شماره‌ 2354‏‎ ‎‏‏،‏‎1 MAR 2001 اسفند1379 ، ‏‎ شنبه‌11‏‎ پنج‌‏‎
Front Page
National
International
Across Iran
Metropolitan
Features
Life
Free Tribune
Business
Stocks
Sports
Science/Culture
Arts
Articles
Last Page
ايران‌‏‎ مردم‌‏‎ قصه‌هاي‌‏‎ در‏‎ (‎ع‌‏‎)‎ علي‌‏‎


و‏‎ بلند‏‎ بسيار‏‎ ايراني‌‏‎ قصه‌هاي‌‏‎ در‏‎ (ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ حضرت‌‏‎ جايگاه‌‏‎ *
ابتدا‏‎ قصه‌ها‏‎ در‏‎ (‎ع‌‏‎)علي‌‏‎ مقام‌‏‎ فهم‌‏‎ براي‌‏‎ اما‏‎.‎است‌‏‎ ممتاز‏‎
شناخت‌‏‎ را‏‎ قصه‌‏‎ بايد‏‎
و‏‎ كودك‌‏‎ ذهن‌‏‎ در‏‎ را‏‎ صحيح‌‏‎ اعتقادات‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ قصه‌‏‎ راه‌‏‎ از‏‎ *
را‏‎ پيچيده‌‏‎ و‏‎ فلسفي‌‏‎ مباحث‌‏‎ پذيرش‌‏‎ آمادگي‌‏‎ كه‌‏‎ مردم‌‏‎ آحاد‏‎
كرد‏‎ جايگزين‌‏‎ ندارند‏‎
قدس‌‏‎ اي‌طاير‏‎ كن‌‏‎ راه‌‏‎ بدرقه‌‏‎ همتم‌‏‎
نوسفرم‌‏‎ ومن‌‏‎ مقصد‏‎ ره‌‏‎ است‌‏‎ دراز‏‎ كه‌‏‎
حافظ‏‎
و‏‎ "قصه‌‏‎" واژه‌‏‎ دو‏‎.‎است‌‏‎ (ع‌‏‎)علي‌‏‎ حضرت‌‏‎ قصه‌هاي‌‏‎ باب‏‎ در‏‎ سخن‌‏‎
ادب‏‎ اما‏‎ دارد ، ‏‎ ويژه‌اي‌‏‎ معنايي‌‏‎ بار‏‎ كدام‌‏‎ هر‏‎ "(ع‌‏‎) علي‌‏‎"
(ع‌‏‎)‎آفرينش‌ ، علي‌‏‎ رادمرد‏‎ مقدس‌‏‎ ساحت‌‏‎ از‏‎ ابتدا‏‎ مي‌كند‏‎ اقتضا‏‎
حضرتش‌‏‎ بي‌پايان‌‏‎ شخصيت‌‏‎ فرازهايي‌از‏‎ با‏‎ و‏‎ نموده‌‏‎ اجازه‌‏‎ كسب‏‎
حضرت‌‏‎ بويژه‌قصه‌هاي‌‏‎ قصه‌‏‎ تاثير‏‎ كرده‌ ، سپس‌‏‎ آغاز‏‎ مطلبرا‏‎
پاك‌‏‎ اعتقادات‌ايرانيان‌‏‎ و‏‎ باورها‏‎ شكل‌گيري‌‏‎ در‏‎(ع‌‏‎)علي‌‏‎
.گيريم‌‏‎ پي‌‏‎ را‏‎ نهاد‏‎
بزرگترين‌مردان‌‏‎ از‏‎ اميرالمومنين‌يكي‌‏‎ به‌‏‎ ملقب‏‎(‎ع‌‏‎)علي‌‏‎
اول‌‏‎ وامام‌‏‎ پيامبر‏‎ داماد‏‎ و‏‎ عم‌‏‎ پسر‏‎ اسلام‌و‏‎ تاريخ‌‏‎
از‏‎ بسياري‌‏‎ (‎ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ شخصيت‌حضرت‌‏‎ درباره‌‏‎.‎شيعيان‌است‌‏‎
كتابها‏‎ و‏‎ فرسايي‌نموده‌‏‎ صاحبنظران‌سخن‌‏‎ و‏‎ انديشمندان‌‏‎
از‏‎ يك‌‏‎ هيچ‌‏‎ درباره‌‏‎ اسلام‌‏‎ تاريخ‌‏‎ كه‌در‏‎ طوري‌‏‎ به‌‏‎ نوشته‌اند ، ‏‎
.است‌‏‎ نشده‌‏‎ نظر‏‎ اظهار‏‎ حضرت‌‏‎ آن‌‏‎ اندازه‌‏‎ به‌‏‎ اسلامي‌‏‎ شخصيت‌هاي‌‏‎
پانزده‌‏‎ گذشت‌‏‎ از‏‎ بعد‏‎ هنوز‏‎ امام‌ ، ‏‎ بارز‏‎ شخصيت‌‏‎ همه‌‏‎ اين‌‏‎ با‏‎
شناخته‌‏‎ هرگز‏‎ و‏‎ است‌‏‎ نشده‌‏‎ شناسايي‌‏‎ بايد‏‎ كه‌‏‎ آن‌چنان‌‏‎ قرن‌‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ رفيع‌‏‎ آنچنان‌‏‎ مبين‌‏‎ امام‌‏‎ آن‌‏‎ شخصيت‌‏‎ زيرا‏‎.‎شد‏‎ نخواهد‏‎
.است‌‏‎ عاجز‏‎ آن‌‏‎ جزييات‌‏‎ تمام‌‏‎ به‌‏‎ دستيابي‌‏‎ از‏‎ انسان‌‏‎ انديشه‌‏‎
:فرموده‌اند‏‎ حديثي‌‏‎ در‏‎ اسلام‌‏‎ عظيم‌الشان‌‏‎ پيامبر‏‎ چنانچه‌‏‎
خدا‏‎ جز‏‎ نشناخت‌‏‎ كسي‌‏‎ مرا‏‎ من‌ ، ‏‎ و‏‎ علي‌‏‎ جز‏‎ نشناخت‌‏‎ كسي‌‏‎ را‏‎ خدا‏‎"
".من‌‏‎ و‏‎ خدا‏‎ جز‏‎ نشناخت‌‏‎ كسي‌‏‎ را‏‎ علي‌‏‎ و‏‎ علي‌‏‎ و‏‎
خارق‌العاده‌‏‎ (‎ع‌‏‎)عيسي‌‏‎ حضرت‌‏‎ تولد‏‎ چون‌‏‎ علي‌بن‌ابي‌طالب‏‎ تولد‏‎
با‏‎ و‏‎ كعبه‌‏‎ خانه‌‏‎ ;مكان‌‏‎ مقدس‌ترين‌‏‎ در‏‎ (ع‌‏‎)علي‌‏‎.‎بود‏‎ خدايي‌‏‎ و‏‎
را‏‎ نامش‌‏‎.‎نهاد‏‎ هستي‌‏‎ جهان‌‏‎ به‌‏‎ پا‏‎ الهي‌‏‎ فرشتگان‌‏‎ كمك‌‏‎
;خدا‏‎ بنده‌‏‎ مقربترين‌‏‎ روي‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ چشمانش‌‏‎ و‏‎ برگزيد‏‎ پروردگارش‌‏‎
.گشود‏‎ (‎ص‌‏‎)رسول‌الله‌‏‎
در‏‎ سالگي‌‏‎ ده‌‏‎ در‏‎ و‏‎ بود‏‎ امين‌‏‎ محمد‏‎ دست‌‏‎ يافته‌‏‎ پرورش‌‏‎ علي‌‏‎
را‏‎ اسلام‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ كسي‌‏‎ نخستين‌‏‎ بي‌گناهي‌‏‎ و‏‎ پاكي‌‏‎ نهايت‌‏‎
افتخار‏‎ اسلام‌‏‎ صدر‏‎ مسلمانان‌‏‎ از‏‎ كدام‌‏‎ هيچ‌‏‎ چنانچه‌‏‎.‎پذيرفت‌‏‎
بخشي‌‏‎ آنان‌‏‎ مقربترين‌‏‎ حتي‌‏‎ نداشتند ، ‏‎ (‎ع‌‏‎)علي‌‏‎ چون‌‏‎ را‏‎ مسلماني‌‏‎
سپري‌‏‎ خودپسندي‌‏‎ و‏‎ آز‏‎ و‏‎ الحاد‏‎ و‏‎ كفر‏‎ در‏‎ را‏‎ خويش‌‏‎ زندگي‌‏‎ از‏‎
.كردند‏‎
نخستين‌‏‎ يار‏‎ چون‌‏‎ يار‏‎ نباشد‏‎
پيشين‌‏‎ معشوق‌‏‎ چون‌‏‎ معشوق‌‏‎ هر‏‎ نه‌‏‎
بود‏‎ آگاه‌‏‎ سنت‌‏‎ و‏‎ قرآن‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ شناخت‌‏‎ خوبي‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ اسلام‌‏‎ (‎ع‌‏‎)‎علي‌‏‎
پروردگار‏‎ با‏‎ ارتباط‏‎ و‏‎ زندگي‌‏‎ شئونات‌‏‎ و‏‎ كارها‏‎ تمام‌‏‎ در‏‎ و‏‎
داشت‌ ، ‏‎ جا‏‎ يك‌‏‎ را‏‎ كمالات‌‏‎ مجموعه‌‏‎ (ع‌‏‎)‎علي‌‏‎.‎بود‏‎ بي‌نظير‏‎ يگانه‌ ، ‏‎
بيرون‌‏‎ انسان‌‏‎ قلم‌‏‎ و‏‎ انديشه‌‏‎ از‏‎ كمالات‌‏‎ آن‌‏‎ تمام‌‏‎ توصيف‌‏‎ اما‏‎
.است‌‏‎
هيهات‌‏‎ مي‌پزد‏‎ بحر‏‎ حوصله‌‏‎ خيال‌‏‎
انديش‌‏‎ محال‌‏‎ قطره‌‏‎ اين‌‏‎ سر‏‎ در‏‎ چهاست‌‏‎
روم‌‏‎ سرفكنده‌‏‎ و‏‎ گريان‌‏‎ ميكده‌‏‎ كوي‌‏‎ به‌‏‎
خويش‌‏‎ زحاصل‌‏‎ آيدم‌‏‎ همي‌‏‎ شرم‌‏‎ كه‌‏‎
استادش‌‏‎ و‏‎ پرورش‌دهنده‌‏‎ زبان‌‏‎ از‏‎ را‏‎ (‎ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ است‌‏‎ بهتر‏‎ و‏‎
.شناخت‌‏‎
بشناساند ، ‏‎ (ص‌‏‎)مصطفي‌‏‎ محمد‏‎ خدا ، ‏‎ پيامبر‏‎ بايد‏‎ را‏‎ علي‌‏‎ آري‌‏‎
در‏‎ ميزان‌‏‎ معني‌‏‎":پرسيدند‏‎ (ص‌‏‎)‎مرتبت‌‏‎ ختمي‌‏‎ حضرت‌‏‎ از‏‎ چنانچه‌‏‎
ميزان‌‏‎.‎است‌‏‎ علي‌‏‎ ميزان‌‏‎":‎فرمودند‏‎ پيامبر‏‎ "چيست‌؟‏‎ قرآن‌‏‎
الهي‌‏‎ فرمان‌‏‎ واقعيت‌‏‎ به‌‏‎ باشد‏‎ نزديك‌تر‏‎ علي‌‏‎ به‌‏‎ هركسي‌‏‎ اعمال‌‏‎
".است‌‏‎ نزديك‌تر‏‎
(ع‌‏‎)‎ علي‌‏‎ حق‌‏‎ در‏‎ (ص‌‏‎)پيامبر‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ صفاتي‌‏‎ از‏‎ بخشي‌‏‎
:از‏‎ عبارتند‏‎ است‌‏‎ شده‌‏‎ تصريح‌‏‎ بدان‌‏‎ عامه‌‏‎ كتب‏‎ در‏‎ و‏‎ فرموده‌اند‏‎
سر‏‎ جايگاه‌‏‎ علي‌‏‎ پيامبر ، ‏‎ و‏‎ خدا‏‎ تصديق‌كننده‌‏‎ نخستين‌‏‎ علي‌‏‎
پيامبر ، ‏‎ ياري‌رساننده‌‏‎ علي‌‏‎ پيامبر ، ‏‎ علم‌‏‎ وارث‌‏‎ علي‌‏‎ پيامبر ، ‏‎
كشنده‌‏‎ علي‌‏‎ اوست‌ ، ‏‎ پيامبرسرور‏‎ كه‌‏‎ هر‏‎ سرور‏‎ علي‌‏‎
پيشواي‌‏‎ مومنان‌ ، علي‌‏‎ ياور‏‎ علي‌‏‎ ستم‌پيشگان‌ ، ‏‎ و‏‎ پيمان‌شكنان‌‏‎
هدايت‌گر ، ‏‎ علي‌‏‎ خدا ، ‏‎ شير‏‎ علي‌‏‎ خدا ، ‏‎ شمشير‏‎ علي‌‏‎ پرهيزگاران‌ ، ‏‎
دادگرترين‌‏‎ و‏‎ مهربان‌ترين‌‏‎ علي‌‏‎ نهاد ، ‏‎ پاك‌‏‎ امامان‌‏‎ پدر‏‎ علي‌‏‎
عارفان‌ ، ‏‎ قبله‌‏‎ علي‌‏‎ خدا ، ‏‎ يار‏‎ علي‌‏‎ زيردستان‌ ، ‏‎ به‌‏‎ نسبت‌‏‎ مردم‌‏‎
علي‌‏‎ مردم‌ ، ‏‎ دست‌ترين‌‏‎ گشاده‌‏‎ علي‌‏‎ مردم‌ ، ‏‎ پردل‌ترين‌‏‎ علي‌‏‎
داماد‏‎ علي‌‏‎ مردم‌ ، ‏‎ شكيباترين‌‏‎ علي‌‏‎ دوزخ‌ ، ‏‎ و‏‎ بهشت‌‏‎ قسمت‌كننده‌‏‎
علي‌‏‎ هدايت‌ ، ‏‎ نشان‌‏‎ علي‌‏‎ مردم‌ ، ‏‎ بر‏‎ خدا‏‎ حجت‌‏‎ علي‌‏‎ پيامبر ، ‏‎
علي‌‏‎ پيامبر ، ‏‎ سپرنده‌‏‎ خاك‌‏‎ به‌‏‎ علي‌‏‎ مومنان‌ ، ‏‎ پرمصيبت‌ترين‌‏‎
علي‌‏‎ نواز ، ‏‎ مردم‌‏‎ علي‌‏‎ ناخوش‌ ، ‏‎ امور‏‎ و‏‎ شدايد‏‎ همه‌‏‎ در‏‎ پيشگام‌‏‎
امين‌‏‎ علي‌‏‎ جوانمرد ، ‏‎ علي‌‏‎ خدا ، ‏‎ دوست‌‏‎ علي‌‏‎ مردم‌ ، ‏‎ بي‌نيازترين‌‏‎
علي‌‏‎ پيامبر ، ‏‎ سنت‌‏‎ كننده‌‏‎ زنده‌‏‎ علي‌‏‎ آسمان‌ها ، ‏‎ و‏‎ زمين‌‏‎ اهل‌‏‎
علي‌‏‎ نيكوكاران‌ ، ‏‎ امير‏‎ علي‌‏‎ درآيد ، ‏‎ بهشت‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ كسي‌‏‎ نخستين‌‏‎
بينوايان‌ ، ‏‎ و‏‎ يتيمان‌‏‎ پدر‏‎ علي‌‏‎ خدا ، ‏‎ سوي‌‏‎ به‌‏‎ مردم‌‏‎ تلاش‌گرترين‌‏‎
امنگاه‌‏‎ علي‌‏‎ ضعيف‌ ، ‏‎ هر‏‎ پناهگاه‌‏‎ بيوه‌زنان‌ ، علي‌‏‎ ياور‏‎ علي‌‏‎
گره‌هاي‌‏‎ گشاينده‌‏‎ علي‌‏‎ خدا ، ‏‎ استوار‏‎ ريسمان‌‏‎ علي‌‏‎ هراسان‌ ، ‏‎ هر‏‎
و‏‎ مغفرت‌‏‎ در‏‎ خدا‏‎ گشاده‌‏‎ دست‌‏‎ علي‌‏‎ خدا ، ‏‎ زبان‌‏‎ و‏‎ چشم‌‏‎ علي‌‏‎ سخت‌ ، ‏‎
.كوثر‏‎ در‏‎ رسول‌الله‌‏‎ امين‌‏‎ علي‌‏‎ علم‌ ، ‏‎ شهر‏‎ در‏‎ علي‌‏‎ رحمت‌ ، ‏‎
و‏‎ بود‏‎ (‎ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ والاي‌‏‎ و‏‎ بي‌شمار‏‎ صفات‌‏‎ از‏‎ گوشه‌هايي‌‏‎ اينها‏‎
مردم‌‏‎ زندگي‌‏‎ متن‌‏‎ در‏‎ (ع‌‏‎)‎ علي‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ شده‌‏‎ سبب‏‎ ويژگي‌ها‏‎ همين‌‏‎
.دهد‏‎ جهت‌‏‎ و‏‎ سمت‌‏‎ آنان‌‏‎ اعتقادات‌‏‎ و‏‎ فرهنگ‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ گيرد‏‎ جاي‌‏‎
از‏‎ پر‏‎ ايران‌‏‎ مردم‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ و‏‎ رسمي‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ كه‌‏‎ نيست‌‏‎ بي‌سبب‏‎
مردم‌‏‎.‎است‌‏‎ (ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ مولا‏‎ از‏‎ حديث‌‏‎ و‏‎ نقل‌‏‎ و‏‎ تعبيرات‌‏‎ اشارات‌ ، ‏‎
امام‌‏‎ والاي‌‏‎ كردار‏‎ و‏‎ منش‌‏‎ از‏‎ تاسي‌‏‎ با‏‎ حضرتش‌‏‎ شيعيان‌‏‎ و‏‎ ايران‌‏‎
.مي‌بخشند‏‎ نجات‌‏‎ و‏‎ مي‌كنند‏‎ بيمه‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ دنياي‌‏‎ و‏‎ دين‌‏‎ خويش‌ ، ‏‎
وجود‏‎ عرصه‌‏‎ پابه‌‏‎ كودك‌‏‎ كه‌‏‎ زماني‌‏‎ از‏‎ مردم‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ قلمرو‏‎ در‏‎
(ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ به‌‏‎ عشق‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ مادرانه‌‏‎ لالايي‌هاي‌‏‎ مي‌گذارد ، ‏‎
ترانه‌‏‎ و‏‎ شعر‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ مي‌نوازد ، ‏‎ را‏‎ او‏‎ سامعه‌‏‎ مي‌زند‏‎ موج‌‏‎
و‏‎ روح‌‏‎ است‌ ، ‏‎ همراه‌‏‎ (ع‌‏‎)علي‌‏‎ نام‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ نوازش‌هايي‌‏‎ و‏‎ ناز‏‎ و‏‎
(ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ نام‌‏‎ با‏‎ را‏‎ او‏‎ جان‌‏‎ گوش‌‏‎ و‏‎ مي‌دهد‏‎ پرورش‌‏‎ را‏‎ كودك‌‏‎ روان‌‏‎
كار‏‎ و‏‎ مذهبي‌‏‎ و‏‎ ملي‌‏‎ اعياد‏‎ و‏‎ سرور‏‎ و‏‎ جشن‌‏‎ در‏‎.‎مي‌سازد‏‎ آشنا‏‎
چيز‏‎ همه‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎(ع‌‏‎)علي‌‏‎ نام‌‏‎ اندوه‌‏‎ و‏‎ غم‌‏‎ حتي‌‏‎ و‏‎ تلاش‌‏‎ و‏‎
.مي‌بخشد‏‎ جهت‌‏‎ و‏‎ بو‏‎ و‏‎ رنگ‌‏‎
كارها‏‎ كه‌‏‎ اوست‌‏‎.گره‌هاست‌‏‎ بازكننده‌‏‎ و‏‎ مشكل‌گشا‏‎ علي‌‏‎ آري‌‏‎
كه‌‏‎ آنجا‏‎ تا‏‎ مي‌كند ، ‏‎ هموار‏‎ را‏‎ دشوار‏‎ راه‌هاي‌‏‎ و‏‎ آسان‌‏‎ را‏‎
به‌‏‎ او‏‎ ياد‏‎ و‏‎ نام‌‏‎ با‏‎ را‏‎ نفس‌‏‎ آخرين‌‏‎ حضرتش‌ ، ‏‎ ارادتمندان‌‏‎
فشار‏‎ و‏‎ ظلمت‌‏‎ از‏‎ رهايي‌‏‎ براي‌‏‎ و‏‎ مي‌نمايند‏‎ تسليم‌‏‎ جان‌آفرين‌‏‎
.مي‌كنند‏‎ ثبت‌‏‎ را‏‎ (‎ع‌‏‎)علي‌‏‎ نام‌‏‎ خويش‌‏‎ كفن‌‏‎ بر‏‎ قبر‏‎
.است‌‏‎ مردم‌‏‎ قصه‌هاي‌‏‎ يكه‌تاز‏‎ (‎ع‌‏‎) علي‌‏‎ اعتقاداتي‌‏‎ چنين‌‏‎ با‏‎
(ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ مدح‌‏‎ و‏‎ خدا‏‎ ياد‏‎ با‏‎ اغلب‏‎ قصه‌ها‏‎ راويان‌‏‎ و‏‎ گويندگان‌‏‎
با‏‎ نيز‏‎ قصه‌‏‎ اوج‌‏‎ در‏‎.مي‌رسانند‏‎ انجام‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ آغاز‏‎ را‏‎ قصه‌‏‎
.مي‌گيرند‏‎ پي‌‏‎ را‏‎ قصه‌‏‎ و‏‎ مي‌كنند‏‎ تازه‌‏‎ را‏‎ نفس‌‏‎ علي‌‏‎ يا‏‎ گفتن‌‏‎
رسا‏‎ صداي‌‏‎ با‏‎ را‏‎ علي‌‏‎ مدح‌‏‎ آنچنان‌‏‎ نيز‏‎ قهوه‌خانه‌‏‎ نقالان‌‏‎
شنيدن‌‏‎ آماده‌‏‎ را‏‎ او‏‎ گوش‌‏‎ و‏‎ شاد‏‎ را‏‎ شنونده‌‏‎ روح‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌خوانند‏‎
از‏‎ كه‌‏‎ سخنوران‌‏‎ دور‏‎ نه‌چندان‌‏‎ گذشته‌اي‌‏‎ در‏‎.‎مي‌كنند‏‎ نقل‌‏‎
(ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ نام‌‏‎ و‏‎ ياد‏‎ با‏‎ بودند‏‎ مولا‏‎ ارادتمندان‌‏‎ و‏‎ دوستداران‌‏‎
و‏‎ مي‌بستند‏‎ سردم‌‏‎ قهوه‌خانه‌ها‏‎ در‏‎ رمضان‌‏‎ ماه‌‏‎ آخر‏‎ دهه‌‏‎ در‏‎
زورآزمايي‌‏‎ و‏‎ غزل‌خواني‌‏‎ و‏‎ قصيده‌گويي‌‏‎ و‏‎ مديحه‌سرايي‌‏‎ به‌‏‎
حكايت‌‏‎ نقل‌‏‎ در‏‎ نيز‏‎ خوانان‌‏‎ شاهنامه‌‏‎.‎مي‌پرداختند‏‎ ادبي‌‏‎
هماورد‏‎ را‏‎ علي‌‏‎ تنها‏‎ و‏‎ مي‌جويند‏‎ مدد‏‎ (ع‌‏‎)‎ علي‌‏‎ از‏‎ شاهنامه‌‏‎
.مي‌نمايند‏‎ معرفي‌‏‎ رستم‌‏‎ جنگ‌‏‎ پيروز‏‎
(ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ حضرت‌‏‎ جايگاه‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ ديگري‌‏‎ دنياي‌‏‎ قصه‌ها ، ‏‎ دنياي‌‏‎ آري‌‏‎
فهم‌‏‎ براي‌‏‎ اما‏‎.‎است‌‏‎ ممتاز‏‎ و‏‎ بلند‏‎ بسيار‏‎ ايراني‌‏‎ قصه‌هاي‌‏‎ در‏‎
در‏‎ زيرا‏‎ شناخت‌ ، ‏‎ را‏‎ قصه‌‏‎ بايد‏‎ ابتدا‏‎ قصه‌ها‏‎ در‏‎ (ع‌‏‎)علي‌‏‎ مقام‌‏‎
ذهن‌‏‎ محصول‌‏‎ قصه‌‏‎.‎مي‌سازد‏‎ مسحور‏‎ را‏‎ همه‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ افسوني‌‏‎ قصه‌‏‎
قصه‌‏‎.‎است‌‏‎ امروز‏‎ به‌‏‎ تا‏‎ آفرينش‌‏‎ آغاز‏‎ از‏‎ انسان‌‏‎ انديشه‌‏‎ و‏‎
بخشي‌‏‎ قصه‌‏‎است‌‏‎ تاريخ‌‏‎ گذر‏‎ در‏‎ انسان‌‏‎ گوناگون‌‏‎ تجربيات‌‏‎ حاصل‌‏‎
و‏‎ مي‌دهد‏‎ تشكيل‌‏‎ را‏‎ وملتي‌‏‎ قوم‌‏‎ هر‏‎ معنوي‌‏‎ ميراث‌‏‎ از‏‎
و‏‎ فرهنگي‌‏‎ پس‌زمينه‌هاي‌‏‎ و‏‎ سنتي‌‏‎ هاي‌‏‎ ارزش‌‏‎ بيان‌كننده‌‏‎
انسان‌زاده‌‏‎ با‏‎ قصه‌‏‎.‎است‌‏‎ اجتماعي‌‏‎ مسائل‌‏‎ و‏‎ روان‌شناختي‌‏‎
دوباره‌‏‎ و‏‎ مي‌ميرد‏‎ انسان‌‏‎ با‏‎ مي‌كند ، ‏‎ رشد‏‎ انسان‌‏‎ با‏‎ مي‌شود ، ‏‎
.مي‌يابد‏‎ حيات‌‏‎ تجديد‏‎
شنيدن‌‏‎ با‏‎ كودك‌‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎ بالنده‌‏‎ كودك‌‏‎ روح‌‏‎ و‏‎ جان‌‏‎ قصه‌‏‎ با‏‎
.مي‌شود‏‎ زندگي‌‏‎ ناهنجارهاي‌‏‎ و‏‎ هنجارها‏‎ پذيرش‌‏‎ آماده‌‏‎ قصه‌ها ، ‏‎
بي‌بهره‌‏‎ قصه‌‏‎ از‏‎ كودكي‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ آنان‌‏‎ است‌ ، ‏‎ كرده‌‏‎ ثابت‌‏‎ تجربه‌‏‎
درمانده‌‏‎ اگر‏‎ پيچيده‌‏‎ مسائل‌‏‎ حل‌‏‎ از‏‎ زندگي‌‏‎ در‏‎ بوده‌اند ، ‏‎
.نداشته‌اند‏‎ هم‌‏‎ را‏‎ لازم‌‏‎ كارايي‌‏‎ نبوده‌ ، ‏‎
بازگو‏‎ كودكان‌‏‎ براي‌‏‎ تنها‏‎ قصه‌‏‎ كه‌‏‎ نيست‌‏‎ معنا‏‎ بدان‌‏‎ نكته‌‏‎ اين‌‏‎
و‏‎ زن‌‏‎ كلان‌ ، ‏‎ و‏‎ خرد‏‎ ;جامعه‌‏‎ اعضاي‌‏‎ تمام‌‏‎ بلكه‌‏‎.‎است‌‏‎ مي‌شده‌‏‎
هر‏‎ وزيران‌‏‎ و‏‎ اميران‌‏‎ و‏‎ پادشاهان‌‏‎ حتي‌‏‎ و‏‎ ندار‏‎ و‏‎ دارا‏‎ مرد ، ‏‎
گم‌‏‎ و‏‎ مي‌برده‌اند‏‎ بهره‌‏‎ قصه‌‏‎ از‏‎ خويش‌‏‎ حال‌‏‎ فراخور‏‎ به‌‏‎ كدام‌‏‎
قصه‌‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎.‎مي‌جستند‏‎ قصه‌ها‏‎ لابلاي‌‏‎ از‏‎ را‏‎ خود‏‎ كرده‌هاي‌‏‎
.است‌‏‎ انسان‌‏‎ نوع‌‏‎ احوال‌‏‎ ترجمان‌‏‎ و‏‎ حال‌‏‎ زبان‌‏‎
كارايي‌‏‎ و‏‎ بوده‌‏‎ توجه‌‏‎ مورد‏‎ آنچنان‌‏‎ معنوي‌ ، ‏‎ ميراث‌‏‎ اين‌‏‎ قصه‌‏‎
لازم‌‏‎ كه‌‏‎ جا‏‎ هر‏‎ در‏‎ هم‌‏‎ عالميان‌‏‎ پروردگار‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ داشته‌‏‎
جاري‌‏‎ انسان‌‏‎ جان‌‏‎ و‏‎ ذهن‌‏‎ در‏‎ زلال‌‏‎ آب‏‎ چون‌‏‎ سخنش‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌ديده‌‏‎
آن‌‏‎ مصداق‌‏‎ و‏‎ داده‌‏‎ قرار‏‎ مخاطب‏‎ را‏‎ انسان‌‏‎ قصه‌‏‎ زبان‌‏‎ با‏‎ شود‏‎
.است‌‏‎ مجيد‏‎ قرآن‌‏‎ حكمت‌آموز‏‎ و‏‎ شيرين‌‏‎ قصه‌هاي‌‏‎
هم‌‏‎ باز‏‎ متنوع‌‏‎ كننده‌‏‎ سرگرم‌‏‎ ابزارهاي‌‏‎ وجود‏‎ با‏‎ نيز‏‎ امروزه‌‏‎
و‏‎ افسانه‌ها‏‎ كه‌‏‎ دريافته‌اند‏‎ پژوهندگان‌‏‎ و‏‎ انديشمندان‌‏‎
فكري‌‏‎ رشد‏‎ در‏‎ سرگرمي‌اند ، ‏‎ سالم‌ترين‌‏‎ آنكه‌‏‎ بر‏‎ علاوه‌‏‎ قصه‌ها‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ شده‌‏‎ ثابت‌‏‎ همچنين‌‏‎.‎مي‌باشند‏‎ موثر‏‎ بسيار‏‎ نيز‏‎ كودكان‌‏‎
.زمان‌‏‎ گذر‏‎ در‏‎ انسان‌‏‎ سرگذشت‌‏‎ از‏‎ نانوشته‌ ، ‏‎ است‌‏‎ تاريخي‌‏‎ قصه‌‏‎
قصه‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ آنچه‌‏‎ حتي‌‏‎ و‏‎ شنود‏‎ جان‌‏‎ گوش‌‏‎ با‏‎ بايد‏‎ را‏‎ قصه‌‏‎ پس‌‏‎
باشد‏‎ چراغي‌‏‎ تا‏‎ سنجيد‏‎ زندگي‌‏‎ واقعيات‌‏‎ با‏‎ است‌‏‎ ذهن‌‏‎ از‏‎ دور‏‎
:آري‌‏‎ ناخالصي‌ها ، ‏‎ و‏‎ ناهمواريها‏‎ تشخيص‌‏‎ براي‌‏‎
است‌‏‎ پيمانه‌‏‎ چون‌‏‎ قصه‌‏‎ برادر‏‎ اي‌‏‎
است‌‏‎ دانه‌‏‎ مثال‌‏‎ وي‌‏‎ اندر‏‎ معني‌‏‎
عقل‌‏‎ مرد‏‎ بگيرد‏‎ معني‌‏‎ دانه‌‏‎
نقل‌‏‎ گشت‌‏‎ گر‏‎ را‏‎ پيمانه‌‏‎ ننگرد‏‎
فرهنگ‌‏‎ انتقال‌‏‎ و‏‎ حفظ‏‎ در‏‎ آن‌‏‎ اهميت‌‏‎ و‏‎ قصه‌‏‎ شناخت‌‏‎ به‌‏‎ توجه‌‏‎ با‏‎
مومن‌‏‎ و‏‎ فهيم‌‏‎ نياكان‌‏‎ كه‌‏‎ درمي‌يابيم‌‏‎ تعقل‌‏‎ كمي‌‏‎ با‏‎ جامعه‌ ، ‏‎ يك‌‏‎
قصه‌‏‎ راه‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ دريافته‌اند‏‎ فراست‌‏‎ به‌‏‎ ايرانيان‌‏‎ دورانديش‌‏‎ و‏‎
كه‌‏‎ مردم‌‏‎ آحاد‏‎ و‏‎ كودك‌‏‎ ذهن‌‏‎ در‏‎ را‏‎ صحيح‌‏‎ اعتقادات‌‏‎ مي‌توان‌‏‎
جايگزين‌‏‎ ندارند‏‎ را‏‎ پيچيده‌‏‎ و‏‎ فلسفي‌‏‎ مباحث‌‏‎ پذيرش‌‏‎ آمادگي‌‏‎
و‏‎ روانشناسان‌‏‎ توجه‌‏‎ مورد‏‎ هم‌‏‎ امروزه‌‏‎ نظريه‌‏‎ اين‌‏‎.‎كرد‏‎
مردم‌‏‎ عامه‌‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ فلسفي‌‏‎ مباحث‌‏‎ چنانچه‌‏‎ دارد ، ‏‎ قرار‏‎ متفكران‌‏‎
و‏‎ شيرين‌‏‎ و‏‎ آسان‌‏‎ داستان‌ ، ‏‎ و‏‎ رمان‌‏‎ قالب‏‎ در‏‎ گريزانند‏‎ آن‌‏‎ از‏‎
.مي‌دهند‏‎ عموم‌قرار‏‎ استفاده‌‏‎ دسترس‌‏‎ در‏‎ درك‌‏‎ قابل‌‏‎
قصه‌هاي‌‏‎ بيان‌‏‎ با‏‎ كودكي‌‏‎ آغاز‏‎ همان‌‏‎ از‏‎ ما‏‎ آگاه‌‏‎ نياكان‌‏‎
ديني‌‏‎ شخصيت‌هاي‌‏‎ و‏‎ دين‌‏‎ به‌‏‎ علاقه‌مند‏‎ را‏‎ كودكان‌‏‎ مذهبي‌‏‎
را‏‎ كودك‌‏‎ اعتقاد‏‎ و‏‎ ايمان‌‏‎ آموزش‌ ، ‏‎ گونه‌‏‎ اين‌‏‎.‎مي‌دادند‏‎ پرورش‌‏‎
نمي‌توانست‌‏‎ ترفندي‌‏‎ هيچ‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌كرد‏‎ محكم‌‏‎ و‏‎ استوار‏‎ چنان‌‏‎ آن‌‏‎
و‏‎ ايمان‌‏‎ و‏‎ كند‏‎ رخنه‌‏‎ او‏‎ روان‌‏‎ و‏‎ روح‌‏‎ در‏‎ زندگي‌‏‎ مسير‏‎ در‏‎
.سازد‏‎ متزلزل‌‏‎ را‏‎ او‏‎ اعتقاد‏‎
بايد‏‎ كه‌‏‎ آنچنان‌‏‎ ديني‌‏‎ و‏‎ مذهبي‌‏‎ قصه‌هاي‌‏‎ كه‌‏‎ صدافسوس‌‏‎ و‏‎ افسوس‌‏‎
و‏‎ نگرفته‌‏‎ قرار‏‎ شناسان‌‏‎ قصه‌‏‎ و‏‎ گردآورندگان‌‏‎ توجه‌‏‎ مورد‏‎
از‏‎ ما‏‎ فرزندان‌‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ سپرده‌‏‎ فراموشي‌‏‎ به‌‏‎ آنها‏‎ از‏‎ بسياري‌‏‎
.گشته‌اند‏‎ بي‌بهره‌‏‎ فرهنگي‌‏‎ موهبت‌‏‎ اين‌‏‎
به‌‏‎ مربوط‏‎ قصه‌هاي‌‏‎ ديني‌ ، ‏‎ و‏‎ مذهبي‌‏‎ قصه‌هاي‌‏‎ از‏‎ مهمي‌‏‎ بخش‌‏‎
صفات‌‏‎ تمام‌‏‎ (‎ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ حضرت‌‏‎ قصه‌هاي‌‏‎ در‏‎است‌‏‎(‎ع‌‏‎)حضرت‌علي‌‏‎
همگان‌‏‎ براي‌‏‎ درك‌‏‎ قابل‌‏‎ و‏‎ ساده‌‏‎ زباني‌‏‎ با‏‎(ع‌‏‎)علي‌‏‎ مولا‏‎
ذهن‌‏‎ با‏‎ كودك‌‏‎.است‌‏‎ شده‌‏‎ بيان‌‏‎ نوجوانان‌‏‎ و‏‎ كودكان‌‏‎ به‌ويژه‌‏‎
امامان‌‏‎ و‏‎ پيامبر‏‎ خدا ، ‏‎ با‏‎ قصه‌ها ، ‏‎ اين‌‏‎ شنيدن‌‏‎ با‏‎ خود ، ‏‎ ساده‌‏‎
زبان‌‏‎ از‏‎ عزيزانش‌ ، ‏‎ عزيزترين‌‏‎ زبان‌‏‎ از‏‎ هم‌‏‎ آن‌‏‎ مي‌شود ، ‏‎ آشنا‏‎
رشد‏‎ براي‌‏‎ كه‌‏‎ همان‌گونه‌‏‎ مادر‏‎.‎بزرگ‌‏‎ مادر‏‎ و‏‎ مادر‏‎
در‏‎ قصه‌‏‎ گفتن‌‏‎ با‏‎ مي‌خوراند ، ‏‎ او‏‎ به‌‏‎ جان‌‏‎ شيره‌‏‎ جگرگوشه‌اش‌ ، ‏‎
.است‌‏‎ سهيم‌‏‎ نيز‏‎ او‏‎ انديشه‌‏‎ و‏‎ روح‌‏‎ پرورش‌‏‎
كه‌‏‎ درمي‌يابد‏‎ كودك‌‏‎ بتدريج‌‏‎ (ع‌‏‎)علي‌‏‎ حضرت‌‏‎ قصه‌هاي‌‏‎ شنيدن‌‏‎ با‏‎
سختي‌ها‏‎ همه‌‏‎ و‏‎ دشمنان‌‏‎ همه‌‏‎ بر‏‎ پيروزي‌‏‎ توان‌‏‎ فرزندانش‌‏‎ و‏‎ علي‌‏‎
(ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ از‏‎ عميقي‌‏‎ عشق‌‏‎ چنان‌‏‎ آن‌‏‎ قصه‌ها‏‎ اين‌‏‎ تكرار‏‎دارند‏‎ را‏‎
و‏‎ پراكنده‌‏‎ تندبادي‌‏‎ هيچ‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ مي‌دواند‏‎ ريشه‌‏‎ كودك‌‏‎ جان‌‏‎ در‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ اولين‌واژگاني‌‏‎ جزو‏‎ (‎ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ نام‌‏‎.‎شد‏‎ نخواهد‏‎ خشكيده‌‏‎
با‏‎.‎مي‌آموزد‏‎ قصه‌‏‎ و‏‎ متل‌‏‎ ترانه‌ ، ‏‎ لالايي‌ ، ‏‎ راه‌‏‎ از‏‎ كودك‌‏‎
از‏‎ كودك‌‏‎ كه‌‏‎ هرگاه‌‏‎ قصه‌ها ، ‏‎ راه‌‏‎ از‏‎ و‏‎ مادر‏‎ و‏‎ پدر‏‎ تقليداز‏‎
يا‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ بلند‏‎ را‏‎ سنگيني‌‏‎ شي‌ء‏‎ يا‏‎ برمي‌خيزد‏‎ زمين‌‏‎
شيرين‌‏‎ زبان‌‏‎ همان‌‏‎ با‏‎ مي‌آيد‏‎ پيش‌‏‎ برايش‌‏‎ حادثه‌اي‌‏‎
در‏‎ ها‏‎ علي‌گفتن‌‏‎ يا‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ مي‌گويد‏‎ "علي‌‏‎ يا‏‎"كودكانه‌اش‌‏‎
.بود‏‎ خواهد‏‎ او‏‎ ياور‏‎ و‏‎ يار‏‎ مشكلات‌ ، ‏‎ و‏‎ زندگي‌‏‎ مسير‏‎
از‏‎ دستگيري‌‏‎ و‏‎ فتوت‌‏‎ جوانمردي‌ ، ‏‎ از‏‎ سخن‌‏‎ كه‌‏‎ جا‏‎ هر‏‎ قصه‌ها‏‎ در‏‎
كسوت‌‏‎ در‏‎ (ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ بي‌درنگ‌مولا‏‎ آيد ، ‏‎ ميان‌‏‎ به‌‏‎ محرومان‌‏‎
چون‌‏‎ سبزپوش‌ ، ‏‎ اسبسواري‌‏‎ نوراني‌و‏‎ سيدي‌‏‎ فرزانه‌ ، ‏‎ پيري‌‏‎
پاك‌‏‎ قهرمان‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ نجات‌‏‎ راه‌‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎ ظاهر‏‎ غيبي‌‏‎ امدادي‌‏‎
را‏‎ خود‏‎ بي‌آنكه‌‏‎ و‏‎ بي‌درنگ‌‏‎ آنگاه‌‏‎ مي‌دهد ، ‏‎ نشان‌‏‎ قصه‌‏‎ نهاد‏‎
با‏‎ هم‌‏‎ قصه‌‏‎ قهرمان‌‏‎.مي‌شود‏‎ خارج‌‏‎ صحنه‌‏‎ كنداز‏‎ معرفي‌‏‎
وزشت‌‏‎ اهريمنان‌‏‎ و‏‎ ديوان‌‏‎ بر‏‎ خويش‌‏‎ مولاي‌‏‎ راهنمايي‌هاي‌‏‎
و‏‎ فروغ‌‏‎ را‏‎ تاريك‌وبي‌پايان‌‏‎ راه‌‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎ پيروز‏‎ طينتان‌‏‎
.مي‌بخشد‏‎ روشنايي‌‏‎
امام‌‏‎ براي‌‏‎ است‌‏‎ ناممكن‌‏‎ عادي‌‏‎ انسان‌‏‎ براي‌‏‎ اگر‏‎ كارها‏‎ اين‌‏‎
حركات‌‏‎ و‏‎ اراده‌‏‎ علم‌ ، ‏‎ شيعيان‌‏‎ اعتقاد‏‎ به‌‏‎ زيرا‏‎ است‌ ، ‏‎ آسان‌‏‎
طي‌‏‎ امام‌‏‎ پس‌‏‎.‎است‌‏‎ تفويض‌شده‌‏‎ وي‌‏‎ به‌‏‎ خداوند‏‎ جانب‏‎ از‏‎ امام‌‏‎
حاضر‏‎ نفس‌‏‎ آخرين‌‏‎ در‏‎ دوستانش‌‏‎ بالين‌‏‎ بر‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ الارض‌‏‎
.مي‌يابد‏‎ در‏‎ را‏‎ درماندگان‌‏‎ آشكار‏‎ و‏‎ دردپنهان‌‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎
از‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ درك‌‏‎ خوبي‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ امام‌‏‎ صفات‌‏‎ اين‌‏‎ قصه‌‏‎ فهيم‌‏‎ راوي‌‏‎
است‌‏‎ شنيده‌‏‎ بارها‏‎ كه‌‏‎ هم‌‏‎ قصه‌‏‎ شنونده‌‏‎ مي‌بردو‏‎ استفاده‌‏‎ آنها‏‎
است‌ ، ‏‎ ستمكاران‌‏‎ دشمن‌‏‎ و‏‎ درماندگان‌‏‎ و‏‎ بينوايان‌‏‎ حامي‌‏‎ (ع‌‏‎)‎علي‌‏‎
قصه‌‏‎ بر‏‎ كه‌‏‎ ونااميدي‌‏‎ وياس‌‏‎ مي‌شود‏‎ وسوار‏‎ سيد‏‎ پيرو‏‎ آن‌‏‎ شيفته‌‏‎
.مي‌يابد‏‎ تغيير‏‎ پيروزي‌‏‎ و‏‎ اميد‏‎ نور‏‎ به‌‏‎ و‏‎ افكنده‌‏‎ سايه‌‏‎
و‏‎ حقايق‌‏‎ از‏‎ بسياري‌‏‎ كه‌‏‎ داشت‌‏‎ توجه‌‏‎ بايد‏‎ نيز‏‎ نكته‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎
قالب‏‎ در‏‎ بوده‌ ، ‏‎ دشوار‏‎ انسان‌‏‎ براي‌‏‎ درك‌آنها‏‎ كه‌‏‎ مجهولاتي‌‏‎
و‏‎ يافته‌‏‎ تحقق‌‏‎ تاكنون‌‏‎ آنها‏‎ از‏‎ برخي‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ شده‌‏‎ بيان‌‏‎ قصه‌‏‎
مجهولات‌‏‎ از‏‎ بسياري‌‏‎ آينده‌‏‎ در‏‎ انسان‌ ، ‏‎ آگاهي‌‏‎ و‏‎ علم‌‏‎ گسترش‌‏‎ با‏‎
پروازانسان‌‏‎ داستان‌‏‎ چنانچه‌‏‎يافت‌‏‎ تحقق‌خواهد‏‎ نيز‏‎ ديگر‏‎
به‌‏‎ انسان‌‏‎ ديرين‌‏‎ آرزوهاي‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ قصه‌ها‏‎ و‏‎ اسطوره‌ها‏‎ در‏‎
.پيوست‌‏‎ حقيقت‌‏‎ به‌‏‎ گذشته‌‏‎ قرن‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ مي‌رفته‌‏‎ شمار‏‎
نيست‌ ، ‏‎ مستثني‌‏‎ قاعده‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ هم‌‏‎ (ع‌‏‎)علي‌‏‎ حضرت‌‏‎ قصه‌هاي‌‏‎
و‏‎ خدا‏‎ جز‏‎ كسي‌‏‎ را‏‎ علي‌‏‎"شد‏‎ اشاره‌‏‎ كه‌‏‎ گونه‌‏‎ همان‌‏‎ مضافا‏‎
(ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ امام‌‏‎ درباره‌‏‎ مجهولات‌‏‎ از‏‎ بسياري‌‏‎ پس‌‏‎ "نشناخت‌‏‎ پيامبر‏‎
.است‌‏‎ نگشته‌‏‎ معلوم‌‏‎ هنوز‏‎ عادي‌‏‎ انسان‌‏‎ بر‏‎
دانه‌‏‎ آنها‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ هستند‏‎ وظرفي‌‏‎ پيمانه‌‏‎ قصه‌ها‏‎ اين‌‏‎ حقيقت‌‏‎ در‏‎
بايد‏‎ و‏‎ گرفته‌‏‎ جاي‌‏‎(‎ع‌‏‎)علي‌‏‎ حضرت‌‏‎ كمالات‌‏‎ و‏‎ صفات‌‏‎ يعني‌‏‎ معني‌ ، ‏‎
است‌‏‎ شده‌‏‎ وارد‏‎ حضرت‌‏‎ آن‌‏‎ درباره‌‏‎ كه‌‏‎ احاديثي‌‏‎ و‏‎ اخبار‏‎ با‏‎
.گردد‏‎ آشكار‏‎ آنها‏‎ واقعي‌‏‎ معني‌‏‎ تا‏‎ شوند‏‎ سنجيده‌‏‎
توسط‏‎ نبي‌ ، ‏‎ آدم‌‏‎ زمان‌‏‎ در‏‎ اژدها‏‎ دست‌‏‎ بستن‌‏‎ قصه‌‏‎ روي‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎
مادر‏‎ و‏‎ فارسي‌‏‎ سلمان‌‏‎ با‏‎ حضرت‌‏‎ آن‌‏‎ برخورد‏‎ يا‏‎ (ع‌‏‎)علي‌‏‎ حضرت‌‏‎
وجود‏‎ تولد‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ هم‌‏‎ آن‌‏‎ شير ، ‏‎ چنگال‌‏‎ از‏‎ آنها‏‎ رهايي‌‏‎ و‏‎ خويش‌‏‎
(ص‌‏‎)‎مرتبت‌‏‎ ختمي‌‏‎ حضرت‌‏‎ معراج‌‏‎ درباره‌‏‎ كه‌‏‎ حكايت‌هايي‌‏‎ يا‏‎ مباركش‌‏‎
و‏‎ لاهوتي‌‏‎ زمان‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ (‎ع‌‏‎)علي‌‏‎ حضرت‌‏‎ با‏‎ ايشان‌‏‎ وديدار‏‎
آياتي‌‏‎ با‏‎ بايد‏‎ همه‌‏‎ و‏‎ همه‌‏‎ است‌ ، ‏‎ مشهور‏‎ مردم‌‏‎ نزد‏‎ كه‌‏‎ ملكوتي‌‏‎
و‏‎ (‎ص‌‏‎)محمد‏‎ نور‏‎ خلقت‌‏‎ جمله‌‏‎ از‏‎ گفته‌ها ، ‏‎ و‏‎ احاديث‌‏‎ و‏‎ قرآني‌‏‎
هضم‌‏‎ قابل‌‏‎ تا‏‎ شود‏‎ سنجيده‌‏‎ آفرينش‌‏‎ آغاز‏‎ در‏‎ خاندانش‌‏‎ و‏‎ (‎ع‌‏‎)‎علي‌‏‎
.گردد‏‎ فهم‌‏‎ و‏‎ درك‌‏‎ و‏‎
نظر‏‎ مورد‏‎ (‎ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ حضرت‌‏‎ قصه‌هاي‌‏‎ در‏‎ همه‌‏‎ از‏‎ بيش‌‏‎ آنچه‌‏‎ اما‏‎
به‌‏‎ ارادت‌‏‎ و‏‎ عشق‌‏‎ و‏‎ ايمان‌‏‎ روح‌‏‎ ايجاد‏‎ دارد‏‎ اهميت‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎
.است‌‏‎ مردم‌‏‎ آحاد‏‎ براي‌‏‎ قصه‌ها‏‎ راه‌‏‎ از‏‎ خاندانش‌‏‎ و‏‎ (‎ع‌‏‎)علي‌‏‎
استوارايجاد‏‎ و‏‎ محكم‌‏‎ حصاري‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ قصه‌ها‏‎ اين‌‏‎ بوسيله‌‏‎
مذهبي‌‏‎ و‏‎ ديني‌‏‎ شعاير‏‎ به‌‏‎ پيش‌‏‎ از‏‎ بيش‌‏‎ را‏‎ مردم‌‏‎ و‏‎ كرد‏‎
.كرد‏‎ علاقه‌مند‏‎
صالحي‌‏‎ خسرو‏‎ -‎وكيليان‌‏‎ احمد‏‎


Copyright 1996-2001 HAMSHAHRI, All rights reserved.
HTML Production by Hamshahri Computer Center.