سه شاه درد در علم پزشكي وجود دارد كه با هيچ درد ديگري قابل قياس نيستند؛ درد زايمان، درد سنگ كليه و دندان درد. اگر درد زايمان را امري طبيعي و فيزيولوژيك و بروز سنگ كليه و درد دفع آن را كمابيش ناخواسته بدانيم، بايد گفت دندان درد تنها دردي است كه صرفاً به دليل بي مبالاتي و سهل انگاري خود شخص ايجاد مي شود و طبعاً تنها شاه درد قابل پيشگيري محسوب مي شود. (البته اگر مته به خشخاش نگذاريد و بحث كنترل جمعيت و بارداري ناخواسته و اينطور چيزها را پيش نكشيد!)
***
در واقع پوسيدگي عامل اصلي ايجاد دندان درد است و عوامل ديگر نقش به مراتب كمتري در بروز دندان درد دارند. مضاف بر اينكه دردي كه بر اثر عاملي غير از پوسيدگي ايجاد شود در مقايسه با شاه دردي كه ذكرش رفت به مراتب شدت كمتري دارد.
در مراحل اوليه پوسيدگي، يعني هنگامي كه پوسيدگي محدود به ميناي دندان است، معمولاً علامت درد وجود ندارد و دندان نسبت به محرك هايي نظير سرما،گرما و شيريني حساس نيست. اما اغلب به دنبال ورود پوسيدگي به عاج دندان، حساسيت نسبت به محرك هايي كه ذكرشان رفت آغاز مي شود و بيمار درجات مختلفي از درد را تجربه مي كند كه به شدت پوسيدگي بستگي دارد. البته امكان دارد به رغم وجود يك پوسيدگي عميق دندان هيچگونه علايمي نداشته باشد، اما اگر قرار باشد يك دندان پوسيده دچار درد و حساسيت شود اغلب شدت اين علايم با شدت پوسيدگي مرتبط است.
معمولاً دنداني كه پوسيدگي عاجي داشته و نسبت به محرك ها بخصوص سرما حساس است، در صورت مجاورت با چنين محركي دچار دردي تيز و شديد مي شود كه با حذف تحريك (مثلاً قورت دادن آب سرد) در مدت زماني كمتر از 15 ثانيه برطرف مي شود و معمولاً مي توان دندان دردناك را مشخص كرد. چنين دردهايي هشداري كاملاً جدي هستند و بيمار بايد به سرعت نسبت به درمان دندان مورد نظر اقدام كند و گرنه به دنبال پيشرفت پوسيدگي پالپ دندان (بافت نرم مركز دندان كه حاوي عروق و اعصاب است)درگير مي شود. تا قبل از رسيدن به چنين مرحله اي دندان اغلب با درمان هاي ساده دندانپزشكي ترميمي قابل درمان است.
در بسياري از موارد، اين دردهاي لحظه اي تيز و شديد حتي بي خيال ترين افراد را هم به صرافت مراجعه به دندانپزشك و درمان دندان پوسيده مي اندازد. اما تعداد بسيار زيادي از افراد حتي با اين علايم هم متوجه وخامت اوضاع نمي شوند و به جاي حل مشكل فقط صورت مساله را پاك مي كنند. بيمار مسكن مي خورد، سعي
مي كند با قسمت ديگري از فك غذا را بجود، يا اينكه تا حد امكان سعي مي كند مثلاً آب سرد و چاي گرم نخورد يا اينكه خيلي ساده درد را تحمل مي كند! يعني بيمار تا اين حد رياضت مي كشد و همه اين مصايب را به جان مي خرد اما به دندانپزشك مراجعه نمي كند! خودتان پرتقال فروش ماجرا را پيدا كنيد!
داستان ادامه دارد
پوسيدگي به عنوان يك بيماري عفوني مزمن موذيانه به پيشرفت خود ادامه مي دهد و در صورت عدم درمان، پالپ دندان را درگير مي كند؛ وضعيتي كه عموماً از آن با عنوان عفونت عصب دندان ياد مي شود. در چنين حالتي اغلب دو وضعيت پيش مي آيد: يا دندان بدون علامت باقي مي ماند كه بيمار حتي متوجه مشكل خود نمي شود يا اينكه به واسطه عفونت پالپ دندان، دردهاي بسيار شديدي آغاز مي شود كه همان شاه درد معروفي است كه بسياري آن را تجربه كرده اند.
اين وضعيت اخير يكباره آغاز نمي شود. در ابتدا دردهاي ناشي از محرك هايي مثل سرما طولاني تر مي شوند و بجاي 15 ثانيه گاهي تا چند ساعت البته با شدتي كمي بيشتر ادامه مي يابند. بيمار اغلب نمي تواند چيزي بجود يا دندان هايش را روي هم بگذارد چون به دنبال آن درد شديدي در استخوان ايجاد مي شود. اما بدترين وضعيت، دردهاي خودبه خود هستند كه بي دليل آغاز شده و به مدتي طولاني ادامه مي يابند. اين دردها معمولاً شب ها به سراغ بيمار مي آيند و بسيار شديد هستند به نحوي كه بيمار را از خواب بيدار مي كنند.
اين دردها به حدي شديد هستند كه با مصرف معمول مسكن كاهش نمي يابند و بعضاً زندگي روزمره بيمار را مختل مي كنند. در چنين شرايطي دو راه درماني بيشتر وجود ندارد: دندان يا بايد تحت درمان ريشه قرار گيرد يا اينكه كشيده شود. متاسفانه آمار ثبت نشده اما كاملاً واضحي در سطح كشور نشان مي دهد كه بيماران اغلب دندان دردناك را مي كشند تا اينكه تمايل به نگهداري دندان و درمان ريشه داشته باشند.
وقتي دردهاي شديد، شب، بيمار را از خواب بيدار مي كند، بيمار براي رهايي از درد به هر روشي متوسل مي شود و ساده ترين و كم خرج ترين و اغلب پرعارضه ترين درمان همان كشيدن دندان است. البته بسياري از بيماران در شرايطي به دندانپزشك مراجعه مي كنند كه به دليل تخريب شديد ساختار دندان چاره اي جز كشيدن دندان باقي نمي ماند اما در عين حال بسياري از موارد با يك درمان ريشه معمولي قابل درمان و نگهداري هستند.
درمان هاي خانگي
در عامه مردم روش هاي متعددي براي كاهش درد دندان وجود دارد كه تقريباً تمامي آنها نه تنها درد را ساكت نمي كند، بلكه چندين و چند عارضه ديگر را هم به مشكل اصلي بيمار اضافه مي كند. خيلي از بيماران اسپري هاي ليدوكائين كه بدون نسخه و به راحتي از داروخانه ها خريداري كرده اند را روي دندان دردناك خالي مي كنند كه نه تنها درد را ساكت نمي كند، بلكه لثه بخت برگشته اطراف دندان را به شدت زخمي مي كند. برخي ديگر از بيماران انواع و اقسام قرص هاي مسكن را روي دندان مي گذارند.
اين كار هم كوچك ترين تأثيري در كاهش درد ندارد و مثل مورد قبلي لثه را مثل اسيد مي سوزاند.كاربرد خميردندان هم به اندازه موارد قبلي مؤثر است.البته روش هاي وحشتناك تري هم وجود دارد. در برخي مناطق كشور سوخته ترياك را روي دندان مي گذارند. حتي گاهي ديده مي شود كه بيماران روي دندان خود آب (اسيد) باتري مي ريزند! چندين سال پيش هم خبري در يك روزنامه چاپ شده بود با اين مضمون كه مردي از شدت دندان درد با تفنگ شكاري به دندانش شليك كرد و طبعاً جان سپرد!
واقعيت اين است كه روش مؤثري براي كنترل دندان درد غير از درمان هاي فوري دندانپزشكي وجود ندارد. يك نسخه مصرف داروهاي مسكن معرفي مي شود كه كمابيش مؤثرتر از بقيه است. بيمار ابتدا دو قرص چهارصد ميلي گرمي ايبوپروفن را خورده و چهار ساعت بعد دو قرص استامينوفن كدئين مي خورد.
سپس چهار ساعت بعد يك قرص ايبوپروفن و به دنبال آن چهار ساعت بعد دو قرص استامينوفن كدئين مصرف مي شود. اين دارودرماني مي تواند تا مراجعه بيمار به دندانپزشك درد را تا حد زيادي كاهش دهد. يك اشتباه بسيار رايج براي ساكت كردن دندان درد مصرف آنتي بيوتيك بخصوص آموكسي سيلين است كه كوچكترين تأثيري در كاهش درد ندارد.
نتيجه گيري اخلاقي
جمله كليشه اي پيشگيري بهتر از درمان است از شدت تكرار ديگر تأثير خود را از دست داده است، اما باور كنيد در مورد بيماري هاي دهان و دندان هيچ چيز به اندازه پيشگيري راحت و بي دردسر نخواهد بود.

اگرچه مصرف نوشابه در اكثر ادارات دولتي ممنوع شده است و اگرچه به  لطف  انواع  و اقسام  برنامه هاي  صبح  و سلامت، ظهر و سلامت  و عصر و سلامت  راديو و تلويزيون، همه  مي دانند كه  نوشابه، نوشيدني  بي خاصيتي  است؛ ولي  هنوز در تمام  مراسم  و مهماني ها، نوشابه  يك  پاي  ثابت  است. هنوز هم تصور يك  مراسم  مهماني  بدون  حضور نوشابه، گاه غير ممكن  است و مصرف  نوشابه  البته فقط به  مهماني ها محدود نمي شود. اين  روزها اكثر خانواده ها، ناهار و شام  خود را با نوشابه  ميل مي كنند و توصيه هاي  پزشكان  سر سفره خيلي به ياد ما نمي ماند. آنهايي  هم  كه  توصيه هاي  پزشكان  را كمي  تا قسمتي  جدي  مي گيرند، باز چون  نمي توانند از مصرف  نوشابه  صرف نظر كنند، دنبال  جايگزيني  براي  آن  هستند. در اين ميان، دور، دور نوشابه هاي رژيمي است. خيلي  از طرفداران سينه چاك نوشابه، وجدان  خودشان را با مصرف نوشابه هاي رژيمي  آرام مي كنند. ولي  واقعاً  نوشابه هاي  رژيمي  با نوشابه هايي  معمولي  چقدر تفاوت  دارند؟ آيا مي توان  آنها را نوشابه هاي  كاملاً  سالم  و بي خطر در نظر گرفت؟ 
***
دكتر كيمياگر، متخصص تغذيه، در مورد ويژگي هاي  نوشابه هاي  رژيمي  مي گويد: در اين نوشابه ها  برخلاف  نوشابه هاي  معمولي  از قند (ساكاروز يا گلوگز) استفاده  نمي شود، بلكه  از شيرين كننده هاي  غير مغذي  استفاده  مي شود كه  فقط  طعم  شيرين  دارند. براي  اين  منظور در كشور ما بيشتر آسپارتام  به كار مي رود. آسپارتام  يك  پروتئين  كوچك  با قدرت  شيرين كنندگي  180 تا۲۰۰ برابر ساكاروز است  كه  با مصرف  مقدار كمي  از آن  مي توان  به  شيريني  مورد نظر دست  يافت.
دكتر كيمياگر در مورد ميزان  كالري  حاصل  از اين  نوع  نوشابه  هم مي گويد: اين  نوع  نوشابه  فقط  طعم  شيرين  دارد و كالري  آنها  در حد آب  است، بنابراين  مصرف  آن  از اين  نظر نگراني  به  دنبال  ندارد، اما نكته اين است كه مصرف  نوشابه ها به  دليل  مضرات  ديگري  كه  دارند توصيه  نمي شود.
آسپارتام  شيرين كننده اي  است  كه  از تركيب  دو اسيد آمينه  فنيل آلانين  و اسيدآسپارتيك  به وجود مي آيد. اين  دو اسيد آمينه  در طبيعت  وجود دارند و تركيب  آنها خاصيت  شيرين كنندگي  به وجود مي آورد. آسپارتام  در محيط  آبي  حل  مي شود و اگر در مقادير كمي  مصرف  شود، مشكلي  به وجود نمي آورد. هرچند تاكنون  عارضه  خاصي  از مصرف  آسپارتام  مشاهده  نشده  است ، اما بايد در مصرف آن و ديگر شيرين كننده ها احتياط كرد. البته  در گروهي  از كودكان  كه  به  بيماري  ژنتيكي  فنيل كتونوري  مبتلا هستند و قادر به  تحمل  فنيل آلامين  نيستند، استفاده  از اين  ماده  به كل ممنوع  است.
تفاوت  ديگر نوشابه هاي  رژيمي  با نوشابه هاي  عادي  استفاده  از مواد خاصي به عنوان  اسكلت دهنده در نوشابه هاي  رژيمي  است. خانم  دكتر آذر، عضو هيات  علمي  دانشكده  تغذيه  دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي، در اين  زمينه  مي گويد: هنگامي  كه  شما يك  ليوان  شربت  مي نوشيد، در مقايسه  با آب  احساس  مي كنيد كه  شربت  در دهان  شما حالت، شكل  و غلظتي  دارد كه  به  آن  اسكلت  مي گويند. اين  اسكلت دهندگي  به  مايعات، از خواص  شكر است  و چون  در تهيه  نوشابه هاي  رژيمي  از موادي  استفاده  مي شود كه  فقط  طعم  شيرين  دارند و فاقد اين  خاصيت  هستند، براي  ايجاد اين  ويژگي  از مواد اسكلت دهنده استفاده  مي كنند.
هزار و يك ويژگي منفي
به طور كلي  متخصصان  تغذيه  به  هزار و يك  دليل  مصرف  انواع  نوشابه هاي  گازدار را توصيه  نمي كنند. اولاً  اين  نوشابه ها (به  استثناء انواع  رژيمي) كالري  بالايي  دارند، اما فاقد مواد مغذي  هستند و باعث  چاقي  فرد مصرف كننده  مي شوند. دكتر كيمياگر در اين  زمينه  مي گويد: افرادي  كه  عادت  به  مصرف  نوشابه  دارند، روزانه  200 تا 300 كالري  اضافي  دريافت  مي كنند و در نتيجه  در ماه  اضافه  وزني  معادل  يك  كيلوگرم  خواهند داشت. نتايج  يك  تحقيق  در آمريكا نشان  مي دهد، افزايش  وزن  كودكاني  كه  روزانه  بيش  از 350 سي سي  نوشابه هاي  شيرين  مصرف  مي كنند در مقايسه  با   كودكاني  كه  روزانه  كمتر از 180 سي سي  از اين  نوشابه ها مي نوشند، بسيار بيشتر است. نكته  مهم  اين  است  كه  ميزان  غذاي  مصرفي  كودكان  در روزهايي  كه  نوشابه  مي خورند، كاهش  نمي يابد، به  همين  جهت  كالري  دريافتي  آنها در اين  روزها به طور ميانگين  244كالري  بيشتر از روزهاي  ديگر است.
نكته  منفي  ديگر در مورد مصرف  نوشابه هاي  گازدار اين  است  كه  نوشيدن  اين  نوشابه ها به  افزايش  دي اكسيدكربن  و كاهش  اكسيژن  موجود در بدن  فرد كمك  مي كنند. دندان ها هم  از اعضاي  مهم  بدن  هستند كه  نوشابه ها به  آنها هم  رحم  نمي كنند. در افرادي  كه  دائماً  نوشابه  مصرف  مي كنند، گازكربنيك  موجود در نوشابه  و حتي  دوغ هاي  گازدار بر روي  ميناي  دندان  اثر مي گذارد و باعث  پوسيدگي  دندان ها مي شود؛ به  علاوه  PH متوسط  نوشابه ها 4/3 است  كه  اين  مقدار اسيدي  به  دندان ها آسيب  جدي  مي رساند.
گذشته  از اين، بعد از حل  شدن  ماده  سخت  ميناي  دندان  در اثر مواد اسيدي  نوشابه، تنها حدود هشت  تا 18 درصد مواد حل  شده، توسط  ادرار دفع  مي شوند و باقي مانده  اين  مواد، در سياهرگ ها و سرخرگ ها و ساير ارگان ها تجمع  مي كنند. اين  مواد همچنين  روي  عملكرد كليه ها اثر سوء مي گذارند. به  گفته  دكتر كيمياگر، قند موجود در نوشابه هاي  غيررژيمي  نيز تاثير مخرب  نوشابه  بر روي  دندان ها را دو چندان  مي كند.
جايگزين هاي بي ارزش
همچنين  به  گفته  محققان  آمريكايي، كودكان  هنگامي  كه  به  نوشابه  دسترسي  دارند، نوشابه  را به  شير ترجيح  مي دهند و در نتيجه  ميزان  فسفر، منيزيم، كلسيم، پروتئين  و ويتامين  A دريافتي  آنها با افزايش  مصرف  نوشابه ها كاهش  مي يابد. البته  تحقيقات  پژوهشگران  ايراني  هم  اين  ادعاها را تاييد مي كند.  همه  اينها در حالي  است  كه  به  گفته  كمال زاده، دبير كميته  ملي  شير مدارس  ايران، در طول  20 سال  گذشته، مصرف  نوشابه  در كشور 14/8 درصد رشد داشته  و اين  در حالي  است  كه  در اين  مدت، رشد مصرف  شير تنها پنج  درصد بوده  است. دكتر كيمياگر نيز در اين  زمينه  مي گويد: كافئين  يكي  از مواد تشكيل دهنده  نوشابه هاست  كه  بيشتر در نوشابه هاي  مشكي  رنگ  وجود دارد. اين  كافئين  علاوه  بر اين  كه  ممكن  است  باعث  ايجاد وابستگي  شديد به  نوشابه  شود، مانع  جذب  كلسيم  مي شود و به  همين  دليل  مصرف  بيش  از حد نوشابه ها، مي تواند مشكلاتي  چون  پوكي  استخوان  را به  دنبال  داشته  باشد.
كلسيم  علاوه  بر رشد استخوان  براي  عملكرد دستگاه  قلبي- عروقي  نيز لازم  است  و افرادي  كه  بي رويه  نوشابه  مصرف  مي كنند، به  نوعي  در معرض  خطر بيماري هاي  قلبي  قرار مي گيرند.

اسيد فوليك عليه آلزايمر
عمل مي كند
گروه سلامت- از اين ويتامين ساده و بي ادعا، هر چه بگوييد برمي آيد. از اول دوران جنيني به آن احتياج داريم تا وقتي به سن پدربزرگ هايمان برسيم. اين بار محققان دانشگاه كلمبيا كشف جديدي درباره فوايد اسيد فوليك ارائه كرده اند و آن اين كه مصرف اين ويتامين ممكن است بتواند جلوي بروز بيماري آلزايمر را بگيرد.
در اين مطالعه، 965فرد ميانسال كه هيچ نشانه اي از زوال عقل (دمانس يا آلزايمر) نداشتند، انتخاب شدند. همه اين افراد به مدت 7سال تحت نظر بودند و در اين مدت رژيم غذايي و ميزان مصرف ويتامين هاي گروه ب در آنها ثبت شد.
در پايان دوره مطالعه، 192نفر به آلزايمر مبتلا شده بودند. وقتي افراد را از لحاظ ميزان مصرف مكمل ويتاميني به چهار گروه تقسيم كردند و ميزان بروز آلزايمر را در هر يك تعيين كردند، تازه متوجه نقش اسيد فوليك و ساير ويتامين هاي گروه ب در پيشگيري از اين بيماري شدند. در گروهي كه بيشترين ميزان اسيد فوليك را مصرف كرده بودند، خطر بروز آلزايمر، 50درصد كمتر از كل افراد بود.
دانشمندان مي گويند اسيد فوليك، ويتامين ب ۱۲ و 6 مي تواند اسيدآمينه اي به نام هوموسيستئين را در بدن كم كند و به اين ترتيب مانع از تخريب و پيرشدن سلول هاي عصبي شود. اين محققان، يافته هاي مطالعه شان را در شماره ژانويه نشريه آرشيو نورولوژي چاپ كرده اند.
پدر و مادرها
به بهانه بچه ها مي خورند!
گروه سلامت-مثلا رژيم دارند، مي دانند چه بخورند و چه نخورند، اما پاي بچه ها كه وسط مي آيد، ديگر يادشان مي رود؛ اين حاصل مطالعه جديدي است كه پژوهشگران دانشگاه آيووا انجام داده اند و پايگاه اينترنتي رويترز، آن را گزارش داده است. اين محققان گفته اند بزرگسالاني كه با كودكان زندگي مي كنند، نسبت به هم سن وسال هايشان كه كودكي در خانه  ندارند، بيشتر چربي مصرف مي كنند.
اين محققان، اطلاعات مربوط به سومين مطالعه بهداشت ملي و تغذيه را تجزيه و تحليل كردند. در اين مطالعه، 6هزار و ??? مرد و زن ?? تا ?? ساله شركت كرده بودند.
مقايسه دو گروه از خانواده هايي كه فرزندان زير 17سال داشتند و آنها كه نداشتند، نشان داد خانواده هاي بچه دار، كالري بيشتري مصرف نمي كردند اما هر روز حدود 5گرم چربي و ?/? گرم چربي اشباع شده بيشتر مصرف مي كنند كه اين به اندازه هفته اي يك پيتزاي يك نفره است.
اين خانواده ها تنقلات نمكدار، پنير، گوشت گاو، بستني، كيك و شيريني، پيتزا و فرآورده هاي گوشتي مانند سوسيس و كالباس را بيشتر از بقيه مصرف مي كنند و استدلال شان هم اين است كه كودكان، اين نوع غذاها را بيشتر دوست دارند؛ بنابراين بيشتر اين نوع غذاها را مي خرند و در خانه نگاه مي دارند.
اين گروه تحقيقاتي در گزارش خود در مجله انجمن پزشكي خانواده آمريكا نوشتند: ممكن است اشتغال زياد و محدوديت زماني، اين والدين را مجبور كرده باشد غذاهاي پرچرب را بيشتر انتخاب كنند كه درست كردن آنها سريع تر و راحت تر است.
اين يافته ها نشان مي دهد آگهي هاي تبليغاتي غذا نه تنها بر رژيم غذايي كودكان، بلكه به طور غيرمستقيم بر رژيم غذايي والدين شان نيز تاثير مي گذارد.
دماي پا خبر مي دهد از زخم درون!
گروه سلامت- ديابتي ها پاي حساسي دارند. آنها دائم بايد مراقب پاهايشان باشند كه بي هوا زخم نشود و كار دستشان بدهد؛ چون معلوم نيست آخر و عاقبت اين زخم به كجا بينجامد. حالا محققان يك راه تازه براي فهميدن عمق زخم هاي پاي ديابتي ها پيدا كرده اند. خبرگزاري رويترز گزارش داده، آنها مي گويند اندازه گيري دماي پا مي تواند مشخص كند كه چقدر دچار التهاب شده و زخمش عمق دارد. محققان دانشگاه تگزاس، براي نشان دادن فايده اين روش، 173بيمار 18 تا 80ساله را به طور تصادفي انتخاب كردند، آنها را به 3گروه تقسيم كردند و همه آنها را 15ماه تحت نظر گرفتند.
يك گروه، از روش هاي معمول مراقبت پا استفاده كرد؛ يعني آموزش لازم را در مورد بهداشت و معاينه پا دريافت مي كردند و هر 8هفته ارزيابي مي شدند.
گروه دوم از آينه براي مشاهده كل سطح پايشان استفاده كردند و گروه سوم علاوه بر آينه، از نوعي دماسنج هم استفاده كردند. اين دماسنج ويژه، با نور مادون قرمز كار مي كند و مي تواند دماي عمقي بافت را نشان دهد. بيماران، روزانه دماي خوانده شده به وسيله دستگاه را ثبت مي كردند و در صورت افزايش دما، براي بررسي بيشتر به پزشك خود مراجعه مي كردند.
ارزيابي بيماران در پايان اين دوره نشان داد در دو گروه اول 30درصد افراد به زخم پاي ديابتي مبتلا شده اند، در حالي كه اين رقم در گروه سوم فقط 5/8درصد است. نكته مهم آن كه 90درصد زخم هاي بيماران دو گروه اول وقتي تشخيص داده مي شد كه به طور كامل پيشرفت كرده بودند و ديگر نمي شد كاري براي آنها انجام داد. حاصل اين مطالعه در آخرين شماره نشريه مراقبت ديابت منتشر شده است.

كودك 9 ساله  اي كه
بزرگ نمي شود
بي بي سي: تصميم والدين يك دختربچه 9 ساله آمريكايي به متوقف كردن رشد وي به دليل معلوليت ذهني و جسماني شديد باعث بحثي گسترده و ادامه دار در اين كشور شده است.
فعاليت ذهني و جسماني اين دختر خردسال، كه با نام "اشلي" معرفي شده، به خاطر مبتلا بودن به يك اختلال نادر مغزي (static ecephalopathy) از بدو تولد بسيار محدود بوده است و او قادر به راه رفتن، حرف زدن يا نشستن نيست.
والدين اشلي بدون آشكار كردن هويتشان در يادداشت هاي روزانه اينترنتي خود در وبلاگشان از تصميم متوقف كردن رشد فرزندشان در سن 9 سالگي با استفاده از جراحي و درمان هاي هورموني دفاع كرده و گفته اند كه اگر اجازه مي دادند اشلي بزرگتر شود قادر نبودند از او در خانه نگهداري كنند. اشلي اكنون رحم ندارد و رشد او با جراحي و دارو متوقف شده است. همچنين براي كوتاه نگه داشتن قد و پايين نگه داشتن وزن اين دختربچه، پزشكان از استروژن درماني با دوز بالا استفاده كرده اند. به اين ترتيب قد اشلي تا آخر عمر كمتر از يك متر و پنجاه سانت و وزن او حدود 34 كيلوگرم باقي خواهد ماند. يك كميته بررسي جوانب اخلاقي درمان هاي پزشكي در آمريكا سه سال پيش پس از بررسي وضعيت اشلي با درخواست والدين او براي متوقف كردن رشدش توسط دارو و جراحي موافقت كرد.
اشلي در يكي از بيمارستان هاي كودكان ايالت سياتل آمريكا تحت درمان است. گفته مي شود او اولين فردي است كه رشدش به دليل داشتن معلوليت شديد متوقف شده است.
انتشار اين خبر و توضيحات والدين اين دختر آمريكايي در اينترنت برخي از پزشكان و مردم عادي را وحشت زده كرده است. آنها مي گويند كه اين اقدام نقض حقوق فردي است. اما والدين اشلي، كه مي گويند داراي تحصيلات دانشگاهي و مشاغل تخصصي هستند، در وبلاگ خود گفته اند كه اين تصميم را نه از روي راحت طلبي، بلكه براي بهتر كردن كيفيت زندگي دخترشان گرفته اند. آنها مي گويند با كوچك نگه داشتن اشلي مي توانند او را بيشتر به سفر ببرند؛ در حالي كه اگر اجازه مي دادند او رشد كامل داشته باشد اشلي تا يك متر هفتاد سانت و 65 كيلوگرم رشد مي كرد و نهايتا بايد بيشتر اوقات خود را در تخت مي گذراند و يا به تلويزيون و يا به سقف خيره مي شد. والدين اشلي همچنين استدلال كرده اند كه رشد كامل او در حالي كه تقريبا حركت بدني ندارد باعث مي شد كه در بدن او انواع زخم ها بوجود آيد.
با اين حال، اين شيوه برخورد با معلوليت شديد ذهني و جسماني سوالات زيادي را مطرح كرده است. از جمله وقتي كسب رضايت از فرد بيمار امكان پذير نيست تعيين نوع درمان چگونه بايد صورت بگيرد؟ آيا به لحاظ اخلاقي درست است از دخالت پزشكي - در اين مورد خاص، جراحي رحم - استفاده كرد وقتي منفعت آن در كل غيرپزشكي است؟
برخي همچنين نگران هستند كه بعد از مورد اشلي خيلي ها به اين شيوه براي برخورد با معلوليت هاي شديد ذهني و جسماني متوسل شوند. آنها مي گويند كه درمان هاي پزشكي نبايد به فرد با معلوليت تحميل شود تا كار مراقبين او آسان شود و اين وظيفه جامعه است كه نيازهاي او را تامين كند.
اولويت هاي بهداشت جهاني اعلام شد
همشهري آنلاين- خانم مارگرت چان كه كارش را به عنوان رئيس جديد سازمان جهاني بهداشت (WHO) آغاز كرده، گفت مي خواهد زمامداري اش بر مبناي كمك هايش به سلامت زنان و آفريقاييان مورد سنجش قرار گيرد.
به گزارش خبرگزاري فرانسه از ژنو، خانم چان 59 ساله كه اولين چيني است كه به رياست يك تشكيلات وابسته به سازمان ملل مي رسد، دو ماه پيش به دنبال مرگ غيرمنتظره لي جونگ- ووك رئيس قبلي اهل كره جنوبي WHO براي مديركلي اين سازمان نامزد شده بود. او پنج شنبه 4 ژانويه (14 دي) در مقر سازمان جهاني بهداشت در سوئيس به خبرنگاران گفت: مي خواهم رهبري ام بر مبناي كارمان براي سلامت دو جمعيت مورد قضاوت قرار گيرد: زنان و مردمان آفريقا. او گفت: منظورش لزوماً اين نيست كه بايد ساختارها يا خط مشي هاي جديدي به وجود آيد، اما برنامه هاي فعلي مانند برنامه سلامت خانواده و كودك WHO مي تواند به عنوان مقياسي براي اندازه گيري پيشرفت مورد استفاده قرار گيرد.
او گفت يك همه گيري جهاني جديد آنفلوآنزاي پرندگان به خصوص در كشورهاي با سيستم هاي ضعيف مراقبت بهداشتي و مناطقي كه از قبل داراي شيوع بالاي ايدز هستند، عواقبي مصيبت بار خواهد داشت. چان در سال 1997 در زماني كه مسئول امور بهداشتي در هنگ كنگ بود، به خاطر اقدامات قاطعش در مورد شيوع آنفلوآنزاي پرندگان تحسين ها را برانگيخت. با دستور او بيش از يك ميليون مرغ و ساير طيور در اين جزيره معدوم شد؛ اين اقدام گرچه در ابتدا انتقاداتي را برانگيخت، اما بعد مورد تقدير بين المللي قرار گرفت.
در دوراني كه نفوذ اقتصادي و سياسي چين در حال افزايش است، اكنون رابطه او با پكن به دقت زير نظر قرار خواهد داشت. هنگامي كه او دو ماه پيش نامزد رياست WHO شد، تأكيد كرد كه نسبت به چين بي طرف خواهد ماند و وامدار پكن نخواهد بود. چين اخيراً به عدم شفافيت و همكاري با WHO در مورد ميزان گسترش آنفلوآنزاي مرغي درون مرزهايش مورد انتقادهاي تندي قرار گرفته است.