آشنايي با اصول توليد فيلم در پريمير
براي ساخت و توليد فيلم در برنامه پريمير شما بايد ابتدا با اصطلاحات و مفاهيم خاص آن آشنا باشيد. اين مفاهيم شايد در ظاهر ساده به نظر بيايند اما تسلط بر آنها تأثير شگرفي در نتيجه نهايي كار شما خواهد داشت. براي بررسي اين مفاهيم چند نفس عميق بكشيد و با ما همراه گرديد:
آشنايي با تصويربرداري ديجيتال
شما به وسيله دوربين هاي تصويربرداري ديجيتال به سادگي مي توانيد تصاوير ديجيتالي (Digital Video) يا DV را از كاراكترهاي مختلف بگيريد. دوربين هاي فيلمبرداري ديجيتال در حقيقت تصاوير را به صورت صفر و يك ضبط مي نمايند، كار با فيلم هاي گرفته شده اين دوربين ها در نرم افزارهايي چون برنامه پريمير بسيار كارآمدتر مي باشد. بزرگترين مزيت فيلم هاي ديجيتال عدم افت كيفيت فيلم اين دوربين ها در هنگام كار مي باشد.
نكته۱: نقطه روبه روي فيلمبرداري ديجيتال، فيلمبرداري آنالوگ مي باشد. فيلم هاي آنالوگ در برابر كپي هاي متعدد دچار افت شديد كيفيت مي گردند و باعث تار شدن و دانه دانه شدن فيلم مي شوند.
نكته۲: ضبط تصاوير در دوربين هاي فيلمبرداري ديجيتال توسط حساس گرهاي CCD انجام مي پذيرد. اگر مشتري پر و پا قرص اين قسمت بوده باشيد، بايد يادتان باشد كه ما در قسمت هاي آموزش دوربين هاي ديجيتال در مورد اين حساس گرها به طور كامل توضيح داديم.
استانداردهاي پخش فيلم ها
شايد شما هم واژه هايي چون NTSC، PAL يا HDTV را شنيده باشيد. اين واژه ها در حقيقت استانداردهاي پخش فيلم ها در كشورها و قاره هاي مختلف مي باشند. براي اين كه شما بتوانيد در همه اين سيستم ها فيلم توليدي خود را به نمايش بگذاريد بايد با آنها آشنا باشيد.
* استاندارد NTSC
(Standards Television National Committe)
اين استاندارد پخش بيشتر در كشورهاي آمريكاي شمالي و آسياي جنوب شرقي مثل ژاپن و فيليپين استفاده مي گردد.
* استاندارد PAL
Phase Alternating Line)) اين استاندارد اكثراً  در كشورهاي اروپاي غربي، استراليا و آمريكاي جنوبي استفاده مي گردد.
* استاندارد SECAM (Sequential Couleur Arec Memoire )اين استاندارد اكثراً در كشورهاي اروپاي مركزي و شرقي، آسياي مركزي و خاورميانه به كار مي رود.
نكته: شما در برنامه  پريمير به سادگي مي توانيد هر يك از اين استانداردهاي پخش را استفاده نمائيد.
* استاندارد HDTV: (HighDefinition Television) در اين استاندارد وضوح تصاوير با واحد پيكسل اندازه گيري مي گردد. حدود وضوح در اين استاندارد از ۴۸۰*۶۴۰ پيكسل تا ۱۰۸۰*۱۹۲۰ پيكسل مي باشد.
نكته: اين استاندارد در بين كشورهاي جهان كمتر توسعه يافته است از اين رو توصيه مي گردد براي اطمينان حاصل نمودن از پخش فيلم ساخته شده تان در كليه كشورهاي جهان فعلاً از اين استاندارد استفاده ننمائيد.
ذخيره سازي فيلم ها در پريمير
هر دقيقه فيلم فشرده نشده يك گيگابايت از فضاي هارد شما را اشغال مي كند. بنابر اين براي ذخيره  يك فيلم ۶۰ دقيقه اي نياز به ۶۰ گيگابايت فضا در روي كامپيوتر خود داريد. علاوه بر اين گذرگاه هاي هارد و ديگر قطعات سخت افزاري كامپيوتر نمي توانند از عهده  انتقال ۲۰ مگابايت اطلاعات در ثانيه برآيند به همين علت بعضي از فريم هاي فيلم در اين فرايند از بين مي رود.
براي برطرف شدن اين مشكلات شما جهت فشرده سازي فيلم ها مي توانيد از برنامه فشرده سازي به نام كداك استفاده نمائيد. برنامه كداك DV در اكثر دوربين هاي ديجيتال به كار مي رود و قابليت فشرده سازي تصاوير تا ۶/۳ مگابايت در ثانيه را دارد.
در پريمير هنگامي كه شما مي توانيد از فيلم توليدي خود خروجي بگيرد به سادگي مي توانيد فشرده سازي كداك را در انواع مختلف انتخاب و استفاده نمائيد.
نكته: هرگز فراموش نكنيد كه هر چه فشرده سازي فيلم ها بيشتر باشد ضريب افت كيفيت فيلم ها نيز به همين نسبت بالا مي رود.
انتخاب نوع كداك بستگي به استفاده اي كه مي خواهيد از فيلم توليدي خود داشته باشيد دارد. مثلاً اگر مي خواهيد كه فيلم خود را در اينترنت انتشاردهيد بايد از يك كداك با فشرده سازي بالا استفاده كنيد ولي اگر مي خواهيد كه فيلم را به صورت CD ارائه دهيد بهتر است از فرمت كداك MPEG-2 استفاده كنيد.
توصيه هايي براي فيلمبرداران
اگر مي خواهيد يك فيلم عالي را در برنامه پريمير توليد نمائيد، حتماً بايد فيلم ها و تصاوير خوبي داشته باشيد. در اين قسمت توصيه هايي براي بالا بردن كيفيت كار هنگام فيلمبرداري داريم كه دانستن آنها خالي از لطف نيست:
* تهيه يك ليست كامل از كاراكترها و سكانسهاي مورد نياز جهت فيلمبرداري
* فيلمبرداري با صبر و حوصله (پرهيز از حركت سريع دوربين، لرزش دست هنگام فيلمبرداري، كج كردن دست، و...).
* استفاده صحيح از لنز دوربين(پرهيز از زوم هاي بي مورد، تنظيم دقيق لنز، و...).
* استفاده از نورپردازي صحيح هنگام فيلمبرداري (نورپردازي پشت سر كاراكتر، استفاده از منابع نور مختلف، استفاده از فيلترهاي لنز مختلف و...)
* شناخت صحيح دوربين  و آشنايي با قابليت هاي مختلف آن
آشنايي با بعضي از فرمت هاي آنالوگ
براي استفاده از تصاوير آنالوگ در برنامه  پريمير نياز به يك كارت ويدئويي داريد. بسياري از مردم هستند كه هنوز امكان استفاده از ويدئو سي دي ها را ندارند بنابر اين شما به عنوان يك تدوين گر پريمير بايد با فرمت هاي آنالوگ نيز آشنا باشيد.
نكته:هر تصويري كه با دوربين گرفته مي شود معمولاً به يك سري خطوط افقي ترسيم مي گردد، تفنگ الكتروني نيز در پشت صفحات نمايشي مثل مانيتور و تلويزيون نيز از خطوط به صورت رفت و برگشت دقيقاً مانند هد دستگاه هاي پرينتر براي به تصوير كشيدن تصاوير استفاده مي كنند.
بنابر اين در هر يك از استانداردهاي پخش خطوط در دو جهت پخش مي شوند. خطوط افقي در دو جهت ترسيم مي گردند كه به هر كدام از آن جهت ها فيلد گفته مي شود. مثلاً در استاندارد SECAM تصاوير با وضوح ۶۲۵ خط و ۲۵ فريم در ثانيه (fps) كه معادل ۵۰ فريم مي باشند، تصاوير را نمايش مي دهند.
تعدادي از فرمت هاي آنالوگ به شرح زير است:
VHS, S-VHS, VHS-C,8mm,Hi-8 ,Betacam,Betacam- SP
}] نتيجه
در اين قسمت به بررسي مفاهيم بنيادي در ساخت و توليد فيلم ها پرداختيم. از آنجا كه ما قرار است در كار با برنامه  پريمير به خلق تصاوير بديع وزيبا بپردازيم دانستن اين مفاهيم ضروري مي باشد. در قسمت بعدي قصد داريم در قالب يك پروژه اقدام به ساخت يك فيلم هنري بپردازيم.

شركت هاي توليد كننده پردازنده
با توجه به اين كه پردازنده ها دستورهاي خاصي را مي پذيرند و برنامه هاي خاصي را اجرا مي كنند، طبيعتاً پردازنده هاي گوناگوني وجود دارند. اين پردازنده ها توسط شركت هاي مختلفي توليد مي شوند. بعضي از آن ها مشابه و سازگارند و برخي ديگر ناسازگار. معروف ترين اين شركت ها عبارتنداز: Intel- IBM- AMD- Cyrix- Motorola- IDT- IIT- NEC- Nexgen- Rise- Metaflow- Chips & Technology معمولاً بر روي هر CPU نام شركت توليد كننده نوشته مي شود، ممكن است شماره آن نيز همراه با حرف اول و يا دو حرف اول توليد كننده نوشته شود.
نسل هاي پردازنده ها
مهم ترين عامل شناسايي پردازنده ها، نوع آنها مي باشد كه با شماره و يا نام اختصاصي مشخص مي شود. از بين پردازنده هاي توليد شده نوع اينتل و موتورولا متداولتر از بقيه هستند. موتورولا پردازنده خود را به صورت ۸۶xxx يا نام اختصاصي و اينتل به صورت ۸۰x86 يا نام اختصاصي خود به بازار معرفي نمودند. بدين صورت x مي تواند يك عدد دلخواه يك رقمي باشد كه هر چه مقدار آن بيشتر باشد در نتيجه رقم آن بزرگ تر بوده و پردازنده جديد تر، سريعتر و كاراتر مي باشد. قبل از پردازنده پنتيوم پردازنده ها يك شماره ۵ رقمي داشتند كه دو رقم سمت چپ معمولاً نام پردازنده و سه رقم سمت راست نسل پردازنده رامشخص مي كنند.
برخي سازندگان ديگر به جاي شماره از نام هاي اختصاصي مانند K5 و K6 استفاده مي نمودند.
مدل پردازنده
هر كدام از نسل هاي مختلف پردازنده ها داراي انواع متفاوتي مي باشند كه براي كارهاي خاصي ساخته شده اند. به عنوان مثال پردازنده هاي ۸۰۴۸۶ داري انواع (SX- SLC- DX- DX2- DX3- DX4- DX5) مي باشد كه در آن DX اولين پردازنده با يك كمك پردازنده است كه داراي ۸ كيلوبايت حافظه زمان اوليه مي باشد و سرعت آن۵۰ برابر ۸۰۸۸ است، در صورتي  كه SX فاقد كمك پردازنده مي باشد. نسل پنجم پردازنده اينتل داراي مدل هاي (كلاسيك، MMX) مي باشد. نسل ششم پردازنده اينتل داراي مدل هاي (IIT,II ,PRO Celeron ) هستند. نسل هفتم پردازنده هاي اينتل داراي مدل هاي (ايتانيوم) ۶۴ بيتي با سرعت يك گيگاهرتز) مي باشد.
سرعت پردازنده
يكي از مواردي كه مستقياً روي كارآيي پردازنده اثر مي گذارد سرعت آن است كه معمولاً بر روي آن نوشته مي شود. هر چه پردازنده سريعتر باشد اطلاعات را سريعتر پردازش مي كند. سرعت پردازنده ها بر حسب مگاهرتز بيان مي شود و يك مگاهرتز، معادل يك ميليون چرخه در ثانيه است. بعضي توليد كنندگان سرعتي كه بر روي پردازنده مي نويسند واقعي نيست، بلكه آنها توانمندي پردازنده در مقابل اينتل را مي سنجند و به آن سرعت معادل پنتيوم مي گويند. عوامل مؤثر در كارآيي پردازنده فركانس ساعت يا سرعت ساعت است كه معمولاً به دو صورت مي باشد: ۱- سرعت ساعت داخلي: در اين حالت پردازنده عمليات داخلي خود را براساس اين ساعت انجام مي دهد، اين سرعت برابر سرعتي است كه بر روي پردازنده ذكر شده است. در هنگام فروش نيز اين سرعت را معرفي مي كنند. مانند:P4/2.2Ghz
۲- سرعت ساعت خارجي (سرعت گذرگاه سيستم): اين سرعت درواقع مدار الكترونيكي است كه خارج از تراشه قرار دارد و به پايه هاي مربوط به ساعت وصل مي شود. اطلاعات خارج از پردازنده مانند اطلاعات حافظه اصلي رايانه بر اين اساس سنجيده مي شود.
ولتاژ پردازنده
در ابتداي ساخت پردازنده ها از ولتاژ ۵ ولتي به صورت استاندارد استفاده مي شد، اما پس از ورود پردازنده هاي «۴۸۶ دي ايكس ۴» و «پنتيوم» از ولتاژهاي پايين تر مانند ۸/۲ و ۳/۳ نيز استفاده مي شود.
جايگاه پردازنده
پردازنده معمولاً بر روي شبكه اي از سوراخ هاي كوچك بر روي مادربرد قرار مي گيرد. به طور كلي تراشه گير، محلي براي نصب پردازنده يا هر نوع آي سي است.
پردازنده معمولاً روي مادربرد لحيم نمي شود تا بتوان آن را ارتقا يا تعويض نمود.
گرماگير پردازنده
پردازنده ها در زمان كار كردن گرماي زيادي توليد مي كنند و اگر اين گرما دفع نشود ممكن است پردازنده بسوزد. براي خنك نگه داشتن پردازنده از چند روش استفاده مي كنند:
۱- استفاده ازFan : قرارگيري يك پنكه كوچك بر روي پردازنده باعث حركت هوا و هدايت گرما به بيرون مي شود. معمولاً در جعبه اصلي رايانه پنكه اي براي بيرون بردن گرما وجود دارد. با اين حال قرار دادن يك پنكه كوچك پردازنده را بهتر خنك مي كند و كارآيي رايانه بالا مي رود. بعضي از پنكه ها براي اتصال به پردازنده داراي يك گيره مي باشد كه بايد توجه نمود در هنگام نصب نبايد به مادربرد برخورد كند.
۲- استفاده از گرماگير: گرماگير وسيله اي فلزي است كه حرارت توليد شده را به وسيله يك قطعه الكتريكي جذب و به بيرون مي فرستد. گرماگير داراي پره هاي فلزي يا سراميكي است.
۳- استفاده از مواد پركننده: اين مواد بين پردازنده و پنكه قرار مي گيرد و باعث خنك شدن پردازنده مي شود. اين ماده با نام چسب نيز شناخته مي شود.
پردازنده هاي تقلبي
جهت تشخيص پردازنده هاي تقلبي از اصل مي توان از روش هاي زير استفاده نمود:
۱- روش چشمي: كج بودن نوشته هاي روي پردازنده - كم رنگ بودن نوشته ها - وجود خراش - وجود رنگ پريدگي چاپ قبلي - كوچك و بزرگ بودن حروف و عددها
۲- شماره سريال: جهت دريافت شماره سريال هاي واقعي مي توانيد از برنامه ID CPUاستفاده نماييد و يا به سايت پردازنده  مربوطه متصل شويد.
۳- اطلاعات بايوس.
۴- اطلاعات برنامه هاي عيب ياب.
خرابي پردازنده ها
يكي از علت هاي خوب كار نكردن رايانه مي تواند خرابي پردازنده باشد كه البته در اولويت قرار ندارد يعني درصد خراب شدن آن بسيار كم مي باشد. برنامه اي به نام پست خطاي پردازنده را اعلام مي كند كه آن را با زدن بوق هاي پشت سر هم بيان مي كند.
برنامه ديگر در اين رابطه Ndiags نورتن مي باشد كه پردازنده را تست و كنترل مي كند.
منابع و ماخذ: كتاب راهنماي جامع و كاربردي سخت افزار