شماره‌2713‏‎ ‎‏‏،‏‎May.4,2002 ارديبهشت‌ 1381 ، ‏‎ شنبه‌14‏‎
Front Page
Internal Politics
International
Across Iran
Economy
Oil
Banking and Stocks
World Economy
Industry and Trade
Thought
Metropolitan
Life
Business
Sports
Science/Culture
Policy Globe
Business World
Art World
Science World
Sport World
Culture World
Internal Politics
Last Page
‎‏‏13‏‎_ روباه‌است‌‏‎ قاتل‌‏‎

تمام‌‏‎ و‏‎ همين‌‏‎ ‎‏‏،‏‎ نوشتن‌‏‎ ‎‏‏،‏‎ كشف‌‏‎

شعر‏‎ وآينده‌‏‎ اكنون‌‏‎

‎‏‏13‏‎_ روباه‌است‌‏‎ قاتل‌‏‎
كويين‌‏‎ الري‌‏‎
كيهان‌‏‎ خجسته‌‏‎:‎ترجمه‌‏‎

The murderer is fox
! سال‌‏‎ دو‏‎ و‏‎ بيست‌‏‎ فقط‏‎ دارد ، ‏‎ سال‌‏‎ دو‏‎ و‏‎ بيست‌‏‎ او‏‎":گفت‌‏‎ خود‏‎ با‏‎ ليندا‏‎
مشكل‌‏‎ باشد ، ‏‎ آمده‌‏‎ وجود‏‎ به‌‏‎ گذشته‌‏‎ او‏‎ بر‏‎ آنچه‌‏‎ اثر‏‎ بر‏‎ تنها‏‎ نمي‌تواند‏‎ تغيير‏‎ همه‌‏‎ اين‌‏‎
.است‌‏‎ ديگري‌‏‎ چيز‏‎
قديمي‌‏‎.‎.‎.مشكل‌‏‎ يك‌‏‎
.بازماند‏‎ انديشيدن‌‏‎ از‏‎ عمدا‏‎ ليندا‏‎ لحظه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ ولي‌‏‎
بيمار‏‎ روباه‌‏‎ -‎ ‎‏‏3‏‎
از‏‎.‎بگيرند‏‎ خانه‌اي‌‏‎ رايتزويل‌‏‎ جديد‏‎ محلات‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ اين‌‏‎ ليندا‏‎ اصلي‌‏‎ طرح‌‏‎
خانه‌‏‎ يك‌‏‎.بود‏‎ افتاده‌‏‎ فكر‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ بازگردد‏‎ شهرشان‌‏‎ به‌‏‎ ديوي‌‏‎ است‌‏‎ ممكن‌‏‎ بود‏‎ شنيده‌‏‎ وقتي‌‏‎
داشته‌‏‎ تاك‌‏‎ و‏‎ رز‏‎ گل‌‏‎ گيلاس‌ ، ‏‎ و‏‎ سيب‏‎ درختان‌‏‎ شده‌ ، ‏‎ گلكاري‌‏‎ باغچه‌‏‎ كه‌‏‎ تروتميز‏‎ ويلايي‌‏‎ كوچك‌‏‎
تزئين‌‏‎ و‏‎ مبله‌‏‎ را‏‎ بچه‌‏‎ اتاق‌‏‎ حتي‌‏‎ و‏‎ پايين‌‏‎ تا‏‎ بالا‏‎ از‏‎ را‏‎ خانه‌‏‎ آن‌‏‎ خيال‌‏‎ در‏‎ او‏‎.‎باشد‏‎
به‌‏‎ دلخوري‌‏‎ در‏‎.‎نمي‌شد‏‎ پيدايش‌‏‎ چيزهايش‌‏‎ از‏‎ خيلي‌‏‎ چون‌‏‎ ;بود‏‎ مشكل‌تر‏‎ بچه‌‏‎ اتاق‌‏‎.بود‏‎ كرده‌‏‎
مرموز‏‎ كودكي‌‏‎ براي‌‏‎ و‏‎ نداشت‌‏‎ وجود‏‎ حتي‌‏‎ كه‌‏‎ خانه‌اي‌‏‎ در‏‎ -‎ مي‌خواست‌‏‎ آنچه‌‏‎ نكردن‌‏‎ پيدا‏‎ خاطر‏‎
كه‌‏‎ كودكي‌‏‎ براي‌‏‎.بود‏‎ نهفته‌‏‎ شيرين‌‏‎ و‏‎ غريب‏‎ رضايتي‌‏‎ -‎ مي‌نمود‏‎ دور‏‎ بسيار‏‎ بسيار‏‎ حضورش‌‏‎ كه‌‏‎
از‏‎ پيش‌‏‎..‎.‎بود‏‎ ديوي‌‏‎ رسيدن‌‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ به‌‏‎ مربوط‏‎ اين‌ها‏‎ همه‌‏‎ اما‏‎.‎نباشد‏‎ هرگز‏‎ بود‏‎ ممكن‌‏‎
عنوان‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ فاكس‌‏‎ ديوي‌‏‎ كاپيتان‌‏‎ بعد‏‎ ماه‌‏‎ چند‏‎ تا‏‎ است‌‏‎ قرار‏‎ كه‌‏‎ شود‏‎ مطمئن‌‏‎ ليندا‏‎ اينكه‌‏‎
.كنند‏‎ اخراج‌‏‎ محترمانه‌‏‎ متحده‌‏‎ ايالات‌‏‎ هوايي‌‏‎ نيروي‌‏‎ از‏‎ "رواني‌‏‎ و‏‎ عصبي‌‏‎ مصدوم‌‏‎"
چيزي‌‏‎ او‏‎ ولي‌‏‎ بود ، ‏‎ آزرده‌‏‎ را‏‎ او‏‎ و‏‎ كرده‌‏‎ تهي‌‏‎ را‏‎ درون‌اش‌‏‎ خيالي‌‏‎ خانه‌‏‎ نابودي‌‏‎ اكنون‌‏‎
.نمي‌داد‏‎ بروز‏‎
احمقانه‌اي‌‏‎ فكر‏‎ البته‌‏‎":گفت‌‏‎ اميلي‌‏‎ به‌‏‎ شاد‏‎ ظاهري‌‏‎ با‏‎ ديوي‌‏‎.بازگشت‌‏‎ شب‏‎ همان‌‏‎ ليندا‏‎
كاملا‏‎ حالش‌‏‎ و‏‎ كند‏‎ عادت‌‏‎ چيز‏‎ همه‌‏‎ به‌‏‎ دوباره‌‏‎ كه‌‏‎ بدهيم‌‏‎ فرصت‌‏‎ ديوي‌‏‎ به‌‏‎ بايد‏‎ اول‌‏‎بود‏‎
".بشود‏‎ خوب‏‎
".مي‌كنم‌‏‎ صحبت‌‏‎ پدرت‌‏‎ با‏‎ امشب‏‎.‎البته‌‏‎ عزيزم‌ ، ‏‎ بله‌‏‎":‎گفت‌‏‎ اخم‌‏‎ با‏‎ اميلي‌‏‎
داده‌‏‎ چيز‏‎ همه‌‏‎ ترتيب‏‎ بچه‌ها ، ‏‎ خب‏‎":كرد‏‎ اعلام‌‏‎ تبسم‌‏‎ با‏‎ اميلي‌‏‎ صبحانه‌‏‎ سر‏‎ بعد‏‎ روز‏‎ صبح‌‏‎
".كرديم‌‏‎ صحبت‌‏‎ هم‌‏‎ با‏‎ ديشب‏‎ تالبوت‌‏‎ و‏‎ من‌‏‎ شده‌‏‎
"شده‌؟‏‎ داده‌‏‎ چيزي‌‏‎ چه‌‏‎ ترتيب‏‎":پرسيد‏‎ كندي‌‏‎ به‌‏‎ ديوي‌‏‎
نه‌‏‎.‎باشيد‏‎ چيزي‌‏‎ نگران‌‏‎ نبايد‏‎ شماها‏‎.ديوي‌‏‎ بگذرانيد‏‎ خوش‌‏‎ حسابي‌‏‎ بايد‏‎ ليندا‏‎ و‏‎ تو‏‎ -
تالبوت‌؟‏‎
والا‏‎ ديوي‌ ، ‏‎ برمي‌گردي‌‏‎ زودي‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ تو‏‎ نمي‌دانستيم‌‏‎ ما‏‎.‎البته‌‏‎":‎گفت‌‏‎ بلند‏‎ تالبوت‌‏‎
طبقه‌‏‎ در‏‎ مي‌توانيد‏‎ جوانت‌‏‎ قهرمان‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ تو‏‎ ليني‌ ، ‏‎مي‌كرديم‌‏‎ آماده‌‏‎ برايت‌‏‎ را‏‎ چيز‏‎ همه‌‏‎
"است‌؟‏‎ موافق‌‏‎ كي‌‏‎.‎حالا‏‎ همين‌‏‎ از‏‎.‎كنيد‏‎ زندگي‌‏‎ بالا‏‎
"نه‌؟‏‎ عاليه‌‏‎ گفت‌؟‏‎ چه‌‏‎ پاپا‏‎ شنيدي‌‏‎ ديوي‌‏‎":‎گفت‌‏‎ بلند‏‎ ليندا‏‎
".است‌‏‎ خوب‏‎ خيلي‌‏‎ البته‌‏‎":گفت‌‏‎ لب‏‎ زير‏‎ ديوي‌‏‎
چيزهايي‌‏‎ مي‌توانم‌‏‎ باشي‌‏‎ داشته‌‏‎ هم‌‏‎ آشپزخانه‌‏‎ مي‌خواهي‌‏‎ اگر‏‎ ليني‌ ، ‏‎":داد‏‎ ادامه‌‏‎ تالبوت‌‏‎
به‌‏‎ مي‌شود‏‎ را‏‎ بالا‏‎ طبقه‌‏‎ اضافي‌‏‎ شمالي‌‏‎ اتاق‌‏‎ آن‌‏‎.‎كنم‌‏‎ تهيه‌‏‎ برايت‌‏‎ فوسديك‌‏‎ فروشگاه‌‏‎ از‏‎
".كرد‏‎ آشپزخانه‌‏‎ به‌‏‎ تبديل‌‏‎ راحتي‌‏‎
گرماي‌‏‎ با‏‎ برده‌ها‏‎ مثل‌‏‎ ليندا‏‎ نمي‌گذارم‌‏‎ حالا‏‎ من‌‏‎ تالبوت‌ ، ‏‎ نه‌‏‎":گفت‌‏‎ قاطعانه‌‏‎ اميلي‌‏‎
هتل‌‏‎ در‏‎ كنند‏‎ فكر‏‎ بايد‏‎.‎بدهيم‌‏‎ فرصت‌‏‎ آنها‏‎ به‌‏‎ بايد‏‎.‎باشد‏‎ داشته‌‏‎ كاري‌‏‎ پختن‌‏‎ غذا‏‎ و‏‎ اجاق‌‏‎
خواست‌‏‎ دلشان‌‏‎ هم‌‏‎ وقت‌‏‎ هر‏‎ تا‏‎ و‏‎ باشند‏‎ داشته‌‏‎ واقعي‌‏‎ عسل‌‏‎ ماه‌‏‎ يك‌‏‎ بايد‏‎.مي‌كنند‏‎ زندگي‌‏‎
"تالبوت‌؟‏‎ نه‌‏‎ مگر‏‎ بدهند ، ‏‎ طولش‌‏‎
مي‌خواهي‌‏‎ كار‏‎ چه‌‏‎ كرده‌اي‌‏‎ فكر‏‎ ديوي‌‏‎.‎.‎.‎راستي‌‏‎.‎.‎.البته‌‏‎":گفت‌‏‎ خوشحال‌‏‎ تالبوت‌‏‎
"بكني‌؟‏‎
"كار؟‏‎":كرد‏‎ نگاه‌‏‎ او‏‎ به‌‏‎ ديوي‌‏‎
پيش‌‏‎ كارخانه‌‏‎ بيايي‌‏‎ فورا‏‎ كه‌‏‎ اين‌‏‎ يا‏‎ كني‌‏‎ تمام‌‏‎ را‏‎ مهندسي‌ات‌‏‎ دوره‌‏‎ مي‌خواهي‌‏‎ يعني‌‏‎ -
كني‌؟‏‎ كار‏‎ خودم‌‏‎
بدهيد‏‎ اجازه‌‏‎ اگر‏‎":گفت‌‏‎ سرانجام‌‏‎ و‏‎ رفت‌‏‎ فرو‏‎ فكر‏‎ به‌‏‎ مي‌رفت‌ ، ‏‎ ور‏‎ كيك‌اش‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ ديوي‌ ، ‏‎
".تال‌‏‎ عمو‏‎ كدام‌‏‎ هيچ‌‏‎
كار‏‎ چه‌‏‎ نمي‌داند‏‎ هنوز‏‎ ديوي‌‏‎ البته‌‏‎ داريد؟‏‎ عجله‌‏‎ چقدر‏‎ پاپا‏‎":‎كرد‏‎ اضافه‌‏‎ فورا‏‎ ليندا‏‎
".است‌‏‎ بسيار‏‎ وقت‌‏‎ تصميم‌گيري‌‏‎ براي‌‏‎ بكند ، ‏‎ مي‌خواهد‏‎
"رفت‌؟‏‎ كجا‏‎ لبخندت‌‏‎":‎گفت‌‏‎ شوهرش‌‏‎ به‌‏‎ بلند‏‎ اميلي‌‏‎
وقت‌‏‎ هر‏‎ ديوي‌ ، ‏‎ بگيري‌‏‎ تصميم‌‏‎ فورا‏‎ كه‌‏‎ نبود‏‎ اين‌‏‎ منظورم‌‏‎ بله‌ ، ‏‎":گفت‌‏‎ فورا‏‎ تالبوت‌‏‎
".بگو‏‎ بودي‌‏‎ آماده‌‏‎
تنبل‌‏‎ آدم‌هاي‌‏‎ مثل‌‏‎ نمي‌توانم‌‏‎ من‌‏‎ اما‏‎ عموتال‌ ، ‏‎ متشكرم‌‏‎":‎گفت‌‏‎ و‏‎ كرد‏‎ بلند‏‎ را‏‎ سرش‌‏‎ ديوي‌‏‎
".كنم‌‏‎ زندگي‌‏‎ شما‏‎ پول‌‏‎ با‏‎
"!زدي‌‏‎ بود‏‎ حرفي‌‏‎ چه‌‏‎ اين‌‏‎ !فاكس‌‏‎ ديوي‌‏‎":‎گفت‌‏‎ اميلي‌‏‎ عمو‏‎ زن‌‏‎
پسرم‌‏‎ اما‏‎مي‌كند‏‎ احساس‌‏‎ طور‏‎ اين‌‏‎ ديوي‌‏‎ اميلي‌ ، ‏‎ ببين‌‏‎":‎گفت‌‏‎ نفس‌‏‎ به‌‏‎ اعتماد‏‎ با‏‎ تالبوت‌‏‎
برايت‌‏‎ پدرت‌‏‎ و‏‎ گذرانده‌اي‌‏‎ ارتش‌‏‎ در‏‎ را‏‎ تعليماتي‌ات‌‏‎ دوره‌‏‎ كه‌‏‎ كرده‌اي‌‏‎ فراموش‌‏‎ انگار‏‎
مي‌شود‏‎ تو‏‎ مال‌‏‎ پس‌انداز‏‎ صندوق‌‏‎ آن‌‏‎ حال‌‏‎.‎مي‌كردم‌‏‎ اداره‌‏‎ برايت‌‏‎ من‌‏‎ كه‌‏‎ گذاشته‌‏‎ پس‌اندازي‌‏‎
".ديوي‌‏‎
- اه‌‏‎":‎گفت‌‏‎ خفه‌اي‌‏‎ صداي‌‏‎ با‏‎.‎كرد‏‎ ناخوشايندي‌‏‎ و‏‎ خشك‌‏‎ صداي‌‏‎ و‏‎ افتاد‏‎ ديوي‌‏‎ دست‌‏‎ از‏‎ چنگال‌‏‎
".است‌‏‎ طور‏‎ همين‌‏‎.بله‌‏‎
گود‏‎ چشمان‌‏‎ با‏‎ "ليني‌؟‏‎ مي‌كني‌‏‎ فكر‏‎ چه‌‏‎ تو‏‎":‎گفت‌‏‎ بعد‏‎.‎بود‏‎ افسرده‌‏‎ كاملا‏‎ حالتش‌‏‎
.مي‌كرد‏‎ التماس‌‏‎ رفته‌اش‌‏‎
.بخواهي‌‏‎ تو‏‎ هرچه‌‏‎.عزيزم‌‏‎ بگويي‌‏‎ تو‏‎ هرچه‌‏‎ -‎
بمانيم‌‏‎ اينجا‏‎ اگر‏‎.‎لين‌‏‎ ندارم‌ ، ‏‎ را‏‎ كاري‌‏‎ هيچ‌‏‎ حال‌‏‎..‎زياد‏‎ هنوز‏‎ من‌‏‎ راستش‌‏‎ -
.بپردازيم‌‏‎ اميلي‌‏‎ عمو‏‎ وزن‌‏‎ تال‌‏‎ عمو‏‎ به‌‏‎ صندوق‌‏‎ درآمد‏‎ از‏‎ را‏‎ بالا‏‎ طبقه‌‏‎ اجاره‌‏‎ مي‌توانيم‌‏‎
"اجاره‌؟‏‎":گفت‌‏‎ تعجب‏‎ با‏‎ اميلي‌‏‎
.مي‌كند‏‎ صحبت‌‏‎ مرد‏‎ يك‌‏‎ مثل‌‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ مرد‏‎ ديوي‌‏‎اميلي‌‏‎ ببين‌‏‎" گفت‌ ، ‏‎ و‏‎ شد‏‎ خيره‌‏‎ او‏‎ به‌‏‎ شوهرش‌‏‎
".مي‌دهم‌‏‎ انجام‌‏‎ را‏‎ صندوق‌‏‎ انتقال‌‏‎ كارهاي‌‏‎ من‌‏‎.‎بخواهي‌‏‎ تو‏‎ كه‌‏‎ طور‏‎ هر‏‎ ديوي‌ ، ‏‎ مي‌فهمم‌‏‎ من‌‏‎
پول‌‏‎ از‏‎ چيزي‌‏‎ من‌‏‎.‎بدهيد‏‎ ادامه‌‏‎ آن‌‏‎ اداره‌‏‎ به‌‏‎ شما‏‎ عموجان‌‏‎":گفت‌‏‎ اكراه‌‏‎ با‏‎ ديوي‌‏‎
".نمي‌دانم‌‏‎
".ديوي‌‏‎ هستي‌‏‎ خوبي‌‏‎ مالي‌‏‎ شريك‌‏‎ تو‏‎":‎گفت‌‏‎ بلند‏‎ فاكس‌‏‎ تالبوت‌‏‎
به‌‏‎ خندان‌‏‎ را‏‎ صبحانه‌‏‎ و‏‎ افتادند‏‎ خنده‌‏‎ به‌‏‎ نيز‏‎ تالبوت‌‏‎ و‏‎ اميلي‌‏‎ ليندا ، ‏‎ و‏‎ خنديد‏‎ ديوي‌‏‎
.رساندند‏‎ پايان‌‏‎
تبديل‌‏‎ قديمي‌‏‎ و‏‎ بزرگ‌‏‎ منزل‌‏‎ همان‌‏‎ بالاي‌‏‎ طبقه‌‏‎ در‏‎ اتاق‌‏‎ چهار‏‎ به‌‏‎ ليندا‏‎ خيالي‌‏‎ خانه‌‏‎ و‏‎
بود ، ‏‎ آمده‌‏‎ اسلوكم‌‏‎ پرورشگاه‌‏‎ از‏‎ پاپاتال‌‏‎ كهنه‌‏‎ دوج‌‏‎ اتومبيل‌‏‎ بر‏‎ سوار‏‎ وقتي‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ شد‏‎
به‌‏‎ اميلي‌‏‎ مادر‏‎ آغوش‌‏‎ در‏‎ و‏‎ بود‏‎ چهارساله‌‏‎ هنگام‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ ليندا‏‎.‎بود‏‎ كرده‌‏‎ زندگي‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎
.بود‏‎ آمده‌‏‎ خانه‌‏‎
مادر‏‎ و‏‎ پدر‏‎ و‏‎ ليندا‏‎ براي‌‏‎ را‏‎ كار‏‎ آنچه‌‏‎ ولي‌‏‎.‎نبود‏‎ ترديدي‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ بود ، ‏‎ بيمار‏‎ ديوي‌‏‎
بتواند‏‎ پير‏‎ ويلوبي‌‏‎ دكتر‏‎ كه‌‏‎ نبود‏‎ چيزي‌‏‎ بيماري‌اش‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ اين‌‏‎ مي‌كرد‏‎ مشكل‌‏‎ خوانده‌اش‌‏‎
به‌‏‎ نمونه‌‏‎ فرستادن‌‏‎ يا‏‎ ايكس‌‏‎ اشعه‌‏‎ عكس‌هاي‌‏‎ به‌‏‎ كردن‌‏‎ نگاه‌‏‎ يا‏‎ نسخه‌‏‎ يك‌‏‎ نوشتن‌‏‎ با‏‎
با‏‎ مدتي‌ ، ‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ حال‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ با‏‎.كند‏‎ مداوا‏‎ يا‏‎ دهد‏‎ تشخيص‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ رايتزويل‌‏‎ آزمايشگاه‌‏‎
ظاهرا‏‎ عمو‏‎ زن‌‏‎ آشپزخانه‌‏‎ از‏‎ "دارد‏‎ دوست‌‏‎ ديوي‌‏‎ كه‌‏‎ چيزهايي‌‏‎" رسيدن‌‏‎ و‏‎ ليندا‏‎ دايمي‌‏‎ توجه‌‏‎
.يافت‌‏‎ بهبود‏‎ ديوي‌‏‎

تمام‌‏‎ و‏‎ همين‌‏‎ ‎‏‏،‏‎ نوشتن‌‏‎ ‎‏‏،‏‎ كشف‌‏‎
سال‌ 81‏‎ در‏‎ رمان‌‏‎ سه‌‏‎ انتشار‏‎ مناسبت‌‏‎ به‌‏‎ چهل‌تن‌‏‎ اميرحسن‌‏‎ با‏‎
داستان‌‏‎
خرم‌‏‎ يزداني‌‏‎ مهدي‌‏‎


پيش‌‏‎ طولاني‌‏‎ وقفه‌هاي‌‏‎ داستان‌هايشان‌‏‎ چاپ‌‏‎ بين‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ نويسندگاني‌‏‎ از‏‎ چهل‌تن‌‏‎ اميرحسن‌‏‎
نوجواني‌‏‎ دوران‌‏‎ كردن‌‏‎ سپري‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ وي‌‏‎.‎است‌‏‎ تهران‌‏‎ در‏‎ ماه‌ 1335‏‎ مهر‏‎ متولد‏‎ او‏‎.‎است‌‏‎ آمده‌‏‎
مي‌گويد‏‎ كودكيش‌‏‎ باب‏‎ در‏‎ مصاحبه‌اي‌‏‎ در‏‎ او‏‎.‎آورد‏‎ روي‌‏‎ هنري‌‏‎ _ ادبي‌‏‎ آثار‏‎ مطالعه‌‏‎ به‌‏‎
صحبت‌هاي‌‏‎ و‏‎ حرف‌ها‏‎ اين‌‏‎ بلكه‌‏‎ نمي‌گفت‌‏‎ قصه‌‏‎ برايم‌‏‎ مادربزرگ‌ها‏‎ ساير‏‎ برخلاف‌‏‎ مادربزرگم‌‏‎"
".آورد‏‎ وجود‏‎ به‌‏‎ من‌‏‎ در‏‎ را‏‎ داستان‌‏‎ ذهنيت‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ خانواده‌‏‎ زنان‌‏‎ ديگر‏‎ و‏‎ او‏‎ روزمره‌‏‎
نخستين‌‏‎ صنعت‌‏‎ و‏‎ علم‌‏‎ دانشگاه‌‏‎ از‏‎ مدرك‌‏‎ اخذ‏‎ و‏‎ برق‌‏‎ دررشته‌‏‎ تحصيل‌‏‎ اتمام‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ چهل‌تن‌‏‎
مجموعه‌‏‎ اين‌‏‎ چاپ‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ وي‌‏‎.رساند‏‎ چاپ‌‏‎ به‌‏‎ "صيغه‌‏‎" نام‌‏‎ تحت‌‏‎ سال‌ 1355‏‎ در‏‎ را‏‎ خود‏‎ مجموعه‌‏‎
بازار‏‎ روانه‌‏‎ را‏‎ "فولاد‏‎ پنجره‌‏‎ بر‏‎ دخيل‌‏‎" معروفش‌‏‎ داستان‌‏‎ مجموعه‌‏‎ سال‌ 1357‏‎ در‏‎ داستان‌‏‎
انگ‌‏‎ نخست‌‏‎:شد‏‎ مواجه‌‏‎ عمده‌‏‎ مشكل‌‏‎ دو‏‎ با‏‎ كار‏‎ ابتداي‌‏‎ همان‌‏‎ در‏‎ چهل‌تن‌‏‎ متاسفانه‌‏‎.‎كرد‏‎
اين‌‏‎.‎ايراني‌‏‎ كهن‌سال‌‏‎ جامعه‌‏‎ در‏‎ مذهبي‌‏‎ خرافات‌‏‎ به‌‏‎ جديد‏‎ نگاهي‌‏‎ دوم‌‏‎ و‏‎ آثارش‌‏‎ بودن‌‏‎ سياسي‌‏‎
اين‌‏‎ چنانكه‌‏‎ بيايد‏‎ حساب‏‎ به‌‏‎ حاشيه‌اي‌‏‎ كتابهاي‌‏‎ رديف‌‏‎ در‏‎ او‏‎ آثار‏‎ كه‌‏‎ شد‏‎ باعث‌‏‎ مشكل‌‏‎ دو‏‎
بعد‏‎ سال‌هاي‌‏‎ در‏‎ بود ، ‏‎ آمده‌‏‎ وجود‏‎ به‌‏‎ آثارش‌‏‎ مورد‏‎ در‏‎ انقلاب‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ دوره‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ ذهنيت‌‏‎
.گرديد‏‎ وي‌‏‎ براي‌‏‎ چند‏‎ مشكلاتي‌‏‎ باعث‌‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ وي‌‏‎ دامنگير‏‎ نيز‏‎ انقلاب‏‎ از‏‎
در‏‎ و‏‎ رفت‌‏‎ اروپا‏‎ به‌‏‎ تحصيلاتش‌‏‎ ادامه‌‏‎ براي‌‏‎ چهل‌تن‌‏‎ درسال‌ 1358‏‎ يعني‌‏‎ انقلاب‏‎ اوايل‌‏‎ در‏‎
ليسانس‌‏‎ فوق‌‏‎ مدرك‌‏‎ اخذ‏‎ به‌‏‎ موفق‌‏‎ الكترونيك‌‏‎ مهندسي‌‏‎ رشته‌‏‎ در‏‎ انگليس‌‏‎ دانشگاه‌هاي‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎
نشر‏‎ توسط‏‎ "قاسم‌‏‎ روضه‌‏‎" يعني‌‏‎ وي‌‏‎ رمان‌‏‎ جنجالي‌ترين‌‏‎ ايران‌‏‎ در‏‎ او‏‎ مجدد‏‎ بازگشت‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎.‎شد‏‎
.رسيد‏‎ چاپ‌‏‎ به‌‏‎ نو‏‎

در‏‎ رمان‌‏‎ تازه‌‏‎ چاپ‌‏‎.‎مي‌شود‏‎ خمير‏‎ جلدش‌‏‎ طرح‌‏‎ علت‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ مي‌رسد‏‎ چاپ‌‏‎ به‌‏‎ سال‌ 62‏‎ در‏‎ رمان‌‏‎
و‏‎ نمي‌دهد‏‎ پخش‌‏‎ اجازه‌‏‎ اثر‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ كتاب‏‎ شوراي‌‏‎ وقت‌‏‎ مسئول‌‏‎ ولي‌‏‎ مي‌شود‏‎ انجام‌‏‎ سال‌‏‎ همان‌‏‎
دارم‌‏‎ علاقه‌‏‎ واقعا‏‎" مي‌گويد‏‎ او‏‎مي‌گيرد‏‎ قرار‏‎ فراموشي‌‏‎ محاق‌‏‎ در‏‎ امسال‌‏‎ به‌‏‎ تا‏‎ كتاب‏‎
وي‌‏‎ "بدانم‌‏‎ را‏‎ بودند‏‎ نوشته‌‏‎ كتاب‏‎ اين‌‏‎ روي‌‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ يادداشت‌هايي‌‏‎ و‏‎ علت‌ها‏‎ انگيزه‌ها ، ‏‎
:مي‌گويد‏‎ و‏‎ مي‌داند‏‎ نويسنده‌‏‎ يك‌‏‎ مقام‌‏‎ به‌‏‎ بي‌حرمتي‌‏‎ نوعي‌‏‎ را‏‎ وقت‌‏‎ مسئولين‌‏‎ توضيح‌‏‎ عدم‌‏‎
كتاب‏‎ رد‏‎ براي‌‏‎ محكمي‌‏‎ دليل‌‏‎ و‏‎ داد‏‎ اثر‏‎ درباره‌‏‎ كلي‌‏‎ توضيحاتي‌‏‎ فقط‏‎ دوره‌‏‎ آن‌‏‎ كتاب‏‎ شوراي‌‏‎
كه‌‏‎ برخوردهايي‌‏‎ گاهي‌‏‎ و‏‎ كردم‌‏‎ تعقيب‏‎ را‏‎ كتاب‏‎ بارها‏‎ سال‌‏‎ بيست‌‏‎ اين‌‏‎ طي‌‏‎ من‌‏‎".‎نكرد‏‎ ارائه‌‏‎
رنج‌آور‏‎ بسيار‏‎ من‌‏‎ براي‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ بود‏‎ تحقيرآميز‏‎ و‏‎ غيرفرهنگي‌‏‎ !غيرمودبانه‌‏‎ مي‌گرفت‌‏‎ انجام‌‏‎
در‏‎ درخشانش‌‏‎ نقطه‌‏‎ و‏‎ بود‏‎ شده‌‏‎ چاپ‌‏‎ شصت‌‏‎ دهه‌‏‎ اوايل‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ قاسم‌‏‎ روضه‌‏‎ حال‌‏‎ هر‏‎ به‌‏‎ "بود‏‎
روضه‌‏‎.‎گرفت‌‏‎ قرار‏‎ بي‌مهري‌‏‎ مورد‏‎ دوره‌‏‎ آن‌‏‎ كتاب‏‎ شوراي‌‏‎ توسط‏‎ مي‌آمد‏‎ حساب‏‎ به‌‏‎ چهل‌تن‌‏‎ آثار‏‎
سنت‌‏‎ نوعي‌‏‎ از‏‎ استفاده‌‏‎ با‏‎ چهل‌تن‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ روايت‌‏‎ و‏‎ زبان‌‏‎ در‏‎ مهمي‌‏‎ تجربه‌‏‎ نوعي‌‏‎ به‌‏‎ قاسم‌‏‎
در‏‎ كه‌‏‎ نمود‏‎ ايجاد‏‎ آهنگين‌‏‎ شدت‌‏‎ به‌‏‎ زباني‌‏‎ داشت‌‏‎ وجود‏‎ جامعه‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ اسطوره‌سازي‌‏‎ و‏‎ اغراق‌‏‎
بسياري‌‏‎ استفاده‌‏‎ با‏‎ چهل‌تن‌‏‎.‎مي‌رسند‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎ واقعي‌‏‎ ملموسي‌‏‎ طرز‏‎ به‌‏‎ شخصيت‌ها‏‎ زبان‌‏‎ اين‌‏‎
و‏‎ فرم‌‏‎ لحاظ‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ كرد‏‎ خلق‌‏‎ پارادوكس‌وار‏‎ قصه‌اي‌‏‎ جامعه‌‏‎ در‏‎ موجود‏‎ عناصر‏‎ و‏‎ مضامين‌‏‎ از‏‎
هستند‏‎ چهل‌تن‌‏‎ مهم‌‏‎ دغدغه‌هاي‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ كه‌‏‎ زنان‌‏‎.‎مي‌رسيد‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎ نو‏‎ بسيار‏‎ كاري‌‏‎ محتوا‏‎
فرهنگ‌‏‎ نوعي‌‏‎ حاوي‌‏‎ كه‌‏‎ زناني‌‏‎ مي‌گيرند ، ‏‎ عهده‌‏‎ بر‏‎ را‏‎ محوري‌‏‎ مهم‌‏‎ نقش‌هاي‌‏‎ كتاب‏‎ در‏‎
در‏‎ بيشتر‏‎ حضور‏‎ و‏‎ بالايشان‌‏‎ تخيل‌‏‎ قدرت‌‏‎ علت‌‏‎ به‌‏‎ زنان‌‏‎ دارد‏‎ اعتقاد‏‎ چهل‌تن‌‏‎.مي‌باشند‏‎
فضاهاي‌‏‎ علت‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ ساخته‌اند‏‎ را‏‎ خانواده‌‏‎ فرهنگي‌‏‎ بنيادهاي‌‏‎ مهمترين‌‏‎ خانواده‌‏‎ ارگان‌‏‎
حال‌‏‎ هر‏‎ به‌‏‎.‎بودند‏‎ مسخ‌شدگي‌‏‎ نوعي‌‏‎ دچار‏‎ بود‏‎ شده‌‏‎ ساخته‌‏‎ برايشان‌‏‎ قديم‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ محدودي‌‏‎
.سنتي‌‏‎ انديشه‌اي‌‏‎ مقابل‌‏‎ در‏‎ مدرن‌‏‎ انديشه‌اي‌‏‎.‎است‌‏‎ انديشه‌‏‎ دو‏‎ تقابل‌‏‎ داستان‌‏‎ قاسم‌‏‎ روضه‌‏‎


خاك‌‏‎ سال‌‏‎ بيست‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ قاسم‌‏‎ روضه‌‏‎.مي‌آيد‏‎ حساب‏‎ به‌‏‎ دهه‌ 60‏‎ درخشان‌‏‎ آثار‏‎ از‏‎ كتاب‏‎ اين‌‏‎
و‏‎ شد‏‎ پخش‌‏‎ نيمه‌‏‎ و‏‎ نصفه‌‏‎ صورت‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ آمد‏‎ بازار‏‎ به‌‏‎ گذشته‌‏‎ سال‌‏‎ اواخر‏‎ در‏‎ چاپخانه‌‏‎ در‏‎ خوردن‌‏‎
!بنويسيم‌‏‎ حالا‏‎ مي‌نوشتيم‌‏‎ پيش‌‏‎ سال‌‏‎ بيست‌‏‎ بايد‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ نقدهايي‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ حال‌‏‎
خودش‌‏‎ قول‌‏‎ به‌‏‎ كرد‏‎ سكوت‌‏‎ سال‌‏‎ هفت‌‏‎ مدت‌‏‎ به‌‏‎ چهل‌تن‌‏‎ قاسم‌‏‎ روضه‌‏‎ تراژدي‌‏‎ و‏‎ سال‌ 62‏‎ از‏‎ بعد‏‎
سال‌‏‎ در‏‎ سال‌‏‎ گذشت‌ 7‏‎ از‏‎ بعد‏‎.‎نمود‏‎ جدي‌تر‏‎ بسيار‏‎ نوشتن‌‏‎ در‏‎ را‏‎ او‏‎ عزم‌‏‎ قاسم‌‏‎ روضه‌‏‎ ماجراي‌‏‎
به‌‏‎ نوعي‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ رماني‌‏‎.كرد‏‎ چاپ‌‏‎ نگار‏‎ نشريه‌‏‎ توسط‏‎ را‏‎ "آينه‌‏‎ تالار‏‎" رمان‌‏‎ چهل‌تن‌‏‎ ‎‏‏69‏‎
براي‌‏‎ چهل‌تن‌‏‎ مي‌شود‏‎ گفته‌‏‎ كه‌‏‎ طوري‌‏‎ به‌‏‎ مي‌پردازد‏‎ قاجاري‌‏‎ سنت‌هاي‌‏‎ زوال‌‏‎ بررسي‌‏‎ و‏‎ نقد‏‎
.بود‏‎ كرده‌‏‎ مطالعه‌‏‎ را‏‎ متعددي‌‏‎ قجري‌‏‎ متون‌‏‎ كتاب‏‎ اين‌‏‎ نوشتن‌‏‎
دوره‌‏‎ به‌‏‎ او‏‎ زماني‌‏‎ فلاش‌بك‌‏‎.‎كرد‏‎ مطرح‌‏‎ دوباره‌‏‎ را‏‎ چهل‌تن‌‏‎ سال‌‏‎ از 7‏‎ پس‌‏‎ آينه‌‏‎ تالار‏‎
تالار‏‎.‎كند‏‎ كمرنگ‌‏‎ را‏‎ گذشته‌‏‎ مسائل‌‏‎ از‏‎ ناشي‌‏‎ حساسيت‌هاي‌‏‎ كمي‌‏‎ كه‌‏‎ كرد‏‎ كمك‌‏‎ وي‌‏‎ به‌‏‎ قاجار‏‎
دهه‌‏‎ همان‌‏‎ اوايل‌‏‎ در‏‎ گويا‏‎ و‏‎ كرده‌اند‏‎ مقايسه‌‏‎ گلشيري‌‏‎ مرحوم‌‏‎ احتجاب‏‎ شازده‌‏‎ با‏‎ را‏‎ آينه‌‏‎
چهل‌تن‌‏‎ تا 77‏‎ سال‌ 70‏‎ از‏‎.‎است‌‏‎ گرفته‌‏‎ در‏‎ اثر‏‎ دو‏‎ هر‏‎ متقابل‌‏‎ ارزش‌هاي‌‏‎ باب‏‎ در‏‎ بحث‌هايي‌‏‎
يك‌‏‎ در‏‎ را‏‎ خود‏‎ كتاب‏‎ دو‏‎ سال‌ 1377‏‎ در‏‎ و‏‎ مي‌گذراند‏‎ سر‏‎ از‏‎ را‏‎ ديگر‏‎ ساله‌‏‎ هفت‌‏‎ سكوت‌‏‎ يك‌‏‎
دومي‌‏‎ و‏‎ "است‌‏‎ نمانده‌‏‎ فردا‏‎ به‌‏‎ چيزي‌‏‎" داستان‌‏‎ مجموعه‌‏‎ اولي‌‏‎.مي‌رساند‏‎ چاپ‌‏‎ به‌‏‎ زماني‌‏‎ برهه‌‏‎
.بود‏‎ "گياه‌‏‎ مهر‏‎" رمان‌‏‎
و‏‎ زباني‌‏‎ تنوع‌‏‎ علت‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ مي‌يابد‏‎ اقبال‌‏‎ است‌‏‎ نمانده‌‏‎ فردا‏‎ به‌‏‎ چيزي‌‏‎ داستان‌‏‎ مجموعه‌‏‎
رمان‌‏‎ يك‌‏‎ هم‌‏‎ گياه‌‏‎ مهر‏‎.مي‌گيرد‏‎ قرار‏‎ بررسي‌‏‎ و‏‎ نقد‏‎ مورد‏‎ داستاني‌اش‌‏‎ سوژه‌هاي‌‏‎ همچنين‌‏‎
ايجاد‏‎ را‏‎ خاص‌‏‎ داستاني‌‏‎ قديمي‌‏‎ اسطوره‌‏‎ و‏‎ نماد‏‎ يك‌‏‎ از‏‎ استفاده‌‏‎ با‏‎ باز‏‎ كه‌‏‎ رماني‌‏‎.‎است‌‏‎
چهل‌تن‌‏‎ نويسنده‌كشي‌ ، ‏‎ دردناك‌‏‎ تراژدي‌‏‎ و‏‎ و 77‏‎ سال‌هاي‌ 76‏‎ مسموم‌‏‎ فضاي‌‏‎ در‏‎.‎است‌‏‎ نموده‌‏‎
تجربه‌‏‎ يعني‌‏‎ او‏‎ مهم‌‏‎ دغدغه‌‏‎ سياسي‌‏‎ زودگذر‏‎ مضامين‌‏‎ كردن‌‏‎ كمرنگ‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ نوشت‌‏‎ داستان‌هايي‌‏‎
رمان‌‏‎ همچنين‌‏‎ و‏‎ "است‌‏‎ نمانده‌‏‎ فردا‏‎ به‌‏‎ چيزي‌‏‎" داستان‌هاي‌‏‎.‎داشتند‏‎ همراه‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ زبان‌‏‎
اكثر‏‎ فضاي‌‏‎ ادبي‌‏‎ ژورناليسم‌‏‎ نوعي‌‏‎ كه‌‏‎ دوره‌اي‌‏‎.‎آمدند‏‎ وجود‏‎ به‌‏‎ دوره‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ "گياه‌‏‎ مهر‏‎"
قرار‏‎ محور‏‎ با‏‎ كتاب‏‎ دو‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ نوعي‌‏‎ به‌‏‎ چهل‌تن‌‏‎.‎بود‏‎ برگرفته‌‏‎ در‏‎ را‏‎ داستاني‌‏‎ آثار‏‎
.دارد‏‎ را‏‎ شاخصه‌ها‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ شخصي‌‏‎ خوانشي‌‏‎ ارائه‌‏‎ در‏‎ سعي‌‏‎ ايران‌ ، ‏‎ ملت‌‏‎ آشناي‌‏‎ عناصر‏‎ دادن‌‏‎
داستاني‌اش‌‏‎ تمايلات‌‏‎ كردن‌‏‎ دروني‌‏‎ و‏‎ بودن‌‏‎ شخصي‌‏‎ همين‌‏‎ در‏‎ چهل‌تن‌‏‎ ويژگي‌‏‎ مهمترين‌‏‎ شايد‏‎
و‏‎ روايت‌‏‎ به‌‏‎ مشخص‌‏‎ و‏‎ مستقيم‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ سوم‌‏‎ نسل‌‏‎ نويسندگان‌‏‎ نخستين‌‏‎ جزو‏‎ نوعي‌‏‎ اوبه‌‏‎.‎باشد‏‎
فلسفه‌هاي‌‏‎ خلط‏‎ و‏‎ تئوري‌زدگي‌‏‎ جو‏‎ هنوز‏‎ كه‌‏‎ دوره‌اي‌‏‎ در‏‎ است‌ ، ‏‎ داده‌‏‎ اهميت‌‏‎ روايي‌‏‎ زبان‌‏‎
كشف‌‏‎ در‏‎ سعي‌‏‎ آثارش‌‏‎ از‏‎ يك‌‏‎ هر‏‎ در‏‎ او‏‎.‎بود‏‎ نيامده‌‏‎ وجود‏‎ به‌‏‎ داستاني‌‏‎ ادبيات‌‏‎ و‏‎ ترجمه‌اي‌‏‎
.مي‌باشد‏‎ داستان‌هايش‌‏‎ در‏‎ خاص‌‏‎ لحني‌‏‎ و‏‎ زبان‌‏‎
ايتاليا‏‎ عازم‌‏‎ نويسندگان‌‏‎ بين‌المللي‌‏‎ پارلمان‌‏‎ دعوت‌‏‎ به‌‏‎ سال‌ 1378‏‎ در‏‎ چهل‌تن‌‏‎ اميرحسن‌‏‎
از‏‎ جالبي‌‏‎ خبرهاي‌‏‎ او‏‎.‎مي‌پردازد‏‎ نوشتن‌‏‎ و‏‎ مطالعه‌‏‎ به‌‏‎ اروپا‏‎ در‏‎ سال‌‏‎ دو‏‎ حدود‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎
.است‌‏‎ غرب‏‎ در‏‎ ايراني‌‏‎ نويسندگان‌‏‎ آثار‏‎ ترجمه‌‏‎ گرفتن‌‏‎ قوت‌‏‎ آن‌‏‎ مهمترين‌‏‎ و‏‎ دارد‏‎ اروپا‏‎
به‌‏‎ آمد‏‎ و‏‎ رفت‌‏‎ طي‌‏‎ گذشته‌‏‎ سال‌‏‎ چند‏‎ اصلاح‌طلبانه‌‏‎ جريانات‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ ايراني‌‏‎ نويسندگان‌‏‎
.است‌‏‎ غرب‏‎ در‏‎ ايشان‌‏‎ آثار‏‎ چاپ‌‏‎ براي‌‏‎ علتي‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ شده‌اند‏‎ شناخته‌‏‎ بيشتر‏‎ مختلف‌‏‎ كشورهاي‌‏‎
شهر‏‎ تهران‌‏‎".‎مي‌كند‏‎ چاپ‌‏‎ آماده‌‏‎ را‏‎ كار‏‎ چند‏‎ ايتاليا‏‎ از‏‎ بازگشت‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ چهل‌تن‌‏‎
منتشر‏‎ نگاه‌‏‎ نشر‏‎ توسط‏‎ دو‏‎ هر‏‎ كه‌‏‎ هستند‏‎ جمله‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ "ناتمام‌‏‎ بانوي‌‏‎ و‏‎ عشق‌‏‎" و‏‎ "بي‌آسمان‌‏‎
دو‏‎ اين‌‏‎ نيز‏‎ ما‏‎ بحث‌‏‎ محور‏‎.شد‏‎ خواهند‏‎ عرضه‌‏‎ بازار‏‎ به‌‏‎ تهران‌‏‎ كتاب‏‎ نمايشگاه‌‏‎ در‏‎ و‏‎ شده‌‏‎
.است‌‏‎ بي‌آسمان‌‏‎ شهر‏‎ تهران‌‏‎ بالاخص‌‏‎ كتاب‏‎
با‏‎ دهه‌ 80‏‎ در‏‎ و‏‎ است‌‏‎ شخصي‌‏‎ بسيار‏‎ نويسنده‌اي‌‏‎ چهل‌تن‌‏‎ اميرحسن‌‏‎ شد‏‎ بحث‌‏‎ كه‌‏‎ طور‏‎ همان‌‏‎
مشخص‌‏‎ سياق‌‏‎ و‏‎ سبك‌‏‎ داراي‌‏‎ هنوز‏‎ وي‌‏‎ خسروي‌‏‎ ابوتراب‏‎ و‏‎ مندني‌پور‏‎ قصه‌‏‎ اپيدمي‌‏‎ و‏‎ شكل‌گيري‌‏‎
تاكنون‌‏‎ وي‌‏‎ است‌‏‎ درگير‏‎ آن‌‏‎ با‏‎ چهل‌تن‌‏‎ كه‌‏‎ مشكلاتي‌‏‎ و‏‎ حواشي‌‏‎ تمام‌‏‎ با‏‎.است‌‏‎ داستان‌‏‎ در‏‎ خود‏‎
تهران‌ ، ‏‎ رمان‌‏‎.است‌‏‎ نكرده‌‏‎ بلند‏‎ را‏‎ تعهد‏‎ و‏‎ رسالت‌‏‎ علم‌‏‎ و‏‎ پرچم‌‏‎ ادبي‌‏‎ انجمن‌‏‎ و‏‎ نهضت‌‏‎ هيچ‌‏‎ در‏‎
فلورانس‌‏‎ در‏‎ سال‌ 79‏‎ در‏‎ آن‌‏‎ نگارش‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ نويسنده‌‏‎ آخر‏‎ كتاب‏‎ دو‏‎ از‏‎ بي‌آسمان‌‏‎ شهر‏‎
شهر‏‎ تهران‌ ، ‏‎.‎است‌‏‎ شده‌‏‎ چاپ‌‏‎ نگاه‌‏‎ نشر‏‎ توسط‏‎ سال‌ 81‏‎ در‏‎ و‏‎ است‌‏‎ رسيده‌‏‎ پايان‌‏‎ به‌‏‎ ايتاليا‏‎
مختلف‌‏‎ حالت‌هاي‌‏‎ قديمي‌‏‎ ارزش‌هاي‌‏‎ از‏‎ استفاده‌‏‎ با‏‎ چهل‌تن‌‏‎ كارهاي‌‏‎ اكثر‏‎ مانند‏‎ بي‌آسمان‌‏‎
در‏‎ هم‌‏‎ و‏‎ گذشته‌‏‎ در‏‎ هم‌‏‎ كه‌‏‎ مردي‌‏‎.‎است‌‏‎ لمپنيسم‌‏‎ درباره‌‏‎ داستان‌‏‎.‎مي‌كند‏‎ تجربه‌‏‎ را‏‎ شخصيت‌‏‎
حال‌‏‎ و‏‎ گذشته‌‏‎ بين‌‏‎ آمد‏‎ و‏‎ رفت‌‏‎ حال‌‏‎ در‏‎ رمان‌‏‎ در‏‎ و‏‎ دارد‏‎ خوبي‌‏‎ مالي‌‏‎ تمكن‌‏‎ چاقو‏‎ زور‏‎ با‏‎ حال‌‏‎
هر‏‎ كه‌‏‎ مختلفي‌‏‎ عشق‌هاي‌‏‎ تا‏‎ زده‌‏‎ كارد‏‎ را‏‎ مردم‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ مرداد‏‎ كودتاي‌ 28‏‎ از‏‎.‎است‌‏‎ خود‏‎
خود‏‎ در‏‎ را‏‎ چهل‌تن‌‏‎ رنگين‌‏‎ زبان‌‏‎ "بي‌آسمان‌‏‎ شهر‏‎ تهران‌‏‎".‎مي‌سازند‏‎ را‏‎ وجودش‌‏‎ از‏‎ جزئي‌‏‎ يك‌‏‎
متن‌‏‎ در‏‎ لحن‌‏‎ كاركرد‏‎ سمت‌‏‎ به‌‏‎ بيشتر‏‎ و‏‎ است‌‏‎ تهراني‌‏‎ لهجه‌‏‎ نوعي‌‏‎ كه‌‏‎ زباني‌‏‎ است‌ ، ‏‎ كرده‌‏‎ منعكس‌‏‎
خواسته‌ام‌‏‎ قاسم‌‏‎ روضه‌‏‎ مانند‏‎.‎.‎.‎شهر‏‎ تهران‌ ، ‏‎ در‏‎ من‌‏‎":‎مي‌گويد‏‎ چهل‌تن‌‏‎است‌‏‎ پرداخته‌‏‎
زوال‌‏‎ به‌‏‎ رو‏‎ قاسم‌‏‎ روضه‌‏‎ دغدغه‌هاي‌‏‎ مانند‏‎ كه‌‏‎ سنتي‌‏‎.‎بكشم‌‏‎ تصوير‏‎ به‌‏‎ را‏‎ سنت‌‏‎ يك‌‏‎ اقتدار‏‎
بسيار‏‎ كه‌‏‎ آدم‌هايي‌‏‎.‎آشناست‌‏‎ آدم‌هاي‌‏‎ قصه‌‏‎ بي‌آسمان‌‏‎ شهر‏‎ تهران‌‏‎ طرفي‌‏‎ از‏‎.‎مي‌رود‏‎ خويش‌‏‎
با‏‎ قاسم‌‏‎ روضه‌‏‎ مانند‏‎ روايت‌‏‎ ".‎برده‌ايم‌‏‎ لذت‌‏‎ حركت‌شان‌‏‎ از‏‎ فيلم‌ها‏‎ در‏‎ يا‏‎ و‏‎ ديديم‌شان‌‏‎
از‏‎ اگر‏‎ شده‌‏‎ انجام‌‏‎ موفق‌‏‎ بسيار‏‎ كه‌‏‎ تك‌گويي‌‏‎ اين‌‏‎.‎است‌‏‎ شده‌‏‎ ساخته‌‏‎ بلند‏‎ تك‌گويي‌‏‎ يك‌‏‎
.مي‌باشد‏‎ ما‏‎ داستاني‌‏‎ ادبيات‌‏‎ در‏‎ مهم‌‏‎ كاري‌‏‎ بگذريم‌‏‎ ساختاريش‌‏‎ كمي‌‏‎ و‏‎ ظاهري‌‏‎ ضعف‌هاي‌‏‎
مي‌كوشد‏‎ او‏‎.مي‌باشد‏‎ تجدد‏‎ و‏‎ سنت‌‏‎ بين‌‏‎ آدم‌هايي‌‏‎ نويسنده‌‏‎ چهل‌تن‌‏‎ شد‏‎ گفته‌‏‎ كه‌‏‎ طور‏‎ همان‌‏‎
ويژگي‌هاي‌‏‎ مهمترين‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ درباره‌‏‎ است‌‏‎ شايع‌‏‎ هم‌‏‎ جامعه‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ پديده‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ استفاده‌‏‎ با‏‎
آثارش‌‏‎ در‏‎ خود‏‎ هويت‌‏‎ دنبال‌‏‎ به‌‏‎ معمولا‏‎ چهل‌تن‌‏‎ آدم‌هاي‌‏‎.‎كند‏‎ بحث‌‏‎ هويت‌‏‎ يعني‌‏‎ انساني‌‏‎
مي‌گويد‏‎ شخصيت‌‏‎ اين‌‏‎ درباره‌‏‎ او‏‎ است‌‏‎ اين‌گونه‌‏‎ نيز‏‎ چهل‌تن‌‏‎ شخصيت‌‏‎ كرامت‌‏‎سرگردانند‏‎
كليدي‌‏‎ و‏‎ مهم‌‏‎ نقشي‌‏‎ داراي‌‏‎ و‏‎ دارند‏‎ وجود‏‎ ما‏‎ جامعه‌‏‎ در‏‎ هم‌‏‎ اكنون‌‏‎ كرامت‌‏‎ قبيل‌‏‎ از‏‎ آدم‌هايي‌‏‎
دليل‌‏‎ آثارش‌‏‎ در‏‎ پايه‌‏‎ زبان‌‏‎ و‏‎ تهراني‌‏‎ لهجه‌‏‎ از‏‎ او‏‎ استفاده‌‏‎.مي‌باشند‏‎ جامعه‌‏‎ ساختار‏‎ در‏‎
يك‌‏‎ من‌‏‎ داستان‌هاي‌‏‎ زبان‌‏‎":‎مي‌كند‏‎ اشاره‌‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ حيات‌نو‏‎ با‏‎ مصاحبه‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ دارد‏‎ جالبي‌‏‎
من‌‏‎ كه‌‏‎ دليل‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ شايد‏‎.‎هستم‌‏‎ راحت‌‏‎ آن‌‏‎ با‏‎ خيلي‌‏‎ من‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ زباني‌‏‎ ندارد ، ‏‎ بافت‌‏‎ و‏‎ جنس‌‏‎
زبان‌‏‎ تهراني‌‏‎ زبان‌‏‎ حاضر‏‎ حال‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ آنجا‏‎ از‏‎ و‏‎ آمده‌ام‌‏‎ دنيا‏‎ به‌‏‎ تهراني‌‏‎ خانواده‌‏‎ يك‌‏‎ در‏‎
.مي‌گيرم‌‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ را‏‎ زبان‌‏‎ اين‌‏‎ راحت‌‏‎ خيلي‌‏‎ من‌‏‎ مبناست‌‏‎
لمپنيسم‌‏‎ يعني‌‏‎ كل‌‏‎ يك‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ داده‌‏‎ قرار‏‎ لايه‌‏‎ چند‏‎ در‏‎ را‏‎ بي‌آسمان‌‏‎ شهر‏‎ تهران‌‏‎ چهل‌تن‌‏‎
مي‌زند‏‎ حرف‌‏‎ خودش‌‏‎ با‏‎ قدر‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ مي‌زند‏‎ حرف‌‏‎ خودش‌‏‎ با‏‎ چهل‌تن‌‏‎ آدم‌‏‎مي‌زنند‏‎ دور‏‎ اجتماعي‌‏‎
.مي‌برد‏‎ سر‏‎ به‌‏‎ اضمحلال‌‏‎ به‌‏‎ رو‏‎ ارزش‌‏‎ يك‌‏‎ حسرت‌‏‎ در‏‎ هنوز‏‎ او‏‎ است‌‏‎ شده‌‏‎ خويش‌‏‎ مخاطب‏‎ گويا‏‎ كه‌‏‎
شده‌‏‎ زمان‌‏‎ دستخوش‌‏‎ كه‌‏‎ عشق‌‏‎ يك‌‏‎ داستان‌‏‎.‎دارد‏‎ زيبا‏‎ داستاني‌‏‎ ناتمام‌‏‎ بانوي‌‏‎ و‏‎ عشق‌‏‎ رمان‌‏‎
.است‌‏‎ نوشته‌‏‎ خواندني‌‏‎ رماني‌‏‎ ويژه‌ ، ‏‎ رويكرد‏‎ چند‏‎ از‏‎ استفاده‌‏‎ با‏‎ چهل‌تن‌‏‎ محور‏‎ اين‌‏‎ در‏‎.‎است‌‏‎
آدم‌هاي‌‏‎ خميره‌‏‎ و‏‎ زبان‌‏‎ تفسير‏‎ با‏‎ تهران‌‏‎ اين‌‏‎ جنس‌‏‎ ولي‌‏‎ مي‌پردازد‏‎ تهران‌‏‎ به‌‏‎ هم‌‏‎ باز‏‎ او‏‎
عين‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ شده‌‏‎ تبديل‌‏‎ قديمي‌‏‎ خاطره‌‏‎ يك‌‏‎ به‌‏‎ شهر‏‎ اين‌‏‎.است‌‏‎ كرده‌‏‎ پيدا‏‎ تغيير‏‎ رمان‌‏‎
نمونه‌‏‎ شايد‏‎ كه‌‏‎ تهراني‌‏‎ است‌‏‎ فراموشي‌‏‎ و‏‎ محو‏‎ حال‌‏‎ در‏‎ كم‌كم‌‏‎ مخاطبانش‌‏‎ براي‌‏‎ بودن‌‏‎ آشنا‏‎
كنشي‌‏‎ با‏‎ بار‏‎ اين‌‏‎ باشيم‌‏‎ ديده‌‏‎ دوايي‌‏‎ پرويز‏‎ و‏‎ عليزاده‌‏‎ غزاله‌‏‎ آثار‏‎ در‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ شاعرانه‌تر‏‎
شهري‌‏‎ فضاهاي‌‏‎ نويسنده‌‏‎ چهل‌تن‌‏‎ اصولا‏‎.مي‌گيرد‏‎ شكل‌‏‎ ناتمام‌‏‎ بانوي‌‏‎ و‏‎ عشق‌‏‎ رمان‌‏‎ در‏‎ جديد‏‎
از‏‎ نويسنده‌اي‌‏‎ چهل‌تن‌‏‎ بگيريم‌ ، ‏‎ شهري‌‏‎ پديده‌اي‌‏‎ را‏‎ رمان‌‏‎ مندني‌پور‏‎ قول‌‏‎ به‌‏‎ اگر‏‎ و‏‎ است‌‏‎
.مي‌شود‏‎ كنش‌‏‎ و‏‎ تغيير‏‎ دچار‏‎ آثارش‌‏‎ تمامي‌‏‎ در‏‎ او‏‎ شهر‏‎است‌‏‎ شهري‌‏‎ دغدغه‌هاي‌‏‎ با‏‎ و‏‎ شهر‏‎ دل‌‏‎
ساخته‌‏‎ متني‌‏‎ نيازهاي‌‏‎ با‏‎ متناسب‏‎ كه‌‏‎ مي‌بينيم‌‏‎ را‏‎ ديگر‏‎ تهراني‌‏‎ ما‏‎ لحني‌‏‎ و‏‎ زبان‌‏‎ هر‏‎ با‏‎
ساده‌اند‏‎ رمان‌‏‎ آدم‌هاي‌‏‎ است‌‏‎ ساده‌‏‎ زباني‌‏‎ نيز‏‎ ناتمام‌‏‎ بانوي‌‏‎ و‏‎ عشق‌‏‎ رمان‌‏‎ زبان‌‏‎.‎است‌‏‎ شده‌‏‎
حالت‌‏‎ همان‌‏‎ با‏‎ و‏‎ درخشان‌‏‎ طور‏‎ به‌‏‎ ديدها‏‎ زاويه‌‏‎ شدن‌‏‎ عوض‌‏‎ مي‌كنند ، ‏‎ روايت‌‏‎ ساده‌‏‎ زباني‌‏‎ با‏‎ و‏‎
رمان‌‏‎ اين‌‏‎ اصلي‌‏‎ مشخصه‌هاي‌‏‎ از‏‎ هم‌‏‎ باز‏‎ كمرنگ‌تر‏‎ طرحي‌‏‎ با‏‎ البته‌‏‎ خاطره‌وار‏‎ و‏‎ گويي‌‏‎ من‌‏‎
رمان‌‏‎ موفق‌‏‎ نسبتا‏‎ پايان‌‏‎ گفت‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ ناتمام‌‏‎ بانوي‌‏‎ و‏‎ عشق‌‏‎ درباره‌‏‎ كه‌‏‎ مهمي‌‏‎ نكته‌‏‎.‎است‌‏‎
.مي‌باشد‏‎
به‌‏‎ آن‌‏‎ نگارش‌‏‎ تاريخ‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ شده‌‏‎ نوشته‌‏‎ بي‌آسمان‌‏‎ شهر‏‎ تهران‌‏‎ از‏‎ قبل‌‏‎ ناتمام‌‏‎ بانوي‌‏‎ و‏‎ عشق‌‏‎
و‏‎ نگاه‌‏‎ نشر‏‎ توسط‏‎ رمان‌‏‎.‎برمي‌گردد‏‎ سال‌ 77‏‎ يعني‌‏‎ نويسنده‌‏‎ دوباره‌‏‎ سكوت‌‏‎ سال‌هاي‌‏‎ آخرين‌‏‎
نمايشگاه‌‏‎ در‏‎ (چاپ‌‏‎ تجديد‏‎) است‌‏‎ نمانده‌‏‎ فردا‏‎ به‌‏‎ چيزي‌‏‎ و‏‎ بي‌آسمان‌‏‎ شهر‏‎ تهران‌‏‎ همراه‌‏‎ به‌‏‎
.شد‏‎ خواهد‏‎ عرضه‌‏‎ سال‌ 81‏‎ در‏‎ تهران‌‏‎ كتاب‏‎
نويسنده‌‏‎ اينكه‌‏‎ و‏‎ مي‌داند‏‎ نويسنده‌‏‎ يك‌‏‎ براي‌‏‎ امر‏‎ لازم‌ترين‌‏‎ را‏‎ نوشتن‌‏‎ تمرين‌‏‎ چهل‌تن‌‏‎
اعتقادات‌‏‎ مهم‌ترين‌‏‎ از‏‎ باشد‏‎ او‏‎ آثار‏‎ از‏‎ يك‌‏‎ هر‏‎ در‏‎ تازه‌‏‎ تجربه‌اي‌‏‎ و‏‎ كشف‌‏‎ دنبال‌‏‎ به‌‏‎ بايد‏‎
مهم‌‏‎ و‏‎ مفيد‏‎ كاري‌‏‎ جوان‌‏‎ نويسندگان‌‏‎ براي‌‏‎ را‏‎ هنري‌‏‎ روزنامه‌نگاري‌‏‎ دوره‌‏‎ يك‌‏‎ او‏‎.است‌‏‎ وي‌‏‎
نوشتن‌‏‎ براي‌‏‎ مهمي‌‏‎ تمرين‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ امر‏‎ اين‌‏‎ خوبي‌هاي‌‏‎ و‏‎ بدي‌ها‏‎ تمام‌‏‎ از‏‎ گذشته‌‏‎ و‏‎ كرده‌‏‎ تلقي‌‏‎
است‌‏‎ اميدوار‏‎ و‏‎ دارد‏‎ چاپ‌‏‎ و‏‎ نوشتن‌‏‎ دست‌‏‎ در‏‎ جديد‏‎ كارهايي‌‏‎ چهل‌تن‌‏‎ اميرحسن‌‏‎.‎مي‌داند‏‎
.بپردازد‏‎ ادبيات‌‏‎ به‌‏‎ حاشيه‌‏‎ بدون‌‏‎ بتواند‏‎ و‏‎ بداند‏‎ شده‌‏‎ تمام‌‏‎ را‏‎ گذشته‌‏‎ بي‌مهري‌‏‎ سال‌هاي‌‏‎

شعر‏‎ وآينده‌‏‎ اكنون‌‏‎
شعر‏‎ شناسي‌‏‎ مخاطب‏‎ بر‏‎ حاشيه‌اي‌‏‎
شعر‏‎
آزرم‌‏‎ محمد‏‎
گفتماني‌‏‎ را‏‎ شعر‏‎ مي‌توان‌‏‎ بيندازيم‌ ، ‏‎ شعر‏‎ به‌‏‎ نظري‌‏‎ "گفتمان‌ها‏‎" منظر‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ هنگامي‌‏‎
با‏‎ قراردادها‏‎ و‏‎ قاعده‌ها‏‎ اين‌‏‎.‎مي‌شود‏‎ تعيين‌‏‎ خودش‌‏‎ درون‌‏‎ در‏‎ قاعده‌هايش‌‏‎ كه‌‏‎ دانست‌‏‎
.است‌‏‎ تفكيك‌ناپذير‏‎ آن‌ها‏‎ از‏‎ شعر‏‎ هستي‌‏‎ و‏‎ دارند‏‎ دوسويه‌‏‎ كاملا‏‎ رابطه‌اي‌‏‎ شعر‏‎ "هستي‌‏‎"
ناشي‌‏‎ آن‌ها‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ روابطي‌‏‎ و‏‎ متني‌‏‎ درون‌‏‎ قراردادهاي‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ توجه‌‏‎ بدون‌‏‎ را‏‎ شعر‏‎ نمي‌توان‌‏‎
.يافت‌‏‎ دست‌‏‎ هستي‌شناسانه‌‏‎ برداشت‌هاي‌‏‎ و‏‎ دريافت‌ها‏‎ به‌‏‎ و‏‎ داد‏‎ قرار‏‎ "خواندن‌‏‎" مورد‏‎ مي‌شود‏‎
سينماي‌‏‎ گفتمان‌‏‎ با‏‎ مثلا‏‎ و‏‎ نيست‌‏‎ شعر‏‎ گفتمان‌‏‎ از‏‎ بيرون‌‏‎ امري‌‏‎ نيز‏‎ شعر‏‎ خوانده‌شدن‏‎ پس‌‏‎
.نمي‌رويم‌‏‎ آن‌‏‎ سراغ‌‏‎ به‌‏‎ جامعه‌شناسي‌‏‎ گفتمان‌‏‎ يا‏‎ داستاني‌‏‎


فرهنگ‌هاي‌‏‎ با‏‎ روابط‏‎ اثر‏‎ در‏‎ و‏‎ نيست‌‏‎ ثابت‌‏‎ و‏‎ ساكن‌‏‎ امري‌‏‎ اگرچه‌‏‎ فرهنگي‌ ، ‏‎ گفتمان‌‏‎ طرفي‌‏‎ از‏‎
و‏‎ تغيير‏‎ دچار‏‎ آن‌ ، ‏‎ نظاير‏‎ و‏‎ اقتصادي‌‏‎ جامعه‌شناختي‌ ، ‏‎ فلسفي‌ ، ‏‎ گفتمان‌هاي‌‏‎ مبادله‌‏‎ و‏‎ ديگر‏‎
شعر ، ‏‎ گفتمان‌‏‎ دگرگوني‌هاي‌‏‎ و‏‎ تحولات‌‏‎ سرعت‌‏‎ به‌‏‎ نسبت‌‏‎ تغييرات‌‏‎ اين‌‏‎ سرعت‌‏‎ ولي‌‏‎ مي‌شود ، ‏‎ تحول‌‏‎
كه‌‏‎ فرهنگي‌‏‎ گفتمان‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌شود‏‎ باعث‌‏‎ امر‏‎ همين‌‏‎.‎است‌‏‎ كند‏‎ بسيار‏‎ ما ، ‏‎ كشور‏‎ در‏‎ ويژه‌‏‎ به‌‏‎
آمدن‌‏‎ پديد‏‎ با‏‎ -‎ شعر‏‎ كلاسيك‌‏‎ گفتمان‌‏‎ -‎ مي‌كرد‏‎ اشغال‌‏‎ شعر‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ فضاي‌‏‎ بيشترين‌‏‎ زماني‌‏‎
علوم‌‏‎ گفتمان‌هاي‌‏‎ رشد‏‎ و‏‎ ديگر ، ‏‎ هنري‌‏‎ و‏‎ ادبي‌‏‎ انواع‌‏‎ رسانه‌ها ، ‏‎ مثل‌‏‎ جديد‏‎ گفتمان‌هاي‌‏‎
دوش‌‏‎ بر‏‎ را‏‎ آن‌ها‏‎ بار‏‎ تنهايي‌‏‎ به‌‏‎ مي‌كرد‏‎ سعي‌‏‎ شعر‏‎ زماني‌‏‎ كه‌‏‎ طبيعي‌‏‎ علوم‌‏‎ حتي‌‏‎ و‏‎ انساني‌‏‎
متن‌‏‎ اين‌‏‎ ابتداي‌‏‎ در‏‎.‎باشد‏‎ نداشته‌‏‎ شعر‏‎ اكنون‌‏‎ گفتمان‌‏‎ با‏‎ چنداني‌‏‎ مراوده‌‏‎ اكنون‌‏‎ بكشد ، ‏‎
"خودمختاري‌‏‎" كلمه‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ همان‌گونه‌‏‎ البته‌‏‎ كه‌‏‎ كرديم‌‏‎ اشاره‌‏‎ شعر‏‎ گفتمان‌‏‎ خودمختاري‌‏‎ به‌‏‎
نكته‌‏‎ اين‌‏‎ بر‏‎ تاكيدي‌‏‎ بلكه‌‏‎ نيست‌ ، ‏‎ ارتباط‏‎ و‏‎ پيوستگي‌‏‎ كننده‌‏‎ نفي‌‏‎ مفهوم‌‏‎ اين‌‏‎ درمي‌يابيم‌ ، ‏‎
بازنماي‌‏‎ يا‏‎ پيرو‏‎ نه‌‏‎ هستند‏‎ خود‏‎ نماينده‌‏‎ و‏‎ بيانگر‏‎ شعر‏‎ گفتماني‌‏‎ درون‌‏‎ روابط‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎
.مي‌شود‏‎ ناميده‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ سنتي‌‏‎ گفتمان‌‏‎ آن‌چه‌‏‎
تغييرات‌‏‎ به‌‏‎ باتوجه‌‏‎ و‏‎ نيست‌‏‎ همگون‌‏‎ و‏‎ يك‌دست‌‏‎ مجموعه‌اي‌‏‎ نيز‏‎ فرهنگي‌‏‎ گفتمان‌‏‎ طرفي‌‏‎ از‏‎
برتري‌‏‎ نمي‌توان‌‏‎ سادگي‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ پيچيده‌‏‎ و‏‎ متنوع‌‏‎ روابط‏‎ از‏‎ مجموعه‌اي‌‏‎ آن‌ ، ‏‎ پيوسته‌‏‎
.پذيرفت‌‏‎ ديگر‏‎ بخش‌هاي‌‏‎ بر‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ بخشي‌‏‎
وجه‌‏‎ است‌‏‎ قرار‏‎ وقتي‌‏‎ ويژه‌‏‎ به‌‏‎ مي‌گردد ، ‏‎ فراموش‌‏‎ شعر‏‎ پيرامون‌‏‎ بحث‌هاي‌‏‎ در‏‎ اغلب‏‎ نكته‌‏‎ اين‌‏‎
مسئله‌‏‎ منظور‏‎ بدين‌‏‎ و‏‎ گيرد‏‎ قرار‏‎ شديد‏‎ اعتراض‌‏‎ و‏‎ حمله‌‏‎ مورد‏‎ شعر‏‎ كنوني‌‏‎ گفتمان‌‏‎ متفاوت‌‏‎
يك‌‏‎ صرفا‏‎ مي‌خوانيم‌ ، ‏‎ روزها‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ چه‌‏‎ آن‌‏‎ برخلاف‌‏‎ شعر ، ‏‎ مخاطب‏‎.‎مي‌شود‏‎ مطرح‌‏‎ "مخاطب‏‎"
از‏‎ بخشي‌‏‎ است‌ ، ‏‎ كيفيت‌‏‎ يك‌‏‎ بلكه‌‏‎ دهيم‌‏‎ تقليل‌‏‎ شعر‏‎ كتاب‏‎ خريداران‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ كه‌‏‎ نيست‌‏‎ كميت‌‏‎
در‏‎ و‏‎ باشد‏‎ نكرده‌‏‎ درك‌‏‎ را‏‎ فرهنگي‌‏‎ دگرگوني‌هاي‌‏‎ اگر‏‎ شعر‏‎ مخاطب‏‎.‎است‌‏‎ شعر‏‎ اكنون‏‎ گفتمان‌‏‎
شعر‏‎ مخاطب‏‎ و‏‎ شعر‏‎ متن‌‏‎.‎نيست‌‏‎ آن‌‏‎ مخاطب‏‎ اصلا‏‎ باشد‏‎ نشده‌‏‎ واقع‌‏‎ شعر‏‎ اكنون‌‏‎ گفتمان‌‏‎ درون‌‏‎
.شود‏‎ ايجاد‏‎ آن‌ها‏‎ بين‌‏‎ گفت‌وگو‏‎ توانايي‌‏‎ تا‏‎ باشند‏‎ داشته‌‏‎ قرار‏‎ شعري‌‏‎ گفتمان‌‏‎ يك‌‏‎ در‏‎ بايد‏‎
آن‌‏‎ فرهنگي‌‏‎ جامعه‌‏‎ در‏‎ چون‌‏‎ بود؟‏‎ خود‏‎ شعر‏‎ مخاطب‏‎ تنها‏‎ دهه‌‏‎ دو‏‎ از‏‎ بيش‌‏‎ "نيمايوشيج‌‏‎" چرا‏‎
كلاسيك‌‏‎ شعر‏‎ گفتمان‌‏‎ به‌‏‎ نسبت‌‏‎ نيما‏‎ شعر‏‎ گفتمان‌‏‎ چون‌‏‎ خير‏‎ نداشت‌؟‏‎ وجود‏‎ شعر‏‎ مخاطب‏‎ روز‏‎
چرا‏‎.‎داشت‌‏‎ فرهنگي‌‏‎ گفتمان‌‏‎ از‏‎ بخشي‌‏‎ كيفي‌‏‎ تغيير‏‎ به‌‏‎ نياز‏‎ شعرش‌‏‎ خوانده‌شدن‌‏‎ و‏‎ بود‏‎ متفاوت‌‏‎
اخوان‌‏‎" ‎‏‏،‏‎"شاملو‏‎ احمد‏‎" ‎‏‏،‏‎"نيمايوشيج‌‏‎" براي‌‏‎ سي‌‏‎ دهه‌‏‎ در‏‎ "ايراني‌‏‎ هوشنگ‌‏‎" شعرهاي‌‏‎ اهميت‌‏‎
تمسخر‏‎ و‏‎ طرد‏‎ مورد‏‎ و‏‎ ماند‏‎ باقي‌‏‎ نشده‌‏‎ كشف‌‏‎ شعر ، ‏‎ نيمايي‌‏‎ گفتمان‌‏‎ كلي‌‏‎ طور‏‎ به‌‏‎ و‏‎ "ثالث‌‏‎
شود؟‏‎ داده‌‏‎ توضيح‌‏‎ شعر‏‎ اكنون‌‏‎ گفتمان‌‏‎ سوي‌‏‎ از‏‎ هفتاد‏‎ دهه‌‏‎ پاياني‌‏‎ سال‌‏‎ در‏‎ تا‏‎ گرفت‌‏‎ قرار‏‎
مخاطب‏‎ و‏‎ بي‌معناست‌‏‎ و‏‎ بيهوده‌‏‎ چيزي‌‏‎ شعر ، ‏‎ اكنون‌‏‎ گفتمان‌‏‎ متفاوت‌‏‎ وجه‌‏‎ مي‌شود‏‎ عنوان‌‏‎ وقتي‌‏‎
مخاطباني‌‏‎ سوي‌‏‎ از‏‎ آگاهانه‌اي‌‏‎ و‏‎ دقيق‌‏‎ نقدهاي‌‏‎ حال‌‏‎ همان‌‏‎ در‏‎ و‏‎ سردرنمي‌آورد‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ شعر‏‎
را‏‎ شعرها‏‎ اين‌‏‎ تمايز‏‎ و‏‎ تفاوت‌‏‎ وجوه‌‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎ نوشته‌‏‎ دارند‏‎ قرار‏‎ گفتمان‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎
به‌‏‎ متعلق‌‏‎ اول‌‏‎ گروه‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ جز‏‎ آيا‏‎ است‌؟‏‎ افتاده‌‏‎ اتفاقي‌‏‎ چه‌‏‎ مي‌دهند ، ‏‎ توضيح‌‏‎
فراموش‌‏‎ و‏‎ داده‌‏‎ تعميم‌‏‎ آن‌‏‎ كلي‌‏‎ مفهوم‌‏‎ در‏‎ معنا‏‎ به‌‏‎ را‏‎ معنا‏‎ از‏‎ خاصي‌‏‎ تلقي‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ گفتماني‌‏‎
او‏‎ قرارگرفتن‌‏‎ از‏‎ ناشي‌‏‎ و‏‎ ممكن‌‏‎ صورت‌هاي‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ تنها‏‎ او‏‎ تصور‏‎ مورد‏‎ معناي‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ كرده‌‏‎
از‏‎ بودن‌‏‎ بيرون‌‏‎ دليل‌‏‎ به‌‏‎ نيز‏‎ متفاوت‌‏‎ شعرهاي‌‏‎ بي‌معنايي‌‏‎ توهم‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ خاص‌‏‎ گفتمان‌‏‎ يك‌‏‎ در‏‎
و‏‎ كرد‏‎ محدود‏‎ مخاطبان‌‏‎ از‏‎ گروهي‌‏‎ به‌‏‎ صرفا‏‎ را‏‎ معنا‏‎ نمي‌توان‌‏‎.‎آن‌هاست‌‏‎ گفتماني‌‏‎ حوزه‌‏‎
اگر‏‎.‎كرد‏‎ تلقي‌‏‎ پايان‌يافته‌‏‎ را‏‎ چيز‏‎ همه‌‏‎ شعري‌‏‎ متفاوت‌‏‎ گفتمان‌‏‎ يك‌‏‎ بايكوت‌‏‎ يا‏‎ حذف‌‏‎ با‏‎
داراست‌ ، ‏‎ را‏‎ - كتاب‏‎ خريداران‌‏‎ - خواننده‌ها‏‎ بيشترين‌‏‎ كمي‌‏‎ نظر‏‎ از‏‎ هنوز‏‎ شعر‏‎ سنتي‌‏‎ گفتمان‌‏‎
كتاب‏‎ پخش‌‏‎ و‏‎ انتشارات‌‏‎ تبليغات‌ ، ‏‎ رسانه‌اي‌ ، ‏‎ قدرت‌‏‎ آن‌ ، ‏‎ انشعابهاي‌‏‎ و‏‎ نيمايي‌‏‎ گفتمان‌‏‎ اگر‏‎
رقم‌‏‎ را‏‎ شعر‏‎ آينده‌‏‎ و‏‎ اكنون‌‏‎ شعر ، ‏‎ متفاوت‌‏‎ گفتمان‌هاي‌‏‎ است‌ ، ‏‎ گرفته‌‏‎ اختيار‏‎ در‏‎ را‏‎
برخلاف‌‏‎ كه‌‏‎ - متفاوت‌‏‎ شعرهاي‌‏‎ بي‌مخاطببودن‌‏‎ نتيجه‌‏‎ در‏‎ و‏‎ بودن‌‏‎ بي‌معنا‏‎ توهم‌‏‎.‎مي‌زنند‏‎
تنها‏‎ -‎ است‌‏‎ مشخص‌‏‎ و‏‎ محدود‏‎ كاملا‏‎ تعدادشان‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌شوند‏‎ نوشته‌‏‎ شاعراني‌‏‎ توسط‏‎ رايج‌‏‎ تصور‏‎
آن‌‏‎ برابر‏‎ در‏‎ شعر‏‎ متفاوت‌‏‎ گفتمان‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ شعري‌‏‎ گفتمان‌‏‎ ثبات‌‏‎ و‏‎ ادامه‌‏‎ براي‌‏‎ توجيهي‌‏‎
خود‏‎ جامعه‌‏‎ اجتماعي‌‏‎ رفتارهاي‌‏‎ پيچيدگي‌‏‎ و‏‎ پراكندگي‌‏‎ در‏‎ است‌‏‎ كافي‌‏‎ ولي‌‏‎ مي‌كند ، ‏‎ مقاومت‌‏‎
براي‌‏‎ كوششي‌‏‎ هر‏‎ دريابيم‌‏‎ تا‏‎ بشناسيم‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ اتفاقي‌‏‎ كاملا‏‎ ويژگي‌هاي‌‏‎ و‏‎ كنيم‌‏‎ دقت‌‏‎
به‌‏‎ منجر‏‎ شعري‌‏‎ مسلط‏‎ گفتمان‌‏‎ يك‌‏‎ براساس‌‏‎ معنا‏‎ هنجاركردن‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ سازي‌‏‎ يكسان‌‏‎ و‏‎ جمع‌بندي‌‏‎
متفاوت‌‏‎ وجه‌‏‎ بايكوت‌‏‎ و‏‎ طرد‏‎ عوض‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ بجا‏‎ پس‌‏‎.‎شد‏‎ خواهد‏‎ آن‌‏‎ تاريخ‌‏‎ و‏‎ امروز‏‎ شعر‏‎ تحريف‌‏‎
"واسازي‌‏‎" راه‌‏‎ از‏‎ شعر‏‎ قبلي‌‏‎ گفتمان‌هاي‌‏‎ امكانات‌‏‎ همه‌‏‎ دربردارنده‌‏‎ كه‌‏‎ امروز‏‎ شعر‏‎
كشور‏‎ فرهنگي‌‏‎ گفتمان‌‏‎ در‏‎ خود‏‎ موقعيت‌‏‎ به‌‏‎ نسبت‌‏‎ روشنگري‌‏‎ و‏‎ توضيح‌‏‎ امكان‌‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ آن‌هاست‌‏‎
.شود‏‎ داده‌‏‎


Copyright 1996-2002 HAMSHAHRI, All rights reserved.
HTML Production by Hamshahri Computer Center.