شماره‌ 2492‏‎ ‎‏‏،‏‎ 3 SEP2001 شهريور1380 ، ‏‎ دوشنبه‌ 12‏‎
Front Page
National
International
Across Iran
Metropolitan
Features
Life
Business
Stocks
Sports
Science/Culture
Arts
Articles
Last Page
ساحلهاي‌‏‎" شعر‏‎ به‌مجموعه‌‏‎ نگاهي‌‏‎
راويان‌‏‎ از‏‎ بگو‏‎ رمزي‌‏‎ بزن‌‏‎ حرفي‌‏‎ "شناور‏‎
رازها‏‎

نيست‌‏‎ بي‌سابقه‌‏‎ هم‌‏‎ چندان‌‏‎ شعر‏‎ شدن‌‏‎ عاميانه‌‏‎

شعر‏‎

شد‏‎ آزاد‏‎ ميلاني‌‏‎ تهمينه‌‏‎

ساحلهاي‌‏‎" شعر‏‎ به‌مجموعه‌‏‎ نگاهي‌‏‎
راويان‌‏‎ از‏‎ بگو‏‎ رمزي‌‏‎ بزن‌‏‎ حرفي‌‏‎ "شناور‏‎
رازها‏‎


"شعر‏‎ مجموعه‌‏‎ بر‏‎ پورنامداريان‌‏‎ دكتر‏‎ نقد‏‎ نخست‌‏‎ بخش‌‏‎ :اشاره‌‏‎
گذشته‌‏‎ روز‏‎ را‏‎ مشرف‌‏‎ مريم‌‏‎ دكتر‏‎ خانم‌‏‎" شناور‏‎ ساحلهاي‌‏‎
:خوانيم‌‏‎ مي‌‏‎ باهم‌‏‎ را‏‎ اين‌نقد‏‎ پاياني‌‏‎ و‏‎ دوم‌‏‎ بخش‌‏‎.‎ خوانديم‌‏‎
نامداريان‌‏‎ پور‏‎ تقي‌‏‎ دكتر‏‎
و‏‎ عطار‏‎ غزل‌هاي‌‏‎ از‏‎ است‌‏‎ استقبالي‌‏‎ نيز‏‎ "كوي‌هست‌‏‎" غزل‌‏‎
(‎‏‏5‏‎)مولوي‌‏‎
عشق‌‏‎ درياي‌‏‎ كف‌‏‎ در‏‎ هستيم‌‏‎ زند‏‎ موج‌‏‎
عشق‌‏‎ روياي‌‏‎ به‌‏‎ روي‌‏‎ مي‌شوم‌‏‎ آينه‌اي‌‏‎
مي‌شوم‌‏‎ رها‏‎ تو‏‎ در‏‎ مي‌شوم‌‏‎ فرا‏‎ تو‏‎ با‏‎
عشق‌‏‎ درياي‌‏‎ سر‏‎ بر‏‎ مي‌تپيم‌‏‎ خسي‌‏‎ همچو‏‎
سكوت‌‏‎ در‏‎ زند‏‎ خيمه‌‏‎ بلند‏‎ خيالي‌‏‎ كه‌‏‎ شب‏‎
عشق‌‏‎ برآواي‌‏‎ باز‏‎ نسيم‌‏‎ سپارد‏‎ گوش‌‏‎
مي‌زند‏‎ صدا‏‎ اينكه‌‏‎ كيست‌‏‎ ديوار‏‎ پس‌‏‎ در‏‎
عشق‌‏‎ تماشاي‌‏‎ به‌‏‎ رو‏‎ !هان‌‏‎ كه‌‏‎ برآور‏‎ بانگ‌‏‎
كو؟‏‎ بيدار‏‎ زنده‌‏‎ زنده‌دار‏‎ شب‏‎ شب‏‎ اي‌‏‎
عشق‌‏‎ راي‌‏‎ بگو‏‎ چيست‌‏‎ !تابناك‌‏‎ خبر‏‎ وي‌‏‎
نه‌‏‎ ناي‌‏‎ اين‌‏‎ لب‏‎ بر‏‎ لب‏‎ و‏‎ فروبند‏‎ چشم‌‏‎
عشق‌‏‎ غوغاي‌‏‎ همدم‌‏‎ بردمي‌‏‎ نفسي‌‏‎ تا‏‎
(ص‌ 91‏‎)
نشانه‌‏‎ كه‌‏‎ كهن‌‏‎ شعر‏‎ از‏‎ چشمگير‏‎ نسبتا‏‎ استقبال‌هاي‌‏‎ از‏‎ غير‏‎
به‌ندرت‌‏‎ است‌ ، ‏‎ كلاسيك‌‏‎ شعر‏‎ با‏‎ شاعر‏‎ آشنايي‌‏‎ و‏‎ تاثر‏‎
چشم‌‏‎ به‌‏‎ نيز‏‎ كهن‌‏‎ فرهنگي‌‏‎ ميراث‌‏‎ به‌‏‎ دلبستگي‌‏‎ از‏‎ نشانه‌هايي‌‏‎
شعر‏‎ طريق‌‏‎ از‏‎ تاثيرپذيري‌‏‎ اين‌‏‎ بيشتر‏‎ شايد‏‎ كه‌‏‎ مي‌خورد‏‎
حي‌‏‎" ترجمه‌‏‎ كه‌‏‎ "بيدار‏‎ زنده‌‏‎" تركيب‏‎ مثل‌‏‎.‎باشد‏‎ شفيعي‌كدكني‌‏‎
است‌‏‎ اندلسي‌‏‎ طفيل‌‏‎ ابن‌‏‎ و‏‎ سينا‏‎ ابن‌‏‎ از‏‎ آثاري‌‏‎ در‏‎ "يقظان‌‏‎ بن‌‏‎
آن‌‏‎ دارد‏‎ اصل‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ آنچه‌‏‎ از‏‎ غير‏‎ مفهومي‌‏‎ در‏‎ مشرف‌‏‎ مريم‌‏‎ كه‌‏‎
:است‌‏‎ برده‌‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ را‏‎
بيداركو؟‏‎ زنده‌‏‎ زنده‌دار‏‎ شب‏‎ شب‏‎ اي‌‏‎
عشق‌‏‎ راي‌‏‎ بگو‏‎ چيست‌‏‎ !تابناك‌‏‎ خبر‏‎ وي‌‏‎
(ص‌91‏‎)
و‏‎ اشراق‌‏‎ شيخ‌‏‎ از‏‎ است‌‏‎ اثري‌‏‎ نام‌‏‎ كه‌‏‎ "سرخ‌‏‎ عقل‌‏‎" است‌‏‎ همچنين‌‏‎ و‏‎
مفهومي‌‏‎ زير‏‎ شعر‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ جبرئيل‌‏‎ يا‏‎ فعال‌‏‎ عقل‌‏‎ از‏‎ رمزي‌‏‎ تصويري‌‏‎
:است‌‏‎ شده‌‏‎ اراده‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ ديگر‏‎
شوم‌‏‎ شعله‌ور‏‎ جهان‌‏‎ سبز‏‎ بربام‌هاي‌‏‎
شبي‌‏‎ آورم‌‏‎ ركاب‏‎ زير‏‎ به‌‏‎ را‏‎ خورشيد‏‎
سرخ‌‏‎ عقل‌‏‎ خروشان‌‏‎ پيمبران‌‏‎ همچون‌‏‎
شبي‌‏‎ آورم‌‏‎ كتاب‏‎ فتنه‌‏‎ واژه‌هاي‌‏‎ از‏‎
(ص‌ 85‏‎)
كذامن‌‏‎" حلاج‌‏‎ به‌‏‎ منسوب‏‎ مشهور‏‎ شعر‏‎ به‌‏‎ اشاره‌‏‎ نيز‏‎ و‏‎
:"نجواگران‌‏‎"به‌نام‌‏‎ غزلي‌‏‎ برصدر‏‎ "بالصيف‌‏‎ مع‌تينن‌‏‎ يشربالراح‌‏‎
را‏‎ آئينه‌‏‎ بزن‌‏‎ بياسنگي‌‏‎ خاموشان‌‏‎ غوغاي‌‏‎
بيدارها‏‎ صورت‌‏‎ در‏‎ اينچنين‌‏‎ شكلم‌‏‎ خفته‌‏‎ من‌‏‎
كنم‌‏‎ مهمان‌‏‎ را‏‎ ابليس‌‏‎ كنم‌ ، ‏‎ عصيان‌‏‎ شبي‌‏‎ آخر‏‎
بارها‏‎ من‌‏‎ نوشيده‌ام‌‏‎ او‏‎ دست‌‏‎ از‏‎ آذرخش‌‏‎ خود‏‎
زن‌‏‎ افسرده‌‏‎ باور‏‎ در‏‎ بي‌باوران‌‏‎ خنده‌‏‎ اي‌‏‎
نارها‏‎ از‏‎ بيار‏‎ فصلي‌‏‎ آوران‌‏‎ نور‏‎ ناوك‌‏‎ وي‌‏‎
تندخو‏‎ اژدهاي‌‏‎ با‏‎ بنه‌‏‎ بزمي‌‏‎ مرا‏‎ شب‏‎ يك‌‏‎
رازها‏‎ راويان‌‏‎ از‏‎ بگو‏‎ رمزي‌‏‎ بزن‌‏‎ حرفي‌‏‎
(ص‌ 125‏‎)
اشاره‌‏‎ خود‏‎ شاعر‏‎ چنانكه‌‏‎ -"شكل‌‏‎ خفته‌‏‎" تركيب‏‎ شعر‏‎ همين‌‏‎ در‏‎
از‏‎ بعضي‌‏‎ در‏‎.‎مولوي‌‏‎ از‏‎ برگرفته‌‏‎ است‌‏‎ تعبيري‌‏‎ -‎مي‌كند‏‎
به‌‏‎ تناسب‏‎ عدم‌‏‎ نوعي‌‏‎ نظرم‌‏‎ به‌‏‎ غزل‌ها‏‎ واژه‌هاي‌‏‎ و‏‎ تركيبات‌‏‎
آنها‏‎ براي‌‏‎ موجهي‌‏‎ توجيه‌‏‎ شاعر‏‎ خود‏‎ نمي‌دانم‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌خورد‏‎ چشم‌‏‎
:مثلا‏‎ نه‌‏‎ يا‏‎ دارد‏‎
خاك‌‏‎ خوردگان‌‏‎ گره‌‏‎ گلوي‌‏‎
خاك‌‏‎ خوردگان‌‏‎ گره‌‏‎ گلوي‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ شايد‏‎
شبي‌‏‎ آورم‌‏‎ ناب‏‎ تغزل‌‏‎ از‏‎ فريادي‌‏‎
(ص‌ 85‏‎)
"خاك‌‏‎ گره‌خوردگان‌‏‎ يك‌‏‎" صورت‌‏‎ به‌‏‎ اين‌تركيبرا‏‎ اگر‏‎
است‌ ، ‏‎ "گلو‏‎" مضاف‌اليه‌‏‎ كه‌‏‎ "خاك‌‏‎ گره‌خوردگان‌‏‎"بخوانيم‌ ، ‏‎
با‏‎ كه‌‏‎ محصلي‌‏‎ مفهوم‌‏‎ نمي‌توان‌‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ پيدا‏‎ معنايي‌‏‎ اشكال‌‏‎
اگر‏‎ و‏‎ كرد‏‎ پيدا‏‎ آن‌‏‎ براي‌‏‎ باشد‏‎ همساز‏‎ تركيب‏‎ دستوري‌‏‎ ساختار‏‎
از‏‎ بخوانيم‌ ، ‏‎ "خاك‌‏‎ گره‌خوردگان‏‎ گلوي‌‏‎" صورت‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ تركيب‏‎
تركيب ، ‏‎ چون‌‏‎ مي‌شود‏‎ طرف‌‏‎ بر‏‎ آن‌‏‎ ايراد‏‎ نحوي‌‏‎ ساخت‌‏‎ ژرف‌‏‎ نظر‏‎
ساكن‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ گره‌خورده‌‏‎ گلويشان‌‏‎ كه‌‏‎ آنان‌‏‎" جمله‌‏‎ روساخت‌‏‎
و‏‎ مبهم‌‏‎ آن‌‏‎ مفهوم‌‏‎ صورت‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ اما‏‎.‎بود‏‎ خواهد‏‎ "خاك‌اند‏‎
به‌‏‎ نمي‌توان‌‏‎ مثلا‏‎ را‏‎ "گره‌خورده‌‏‎ گلوي‌‏‎" چون‌‏‎ مي‌شود‏‎ نارسا‏‎
علاوه‌‏‎ به‌‏‎.كرد‏‎ معني‌‏‎"خورده‌‏‎ گلوگره‌‏‎ در‏‎ ناله‌‏‎ يا‏‎ فرياد‏‎" معني‌‏‎
"آوردن‌‏‎ ناب‏‎ تغزل‌‏‎ از‏‎ فريادي‌‏‎"كه‌‏‎ مصراع‌دوم‌‏‎ با‏‎ آن‌‏‎ مناسبت‌‏‎
از‏‎" كه‌‏‎ است‌‏‎ آن‌‏‎ شاعر‏‎ منظور‏‎ ظاهرا‏‎.‎مي‌گردد‏‎ سست‌‏‎ باشد ، ‏‎
خاموش‌اند ، ‏‎ و‏‎ خورده‌‏‎ گلوگره‌‏‎ در‏‎ فريادشان‌‏‎ كه‌‏‎ كساني‌‏‎ گلوي‌‏‎
شاعر‏‎ مراد‏‎ منظوري‌ ، ‏‎ چنين‌‏‎ اگر‏‎ ".برآورم‌‏‎ ناب‏‎ تغزل‌‏‎ از‏‎ فريادي‌‏‎
منظور‏‎ برآوردن‌‏‎ از‏‎ ناتوان‌‏‎ مزبور‏‎ تركيب‏‎ ساختار‏‎ باشد‏‎ بوده‌‏‎
شاعر‏‎ طرف‌‏‎ از‏‎ زبان‌‏‎ در‏‎ را‏‎ دست‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ تصرفاتي‌‏‎ شايد‏‎.‎است‌‏‎
كتاب‏‎ غزل‌هاي‌‏‎ از‏‎ بسياري‌‏‎ زبان‌‏‎ وقتي‌‏‎ اما‏‎ شمرد ، ‏‎ مجاز‏‎ بتوان‌‏‎
تنگناي‌‏‎ احتمالا‏‎ جز‏‎ تصرف‌‏‎ براي‌‏‎ دليلي‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ فصيح‌‏‎ و‏‎ روان‌‏‎
زبان‌‏‎ حوزه‌‏‎ در‏‎ حداقل‌‏‎ موجهي‌‏‎ حجت‌‏‎ نيست‌ ، ‏‎ قافيه‌پردازي‌‏‎
من‌‏‎ را‏‎ خرده‌گيري‌ها‏‎ اين‌‏‎ ذكر‏‎.‎يافت‌‏‎ آن‌‏‎ براي‌‏‎ نمي‌توان‌‏‎
و‏‎ استعداد‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ شاعري‌‏‎ تا‏‎ مي‌دانم‌‏‎ واجب‏‎ مخصوصا‏‎
بخصوص‌‏‎ كنم‌‏‎ حساس‌‏‎ زبان‌‏‎ سلامت‌‏‎ به‌‏‎ ندارم‌‏‎ ترديدي‌‏‎ او‏‎ ظرفيت‌هاي‌‏‎
تصرفات‌‏‎ لزوم‌‏‎ عاطفي‌‏‎ و‏‎ روحي‌‏‎ يا‏‎ شناسانه‌‏‎ زيبايي‌‏‎ توضيحي‌‏‎ وقتي‌‏‎
.باشد‏‎ نكرده‌‏‎ ايجاب‏‎ را‏‎ زباني‌‏‎
تر‏‎
تازيانه‌اش‌‏‎ كف‌‏‎ در‏‎ تر‏‎ و‏‎ بود‏‎ گرفته‌‏‎ مست‌‏‎
شبانه‌اش‌‏‎ تپش‌‏‎ در‏‎ گمرهي‌‏‎ سوار‏‎ مثل‌‏‎
رسيد‏‎ راه‌‏‎ از‏‎ ويرانگرش‌‏‎ آتش‌‏‎ زنان‌‏‎ چرخ‌‏‎
زبانه‌اش‌‏‎ كشش‌‏‎ در‏‎ مرا‏‎ فروكشد‏‎ كه‌‏‎ تا‏‎
ص‌ 96‏‎
خوشبختانه‌‏‎ كه‌‏‎ آوردم‌‏‎ وزنش‌‏‎ پريشاني‌‏‎ خاطر‏‎ به‌‏‎ را‏‎ سوم‌‏‎ مصراع‌‏‎
اول‌‏‎ مصراع‌‏‎ در‏‎ "تر‏‎" كلمه‌‏‎ اما‏‎.است‌‏‎ كتاب‏‎ نادر‏‎ نمونه‌هاي‌‏‎ از‏‎
آن‌‏‎ از‏‎ را‏‎ "جلد‏‎ و‏‎ چابك‌‏‎" معني‌‏‎ شاعر‏‎ ظاهرا‏‎ دارد؟‏‎ معني‌‏‎ چه‌‏‎
اين‌‏‎ در‏‎ معنايي‌‏‎ نقشي‌‏‎ كلمه‌‏‎ اين‌‏‎ واقعا‏‎ اما‏‎.است‌‏‎ كرده‌‏‎ اراده‌‏‎
است‌؟‏‎ وزن‌‏‎ كردن‌‏‎ پر‏‎ حضورش‌‏‎ دليل‌‏‎ تنها‏‎ يا‏‎ مي‌كند‏‎ ايفا‏‎ مصراع‌‏‎
.بزند‏‎ داد‏‎ را‏‎ خود‏‎ بودن‌‏‎ زائد‏‎ نبايد‏‎ هم‌‏‎ حشو‏‎
كنم‌‏‎ آسان‌‏‎ را‏‎ آئينه‌‏‎
عاقبت‌‏‎ شاهراهت‌‏‎ در‏‎ كنم‌‏‎ آسان‌‏‎ را‏‎ آئينه‌‏‎
عاقبت‌‏‎ ماهت‌‏‎ باران‌‏‎ از‏‎ آئينه‌‏‎ شود‏‎ پر‏‎ تا‏‎
(ص‌ 105‏‎)
"آئينه‌‏‎ كردن‌‏‎ آسان‌‏‎" از‏‎ قبولي‌‏‎ قابل‌‏‎ تفسير‏‎ نتوانستم‌‏‎ من‌‏‎
كردن‌‏‎ آسان‌‏‎ و‏‎ ماه‌‏‎ باران‌‏‎ از‏‎ آئينه‌‏‎ پرشدن‌‏‎ ميان‌‏‎ آيا‏‎.‎دريابم‌‏‎
اول‌‏‎ دفتر‏‎ شعر‏‎ آخرين‌‏‎ كه‌‏‎ غزل‌‏‎ اين‌‏‎ دارد؟‏‎ وجود‏‎ ارتباطي‌‏‎ آئينه‌‏‎
در‏‎ را‏‎ معماوار‏‎ ابهام‌‏‎ من‌‏‎.‎است‌‏‎ ابهام‌‏‎ از‏‎ سرشار‏‎ است‌‏‎ كتاب‏‎
:كنيد‏‎ دقت‌‏‎ غزل‌‏‎ اين‌‏‎ ديگر‏‎ بيت‌‏‎ سه‌‏‎ به‌‏‎.‎نمي‌پسندم‌‏‎ غزل‌‏‎
كن‌‏‎ پرواز‏‎ بيا‏‎ سو‏‎ اين‌‏‎ طنازها‏‎ آيت‌‏‎ اي‌‏‎
عاقبت‌‏‎ سياهت‌‏‎ نور‏‎ در‏‎ كرد‏‎ خواهم‌‏‎ پرواز‏‎
آينه‌اي‌‏‎ رخشان‌ترين‌‏‎ شعله‌ور‏‎ بوته‌هاي‌‏‎ در‏‎
عاقبت‌‏‎ گناهت‌‏‎ هرم‌‏‎ مرا‏‎ مي‌سوزد‏‎ يكبار‏‎
آينه‌‏‎ و‏‎ بلور‏‎ مثل‌‏‎ مي‌كني‌‏‎ گل‌‏‎ من‌‏‎ جان‌‏‎ در‏‎
عاقبت‌‏‎ نگاهت‌‏‎ من‌‏‎ از‏‎ مگر‏‎ مي‌خواهد‏‎ ديوانه‌‏‎
كه‌‏‎ بگويد‏‎ مي‌خواهد‏‎ شاعر‏‎ و‏‎ است‌‏‎ ابليس‌‏‎ شعر‏‎ اين‌‏‎ مخاطب‏‎ آيا‏‎
است‌‏‎ آن‌‏‎ محرك‌‏‎ ابليس‌‏‎ كه‌‏‎ گناه‌‏‎ وسوسه‌‏‎ تسليم‌‏‎ روز‏‎ يك‌‏‎ عاقبت‌‏‎
از‏‎ رباعي‌‏‎ يك‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ "نورسياه‌‏‎" به‌‏‎ توجه‌‏‎ با‏‎ خواهدشد؟‏‎
به‌‏‎ را‏‎ "نورسياه‌‏‎" عين‌القضااين‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ آمده‌‏‎ بستي‌‏‎ ابوالحسن‌‏‎
مظهر‏‎ كه‌‏‎ "نورمحمدي‌‏‎" مقابل‌‏‎ در‏‎ مي‌داند‏‎ ابليس‌‏‎ مظهر‏‎ تفصيل‌‏‎
كه‌‏‎ بخصوص‌‏‎ نيست‌‏‎ بيراه‌‏‎ چندان‌‏‎ تفسير‏‎ اين‌‏‎ است‌ ، ‏‎ (ص‌‏‎)‎محمد‏‎ حضرت‌‏‎
و‏‎ ابليسي‌‏‎ نورسياه‌‏‎ ديگر‏‎ عين‌القضامظهر‏‎ هم‌‏‎ را‏‎ "ماه‌‏‎"
ديگر‏‎ طرف‌‏‎ از‏‎ و‏‎ مي‌شمارد‏‎ محمدي‌‏‎ نورسفيد‏‎ مظهر‏‎ را‏‎ خورشيد‏‎
مفاهيم‌‏‎ ميان‌‏‎ هماهنگي‌‏‎.‎دارد‏‎ ارتباط‏‎ گناه‌‏‎ با‏‎ نيز‏‎ ابليس‌‏‎
بيشتر‏‎ نيز‏‎ "گناهت‌‏‎ هرم‌‏‎" و‏‎ "سياهت‌‏‎ نور‏‎" ‎‏‏،‏‎"ماهت‌‏‎ باران‌‏‎" رمزي‌‏‎
در‏‎ نيز‏‎ "طنازها‏‎ آيت‌‏‎" چنانكه‌‏‎ مي‌كند‏‎ اشاره‌‏‎ تاويل‌‏‎ صحت‌‏‎ بر‏‎
از‏‎ ناشي‌‏‎ نيز‏‎ شعر‏‎ ابهام‌‏‎ آيا‏‎است‌‏‎ تاويل‌‏‎ قابل‌‏‎ جهت‌‏‎ همان‌‏‎
است‌؟‏‎ شعر‏‎ در‏‎ مطرح‌‏‎ معنايي‌‏‎ زمينه‌‏‎ به‌‏‎ اعتراف‌‏‎ موانع‌‏‎
داغ‌‏‎ مهتاب‏‎ خوشه‌‏‎
بركردم‌‏‎ ماه‌‏‎ فراسوي‌‏‎ پياله‌‏‎ شبي‌‏‎
كردم‌‏‎ تر‏‎ داغ‌‏‎ مهتاب‏‎ خوشه‌‏‎ به‌‏‎ لبي‌‏‎
( ص‌108‏‎)
رود ، ‏‎ انتظار‏‎ "مهتاب‏‎ باده‌‏‎" از‏‎ كردن‌‏‎ تر‏‎ لب‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ واضح‌‏‎ خيلي‌‏‎
كردم‌؟‏‎ تر‏‎ لب‏‎ "مهتاب‏‎ خوشه‌‏‎" به‌‏‎:است‌‏‎ گفته‌‏‎ شاعر‏‎ چرا‏‎ اما‏‎
تسامح‌‏‎ دليل‌‏‎ شاعر‏‎ بي‌تجربگي‌‏‎ كه‌‏‎ كرد‏‎ حكم‌‏‎ آساني‌‏‎ به‌‏‎ مي‌شود‏‎
هميشه‌‏‎ حكم‌‏‎ اين‌‏‎ اما‏‎ است‌‏‎ كلمات‌‏‎ همنشيني‌‏‎ تناسب‏‎ رعايت‌‏‎ از‏‎ او‏‎
غزل‌هاي‌‏‎ از‏‎ بسياري‌‏‎بود‏‎ نخواهد‏‎ تامل‌‏‎ روي‌‏‎ از‏‎ و‏‎ منصفانه‌‏‎
و‏‎ پخته‌‏‎ بياني‌‏‎ و‏‎ زبان‌‏‎ از‏‎ هم‌‏‎ شناور ، ‏‎ ساحل‌هاي‌‏‎ مجموعه‌‏‎
خيال‌هاي‌‏‎ و‏‎ تجربه‌ها‏‎ با‏‎ هم‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ برخوردار‏‎ شورانگيز‏‎
دشواري‌‏‎ به‌‏‎ روي‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎.‎است‌‏‎ متناسب‏‎ زن‌‏‎ يك‌‏‎ مقام‌‏‎ در‏‎ شاعري‌‏‎
انتظارستيزي‌‏‎ بخصوص‌‏‎ و‏‎ غزل‌ها‏‎ اين‌‏‎ ابهام‌هاي‌‏‎ مي‌توان‌‏‎
شاعر‏‎ سهل‌انگاري‌‏‎ از‏‎ ناشي‌‏‎ را‏‎ معاني‌‏‎ و‏‎ تصويرها‏‎ از‏‎ پاره‌اي‌‏‎
و‏‎ غزل‌ها‏‎ با‏‎.‎كرد‏‎ خرده‌گيري‌ها‏‎ دستمايه‌‏‎ را‏‎ آنها‏‎ و‏‎ دانست‌‏‎
با‏‎ مي‌بايست‌‏‎ "شناور‏‎ ساحل‌هاي‌‏‎" مجموعه‌‏‎ ديگر‏‎ شعرهاي‌‏‎ نيز‏‎
تامل‌آميزي‌‏‎ احتياط‏‎ چنين‌‏‎ با‏‎ اگر‏‎.‎كرد‏‎ برخورد‏‎ بيشتر‏‎ احتياط‏‎
گسترده‌‏‎ بسيار‏‎ ايرادگيري‌‏‎ مجال‌‏‎ نشويم‌‏‎ مواجه‌‏‎ شعرها‏‎ اين‌‏‎ با‏‎
و‏‎ تجربه‌ها‏‎ با‏‎ كتاب‏‎ اين‌‏‎ غزل‌هاي‌‏‎ از‏‎ بعضي‌‏‎ فضاي‌‏‎.‎مي‌شود‏‎
ميان‌‏‎ ارتباطهاي‌‏‎ و‏‎ تناسبها‏‎ كشف‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ غريبه‌‏‎ ما‏‎ عادت‌هاي‌‏‎
زديم‌‏‎ مثال‌‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ مصراعي‌‏‎است‌‏‎ تامل‌‏‎ و‏‎ دقت‌‏‎ مستلزم‌‏‎ آن‌‏‎ اشياء‏‎
گونه‌هاي‌‏‎ اما‏‎ كرد‏‎ قرائت‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ هم‌‏‎ ديگر‏‎ گونه‌‏‎ چند‏‎ به‌‏‎
شراب‏‎" تشبيهي‌‏‎ تركيب‏‎مي‌كند‏‎ پيدا‏‎ نحوي‌‏‎ ايراد‏‎ ديگر‏‎
.شده‌است‌‏‎ برده‌‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ "پيكرتراش‌‏‎" شعر‏‎ در‏‎"ماه‌‏‎ كف‌آلود‏‎
به‌‏‎ پياله‌‏‎ مثل‌‏‎ شعر ، ‏‎ اصلي‌‏‎ عناصر‏‎ همه‌‏‎ مشرف‌‏‎ مريم‌‏‎ شعر‏‎ در‏‎ (‎‎‏‏6‏‎)
باده‌‏‎" تشبيهي‌‏‎ تركيب‏‎ انتظار‏‎ كردن‌ ، ‏‎ تر‏‎ بركردن‌ ، لب‏‎ ماه‌‏‎ سوي‌‏‎
پيدا‏‎ حضور‏‎ "مهتاب‏‎ خوشه‌‏‎" چرا‏‎ اما‏‎ مي‌كند‏‎ تقويت‌‏‎ را‏‎ "مهتاب‏‎
است‌؟‏‎ كرده‌‏‎
خلاف‌‏‎ بر‏‎ را‏‎ خواننده‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آن‌‏‎ براي‌‏‎ تركيب‏‎ اين‌‏‎ آيا‏‎
غافلگير‏‎ ستيز‏‎ عادت‌‏‎ تركيبي‌‏‎ با‏‎ كلام‌ ، ‏‎ كلي‌‏‎ بافت‌‏‎ از‏‎ انتظارش‌‏‎
است‌ ، ‏‎ بوده‌‏‎ ميان‌‏‎ در‏‎ مقصودي‌‏‎ چنين‌‏‎ اگر‏‎ وادارد؟‏‎ تامل‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ كند‏‎
يا‏‎ مقبول‌‏‎ خواننده‌‏‎ نظر‏‎ از‏‎ مقصودي‌‏‎ چنين‌‏‎ اينكه‌‏‎ از‏‎ جدا‏‎
در‏‎.‎است‌‏‎ موفق‌‏‎ خود‏‎ مقصود‏‎ برآوردن‌‏‎ در‏‎ شاعر‏‎ باشد ، ‏‎ نامقبول‌‏‎
ابهام‌‏‎ به‌‏‎ منجر‏‎ كه‌‏‎ عادت‌ستيزي‌هايي‌‏‎ چنين‌‏‎ غزل‌‏‎ اين‌‏‎ تمامي‌‏‎
دشواري‌‏‎ و‏‎ خواننده‌‏‎ پرسش‌هاي‌‏‎ افزوني‌‏‎ و‏‎ شعر‏‎ فضاي‌‏‎ بيشتر‏‎
غزل‌‏‎ اين‌‏‎ ابيات‌‏‎ بقيه‌‏‎ در‏‎.است‌‏‎ آشكار‏‎ مي‌شود ، ‏‎ متن‌‏‎ با‏‎ ارتباط‏‎
مبهم‌‏‎ فضاي‌‏‎ ايجاد‏‎ به‌‏‎ "اخگران‌‏‎ سياه‌‏‎" نام‌‏‎ با‏‎ هم‌‏‎ عنوانش‌‏‎ كه‌‏‎
:كنيد‏‎ تامل‌‏‎ مي‌كند ، ‏‎ كمك‌‏‎ آن‌‏‎
زنداني‌‏‎ ماهيان‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ غروب‏‎
كردم‌‏‎ گذر‏‎ گردابها‏‎ تيره‌‏‎ عمق‌‏‎ ز‏‎
تشويشم‌‏‎ اندام‌هاي‌‏‎ بوته‌‏‎ وراي‌‏‎
كردم‌‏‎ سفر‏‎ نيزه‌ها‏‎ سر‏‎ تبسم‌‏‎ سوي‌‏‎
رفت‌‏‎ بايد‏‎ ديوانه‌وار‏‎ كه‌‏‎ گفت‌‏‎ بود‏‎ كه‌‏‎
كردم‌‏‎ حذر‏‎ شب‏‎ داغ‌‏‎ نفس‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ مرا‏‎
مي‌پيچيد‏‎ درد‏‎ جام‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ ستاره‌‏‎
كردم‌‏‎ در‏‎ به‌‏‎ پيكرش‌‏‎ از‏‎ عافيت‌‏‎ لباس‌‏‎
مي‌لرزيد‏‎ ماه‌‏‎ امواج‌‏‎ در‏‎ بريده‌‏‎ سري‌‏‎
كردم‌‏‎ سحر‏‎ خون‌‏‎ مرداب‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ دگر‏‎ شبي‌‏‎
و‏‎ تصويرها‏‎ كلمات‌ ، ‏‎ غزل‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ مي‌شود‏‎ ديده‌‏‎ چنانكه‌‏‎
بوته‌‏‎ گرداب ، ‏‎ زنداني‌ ، ‏‎ ماهيان‌‏‎ داغ‌ ، ‏‎ مهتاب‏‎ مانند‏‎ تركيبهايي‌‏‎
ستاره‌ ، ‏‎ شب ، ‏‎ داغ‌‏‎ سرنيزه‌ها ، نفس‌‏‎ تبسم‌‏‎ تشويش‌ ، ‏‎ اندام‌هاي‌‏‎
خون‌ ، ‏‎ مرداب‏‎ ماه‌ ، ‏‎ امواج‌‏‎ سربريده‌ ، ‏‎ عافيت‌ ، ‏‎ لباس‌‏‎ درد ، ‏‎ جام‌‏‎
كه‌‏‎ را‏‎ جمله‌هايي‌‏‎ مفهوم‌‏‎ همين‌ها‏‎ و‏‎ است‌‏‎ برانگيز‏‎ پرسش‌‏‎ همه‌‏‎
كه‌‏‎ مبهمي‌‏‎ فضاي‌‏‎.كرده‌اند‏‎ پرسش‌انگيز‏‎ نيز‏‎ نشسته‌اند‏‎ آن‌‏‎ در‏‎
و‏‎ رمزي‌‏‎ تركيبهاي‌‏‎ و‏‎ كلمات‌‏‎ اين‌‏‎ طريق‌‏‎ از‏‎ غزل‌ها‏‎ اين‌‏‎ در‏‎
به‌ناچار‏‎ و‏‎ است‌‏‎ مه‌آلود‏‎ و‏‎ ابري‌‏‎ مي‌آيد ، ‏‎ پديد‏‎ استعاري‌‏‎
آسماني‌‏‎ در‏‎ تمام‌‏‎ ماهي‌‏‎ مثل‌‏‎است‌‏‎ عادت‌ستيز‏‎ و‏‎ برانگيز‏‎ تاويل‌‏‎
اين‌‏‎ رويايي‌‏‎ فضاي‌‏‎ در‏‎ غريبي‌‏‎ زيبايي‌‏‎ پاره‌پاره‌ ، ‏‎ ابر‏‎ از‏‎ پر‏‎
لذتي‌‏‎ به‌‏‎ تماشا‏‎ كه‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ و‏‎ مي‌نمايد‏‎ لحظه‌اي‌‏‎ شعرها‏‎
اين‌‏‎ در‏‎.مي‌شود‏‎ پنهان‌‏‎ و‏‎ مي‌پوشد‏‎ روي‌‏‎ شود ، ‏‎ نائل‌‏‎ سيراب‏‎
قافيه‌‏‎ و‏‎ وزن‌‏‎ در‏‎ غالبا‏‎ را‏‎ كلاسيك‌‏‎ شعر‏‎ حضور‏‎ غزل‌ها‏‎
همان‌‏‎ بعداز‏‎ كه‌‏‎ غزلي‌‏‎.‎نيست‌‏‎ قديمي‌‏‎ نگاهي‌‏‎ نگاه‌‏‎.‎مي‌بينيم‌‏‎
.است‌‏‎ دست‌‏‎ همين‌‏‎ از‏‎ نيز‏‎ است‌‏‎ آمده‌‏‎ بالا‏‎ غزل‌‏‎
شدم‌‏‎ نور‏‎ رود‏‎ تسليم‌‏‎ و‏‎ كردم‌‏‎ سلام‌‏‎
شدم‌‏‎ بي‌عبور‏‎ مرز‏‎ از‏‎ ثانيه‌‏‎ عبور‏‎
روييد‏‎ سبك‌‏‎ شبنمي‌‏‎ تنم‌‏‎ انهدام‌‏‎ در‏‎
شدم‌‏‎ صور‏‎ صفير‏‎ سنگي‌‏‎ تلاطم‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎
دارم‌‏‎ دوستت‌‏‎ آهنگ‌‏‎ از‏‎ سبك‌تر‏‎ افق‌‏‎
شدم‌‏‎ نور‏‎ سمت‌‏‎ به‌‏‎ كشيدم‌‏‎ بال‌‏‎ روي‌‏‎ به‌‏‎
آتش‌‏‎ يخ‌‏‎ حفره‌هاي‌‏‎ از‏‎ دلم‌‏‎ در‏‎ چكيده‌‏‎
شدم‌‏‎ صبور‏‎ تني‌‏‎ آتش‌‏‎ آستانه‌‏‎ در‏‎
زد‏‎ پر‏‎ ستاره‌اي‌‏‎ اشكم‌‏‎ جاده‌‏‎ سوي‌‏‎ دو‏‎
شدم‌‏‎ دور‏‎ تو‏‎ از‏‎ تنهايي‌‏‎ پيچك‌‏‎ بوي‌‏‎ به‌‏‎
(ص‌ 109‏‎)
نگاه‌‏‎ و‏‎ ذهن‌‏‎ كه‌‏‎ دست‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ غزل‌هايي‌‏‎ سوررئاليستي‌‏‎ فضاي‌‏‎
سبب‏‎ رادارد ، ‏‎ لازم‌‏‎ غريزي‌‏‎ توانايي‌‏‎ آن‌‏‎ آوردن‌‏‎ پديد‏‎ در‏‎ شاعر‏‎
اين‌‏‎.‎نگردد‏‎ ميسر‏‎ سرعت‌‏‎ به‌‏‎ آن‌‏‎ با‏‎ سريع‌‏‎ ارتباط‏‎ كه‌‏‎ مي‌شود‏‎
شعر‏‎ خواندن‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ كساني‌‏‎ اگرچه‌‏‎ مشرف‌‏‎ مريم‌‏‎ شعر‏‎ از‏‎ جنبه‌‏‎
عدم‌‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ محظوظ‏‎ سطح‌‏‎ در‏‎ تنها‏‎ كرده‌اند‏‎ عادت‌‏‎ كلاسيك‌‏‎
ملول‌‏‎ شعر‏‎ خواندن‌‏‎ از‏‎ را‏‎ آنان‌‏‎ شعر‏‎ مبهم‌‏‎ فضاي‌‏‎ در‏‎ ورود‏‎
در‏‎ تامل‌‏‎ حوصله‌‏‎ و‏‎ فرصت‌‏‎ بيشتر‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ كساني‌‏‎ اما‏‎ نمي‌كند ، ‏‎
طريق‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ و‏‎ برمي‌انگيزد‏‎ آن‌‏‎ خواندن‌‏‎ مكرر‏‎ به‌‏‎ دارند‏‎ شعر‏‎
مانع‌‏‎ تا‏‎ مي‌كند‏‎ پنهان‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ زيبايي‌‏‎ از‏‎ بخشي‌‏‎ هميشه‌‏‎ شعر‏‎
مريم‌‏‎ غزل‌هاي‌‏‎ از‏‎ پاره‌اي‌‏‎ در‏‎گردد‏‎ آن‌‏‎ سريع‌‏‎ شدن‌‏‎ عادي‌‏‎
تاثير‏‎ هم‌‏‎ و‏‎ سعدي‌‏‎ جذاب‏‎ و‏‎ روان‌‏‎ زبان‌‏‎ تاثير‏‎ هم‌‏‎ مشرف‌‏‎
مه‌آلود‏‎ فضاي‌‏‎ نيز‏‎ و‏‎ ديد‏‎ مي‌توان‌‏‎ را‏‎ حافظ‏‎ و‏‎ مولوي‌‏‎ فضاسازي‌‏‎
:را‏‎ شاملو‏‎ و‏‎ نيما‏‎ شعرهاي‌‏‎ از‏‎ بعضي‌‏‎ غريب‏‎ و‏‎
بود‏‎ نمايان‌‏‎ تازه‌‏‎ ماه‌‏‎ ايوان‌‏‎ از‏‎ و‏‎ مي‌گذشتم‌‏‎
بود‏‎ عريان‌‏‎ و‏‎ گزيده‌‏‎ تب‏‎ سياهي‌ها‏‎ درون‌‏‎ شب‏‎
خون‌‏‎ از‏‎ شكفت‌‏‎ دشنه‌‏‎ مرغ‌‏‎ چند ، ‏‎ خشكي‌‏‎ شاخه‌‏‎ روي‌‏‎
بود‏‎ هراسان‌‏‎ و‏‎ عميق‌‏‎ شب‏‎ مي‌كرد ، ‏‎ صدا‏‎ تشنه‌‏‎ باد‏‎
رسيدن‌ها‏‎ تمام‌‏‎ در‏‎ سرگردان‌‏‎ قبيله‌‏‎ آن‌‏‎
بود‏‎ انسان‌‏‎ سلاله‌‏‎ از‏‎ پرورد ، ‏‎ خون‌‏‎ ستاره‌‏‎ آن‌‏‎
نپرسيدن‌‏‎ گلوي‌‏‎ در‏‎ مي‌بست‌‏‎ گره‌‏‎ كه‌‏‎ پرسشي‌‏‎
!بود‏‎ آسان‌‏‎ چه‌‏‎ كه‌‏‎ وه‌‏‎ و‏‎ سخت‌‏‎ مي‌خورد‏‎ ترك‌‏‎ كه‌‏‎ پاسخي‌‏‎
بي‌حاصل‌‏‎ خسته‌‏‎ خاك‌‏‎ ياراني‌‏‎ تشنه‌‏‎ خاك‌‏‎
بود‏‎ نمايان‌‏‎ كهنه‌‏‎ ماه‌‏‎ چشمت‌‏‎ در‏‎ و‏‎ مي‌گذشتي‌‏‎
(ص‌ 118‏‎)
مشرف‌‏‎ مريم‌‏‎ غزل‌هاي‌‏‎ از‏‎ بسياري‌‏‎ بگذريم‌‏‎ كه‌‏‎ غزل‌ها‏‎ اين‌‏‎ از‏‎
و‏‎ غزل‌ها‏‎ گونه‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ بعد‏‎ زماني‌‏‎ در‏‎ مي‌بايست‌‏‎ احتمالا‏‎ كه‌‏‎
و‏‎ بافت‌‏‎ باشد ، از‏‎ شده‌‏‎ سروده‌‏‎ وي‌‏‎ غزل‌سرايي‌‏‎ اوليه‌‏‎ تجربه‌هاي‌‏‎
و‏‎ است‌‏‎ برخوردار‏‎ ملايم‌تر‏‎ ابهامي‌‏‎ و‏‎ استوارتر‏‎ ساختي‌‏‎
در‏‎ يا‏‎ كند‏‎ سرگردان‌‏‎ عميق‌‏‎ ابهامي‌‏‎ در‏‎ بي‌آنكه‌‏‎ را‏‎ خواننده‌‏‎
زيبايي‌شناسي‌‏‎ لذت‌‏‎ از‏‎ سازد ، ‏‎ سنت‌رها‏‎ آشناي‌‏‎ كوچه‌هاي‌‏‎
عادت‌ستيزي‌‏‎ كه‌‏‎ غزل‌ها‏‎ اين‌‏‎.‎مي‌سازد‏‎ برخوردار‏‎ معتدلي‌‏‎
و‏‎ امروز‏‎ شعر‏‎ با‏‎ آشنا‏‎ خواننده‌‏‎ معقول‌‏‎ انتظار‏‎ با‏‎ را‏‎ ملايمي‌‏‎
.است‌‏‎ كتاب‏‎ اين‌‏‎ غزل‌هاي‌‏‎ بهترين‌‏‎ از‏‎ مي‌سازد ، ‏‎ هماهنگ‌‏‎ ديروز‏‎
ص‌‏‎) ناگهان‌‏‎ و‏‎ رگان‌‏‎ در‏‎ (ص‌ 110‏‎) خاموشي‌‏‎ زبان‌‏‎ با‏‎ غزل‌هاي‌‏‎
از‏‎ (‎ص‌192‏‎)‎ آينه‌‏‎ عين‌‏‎ (‎ص‌136‏‎) تابدار‏‎ تنوره‌هاي‌‏‎ (‎‏‏185‏‎
...و‏‎ (‎ص‌228‏‎)‎ برهنه‌‏‎ خورشيدهاي‌‏‎ (ص‌202‏‎)‎ بي‌برگ‌‏‎ پلك‌هاي‌‏‎
.است‌‏‎ دست‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎
چشمگير‏‎ بسامد‏‎ با‏‎ مشرف‌‏‎ مريم‌‏‎ غزل‌هاي‌‏‎ به‌‏‎ اجمالي‌‏‎ درنگاهي‌‏‎
دريا ، ‏‎ مهتاب ، ‏‎ ماه‌ ، ‏‎ ستاره‌ ، ‏‎ موج‌ ، ‏‎ آب ، ‏‎ نور ، ‏‎ آينه‌ ، ‏‎ واژه‌هاي‌‏‎
رود ، ‏‎ شهاب ، ‏‎ ابر ، آذرخش‌ ، ‏‎ سحر ، ‏‎ باران‌ ، ‏‎ عطر ، ‏‎ پيچك‌ ، ‏‎ ساحل‌ ، ‏‎
اين‌‏‎ را‏‎ او‏‎ شعر‏‎ فضاي‌‏‎.‎مي‌شويم‌‏‎ مواجه‌‏‎ عشق‌‏‎ و‏‎ آتش‌ ، آفتاب‏‎
و‏‎ عاطفي‌‏‎ هيجان‌‏‎ و‏‎ شور‏‎ و‏‎ روشني‌‏‎ و‏‎ نور‏‎ از‏‎ سرشار‏‎ واژه‌ها‏‎
را‏‎ افسردگي‌‏‎ و‏‎ اندوه‌‏‎ و‏‎ غم‌‏‎ سيماي‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ كرده‌‏‎ اميد‏‎ و‏‎ شادي‌‏‎
بر‏‎ تسلط‏‎.‎مي‌بينيم‌‏‎ مبهم‌‏‎ و‏‎ محو‏‎ واژه‌ها‏‎ اين‌‏‎ هاله‌‏‎ در‏‎ بيشتر‏‎
آشنايي‌‏‎ و‏‎ جسارت‌آميز‏‎ گاه‌‏‎ هيجاني‌‏‎ و‏‎ شور‏‎ و‏‎ روان‌‏‎ طبع‌‏‎ وزن‌ ، ‏‎
را‏‎ "شناور‏‎ ساحل‌هاي‌‏‎" مجموعه‌‏‎ صاحب‏‎ نو ، ‏‎ و‏‎ كهن‌‏‎ شعر‏‎ با‏‎
از‏‎ يكي‌‏‎ شمار‏‎ در‏‎ متنوع‌تر‏‎ تجربه‌هاي‌‏‎ با‏‎ همراه‌‏‎ مي‌تواند‏‎
مجموعه‌‏‎ اولين‌‏‎ بي‌ترديد‏‎.‎دهد‏‎ قرار‏‎ معاصر‏‎ خوب‏‎ غزل‌سرايان‌‏‎
كه‌‏‎ دهد‏‎ دست‌‏‎ فرصتي‌‏‎ اميدوارم‌‏‎.‎است‌‏‎ درخشاني‌‏‎ طليعه‌‏‎ نيز‏‎ او‏‎ شعر‏‎
به‌‏‎ كه‌‏‎ شعرهايي‌‏‎ ;كنم‌‏‎ تامل‌‏‎ نيز‏‎ مجموعه‌‏‎ اين‌‏‎ نو‏‎ شعرهاي‌‏‎ در‏‎
هيجان‌هاي‌‏‎ و‏‎ شور‏‎ براي‌‏‎ ظرفي‌‏‎ كه‌‏‎ غزل‌ها‏‎ كنار‏‎ در‏‎ مي‌رسد‏‎ نظر‏‎
او‏‎ تاثرات‌‏‎ و‏‎ تاملات‌‏‎ و‏‎ انديشه‌ها‏‎ ظرف‌‏‎ است‌ ، ‏‎ شده‌‏‎ شاعر‏‎ عاطفي‌‏‎
.است‌‏‎ انسان‌‏‎ و‏‎ هستي‌‏‎ درباره‌‏‎
:ها‏‎ پانوشت‌‏‎
به‌‏‎ نيابي‌‏‎ باز‏‎ /عشق‌‏‎ سوداي‌‏‎ شيوه‌‏‎ برد‏‎ پي‌‏‎ كجا‏‎ عقل‌‏‎:‎عطار‏‎ -‎‎‏‏5‏‎
(ص‌358‏‎ عطار‏‎ ديوان‌‏‎) عشق‌‏‎ معماي‌‏‎ سر‏‎ عقل‌‏‎
ز‏‎ آمد‏‎ بر‏‎ باز‏‎ /عشق‌‏‎ آمدعنقاي‌‏‎ قاف‌‏‎ كوه‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ باز‏‎:‎مولوي‌‏‎
(شمس‌ 133/3‏‎ كليات‌‏‎)‎ عشق‌‏‎ هيهاي‌‏‎ و‏‎ نعره‌‏‎ جان‌‏‎
شراب‏‎ پاشيده‌ام‌‏‎ /اوست‌‏‎ در‏‎ شستشو‏‎ وسوسه‌‏‎ كه‌‏‎ پيكرت‌‏‎ بر‏‎ -‎‎‏‏6‏‎
را‏‎ ماه‌‏‎ كف‌آلود‏‎

نيست‌‏‎ بي‌سابقه‌‏‎ هم‌‏‎ چندان‌‏‎ شعر‏‎ شدن‌‏‎ عاميانه‌‏‎


"داشت‌؟‏‎ مي‌توان‌‏‎ برخوردي‌‏‎ چه‌‏‎ امروز‏‎ شعر‏‎ با‏‎" به‌‏‎ پاسخي‌‏‎
شعر‏‎ مخاطبان‌‏‎ به‌‏‎ شاعران‌‏‎ تعداد‏‎ نسبت‌‏‎
شعر‏‎ خوانندگان‌‏‎ از‏‎ شاعران‌‏‎ تعداد‏‎ درواقع‌‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ معكوس‌‏‎
!است‌‏‎ بيشتر‏‎
:اشاره‌‏‎
ادامه‌‏‎ را‏‎ "ندارد‏‎ مخاطب‏‎ امروز‏‎ شعر‏‎ چرا‏‎" سئوال‌‏‎ بخواهيم‌‏‎ اگر‏‎
مي‌توان‌‏‎ برخوردي‌‏‎ چگونه‌‏‎ امروز‏‎ شعر‏‎ با‏‎" پرسيد‏‎ بايد‏‎ دهيم‌ ، ‏‎
و‏‎ نظريات‌‏‎ اول‌‏‎ سئوال‌‏‎ به‌‏‎ پاسخ‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ همچنان‌‏‎ ؟‏‎"داشت‌‏‎
هم‌‏‎ دوم‌‏‎ پرسش‌‏‎ پاسخ‌‏‎ شد ، ‏‎ مطرح‌‏‎ مختلفي‌‏‎ و‏‎ گوناگون‌‏‎ ديدگاههاي‌‏‎
.بود‏‎ خواهد‏‎ برخوردار‏‎ تنوع‌‏‎ از‏‎
صحه‌‏‎ ضمن‌‏‎ برخي‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ پرسشي‌‏‎ "ندارد‏‎ مخاطب‏‎ امروز‏‎ شعر‏‎ چرا‏‎"
ديگر‏‎ طيف‌‏‎ و‏‎ نماياندند‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ بر‏‎ موثر‏‎ عوامل‌‏‎ آن‌‏‎ بر‏‎ گذاشتن‌‏‎
چنين‌‏‎ به‌‏‎ معتقد‏‎ و‏‎ كرده‌‏‎ نفي‌‏‎ را‏‎ "امروز‏‎ شعر‏‎ نداشتن‌‏‎ مخاطب‏‎"
امروز‏‎ شعر‏‎:شد‏‎ مطرح‌‏‎ نيز‏‎ ديگري‌‏‎ ديدگاههاي‌‏‎.‎نبودند‏‎ بحراني‌‏‎
نه‌تنها‏‎ امر‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ ;كرده‌‏‎ پيدا‏‎ تشخص‌‏‎ چون‌‏‎ ندارد ، ‏‎ مخاطب‏‎
شعر‏‎ چون‌‏‎ ندارد ، ‏‎ مخاطب‏‎ امروز‏‎ شعر‏‎.‎است‌‏‎ حسن‌‏‎ كه‌‏‎ نيست‌‏‎ مذموم‌‏‎
لذا‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ تخصصي‌‏‎ بسيار‏‎ هنر ، ‏‎ عرصه‌هاي‌‏‎ ديگر‏‎ همچون‌‏‎
پاسخ‌ها‏‎ اينگونه‌‏‎.‎.‎.‎و‏‎ باشد ، ‏‎ داشته‌‏‎ عام‌‏‎ مخاطب‏‎ نمي‌تواند‏‎
قرار‏‎ نظر‏‎ مورد‏‎ را‏‎ شعر‏‎ نداشتن‌‏‎ مخاطب‏‎ ديگر‏‎ به‌گونه‌اي‌‏‎ نيز‏‎
.مي‌دادند‏‎
چه‌‏‎ امروز‏‎ شعر‏‎ با‏‎" پاسخ‌‏‎ تكثري‌ ، ‏‎ چنين‌‏‎ وجود‏‎ با‏‎ است‌‏‎ طبيعي‌‏‎
درواقع‌‏‎.‎باشد‏‎ متنوع‌‏‎ و‏‎ متكثر‏‎ نيز‏‎ "داشت‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ برخوردي‌‏‎
منتقدان‌ ، ‏‎ شاعران‌ ، ‏‎ كه‌‏‎ هستيم‌‏‎ آن‌‏‎ بر‏‎ سئوال‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ طرح‌‏‎ با‏‎
بايد‏‎ آيا‏‎ بگويند‏‎ شعر‏‎ حوزه‌‏‎ صاحبنظران‌‏‎ و‏‎ دانشگاه‌‏‎ استادان‌‏‎
به‌‏‎ حمايت‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ يا‏‎ كرد‏‎ نفي‌‏‎ و‏‎ طرد‏‎ كاملا‏‎ را‏‎ امروز‏‎ شعر‏‎
يا‏‎ است‌‏‎ بازسازي‌‏‎ و‏‎ تصحيح‌‏‎ نيازمند‏‎ امروز‏‎ شعر‏‎ آيا‏‎ آورد ، ‏‎ عمل‌‏‎
نياز‏‎ امروز‏‎ شعر‏‎ اگر‏‎ يابد ، ‏‎ تداوم‌‏‎ سياق‌‏‎ همين‌‏‎ بر‏‎ بايد‏‎ آن‌كه‌‏‎
بايد‏‎ روش‌هايي‌‏‎ چه‌‏‎ با‏‎ و‏‎ چگونه‌‏‎ اصلاح‌‏‎ اين‌‏‎ دارد ، ‏‎ اصلاح‌‏‎ به‌‏‎
.گيرد‏‎ انجام‌‏‎
براي‌‏‎ پاسخي‌‏‎ بود‏‎ خواهيم‌‏‎ آن‌‏‎ دنبال‌‏‎ به‌‏‎ پس‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ بنابراين‌‏‎
مي‌توان‌‏‎ برخوردي‌‏‎ چه‌‏‎ امروز‏‎ شعر‏‎ با‏‎" كه‌‏‎ بيابيم‌‏‎ پرسش‌‏‎ اين‌‏‎
مخاطب‏‎ امروز‏‎ شعر‏‎ چرا‏‎)‎ خود‏‎ اول‌‏‎ پرسش‌‏‎ حال‌‏‎ همين‌‏‎ در‏‎.‎"داشت‌‏‎
هم‌‏‎ موازات‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ دو‏‎ هر‏‎ و‏‎ كرد‏‎ نخواهيم‌‏‎ فراموش‌‏‎ را‏‎ (ندارد‏‎
.كرد‏‎ خواهيم‌‏‎ عرضه‌‏‎ را‏‎ مختلف‌‏‎ انديشه‌هاي‌‏‎ و‏‎ آرا‏‎ و‏‎ پي‌گرفته‌‏‎
آزاد‏‎.‎م‌‏‎
عرصه‌‏‎ به‌‏‎ ورود‏‎ ما ، ‏‎ جوان‌‏‎ شعر‏‎ عمده‌‏‎ مشكل‌‏‎ من‌‏‎ گمان‌‏‎ به‌‏‎
دليل‌‏‎ وگرنه‌‏‎ است‌‏‎ زده‌‏‎ ژورناليسم‌‏‎ سخت‌‏‎ ما‏‎ شعر‏‎.‎است‌‏‎ ژورناليسم‌‏‎
واقعي‌‏‎ تيراژ‏‎ درحالي‌كه‌‏‎ باشيم‌ ، ‏‎ داشته‌‏‎ شاعر‏‎ صدها‏‎ كه‌‏‎ ندارد‏‎
عجيبي‌‏‎ پديده‌‏‎ اين‌‏‎.‎نمي‌رسد‏‎ هم‌‏‎ نسخه‌‏‎ دويست‌‏‎ به‌‏‎ كتابهاشان‌‏‎
و‏‎ شده‌‏‎ معكوس‌‏‎ شعر‏‎ مخاطبان‌‏‎ به‌‏‎ شاعران‌‏‎ تعداد‏‎ نسبت‌‏‎.‎است‌‏‎
چه‌‏‎ اين‌‏‎ !است‌‏‎ بيشتر‏‎ شعر‏‎ خوانندگان‌‏‎ از‏‎ شاعران‌‏‎ تعداد‏‎ درواقع‌‏‎
.ژورناليستي‌‏‎ پديده‌‏‎ يك‌‏‎ جز‏‎ باشد‏‎ مي‌تواند‏‎
هر‏‎ معياري‌ ، ‏‎ هيچ‌‏‎ بي‌‏‎ كه‌‏‎ بودند‏‎ روزنامه‌ها‏‎ و‏‎ مجله‌ها‏‎ اين‌‏‎
بحران‌‏‎" از‏‎ بعد‏‎ و‏‎ كردند‏‎ چاپ‌‏‎ شعر‏‎ به‌عنوان‌‏‎ را‏‎ كوتاهي‌‏‎ نوشته‌‏‎
.زدند‏‎ دم‌‏‎ "شعر‏‎
هم‌‏‎ چندان‌‏‎ ما‏‎ ادبيات‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ جرياني‌‏‎ شعر ، ‏‎ شدن‌‏‎ عاميانه‌‏‎
و‏‎ بود‏‎ شاعر‏‎ چقال‌‏‎ و‏‎ بقال‌‏‎ هر‏‎ صفويه‌‏‎ دوره‌‏‎ در‏‎.‎نيست‌‏‎ بي‌سابقه‌‏‎
درواقع‌‏‎ جريان‌‏‎ اين‌‏‎.‎كرد‏‎ سقوط‏‎ روزمره‌‏‎ شوخي‌هاي‌‏‎ حد‏‎ در‏‎ شعر‏‎
درخشش‌هايي‌‏‎ انحطاط ، ‏‎ عين‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ سبكي‌‏‎.بود‏‎ هندي‌‏‎ سبك‌‏‎ زائده‌‏‎
جريان‌‏‎ كنار‏‎ در‏‎ تا 1355‏‎ سال‌ 1345‏‎ بين‌‏‎ دهه‌اي‌‏‎ در‏‎داشت‌‏‎ هم‌‏‎
هر‏‎ مثل‌‏‎ كه‌‏‎ افتاد‏‎ راه‌‏‎ "نو‏‎ موج‌‏‎" امروز ، ‏‎ شعر‏‎ پوياي‌‏‎ و‏‎ زنده‌‏‎
عده‌اي‌‏‎ تلاش‌‏‎ و‏‎ شد‏‎ فراموش‌‏‎ زودي‌‏‎ به‌‏‎ كاذبي‌ ، ‏‎ ساختگي‌‏‎ جريان‌‏‎
"ناب‏‎ شعر‏‎" و‏‎ "تصويرگر‏‎ شعر‏‎" مانند‏‎ جريان‌هايي‌‏‎ ايجاد‏‎ براي‌‏‎
به‌‏‎ شعر‏‎ جريان‌‏‎نرسيد‏‎ جايي‌‏‎ به‌‏‎ "چهارم‌‏‎ نسل‌‏‎" و‏‎ "سوم‌‏‎ نسل‌‏‎" و‏‎
(اصطلاح‌سازي‌‏‎ در‏‎ بي‌سليقگي‌‏‎ همين‌‏‎ با‏‎)‎ "پسانيمايي‌‏‎" اصطلاح‌‏‎
رويايي‌‏‎ يدالله‌‏‎ گفته‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ هم‌‏‎" پست‌مدرن‌‏‎" يا‏‎ "پسامدرن‌‏‎"
يقينا‏‎ زده‌ ، ‏‎ فارسي‌‏‎ زبان‌‏‎ تخريب‏‎ به‌‏‎ دست‌‏‎ (حجم‌‏‎ شعر‏‎ تئوريسين‌‏‎)‎
كه‌‏‎ بود‏‎ اميدوار‏‎ بايد‏‎ تنها‏‎.‎نيست‌‏‎ "نو‏‎ موج‌‏‎" از‏‎ نيرومندتر‏‎
اصيل‌‏‎ چهره‌هاي‌‏‎ خوابيد ، ‏‎ ژورناليستي‌‏‎ هياهوي‌‏‎ اين‌‏‎ تب‏‎ وقتي‌‏‎
سر‏‎ هياهوها‏‎ ميان‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ كنند‏‎ پيدا‏‎ فرصت‌‏‎ ما‏‎ جوان‌‏‎ شعر‏‎
نام‌ ، ‏‎ همه‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ "شعر‏‎" همه‌‏‎ اين‌‏‎ كنار‏‎ در‏‎ بي‌گمان‌‏‎بركنند‏‎
كار‏‎ و‏‎ نمي‌شوند‏‎ شهرت‌‏‎ مجذوب‏‎ كه‌‏‎ فروتني‌‏‎ جوان‌‏‎ شاعران‌‏‎ هستند‏‎
كرد ، ‏‎ فروكش‌‏‎ كه‌‏‎ "شعر‏‎" عاميانگي‌‏‎ سيل‌‏‎مي‌گيرند‏‎ جد‏‎ به‌‏‎ را‏‎ شعر‏‎
.مي‌درخشند‏‎ خزف‌ها‏‎ انبوه‌‏‎ ميان‌‏‎ از‏‎ صدف‌ها‏‎
جريان‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ مي‌تواند‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ سازنده‌‏‎ و‏‎ سالم‌‏‎ نقد‏‎ تنها‏‎
شعرهايي‌‏‎ انبوه‌‏‎ ميان‌‏‎ در‏‎.‎بشناساند‏‎ و‏‎ بشناسد‏‎ را‏‎ استعدادها‏‎
كه‌‏‎ مي‌خورد‏‎ چشم‌‏‎ به‌‏‎ درخشش‌هايي‌‏‎ گهگاه‌‏‎ مي‌رسد ، ‏‎ چاپ‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎
عين‌‏‎ در‏‎ ما‏‎ نقد‏‎ اگر‏‎ مي‌شوند ، ‏‎ گم‌‏‎ شده‌ ، ‏‎ چاپ‌‏‎ چيزهاي‌‏‎ انبوه‌‏‎ در‏‎
;باشد‏‎ اصالت‌ها‏‎ جستجوگر‏‎ عاميانگي‌‏‎ و‏‎ ابتذال‌‏‎ با‏‎ جدي‌‏‎ مقابله‌‏‎
كنم‌‏‎ خلاصه‌‏‎.‎كرد‏‎ خواهد‏‎ ياري‌‏‎ بحران‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ ما‏‎ شعر‏‎ رهايي‌‏‎ به‌‏‎
است‌‏‎ بي‌معني‌‏‎ قدر‏‎ همان‌‏‎ امروز‏‎ شعر‏‎ جريان‌‏‎ نفي‌‏‎ قصد‏‎ به‌‏‎ مقابله‌‏‎
عقب‏‎ قصد‏‎ به‌‏‎ جريان‌‏‎ اين‌‏‎ با‏‎ همراهي‌‏‎ و‏‎ چشم‌بسته‌‏‎ تاييد‏‎ كه‌‏‎
.است‌‏‎ تاييد‏‎ نوعي‌‏‎ هم‌‏‎ ماندن‌‏‎ بي‌تفاوت‌‏‎.‎قافله‌‏‎ از‏‎ نماندن‌‏‎
چاپ‌‏‎ امكان‌‏‎ آوردن‌‏‎ فراهم‌‏‎ كارساز ، ‏‎ و‏‎ موثر‏‎ راه‌هاي‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎
را‏‎ جوان‌‏‎ استعدادهاي‌‏‎ گزينش‌ ، ‏‎ و‏‎ نقد‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ نشريه‌اي‌‏‎
.كند‏‎ ياري‌‏‎ شعرشان‌‏‎ به‌‏‎ بخشيدن‌‏‎ كمال‌‏‎ در‏‎ را‏‎ آنها‏‎ و‏‎ دريابد‏‎
نقد‏‎ با‏‎ مي‌توان‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ سازنده‌‏‎ جريان‌‏‎ اين‌‏‎ كنار‏‎ در‏‎ تنها‏‎
انتقاد‏‎ صرف‌‏‎ وگرنه‌‏‎كرد‏‎ برخورد‏‎ ادبيات‌‏‎ با‏‎ تفنن‌‏‎ و‏‎ شوخي‌‏‎ جدي‌‏‎
نقد‏‎ نيروي‌‏‎ تمركز‏‎ به‌جاي‌‏‎.‎نمي‌رسد‏‎ به‌جايي‌‏‎ جريان‌‏‎ يك‌‏‎ نفي‌‏‎ و‏‎
و‏‎ شناخت‌‏‎ را‏‎ واقعي‌‏‎ ارزش‌هاي‌‏‎ بايد‏‎ منفي‌ ، ‏‎ صرفا‏‎ ارزش‌هاي‌‏‎ روي‌‏‎
عملا‏‎ هم‌ ، ‏‎ كنار‏‎ در‏‎ آثار‏‎ اين‌‏‎ نشر‏‎ امكان‌‏‎ آوردن‌‏‎ فراهم‌‏‎ با‏‎
.كرد‏‎ نفي‌‏‎ را‏‎ منفي‌‏‎ ارزش‌هاي‌‏‎

شعر‏‎


سيماچه‌‏‎
تميمي‌‏‎ فرخ‌‏‎
خدنگ‌‏‎ ايستاده‌ام‌‏‎
تواند‏‎ روزها‏‎ اين‌‏‎ كمترمردي‌‏‎ چنانكه‌‏‎
مي‌خمد‏‎ و‏‎ مي‌لرزد‏‎ زانوانش‌‏‎
داشته‌ام‌‏‎ نگه‌‏‎ راست‌‏‎ را‏‎ شانه‌هايم‌‏‎
روزها‏‎ اين‌‏‎ تواند‏‎ مردي‌‏‎ كمتر‏‎ چنانكه‌‏‎
مي‌كند‏‎ قوز‏‎ و‏‎ مي‌خمد‏‎
نياموختند‏‎ ما‏‎ به‌‏‎ اول‌‏‎ از‏‎ را‏‎ زندگي‌‏‎
داريم‌‏‎ ما‏‎ كه‌‏‎ اين‌‏‎ است‌‏‎ مردگي‌‏‎
عروسي‌‏‎ به‌‏‎ اگر‏‎
رسيد‏‎ هتلي‌‏‎ به‌‏‎ پايتان‌‏‎
كنيد‏‎ برانداز‏‎ سنگي‌‏‎ آينه‌‏‎ در‏‎ را‏‎ خود‏‎ قد‏‎ تمام‌‏‎
بالاست‌‏‎ و‏‎ قد‏‎ آن‌‏‎ نام‌‏‎ اگر‏‎ "زندگي‌‏‎"
است‌؟‏‎ كدام‌‏‎ پس‌‏‎ "مردگي‌‏‎"
غمباري‌‏‎ يا‏‎ شادباري‌‏‎ بايد‏‎ ديگر‏‎
بزند‏‎ نم‌‏‎ را‏‎ چهرتان‌‏‎
نبرد‏‎ شك‌‏‎ چيزي‌‏‎ به‌‏‎ اشكها‏‎ از‏‎ كسي‌‏‎ تا‏‎
راستي‌‏‎ دودي‌ ، ‏‎ عينك‌‏‎
مي‌زنم‌‏‎ هم‌‏‎ من‌‏‎ كه‌‏‎
باشيد‏‎ داشته‌‏‎ سيماچه‌اي‌‏‎ كه‌‏‎ داريد‏‎ دوست‌‏‎
دارند‏‎ صورت‌‏‎ به‌‏‎ صورتك‌‏‎ هنرمندان‌‏‎ بيشتر‏‎
گندم‌‏‎ انجير ، ‏‎
ميرباذل‌‏‎ سيدعلي‌‏‎
گندم‌‏‎ انجير ، ‏‎ سيب ، ‏‎
نبود‏‎ اين‌‏‎ بود‏‎ هرچه‌‏‎
ما‏‎ طلسم‌‏‎ و‏‎ شديم‌‏‎ پرتاب‏‎
.نشد‏‎ گشوده‌‏‎ هرگز‏‎ كه‌‏‎ پنجره‌اي‌‏‎
بگويد‏‎ نيست‌‏‎ كسي‌‏‎
كيست‌‏‎ دست‌‏‎ پس‌‏‎
خاطره‌ها؟‏‎ و‏‎ روياها‏‎ پرمي‌گشايند‏‎ كه‌‏‎
را‏‎ دست‌ها‏‎ مي‌كنند‏‎ سپيد‏‎ آوازها‏‎
.مي‌شوند‏‎ آرام‌‏‎ وحشي‌‏‎ واژه‌هاي‌‏‎ و‏‎
نبود‏‎ اين‌‏‎ بود‏‎ هرچه‌‏‎
شوند‏‎ آتش‌‏‎ همه‌‏‎ اين‌‏‎
: بخواني‌‏‎ هنوز‏‎ و‏‎
...گندم‌‏‎ انجير ، ‏‎ سيب ، ‏‎
ترانه‌‏‎
پيرتاج‌‏‎ حسين‌‏‎
عشق‌‏‎ تمام‌‏‎
آدمي‌‏‎ است‌كه‌‏‎ ترانه‌اي‌‏‎
مي‌خواند‏‎ زندگي‌‏‎ براي‌‏‎
مي‌كنم‌‏‎ فكر‏‎ من‌‏‎
لبي‌‏‎ هيچ‌‏‎
.نيست‌‏‎ خالي‌‏‎ ترانه‌‏‎ از‏‎
مادر‏‎
مجدفر‏‎ غلامرضا‏‎
شده‌‏‎ تباه‌‏‎ بي‌حاصلم‌‏‎ عمر‏‎
شده‌‏‎ گناه‌‏‎ از‏‎ مملو‏‎ نامه‌ام‌‏‎
يزدان‌‏‎ مقابل‌‏‎ در‏‎ كنم‌‏‎ چه‌‏‎
شده‌‏‎ سياه‌‏‎ رخساره‌ام‌‏‎ رنگ‌‏‎
افول‌‏‎ جايگاه‌‏‎ به‌‏‎ عمرم‌‏‎ ماه‌‏‎
شده‌‏‎ چاه‌‏‎ كنار‏‎ رهسپار‏‎
افتاد‏‎ بام‌‏‎ ز‏‎ رسوايي‌ام‌‏‎ طاس‌‏‎
شده‌‏‎ گواه‌‏‎ بدين‌‏‎ عالم‌‏‎ همه‌‏‎
رفت‌‏‎ مقصد‏‎ به‌‏‎ جملگي‌‏‎ كاروان‌‏‎
شده‌‏‎ راه‌‏‎ نصف‌‏‎ كه‌‏‎ خيالم‌‏‎ به‌‏‎
كردند‏‎ وا‏‎ خويش‌‏‎ بنديل‌‏‎ بارو‏‎
شده‌‏‎ روبراه‌‏‎ جمله‌‏‎ كارها‏‎
شادي‌‏‎ و‏‎ دم‌‏‎ ديگران‌‏‎ قسمت‌‏‎
شده‌‏‎ آه‌‏‎ و‏‎ درد‏‎ نيز‏‎ ما‏‎ سهم‌‏‎
دائم‌الخمرم‌‏‎ و‏‎ مخمور‏‎ دوست‌‏‎
شده‌‏‎ پادشاه‌‏‎ كه‌‏‎ ديدم‌‏‎ خواب‏‎
فرموده‌‏‎ جلوس‌‏‎ شاهان‌‏‎ جاي‌‏‎
شده‌‏‎ سپاه‌‏‎ و‏‎ لشكر‏‎ صاحب‏‎
ابليس‌‏‎ چون‌‏‎ بود‏‎ مطرود‏‎ كه‌‏‎ اين‌‏‎
شده‌؟‏‎ جاه‌‏‎ و‏‎ عز‏‎ داراي‌‏‎ چه‌‏‎ از‏‎
پرسيدم‌‏‎ رفيق‌‏‎ از‏‎ سببش‌‏‎
شده‌‏‎ نخواه‌‏‎ خواه‌‏‎ البته‌‏‎ گويد‏‎
بود‏‎ مادر‏‎ غلام‌‏‎ دائم‌‏‎:‎گفت‌‏‎
شده‌‏‎ شاهراه‌‏‎ به‌‏‎ بر‏‎ ميان‌‏‎ از‏‎
را‏‎ مادر‏‎ پاي‌‏‎ زير‏‎ زد‏‎ بوسه‌‏‎
شده‌‏‎ اله‌‏‎ رحمت‌‏‎ مورد‏‎
دريا‏‎ برتنهايي‌‏‎ صندلي‌‏‎ يك‌‏‎
محمدزندي‌‏‎
آمدند‏‎ موج‌‏‎ با‏‎ دريايي‌‏‎ عروسان‌‏‎
صندلي‌‏‎ يك‌‏‎
گذاشتم‌‏‎ دريا‏‎ تنهايي‌‏‎ بر‏‎
كردم‌‏‎ تعارف‌‏‎ ماهي‌ها‏‎ به‌‏‎ و‏‎
آمدند‏‎
را‏‎ ماهي‌ها‏‎
كردند‏‎ برآتش‌‏‎
نماند‏‎ ماهي‌‏‎ هيچ‌‏‎ صندلي‌‏‎ بر‏‎
برگشتند‏‎ عروسان‌‏‎
درآمد‏‎ تنهايي‌‏‎ از‏‎ دريا ، ‏‎
نيمه‌شب‏‎ از‏‎ بعد‏‎ سه‌‏‎
آپدايك‌‏‎ جان‌‏‎
يثربي‌‏‎ چيستا‏‎:‎ترجمه‌‏‎
پنسيلوانياي‌‏‎ ايالت‌‏‎ در‏‎ سال‌ 1932‏‎ آپدايك‌متولد‏‎ جان‌‏‎
از‏‎ قبل‌‏‎ و‏‎ زيباست‌‏‎ هنرهاي‌‏‎ التحصيل‌‏‎ فارغ‌‏‎ او‏‎.‎آمريكاست‌‏‎
آپدايك‌‏‎.‎است‌‏‎ پرداخته‌‏‎ روزنامه‌نگاري‌‏‎ به‌‏‎ مدتي‌‏‎ نويسندگي‌ ، ‏‎
براي‌‏‎ او‏‎.مي‌شناسند‏‎ سبك‌‏‎ صاحب‏‎ نويسنده‌اي‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎
شده‌‏‎ پوليتزر‏‎ دريافت‌جايزه‌‏‎ به‌‏‎ موفق‌‏‎ "دونده‌‏‎ خرگوش‌‏‎" كتاب‏‎
شمار‏‎ به‌‏‎ خود‏‎ نسل‌‏‎ مستعدترين‌نويسنده‌‏‎ را‏‎ منتقدان‌او‏‎.است‌‏‎
شعرنيز‏‎ نگارش‌‏‎ داستان‌نويسي‌ ، به‌‏‎ كنار‏‎ اودر‏‎.‎مي‌آورند‏‎
نمادگرايي‌‏‎ ‎‏‏،‏‎"آپدايك‌‏‎" شعر‏‎ ويژگي‌هاي‌‏‎ از‏‎.‎است‌‏‎ داشته‌‏‎ اشتغال‌‏‎
پيشگامان‌‏‎ از‏‎ آپدايك‌يكي‌‏‎.‎مي‌رود‏‎ به‌شمار‏‎ او‏‎ مدرن‌‏‎
از‏‎.‎مي‌رود‏‎ آمريكابه‌شمار‏‎ معاصر‏‎ شعر‏‎ در‏‎ نوين‌‏‎ نمادگرايي‌‏‎
در‏‎" ‎‏‏،‏‎"فقرا‏‎ خانه‌‏‎ نمايشگاه‌‏‎" به‌‏‎ آپدايك‌مي‌توان‌‏‎ داستانهاي‌‏‎
آپدايك‌به‌‏‎.‎كرد‏‎ اشاره‌‏‎ كوتاه‌‏‎ داستان‌‏‎ مجموعه‌‏‎ سه‌‏‎ و‏‎ "مزرعه‌‏‎
جمله‌‏‎ آن‌‏‎ است‌از‏‎ داشته‌‏‎ اشتغال‌‏‎ نيز‏‎ كودكان‌‏‎ براي‌‏‎ نگارش‌‏‎ كار‏‎
براي‌‏‎ شعر‏‎ مجموعه‌‏‎ سه‌‏‎ و‏‎"جادويي‌‏‎ فلوت‌‏‎" رمان‌‏‎ به‌‏‎ مي‌توان‌‏‎
او‏‎ "هفتادشعر‏‎" كتاب‏‎ زيراز‏‎ شعر‏‎ داشت‌ ، ‏‎ اشاره‌‏‎ كودكان‌‏‎
به‌‏‎ اجتماعي‌‏‎ نمادين‌‏‎ شعر‏‎ از‏‎ نمونه‌اي‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ شده‌‏‎ انتخاب‏‎
.مي‌رود‏‎ شمار‏‎
نور‏‎ پنج‌‏‎ از‏‎ عبور‏‎
...ماشين‌‏‎ تعميرگاه‌‏‎ از‏‎ شده‌‏‎ رها‏‎
چشم‌ ، ‏‎
روزنامه‌ ، ‏‎ تكه‌اي‌‏‎ همچون‌‏‎
تركيبرنگها ، ‏‎ در‏‎ خيره‌‏‎
موسيقي‌ ، ‏‎ صفحه‌هاي‌‏‎
اعصاب‏‎ مشبك‌‏‎ شبكه‌‏‎ بر‏‎ گرفته‌‏‎ ضرب‏‎
پاسبانها‏‎
خيابان‌‏‎ چسب‏‎ روي‌‏‎ پرسه‌زنان‌‏‎
سربازها‏‎ و‏‎
پياده‌رو‏‎ به‌‏‎ چسبيده‌‏‎
نيمه‌شب‏‎ سه‌‏‎ در‏‎
...تعميرگاه‌‏‎ يك‌‏‎ گريخته‌از‏‎ نور‏‎ در‏‎ رها‏‎
مي‌آيي‌‏‎ زود‏‎ هميشه‌‏‎
احمدنوري‌زاده‌‏‎
!پاييز‏‎ زودآمدي‌‏‎
را‏‎ رنگت‌‏‎ و‏‎ زودآمدي‌‏‎
سبزي‌‏‎ هنوزتشنه‌‏‎ برچشم‌هاي‌‏‎
.برافشاندي‌‏‎
ديد‏‎ دژخيمت‌‏‎ دستان‌‏‎ نوازش‌‏‎ آنچه‌‏‎ هر‏‎
.پژمرد‏‎ و‏‎ شد‏‎ زرد‏‎
!پاييز‏‎ زودآمدي‌‏‎
مي‌ماني‌‏‎ مرگ‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ راستي‌‏‎
كني‌‏‎ دير‏‎ كه‌‏‎ هم‌‏‎ چه‌‏‎ هر‏‎
.مي‌آيي‌‏‎ زود‏‎ هميشه‌‏‎

شد‏‎ آزاد‏‎ ميلاني‌‏‎ تهمينه‌‏‎


فيلمنامه‌نويس‌‏‎ و‏‎ كارگردان‌‏‎ ميلاني‌‏‎ تهمينه‌‏‎:‎هنري‌‏‎ گروه‌‏‎
سينمايي‌‏‎ معاونت‌‏‎ ضمانت‌‏‎ با‏‎ يكشنبه‌‏‎ بعدازظهر‏‎ ايران‌‏‎ سينماي‌‏‎
.شد‏‎ آزاد‏‎ اسلامي‌‏‎ ارشاد‏‎ و‏‎ فرهنگ‌‏‎ وزارت‌‏‎
رئيس‌‏‎ مقدس‌‏‎ احمدي‌‏‎ حسن‌‏‎ با‏‎ امروز‏‎:‎گفت‌‏‎ ديروز‏‎ پزشك‌‏‎ محمدحسن‌‏‎
با‏‎ ايشان‌‏‎ و‏‎ كردم‌‏‎ صحبت‌‏‎ اسلامي‌‏‎ انقلاب‏‎ دادگاه‌‏‎ سه‌‏‎ شعبه‌‏‎
صادر‏‎ را‏‎ ميلاني‌‏‎ تهمينه‌‏‎ آزادي‌‏‎ حكم‌‏‎ اينجانب ، ‏‎ ضمانت‌‏‎ پذيرش‌‏‎
.كرد‏‎
بازداشت‌‏‎ انقلاب‏‎ دادگاه‌‏‎ توسط‏‎ گذشته‌‏‎ هفته‌‏‎ ميلاني‌‏‎ تهمينه‌‏‎
با‏‎ مطبوعاتي‌‏‎ جلسه‌‏‎ در‏‎ جمهوري‌‏‎ رئيس‌‏‎ خاتمي‌‏‎ سيدمحمد‏‎.‎بود‏‎ شده‌‏‎
ابراز‏‎ كارگردان‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ بازداشت‌‏‎ به‌‏‎ اعتراض‌‏‎ ضمن‌‏‎ خبرنگاران‌‏‎
فراهم‌‏‎ وي‌‏‎ آزادي‌‏‎ قانوني‌‏‎ زمينه‌هاي‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ كرده‌‏‎ اميدواري‌‏‎
.شود‏‎


Copyright 1996-2001 HAMSHAHRI, All rights reserved.
HTML Production by Hamshahri Computer Center.