عكس: گلناز بهشتي
شهره مهرنامي
اداره تهران، اين ابر شهر ايران با 10 ميليون جمعيت ثابت، مسئوليت بزرگي است برعهده دولت مردان تا براي حفظ آرامش و سلامت ساكنان آن تلاش بيشتري كنند. يكي از راه هاي رواج آرامش در شهري همچون تهران رفع آلودگي و حفظ سلامت شهروندان آن است.
حال دوباره در هفته سلامت موضوع دفع زباله هاي بيمارستاني مورد توجه قرار گرفته و ظاهراً بعد از سالها مسئولان به اين نتيجه رسيده اند كه با انداختن اين بار به دوش ديگري راهي از پيش نخواهند برد، از اين رو جمع شده اند تا بلكه در سال جديد بتوانند راه حلي عملي براي آن بيابند و سلامت شهروندان كه يكي از وظايف عمده محسوب مي شود را تأمين كنند.
جالب است بدانيد، زباله هاي بيمارستاني شامل موادي هستند كه با توجه به نوع كار و وظيفه در هر بخش متفاوت است براي مثال زباله بخش عفوني يا اطاق عمل با مواد زايد آزمايشگاه يا بخش راديولوژي تفاوت محسوسي دارد و به طور كلي زباله هاي بيمارستاني از زباله هاي معمولي و عفوني تشكيل مي شود كه زباله هاي عفوني تنها۲۰ درصد مجموع زباله هاي بيمارستان را تشكيل مي دهد و احتمال سرايت بيماري از طريق زباله هاي عفوني وجود دارد.
زباله هاي معمولي بيمارستان كه شامل زباله هاي مربوط به بسته بندي مواد و ديگر زباله هاي پرسنل شاغل در بيمارستان، آشپزخانه و خوابگاه هاي آن است و زباله هاي عفوني آن شامل پنبه هاي آغشته به خون و چرك، سوزن و سرنگ هاي مصرف شده، نمونه هاي مدفوع و ادرار، باندهاي زخم و گچ و همچنين پسمانده هاي ايجاد شده پس از عمل جراحي نظير زايده هاي گوشتي انسان مي شود.
براساس برآوردها در بيمارستانها از بيش از۶۳۰ نوع ماده شيميايي استفاده مي شود كه از اين تعداد حدود۳۰۰ نوع آن غير سمي و۳۰۰ مورد آن نيز سمي و خطرناك مي باشد، همچنين در شبانه روز هر تخت بيمارستاني 710/2 كيلوگرم زباله توليد مي كند و در مجموع با لحاظ حدود۳۰ هزار تخت بيمارستاني مجموع زباله هاي توليدي در هر شبانه روز به 810 هزار و 300 كيلوگرم يا 3/81 تن خواهد رسيد و به طور كلي روزانه 70 تن زباله بيمارستاني در تهران جمع آوري مي شود كه 25 تن آن خطرناك و آلوده است و در سال گذشته 21 هزار تن و 989 هزار كيلوگرم ضايعات بيمارستاني از بيمارستان هاي سطح تهران جمع آوري شد.
دفع سريع زباله هاي بيمارستاني به علت پسمانده مواد غذايي و عوامل بيماري زاي ديگر نظير مواد تشريحي و مواد زايد اتاق عمل داراي اهميت بهداشتي خاصي است، بنابراين سوزاندن اين مواد به وسيله دستگاه هاي زباله سوز كاري غيرقابل اجتناب بوده و معمولاً مناسب ترين راه حل شناخته شده است.
امروزه فوريت در سوزاندن و از بين بردن زباله و رعايت حداقل زمان نگهداري مواد زايد در بيمارستان ها ضرورت دارد، زيرا ازدياد روزمره وسايل يك بار مصرف در بيمارستان ها كه عموماً از مواد قابل احتراق تشكيل شده اند از يك سو موجب افزايش زباله هاي آلوده مي شوند و از سوي ديگر خطرات آتش سوزي در بيمارستان را به وجود مي آورند.
به هر حال رعايت بهداشت تنها راه حفظ سلامت مردم به حساب مي آيد ولي رعايت نكردن استانداردهاي جمع آوري و دفع زباله هاي بيمارستاني در مراكز درماني روي اين اصل پا گذاشته و سلامت شهروندان را به خطر انداخته تا حدي كه رئيس دانشكده بهداشت محيط دانشكده علوم پزشكي ايران با انتقاد از عدم رعايت استانداردهاي جمع آوري و دفع زباله هاي بيمارستاني در مراكز درماني مي گويد: متأسفانه در برخي مراكز مشاهده مي شود جمع آوري زباله عفوني در كنار توزيع غذا انجام مي شود.
روزانه در تهران بين 70 تا 75 تن زباله بيمارستاني و عفوني شامل پسماندهاي عفوني، زباله هاي نوك تيز، مواد شيميايي و داروهاي تاريخ گذشته، پسماندهاي آلوده به راديواكتيو اطاق عمل و اعضا و جوارح بدن توليد مي شود و اغلب اين پسماندها به صورت غيربهداشتي و توسط افراد عادي مراكز درماني، بدون رعايت موازين علمي جمع آوري مي شوند.
زباله هاي عفوني بايد سريعاً گندزدايي و بي خطر شوند كه راه هاي مختلفي براي گندزدايي وجود دارد، از جمله آنها اتوكلاو و سوزاندن است.
سوزاندن پسماندهاي پزشكي در كوره هاي زباله سوز بايد طي 2 مرحله صورت گيرد. در مرحله اول با گرماي 850 درجه و سپس با حرارت 1100 درجه سوزانده مي شود.
مشكل زباله سوزها خروج 2 گاز خطرناك دي اكسين و فوران است كه سرطان زا هستند ولي اگر سوزاندن زباله در طي اين 2 مرحله به خوبي انجام شود، از دهانه زباله سوز گازي خارج نمي شود. البته در ايران دستگاه هاي اندازه گيري اين گازها وجود ندارد.
زباله هاي عفوني فقط شامل زباله هاي بيمارستاني و مراكز درماني نمي شود بلكه در داخل مطب پزشكان، تزريقاتي ها، آزمايشگاه ها، راديولوژي ها و سونوگرافي ها و... نيز زباله هاي عفوني و خطرناك توليد مي شود ولي هيچ نهادي به اين امر توجه نكرده و عمدتاً در قالب زباله هاي عادي جمع آوري و دفع مي شوند.
قانوني در سال 83 در مجلس تصويب و ابلاغ شد كه در آن گفته شده بود كه آيين نامه اجرايي در نحوه مديريت مواد زائد از جمله مواد بيمارستاني بايد توسط سازمان حفاظت از محيط زيست و دستگاه هاي ذيربط تهيه و ابلاغ شود بنابراين مديران بيمارستان ها تا زماني كه آيين نامه اجرايي به دست آنها نرسد نمي دانند كه زباله ها را چگونه بايد جمع آوري كنند و ناچار است به قوانيني استناد كند كه دستور العمل هاي آن مشخص است.
بنابراين براساس دستور العمل فعلي، شهرداري ها بايد زباله ها را جمع آوري كنند اما نكته مهم اين است كه وقتي زباله هاي بيمارستاني تفكيك مي شوند 80 درصد اين زباله ها عفوني نيستند، بنابراين همانند زباله هاي معمولي بايد توسط شهرداري ها جمع آوري شوند.
همچنين در قسمت هايي از لايحه اي كه دولت به مجلس داده است و براساس آن قانون جديدي در مجلس تنظيم شد، تغييراتي داده شده است كه براساس آن ديگر مديريت اجرايي تمام پسماندهاي شهري به عهده شهرداري نيست بلكه برخي از آنها نظير زباله هاي بيمارستاني بايد با مسئوليت و هزينه بيمارستان ها دفع شود.
عليرغم مخالفت هاي جدي و مكتوب وزارت بهداشت مبني بر اينكه بيمارستان ها نمي توانند مديريت اجرايي دفع زباله ها را انجام دهند و مديريت بيمارستان فقط مسئوليت درمان را به عهده دارد و نمي تواند يك سازمان جداگانه اي براي مديريت اجرايي زباله ها در داخل بيمارستان ايجاد كند و با وجود اينكه شهرداري خدمات موتوري دارد اين قانون جديد باعث به هم ريختگي مديريت واحد زباله ها در شهر خواهد شد و اگر قرار باشد هر بيمارستاني زباله هاي خودش را دفع كند به اين معني است كه بايد با مراكز خصوصي در اين زمينه قرارداد ببندد و به طور حتم با هر مركزي كه ارزان تر باشد اين قرارداد بسته مي شود و به اين ترتيب آن مركز در قبال دريافت هزينه اندك براي اينكه سود بيشتري ببرد به خودش اين زحمت را نمي دهد كه زباله ها را در جاهاي مخصوص تخليه كند.
زباله هاي عفوني عوامل ميكروبي دارند يعني اگر در شيوه صحيح و در جايگاه مخصوص به آن تخليه نشده و به سبب آن وارد آب آشاميدني يا محيطي كه محل بازي كودكان است وارد شود به طور حتم منجر به بروز بيماري هاي مختلفي در جامعه خواهد شد.
در صورت بسته شدن قرارداد بين بيمارستان و مراكز خصوصي براي دفع زباله هاي بيمارستاني زباله ها در گوشه وكنار جاده و اطراف شهر تخليه مي شوند، بدون اينكه نظارتي بر اين امر صورت گيرد بنابراين تا زماني كه آيين نامه اجرايي و جايگاه مديريت بيمارستان مشخص نشود، مسئولان در وزارت بهداشت و درمان نيز در زمينه چگونگي بيان اين مسئله به مديران بيمارستان ها دچار ابهام هستند.
براساس گزارشات هم اكنون كار تفكيك زباله هاي بيمارستاني توسط مديريت بيمارستان ها انجام مي شود اما امكان دفع اين زباله ها براي آنها وجود ندارد، چرا كه براساس وضعيت فعلي، مسئولان بيمارستان ها حتي نمي توانند حقوق پرسنل خود را پرداخت كنند و در اين شرايط اين انتظار وجود دارد كه بيمارستان ها چندين برابر هزينه زباله هاي معمولي به شهرداري داده تا زباله هاي عفوني آنها را دفع كند. به هر حال خواندن اين سطور افسوس را به همراه دارد ولي خبرهاي جديد حاكي از آن است كه 3 ميليارد تومان به منظور دفع زباله هاي 100 بيمارستان دولتي در سال جديد اختصاص داده شده كه البته به گفته دكتر حسين شهرياري عضو كميسيون بهداشت و درمان مجلس شوراي اسلامي مبلغ ناچيزي است به همين دليل تنها بيمارستان هاي دولتي مي توانند از اين فرصت استفاده كنند و از آنجايي كه شهرداري مسئوليت دفع زباله هاي بيمارستان ها را به عهده نمي گيرد و مي گويد زباله هاي بيمارستاني جزء پسماندهاي ويژه است و اگر به پسماندهاي عادي تبديل شود مسئوليت جمع آوري آن با شهرداري خواهد بود و چون سيستمي وجود ندارد كه اين كار را انجام دهد مسئوليت جمع آوري آن با توليد كننده آن است در خبري كه روز 18 فروردين امسال منتشر شد به مسئولان شهرداري گفت: به هر حال مسئولان شهرداري منتخب اعضاي شوراي شهر هستند و اين اعضا نيز خود توسط مردم انتخاب شده اند، بنابراين سلامت مردم از وظايف آنها است. البته به گفته شهرياري امكانات مناسب دفع زباله در اغلب بيمارستان هايي كه جديد  تأسيس شده يا قرار است تأسيس شوند در نظر گرفته شده است، بنابراين اعتبار تعيين شده براي اين امر فقط به بيمارستانهاي دولتي قديمي كه يا سيستم متناسب دفع زباله نداشته يا سيستم آنها خراب شده است اختصاص مي يابد.
البته هم اكنون جمع آوري اين زباله ها به عهده شهرداري است و از آنجايي كه مسئولان بازيافت شهرداري معتقد هستند كه نمي توان به تفكيك زباله ها در بيمارستان ها اعتماد كرد و تمام اين زباله ها را ويژه مي دانند هزينه زيادي براي دفع آنها صرف مي شود و شايد بهتر باشد كه روش مناسبي براي آن در نظر گرفت تا سلامت جامعه حفظ شود. كه البته به نظر مي رسد مسئولان امر بالاخره به فكر افتاده اند و قصد دارند در سال جديد اين مشكل را ريشه كن كنند چرا كه در اخبار روز يكشنبه آمده بود كار گروهي با حضور نمايندگاني از سازمان حفاظت محيط زيست، وزارت بهداشت، شهرداري، دادگستري و سازمان مديريت و برنامه ريزي تشكيل شده است. در اين نشست روش استفاده از دستگاه هاي زباله سوز در بيمارستانها و يا روش بي خطر سازي زباله هاي بيمارستاني مورد بررسي قرار گرفته كه البته نتيجه آن به زودي اعلام مي شود.
در روش بي خطر سازي با نصب دستگاه هايي كه از روش گرما و يا رطوبت استفاده مي شود زباله هاي بيمارستاني را از حالت خطرناك خارج كرده و به زباله هاي خانگي تبديل مي كنند تا دفن و يا حمل و نقل آنها بي ضرر و بي خطر باشد. اما ظاهراً پيشنهاد محيط زيست نصب زباله سوز براي پسماندهاي پزشكي در بيمارستانها است به هر حال به قول معاون محيط زيست انساني سازمان حفاظت محيط زيست، از آنجا كه اين كار گروه به منظور ارائه نظر فوري تشكيل شده است، انتظار مي رود به زودي نتيجه نهايي مشخص شده و براي ارائه به واحدهاي ذيربط اعلام شود تا اين مشكل كه با سلامت جامعه دست و پنجه نرم مي كند از شهر ما بار بسته راهي شود.

واقعيت معلق
زباله هاي بيمارستاني واقعيت انكارناپذير زندگي هستند، به خصوص زماني كه اين زندگي در قالب شهري وارد شود كه نيازمند توجه بيشتري است. طبق گفته مسوولان شهرداري و بر اساس قانون پسماندها، امحاي زباله هاي بيمارستاني بر عهده توليدكنندگان آن و وزارت بهداشت است از سوي ديگر مسوولان وزارت بهداشت معتقدند كار جمع آوري اين زباله ها بر عهده شهرداري است اين اختلاف نظر ماه هاست كه بحث جمع آوري زباله هاي بيمارستاني را معلق نگه داشته است.

۱ - تهران با جعيت سرسام آورش همواره مورد توجه بسياري از كارشناسان ايراني و خارجي بوده تا مشكلات فراوانش كمتر شود و زندگي كردن در اين شهر آسان تر. بنابراين چندان دور از ذهن نيست اگر هر از گاهي براي تامين بخشي از نيازهاي اصلي و به ويژه حمل و نقل، طرحي جديد از آستين كارشناسان بيرون آيد و مدت ها نقل محافل شود.
بسياري از طرح ها بدون آنكه قابليت اجرايي آن مورد توجه قرار گيرد عنوان مي شود و پس از چندي، فراموشي سايه سرد و سنگين اش را روي آن مي اندازد. اما برخي ديگر از طرح ها اگرچه قابليت اجرايي ندارند و بر حسب قائده مي بايست به فراموشي سپرده شوند اما جنجال هاي طرح آنان در حافظه هر فراموش خاطري باقي مي ماند. نمي گوييم پروزه منوريل هم از آن دست است اما بعد از گذشت چند سال هنوز هم اين طرح نه قالبي اجرايي يافته و نه فراموش شده است.
۲ - شهردار تهران در آغاز سال جديد سخن از راه اندازي تونل رسالت و خدمات دهي بهتر به وسيله 137 و اتمام طرح هاي نيمه تمام عمراني شهرداري داد اما اين پايان ماجرا نبود؛ وي در روزهاي اخير به منظور تسهيل حمل و نقل شهروندان و گسترش وسايل نقليه عمومي،  خبر از راه اندازي تراموا داد. اگرچه سخنان او چه در آغاز سال و در مورد طرح هاي عمراني و چه در مورد راه اندازي تراموا براي تهران از ظهور يك ايده فراتر است اما اجراي اين پروژه شايد اندكي در برآورد واقعيات شتابزده باشد.
دكتر قاليباف در مورد جزئيات طرح راه اندازي تراموا نيز نكاتي را بيان كرد.
شهردار تهران با بيان اينكه در مركز شهر تهران تراموا احداث مي شود، گفت: تراموا در محدوده حريم خيابان مصطفي خميني و 15 خرداد به حالت دايره اي شكل احداث مي شود كه ابتدا و انتهاي آن نيز به ايستگاه هاي مترو شهر وصل خواهد شد.
وي در خصوص احداث تراموا در مركز شهر تهران، گفت: مطابق طرح هاي جامع و تفصيلي، موضوعي و موضعي كه صورت گرفته و در كميسيون ماده 5 نيز به تصويب رسيده است، براي حفظ و بازسازي منطقه 12 كه قديمي ترين و باستاني ترين منطقه شهر تهران است، برنامه اي داريم.
وي ادامه داد: ممنوع كردن تردد خودروها در مراكز اصلي و باروي شهر تهران يكي از راه هاي اصلي براي حفظ و بازسازي آثار تاريخي است و اگر قرار است رفت و آمد و حمل و نقلي هم در اين منطقه صورت گيرد، بايد از طريق تراموا انجام شود و در اين زمينه اعتبار لازم، پيش بيني شده است.
شهردار تهران تاكيد كرد: بايد بافت هاي تاريخي شهر تهران مثل تمام آثار تاريخي دنيا حفظ و بازسازي شود و در اين زمينه تلاش خواهيم كرد.
۳ - سال ها مي گذرد و بالاخره اين آثار تاريخي زبان بسته، متولي واقعي خود را يافتند. اگرچه در دوران گذشته ميراث فرهنگي با سعي و تلاش فراوان در حفظ و احياء آثار تاريخي چندان موفق نبود اما از زماني كه شهرداري تهران حفظ و صيانت از آثار تاريخي را به عنوان بخشي از هويت معماري و شهري مورد توجه قرار داد شاهد اقدامات بهتري در اين زمينه ايم. خوشبختانه طرح تاسيس تراموا، هم دغدغه هاي حمل و نقلي در محدوده آثار تاريخي را ساماندهي مي كند و هم موجب مي شود قسمت تاريخي شهر تهران كه در منطقه 12 و 11 شهرداري است چهره ديرين خود را بازيابند.
۴ - شايد همه چيز خبر از جديت اين طرح دارد. شايد بيش از هر چيز بازيابي چهره قديمي  شهر و حفظ جاذبه هاي گردشگري آن است. رئيس شوراي شهر تهران نيز خبر از احداث تراموا داد؛ اگر چه مهدي چمران اندكي با احتياط بيشتر، اين خبر را عنوان كرد.
رئيس شوراي شهر تهران با تاكيد بر اينكه احداث تراموا نياز به مطالعه و بررسي دارد، تصريح كرد: هنوز مطالعات مربوط به اين طرح به شوراي شهر تهران ارائه نشده است.
وي با تاكيد بر اينكه هنوز طرحي در خصوص احداث تراموا به شورا ارائه نشده است، گفت: در صورتي كه احداث اين سيستم به منابع مالي زياد نياز داشته باشد اين طرح بايد به تصويب شوراي شهر برسد.
۵ - سلام روزهاي فراموش شده گذشته! سلام خاطرات تهران سال هاي دور! سلام شهر پير و فرتوت! دوباره آن روزهاي از دست رفته جلوه اي يافته است، دوباره آن خاطرات در ميدان سپه به راه افتاده اند. چقدر خوب است خاطرات ما از ميدان مشق دوباره جاني بگيرد. ماشين دودي دوباره زنده شود. آقاي شهردار! دست مريزاد.

شهرام جباري زادگان- ايران، استراتژيك ترين كشور دنيا و جاده هاي آن، تراژيك ترين جاده هاي جهان است! اين عبارت يكي از كوتاه ترين تعاريف و گوياترين تعابيري است كه امروزه مي توان براي توصيف موقعيت كشورمان و وضعيت شبكه هاي راه هاي آن به كار برد.
در واقع داستان جاده هاي كشور استراتژيك ما به رماني تراژيك مي ماند كه نخستين فصل آن و در عين حال براي بسياري واپسين فصل آن، سفرهاي زميني به ويژه در ايام نوروز است.
ميليون ها ايراني خسته از يك سال كار و تلاش در اولين روزهاي سال جديد بار سفر مي بندند و در طول جاده هاي طولاني و در عرض جغرافيايي كشور پهناورمان به راه مي افتند، غافل از اينكه براي هزاران نفر از آنها آخرين ساعت ها و روزهاي زندگي در حال رقم خوردن است و سفر آنها را هرگز بازگشتي نيست.
سال گذشته حدود 27 هزار نفر در تصادفات جاده اي كشورمان كشته شدند كه اين رقم به نسبت سرانه تعداد خودروها و طول جاده ها، تا 50 برابر كشورهاي پيشرفته جهان است.
در ايام نوروز به طور متوسط روزانه حدود يك ميليون مسافر در جاده هاي كشور جابه جا مي شوند و در واقع بخش قابل توجهي از سفرهاي سالانه كشور در نيمه اول فروردين صورت مي گيرد و اين در حالي است كه بخش قابل توجه تري از حوادث و در نتيجه تلفات جاده اي نيز در اين برهه كوتاه زماني اتفاق مي افتد.
در جريان تصادفات رانندگي كه در طول تعطيلات نوروز رخ مي دهد، علاوه بر بستگان و وابستگان كشته شدگان براي سرنشينان هزاران خودروي عبوري كه شاهد صحنه تصادف هستند، ايام شيرين نوروز به دوراني تلخ تبديل مي شود.
در اين ميان چه بسا سرمايه هاي عظيم انساني كه به كلي از بين مي رود يا متحمل آسيب هاي جبران ناپذير جسمي مي شود و چه بسيار روح و روان خانوارهايي كه براي هميشه در فقدان عزيزان خود كه عموماً نان آور خانواده هستند آزرده و رنجيده باقي مي مانند.
علاوه بر آن، سرمايه هاي هنگفت مادي كه نمونه اي از آن نيروي كار اكثراً جواني است كه از دست مي رود، بخش قابل توجهي از ثروت ملي ما را تشكيل مي دهد كه بر اثر حوادث رانندگي نابود مي شود.
هر ساله بسياري از سوانح جاده اي در ايام نوروز رخ مي دهد و به رغم تمامي تدابير و تمهيدات پيش بيني شده و به كارگيري امكانات و تجهيزات از سوي دستگاه هاي مربوطه، نوروز امسال هم از اين قاعده مستثني نبود.
متأسفانه پيش بيني هاي به عمل آمده در گذشته عملاً نه تنها در جلوگيري از وقوع تصادفات و تلفات رانندگي چندان موفق نبوده، بلكه در پيشگيري از روند رو به رشد سوانح جاده اي نيز توفيق چنداني در بر نداشته است.
در حال حاضر نه تنها مسيرهاي فرعي، بلكه اصلي ترين محورهاي كشور مانند آزادراه هاي تهران قزوين و تهران قم نيز از مشكلات ساختاري رنج مي برند، چنانچه در دو هفته تعطيلات نوروزي بنابر اعلام مقامات مسئول، مسير بسيار پر رفت و آمدي مانند جاده تهران مشهد، يكي از حادثه خيزترين محورهاي كشور بود.
اختصاص بودجه مورد نياز به منظور تأمين ايمني جاده ها از طريق اقدامات فني و مهندسي و تخصيص امكانات و تجهيزات مورد نظر به جهت احداث و گسترش راه هاي جديد، اصلاح و تكميل شبكه معابر موجود و حذف و رفع نقاط حادثه خيز در كنار فراهم آوردن ساز و كارهاي لازم با هدف نهادينه كردن فرهنگ رانندگي ايمن و سالم، از جمله مؤلفه هايي است كه مي بايست مورد توجه دستگاه هاي مسئول قرار گيرد.
بدون ترديد تأمين امنيت و حفظ سلامت شهروندان، از مهم ترين و بديهي ترين وظايف حكومت ها به شمار مي آيد و به نظر مي رسد تصادفات رانندگي در جاده هاي برون شهري از يك طرف و تراكم ترافيك در معابر درون شهري از طرف ديگر، دو بحراني مي باشند كه اين وظيفه بديهي و مهم را با چالش جدي مواجه كرده و از اين رو بايد با جديت و به فوريت در دستور كار مجلس و دولت قرار گيرند.
نبايد از خاطر برد كه تامين امنيت جاده اي و اطمينان از رانندگي برون شهري به خصوص در ايام تعطيل مي تواند تاثير زيادي در كاهش آمارهايي داشته باشد كه در پايان هر سال از ميزان تصادفات جاده  اي به دست مي آيد.
با مهر آني و قيد فوري و به عنوان يك استراتژي كلان و ملي، به تراژدي تصادفات رانندگي و پايان تراژيك زندگي بسياري از هموطنانمان بر اثر سوانح جاده اي پايان دهيم.

ايوب شميراني- حتماً با خودتان مي گوييد: دوباره سر و كله اين پيرمرد غرغرو پيدا شد و ابروهايتان را در هم مي كشيد تا نگاهي سطحي به اين ستون بيندازيد و رد شويد ولي باور كنيد حداقل امروز به خاطر اولين راپورت هاي 85 من هم كه باشد، تصميم دارم نگاه مثبتي به دور و برم داشته باشم و از يك اتفاق كاملاً دوست داشتني بنويسم.
اگر يادتان باشد در سال گذشته بارها و بارها از لزوم تعيين ميزان كرايه خطوط تاكسيراني نوشتيم و اينكه چرا نبايد سازمان مربوطه ترتيبي اتخاذ كند كه وحدت رويه اي به وجود بيايد و ظلمي در حق كسي واقع نشود. بارها نوشتيم و بارها بي جواب مانديم تا اينكه مديريت جديد سازمان از راه رسيد و همين اول سالي تكليف را روشن كرد. باور كنيد وقتي براي اولين بار چشم به جمال برگه اعلان كرايه كه روي شيشه جلو يك تاكسي خطي نصب شده بود برخورد، گل از گلم شكفت و تصميم گرفتم حالا كه يك كار درست و حسابي، دقيقاً سر وقت انجام شده و حتي تاريخ پايان اعمال آن (15 اسفند 85) هم مشخص شده، هر چه احسنت و آفرين و مرحبا دارم، نثار مسئولان اين سازمان كنم. حالا ديگر همه تكليف خود را در بسياري خطوط مي دانند؛ هم مسافر و هم راننده.
اما براي اينكه بيش از حد هم خوش نگذرد،  هنوز هم مشكلاتي هست كه سفرهاي شهري را به كام مسافران تاكسي ها تلخ كند؛ وقتي به نحوه اخذ كرايه در خطوطي كه براي آنها كرايه مشخصي تعيين نشده توجه كنيم، درخواهيم يافت كه بخشي از مشكل، هنوز باقي است. چند روز پيش از ميدان فاطمي به مقصد ميدان ونك سوار يكي از سمندهاي زرد خوش بر و روي شهر شدم. وقتي به مقصد رسيدم، راننده تاكسي گردشي موصوف در كمال تعجب من و ديگر مسافران، مبلغ 400 تومان بابت كرايه دريافت كرد و در پاسخ اعتراض هاي مسافران،  فقط پاسخ داد كه ميزان كرايه ها افزايش يافته و براي همين هم او صد تومان بيشتر دريافت مي كند. از اينكه به هر حال تخلف اين راننده قابل پيگيري است بگذريم؛ شايد ادامه ماجرا را بعدها برايتان نوشتم.
نكته اينجاست كه اي كاش ترتيبي اتخاذ مي شد كه هيچ كدام از مسيرها، سرشان بي كلاه نماند. نمي خواهم نفوس بد بزنم ولي تجربه ثابت كرده كه استفاده از تاكسي متر در بسياري از كلانشهرهاي ما (به جز موارد معدودي مثل مشهد كه سالهاست اين قانون اعمال مي شود) تجربه موفقي نبوده است. شايد بهترين حالت همين باشد كه تاكسي هاي گردشي هم بر اساس قانوني محكم و درست، ملزم به محاسبه كورسي كرايه شوند.
مسلماً برخورد قاطع مسئولان سازمان با رانندگان متخلف نيز مي تواند ضامن اجراي دقيق تر تعرفه ها و كاسته شدن مشكلات مردم شود.

پس از آنكه قسمتي از خيابان مصطفي خميني فرو ريخت، گودالي به وجود آمد و مردم ديدند كه يك تاكسي به درون آن افتاد، هياهويي عجيب همه جا را فرا گرفت. حالا كه چند روزي از آن ماجرا مي گذرد، نه ديگر از آن گودال خبري هست و نه سر و صداي حاشيه اي آن.
اين حفره به طول 12، عرض 8 و ارتفاع 9 متر با 150 متر مكعب بتن پر شده است. حفره مورد نظر كه بر اثر تركيدگي لوله فرسوده آب در خيابان مصطفي خميني ايجاد شده بود، براي انجام بازسازي، با داربست و شبكه هاي فولادي در حدود 200 متر محدوده ايمن سازي شده بود.
براي روكش اين حفره 400 تن آسفالت براي قسمتي از سطح خيابان استفاده شده است. در اين حادثه در مجموع 1700متر مكعب آسفالت، خاك مرده و قنات ريزش داشت.