آرش نهاوندي
ديوار حائل ميان آمريكا و مكزيك از جمله طرح هاي از پيش شكست خورده اي است كه به منظور جلوگيري از هجوم مهاجران به ايالات متحده قرار است در مرز ميان دو كشور ياد شده كشيده شود و دو اجتماع بشري را به طرز بسيار بي رحمانه و غيرعقلاني از يكديگر جدا كند. فارغ از هزينه و مشكلاتي كه اين طرح به دنبال داشته و - اگر مسئولان آمريكايي بخواهند بر آن پافشاري كنند- خوهد داشت ، اجراي چنين طرحي به هيچ روي ضامن جلوگيري از ورود بي رويه مهاجران به داخل خاك آمريكا نخواهد بود و احتمال دارد مهاجران راه ديگري را كه پيش از اين نيز از سوي كوبايي ها به آزمايش گذاشته شده، مجدداً  بيازمايند.
در واقع مهاجرت به آمريكا به طور خاص پديده اي است ناشي از ضعف اقتصادي كشورهاي آمريكاي لاتين.
مشخصاً  مي توان گفت از زمان ارائه دكترين مونرو از رؤساي جمهوري پيشين آمريكا مبني بر آن كه اروپايي ها حق مداخله در امور آمريكايي  لاتين را ندارند، ايالات متحده بيش از پيش بر نفوذ استعماري خود بر قاره استثمار شده آمريكاي جنوبي افزود و در نتيجه مداخلات مستقيم و غيرمستقيم آمريكايي ها دولت  هاي متعددي- با نقض اصول اوليه دموكراسي و قانون اساسي كشورشان- با اتكا به كودتا هاي خونين نظامي بر سر كار آمدند، حاصل آن كه، اقتصاد آمريكاي لاتين روز به روز وضعيتي ناپايدارتر و وخيم تر پيدا كرد، بر عكس وضعيت اجتماعي نيز تغيير چنداني نكرد و حتي مي توان گفت سير نزول را نيز به سرعت پيمود و به تدريج وضعيتي به غايت وخيم تر از زمان حاكميت اسپانيايي ها در آمريكاي لاتين پديد آمد.
در نتيجه اين عوامل، لاتيني ها به آمريكا- سمبل قدرت اقتصادي و نظامي قاره- مهاجرت كردند. يعني آنها بر اثر فشارهاي سياسي، اجتماعي و اقتصادي كه آمريكا بر كشورهايشان تحميل كرده بود، ناگزير مهاجرت را بر ماندن در كشور خويش ترجيح دادند. در واقع پديده مهاجرت كه امروزه گريبان دولت آمريكا را گرفته ناشي از سياست هاي استعماري اين كشور است و اين آمريكا است كه دارد تقاص جنايت هايش در آمريكاي لاتين را با افزايش بي رويه پديده مهاجرت پس مي دهد.
اما وجود خارجيان اعم از مهاجران قانوني و غيرقانوني، نه تنها به حال اقتصاد آمريكا مضر نبوده كه بسيار سودمند نيز هست. مهاجران خارجي چرخ دنده هاي اقتصاد آمريكا را تشكيل مي دهند و بدون اشتغال آنان در مشاغل پايين اقتصاد آمريكا از چنين رشدي برخوردار نمي شد. در نتيجه هنگامي كه آمريكايي ها در پي اتخاذ تدابير سخت تر مهاجرتي بر آمدند، مهاجران نيز كه خود را در سود ناشي از منافع رشد اقتصادي آمريكا سهيم مي دانند با تعطيل كردن مشاغل خويش به خيابان ريخته اند تا نگذارند دولت بوش ذره اي از حقوق آنان را با نقض قانون پايمال كند.
تظاهرات ضد مهاجرتي در آمريكا و وضعيت زندگي مهاجران در اين كشور پاره اي تحليل هاي اجتماعي اقتصادي در اين باره را ضروري ساخته است.
نزاع هاي سياسي درباره مسأله مهاجرت بحث هايي داغ را در اجتماع آمريكا پديد آورده است. اين بحث ها بيشتر بر محور كارگران داراي اصليت خارجي كه در ايالات متحده آمريكا متولد شده اند دور مي  زند.
اين بحث ها در واقع در دو جبهه پيگيري مي شوند، در يك جبهه مقامات و مسئولان مملكتي قرار دارند و در جبهه ديگر مهاجران- اعم از قانوني و غيرقانوني- براي اثبات ارزش هاي اجتماعي و اقتصادي خويش در تلاش هستند، مهاجران آمريكايي درواقع در تلاشي مضاعف براي اثبات حقانيت خود، در روز اول ماه مه سال جاري بر سر كار خود حضور نيافته و ضمن تحريم انجام هرگونه فعاليت به صفوف معترضان به قوانين مهاجرتي آمريكا پيوستند.
اما اگر درباره مسأله حضور مهاجران قانوني و غيرقانوني و رابطه آنها با افزايش ميزان توليد و رشد اقتصادي در آمريكا از اقتصاددانان نظرخواهي شود، آنان نظرات متفاوتي در پاسخ به اين مسأله را مطرح خواهند كرد. البته شما تنها كافي است از آنها بپرسيد: آيا مهاجرت براي آمريكا خوب است يا بد؟ در پاسخ به اين سؤال نظريه پردازان اقتصادي موجي از ديدگاه هاي متناقض را ارائه خواهند داد.
در حال حاضر از نظر تاريخي به تعداد مهاجران در ايالات متحده افزوده شده و اين مسأله بدل به يكي از مسائل حاد داخلي در اين كشور شده است.
بر اساس آمارهاي ارائه شده 1/1 ميليون مهاجر خارجي در سال 2005 جواز اقامت دايم در ايالات متحده آمريكا را دريافت كرده اند. در اين ميان 14 درصد اين مهاجران را اتباع مكزيك تشكيل مي دهند. به تعبيري ديگر مكزيكي ها بزرگترين گروه مهاجران خارجي در آمريكا محسوب مي شوند.
اين آمارها از تعداد مهاجران قانوني در حالي انتشار مي يابند، كه سالانه بيش از يك ميليون مهاجر غيرقانوني نيز وارد خاك آمريكا مي شوند. مكزيكي ها در اين ميان نيز رده نخست را به خود اختصاص دادند.
البته كسر بزرگي از ديگر مهاجران غيرقانوني را اتباع ساير كشورهاي آمريكاي لاتين تشكيل مي دهند.
مركز اسپانيايي پيو، كه يك گروه تحقيقاتي محسوب مي شود، نيز با انتشار گزارشي، تعداد مهاجران غيرقانوني ساكن آمريكا را 5/11 ميليون نفر اعلام كرده است.
هجوم غير قانوني
بر اساس آمارهاي ارائه شده از سوي گروه هاي تحقيقاتي، ايالت كاليفرنيا با بيش از 5/2 ميليون مهاجر غير قانوني رده نخست را در آمريكا از اين نظر به خود اختصاص داده است. پس از كاليفرنيا نيز ايالت تگزاس با 4/1 ميليون مهاجر غيرقانوني در رده دوم قرار دارد.
بر پايه گزارش هاي گروه هاي تحقيقاتي هم چنين مشخص شده است كه بيش از 40 درصد از مهاجران غيرقانوني در آمريكا كه تعدادشان افزون بر 4/4 ميليون نفر است، طي پنج سال اخير وارد اين كشور شده اند.
با توجه به اين مسأله بيشتر كارشناسان دليل عمده پيشرفت سريع ايالات متحده آمريكا را حضور مهاجران خارجي در اين كشور مي دانند.اما اختلاف نظرها زماني اوج پيدا مي كند كه بحث ها بر سر پيروزي و شكست نهايي بالا مي گيرد، كارشناسان بر سر نتايج نهايي حاصله از حضور مهاجران اختلاف نظر دارند. در واقع برخي از بخش هاي اقتصادي با جذب تعداد بيشتري از مهاجران خارجي، نسبت به ساير بخش ها سود بيشتري نصيب خود مي كنند.در رأس آنها نيز صنعت ساخت و ساز قراردارد، كه چيزي در حدود 4/2 ميليون از كارگران خارجي را به خود جذب كرده است. اين به آن معناست كه مهاجران خارجي به ميزان 22 درصد در فعاليت هاي مربوط به ساخت و ساز مشاركت دارند.دقيقاً دو سوم مهاجران غيرقانوني ساكن ايالات متحده در صنعت ساخت و ساز فعاليت دارند.مزرعه داري، نظافت منازل، سرايداري و تهيه غذا از ديگر مشاغلي هستند كه قشر مهاجر براي گذران زندگي به آنها روي مي آورند.
سطح دستمزدها
آمار و ارقام و شواهد بسياري نشان از آن دارد كه قشر مهاجر به رغم داشتن تخصص و مهارت زياد، به كارهاي سطح پايين با دستمزد بسيار كم روي مي آورد. علاوه بر اين مهاجران قانوني و غيرقانوني در يك جا به صورت متمركز فعاليت نمي كنند و در سراسر آمريكا پراكنده شده اند، در نتيجه مجموع مهاجران ساكن آمريكا كمتر از پنج درصد نيروي كار آمريكا را تشكيل مي دهند.در اين صورت مشكل كجاست؟
به صورت كاملاً عاميانه مي توان نوشت مهاجران قانوني و غير قانوني كه در مشاغل پست مشغول به كار هستند، جاي 10 ميليون جوان بي سواد آمريكايي غيرماهر كه تخصص خاصي نيز ندارند را پر كرده اند و آنان را از دستيابي به شغل محروم كرده اند.
برخي از كارشناسان پا را از اين نيز فراتر مي گذارند و مي گويند حضور مهاجران در ايالات متحده سبب پايين آمدن حقوق پرداختي از سوي موسسات اقتصادي به طبقه متوسط مي شود.
جورج بورجاس يكي از اقتصاددانان دانشگاه هاروارد مي گويد: ميزان درآمد اخراجي هاي دبيرستان طي سال هاي 1980 تا 2000، 4/7 درصد كاهش يافته است، كه البته اين پديده به اعتقاد بورجاس به دليل افزايش مهاجران در ايالات متحده و حضور آن در بخش مشاغل سخت است.
اما ديويد كارد، اقتصادداني كه در دانشگاه كاليفرنيا به تدريس اشتغال دارد، نظري كاملاً متفاوت دارد و معتقد است در ميزان درآمد اخراجي ها و دارندگان مدرك ديپلم از سال 1980 تاكنون تغييري حاصل نشده است. با اين حال او نتيجه گيري مي كند كه: بي ترديد مهاجران فرصت هاي شغلي را از كارگران آمريكايي يا آناني كه متولد آمريكا هستند گرفته اند.
در مقابل اين دو ديدگاه فوق نظريه سومي نيز وجود دارد كه بر پايه آن پديده مهاجرت به صورت كاملاً منصفانه مورد ارزيابي قرار مي گيرد.
كارشناساني كه به اين ديدگاه اعتقاد دارند، مي گويند: كارگران خارجي بيش از دستمزد دريافتي خود بازدهي دارند.
اين وضعيت در حالي براي مهاجران رخ مي دهد كه آنان در ايالات متحده از امنيت شغلي برخوردار نيستند و هر آن بيم اخراج از مملكت ذهن پريشانشان را رها نمي كند. اين گروه از كارشناسان معتقدند كه مهاجران بخش زيادي از عايدي خود را به عنوان ماليات پرداخت مي كنند. آنها هم چنين فلسفه وجودي برخي از مشاغل كم درآمد را به دليل حضور مهاجران رد مي كنند. برخي ديگر نيز با اين فرضيه كه مشاغل كم درآمد سود اندكي را نصيب اقتصاد آمريكا مي كند به شدت مخالفت كرده اند.
نتيجه آن كه بايد پذيرفت دولت آمريكا نمي تواند بدون هماهنگي و همكاري نزديك با دولت مكزيك گره از مشكلات مهاجرتي خود بگشايد.

حسام گلبري- در آشفته بازار آرزوهاي مادي، يدك كشيدن لقب ثروتمندترين مرد جهان، آرزويي است مشترك ميان تمامي اذهان روياپرداز. آرزويي كه با تمام همه گير بودنش، درآن واحد تنها نصيب يك نفر مي شود.
در حال حاضر نيز عنوان ثروتمندترين مرد جهان فقط و فقط به بيل گيتس،  كسي كه صاحب 50 ميليارد دلار سرمايه است، تعلق دارد.
مسلماً داشتن اين عنوان حتي براي يك شب در عالم خواب و رؤيا هم به مراتب لذت بخش تر از آن است كه بعضي آرزوهاي ديگر رنگ واقعيت به خود گيرند.
اما برخلاف تصور همگان، بيل گيتس نه تنها به اين عنوان دلبستگي ندارد، بلكه ترجيح مي دهد ثروتمندترين مرد جهان نباشد!
او هم مثل بسياري ديگر از افراد مشهور جهان از شهرت خود به ستوه آمده و گله مند است كه چرا نمي تواندمثل بقيه مردم زندگي عادي داشته باشد.
بنيانگذار و مديرعامل شركت مايكروسافت،  غول دنياي نرم افزار، در كنفرانسي پيرامون تبليغات آنلاين در واشنگتن گفت: اي كاش پولدارترين مرد جهان نبودم... به نظرم هيچ نكته مثبتي در اين عنوان وجود ندارد.
مجله معتبر Forbes در تازه ترين فهرست داراترين مردم جهان، مكان نخست را به بيل گيتس اختصاص داده و دارايي شخصي وي را در حدود 50 ميليارد دلار برآورد كرده است. گفته مي شود وقت اين مرد به قدري ارزشمند است كه حتي اگر 10 هزار دلار پول روي زمين پيدا كند و بخواهد خم شود و آن را بردارد، ضرر خواهد كرد. چرا كه به ادعاي كارشناسان او مي تواند در همين مدت بسيار كوتاه به درآمد و پول بيشتري برسد!
او در سن 51 سالگي از اينكه مرد شماره يك دنياي ماديات باشد راضي نيست و يك زندگي بي دغدغه و آسوده را ترجيح مي دهد.
اگر چه شايد از نگاه خاضعانه گيتس هيچ نكته مثبتي در ثروت او نباشد، اما مؤسسه خيريه بيل و مليندا گيتس با وقف 29 ميليارد دلار،  بزرگترين سازمان فعاليت هاي بشردوستانه در جهان به حساب مي آيد كه با بيماري هاي سختي همچون ايدز، مالاريا، سل و سوءتغذيه مبارزه مي كند.
با اين حال مرد پرآوازه  دنياي انفورماتيك با بيزاري از شهرت، سرمايه هنگفت خود را مصيبتي خواند و خطاب به حاضرين كنفرانس گفت: وقتي در ميان مردم نيستم، نمي توانم نسبت به آنها احساس برادري داشته باشم و كمكشان كنم. تنها ممكن است هر از چند گاهي فردي از من امضايي بخواهد، اما اين كار مهم و سختي نيست.
با وجود آن كه بيل گيتس مي تواند استفاده هاي زيادي از ثروت فراوانش برده و از جنبه هاي مختلف عنوان خود سود ببرد، اما او به دنبال جاه و مقام بالاتر نيست.
مطمئن هستم كه هيچ گاه يك سياستمدار نخواهم بود.
هنگامي كه در مورد دليل ذكر اين سخن از او سؤال شد، پاسخ داد: به هر دليلي. سياستمدار بودن را دوست ندارم. نمي خواهم منتخب مردم باشم. ادامه كاري كه در حال حاضر انجام مي دهم براي من بهتر است.
خيرخواه ترين مرد جهان بيش از همه خود را مديون وارن بوفت - رئيس كمپاني بركشايرها توي و از سرمايه داران بزرگ آمريكايي مي داند و مدعي است كه بزرگترين معلم او بوده است.
وارن كسي است كه در رده بندي Forbes با سرمايه اي معادل 42 ميليارد دلار يك پله پايين تر از بيل گيتس قرار دارد. با اين وجود بيل گيتس مي گويد: با يك نگاه ساده به مسائل درخواهيم يافت عنواني كه به من نسبت داده شده، متعلق و شايسته اوست و من او را در صدر فهرست قرار مي دهم.
مرد رايانه اي نيك انديش كه ديگر از ماديات اشباع شده است، كار خويش را با دلسوزي خاصي دنبال مي كند. و شخصاً روزانه به 100 پست الكترونيك دريافت شده رسيدگي مي كند. هر چند كه هنوز هم شركت رايانه اي بيل گيتس در عرصه هاي جهاني نرم افزار يكه تازي مي كند، اما در سال هاي اخير، حاكميت مايكروسافت بر صنعت رايانه تا حدودي كم رنگ تر از قبل شده است. ولي آقاي رئيس با اقتدار كامل مي گويد مايكروسافت به زودي برنامه هاي كاربردي جديدي را معرفي خواهد كرد كه كمك مي كند تا اين شركت مجدداً به اوج قدرت خود بازگردد.
بيل گيتس كيست؟
ويليام هنري گيتس سوم ملقب به بيل گيتس در 28 اكتبر 1955 در آمريكا به دنيا آمد. او به همراه دوخواهرش در سياتل بزرگ شدند. پدرش از وكلاي سياتل و مادرش دبير مدرسه بود. گيتس در سن 13سالگي روي نرم افزارهاي رايانه  شخصي كار مي كرد و برنامه نويسي مي كرد.
در سال 1973 وارد دانشگاه هاروارد شد و از همان سال ها فعاليت هايش را در زمينه علوم نرم افزار رايانه گسترش داد تا اينكه موفق شد به كمك دوستان خود در سال 1986 شركت مايكروسافت را به جهانيان بشناساند و آن زمان به بعد متوجه شد كه سرمايه اش با رشد انفجاري در حال ازدياد است.

لاناسيون
روزنامه اسپانيايي زبان لاناسيون خبر و عكس اول خود را به بحران سياسي ميان آرژانتين و اروگوئه اختصاص داده است.نستور كرچنر، رئيس جمهوري آرژانتين با حضور در جمع تظاهركنندگان موافق ادامه فعاليت دو كارخانه كاغذسازي، كه اخيراً بحران بزرگي در روابط دو كشور آرژانتين و اروگونه پديد آورده است، حمايت خود از اين طرح را اعلام كرد. نستور كرچنر طي سخناني ادامه فعاليت اين دو كارخانه كاغذسازي هم مرز با اروگوئه را مسأله اي ملي دانست.
اوي
روزنامه اوي تصوير اول زيباي خود را به طبيعت اطراف يك منطقه آتشفشاني اختصاص داده است. در اين عكس زيبا گوسفنداني در حال چرا در اطراف دهانه آتشفشان كيلوتوا به تصوير كشيده شده اند. اين آتشفشان خاموش در 165 كيلومتري كيتو پايتخت اكوادور قرار دارد.
لاپرنساگرافيكا
روزنامه اسپانيايي زبان لاپرنسا گرافيكا نيز عكس اول خود را به فصل كشت محصول در سان سالوادور اختصاص داده است.كشت محصول در سان سالوادور ده روز پيش از اعلام رسمي فصل كشت محصول از سوي وزارت كشاورزي آغاز شده است. موضوع دستور رئيس جمهوري سان سالوادور براي حل معضل آب در شهرها به عنوان يكي ديگر از اخبار مهم صفحه اول اين روزنامه برگزيده شده است.
واشنگتن
روزنامه واشنگتن تايمز چاپ آمريكا خبر اول خود را به فشارهاي نظامي آمريكا و ژاپن به چين اختصاص داده است.به نوشته اين روزنامه دولت هاي آمريكا و ژاپن ادعا دارند كه دولت چين بايد فعاليت مخفي نظامي خود را متوقف كرده و به شفاف سازي رو بياورد.
شهر بي قانون
تصويري كه مي بينيد، شايد كمي عجيب به نظر بيايد، اما واقعي است. در سمت راست آن نيروهاي پليس ديده مي شوند كه با سرعت بسيار زيادي كه هيچ وقت در عمرشان تجربه نكرده بودند در حال فرار هستند و پشت سر آنان هم ساكنان شهر سن سالوادور هستند كه يكباره طاغي و عاصي شده اند و نيروهاي دولت را از شهر خود فراري داده اند. آنها پس از فراري دادن پليس، يكباره خود را حاكمان مطلق شهر كوچكشان ديدند اما هنوز شروع به وضع قوانين جديد نكرده  بودند كه پليس ضدشورش ايالتي، مثل سيل به شهر گسيل شد.
زدوخوردها ادامه پيدا كرد تا اينكه شورشياني كه چند ساعت پيش در سرزمين خود حكمراني مي كردند مجبور شدند به شهرك هاي اطراف پناهنده شوند.
اكثر مردم و پليس ها نمي دانستند براي چه به جان هم افتاده اند اما بعداً مشخص شد چون پليس، يكي از تجار شهر را به خاطر نداشتن پروانه كسب بازداشت كرده بود، اين شورش و استقلال طلبي در شهر كوچك سن سالوادور پديد آمد.
در اين درگيري ها كه نهايتاً با پيروزي پليس و بازپس گيري شهر خاتمه يافت، يك پسر جوان جان خود را از دست داد.
هجوم به سرزمين رويا
يك مهاجر غيرقانوني هندوراسي در شهر مرزي نوئوولاردو، پس از چند ساعت انتظار، خود را به نزديكي يك قطار باري  كه به آمريكا مي رود رسانده است و با پريدن روي قطار، مي خواهد هر طور كه شده، خود را به آمريكا برساند.
قطارهاي باري بهترين وسيله اي هستند كه مهاجران مي توانند با پنهان شدن در آنها خود را به خاك آمريكا برسانند. اين در حالي است كه هفته گذشته دولت آمريكا قوانين سخت گيرانه تري براي مقابله با ورود مهاجران غيرقانوني در مرزها اعمال كرده است.
در همين حال گشت مرزي آمريكا در كنار خط مكزيك اعلام كرده است كه از ماه اكتبر گذشته تا حالا 724613 مهاجر غيرقانوني كه سعي داشته اند از مرز 2000 مايلي مكزيك و آمريكا بگذرند و وارد خاك اين كشور شوند، بازداشت شده اند. طبق گفته مسئولان گشت مرزي، تعداد نفرات دستگيرشده در مقايسه با دوره زماني سال گذشته، شش درصد افزايش يافته است.
علت اين افزايش مهاجرت به آمريكا به دستوري از سوي كاخ سفيد بازمي گردد كه طي آن روند پذيرش مهاجران غيرقانوني سرعت خواهد گرفت.
همچنان در انتظار
اينجا اردوگاه انتقالي سونگورو در بروندي است. چهار سال پيش كميسيون عالي پناهجويان سازمان ملل به اين اميد كه چند هفته يا حداكثر چند ماه از پناهجويان رواندائي پذيرايي كند اين اردوگاه را ساخت اما تا امروز مهاجران، نه به خانه برگشته اند و نه به بروندي راه داده شده اند.
سونگورو يكي از سه كمپ اصلي پناهجويان رواندائي است. در اين كمپ ها كه در داخل مرزهاي بروندي واقع شده، روي هم رفته 20هزار پناهجوي رواندائي زندگي مي كنند.
آنها هم از نژاد هوتو هستند و هم از نژاد توستي. اين دو نام را همه به خاطر مي آوريم، چون چند سال پيش هر دو نژاد به پاكسازي يكديگر پرداختند اما اينجا در غربت و در كمال ضعف، هر دو نژاد مجبور هستند در كنار هم به صورت مسالمت آميز زندگي كنند.
هيچ كدام از اين دو نژاد در اين اردوگاه ها احساس راحتي نمي كنند.
دولت بروندي هيچ توجهي به آنها نمي كند و كمك هاي سازمان ملل هم آنقدر نيست كه براي پناهجويان يك زندگي راحت فراهم كند. در اردوگاه ها آب كافي و بهداشتي براي نوشيدن وجود ندارد و بيماري هاي عفوني در تمام اردوگاه ها مردم را از پاي درآورده است. وضعيت در اردوگاه ها بسيار خراب است.
اين ها همه در حالي است كه خشكسالي بي سابقه اي آفريقا را در بر گرفته است. شدت اين خشكسالي به حدي است كه سازمان هاي بين المللي پيش بيني مي كنند كه يك فاجعه انساني ديگر در آفريقا رقم بخورد.