روبات باريك اندامي كه درون شما را مي بيند
گيتي ناز ناصري - دفعه بعد كه زير كارد جراحي مي رويد، ممكن است اين فقط جراحتان نباشد كه در حال جست وجو در داخل بدن شما است. يك روبات قابل كنترل از راه دور وجود دارد كه مي تواند در آنجا پرسه زده، با فراهم آوردن يك چشم اضافي براي جراح، اين امكان را فراهم آورد تا وي بتواند اعمال جراحي را هرچه كمتر تهاجمي و از طريق برش هاي كوچك به انجام برساند. اين روبات كه توسط ديمتري اولينيكوف و همكارانش در دانشگاه مركز پزشكي نبراسكا در اوماهاي آمريكا ساخته شده است مي تواند در داخل معده يا شكم حركت كرده، به جراح چشم انداز جديدي از ناحيه تحت عمل جراحي بدهد. اين روبات مجهز به يك سرسوزن قابل جمع شدن نيز هست و در نتيجه قادر به انجام نمونه برداري است. اين وسيله از دوسيلندر آلومينيومي چرخشي كه به وسيله يك محور ضخيم حامل يك دوربين، به هم متصل هستند، ساخته شده است. طرح مارپيچي موجود در سطح اين سيلندرها باعث مي شود كه بتوانند خودشان را به ديواره هاي حفره شكمي چسبانده، به اطراف حركت كنند. طبق گفته اولينيكوف آنها طوري طراحي شده اند كه نلغزند و به بافت ها آسيبي نرسانند. قطر اين روبات فقط 15ميلي متر است و در نتيجه مي تواند در داخل شكاف هاي باريكي كه به منظور انجام اعمال جراحي با برش كوچك(Keyhole surgery) در شكم داده مي شود جاي داده شود. اين ابزار از طريق ميز كنترلي مجهز به يك دسته كنترل، هدايت مي شود. وقتي كه اولينيكوف از اين ابزار روباتيك براي كمك به برداشتن كيسه صفرا در خوك ها استفاده كرد، به جاي چهار برشي كه معمولاً مورد نياز است، فقط به دو برش نياز داشت. علت اين است كه اين روبات مي تواند در داخل برش هايي كه قبلاً براي عبور ابزار جراحي ايجاد شده بوده جاي داده شود، برخلاف دوربين هاي آندوسكوپي كه به برش هاي جداگانه نياز دارند و با به كارگيري چندين روبات مي توان ناحيه مورد نظر را از زواياي مختلفي مشاهده كرد. اولينيكوف همچنين از اين روبات ها براي بررسي محوطه شكمي يك خوك زنده نيز استفاده كرده است. اين عمل براي آزمايش روشي به نام جراحي منفذطبيعي انجام شد كه در آن جراح، به عنوان مثال براي برداشتن كيسه صفرا و نمونه برداري از كبد، ابزار را از راه دهان و سپس از طريق برش هايي كوچك در پوشش معده وارد مي كند و بنابراين از ايجاد يك برش خارجي جلوگيري مي شود. عقيده بر اين است كه اين كار آسيب كمتري را به ديواره شكم وارد مي آورد و هيچ اثري از زخم نيز براي بيمار باقي نمي ماند. در پايان عمل، جراح ابزار را دوباره به سمت خارج حركت مي دهد و قبل از خارج كردن هرگونه بافت بريده شده اي از طريق دهان بيمار، پوشش معده را بخيه مي زند. دوربين هاي آندوسكوپي معمول براي جراحي از راه منفذهاي طبيعي بدن خيلي كارا نيستند چرا كه آزادي حركت آنها محدود است.
منبع: New Scientist
طلا در خون انسان
مسعود روحي- بنابر آزمايش ها و پژوهش هاي دانشمندان علوم پزشكي روشن شده است كه در خون انسان، مقداري طلا موجود است كه ميانگين آن در سرم خون ايرانيان بيش از ساير كشورهاي پيشرفته جهان است. همچنين بررسي هاي آماري نشان مي دهد زنان كشور ما نسبت به مردان، در خون خود طلاي بيشتري دارند.اين ميانگين مقدار طلا براي زنان 118 و براي مردان 104 نانوگرم در ميلي ليتر است. ناگفته نماند كه اين اندازه طلا به استفاده از زيور آلات و همچنين دندان هاي داراي روكش طلا و بخارات و گرد طلا به ويژه در جواهرسازان، بستگي داشته و كم و زياد مي شود.
رابطه سيگاركشيدن و افسردگي
رويترز- براساس يافته هاي يك تحقيق جديد، احتمال ابتلا به افسردگي شديد، در افرادي كه به تعداد زياد سيگار مي كشند افزايش مي يابد. پژوهشگران نروژي در يك بررسي 11ساله روي گروهي از بزرگسالان، متوجه شده اند كه سيگاري ها بيش از غيرسيگاري ها افسرده مي شوند و با افزايش تعداد سيگارهايي كه فرد در هر روز مي كشد اين خطر افزوده مي شود؛ به طوري كه در سيگاري هاي تمام عيار (آنهايي كه بيشتر از۲۰سيگار در روز مي كشند) احتمال ابتلا به افسردگي تا۴ برابر، بالا مي رود. به گفته دانشمندان ممكن است نيكوتين موجود در سيگار، ميزان يك ماده شيميايي تنظيم كننده عواطف يعني سروتونين را در مغز كاهش دهد و به اين ترتيب باعث بروز افسردگي شود.
پيشگيري از ديابت بارداري
سلامتيران- بنابه گزارش رويترز، دانشمندان آمريكايي دريافتند كه فعاليت جسمي منظم زنان در دوران بارداري و قبل از آن خطر ابتلا به ديابت حاملگي را تا۸۱درصد كاهش مي دهد. همچنين احتمال ابتلا به ديابت در زناني كه داراي فعاليت جسمي متوسط هستند 59درصد كاهش مي يابد.نتايج اين تحقيقات نشان داد ورزش نكردن يكي از عوامل خطر بروز ديابت حاملگي است كه در بيش از 7 درصد بارداري ها ديده مي شود و با تأثيرات مخربي روي جنين و مادر همراه است. همچنين نوزاداني كه از مادران مبتلا به ديابت متولد مي شوند به طور غيرعادي بزرگ ترند و بيشتر از بقيه دچار زردي، افت قند خون و كاهش كلسيم مي شوند. همچنين احتمال بروز ديابت در بقيه سال هاي زندگي مادران دچار ديابت بارداري، بيشتر از سايرين است.