شنبه ۲۳ آبان ۱۳۸۳
اجتماعي
Front Page

به بهانه صدور كارت بين المللي دانشجويي
رؤياي چهل ساله
كارت شناسايي دانشجويي بين المللي تنها كارتي است كه داراي تأييد رسمي بين المللي بوده و به عقيده كارشناسان يونسكو تنها مجموعه منحصر به فردي است كه جوانان از طريق آن با مسافرت،تبادل فرهنگ و اكتشافات بين المللي آشنا مي شوند
006141.jpg
سپيده قاضي زاده
مردم دنيا هميشه براي مثال زدن زندگي ساده و شايد هم كم هزينه، زندگي دانشجويي را مثال مي زنند، شايد هم كمبود هزينه در زندگي دانشجويي باعث شده تا مردم دنيا به فكر كمتر كردن اين هزينه ها بيفتند.
حال اينكه دانشجويان با هزينه اي كم بتوانند به دنيا سفر كنند، از تخفيف فروشگاه هاي سراسر دنيا برخوردار شوند و مورد حمايت سازمان خاصي در دنيا باشند تا هنگام سفر از آنها حمايت كند ديگر رويا نيست حتي براي دانشجويان ايراني.
«كارت شناسايي دانشجويي بين المللي» رويايي است كه پس از حدود ۴۰ سال در ايران نيز مي تواند به واقعيت بپيوندند.
«ISTC» از سال ۱۹۶۷ همكاري خود را با يونسكو آغاز و سعي دارد سطح آگاهي و بينش دانشجويان نسبت به مسائل بين المللي را بالا ببرد.
كارت شناسايي دانشجويي بين المللي تنها كارتي است كه داراي تأييد رسمي بين المللي بوده و به عقيده كارشناسان يونسكو تنها مجموعه منحصر به فردي است كه جوانان از طريق آن با مسافرت، تبادل فرهنگ و اكتشافات بين المللي آشنا مي شوند.
دارندگان اين كارت در سراسر دنيا مي توانند از تخفيف ويژه در پروازها، اتوبوس ها، قطارها، موزه ها، مكان هاي ديدني، هتل ها، اقامتگاه ها، مكان هاي تفريحي رستوران ها و فروشگاه ها برخوردار شوند.
اين بار نبايد چشم و هم چشمي را عامل اجراي اين طرح دانست. شايد مشكلات معيشتي دانشجويان ايراني دفتر توسعه و صدور خدمات دانشجويان دانشگاه تهران را بر آن داشته است كه طرح مذكور را در ايران نيز پياده كنند.
مهندس «احسان چيت ساز» مسئول اين پروژه از ثبت نام ۲ هزار دانشجوي ايراني در مدت يك ماه و نيم گذشته خبر مي دهد: «ثبت نام دانشجويان از ابتداي مهرماه آغاز شد اما تا كنون آن دسته از داوطلباني كه به شكل حضوري با مركز تماس برقرار كرده اند كارت شناسايي بين المللي را دريافت و از اين به بعد از امكانات آن بهره مند خواهند شد.»
او توضيح مي دهد كه حتي دانشجوياني كه بدون كنكور وارد دانشگاه هاي سراسر كشور شده اند، دانشجويان همه دانشگاه هاي كشور و اساتيدي كه داراي حكم كارگزيني دانشگاه باشند مي توانند به اين گروه بپيوندند.
چيت ساز از آغاز هماهنگي و جلب رضايت برخي از شركت هاي خدماتي و ارگان هاي كشور براي ارائه تخفيف به دانشجويان مي گويد و اينكه سواي ۳۲ درصد تخفيف بين المللي، برخي از انتشارات ازجمله: «ني»،«البرز»، «علوم روز» و«جهاد دانشگاهي» تا سقف ۳۰ درصد، اداره تربيت بدني كشور و ورزشگاه هاي تحت پوشش آن حتي تا ۱۰۰ درصد، فروشگاه هاي زنجيره اي « ايكات»،«هاكوپيان» و «شهروند» تا ۲۵ درصد و «فروشگاه رفاه» تا ۵ درصد و پايانه هاي بين شهري «ايران پيما»، «همسفر» و «سير و سفر» ۱۰ تا ۱۵ درصد براي دانشجويان ايراني تخفيف قائل هستند.»
به گفته چيت ساز اين فروشگاه ها و مراكز خدماتي كه سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري نيز از جمله آنهاست با توجه به قراردادي كه با مركز توسعه دانشگاه تهران مي بندند حتي ممكن است به دانشجويان خارجي نيز تخفيف ارائه كنند.
تا كنون از نظر فروشگاه هاي رفاه، انتشارات ني، هاكوپيان، و موزه ها محدوديت مليت وجود ندارد.
او توضيح مي دهد: «البته همه خدماتي كه ايجاد كرده ايم لزوماً نبايد براي كليه دانشجويان يكسان باشد.»
او براي اثبات گفته هايش مي گويد: «اكنون ۵۰ هزار مورد تخفيف در سراسر دنيا به دانشجويان ارائه مي شود كه تنها ۳۵ هزار مورد از آنها بين المللي است.»
چيت ساز هدف اصلي اين طرح را تسهيل زندگي دانشجويان ايراني عنوان مي كند: «دانشجويان خارجي در مرحله بعدي طرح قرار دارند، سطح زندگي با هزينه كمتر ايجاد خدمات براي ايرانيان از جمله اهداف اوليه ماست.»
فاز دوم اين طرح از ۹ آبان آغاز شده و دانشجويان مي توانند با مراجعه به باجه هاي پستي سراسر كشور و تحويل مدارك خود براي صدور كارت دانشجويي خود اقدام كنند. در اين مرحله كارت ها پس از ۱۰ روز به نشاني آنها ارسال خواهد شد.
تصوير تأييد شده كارت دانشجويي توسط معاونت آموزش دانشگاه ها يا گواهينامه اشتغال به تحصيل، يك قطعه عكس ۶ در۴ و ۸۰ هزار ريال مداركي است كه با ارائه آن دانشجويان مي توانند به جمع «ISIC» بپيوندند.
پس از دريافت اين كارت نه تنها دانشجويان به جمع ۴۰ ميليون دانشجوي مشترك ISIC در سراسر دنيا پيوسته بلكه سفير فرهنگي ايران نيز خواهند شد.
چيت ساز معتقد است سفر دانشجويان به كشورهاي مختلف و جذب دانشجويان سراسر دنيا بيشترين اثر را در ارتباط ايران و جهان ايجاد مي كند: «ما طرح هايي را در زمينه ارتباط بيشترين دانشگاهيان ايران با مراكز بين المللي ارائه كرده ايم، براي جذب گردشگر نيز از طرف ما طرح هايي براي پيشنهاد آماده است اما هنوز براي تخفيف هتل ها اقدامي نكرده ايم.»
در معرفي نامه اين كارت در سايت www.ISIC.org آمده است كه دانشجويان با ارائه كارت شناسايي بين المللي از حمايت ۵ هزار دفتر در ۱۰۶ كشور دنيا برخوردار مي شوند تا اطلاعات لازم درباره منطقه اي را كه به آن سفر مي كنند به دست آورده و مورد حمايت پزشكان و آژانس هاي مسافرتي و راهنمايان ISIC قرار گيرند.
اما اينكه دانشجويان ايراني تا چه حد به اين كارت و واقعيت اعتبار آن در كشور خوشبين هستند و چه نظري درباره آن دارند جاي بحث دارد.
مريم دانشجوي ۱۹ ساله تهراني حتي از وجود چنين كارتي بي خبر است. او از مسئولان مي خواهد به وعده هاي كارت جامه عمل بپوشانند كه اگر چنين شود اتفاق خوبي خواهد افتاد. «نكند اين ۸ هزار تومان ها...؟»
دانشجوي ۲۱ ساله دانشگاه شريف كه براي دريافت كارت نيز ثبت نام كرده، معتقد است: «با توجه به امكانات اندكي كه پيش از اين وجود داشته اين طرح اگر عملي شود به نفع دانشجويان خواهد بود و خيلي خوب است.»
دانشجوي دانشگاه آزاد واحد تهران مركز نيز از وجود چنين كارتي بي خبر است و مي گويد: «اي كاش اين كارت ها در هزينه سرسام آور دانشگاه ها نيز تأثير مي گذاشت.»
دانشجوي متأهل دانشگاه صنعتي آب و برق عباس پور نيز كاهش هزينه مسكن را طلب مي كند و مي خندد و مي گويد: «ما كه نمي توانيم سفر برويم نمي شود اجاره خانه ها را پايين آورند؟»
اينكه خواسته دانشجويان چقدر با امكانات هماهنگي دارد و چه ميزان از خواسته هاي آنها جامه عمل مي پوشد خود جاي بحث دارد. به راستي آيا مشكل معيشتي دانشجويان ايراني حل كه نه،كم مي شود؟

با دانشگاهها
مراسم تجليل از رئيس دانشگاه صنعتي شريف برگزار شد

مراسم بزرگداشتي به مناسبت انتخاب دكتر سعيد سهراب پور رئيس دانشگاه صنعتي شريف به عنوان چهره هاي ماندگار در رشته فني مهندسي با حضور دكتر محمدرضا عارف معاون اول رئيس جمهوري، دكتر جعفر توفيقي وزير علوم، تحقيقات و فناوري، دكتر رضا داودي اردكاني رئيس فرهنگستان علوم و تعدادي از برگزيدگان همايش چهره هاي ماندگار به همت جمعي از دوستان دكتر سهراب پور در دانشگاه صنعتي شريف برگزار شد.
در اين مراسم دكتر محمدرضا عارف،  دكتر جعفر توفيقي، دكتر مهدي بهادري نژاد، دكتر حسن ظهور، دكتر علي محمد رنجبر، دكتر ابوالحسن وفايي و دكتر سيدمحمدرضا هاشمي گلپايگاني با برشمردن ويژگي هاي علمي و شخصيتي دكتر سعيد سهراب پور طي مسئوليت هاي مختلف كه منجر به توسعه و ارتقاي سطح آموزش عالي شده است، از مقام شامخ اين استاد تجليل كردند.
در پايان اين مراسم وزير علوم، تحقيقات و فناوري و جمعي از استادان دانشگاه صنعتي شريف با اعطاي لوح سپاس از خدمات ارزشمند علمي دكتر سعيد سهراب پور تقدير كردند.
دكتر جعفر توفيقي همچنين در اين مراسم با اعطاي لوح سپاس از خدمات ارزشمند علمي دكتر علي محمد رنجبر استاد دانشگاه مهندسي برق دانشگاه صنعتي شريف و دكتر سيدمحمدرضا هاشمي گلپايگاني استاد دانشكده مهندسي پزشكي دانشگاه صنعتي اميركبير كه در سال جاري به عنوان چهره هاي ماندگار برگزيده شده اند تقدير كرد.
بيوگرافي دكتر سعيد سهراب پور «به اختصار»
متولد ۱۳۲۲ تهران، دبيرستان البرز، فارغ التحصيل ۱۳۴۰ رتبه اول، رشته مهندسي مكانيك دانشكده فني دانشگاه تهران، فارغ التحصيل ۱۳۴۴ _ رتبه اول _ بورس دولت ايران، كارشناسي ارشد و دكتراي مهندسي مكانيك دانشگاه بركلي كاليفرنيا، استاديار مهندسي مكانيك دانشگاه شيراز از ۱۳۵۰. فرصت مطالعاتي در دانشگاه كاليفرنيا در لس آنجلس (UCLA) ،۱۳۵۵ معاون دانشجويي دانشگاه شيراز ،۱۳۵۷ دانشيار مهندسي مكانيك دانشگاه شيراز ،۱۳۵۸ معاون عمراني دانشگاه شيراز ۱۳۶۰ (به  مدت ۸ سال)، دانشيار مهندسي مكانيك دانشگاه صنعتي شريف، فرصت مطالعاتي در دانشگاه نيومكزيكو ،۱۳۶۹ معاون عمراني وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي ۱۳۷۰ (به مدت ۲ سال)، عضو فرهنگستان علوم جمهوري اسلامي از سال ۱۳۷۰ تاكنون، معاون عمران وزارت فرهنگ و آموزش عالي ۱۳۷۲ (به مدت ۴ سال)، رئيس دانشگاه بين المللي امام خميني(ره) ،۱۳۷۳ استاد دانشكده مهندسي مكانيك دانشگاه صنعتي شريف از سال ،۱۳۷۳ قائم مقام وزير فرهنگ و آموزش عالي در سال ،۱۳۷۵ رئيس شاخه مهندسي مكانيك فرهنگستان علوم، رئيس دانشگاه صنعتي شريف از سال ۱۳۷۶ تاكنون.

ستون شما

حكايت «پيام نور» بروجرد
ما جمعي از دانشجويان دانشگاه پيام نور واحد بروجرد هستيم كه با هزار اميد و آرزو در دانشگاه ثبت نام كرديم. ولي بعد از ورود به دانشگاه شگفت زده شديم. اولين شرط براي يك دانشگاه وجود يك ساختمان به عنوان مكان برگزاري كلاس هاست كه در دانشگاه پيام نور واحد بروجرد چنين چيزي وجود ندارد.
دانشگاه يك ساختمان متروكه كوچك است كه فقط داراي ۳ كلاس تنگ و تاريك و يك حياط بدون آب و درخت و فاقد امكانات بهداشتي است كه كلاس هاي دانشگاه در آن جا تشكيل مي شود.ساختمان اداري و آموزشي هم كه به صورت اجاره در اختيار دانشگاه قرار گرفته  امكانات بهداشتي مناسبي ندارد. در دانشگاه اصلاً  آزمايشگاه، سالن ورزشي و ... وجود ندارد. با اين اوصاف بايد از مسئولين پرسيد كه چرا از ما شهريه دروس و خدمات آموزشي مي گيرند. اگر دانشگاه همه دروس را خودخوان اعلام كند و شهريه اي از ما نگيرد ما هم نيازي به كلاس نداريم و همان هزينه را صرف آموزش خصوصي و آموزشگاه هاي آزاد مي كنيم و اكنون كه مي خواهيم از دانشگاه به عنوان نردباني جهت ترقي و پيشرفت و رسيدن به مقاطع بالاتر استفاده كنيم، دانشگاه با ما همكاري نمي كند.
به اميد ادامه تحصيل...
در سال ۱۳۷۶ در دانشگاه كشاورزي شهرستان تبريز قبول شدم ولي به دليل نداشتن وضعيت مالي مناسب انصراف دادم و در رشته رياضي تربيت معلم واحد اردبيل ادامه تحصيل دادم. در سال ۱۳۷۱ در مقطع كارشناسي آموزش و پرورش شركت كردم و قبول شدم و اين دوره را نيز با معدل عالي به پايان رساندم. اما مدرك من براي هيچ دانشگاهي حتي دانشگاه آزاد قابل قبول نيست. سؤال من به عنوان يك معلم باسابقه درخشان تحصيلات و تدريس از مسئولان محترم اين است كه براي ادامه تحصيل به چه كسي بايد مراجعه كنم.
در حاشيه مصاحبه مديركل بورس
مدير كل بورس و دانشجويان خارج وزارت علوم، در يك مصاحبه راديو تلويزيوني كه در اغلب روزنامه ها هم تيتر شده بود، هشدار دادند كه خانواده ها فرزندان خود را به روسيه و اوكراين و ... نفرستند. اولاً ، كه ما مجبوريم فرزندانمان را بفرستيم. ما بدون مطالعه هم اين كار را نمي كنيم. هر چند كه همه ما اول به وزارت علوم مراجعه و استعلام كرديم و يك كتاب به ما دادند كه اسامي دانشگاهها از جمله همان پوناي هند و اوكراين به عنوان دانشگاههاي مورد تأييد وزارت علوم به ما داده شد، ما بچه هايمان را فرستاديم و الان هم راضي هستيم.
ايشان ادعا مي كنند كه فساد اخلاقي هست و از نظر علمي و آموزشي پايين است.فروش مدرك كه مي گويند معلوم نيست كجاست. به ما هم بگويند، بدانيم.انتقاد من اين است كه بدون مطالعه چيزي را به اين صورت اعلام نكنند. فكر هزاران نفري باشند كه در اين كشورها در حال تحصيل اند.من از طرف ۱۰ تا خانواده دارم صبحت مي كنم. دل ما بيشتر از آقاي رحمتي براي بچه هايمان مي سوزد. اتفاقاً  امنيت در اين كشورها بالاست.
مقداري به دانشگاهها و شهرهاي خودمان نگاه كنيم.
لااقل اگر مي خواهيم ساماندهي كنيم تا مردم متضرر نشوند، توصيه كنيم كه به مؤسسات معتبر مراجعه كنند.
ما هزينه زيادي را تحمل مي كنيم كه آينده بچه هايمان تضمين شود. اين امر در ايران امكان پذير نبود و ما مجبور بوديم آنها را به اين كشورها بفرستيم.

|   اجتماعي  |   انديشه  |   دانشجو  |   سياست  |   ورزش  |   هنر  |

|   صفحه اول   |   آرشيو   |   بازگشت   |