شماره‌ 2352‏‎ ‎‏‏،‏‎27 FEB 2001 اسفند1379 ، ‏‎ شنبه‌9‏‎ سه‌‏‎
Front Page
National
International
Metropolitan
Features
Life
Business
Stocks
Sports
World Sports
Religion
Science/Culture
Arts
Articles
Last Page
بازآفريني‌متن‌‏‎ هنر‏‎ ;امورترجمه‌‏‎



كزازي‌‏‎ ميرجلال‌الدين‌‏‎ بادكتر‏‎ گفت‌وگو‏‎
:پذيرد‏‎ انجام‌‏‎ شيوه‌‏‎ دو‏‎ به‌‏‎ مي‌تواند‏‎ متن‌‏‎ هر‏‎ برگردان‌‏‎ :درآمد‏‎
و‏‎ محتوا‏‎ فهم‌‏‎ در‏‎ كوشش‌‏‎ بدون‌‏‎ واژه‌ ، ‏‎ به‌‏‎ واژه‌‏‎ ترجمه‌‏‎ نخست‌‏‎
امروزي‌تر ، ‏‎ عبارت‌‏‎ به‌‏‎ يا‏‎ متن‌‏‎ اجتماعي‌‏‎ و‏‎ فرهنگي‌‏‎ دلالتهاي‌‏‎
اين‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ ترجمه‌اي‌‏‎ رو ، ‏‎ اين‌‏‎ از‏‎.‎بينامتني‌ها‏‎ از‏‎ بي‌آگاهي‌‏‎
مطلب‏‎ فهم‌‏‎ و‏‎ دريافت‌‏‎ در‏‎ نيز‏‎ را‏‎ خواننده‌‏‎ مي‌گيرد ، ‏‎ صورت‌‏‎ شيوه‌‏‎
برخلاف‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ برگرداني‌‏‎ ديگر ، ‏‎ شيوه‌‏‎.‎مي‌سازد‏‎ ناتوان‌‏‎
به‌‏‎ و‏‎ رفته‌‏‎ فرا‏‎ متن‌‏‎ ظاهر‏‎ و‏‎ شكل‌‏‎ از‏‎ اول‌ ، ‏‎ دسته‌‏‎ ترجمه‌هاي‌‏‎
يك‌‏‎ در‏‎ را‏‎ ترجمه‌‏‎ اگر‏‎.‎درمي‌آيد‏‎ آن‌‏‎ فرهنگي‌‏‎ و‏‎ دروني‌‏‎ فضاي‌‏‎
آن‌‏‎ موجد‏‎ فرهنگي‌‏‎ و‏‎ فكري‌‏‎ فضاي‌‏‎ با‏‎ مترجم‌‏‎ گفتگوي‌‏‎ معنا ، ‏‎
ديگران‌‏‎ به‌‏‎ فضا‏‎ آن‌‏‎ انتقال‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ مترجم‌‏‎ بدانيم‌ ، بر‏‎
ميرجلال‌الدين‌‏‎ دكتر‏‎ با‏‎ گفت‌وگويي‌‏‎ اساس‌ ، ‏‎ همين‌‏‎ بر‏‎بكوشد‏‎
حماسه‌سراي‌‏‎ ;هومر‏‎ "اديسه‌‏‎" ترجمه‌‏‎ چاپ‌‏‎ انگيزه‌‏‎ به‌‏‎ كزازي‌‏‎
اين‌‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ كزازي‌‏‎ دكتر‏‎.‎است‌‏‎ شده‌‏‎ انجام‌‏‎ يونان‌‏‎ بزرگ‌‏‎
نشر‏‎ سوي‌‏‎ از‏‎ كتابها‏‎ اين‌‏‎.‎بود‏‎ كرده‌‏‎ ترجمه‌‏‎ نيز‏‎ را‏‎ "ايلياد‏‎"
غير‏‎ به‌‏‎ جهان‌‏‎ حماسه‌هاي‌‏‎ گنجينه‌‏‎ از‏‎.‎رسيده‌اند‏‎ چاپ‌‏‎ به‌‏‎ مركز‏‎
"ايد‏‎ انه‌‏‎" ;رمي‌‏‎ بزرگ‌‏‎ حماسه‌‏‎ هومر ، ‏‎ "اديسه‌‏‎ و‏‎ ايلياد‏‎" از‏‎
شده‌‏‎ برگردانده‌‏‎ روان‌‏‎ فارسي‌‏‎ به‌‏‎ كزازي‌‏‎ دكتر‏‎ توسط‏‎ ويرژيل‌‏‎ اثر‏‎
از‏‎ "اديسه‌‏‎ و‏‎ ايلياد‏‎" كتاب‏‎ ترجمه‌‏‎ در‏‎ كزازي‌‏‎ دكتر‏‎ شيوه‌‏‎.است‌‏‎
كه‌‏‎ معنا‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎.‎است‌‏‎ متفاوت‌تر‏‎ كمي‌‏‎ ويرژيل‌‏‎ "ايد‏‎ انه‌‏‎"
"ايد‏‎ انه‌‏‎" با‏‎ مقايسه‌‏‎ در‏‎ "واديسه‌‏‎ ايلياد‏‎" ترجمه‌‏‎ زبان‌‏‎
شد‏‎ بهانه‌اي‌‏‎ كتاب ، ‏‎ دو‏‎ اين‌‏‎ چاپ‌‏‎است‌‏‎ پيچيده‌تر‏‎ و‏‎ كهن‌تر‏‎
به‌‏‎ وي‌‏‎ نگرشهاي‌‏‎ و‏‎ شيوه‌ها‏‎ انگيزه‌ها ، ‏‎ درباره‌‏‎ وي‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎
.بنشينيم‌‏‎ گفت‌وگو‏‎ به‌‏‎ اثر‏‎ فرهنگي‌‏‎ فضاي‌‏‎ و‏‎ ترجمه‌‏‎
سالها‏‎ كتاب‏‎ دو‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ ترجمه‌اي‌‏‎ كه‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ توجه‌‏‎ با‏‎ چرا‏‎*
مجدد‏‎ ترجمه‌‏‎ به‌‏‎ بود ، ‏‎ شده‌‏‎ انجام‌‏‎ نفيسي‌‏‎ سعيد‏‎ استاد‏‎ توسط‏‎ پيش‌‏‎
آورديد؟‏‎ روي‌‏‎ آن‌‏‎
اديسه‌‏‎ و‏‎ ايلياد‏‎ از‏‎ برگردان‌‏‎ آن‌‏‎ است‌كه‌‏‎ اين‌‏‎ راست‌‏‎ -
نكته‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ بر‏‎ من‌‏‎.‎نيست‌‏‎ وفادارانه‌‏‎ و‏‎ آيين‌‏‎ به‌‏‎ برگرداني‌‏‎
در‏‎ پيش‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ چند‏‎ سالي‌‏‎ كه‌‏‎ شدم‌‏‎ آگاه‌‏‎ روشن‌‏‎ و‏‎ باريك‌‏‎ زماني‌‏‎
از‏‎ بخشي‌‏‎ فرانسوي‌‏‎ زبان‌‏‎ مترجمي‌‏‎ رشته‌‏‎ در‏‎ ‎‏‏،‏‎"ترجمه‌‏‎ نقد‏‎" درس‌‏‎
برگردان‌‏‎ با‏‎ همراه‌‏‎ را‏‎ اديسه‌‏‎ و‏‎ ايلياد‏‎ فرانسوي‌‏‎ برگردان‌‏‎
آنها‏‎ تا‏‎ ;دادم‌‏‎ دانشجويان‌‏‎ به‌‏‎ روانشاد‏‎ آن‌‏‎ خامه‌‏‎ به‌‏‎ آن‌‏‎ پارسي‌‏‎
هنر‏‎ ديد‏‎ از‏‎ را‏‎ اثر‏‎ پارسي‌‏‎ برگردان‌‏‎ و‏‎ بسنجند‏‎ يكديگر‏‎ با‏‎ را‏‎
با‏‎ پارسي‌آنچنان‌‏‎ برگردان‌‏‎.‎كنند‏‎ نقد‏‎ و‏‎ بكاوند‏‎ ترجمه‌‏‎
سر‏‎ از‏‎ دانشجويان‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ ناساز‏‎ فرانسوي‌‏‎ برگردان‌‏‎
پارسي‌‏‎ برگردان‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ مي‌تواند‏‎:‎كه‌‏‎ مي‌گفت‌‏‎ مزاح‌‏‎ و‏‎ مزه‌‏‎
را‏‎ نفيسي‌‏‎ سعيد‏‎ تلاش‌‏‎ كه‌‏‎ نيستم‌‏‎ آن‌‏‎ بر‏‎ روي‌‏‎ هيچ‌‏‎ به‌‏‎ من‌‏‎.‎باشد‏‎
فرانسوي‌‏‎ و‏‎ پارسي‌‏‎ زبان‌‏‎ او‏‎ كه‌‏‎ نمي‌انگارم‌‏‎ نيز‏‎ ;بدارم‌‏‎ خوار‏‎
ناتوان‌‏‎ و‏‎ خامدست‌‏‎ ترجمه‌‏‎ كار‏‎ در‏‎ و‏‎ است‌‏‎ نمي‌دانسته‌‏‎ نيك‌‏‎ را‏‎
وي‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آن‌‏‎ باره‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ من‌ ، ‏‎ داوري‌‏‎ و‏‎ ديد‏‎است‌‏‎ بوده‌‏‎
روزگار‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ بوده‌‏‎ ترجمه‌‏‎ در‏‎ دبستاني‌‏‎ و‏‎ شيوه‌‏‎ پيرو‏‎
اثرو‏‎ برگردان‌‏‎ نه‌‏‎ ترجمه‌‏‎ آن‌ ، ‏‎ پايه‌‏‎ بر‏‎ و‏‎ است‌‏‎ داشته‌‏‎ روايي‌‏‎
بلكه‌‏‎ است‌ ، ‏‎ ديگر‏‎ زباني‌‏‎ در‏‎ نخستين‌‏‎ زبان‌‏‎ از‏‎ آن‌‏‎ بازآفريني‌‏‎
تا‏‎ كه‌‏‎ ترجمه‌‏‎ در‏‎ ديدگاه‌‏‎ و‏‎ دبستان‌‏‎ اين‌‏‎.آن‌‏‎ از‏‎ است‌‏‎ گزارشي‌‏‎
برجسته‌ترين‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ همان‌‏‎ پيرواني‌داشت‌ ، ‏‎ پيش‌‏‎ چندي‌‏‎
.است‌‏‎ اصفهاني‌‏‎ باباي‌‏‎ حاجي‌‏‎ نمونه‌اي‌اش‌‏‎ گونه‌‏‎ و‏‎ آن‌‏‎ دستاورد‏‎
برگرداني‌‏‎ در‏‎ را‏‎ ترجمه‌‏‎ گونه‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ ديگر‏‎ نمونه‌اي‌‏‎
از‏‎ يكي‌‏‎ از‏‎ حكمت‌‏‎ اصغر‏‎ علي‌‏‎ كه‌‏‎ يافت‌‏‎ مي‌توانيم‌‏‎
آن‌‏‎ از‏‎ آن‌ ، ‏‎ در‏‎ وحتي‌‏‎ است‌‏‎ داده‌‏‎ دست‌‏‎ به‌‏‎ شكسپير‏‎ نمايشنامه‌هاي‌‏‎
بيتهايي‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ خويش‌‏‎ برگردانده‌‏‎ متن‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ نكرده‌‏‎ پروا‏‎
گونه‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ ديگر‏‎ نمونه‌هايي‌‏‎ !بيارايد‏‎ برافزوده‌‏‎ و‏‎ سروده‌‏‎
حتي‌‏‎ من‌‏‎.مي‌يابيم‌‏‎ منصوري‌‏‎ ذبيح‌الله‌‏‎ كتابهاي‌‏‎ در‏‎ را‏‎ ترجمه‌‏‎
و‏‎ بن‌بيهوده‌‏‎ و‏‎ بيخ‌‏‎ از‏‎ را‏‎ شيوه‌‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ آن‌نيستم‌‏‎ بر‏‎
ارزش‌‏‎ يكبارگي‌بي‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ بي‌اندام‌بدانم‌‏‎ و‏‎ كژآيين‌‏‎
از‏‎ شيوه‌خودمي‌توانديكي‌‏‎ اين‌‏‎.‎بنهم‌‏‎ كناري‌‏‎ به‌‏‎ بشمارم‌و‏‎
.نيست‌‏‎ ترجمه‌‏‎ هست‌ ، ‏‎ چه‌‏‎ هر‏‎ اما‏‎ ;آيد‏‎ شمار‏‎ ادبي‌به‌‏‎ گونه‌هاي‌‏‎
درباره‌‏‎ ترزباني‌‏‎ و‏‎ ترجماني‌‏‎ كتاب‏‎ در‏‎ فراخي‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ من‌‏‎ ديد‏‎ از‏‎
است‌‏‎ نابهنجار‏‎ برگزاف‌و‏‎ ترجمه‌‏‎ شيوه‌در‏‎ دو‏‎ نوشته‌ام‌ ، ‏‎ آن‌‏‎
هنر‏‎ يعني‌‏‎ -‎را‏‎ هنر‏‎ اين‌‏‎ مرزهاي‌‏‎ و‏‎ هنجارها‏‎ و‏‎ بنيادها‏‎ و‏‎
برمي‌آشوبد‏‎ -‎هنرهشتمينش‌مي‌شمارم‌‏‎ من‌‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ ادبي‌‏‎ ترجمه‌‏‎
مي‌آيد ، ‏‎ پديد‏‎ شيوه‌‏‎ بدين‌دو‏‎ آنچه‌‏‎;مي‌ريزد‏‎ درهم‌‏‎ و‏‎
دامنه‌اي‌‏‎ دوسوي‌‏‎ شيوه‌در‏‎ اين‌دو‏‎.‎نمي‌تواندبود‏‎ ترجمه‌‏‎
آن‌‏‎ در‏‎ را‏‎ ادبي‌‏‎ ترجمه‌‏‎ روندهاي‌‏‎ و‏‎ سازها‏‎ و‏‎ كار‏‎ كه‌‏‎ دارند‏‎ جاي‌‏‎
و‏‎ فراگيربازنمود‏‎ گونه‌اي‌‏‎ وبه‌‏‎ گنجاند‏‎ مي‌توان‌‏‎
دامنه‌‏‎ اين‌‏‎ آغاز‏‎ در‏‎ واژه‌‏‎ واژه‌به‌‏‎ ترجمه‌‏‎:كرد‏‎ رده‌بندي‌‏‎
آيين‌‏‎ ترجمه‌به‌‏‎ آن‌ ، ‏‎ فرجام‌‏‎ در‏‎ آزاد‏‎ ترجمه‌‏‎ و‏‎ طيف‌است‌‏‎ يا‏‎
ناميد ، در‏‎ ترجمه‌‏‎ مي‌توانيمش‌‏‎ كه‌‏‎ آفرينشي‌ادبي‌‏‎ ;سنجيده‌‏‎ و‏‎
واژه‌يكسره‌‏‎ به‌‏‎ واژه‌‏‎ ترجمه‌‏‎.‎مي‌گيرد‏‎ جاي‌‏‎ دو‏‎ اين‌‏‎ ميانه‌‏‎
دربرگردان‌‏‎ گاه‌‏‎ نيز‏‎ آزاد‏‎ ترجمه‌‏‎ از‏‎ ;است‌‏‎ بيكاره‌‏‎ و‏‎ بيهوده‌‏‎
.جست‌‏‎ سود‏‎ بتوان‌‏‎ شايد‏‎ شعر‏‎
در‏‎ نيز‏‎ ديگر‏‎ انگيزه‌اي‌‏‎ آمد ، ‏‎ گفته‌‏‎ آنچه‌‏‎ بر‏‎ افزون‌‏‎
آن‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎:‎است‌‏‎ بوده‌‏‎ كار‏‎ اديسه‌در‏‎ و‏‎ برگردان‌ايلياد‏‎
نخستين‌‏‎ پارسي‌برگردانيدم‌كه‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ انه‌ايدويرژيل‌‏‎ كه‌‏‎
با‏‎ و‏‎ است‌‏‎ پارسي‌‏‎ به‌‏‎ پهلواني‌‏‎ نامور‏‎ نامه‌‏‎ اين‌‏‎ برگردان‌از‏‎
است‌ ، ‏‎ بوده‌‏‎ وسخن‌سنج‌همراه‌‏‎ دوست‌‏‎ ادب‏‎ خوانندگان‌‏‎ رويكرد‏‎
در‏‎ من‌‏‎ نوشتاراز‏‎ به‌‏‎ يا‏‎ ديدار‏‎ بارهادر‏‎ اينان‌‏‎
اروپايي‌‏‎ ادب‏‎ در‏‎ را‏‎ پهلواني‌‏‎ ديگر‏‎ نامه‌‏‎ دو‏‎ كه‌‏‎ مي‌خواستند‏‎
پهلواني‌ ، ‏‎ سه‌گانه‌‏‎ اين‌‏‎ تا‏‎ ;برگردانم‌‏‎ پارسي‌‏‎ به‌‏‎ شيوه‌‏‎ همان‌‏‎ به‌‏‎
زبان‌‏‎ به‌‏‎ مي‌برازد ، ‏‎ و‏‎ رامي‌سزد‏‎ آنها‏‎ كه‌‏‎ زباني‌‏‎ و‏‎ شيوه‌‏‎ به‌‏‎
در‏‎ شاهنامه‌‏‎ جهان‌ ، ‏‎ حماسه‌‏‎ بزرگترين‌‏‎ كه‌‏‎ پارسي‌‏‎ شيواي‌‏‎ و‏‎ شكرين‌‏‎
.آيد‏‎ برگردانده‌‏‎ است‌ ، ‏‎ شده‌‏‎ سروده‌‏‎ آن‌‏‎
كهن‌‏‎ ويرژيل‌‏‎ كتاب‏‎ نثر‏‎ از‏‎ حتي‌‏‎ كتاب‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ شما‏‎ نثر‏‎ و‏‎ زبان‌‏‎*
از‏‎ پيش‌‏‎ كتابي‌ ، ‏‎ هر‏‎ در‏‎ شما‏‎ كه‌‏‎ رسد‏‎ مي‌‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎گراتراست‌‏‎
و‏‎ مي‌شويد‏‎ ذهني‌آن‌‏‎ و‏‎ فضاي‌فرهنگي‌‏‎ وارد‏‎ نخست‌‏‎ آن‌ ، ‏‎ ترجمه‌‏‎
چيست‌؟‏‎ خودتان‌‏‎ نظر‏‎ برمي‌گزينيد ، ‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ با‏‎ مناسب‏‎ زبان‌‏‎ سپس‌‏‎
در‏‎ شدن‌‏‎ وارد‏‎" اگر‏‎ باشد ، ‏‎ درست‌‏‎ مي‌تواند‏‎ شما‏‎ ديدگاه‌‏‎ -‎
كمابيش‌‏‎ كه‌‏‎ بدانيم‌‏‎ كاري‌‏‎ را‏‎ اثر‏‎ "وذهني‌‏‎ فرهنگي‌‏‎ فضاي‌‏‎
پيشين‌ ، آنچنانكه‌‏‎ پاسخ‌‏‎ در‏‎.مي‌پذيرد‏‎ ناخودآگاهانه‌انجام‌‏‎
در‏‎.‎فن‌‏‎ و‏‎ دانش‌‏‎ نه‌‏‎ دانستم‌ ، ‏‎ هنر‏‎ را‏‎ ترجمه‌‏‎ من‌‏‎ داريد ، ‏‎ ياد‏‎ به‌‏‎
.است‌‏‎ نهفته‌‏‎ آن‌‏‎ ساز‏‎ و‏‎ كار‏‎ و‏‎ چگونگي‌ترجمه‌‏‎ نكته‌‏‎ همين‌‏‎
كار‏‎ در‏‎ آنچه‌‏‎ هر‏‎ پس‌‏‎.هنرمند‏‎ ترجمان‌‏‎ و‏‎ هنراست‌‏‎ ترجمه‌‏‎
هنرمندي‌ديگر‏‎ هر‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ مي‌گذردهمان‌‏‎ ترجمان‌‏‎ بر‏‎ ترجمه‌‏‎
اگر‏‎ يا‏‎ است‌ ، ‏‎ آفرينشي‌هنري‌‏‎ ترجمه‌‏‎:‎روبه‌رواست‌‏‎ آن‌‏‎ با‏‎
.است‌‏‎ بازآفرينشي‌هنري‌‏‎:‎بگويم‌‏‎ باريكتر‏‎ روشنترو‏‎ بخواهم‌‏‎
هنري‌‏‎ هر‏‎ مانند‏‎ ترجمه‌ ، ‏‎ سازهاي‌‏‎ و‏‎ كار‏‎ و‏‎ روندها‏‎ روي‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ از‏‎
درون‌‏‎ جوششهاي‌‏‎ پايه‌‏‎ بر‏‎ و‏‎ ناخودآگاهانه‌‏‎ شيوه‌اي‌‏‎ به‌‏‎ ديگر ، ‏‎
و‏‎ آگاهانه‌‏‎ نمي‌تواند‏‎ آفرينشي‌‏‎ هيچ‌‏‎ هرگز‏‎.‎مي‌پذيرد‏‎ انجام‌‏‎
.برسد‏‎ انجام‌‏‎ به‌‏‎ باريك‌‏‎ و‏‎ ريز‏‎ برنامه‌ريزي‌‏‎ با‏‎ و‏‎ انديشيده‌‏‎
است‌‏‎ نيازي‌‏‎ ;است‌‏‎ آن‌‏‎ خاستگاه‌‏‎ و‏‎ بنياد‏‎ هنري‌‏‎ آفرينش‌‏‎ در‏‎ آنچه‌‏‎
را‏‎ هنرمند‏‎ درون‌‏‎ كه‌‏‎ آرام‌ناپذير‏‎ و‏‎ رباي‌‏‎ تاب‏‎ و‏‎ تبآلوده‌‏‎
.آفريدن‌‏‎ به‌‏‎ نياز‏‎ ;مي‌دارد‏‎ آسيمه‌‏‎ را‏‎ وي‌‏‎ و‏‎ برمي‌آشوبد‏‎
ناچار ، ‏‎ به‌‏‎ ;است‌‏‎ شده‌‏‎ سرشار‏‎ كه‌‏‎ مي‌ماند‏‎ پيمانه‌اي‌‏‎ به‌‏‎ هنرمند‏‎
در‏‎ ناخودآگاهي‌ ، ‏‎ درياي‌‏‎.ريخت‌‏‎ فروخواهد‏‎ و‏‎ شد‏‎ خواهد‏‎ لبريز‏‎
خيزابه‌هايي‌‏‎ ;برمي‌آيد‏‎ ;هنرمند ، مي‌توفد‏‎ نهاد‏‎ و‏‎ درون‌‏‎
و‏‎ خيزابه‌ها ، دمان‌‏‎ اين‌‏‎ ;برمي‌خيزاند‏‎ سهمگين‌‏‎ و‏‎ سترگ‌‏‎
بر‏‎ ;مي‌سايند‏‎ كرانه‌ها‏‎ بر‏‎ سر‏‎ روبان‌ ، ‏‎ و‏‎ كوبان‌‏‎ بي‌امان‌ ، ‏‎
آن‌‏‎ تاز‏‎ تك‌و‏‎ و‏‎ پويه‌‏‎ از‏‎ آنچه‌‏‎.‎خودآگاهي‌‏‎ كرانه‌هاي‌‏‎
.است‌‏‎ هنري‌‏‎ مي‌ماند ، اثر‏‎ كرانه‌‏‎ اين‌‏‎ بر‏‎ خيزابه‌ها‏‎
ورودي‌‏‎ اثر ، ‏‎ "ذهني‌‏‎ و‏‎ فرهنگي‌‏‎ فضاي‌‏‎ به‌‏‎ ورود‏‎" پايه‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ بر‏‎
خواست‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ آگاهانه‌‏‎ ترجمان‌ ، ‏‎.‎نيست‌‏‎ ساخته‌‏‎ بر‏‎ و‏‎ آگاهانه‌‏‎
و‏‎ گوهرين‌‏‎ شيوه‌اي‌‏‎ به‌‏‎ او ، ‏‎.‎درنمي‌آيد‏‎ فضا‏‎ بدان‌‏‎ خويش‌ ، ‏‎
برمي‌گرداند ، ‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ كه‌‏‎ متني‌‏‎ با‏‎ كيمياگرانه‌ ، ‏‎ و‏‎ نهادين‌‏‎
خويش‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ ;درمي‌آميزد‏‎ آن‌‏‎ مي‌گيرد ، با‏‎ پيوند‏‎
و‏‎ برخورد‏‎ نخستين‌‏‎.‎مي‌گوارد‏‎ را‏‎ آن‌‏‎:‎گفت‌‏‎ مي‌توانم‌‏‎.‎مي‌كند‏‎
مي‌آيد ، ‏‎ پي‌‏‎ در‏‎ آنچه‌‏‎ اما‏‎ ;مي‌ماند‏‎ "خوردن‌‏‎" به‌‏‎ ;(‎ارادي‌‏‎
خودبه‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ كاري‌‏‎ "گواردن‌‏‎".‎نيست‌‏‎ آگاهانه‌‏‎ و‏‎ به‌خواست‌‏‎
متن‌‏‎ از‏‎ ترجمان‌‏‎ ذهن‌‏‎ و‏‎ جان‌‏‎ پيمانه‌‏‎ ;مي‌رسد‏‎ انجام‌‏‎ به‌‏‎ خود‏‎
از‏‎ سپس‌ ، متن‌‏‎ ;بداند‏‎ و‏‎ بخواهد‏‎ او‏‎ بي‌آنكه‌‏‎ مي‌شود ، ‏‎ سرشار‏‎
من‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ همان‌‏‎ ريزش‌‏‎ اين‌‏‎.‎فرومي‌ريزد‏‎ شده‌‏‎ لبريز‏‎ پيمانه‌‏‎
.مي‌خوانم‌‏‎ ترجمه‌‏‎ هنر‏‎ را‏‎ آن‌‏‎
توضيح‌‏‎ مي‌خوانيد‏‎ بازآفرينش‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ آنچه‌‏‎ درباره‌‏‎ است‌‏‎ ممكن‌‏‎ *
بدهيد؟‏‎ بيشتري‌‏‎
ترجمه‌‏‎.‎نوشته‌ام‌‏‎ كتاب‏‎ آن‌‏‎ فراخ‌ ، در‏‎ باره‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ من‌‏‎ -‎
مي‌شود ، ‏‎ برگردانيده‌‏‎ كه‌‏‎ اثري‌‏‎ نويسنده‌‏‎.‎است‌‏‎ بازآفريني‌‏‎ هنر‏‎
دوم‌ ، ‏‎ زبان‌‏‎ در‏‎ را ، ‏‎ ترجمان‌آن‌‏‎.‎است‌‏‎ آفريده‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎
هنري‌‏‎ روي‌ ، ‏‎ همين‌‏‎ از‏‎;است‌‏‎ آفرينش‌‏‎ كار‏‎ دو‏‎ هر‏‎بازمي‌آفريند‏‎
آفرينش‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ تنها‏‎ يكديگر‏‎ از‏‎ دو‏‎ آن‌‏‎ جدايي‌‏‎.‎است‌‏‎
در‏‎ است‌‏‎ متن‌‏‎ آفرينش‌‏‎ يعني‌‏‎ ;دوباره‌‏‎ است‌‏‎ آفرينشي‌‏‎ ترجمه‌‏‎ در‏‎
:است‌‏‎ همين‌‏‎ در‏‎ نيز ، به‌درست‌ ، ‏‎ ترجمه‌‏‎ كار‏‎ دشواري‌‏‎ديگر‏‎ زباني‌‏‎
است‌‏‎ كرداري‌‏‎ و‏‎ كار‏‎ آفرينش‌‏‎ آمد ، ‏‎ گفته‌‏‎ پيشتر‏‎ آنچنانكه‌‏‎
و‏‎ پيش‌انديشي‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ كاري‌‏‎ ;رها‏‎ و‏‎ ناخودآگاهانه‌‏‎
بند‏‎ به‌‏‎ نمي‌توان‌‏‎ را‏‎ آفرينش‌‏‎نيست‌‏‎ سازگار‏‎ برنامه‌ريزي‌‏‎
ساخته‌‏‎ پيش‌‏‎ از‏‎ انديشيده‌‏‎ و‏‎ آگاهانه‌‏‎ كه‌‏‎ كالبدهايي‌‏‎ در‏‎ و‏‎ كشيد‏‎
برجوشي‌‏‎ و‏‎ بندگسلي‌‏‎ و‏‎ رهايي‌‏‎.گنجانيد‏‎ و‏‎ ريخت‌‏‎ شده‌اند ، ‏‎
آفرينشي‌‏‎ ترجمه‌‏‎ اما‏‎ ;است‌‏‎ آفرينش‌‏‎ بنيادين‌‏‎ و‏‎ گوهرين‌‏‎ ويژگي‌‏‎
;دوگانه‌‏‎ است‌‏‎ آفرينشي‌‏‎ ;ديگر‏‎ گونه‌اي‌‏‎ از‏‎ و‏‎ شگرف‌‏‎ است‌‏‎
از‏‎:‎آشتي‌ناپذير‏‎ دو‏‎ از‏‎ ;دوناساز‏‎ از‏‎ شگفت‌‏‎ است‌‏‎ آميزه‌اي‌‏‎
و‏‎ ناخودآگاهي‌‏‎ از‏‎ ;انديشه‌‏‎ و‏‎ انگيزه‌‏‎ از‏‎ ;انديشيدن‌‏‎ و‏‎ آفريدن‌‏‎
ايراني‌‏‎ نهانگرايي‌‏‎ در‏‎ ويژه‌‏‎ واژگان‌‏‎ از‏‎ اگر‏‎ يا‏‎ ;خودآگاهي‌‏‎
;مي‌رود‏‎ تيغ‌‏‎ لبه‌‏‎ بر‏‎ ترجمان‌‏‎سر‏‎ و‏‎ دل‌‏‎ از‏‎:‎جست‌‏‎ بخواهيم‌‏‎ بهره‌‏‎
و‏‎ درآميزد‏‎ هم‌‏‎ با‏‎ مي‌بايد‏‎ را‏‎ يكديگر‏‎ از‏‎ رمان‌‏‎ دوناساز‏‎
بند‏‎ و‏‎ بنهد‏‎ بند‏‎ مي‌بايد‏‎ يك‌زمان‌ ، ‏‎ در‏‎ او ، ‏‎.‎بدهد‏‎ آشتي‌‏‎
را‏‎ او‏‎ اثر‏‎ كه‌‏‎ ديگري‌‏‎ آن‌‏‎ هم‌‏‎ باشد ، ‏‎ خود‏‎ هم‌‏‎ مي‌بايد‏‎.‎بگسلد‏‎
مي‌بايد ، ‏‎ اثر‏‎ نويسنده‌‏‎ "اويي‌‏‎"و‏‎ ترجمان‌‏‎" مني‌‏‎".‎برمي‌گرداند‏‎
يكي‌‏‎ و‏‎ درآميزند‏‎ هم‌‏‎ با‏‎ جاودانه‌ ، ‏‎ و‏‎ كيمياگرانه‌‏‎ شيوه‌اي‌‏‎ به‌‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ شگفت‌‏‎ پيوند‏‎ و‏‎ آميختگي‌‏‎ پايه‌اين‌‏‎ بر‏‎.‎شوند‏‎
اگر‏‎ -‎نويسنده‌‏‎ با‏‎ ترجمان‌‏‎ پيوند‏‎.‎مي‌پذيرد‏‎ انجام‌‏‎ بازآفريني‌‏‎
پيوندي‌‏‎ به‌‏‎ -بياورم‌‏‎ بخواهم‌‏‎ روشنگر‏‎ و‏‎ زيبنده‌‏‎ نمونه‌اي‌‏‎
ميانه‌روح‌‏‎ در‏‎ روحشناختي‌‏‎ انگاره‌هاي‌‏‎ بنياد‏‎ بر‏‎ كه‌‏‎ مي‌ماند‏‎
را‏‎ خويشتن‌‏‎ چند‏‎ دمي‌‏‎ واسطه‌‏‎.‎هست‌‏‎ روحي‌‏‎ واسطه‌‏‎ و‏‎ فراخوانده‌‏‎
خود‏‎ در‏‎ را‏‎ ديگري‌‏‎ تا‏‎ ;مي‌پردازد‏‎ خويش‌‏‎ از‏‎ را‏‎ خود‏‎ ;وامي‌نهد‏‎
بر‏‎ يا‏‎ مي‌شود‏‎ گفته‌‏‎ واسطه‌‏‎ دهان‌‏‎ از‏‎ آنچه‌‏‎ سان‌ ، ‏‎ بدين‌‏‎.‎بدمد‏‎
آن‌‏‎ نوشته‌‏‎ و‏‎ گفته‌‏‎ راستي‌‏‎ به‌‏‎ مي‌آيد ، ‏‎ نوشته‌‏‎ او‏‎ وقلم‌‏‎ دست‌‏‎
فراگير ، ‏‎ نگاهي‌‏‎ از‏‎ نويسنده‌ ، ‏‎ با‏‎ ترجمان‌‏‎ پيوند‏‎.‎است‌‏‎ ديگري‌‏‎
.مي‌ماند‏‎ فراخوانده‌‏‎ باروح‌‏‎ (مديوم‌‏‎)‎"فراروان‌‏‎"واسطه‌‏‎ پيوند‏‎ به‌‏‎
بي‌خويشتن‌‏‎ روحي‌‏‎ واسطه‌‏‎ آنكه‌مانند‏‎ بي‌‏‎ اما‏‎ -‎نيز‏‎ ترجمان‌‏‎
نويسنده‌‏‎ درفرمان‌‏‎ را‏‎ قلمش‌‏‎ و‏‎ دست‌‏‎ مي‌بايد‏‎ -‎خلسه‌‏‎ در‏‎ و‏‎ باشد‏‎
او‏‎ با‏‎ و‏‎ است‌‏‎ خزيده‌‏‎ در‏‎ وي‌‏‎ پوست‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ نويسنده‌اي‌‏‎ ;نهد‏‎
است‌‏‎ ترجمه‌اي‌‏‎ آرماني‌‏‎ ترجمه‌‏‎ پايه‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ بر‏‎.است‌‏‎ شده‌‏‎ يكي‌‏‎
پديد‏‎ همان‌‏‎ مي‌نوشت‌ ، ‏‎ دوم‌‏‎ زبان‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ اثر‏‎ نويسنده‌‏‎ اگر‏‎ كه‌‏‎
ترجمه‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ چنين‌‏‎.‎است‌‏‎ آورده‌‏‎ پديد‏‎ ترجمان‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌آمد‏‎
;است‌‏‎ نويسندگي‌‏‎ كار‏‎ از‏‎ باريكتر‏‎ و‏‎ دشوارتر‏‎ كه‌‏‎ هنري‌‏‎ است‌‏‎ كاري‌‏‎
مي‌خواهد‏‎ خود‏‎ را‏‎ آنچه‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ آفريننده‌‏‎ نويسنده‌‏‎ زيرا‏‎
اثر‏‎ مي‌بايد‏‎ و‏‎ است‌‏‎ بازآفريننده‌‏‎ ترجمان‌‏‎ اما‏‎ ;مي‌نويسد‏‎
.بيافريند‏‎ بار‏‎ ديگر‏‎ دوم‌‏‎ زبان‌‏‎ در‏‎ را‏‎ نويسنده‌‏‎
هاي‌‏‎ حماسه‌‏‎ و‏‎ اساطير‏‎ تدوين‌‏‎ در‏‎ هومر‏‎ نگرش‌‏‎ و‏‎ برخورد‏‎ شيوه‌‏‎*
است‌؟‏‎ بوده‌‏‎ چگونه‌‏‎ يوناني‌‏‎
ناشدني‌‏‎ حتي‌‏‎ وشايد‏‎ است‌‏‎ دشوار‏‎ پرسش‌‏‎ بدين‌‏‎ پاسخ‌‏‎ ديدي‌ ، ‏‎ از‏‎-‎
چند‏‎ هومر‏‎ به‌‏‎ آنها‏‎ وبازخواني‌‏‎ اديسه‌‏‎ و‏‎ ايلياد‏‎ در‏‎ زيرا‏‎ ;است‌‏‎
آن‌‏‎ بر‏‎ حتي‌‏‎ پژوهندگان‌‏‎ از‏‎ پاره‌اي‌‏‎.است‌‏‎ بسيار‏‎ چون‌‏‎ و‏‎
و‏‎ وايلياد‏‎ است‌‏‎ نبوده‌‏‎ هرگز‏‎ نام‌‏‎ بدين‌‏‎ سخنوري‌‏‎ كه‌‏‎ رفته‌اند‏‎
روزگاران‌‏‎ در‏‎ پراكنده‌‏‎ شيوه‌اي‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ سروده‌هايي‌‏‎ اديسه‌‏‎
كه‌‏‎ سروده‌ها‏‎ اين‌‏‎ سرانجام‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ آمده‌‏‎ پديد‏‎ گون‌‏‎ گونه‌‏‎
اديسه‌‏‎ و‏‎ ايلياد‏‎ كه‌‏‎ جنگهايي‌‏‎ در‏‎ است‌ ، ‏‎ نداشته‌‏‎ يگانه‌‏‎ سخنوري‌‏‎
را‏‎ نمونه‌‏‎.‎است‌‏‎ پيوسته‌‏‎ يكديگر‏‎ به‌‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ آورده‌‏‎ فراهم‌‏‎ است‌‏‎
(Prolegomena ad Homerum) كتاب‏‎ از‏‎ زمينه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ مي‌توانم‌‏‎
سال‌ 1795‏‎ به‌‏‎ آلماني‌ ، ‏‎ دانشمند‏‎ ولف‌ ، ‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ كه‌‏‎ كنم‌‏‎ ياد‏‎
و‏‎ هسته‌‏‎ هومر‏‎ كه‌‏‎ رفته‌اند‏‎ آن‌‏‎ بر‏‎ نيز‏‎ كساني‌‏‎.‎است‌‏‎ نوشته‌‏‎
ايلياد‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ سروده‌‏‎ را‏‎ پهلواني‌‏‎ نامه‌هاي‌‏‎ اين‌‏‎ كانون‌‏‎
سخنوراني‌‏‎.‎"اوليس‌‏‎ بازگشت‌‏‎" اديسه‌‏‎ در‏‎ و‏‎ است‌‏‎ "آشيل‌‏‎ خشم‌‏‎"
آنها‏‎ بر‏‎ را‏‎ ديگر‏‎ پاره‌هايي‌‏‎ گونه‌گون‌ ، ‏‎ زمانهاي‌‏‎ در‏‎ ديگر‏‎
ويژه‌‏‎ به‌‏‎ حماسي‌ ، ‏‎ اثر‏‎ دو‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎.‎درافزوده‌اند‏‎
همساز‏‎ اثري‌‏‎ فرهنگي‌‏‎ ساختار‏‎ و‏‎ (محتوي‌‏‎)‎پيام‌‏‎ ديد‏‎ از‏‎ ايلياد ، ‏‎
و‏‎ مايه‌هايي‌اسطوره‌اي‌‏‎ بن‌‏‎ و‏‎ نيست‌‏‎ ويكنواخت‌‏‎ يكدست‌‏‎ و‏‎
سپسين‌‏‎ روزگاران‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ جسته‌‏‎ راه‌‏‎ ايلياد‏‎ در‏‎ باورشناختي‌‏‎
.پديدآمده‌اند‏‎
هرودوت‌‏‎.‎است‌‏‎ يونان‌‏‎ سخنسراي‌‏‎ هومركهن‌ترين‌‏‎ روي‌ ، ‏‎ هر‏‎ به‌‏‎
روي‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎.‎است‌‏‎ نوشته‌‏‎ مسيح‌‏‎ زادن‌‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ را 850‏‎ وي‌‏‎ زمان‌‏‎
و‏‎ فرهنگ‌‏‎ بر‏‎ پايدار‏‎ و‏‎ مانا‏‎ اثري‌‏‎ هومر‏‎ ي‌‏‎"اديسه‌‏‎ و‏‎ ايلياد‏‎"
پس‌‏‎ سده‌اي‌‏‎.‎است‌‏‎ نهاده‌‏‎ باخترينه‌‏‎ آن‌ ، ‏‎ پي‌‏‎ در‏‎ و‏‎ يوناني‌‏‎ ذهنيت‌‏‎
روايي‌‏‎ آنچنان‌‏‎ هومر‏‎ سروده‌هاي‌‏‎ اديسه‌ ، ‏‎ و‏‎ ايلياد‏‎ پيدايي‌‏‎ از‏‎
ترانه‌وار‏‎ را‏‎ آنها‏‎ مردم‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ بوده‌‏‎ يافته‌‏‎ گسترش‌‏‎ و‏‎
.مي‌خوانده‌اند‏‎
در‏‎ را‏‎ پايه‌‏‎ و‏‎ بدهم‌‏‎ شما‏‎ پرسش‌‏‎ به‌‏‎ پاسخي‌‏‎ بخواهم‌‏‎ اگر‏‎ اما‏‎
بنهم‌ ، ‏‎ اديسه‌‏‎ و‏‎ ايلياد‏‎ كنوني‌‏‎ ساخت‌‏‎ و‏‎ چوني‌‏‎ بر‏‎ پاسخگويي‌‏‎
است‌‏‎ رويكردي‌‏‎ واديسه‌ ، ‏‎ ايلياد‏‎ در‏‎ رويكرد‏‎:‎كه‌‏‎ گفت‌‏‎ مي‌توانم‌‏‎
اسطوره‌‏‎ اثر ، ‏‎ اين‌‏‎ سرايندگان‌‏‎ يا‏‎ سراينده‌‏‎ و‏‎ شاعرانه‌‏‎ و‏‎ ادبي‌‏‎
ايلياد‏‎ پديدآري‌‏‎ از‏‎ خواست‌‏‎.‎مي‌نگريسته‌اند‏‎ شعر‏‎ ديد‏‎ از‏‎ را‏‎
را ، ‏‎ نمونه‌‏‎ است‌ ، ‏‎ نبوده‌‏‎ اسطوره‌ها‏‎ پاسداشت‌‏‎ و‏‎ گردكرد‏‎ اديسه‌‏‎ و‏‎
مي‌بينيم‌‏‎ اويد‏‎ از‏‎ دگرديسيها‏‎ مانند‏‎ اثري‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ آنچنان‌‏‎
گردآوري‌‏‎ يونان‌‏‎ در‏‎ دگرديسي‌‏‎ اسطوره‌هاي‌‏‎ تمامي‌‏‎ آن‌ ، ‏‎ در‏‎ كه‌‏‎
لشكركشي‌‏‎ داستان‌‏‎ ايلياد ، ‏‎ در‏‎ مي‌دانيم‌ ، ‏‎ آنچنانكه‌‏‎ است‌ ، ‏‎ شده‌‏‎
پريام‌ ، ‏‎ پاريس‌پور‏‎:‎است‌‏‎ آمده‌‏‎ سروده‌‏‎ تروا‏‎ به‌‏‎ يونانيان‌‏‎
تروا‏‎ به‌‏‎ و‏‎ مي‌دزدد‏‎ را‏‎ هلن‌ ، ‏‎ منلاس‌ ، ‏‎ بانوي‌‏‎ تروا ، ‏‎ پادشاه‌‏‎
هر‏‎ از‏‎مي‌آيد‏‎ گران‌‏‎ را‏‎ يونانيان‌‏‎ كار‏‎ اين‌‏‎.‎مي‌برد‏‎
فرو‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ سال‌‏‎ ده‌‏‎.مي‌تازند‏‎ تروا‏‎ به‌‏‎ آگاممنون‌‏‎ فرماندهي‌‏‎
در‏‎ خونين‌‏‎ نبردهايي‌‏‎ تروا ، ‏‎ باروهاي‌‏‎ فرود‏‎ در‏‎.‎مي‌گيرند‏‎
در‏‎ ويژه‌‏‎ به‌‏‎ درمي‌گيرد ، ‏‎ تروايي‌‏‎ و‏‎ يوناني‌‏‎ قهرمانان‌‏‎ ميانه‌‏‎
و‏‎ است‌ ، آشيل‌‏‎ تن‌‏‎ رويينه‌‏‎ كه‌‏‎ يونان‌‏‎ بزرگ‌‏‎ پهلوان‌‏‎ ميانه‌‏‎
كنيزكي‌ ، ‏‎ پاس‌‏‎ به‌‏‎ آشيل‌ ، ‏‎هكتور‏‎ تروا ، ‏‎ بزرگ‌‏‎ پهلوان‌‏‎
دوست‌‏‎.‎سربرمي‌تابد‏‎ نبرد‏‎ از‏‎ و‏‎ مي‌گيرد‏‎ خشم‌‏‎ برآگاممنون‌‏‎
و‏‎ مرگ‌‏‎.‎درمي‌آورد‏‎ پاي‌‏‎ از‏‎ هكتور‏‎ را‏‎ پاتروكل‌ ، ‏‎ وي‌ ، ‏‎ يكدله‌‏‎
را‏‎ هكتور‏‎ آشيل‌‏‎مي‌كشاند‏‎ نبرد‏‎ به‌‏‎ را‏‎ آشيل‌‏‎ پاتروكل‌‏‎ دريغ‌‏‎
.مي‌زند‏‎ باز‏‎ سر‏‎ ترواييان‌‏‎ به‌‏‎ او‏‎ لاشه‌‏‎ دادن‌‏‎ از‏‎.‎مي‌كشد‏‎
مي‌رود‏‎ آشيل‌‏‎ نزد‏‎ به‌‏‎ خواهش‌ ، ‏‎ و‏‎ لابه‌‏‎ به‌‏‎ پير‏‎ پريام‌‏‎ سرانجام‌‏‎
پايان‌‏‎ به‌‏‎ اينجا‏‎ در‏‎ ايلياد‏‎.‎مي‌ستاند‏‎ باز‏‎ را‏‎ هكتور‏‎ پيكر‏‎ و‏‎
آن‌‏‎ دنباله‌‏‎.‎مي‌ماند‏‎ نافرجام‌‏‎ راستي‌ ، ‏‎ به‌‏‎ داستان‌‏‎ و‏‎ مي‌رسد‏‎
گزارشي‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ سروده‌‏‎ انه‌ايد‏‎ در‏‎ فراخي‌ ، ‏‎ به‌‏‎ ويرژيل‌ ، ‏‎ را‏‎
اوليس‌‏‎ كه‌‏‎ آنجا‏‎ در‏‎ است‌ ، ‏‎ آمده‌‏‎ اديسه‌‏‎ در‏‎ نيز‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ كوتاهتر‏‎
باز‏‎ را‏‎ خويش‌‏‎ داستان‌‏‎ فئاسيان‌ ، ‏‎ پادشاه‌‏‎ آسينوس‌ ، ‏‎ خواست‌‏‎ به‌‏‎
به‌‏‎ و‏‎ تروا‏‎ به‌‏‎ درآمدن‌‏‎ و‏‎ چوبين‌‏‎ اسب‏‎ ساختن‌‏‎ از‏‎ و‏‎ مي‌گويد‏‎
در‏‎ گهگاه‌‏‎.‎مي‌آورد‏‎ ميان‌‏‎ در‏‎ سخن‌‏‎ آن‌‏‎ دادن‌‏‎ نابودي‌‏‎ و‏‎ تاراج‌‏‎
و‏‎ نبرد‏‎ در‏‎ نيز‏‎ خدايان‌‏‎ كه‌‏‎ بخشها‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ و‏‎ رخدادها‏‎ گيراگير‏‎
به‌‏‎ اشارتي‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ رفته‌‏‎ ياد‏‎ آنان‌‏‎ از‏‎ مي‌گردند ، ‏‎ هنباز‏‎ آورد‏‎
.است‌‏‎ شده‌‏‎ آورده‌‏‎ باستاني‌‏‎ باورهاي‌‏‎
‎‏‏،‏‎(انه‌ايد‏‎ و‏‎ اديسه‌‏‎ و‏‎ ايلياد‏‎)‎ دست‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ كتابهايي‌‏‎ ترجمه‌‏‎ *
تطبيقي‌‏‎ اسطوره‌شناختي‌‏‎ مطالعات‌‏‎ در‏‎ مي‌تواند‏‎ اندازه‌‏‎ چه‌‏‎ تا‏‎
افتد؟‏‎ موثر‏‎ يونان‌‏‎ و‏‎ ايران‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ در‏‎
بي‌گمان‌ ، ‏‎.‎نخست‌اند‏‎ دست‌‏‎ آبشخورهاي‌‏‎ شمار‏‎ در‏‎ كتابها‏‎ اين‌‏‎-‎
اين‌‏‎ از‏‎ آن‌ ، ‏‎ اسطوره‌هاي‌‏‎ و‏‎ يونان‌‏‎ باورشناسي‌‏‎ شناخت‌‏‎ در‏‎
كندوكاوهايمان‌‏‎ و‏‎ پژوهشها‏‎ در‏‎ ما ، ‏‎ اگر‏‎.‎نيست‌‏‎ گزيري‌‏‎ كتابها‏‎
يونان‌ ، ‏‎ و‏‎ ايران‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ سنجش‌‏‎ و‏‎ اسطوره‌شناسي‌‏‎ زمينه‌‏‎ در‏‎
و‏‎ ببريم‌‏‎ بهره‌‏‎ بنيادين‌‏‎ و‏‎ نخستين‌‏‎ آبشخورهاي‌‏‎ از‏‎ بخواهيم‌‏‎
مي‌بايد‏‎ نخست‌‏‎ ناچار ، ‏‎ به‌‏‎ بفهميم‌ ، ‏‎ آنها‏‎ بر‏‎ را‏‎ پايه‌‏‎
از‏‎ بايين‌ ، ‏‎ و‏‎ درست‌‏‎ و‏‎ باريك‌‏‎ ستوار ، ‏‎ و‏‎ سخته‌‏‎ برگردانهايي‌‏‎
اندكي‌‏‎ مگر‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ راست‌‏‎ اما‏‎.‎باشيم‌‏‎ داشته‌‏‎ دست‌‏‎ در‏‎ آنها‏‎
پارسي‌‏‎ به‌‏‎ زمينه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ نخست‌‏‎ دست‌‏‎ و‏‎ بايسته‌‏‎ آبشخورهاي‌‏‎ از‏‎
.است‌‏‎ نشده‌‏‎ برگردانيده‌‏‎


Copyright 1996-2001 HAMSHAHRI, All rights reserved.
HTML Production by Hamshahri Computer Center.