۳۷ فيلم  مستند و كوتاه  در جشنواره  فيلم هاي  ايراني  از چهارشنبه  دهم  ارديبهشت  در لندن  نمايش  داده  مي شود.
به  گزارش  روابط عمومي  مركز گسترش  سينماي  مستند و تجربي ، در هشتمين  دوره  جشنواره  بين المللي  پورتوبلو لندن  كه  تا ۱۸ ارديبهشت  ادامه  مي  يابد، ۲۰ فيلم  از توليدات  مركز در كنار ۱۷ فيلم  مستند و كوتاه  ديگر ايراني  به  نمايش  در مي آيد.
اين  فيلم  ها شامل  ميان  سايه  و نور از خسرو سينايي ، كاروان  از محسن  اميريوسفي ، پسرها سرباز به  دنيا مي آيند از فريبرز كامكاري ، ميلكان از مينوكياني ، روح  انگيز سامي  نژاد از مجيد فدايي ، ژوان  از ابراهيم  سعيدي ، لذت  كشتن  از علي  محمد قاسمي ، زمزمه  امواج  از اعظم  نجفيان ، پنجره هاي  گمشده  از مسعود بخشي ، روز نامه  از محمدعلي  صفورا، چاه  نجوا از مصطفي  جلالي  فخر، ديوار زندگي  از جواد مزدآبادي ، خواجه  غلطان  ولي  از مهرداد گودرزپور، حيات  در حياط از حميد سميعي  زفرقندي ، پرنيان  ازارد عطارپور، رنگ  سفر و قاعده  بازي  از نادر طريقت ، پرس  از ايرج سالاروند، زمان  بي  انتها، سفر ناتمام ، رستاخيز و داستان  نيمه  شب  از فرشاد فرشته  حكمت ، هيچكس  به  فكر ماهي  نيست  و خاك  خوب  از علي  زماني  عصمتي ، كسوف  به  روايت  باد از جواد امامي ، تنديس  از فرشيد آذري ، سنگر روبرو و چاه  از بايرام  فضلي ، پرهوده  از روزت  قادري ، آوازهاي  مرد خاكستري  از شهاب  رضويان ، كابوس  از شهاب  ميرزايي ، بوي  نان  تازه  ازمحمد ارژنگ ، پنجره هاي  بهشت  از مهدي  پريزاد، مثل  همه  انسانها از سعيد تارازي  و شب  زير آسمان  از غلامرضا رضوي  است.

«لوريس  چكناوريان» رهبر ميهمان  اركستر سمفونيك  تهران  كه سال گذشته اجراي  موفقيت آميز سمفوني هاي  «رستم  و سهراب» و «خسرو و شيرين »، را رهبري كرد، سمفوني  «ليلي  و مجنون» را خردادماه امسال و به مدت يك ماه در تالار وحدت اجرا مي كند.
چكناوريان  روز گذشته در نشست با  خبرنگاران  گفت : در اجراي  اين  اثر از قطعات  آهنگسازان  بزرگ  دنيا از جمله  «چايكوفسكي »، «الگار»، «دوژاك»، «گريك » و چند قطعه  ساخته  خودم ، استفاده  كرده ام.
وي  زبان  فارسي  را يكي  از آهنگين ترين  زبانهاي  دنيا توصيف  كرد و افزود: ادبيات  ايران  سرشار از داستانهايي  است  كه  مي توان  آنها را به  زيبايي  باموسيقي  تلفيق  كرد.
سمفوني  «ليلي  و مجنون» نيز همچون  «شيرين  و فرهاد» و «خسرو و شيرين» براساس  سروده هاي  شاعر نامي  «نظامي  گنجوي » اجرا مي شود.
اين  برنامه  با همراهي  ۳۰ نوازنده  از اركستر زهي  ارمنستان  و اركستر سمفونيك  تهران  و به  گويندگي  خانم  «ژاله  صادقيان» اجرا مي شود.
چكناوريان  كه  در حال  حاضر مشغول  نوشتن  سمفوني  «رستم  و اسفنديار» است ، درباره  اجراي  مشترك  خود با «محمدرضا شجريان»  گفت : اين  آرزوي  مشترك من  و شجريان  است  كه  اميدوارم  روزي  به  تحقق  بپيوندد.
چكناوريان  گفت  كه  انتخاب  قطعات  اجرا برعهده  شجريان  است  و پس  از آن  درباره  زمان  اجرا و مكان  آن  گفتگو مي شود.
سمفوني  «خسوف » ساخته  «محمد سعيد شريفيان» تازه ترين  كار چكناوريان  بود كه  اجراي  آن  دوشنبه شب  گذشته  در تالار وحدت  به  پايان  رسيد.
اين  آهنگساز ايراني الاصل  ارمني ، در بسياري  از اركسترهاي  بين المللي  جهان  از جمله  وين ، لندن ، پاريس ، نيويورك ، بوداپست ، هلسينكي ، توكيو، بانكوك  و آفريقاي  جنوبي  فعاليت  داشته  است . وي  درسال  ۱۹۸۹ به  عنوان  رهبراركستر ملي  ارمنستان  در ايروان  انتخاب  شد.
در اين  دوران  وي  با اركسترهاي  مختلف  اروپا، آمريكا، كانادا، ايران  ولبنان  همكاري  داشته  است .
چكناوريان  در سال  ۲۰۰۰ ميلادي  از سمت  رهبري  اركستر ارمنستان  كنار رفت  و اكنون  با اركسترهاي  مختلف  بين المللي  همكاري  مي كند.
وي  در طول  فعاليت  هنري  خود ۷۵ قطعه  موسيقي  نوشته  است .

ايرنا-طرح  استقرار دائمي  گروه هاي  حرفه اي  تئاتر در سالن هاي  نمايش  براي  ساماندهي  فعاليت هاي  آنها كه  چندي  پيش  توسط رئيس  مركز هنرهاي  نمايشي مطرح  شد، واكنش  مثبت  هنرمندان  تئاتر را در پي داشت .
اين  هنرمندان  معتقدند كه  در صورت  تحقق  اين  طرح ، تئاتر كشور مراحل پيشرفت  را با سرعت  بيشتري  طي  مي كند.

مجيد شريف  خدايي  رئيس  مركز هنرهاي  نمايشي ، پيشتر گفته  بود كه  طرح تثبيت  دائمي  گروه هاي  نمايشي  با هدف  كارشناسي تر كردن  تئاتر و پيشبردظرفيت هاي  هنري  و بهره گيري  از امكانات  دولتي  براي  ساخت  وساز سالن هاي  جديداجرا مي شود.
بهزاد فراهاني  عضو هيات  مديره  خانه  تئاتر گفت : در صورت  استقرار دائمي  گروه هاي  حرفه اي ، زمينه  ايجاد سالن هاي نمايشي  در قالب هاي  مختلف  نمايشي  فراهم  مي شود كه  در اين  صورت  مي توان سليقه هاي  متفاوت  را به  سوي  تئاتر جذب  كرد.
وي  افزود: اهالي  تئاتر پشتيبان  تثبيت  گروه هاي  حرفه اي  هستند زيرااين  موضوع  ارتباط نزديكي  با هويت  جمعي  آنان  دارد.
به  گفته  اين  استاد دانشگاه ، تئاتر نياز به  تحول  زيربنايي  دارد و براي رسيدن  به  نقطه  مطلوب  بايد از شعار فاصله  گرفت .
علي  رفيعي  نيز معتقد است  كه  ابتدا بايد مرز بين  تئاتر آماتور وحرفه اي  مشخص  شود تا بتوان  انتخاب  درستي  در اين  زمينه  داشت .
رفيعي  گفت  كه  در صورت  شروع  طرح  تثبيت  گروه هاي  تئاتري ، ممكن  است  گروهي از اينكه  حرفه اي  به  حساب  نيايند، رنجيده  خاطر شوند اما به  هرحال  اتفاقي است  كه  بايد دير يا زود رخ  دهد.
اين  نويسنده  و كارگردان  تئاترافزود: در بسياري  از كشورها، براي  ارتقاو پيشرفت  گروه هاي  نمايشي ، گروه هاي  حرفه اي  از ساير گروه ها متمايز شده اندكه  اين  كار، آثار مثبتي  نيز به  همراه  داشته  است .
او همچنين  انتخاب  مديران  شايسته  براي  اداره  سالن ها را مهمترين  برنامه استقرار دائمي  گروه ها دانست  و افزود: بااين  روش ، تئاتر قالبي  منسجم  به خود مي گيرد.
قطب الدين  صادقي  نيز اظهار داشت : نفس  عمل  استقرار گروه ها در سالن هاي دائمي  بسيار بجا و پسنديده است  اما بايد ديد كه  اين  استقرار آيا فقط استقرار فيزيكي  است  ؟اين  كارگردان  افزود: تثبيت  گروه ها در سالن هاي  دائمي  علاوه  براينكه  باعث حضور سازنده تر تئاتر مي شود در چگونگي  اداره  سالنها نيز موثر است .
اين  استاد دانشگاه  گفت : در صورت  تثبيت  گروه هاي  نمايشي  در سالنها،تئاتر به  سمت  حرفه اي  شدن  پيش  مي رود و كارگردانها به  راحتي  مي توانند روش و سبك  كار مورد نظر خود را درسالن ها اعمال  كنند.
صادقي  افزود: بايد درامور مالي  و چگونگي  اداره  سالنها طرح  و برنامه منسجم  ارائه  شود تا هر بخش  از تئاتر، خود را موظف  به انجام  امور محوله بداند.

وي  بهترين  روش  براي  اداره  سالن هارا تشكيل  شوراي  كارگرداني  دانست  وافزود: بااستقرار چند گروه  در يك  سالن  و شورايي  عمل  كردن ، معضل  كمبودسالن  نمايش  رفع  مي شود.
مجيد جعفري  نيز گفت  : تئاتر كشور در مرحله اي  از شكوفايي  و تحول قرارگرفته است  و در صورت  استقرار دائمي  گروه هاي  حرفه اي  در سالنها اين  حركت وارد مرحله  جديدي  از پيشرفت  مي شود.
اين  كارگردان  و بازيگر تئاتر و تلويزيون  ، تنها راه  نجات  تئاتر ازمعضلات  كنوني  را استقرار دائمي  گروه ها درسالن ها دانست .
به  گفته  او، تا زماني  كه  هسته اي  مركزي  براي  برنامه ريزي  و ايجاد فضاي مناسب  سامان  داده  نشود، نمي توان  به  تئاترملي  دلخوش  بود.
وي  افزود: دراين  خصوص  رسالت  اهالي  تئاتر بيش  از پيش  است  زيرا خانواده تئاتر ديگر آن  خانواده  كوچك  سالهاي  دور نيست  و به  همين  جهت  هم  نيازبه برنامه هاي  زيربنايي  دارد.
هنرمندان  تئاتر با روي  باز از اين  برنامه هااستقبال  مي كنند به  شرط آنكه  به  عمل  نزديك  شود.
به  گفته  او، گرايش  جوانان  خوش  فكر و مستعد به  سوي  تئاتر بسيار زياداست  و مسئولان  بايد به  صورت  جدي  به  اين  موضوع  بپردازند.

گروهي از نويسندگان، شعرا و روشنفكران عراقي ديروز در بغداد گردهم آمدند تا مقدمات انتشار آٍثار هنري و ادبي توقيف شده در زمان حكومت صدام حسين را فراهم آورند.
به گزارش بي.بي.سي، اين گروه كه حدود ۵۰ نويسنده و متفكر سرشناس را شامل مي شود، قصد دارند كميته اي تشكيل دهند و از اين طريق با ساير نويسندگان در سراسر عراق تماس بگيرند.
گردهمايي اين گروه در ساختمان كوچك « اتحاديه رسمي نويسندگان » كه هم اكنون به « اتحاديه نويسندگان و متفكران آزاد » تغيير نام يافته است، تشكيل شد.
عزيز عبدالصاحب، نمايشنامه نويس عراقي در اين همايش گفت: ما اينجا هستيم تا براي انتشار نوشته ها و اشعار توقيف شده توسط رژيم سابق اقدام كنيم. به گفته او در آن زمان نويسندگاني كه از صدام حسين تمجيد مي كردند مورد لطف قرار مي گرفتند اما حزب بعث سايرين را همواره تحت نظر داشت.
عبدالصاحب گفت: در هنگام اجراي نمايش هاي من، همواره مامورين امنيتي حضور داشتند و به بعضي از نمايشنامه ها اجازه اجرا داده نمي شد.
عماد كظوم شاعر عراقي نيز از هفت سال زندگي مخفيانه اش سخن گفت كه پس از فرار از خدمت اجباري نظامي برگزيده بود و در اين مدت با كمك همسرش زندگي مي كرد.
او گفت پيش از سقوط حكومت صدام، هميشه با اين هراس مي زيسته است كه توسط اعضاي حزب بعث شناسايي شود و همواره نگران بوده كه دوستانش را بازداشت كرده باشند. او افزود: همه نويسندگان در اينجا مخالف صدام بودند و بسياري از آنها به خاطر اجتناب از ستايش صدام در اشعار و نوشته هايشان به دردسر افتادند. ما هرگز نپذيرفتيم كه جرمي مرتكب شده ايم، اما اگر صدام يا پسرش عدي نوشته هاي ما را نمي پسنديدند، به زندان مي افتاديم.
كظوم گفت:  بسياري از نويسنده ها ممكن است كشته شده باشند، تا امروز ما نمي دانيم چه بر سر آنها آمده است.
عقيده بر اين است كه صدام خود هنگامي كه بر مسند قدرت بود، سه داستان نوشته است. هر چند اين داستان هاي سياسي - عشقي بدون ذكر نام نويسنده منتشر شده بود، روزنامه هاي رسمي با كنايه و اشاره انتساب آن به رئيس جمهور را تاييد مي كردند. اين داستان ها توزيع وسيعي داشتند و چنانچه انتظار مي رفت توسط منتقدان تحسين مي شدند.