راجر فدرر در سال 2006 هم بر دنياي تنيس حكومت مي كند.
يك روز قبل از شروع رقابت هاي جهاني تنيس مسترز در شانگهاي چين كه از روز 13 نوامبر بين هشت تنيسور برتر سال برگزار مي شود، فرانسيسكافان آلمسيك (قهرمان شناي بانوان جهان) كه پس از كناره گيري از مسابقات جهاني به عنوان خبرنگار در روزنامه برليني مورگن پست فعاليت مي كند، گفت وگويي با وي كه اميد اول قهرماني در اين رقابت هاست انجام داده است.
ترجمه :مريم درمنش

* راجر، تو از سه سالگي در زمين هاي تنيس حضور داشتي. آيا هميشه در زندگي تو فقط تنيس بوده است و بس؟
- نه. من در نوجواني همزمان به چند رشته ورزشي اشتغال داشتم. فوتبال، تنيس روي ميز، بسكتبال، اسكي و شنا. در باشگاه فقط در فوتبال و تنيس فعاليت مي كردم، اما در سن 12سالگي تصميم گرفتم كه فقط تنيس كار كنم.
* بعد هم همه چيز به سرعت پيش رفت. در 14 سالگي از بازل رفتي تا به صورت حرفه اي تنيس بازي كني.
- من به يك مدرسه تخصصي ورزش در لوزان رفتم. آنجا دو سه روز تمرين مي كردم تا براي يك مسابقه انتخاب شوم. آنجا دوسال با يك خانواده لوزاني زندگي كردم.
شش ماه اول خيلي مي ترسيدم و ناراحت بودم، چون اصلاً زبان فرانسه را بلد نبودم و مدرسه هم در منطقه فرانسوي زبان سوئيس قرار داشت. خيلي احساس غربت مي كردم. فقط با كساني كه از خودم بزرگ تر بودند و بين 16 تا 18 سال سن داشتند بازي مي كردم. يك پسر بچه كوچك بودم و مشكلات زيادي براي كسب اعتماد به نفس داشتم، اما پدر و مادرم هميشه با صحبت هايشان تشويقم مي كردند.
* كسي كه اين همه تلاش مي كند حتماً به دنبال رسيدن به يك روياي بزرگ است.
- بله، هميشه آرزو داشتم قهرمان ويمبلدون شوم. دوستانم به شوخي مي گفتند اگر تو روزي قهرمان ويمبلدون شوي، مقابل جام زانو مي زني.
* خودت چه موقع به استعداد زيادت در تنيس پي بردي؟
- من هميشه مي گويم سه چيز در تنيس مهم است. تكنيك، شرايط جسمي و بدني و روحيه. من استعداد و در پي آن تكنيك را داشتم. دو عامل ديگر كاملاً  اكتسابي هستند، به خصوص عامل روحيه.
* چطور، در مورد تو چه چيز كم بود؟
- من هميشه خيلي به خودم اطمينان داشتم، اما در زمين مسابقه وقتي جريان بازي خوب نباشد، خيلي سريع و ناگهاني عصباني مي شوم. تازه در سن 22، 23سالگي توانستم اعصابم را تحت كنترلم درآورم. آن وقت بود كه توانستم توپ هايي را كه قبلاً از دست مي دادم پس بگيرم. پس از آن بيشتر به خودم اطمينان پيدا كردم.
* چگونه به اينجا رسيدي كه ديگر راكت نشكني؟
- يك جريان و فرآيند بسيار بسيار طولاني براي من بود. خيلي ساده است، قبلاً نمي توانستم خودم را كنترل كنم. فكر مي كردم بايد فرياد بزنم، دشنام بدهم، راكت را پرتاب كنم خلاصه كاري انجام دهم كه بازي ام بهتر شود. يك بار در هامبورگ در همان مرحله اول رقابت ها حذف شدم. خيلي خشمگين بودم، راكتم را محكم تر از هميشه پرتاب كردم، وقتي بعداً آن صحنه را از تلويزيون ديدم فقط فكر كردم: چقدر خجالت آور، آن هم جلوي چشم 10000 تماشاگر. قسم خوردم اين كار را ترك كنم. دهانم را ببندم و ببينم بازي چگونه پيش مي رود.
* مثل ترك كردن سيگار بوده است؟
- اين كار جواب داد. دو هفته بعد در مرحله يك چهارم نهايي مسابقات اپن فرانسه بازي كردم، براي من سال 2001 موفقيتي بزرگ بود، حتي در ويمبلدون پيت سمپراس را شكست دادم.
* من خودم با گلف شروع كردم و گاهي هم چوبم را مي شكستم. آن وقت خودم را گول مي زدم و مي گفتم: كاملاً آرام باش، اما درمورد تو به نظر مي آيد كار ساده اي بوده است.
- نه، نه، يك قدم بسيار بزرگ بود. واقعاً پنج شش سال بود كه مي خواستم اين كار را ترك كنم. وقتي 17 سال داشتم يك مربي روانشناس داشتم، ولي او هم نتوانست كاري برايم انجام دهد. نياز به يك شوك داشتم. به خودم مي گفتم چنين بازي احساسي را نمي توان بيش از ده سال انجام داد. فقط بايد آرام تر مي شدم. فكر مي كنم براي اولين بار در آغاز سال 2003 توانستم احساس واقعاً خوبي در زمين داشته باشم و در همان سال هم توانستم اولين قهرماني ويمبلدون را كسب كنم.
* آن زمان آرزويت تحقق پيدا كرد. از آن زمان ويمبلدون فقط يك قهرمان مي شناسد: راجر فدرر. دو بار هم ورزشكار سال دنيا شدي. چه موفقيتي!
- مي دانم، اما الان مسأله اين است كه آيا هميشه همينطور انگيزه خواهم داشت؟ تو در راه پيشرفت قدم مي گذاري و به سختي بالا مي روي، آن وقت مردم مي پرسند: ديگر به چه چيز مي خواهد برسد؟
* شايد همان چيزي كه من هميشه مي خواستم: طلاي المپيك؟
- مثل المپيك پكن، اپن فرانسه، هدف هاي خيلي زيادي هنوز هست. بين سنين 14 و 22 آنقدر سخت كار كردم كه بتوانم از آنچه كه الان به آن رسيده ام لذت ببرم. تمام موفقيت هايي هم كه به دست آورده ام در نتيجه همان تلاش ها است.
* براي من در 14سالگي شروع شد، تا 20 سالگي اصلاً متوجه نبودم كه در اطرافم چه اتفاقاتي رخ مي دهد. فكر مي كنم تازه در 22 سالگي فهميدم كه در دنياي شنا چه خبر است. در مورد تو چگونه بود؟
- دقيقاً همين گونه بود. وقتي انسان جوان است ديگران برايش تصميم مي گيرند و همه كارها خودش انجام مي شود. مي خواهي موفق شوي، همه كمكت مي كنند. در 20، 22 سالگي ياد مي گيري روي پاهاي خودت بايستي و وقتي اولين تصميمت را مي گيري، احساس مي كني مستقل شده اي.
* نسبت به گذشته تغيير كرده اي؟
- البته. راه ديگري نيست. هر روز انتظارات مردم بيشتر مي شود و تو براي خودت بايد يك سپر حفاظتي بسازي. اوايل به همه فقط مي گوييم بله، زماني مي آيد كه ديگر نمي شود به همه بله گفت. به جايي مي رسي كه بايد نه هم بگويي. همه چيز عوض مي شود و به دنبال آن انسانها هم تغيير مي كنند. در واقع انسان خودش را با شرايط تطبيق مي دهد.
* مي خواهي بگويي روند زندگي نامشخصي داري و اين روند هميشه در حال تغيير است؟
- از زماني كه شماره يك تنيس دنيا شده ام شرايط بي اندازه تغيير كرده است. براي اولين بار مردم به عقايد و نظرات من علاقه مند شده اند. حالا يك دفعه هيچ كس از آغاسي سؤال نمي كند، همه مي خواهند بدانند راجر فدرر چه فكري مي كند و نمي توانم بگويم: من هم دقيقاً مثل آندره آغاسي فكر مي كنم.
* منظورم سفرهاي زياد بود. هر هفته يك جا هستي و هيچ وقت واقعاً در خانه نيستي.
- قبلاً بلافاصله پس از هر تورنمنت به خانه برمي گشتم. بعد سعي كردم براي تورنمنت بعدي بهتر خودم را آماده كنم. يك دفعه به خودم آمدم و ديدم حداكثر دو يا سه بار در ماه در خانه ام در سوئيس هستم.
* و در بقيه مواقع؟
- فقط يك ماه در سال مي مانم. در اين مواقع مي خواهم از همه چيز فرار كنم و به جاي دوري بروم. مثلاً جايي كنار ساحل. چون مي دانم پس از اين استراحت در پنج ماه آينده اش هر روز برنامه دارم. آماده سازي، مسابقه، برنامه هاي تبليغاتي. اين قدر كم در خانه بودن كمي ناراحت كننده است.
* فقط بدين خاطر اين شرايط را تحمل مي كني كه مي داني اين نوع زندگي دائمي نيست؟
- دقيقاً. اگر بازيكن گلف بودم نمي دانم چه كار مي كردم چون دوره فعاليت آنها طولاني تر است. اما من حداكثر تا 35سالگي مي توانم در تنيس فعاليت كنم. آن زمان هم هنوز جوان هستم و مي توانم كار جديدي را آغاز كنم. آن موقع زندگي كاملاً جديدي برايم شروع مي شود. براي همين هم الان با تمام وجود به دنبال تنيس و رويايم مي روم و مي دانم كه روزي اين روند پايان مي گيرد.
* آدم مؤمن و معتقدي هستي؟
- امسال پاپ را ملاقات كردم. خيلي تأثيرگذار بود. مربي ام در تورنمنت رم گفت: اين امكان را داريم كه به مراسم قداس (آيين قرباني مقدس) برويم و پاپ را ملاقات كنيم. من هم يك دست كت و شلوار خريدم و سپس آنجا به همراه بيست سي نفر ديگر در يك صف ايستادم.
* به پاپ چه گفتيد؟
- ملاقات با او براي من لحظاتي فوق العاده بود. بعد او چيزي مثل اين را گفت: تنيس يك ورزش بسيار سطح بالاست. كساني كه كنار من بودند، همه هدايايي با خود داشتند و خيلي هيجان زده بودند و منتظر تبرك و دعاي خير پاپ بودند. من هم كاتوليك بزرگ شده ام ولي به اندازه آنها مؤمن نيستم.

گروه ورزشي - ميشائيل اسي  ين با 24 سال سن يكي از برترين فوتباليست هاي حال حاضر دنياست. هافبك پرقدرت و محكم اف.ث. چلسي يكي از اركان پيشرفت فوتبال آفريقا بوده و اسطوره فوتبال كشورش غنا است. او موفق شده با تيم ملي غنا در جام جهاني 2006 آلمان حضور پيدا كرده و تا مرحله
يك هشتم نهايي نيز پيش برود. حالا كه جام جهاني مثل هر رويداد گذشته ديگري به خاطر ه ها پيوسته است، اسي ين مي خواهد با تيم پرآوازه انگليسي قهرماني جام باشگاه هاي اروپا را به دست آورد و به نظر مي رسد رسيدن به اين هدف چندان هم دور از واقعيت نيست.پس از ديدار چلسي مقابل اف. ث. بارسلونا، سايت رسمي فدراسيون فوتبال جهان (فيفا) گفت وگوي كوتاهي با اين ستاره سياه چرده انجام داده است:
* آقاي اسي ين، ديدار دو تيم فوتبال بارسلونا و چلسي (2-2) يك واقعه فوتبالي بسيار ديدني و فوق العاده بود. چگونه چنين مسابقاتي را در زمين تجربه مي كنيد؟
- براي من انجام اين مسابقات بسيار لذت بخش است و هر دفعه كه مي توانم در يك چنين ديداري حضور پيدا كنم خوشحال مي شوم، چون مي توانم در اين ميادين تمام تجربيات ارزشمندم را به نمايش بگذارم. حضور در ديداري مثل بارسلونا مقابل چلسي و يا ديداري در جام جهاني، روياي هر فوتباليستي مي تواند باشد.
* يك ديدار از همه لحاظ بدون عيب و نقص، بدون فريادهاي نژاد پرستانه از سوي سكوها و بدون اتفاق و برخوردي قابل ذكر.
- جو حاكم بر اين مسابقه عالي بود. هيچ شعار نژاد پرستانه اي از سوي تماشاگران شنيده نشد و از طرفي هيچ واقعه مشابهي هم پيش نيامد. مردم يك مسابقه ديدني و جذاب را نگاه كردند، با بازي چشمگير بازيكنان هر دو تيم. هواداران فقط آمده بودند تا يك بازي فوتبال را تماشا كنند. چنين جوي براي برگزاري مبارزه اي حساس و داغ بي اندازه مهم است و اميدوارم اين جو در تمام مسابقات بزرگ حاكم باشد. به علاوه نشان داديم كه در مورد مبارزه با نژاد پرستي چه در داخل ورزشگاه ها و چه در بيرون آن واقعاً مصمم هستيم.
* به اعتقاد بسياري از مردم، الان چلسي بهترين تيم اروپاست. با عقيده آنها موافقيد؟
- به هر حال ما يكي از بهترين تيم هاي اروپا هستيم. با اين وجود معتقدم كه هنوز كارهاي زيادي براي انجام دادن داريم. آنچه مسلم است تيم ما در مسير درستي قرار گرفته است. موج موفقيتي كه الان تيم ما روي آن شنا مي كند احساس فوق العاده اي به تك تك ما داده است. ما بازي به بازي اعتماد به نفس بيشتري پيدا مي كنيم. حالا فقط بايد مراقب باشيم تا در همان سطحي كه به آن رسيده ايم به بازي هايمان ادامه دهيم، آن وقت خواهيم ديد كه آينده چه چيز برايمان به ارمغان مي آورد. در هر حال من به آينده تيممان خوشبينم.
* در مورد خوزه مورينيو و سبك مربيگري اش خيلي صحبت مي شود. مربي شما قبل از يك مسابقه مهم مثل ديدار مقابل بارسلونا چه چيزي به تيمش مي گويد؟
- وقتي چنين مسابقه اي در پيش باشد، خود تيم به اندازه كافي هيجان زده و با انگيزه است، به طوري كه نيازي به تذكر اضافي به بازيكنان احساس نمي شود. در اين ديدارها بازيكنان با تمام وجود به ميدان مي روند. مورينيو هم فقط تأكيد مي كند كه همه چيز به خود بازيكنان بستگي دارد.
* شما در 24 سالگي در جام جهاني حضور داشته و نيز در ليگ قهرمانان اروپا بازي كرده ايد. آيا در خاطرات شما واقعه اي وجود دارد كه خيلي برايتان خاص و ويژه باشد؟
- تمام آنچه را كه تاكنون تجربه كرده ام ارزش ويژه اي برايم دارد. اين دو تورنمنت هم همين گونه بود چون توانستم با بهترين بازيكنان دنيا روبه رو شوم. من به نوبه خودم هميشه سعي مي كنم از تك تك بازي ها لذت برده و در حد ممكن با تمام وجودم آن را تجربه كنم.

متولد 8 آگوست 1981 در بازل
قد cm 185
وزن kg 80
مربي: توني روشه
راجر فدرر از پدري سوئيسي و مادري از آفريقاي جنوبي به دنيا آمده و در مونشن اشتاين در نزديكي بازل بزرگ شده است. وي به زبان هاي آلماني، فرانسوي و انگليسي تسلط داشته و در مصاحبه ها و كنفرانس هاي مطبوعاتي به راحتي از زباني به زبان ديگر صحبت مي كند.
فدرر در سال 2003 بنيادي را براي كمك به كودكان در آفريقاي جنوبي تأسيس كرد. به علاوه او در كمك به آسيب ديدگان تسونامي مشاركت زيادي داشت و تورنمنت هاي زيادي را براي حمايت از آنها ترتيب داد. وي در سال 2006 به عنوان اولين سوئيسي به عنوان سفير يونيسف انتخاب شد.
فدرر در طول دوران فعاليتش در تنيس قهرمان نه گرند اسلم انفرادي شده و در سالهاي 2004، 2005 و 2006 در صدر جدول برترين تنيسورهاي دنيا قرار داشته است. وي تاكنون در 44 تورنمنت در قسمت انفرادي و در 7 تورنمنت در قسمت دونفره به قهرماني رسيده است.
با قهرماني در مسابقات اپن 2006 استراليا در كنار پيت سمپراس تنها تنيسوري است كه پس از رودلاور در سال 1969 موفق شده در سه تورنمنت مشابه به طور پي در پي قهرمان شود.
راجر فدرر در سالهاي 2005 و 2006 به عنوان ورزشكار سال دنيا شناخته شد.

ميشائيل اسي ين

متولد 3 دسامبر 1982 در آكرا پايتخت غنا
قد: 180cm وزن:kg 77
او در فصل 2004/2003 به عنوان ارزشمند ترين بازيكن فرانسه شناخته شد، زماني در باسيتا بازي مي كرد. همچنين وي دو بار برترين بازيكن فرانسه شد.
اين هافبك غنايي در سال هاي 2004 و 2005 به همراه تيم المپيك ليون قهرمان فرانسه شد و در فصل 2006 و 2005 به ازاي دريافت 38 ميليون يورو به چلسي در ليگ برتر انگليس پيوست. اسي ين در جام جهاني 2006 حضور داشت. در آنجا و در مرحله گروهي تيم غنا با ايتاليا، آ مريكا و جمهوري چك هم گروه بود. تيم ملي غنا در مرحله نيمه نهايي بدون حضور او كه در مقابل آمريكا دومين كارت زرد خود را دريافت كرده بود به مصاف برزيل رفت.وي در رده باشگاهي نيز يك بار در سال 2006 به همراه چلسي قهرمان ليگ برتر انگليس شده است. اسي ين در مجموع 100 بازي در ليگ باشگاه هاي فرانسه انجام داده و 13 گل به ثمر رسانده و تاكنون 42 بازي نيز در ليگ برتر انجام داده و 2 گل زده است.