|
نگاه
چه كساني مجازند پدر و مادر شوند؟
اينجانب نه نويسنده هستم و نه خود را جامعه شناس مي دانم. فقط يك مادر هستم با مختصر سوادي به عنوان عضو كوچكي از جامعه دندانپزشكان ايران. هر روز در خيابان ها شاهد صحنه دلخراش تكدي گري تعدادي كودك بي گناه هستم كه جايشان يا بايد در پشت نيمكت هاي مدرسه باشد يا در آغوش مادر خود در زير سرپناهي گرم و با حداقل امكانات زندگي يك انسان. نمي خواهم خود را فردي انسان دوست معرفي كرده و يا از عواطف رقيق خود دم بزنم، اما اگر مختصر رأفتي در قلب ما لانه دارد نمي توانيم بدون درد و توجه به اين موجود بي گناه از كنار آن به راحتي بگذريم.
درست است كه بعضي واقعيتها در دنياي ما وجود دارد مثل سيل، زلزله و جنگ و ... ولي وقتي ما انسان ها براي زندگي اجتماعي خويش هزاران حق و حقوق و قانون نگاشته ايم تا لااقل اندكي آسوده تر زندگي كنيم، چرا نبايد اين بزرگترين حق يعني حق مادر شدن را تحت يك نظام و قانون دربياوريم؟
آيا بچه هاي به دنيا نيامده نبايد داراي حقوقي باشند؟ از خود بپرسيد اگر جاي اين بچه ها بوديد چه مي كرديد؟ البته ما سعي مي كنيم با ايجاد مؤسسات خيريه و نگهداري از اين كودكان مثلاً تا حدودي آنها را پشتيباني كنيم ولي چرا نبايد به علت ها پرداخت؟ چرا نبايد اصلاً از به دنيا آمدن اين گونه اطفال جلوگيري كرد؟ سخن من جلوگيري از اين بزرگترين خواسته يك انسان يعني مادر شدن نيست، اما اين حق را چه كسي مي تواند داشته باشد كه صاحب فرزند شود و به تجديد نسل بپردازد، آيا يك پدر معتاد ، يك مادريا يك زن سرگردان كه حتي غذاي يك روز خود را ندارد بايد اجازه بچه دار شدن داشته باشد؟
حقوق اينگونه كودكان را چه كسي بايد رعايت كند؟ چه اشكالي دارد كه ما بجاي مؤسسات خيريه پرورشي كودكان خياباني كه در نهايت حداقل مسكن و خوراك او را تأمين مي كنند و زخم ها و عقده هاي روحي او براي هميشه باقي مي مانند، مؤسساتي داشته باشيم كه اين قبيل پدر و مادرها قبل از بچه دار شدن به آنجا مراجعه كنندو پس از مشورت و بررسي از كم و كيف زندگي آنها، از نظر بيماري رواني، اعتياد و ... آنگاه به آنها اجازه داده شود صاحب فرزند شوند؟ البته جزئيات موضوع را حقوقدان ها و جامعه شناس ها بايد تدوين كند. اما حرف من اين است كه فايده يك جمعيت گرسنه، آسيب ديده و محتاج چيست؟ آيا جامعه بشري با افراد تربيت شده و بدون عقده بهتر رشد مي كند يا با يك لشگر از افراد بي پناه، سرخورده، بي سواد و بدنبال آن ،كينه توز؟
تقاضاي من از مسئولان اين است كه براي مادر و پدر شدن اين بالاترين و مقدس ترين وظيفه انساني ارزشي قائل شوند و نگذارند هر انساني كه شرايط و لياقت پدري و مادري را ندارد، پدر و مادر شود و چوب بدبختي آن را كودكان معصوم و بي گناه برگردن خود لمس كنند.
دكتر حسيني
|
