دكتر احمد طالويي كارشناس مبارزه با بيماري هاي مزمن در گفت و گو با ايرنا گفت: اين در حالي است كه به دليل عدم مراقبت و كنترل لا زم آمار دقيقي از تعداد بيماران و مبتلا يان به بيماري آسم در كشور وجود ندارد. وي مهم ترين عوامل فراهم كردن زمينه بروز بيماري آسم را دود سيگار، مصرف برخي داروها نظير آسپرين، آلودگي هوا، عوامل ژنتيكي و قرار گرفتن در معرض برخي مواد شيميايي و آلرژي زا عنوان كرد.
دكتر طالويي افزود: موجودات ريز حساسيت زا به نام مايت يا هيره نيز در روي پرزهاي موكت، فرش، پرده و محيط هاي مرطوب و تاريك زندگي مي كنند كه به شدت آلرژي زا بوده و از عوامل مهم ايجاد آسم محسوب مي شوند.
وي گفت: توجه ويژه به پيشگيري از سطوح كودكي در جلوگيري از بيماري آسم بسيار اهميت دارد و بايد تا حد ممكن اطفال را از عوامل بروز اين بيماري دور نگه داشت.
وي افزود: از امسال برنامه آموزش همگاني از طريق رسانه ها در زمينه پيشگيري و چگونگي استفاده از داروهاي استنشاقي در مواقع حملا ت آسم تدوين و اجراي آن از استان مركزي آغاز شده است.
وي گفت: به زودي كليه پزشكان شاغل در مراكز بهداشتي و درماني شهري و روستايي اين استان نيز از طريق كارگاه هاي آموزشي يك روزه اطلا عات روزآمد در زمينه بيماري آسم را فرا مي گيرند.
آسم التهاب و انسداد برگشت ناپذير راه هاي تنفسي است كه بعضاً در عوام به تنگي نفس شهرت داشته و در موارد پيشرفته بيماري با تنفس هاي صدادار همراه است.

بيماري ديابت يا قند خون كه از بيماري هاي عصر جديد و ناشي از رشد سريع فرهنگ مصرف گرايي و شهرنشيني در جوامع است، همواره جزو بيماري هاي مهلك به شمار مي رود. اما عوارض آن در دوران بارداري براي مادر و كودك بسيار خطرناك تر از حالا ت ديگر است. مهم ترين عارضه ديابت در اين دوران، افزايش وزن جنين يا ماكروزومي است كه گاهي با تولد نوزاد با وزن بيش از ۴ كيلوگرم همراه است. متعاقب آن احتمال ضربات زايماني شامل در رفتگي شانه، آسيب اعصاب، آسيب اندام هاي فوقاني و فلج شدن شبكه هاي عصبي اندام فوقاني افزايش مي يابد. همچنين مرگ ناگهاني جنين در ماههاي آخر بارداري نيز بسيار محتمل است.
مطابق آمار ميزان شيوع ديابت در دوران بارداري در جوامع مختلف تا ۱۴ درصد گزارش شده است. لذا با توجه به خطرات فراوان آن براي مادر و جنين، امروزه آزمايش قند خون در دوران بارداري به همه زنان توصيه مي شود.
علا ئم ديابت در دوران بارداري 
ديابت در دوران بارداري با علا ئم خاصي همراه نيست. بنابراين براي تشخيص اين بيماري تست قند خون در هفته هاي ۲۴ تا ۲۸ بارداري ضروري است. در اين تست پس از مصرف ۵۰ گرم گلوكز، قند خون ارزيابي مي شود كه اگر بالا تر از ۱۳۰ گزارش شود، تست هاي تكميلي مثل تست تحمل گلوكز انجام مي پذيرد. در صورت اثبات ديابت، بايد به درمان آن مبادرت كرد. داروي مجاز در دوران بارداري انسولين است. زنان باردار مجاز به استفاده از قرص هاي خوراكي نيستند.
توصيه مهم:
زنان چاق و يا افرادي كه سابقه فاميلي ديابت در بستگان درجه اول آنها وجود دارد، همچنين كساني كه سابقه سقط يا مرده زايي و يا به دنيا آمدن جنين درشت دارند، بيشتر در معرض ابتلا  به ديابت هستند و حتماً بايد تحت نظر پزشك معالج باشند.