ماشين هاي سرقتي
حضور همزمان ماموران راهنمايي و رانندگي- راهور- در پاركينگ اسلامشهر، اين امكان را فراهم مي كند تا مشكلات كمتري براي مراجعه كنندگان و نمايندگان شركت هاي خودروسازي ايجاد شود، اما نكته قابل توجه در اين مورد كشف و شناسايي ماشين هاي دزدي ست كه گاهي بعد از 4 -3 دست چرخيدن، براي اسقاط مراجعه مي كنند و صاحبان آنها بي اطلاع از دزدي بودن ماشين، تازه متوجه اين موضوع مي شوند. ارقام ماشين هاي اسقاطي دزدي در شهرك آزمايش موجود است و مامور راهور مي گويد: به طور متوسط هفته اي يكي- دو ماشين با اين ويژگي يافت مي شود.
يك، دو، سه ، چهار و ... . پا بر پله بيستم كه گذاشتم، رديف به رديف زيرپايم بودند، با رنگ ورويي پريده و نه چندان سرحال كنار هم خوابيده بودند و هيچ صدايي از آنها به گوش نمي رسيد. حتي قدرت اين را نداشتند تا از جايشان يك قدم جلوتر بروند و به همين خاطر براحتي مي توانستم، پله ها را پايين بروم و لابه لاي آنها قدم بزنم؛ بدون آنكه دودي از حلق آنها بيرون بزند و در گلويم برود و احساس خفگي كنم. اينجا تنها جايي بود كه مي توانستم ماشين ها را بدون آزار و اذيت ببينم. حتي رديف شدن آنها كنار هم، ترافيك سرسام آوري ايجاد نكرده بود تا با حركت هاي ميلي متري آنها دو پايم ميان پدال  هاي گاز، ترمز و كلاچ آنقدر بدود كه مجبور باشم پشت يكي از چراغ هاي قرمز پياده شوم و كمي به آنها استراحت بدهم.
حتي از بالاي 20 پله هم مي توانستي غبار زماني را كه بر چهره و بدن آنها نشسته، بخوبي ببيني. دست را سايبان صورت مي كنم و نگاه را به دوردست ها مي اندازم؛ جواني با قامت بلند، لباس هايي اتو كشيده و سر و وضعي مرتب، كنار آرياي مشكي و تر و تميزي ايستاده و مرد عكاس با چيليك چيليك دوربين از او عكس مي اندازد. رهگذران هنگام عبور از مقابلشان براي چند ثانيه مكث مي كنند و نگاه مشتاق خود را اول به ماشين و بعد به پسر مي اندازند، آهي از سرحسرت مي كشند و مي روند. آنها كه جوان تر هستند، از تماشاي ماشين دل نمي كنند. پسر جوان ژست هايش را تغيير مي دهد و دوربين از او عكس مي اندازد. يك خيابان پايين تر، باد لا به لاي مجله ها كه با طناب مقابل كيوسك روزنامه فروشي آويزان شده مي پيچد. تصوير پسر جوان مقابل فولكس مشكي با وزش باد پاييزي تاب مي خورد و لبخند او با برقي كه از ماشين در چشم رهگذران به جا مي ماند، شوق سوار شدن به ماشين را چندين برابر مي كند.
صداي شاتر دوربين عكاس، خطي ميان من و گذشته مي كشد. سر كه مي چرخانم، آرياي مشكي كه حالا غبار زمان بر آن نشسته، زير پايم كنار ساير ماشين ها قرار گرفته است. نه از مرد جوان براي تبليغ آن خبري ست و نه از رهگذران مشتاق با نگاه هاي حسرت آميز. ماشين آخرين مدل دو در نقره اي از پشت سر مي گذرد و تصويري از به پايان رسيدن عمرش در ذهنم شكل مي گيرد. قطعا زمان جولان دادن و خودنمايي او نيز به پايان خواهد رسيد و روزي در كنار ساير هم نسلانش در قبرستان ماشين ها، رها خواهد شد.
ديدن ماشين هاي كهنه و قديمي در قبرستان ماشين ها ، هم غم انگيز است و هم نه. اين را از حالت چهره عكاس و خودم مي توان براحتي فهميد. دوربين را به دوش انداخته بود و لا به لاي ماشين ها مي چرخيد و سعي مي كرد قديمي ترين آنها را در دوربينش ثبت كند. برق ماشين هاي قديمي از لا به لاي خط و خطوطي كه بر بدنه شان كشيده شده و شادابي و نشاط روزهاي اول را از آنها گرفته ، در چشمان عكاس ديده مي شد؛ ماشين هايي كه بعد از 30 سال كار مداوم، حالا از رده خارج شده و براي استراحتي ابدي به قبرستان ماشين ها روانه شده بودند. اغلب صاحبان آنها از اينكه از شر ماشين ها خلاص مي شدند، خوشحال بودند. چند تايي هم در هنگام جدايي از همسفر اين همه سال، اشك ريخته بودند، اما بسياري از آنها نگاهشان شوق روزهايي را داشت كه ماشين قديمي را خريده بودند؛ يعني رسيدن به يك مدل جديدتر از اتومبيل.
اسلامشهر، قبرستان ماشين ها
اسلامشهر به اندازه تهران شلوغ نيست. به آنجا كه مي رسيم فكر مي كنم هنوز خيلي راه مانده تا به ماشين هايي برسيم كه از گردونه روزگار بيرون رفته اند و بايد از رده خارج شوند. از ميدان اصلي كمي كه به طرف غرب مي رويم در بزرگ انبار نورد خودنمايي مي كند. چند ماشين با چهره هايي خراب پشت سرهم ايستاده اند و صاحبان آنها با برگه  هايي در دست، با كارشناسان مركز صحبت مي كنند.
پرايد نو و تميز ما كنار ماشين ها قرار مي گيرد، هيجان عكاس با ديدن قراضه هاي ماشين كه روي هم تلنبار شده اند ، ذره اي ذوق زده ام نمي كند. بعد از 15- 10 دقيقه بالاخره اجازه ورو د پيدا مي كنيم. از لابه لاي كاج هاي برگ سوزني مركز هم مي توان رديف ماشين ها را ديد؛ رنگ و وارنگ با چهره هايي غم آلوده و خسته. هرچند معاون راهنمايي و رانندگي نيروي انتظامي روند خروج و اسقاط خودروهاي فرسوده را مطلوب ارزيابي مي كند، اما تا به دفتر اصلي مركز برسيم، رديف به رديف ماشين ها در دو طرف راه احاطه مان كرده بودند. اصالت، شناسنامه و سند مالكيت خودرو به همراه گواهي عدم خلافي در دستان تك تك صاحباني ست كه براي دفن خودرو در قبرستاني كه يك سالي ست براي آنها
در نظرگرفته شده، آمده اند.
هرچند نماينده شركت سايپا كه در اين مركز كار اسقاط خودروها را از سوي اين شركت برعهده دارد، معتقد است كه روزانه نزديك به يكصد خودرو براي اسقاط به اين مركز مراجعه مي كنند، اما سردار
محسن انصاري پيش از اين در بازديد از اين مركز گفته بود: مركز اسقاط خودرو اسلامشهر آمادگي پذيرش روزانه 200 خودرو فرسوده را دارد، اما تنها 20 خودرو فرسوده به اين مركز مراجعه مي كنند.
متهمان اسقاطي
قاضي با چكش به ميز مي كوبد و مي گويد: متهم رديف اول: نام: فولكس واگن، رنگ: آبي، پلاك تردد: 43166، سري: تهران – ب، شماره پرونده: 831107532 به اتهام آلودگي هوا، آلودگي صوتي و اشغال فضاهاي آزاد محكوم به اعدام. ماشين ها رديف به رديف ايستاده اند و كارگران آنها را دانه دانه زير ضربه هاي چكش و اره برقي قطعه قطعه مي كنند و خروج هر يك از آنها از چرخه حمل و نقل شهري، يعني دود كمتر در گلوي شهروندان.
تا اول فروردين ماه سال جاري يك ميليون و 143 هزار دستگاه خودرو فرسوده اعم از خودروهاي سواري، وانت، اتوبوس، ميني  بوس و كاميون در تهران در حال تردد بوده، هر چند قرار است كه تا پايان دوره دوم، بيش از 200 هزار دستگاه خودرو فرسوده از رده خارج شود، اما به نظر نمي رسد روند كند و آرام خروج خودروها – روزي يكصد دستگاه كه تنها 30 دستگاه آنها از رده خارج مي شود – بتواند اين آمار و ارقام را به نتيجه برساند. استقرار چند مامور راهور در مركز اسقاط خودروهاي فرسوده روند خروج خودروها را سريع تر كرده است، اما لزوما خروج آنها از رده به منزله اسقاط كردن آنها نيست. خط بازيافت و تفكيك خودروهاي فرسوده در پاركينگ اسلامشهر به صورت دستي صورت مي گيرد و همين موضوع روند اسقاط خودروها را كند كرده است كه همين موضوع باعث شده تا واحدهاي فولا دسازي با مشكل مواجه شوند.
مديرعامل ذوب آهن اصفهان، مسعود ابكاء، ساماندهي بازار داخلي، فرهنگسازي و مقررات زايي را سه اصل اساسي براي تامين قراضه واحدهاي فولادسازي مي داند و معتقد است: از رده خارج كردن خودروهاي فرسوده يكي از راه هاي تامين قراضه در كشور است. اين امر سال هاي متمادي رها شده بود، در حالي كه از اين محل سالانه 200 تا 300 هزار تن قراضه ايجاد خواهد شد. او ايران را كشوري قراضه خيز مي داند كه داراي منابع زيادي براي توليد قراضه است، مي گويد مي توان از نزديكترين كشورهاي اطراف قراضه وارد كرد، اما اين موضوع باعث ايجاد ارزش افزوده سه  برابري يعني 300 درصدي مي شود.
مديرعامل ذوب آهن اصفهان درباره ميزان قراضه مورد نياز ذوب آهن اصفهان مي گويد: اين واحد استعداد مصرف 10ميليون تن قراضه را دارد، اما در حال حاضر در بهترين شرايط اين عدد به 300هزار تن مي رسد كه تامين آن از بازار داخل به سختي انجام مي شود.
ادامه از صفحه 16
خودروهاي فرسوده اي كه خارج مي شوند
حاصل پژوهش هاي انجام شده نشان مي دهد كه ميانگين عمر خودروها در اغلب كشورهاي جهان بين 5/9 تا 13سال است در حالي كه عمر متوسط خودروها در ايران 30سال تخمين زده شده است. لذا با همين رويكرد و براساس تعريفي كه مجلس شوراي اسلامي از خودروهاي فرسوده دارد، بيش از 2 ميليون و۵۰۰ هزار دستگاه خودرو فرسوده سواري، وانت و سواري كار شخصي و عمومي بالاي 10 سال در كشور وجود دارد كه از اين تعداد يك ميليون و 600 هزار دستگاه آن خودروهاي فرسوده با عمر بالاي 20 سال است.
در هر حال وزارت صنايع و معادن با همكاري سازمان حفاظت محيط زيست و ديگر ارگان هاي ذي ربط در سال 82 ضمن تشكيل كميته اي، طرح خروج خودروهاي فرسوده را به هيات دولت ارائه داد و به دنبال تصويب اين طرح در دولت آئين نامه اجرايي آن نيز ابلاغ شد.
قرار بر اين شد كه مالكان خودروهاي داراي پلاك غيرمجاز يا از تسهيلات طرح جايگزيني خودروهاي فرسوده كارخانه هاي توليد خودرو كشور استفاده كنند يا در خارج از شهرهاي تهران، مشهد، اصفهان، تبريز، اهواز، اراك و شيراز تردد كنند.
همچنين باتوجه به ممنوعيت تردد اين خودروها در سطح معابر 7 شهر مذكور، ماموران راهنمايي و رانندگي از اول آذر سال گذشته بايد با اين قبيل خودروها برابر مقررات مربوط به عنوان خودروهاي با پلاك غيرمجاز رفتار كنند، اما در روزهاي پاياني نيمه اول سال گذشته رئيس سازمان حفاظت محيط زيست به يكباره گفت: خروج خودروهاي فرسوده به نظر هيات دولت در اين زمينه بستگي دارد!
گفته مي شود بيش از 80 درصد آلودگي تهران ناشي از دودخودروهاي فرسوده است، به طوري كه هر شهروند تهراني سالانه 160 كيلوگرم مواد سمي استنشاق مي كند و همين مسئله سبب مي شود هر سال حدود۷هزار نفر تهراني فقط به دليل عوارض ناشي از استنشاق هواي آلوده جان خود را از دست بدهند.
طرح خروج خودروهاي فرسوده از ناوگان حمل ونقل شهري تا پايان برنامه چهارم توسعه يعني سال 88 ادامه دارد و مدير كل سازمان حفاظت محيط زيست تهران، مهندس محمدحسن پيراسته معتقد است كه طرح خروج 20 هزار خودرو فرسوده كه قرار بود در سال 83 اجرايي شود، به پايان رسيده است و براي سال 84 در نظر داريم 200هزار خودرو فرسوده را از رده خارج كرده و خودروهاي صفر را جايگزين كنيم. هرچند به دليل برآورده نشدن تسهيلات ويژه اي كه براي كارخانه هاي ماشين سازي در نظر گرفته شده بود، اين شركت ها در مرحله دوم در موارد خاص، خودروهاي دست دوم را كه سن آنها از سال 79 به بالاست، جايگزين خودروهاي فرسوده كرده اند.
با اجراي طرح خروج 200 هزار دستگاه خودرو فرسوده از ناوگان حمل ونقل شهري، حدود
۸۰۰ هزار خودرو ديگر باقي مي ماند كه طي 4سال آينده و با روند تصاعدي قرار است از رده خارج شوند تا به حالت تعادل برسيم.


در پي درج يادداشتي در ويژه نامه پنج شنبه
19آبان ماه با عنوان هرم هفت الماس شركت هفت الماس كه نام آن با شركت هفت الماس افق مشابه است، توضيحي به ايرانشهر ارسال كرده كه در پي مي آيد:
با سلام،
احتراما، در صفحه 16 آن روز نامه در تاريخ
۱۹‎/۸‎/۸۴ مقاله اي با عنوان هرم هفت الماس به چاپ رسيده و در خطوط اول مقاله مزبور به نام شركت هفت الماس صراحتا اشاره شده است. به استحضار مي رساند، شركت صنايع هفت الماس از جمله شركت هاي معتبر و مطرح و سازنده در زمينه توليد ورق هاي گالوانيزه محسوب مي شود و سهم بسزايي را در امر خودكفايي و اشتغالزايي ميهن اسلامي ايفا مي نمايد. چاپ چنين تيترهايي مي تواند شبهات و تاثيرات بسيار منفي و جبران ناپذيري را براي شركت مزبور ايجاد كند و موجب شود تا حريم حيثيتي و حرمت اشخاص مورد تعرض اجتماعي قرار گيرد. خواهشمند است مقرر فرماييد تا ضمن جلب توجه، دوستان محترم مطبوعاتي در استفاده از اسامي، دقت بيشتري را مبذول كنند.