي اي در جمعيت ملخ هاي معمولي و صحرايي مي شود. اسپور اين قارچ به راحتي در مقادير زياد توليد شده و درنتيجه اين مشخصه آن را به كانديداي مناسبي براي مبارزه بيولوژيك با اين ملخ ها تبديل كرده است.
اما در حال حاضر درصورت ورود ملخ صحرايي به ايران تنها راه عملي مبارزه با آن استفاده از سموم شيميايي است كه به سه طريق انجام مي شود. طعمه پاشي كه با آلوده كردن سبوس گندم به سم انجام مي شود، سم پاشي مستقيم يكي به روش محلول پاشي زميني با سم پاش هاي دستي و محلول پاشي هوايي. مهندس هيربد در رابطه با تمهيدات انديشيده شده براي ورود احتمالي و مبارزه با ملخ صحرايي مي گويد: «مبارزه ما در ايران به صورت ضربتي انجام مي شود يعني ما راهي نداريم جز اينكه منتظر ورود اين گونه بشويم و با مبارزه مستقيم آنها را ازبين ببريم. مبارزه درازمدت براي ما عملي نيست چرا كه زادگاه و محل رشد و نمو اين گونه جاي ديگري است، در آفريقا.»
وي امكانات و اعتبارات لازم براي اقدامات ضروري را كافي نمي داند چرا كه براي كنترل جمعيت ملخ هاي صحرايي به سم و نيروي كار بسيار زيادي احتياج است. اما چطور مي توان از زمان عبور اين گونه از مرزهاي كشور اطلاع پيدا كرد؟ آيا امكان آن وجود دارد كه به محض ورود با آن به مبارزه پرداخت؟
هيربد مي گويد: «ما از طريق سايت هاي اينترنتي و سازمان هاي رسمي بين المللي مسوول اطلاعات مي گيريم. ازطريق ميداني امكان حصول اطلاع از ورود اين آفت به كشور وجود ندارد FAO. ايستگاه هاي اطلاعاتي را در سطح كشورها ازجمله ايران دارد كه به محض اطلاع از ورود، خبر را به رم مركز FAO سازمان خواربار جهاني مخابره كرده و آنها هم به ما اطلاع مي دهند.»
اگر ملخ صحرايي از مرزها بگذرد و وارد ايران شود استان هاي جنوب و جنوب غربي را درگير خواهد كرد و قطعا در صورت سستي در اقدام به موقع و به قولي ضربتي، خسارات جبران ناپذيري به كشاورزان وارد خواهد آمد. اميد است طرح اضطراري مبارزه با ملخ هاي صحرايي قبل از اينكه دير بشود در سازمان مديريت و برنامه ريزي كشور مورد بررسي قرار بگيرد. ملخ ها فاصله چنداني با ما ندارند. لازم به ذكر است كه برنامه كنترل جمعيت ملخ در سال هاي ۱۹۸۷ و ۱۹۸۹ چندين سال طول كشيد و هزينه اي بالغ بر ۳۰۰ ميليون دلار تا ريشه كن شدن در برداشت.
ملخ صحرايي Desert Locust جزو خانواده ملخ  هاي معمولي Gras Shopper است. اين ملخ ها پاهاي عقبي بزرگي دارند كه براي جهيدن تكامل يافته است . طول عمر اين گونه بسته به شرايط مختلف متفاوت از ۳ تا ۵ ماه است. حوزه پراكنش ملخ هاي صحرايي به بيابان هاي خشك و نيمه خشك آفريقا، شرق و جنوب شرق آسيا كه بارش سالانه كمتر از ۲۰۰ ميلي متر دارد، مي رسد. وسعت اين حوزه ۱۶ ميليون كيلومتر مربع، شامل ۳۰ كشور جهان است. البته هنگامي كه ملخ هاي صحرايي به صورت آفت در مي آيند وسعت اين حوزه افزايش يافته و به ۲۹ ميليون كيلومتر مربع مي رسد. اين حشرات در مواقع مهاجرت مي تواند محصولات كشاورزي يك دهم مردم جهان را نابود كنند.
قديمي ترين آفت گزارش شده از اين حشره به زمان مصر باستان باز مي گردد.
هر ملح صحرايي در طول زندگي خود ۳ مرحله را پشت سر مي گذارد. مرحله تخم (دو هفته)، شفيره بدون بال (۳۰ تا ۴۰ روز)، ملخ بالغ (۳ هفته تا ۹ ماه ولي به طور معمول ۳ تا ۴ماه). هر ملخ ماده در طول زندگي خود ۳ بار تخم مي گذارد و هر بار ۱۸ تا ۹۵ تخم در عمق ۱۰ تا ۱۵ سانتي متري خاك مدفون مي كند. ملخ هاي صحرايي معمولا در جهت وزش باد پرواز كرده و بسته به سرعت وزش باد از ۱۶ تا ۱۹ كيلومتر در ساعت سرعت دارند. در مواقع مهاجرت هر توده ملخ ۵ تا ۱۳۰ كيلومتر را در هر روز طي مي كند. اين ملخ ها قدرت بسيار زيادي در پرواز دارند به طوري كه عرض درياي سرخ را كه حدود ۳۰۰ كيلومتر است، فقط در يك پرواز بدون وقفه طي مي كنند.
هر توده ملخ حداقل ۴۰ ميليون وحداكثر ۸۰ ميليون ملخ در هر كيلومتر مربع است و اما اشتهاي اين گونه؛ هر ملخ روزانه به ميزان غذايي به اندازه وزن خود نياز دارد. در حالي كه بخش كوچكي از يك توده ملخ به اندازه متوسط به مقدار غذايي معادل غذاي مورد نياز براي سير كردن ۱۰ فيل، ۲۵ شتر و ۲ هزار و ۵۰۰ انسان احتياج دارد وهرچه تعداد ملخ ها بيشتر شود، رفتارشان را از يك ملخ واحد به ملخي كه بخشي از يك گروه است تغيير مي دهند.

آخرين شيرهاي آسيا در جنگل گير
سلاطين تنهاي وحش
تنها باز مانده گونه آسيايي شير كه حدود ۵۰ سال پيش در جنوب ايران به خصوص دشت ارژن استان فارس زندگي مي كرد، امروز در جنگل گير واقع در كيتاور هند زندگي مي كند
013110.jpg

يال و كوپال و پنجه و دندان، ويژگي هاي جاودان شير، در طول اعصار او را به موجودي اساطيري بدل ساخته است. از شيرهاي اساطيري آسيا اكنون چه بازمانده است؟
زماني شيرهاي آسيايي سلطان وحش بودند، از مديترانه تا هند. امروز فقط ۳۰۰ قلاده باقيمانده است.
جالب اين است كه بسياري از مردم جهان فكر مي كنند شير يك جانور آفريقايي است و اين گمان از آنجا سرچشمه مي گيرد كه شيرها تقريبا در همه جاي ديگر جهان - به جز آفريقا - كشته و نابود شده اند. ۱۰هزار سال پيش شيرها در بخش هاي گسترده اي ازكره زمين زندگي مي كردند، همينطور انسان ها و چون انسان ها تكثير و بيشتر و بيشتر شدند، با شيرها بر سر بالاترين حلقه زنجيره غذايي، يعني گوشت، به رقابت پرداختند و فشار خود را بر شيرها افزودند. در مبارزه انسان و شير، طبيعي بود كه انسان برنده مي شد؛ شيرها رفته رفته عقب نشستند تا آنجا كه امروز فقط بخش بسيار كوچكي از زيستگاه هاي پيشين خود را، آن هم به كمك انسان حفظ كرده اند و شير آسيايي، زير گونه اي كه حدود صد هزار سال پيش از گونه آفريقايي جدا شد، بر ناحيه اي بسيار كوچك، تكه اي ناچيز از قلمرو پيشين خود حكومت مي كند.
كشور هند با زحمت و افتخار، سرپرستي اين حدود۳۰۰ قلاده باقيمانده را كه عمدتا در پناهگاهي به مساحت ۵۶۰ مايل مربع زندگي مي كنند، به عهده دارد.
013128.jpg
يك ماده شير با آرامش در جنگل هاي گير زندگي مي كند، بي آنكه بدانند چه دشواري هايي در سر راه زندگي اش قرار دارد.

يك سال و نيم طول كشيد تا توانستم اجازه گشت و گذار در تمام «جنگل گير» - پناهگاه شيرهاي هند- را به دست آورم و بدون صرف وقت توانستم ببينم كه چرا اين شيرها به سمبل شكوه و بزرگي بدل شده اند. ببر، آرام و خفيه، بدون آنكه ديده شود در جنگل مي خزد، اما شير بر زمين خويش مي ايستد، كنجكاو و بي هراس؛ شيردلانه. در طول سه ماه زندگي در سرزمين شيرها، توانستم بسيار به آنها نزديك شوم و با ترفندهايي ظريف از نزديكترين فاصله، خصوصي ترين جزئيات زندگي شان را در وحش ببينم. اگر بخواهيم آنها را در خطر انقراض بدانيم كمي عجيب است، چون تمام ظرفيت جنگل گير از شير پر شده است، درواقع شايد بتوان گفت پناهگاه گير بيش از آنچه تصور مي رود شير آسيايي دارد. كمبود غذا در منطقه، شيرها را وا مي دارد به پيرامون جنگل بروند و حتي آن را ترك كنند كه اغلب باعث درگيري آنان با مردم مي شود.
013131.jpg
اين تصوير شير كه بر سكه اي باستاني در يونان ضرب شده نشان دهنده آن است كه در اين سرزمين نيز شير وجود داشته. آخرين شيرهاي يونان كمي پس از تولد مسيح از ميان رفتند، يعني پنج قرن بعد از ضرب اين سكه.

به همين دليل دولت هند مجبور به ايجاد پناهگاه دوم شده است. دلايل ديگري هم هست كه بر زندگي شيرها فشار مي آورد و ايجاد پناهگاه تازه را گريزناپذير مي سازد؛ شيوع بيماري و عوارض مخاطره آميز طبيعي از آن جمله است. در سال ۱۹۹۴ بيماري نزله سگي بيش از يك سوم شيرهاي سرنگتي آفريقا را كشت - يكهزار شير - سرنوشتي كه هرلحظه ممكن است براي شيرهاي گير هم پيش بيايد. در آن صورت آينده نسل شيرهاي آسيايي به طور جدي به خطر خواهد افتاد. پس لازم است جمعيت شيرهاي هند در جاهاي ديگري هم نگهداري شوند كه درصورت تكرار اتفاق ناخوشايند سرنگتي در گير، امكان بقاي نسل شير آسيا در جاي ديگري فراهم باشد. اين شيرها در آغاز قرن بيستم توسط يك شاهزاده هندي از نابودي نجات يافتند و از آنجا كه همه آنها از چند شير معدود آسيايي پديد آمده اند، ازنظر ژنتيكي ضعيف و به همين سبب آسيب پذيرند.
013125.jpg
پس از اختراع سلاح آتشين ديگر هيچ شانسي براي تداوم زندگي شيرها در مقابله با انسان باقي نماند. در نقشه پراكندگي گسترده شير آسيايي را از اروپا تا هند مشاهده مي كنيد.(گزارش كامل در شماره بعد.)

استيفن اوبرايان، متخصص ژنتيك، مي گويد: «اگر از DNA شيرهاي آسيايي نمونه برداري يا به عبارت مصطلح انگشت نگاري كنيم، درمي يابيم كه آنها دقيقا شبيه دوقلوها هستند.» با اين وجود، مخاطره ناشي از عدم تنوع ژنتيكي پنهان است و علي الظاهر نمي توان هيچ كاستي در سلامتي سلاطين جنگل ملاحظه كرد. شيرها نيروي حيات و سرزندگي كامل را نشان مي دهند و هيچ اثري از بيماري در آنان ديده نمي شود، تا آينده چه سرنوشتي را برايشان رقم زده باشد.

حيوانات شگفت انگيز زندگي من
013137.jpg
نوشته: دكتر ريموندريتمارس 
قسمت شصت و يكم 
همزمان با گوزن، از يك كلني سمور آبي (يا سگ آبي ( Beaver فيلمبرداري مي كردم. مي خواستم چگونگي ساختن يك جزيره گلي توسط اين حيوانات سدساز را در مسير رودخانه نشان دهم و نيز خانه پشته مانندي را كه سگ هاي آبي از شاخه هاي درختان، بالاي اين جزيره مي سازند. شاخه هايي كه با دندان هاي تيز آ نان بريده مي شود. يك ورودي دايره  اي در سطح آب وجود داشت و وقتي كار ساختن خانه به پايان مي رسيد، حيوانات در پايين دست خانه، سدي در برابر جريان آب درست مي كردند و با بالا آمدن سطح آب ورودي خانه شان زير آب مي رفت. با اين كار، آب عمق پيدا مي كرد و سگ هاي آبي مي توانستند از شر دشمنان خود درامان بمانند.
به زودي با بررسي كلني به واقعيت بزرگي دست يافتم؛ اينكه بيشتر عمليات بعد از غروب آفتاب و در طول شب انجام مي گرفت. در واقع كار سگ هاي آبي نزديك عصر شروع مي شد و تمام شب ادامه مي يافت. اما با فراهم ساختن كليه امكانات و با استفاده از لنز قوي تله، مي توانستم جزئيات كار را روي فيلم هاي حساس ويژه نور كم ثبت كنم. در اوقات خاصي كه مي دانستم اوج كار سگ هاي آبي است به سراغشان مي رفتم و اين كار را هر روز، به مدت چندين هفته، ادامه دادم. سرانجام يكي از دستيارانم اطلاع داد كه ۱۰ هزار فوت فيلم گرفته ام. همه فيلم ها را روي يك حلقه جا دادم. نيمه آخر تابستان و تمام پاييز را كار كرده بوديم فقط براي اينكه سرانجام۱۵ دقيقه مونتاژ شده داشته باشيم.
با رسيدن تعداد زيادي حيوانات مختلف در فصل پاييز، بار ديگر كارهاي داخلي و ضبط استوديويي من آغاز شد. سوسك هاي زيباي درخشان و رنگارنگ از آمريكاي مركزي وارد شدند. نور فسفري زائده هاي سينه اي آنان چنان زياد و خيره كننده بود كه در يك اتاق تاريك مي  شد از فاصله يك متري صفحه ساعت را ديد. اين را روي فيلم به نمايش گذاشتيم. برگ هاي متحرك از سيلان رسيدند. اينها نوعي حشره شگفت بودند كه كاملا به يك برگ خشك شباهت داشتند و فقط وقتي به راه مي   افتادند، مي  شد تشخيص شان داد. يك جمع كننده حشرات استوايي تعداد زيادي رتيل را كه در قفس هاي توري چندخانه جاي داده بود، برايمان فرستاد. از قضا يكي از رتيل ها فرار كرد و تا يك هفته بعد همه ما در وحشت به سر مي  برديم و كافي بود دستمان به شيئي پرزدار در نقطه اي تاريك بخورد تا از ترس موهايمان سيخ شود.
برگردان: حميد ذاكري

بازگشت هوبره ها به انگلستان
013113.jpg
۱۷۰ سال پس از انقراض هوبره در انگليس، ۳۰ جوجه اين پرندگان بزرگ از استپ هاي روسيه براي پرورش در انگليس به اين كشور آورده شدند. در انگليس اين پرندگان به علت گوشت خوشمزه آنها به طور گسترده شكار شدند و آخرين نمونه آنها در سال ۱۸۳۲ ازبين رفت. اما اكنون يك گروه غيردولتي در انگليس با همكاري دانشگاه استرلينگ و مقام هاي روسي درتلاشند تا نسل اين پرندگان را در انگليس احيا كنند.
اين گروه موفق شدند پس از مذاكره با مقام هاي روسيه و سرانجام با پادرمياني دولت انگليس، اجازه ورود ۳۰ جوجه هوبره را دريافت كنند. اين جوجه ها روز دوشنبه وارد انگليس شدند و تا پيش از رهاشدن در محيط زيست طبيعي كه در منطقه ساليسبوري براي آنها درنظر گرفته شده، به مدت يك ماه در قرنطينه نگاهداري خواهند شد. دشمن اصلي اين پرندگان غير از انسان، روباه است و گروه مستقر در ساليسبوري قصد دارد مدتي اين پرندگان را در مرغداني هاي بزرگ نگاهداري كنند و در اين دوره روباه تاكسيدرمي (حيواناتي كه پوست آنها را با كاه پرمي كنند) شده اي را در برابر چشمان آنها قرار دهند تا اين جانوران، دشمن خود را بهتر بشناسند.

تصميم اكو
013122.jpg
در دومين اجلاس گروه كاري اكو كه در روز چهارشنبه به منظور اجراي طرح همكاري اعضا در بخش محيط زيست تشكيل شد معصومه ابتكار - رئيس سازمان حفاظت محيط زيست - توجه به مساله محيط زيست را در ابعاد ملي مهمترين اولويت دانست و با بيان اينكه در تدوين سياست هاي ملي مساله حفاظت از محيط زيست مورد توجه است خاطرنشان كرد كه همكاري در حفاظت از محيط زيست بايد در سطح منطقه اي و بين المللي توسط ايران پيگيري شود و ايران به عنوان يك عضو جهاني به مساله محيط زيست منطقه توجه خاص داشته باشد. همچنين با توجه به شرايط كنوني خاورميانه و تاثيرات مخرب جنگ و نظامي گري، شرايط منطقه حساس است و منابع زيست محيطي منطقه با آسيب هاي جدي روبه رو هستند كه براي مقابله با آنها بايد همكاري هاي منطقه اي صورت گيرد. دكتر ابتكار اميدوار است در دومين اجلاس اكو در بخش محيط زيست تصميمات قابل توجهي از سوي كشورهاي عضو اتخاذ شود. دبير كل سازمان اكو - اسخت اورازباي - نيز هدف از برپايي اين نشست كاري را ارزيابي برنامه هاي اولين اجلاس وزراي محيط زيست و عملي كردن تصميمات آن و بررسي مشكلات و موانع عملي نشدن تصميمات اكو دانست. همچنين دبيركل اكو علت برگزاري دومين اجلاس وزراي محيط زيست در استانبول تركيه را بررسي نظرها و پيشنهادهاي كشورها براي ارايه به اجلاس دوم اكو در بخش محيط زيست توسط كارشناسان كشورهاي عضو اكو، بيان كرد.

كشف چند گونه جديد دريايي
013134.jpg
شگفتي هاي تازه در عمق ۴ كيلومتري وسط اقيانوس اطلس، درهاي تازه اي را به روي دانشمندان گشوده است. مطالعات فسيل شناسي و جست وجو براي يافتن نشانه هاي هرچه بيشتر از حيات روي زمين توسط اغلب كشورها، توسط پژوهشگران، استادان دانشگاه ها و دانشجويان دنبال  شده و هر روز كه مي گذرد ابعاد تازه اي از سابقه حيات در كره خاكي ما كشف مي شود. از طرف ديگر، دانشمندان تلاش زيادي براي يافتن گونه هاي زنده جديد به كار مي برند و همه ساله گونه هاي تازه اي (بيشتر حشرات) كشف مي شود، اما هفته گذشته چندين گونه ماهي - احتمالا- جديد در اعماق اقيانوس اطلس كشف شد. چند نفر از دانشمندان طي يك سفر دوماهه علمي در اقيانوس اطلس، جانوران عمق آبزي تازه اي را در وسط اين اقيانوس كشف كردند. هفته گذشته اين دانشمندان با محموله اي از گونه هاي به دست آمده شامل ماهي و مركب ماهي، به نروژ برگشتند؛ محموله اي كه به احتمال زياد براي دنياي علم بي سابقه است. اين جانوران كه به وسيله تور از گردابي در وسط اقيانوس اطلس صيد شده اند، بسيار عجيب و غيرعادي اند. آنها از عمق ۴ كيلومتري اقيانوس جمع آوري و به آزمايشگاه هاي مختلف انتقال يافته اند و اكنون تحت مطالعه دقيق قرار دارند. تيم اكتشافي همچنين گزارش داد موفق به عكاسي از چند نوع رفتگر (لاشه خواران پاك كننده) كف اقيانوس شده اند كه زندگي شگفت و تماشايي دارند.

حيات وحش ايران
۶۱- ول حفار تركمني
013116.jpg
گونهEllobius tapinus :
زيرخانواده: ول هاMICROTINAE
خانواده: موش هاMURIDAE
راسته: جوندگانRODEMTIA
رده: پستاندارانMAMMALIA
اين گونه هم شباهت بسيار زيادي به ول حفار افغاني دارد، ولي جثه اش كوچكتر است. رنگ موهاي پشت قرمز و زير بدن سفيد است. بيشتر در دشت ها و مناطق خشك زندگي مي كند. در ايران تاكنون در مناطق شني دشت تركمن صحرا و اطراف سرخس مشاهده شده است.
عادات اين گونه هم ناشناخته است. معمولا دالان هايي در عمق ۲۰ تا ۳۰ سانتي متري سطح زمين حفر مي كند. لانه در عمق ۵۰ سانتي متري قرار دارد

سفر و طبيعت
ايرانشهر
تهرانشهر
حوادث
خبرسازان
در شهر
زيبـاشـهر
يك شهروند
|  ايرانشهر  |  تهرانشهر  |  حوادث  |  خبرسازان   |  در شهر  |  زيبـاشـهر  |  سفر و طبيعت  |  يك شهروند  |  
|   صفحه اول   |   آرشيو   |   چاپ صفحه   |