Hamshahri Newspaper

جواد نصرتي
غرش هواپيما، بكري آسمان پرستاره روستا را مي شكافد و حيات و مرگ لحظه اي ستارگان را تنها انوري خاتون نظاره گر است.
اين بار غرش هواپيما او را در چاه حسرت رها نمي كند كه او، بالاخره به آرزوي هميشگي اش رسيده است. انوري قرار است فردا دهكده كوچك و تكراري اش را ترك كند و به سفر برود. شب را اين بار نه در حسرت سفر كه از شوق آن بيدار مانده است؛ به دور از چشم پدر و به اميد اينكه در گرگ و ميش صبح، آرايش صورتش معلوم نشود، خود را بزك مي كند. بهترين لباسش را از سر شب به تن كرده است و مشتاقانه انتظار سپيده صبح را مي كشد. سپيده صبح برخلاف ميل دهقانان خسته روستا كه آن را آغازي بر زجر روزانه در مزارع مي دانند- بي اعتنا به آنها- از راه مي رسد و انوري- بدون اينكه پدرش متوجه بزك ناشيانه صورتش بشود، ساري قرمز بر تن و لبخندي بر لب، با شوق بسيار- به همراه مردي كه امين خانواده مي خوانندش به خانه پشت مي كند. اولين قدم را با چشماني بسته و لبخندي بر لب در راه رسيدن به تنها آرزوي تمام زندگي اش برمي دارد. حركت او به همراه مرد امين به سوي اولين قله سينوسي خط يكنواخت زندگي اش شروع شده است؛ انوري خاتون به سفر مي رود.
***
رد اشكي كه از چشمان انوري جاري است آرايش ناشيانه ولي اين بار بسيار غليظ او را به هم زده است. گل هايي كه با مندي(حناي مخصوصي در هند) بر دستان او نقش بسته است سنگيني مي كنند. او هر بار كه با دختربچه هاي روستاي تكراري اش در آغل گوسفندان و به دور از چشم مادران، با زغال، چشم هايش را سياه مي كرد و با گِل بر دستانش گُل مي كشيد آرزو مي كرد روزي با مندي و سرمه، خود را بيارايد. اكنون او مندي و سرمه بر دست ها و چشم هايش دارد اما مندي و سرمه سياه چه به كار عروس گريان مي آيند؟
مرد امين همراه انوري و خانواده اي كه او ديدار آنها را بهانه سفر به هاريانا كرده بود، دخترك را به زور عروس مردي كرده اند. داماد ميانسال با قدي كوتاه، سبيلي پرپشت، موهاي انبوه جوگندمي، صورت گوشتالود و انگشتاني كوتاه و ضخيم، عروسش را تنها با 10هزار روپيه- يعني تنها با 220دلار- از مرد امين و خانواده اي كه بهانه سفر انوري به هاريانا بوده، خريداري كرده است. اكنون انوري بايد با اين مرد و شش بچه اي كه از همسر پيشين او باقي مانده اند در كلبه اي محقر زندگي كند.
يكي از هزاران برده
انوري يكي از هزاران زني است كه در هاريانا به فروش مي رسند. هاريانا با مردان كوتاه قد كه پوستي به رنگ شكلات دارند در سراسر هند از شهرتي خوف ناك برخوردار است. در اين منطقه نسبت دختران به پسران بسيار پايين است و مردان براي تشكيل خانواده و برجاي گذاشتن نسلي از خود كه بيشتر پسراني با قد كوتاه و پوستي شكلاتي رنگ هستند، دختران مناطق اطراف را با قيمتي ميان چهار تا سي هزار روپيه(88 تا۶۶۰ دلار) همچون بردگان مي خرند.
دليل عمده اين نسبت ناهمگون در چنين مناطقي از هند، باورهاي غلط فرهنگي است. هنديان هنوز بر اين عقيده اند كه پسران از دختران برترند و نتيجه آن، از بين بردن جنين هايي است كه ضعيف بودن يا همان دختربودن آنها بر مردمان اين مناطق محرز مي شود. نسبت مردان به زنان در هاريانا هزار به 861 است؛ در حالي كه نسبت جهاني مردان به زنان هزار به 927 است. دود اين ناهمگوني نسبت تعداد مردان و زنان در هاريانا اما به چشم دختراني مي رود كه در اطراف آن زندگي مي كنند. آنها را دلالان به مردان كوتاه قدي كه پوستي به رنگ شكلات دارند مي فروشند تا براي آنها پسراني با قد كوتاه و پوستي به رنگ شكلات به دنيا بياورند تا با طلوع هر سپيده در مزارع مشغول به كار شوند. اما اين دختران بايد خوش شانس باشند تا در مزارع جان بكنند و پس از مرگ، در زير خاك آن مدفون شوند. بيشتر آنها به عنوان بردگان جنسي مورد استفاده قرار مي گيرند و دوباره توسط دلالان در تجارتي كثيف به مردي ديگر فروخته مي شوند. كدخداي روستاي آساواتي از دختري به نام آجمري مي گويد كه يك ماه پيش از ايالت بنگال غربي در شرق هند به اين منطقه قاچاق شده است. او به نقل از آجمري مي گويد كه او در يك حراجي به قيمت 10هزار روپيه(220دلار) به مردي فروخته شده است اما آجمري فقط يك ماه در آساواتي باقي ماند و پس از آن به مردي ديگر در روستايي ديگر فروخته شد.
چرخه كثيف
به اين دختران كه برخلاف ميل باطني به عنوان عروس به مردان هاريانا فروخته مي شوند پاروس مي گويند. تخمين زده مي شود تنها 45هزار پاروس از ايالت فقيرنشين و عشيره اي جارخند در منطقه وجود داشته باشد. دلالان به والدين اين دختران 500 تا هزار روپيه(11 تا۲۲ دلار) مي پردازند تا دختران آنها را با خود به هاريانا ببرند.
فعالان اجتماعي، هاريانا را مثال بارزي از جامعه اي مي دانند كه تجارت كثيف بردگان جنسي در آن وجود دارد و زن در آن هيچ جايگاه اجتماعي اي ندارد. با اين حال وزير هاريانا- را نديب سينگ سورجوالا- مي گويد كه دولت محلي به خوبي اين مشكل را مي شناسد. او مي گويد: هرگاه كه شكايتي دريافت مي كنيم بلافاصله به آن رسيدگي مي كنيم. ما همچنين مي خواهيم سطح معلومات اجتماعي شهروندان را بالا ببريم و آنها را از مشكل عدم توازن جنسيت آگاه كنيم .
اعمال قوانين سخت گيرانه هم يكي ديگر از راهكارهاي دولت محلي براي مقابله با تجارت كثيف است. در همين راستا ماه گذشته يك پزشك و همكارش در هاريانا به دليل اعلام جنسيت يك جنين و موافقت با سقط آن دستگير و زنداني شدند. اين اولين باري است كه يك پزشك به خاطر اعلام جنسيت جنين محكوم مي شود.
شاكتي واهيني يك نهاد غيردولتي در هاريانا است كه پاروس ها را شناسايي مي كند و با نگهداري از آنان در خانه هاي امني كه توسط دولت محلي تأسيس شده اند، آنها را از چرخه كثيف نجات مي دهد. ريشيكانت يكي از اعضاي اين نهاد غيردولتي مي گويد: در هر روستا پنج تا شش دختر زندگي مي كنند كه از مناطق اطراف به اين روستاها قاچاق شده اند .
سانجي ميشرا- رئيس يك گروه داوطلبانه نجات پاروس ها- هم مي گويد: در اين منطقه هيچ خواست سياسي اي براي حل بحران وجود ندارد، بنابراين هيچ دولتي اقداماتي جدي براي رفع مشكل پاروس ها انجام نمي دهد .
تحت اين شرايط، بازار سياه خريد و فروش دختران، روز به روز گسترده تر خواهد شد.
***
غرش هواپيما بكري آسمان پرستاره روستا را مي شكافد و حيات و مرگ لحظه اي ستارگان را تنها انوري خاتون نظاره گر است. شوهر ناخواسته و شش فرزندي كه از همسر پيشين او باقي مانده اند در كلبه محقر در كنار يكديگر خوابيده اند. غرش هواپيما دوباره او را در چاه حسرت رها كرده است و مشتاقانه انتظار روزي را مي كشد كه به كلبه محقري كه شوهر ناخواسته و شش فرزندي كه از زن پيشين او باقي مانده اند پشت كند و از فراز قله سينوسي به ابتداي خطي كه روزي نشانگر زندگي يكنواخت او بود بازگردد... سفر كند.