مهتاب صفرزاده خسروشاهي
بسياري از ما با نام «نيوزلند» آشنا هستيم؛ اما شايد فراموش كنيم «نيوزلند» همان «زلاندنو» است.
شرايط تحصيل در «زلاندنو» (نيوزلند)؛ بسيار شبيه به شرايط تحصيل در «استراليا» است؛ چون اين دو كشور همسايه هستند. به اين ترتيب افرادي كه شرايط تحصيل در «نيوزلند» (زلاندنو) را داشته باشند؛ مي توانند به استراليا نيز سفري كرده و پس از بررسي شرايط در يكي از اين دو كشور؛ ادامه تحصيل بدهند.
مدارس؛ كالج ها و دانشگاه هاي «زلاندنو» معتبر و مشهور بوده و تحصيل در مراكز تحصيلي نيوزلند (زلاندنو) بي ثمر نخواهد بود! دانش آموختگان اين مراكز، در سراسر دنيا به راحتي مي توانند براي ادامه تحصيل يا كار اقدام كنند. كليه آموزگاران در تمام مقاطع تحصيلي و اساتيد مراكز تحصيلي نيوزلند (زلاندنو)؛ تحصيلات دانشگاهي داشته و بدون اخذ مدرك دانشگاهي اجازه تدريس ندارند.
تنوع تحصيلي در نيوزلند (زلاندنو)
تنوع رشته هاي تحصيلي ارايه شده در مراكز آموزشي نيوزلند؛ هر دانشجويي را راضي مي كند. به عبارتي؛ هر شخص براساس علاقه و توانايي هايش مي تواند رشته اي را انتخاب كرده و به تحصيل بپردازد. اما چه رشته هايي در مراكز آموزشي نيوزلند وجود دارد؟
رشته هاي مختلف مهندسي شامل: معماري، عمران، كشاورزي، علوم دريايي، هوا- فضا، باغباني و... از علوم پزشكي مي توان به اين رشته ها اشاره كرد: پزشكي، دندانپزشكي، علوم آزمايشگاهي، پرستاري... ، بازرگاني، بازاريابي، هتلداري، كتابداري، حقوق، علوم گردشگري (توريسم)؛ حمل و نقل، ارتباطات، زبان و زبان شناسي، مردم شناسي، از رشته هاي هنر به هنرهاي تجسمي، طراحي لباس، صنايع دستي، موسيقي اشاره كرد. به علاوه رشته هايي مثل: كودكياري، كترنيگ (سرپرستي تهيه و ارايه غذا در هواپيماها، هتل ها و...) اقتصاد، منشيگري و دفترداري، علوم سياسي و... نيز از ديگر رشته هاي ارايه شده در مراكز تحصيلي است.
مدت تحصيل در مراكز آموزشي زلاندنو (نيوزيلند)
اگرچه يك برنامه كلي براي تحصيل در نيوزلند وجود دارد؛ اما گاهي برنامه ها و مدت تحصيل در بعضي مراكز كمي با مراكز ديگر متفاوت است. اما اصول كلي و شرايط و مراحل تحصيل به اين صورت است.
پس از طي دوره دبستان و راهنمايي، دانش آموزان با انتخاب يكي از راه هاي زير مي توانند كسب مهارت نموده و مدرك تحصيلي معتبر دريافت كنند.
- با ۱۸-۶ ماه تحصيل در مراكز «فني- حرفه اي»، مدرك «فني- حرفه اي» در رشته اي كه انتخاب كرده ايم؛ دريافت كرده و مي توانيم وارد بازار كار بشويم.
- اما مدت زمان لازم براي اخذ مدرك «ديپلم» ۳-۵/۱ سال است. البته اين ديپلم با اخذ ديپلم در كشور ما متفاوت است. با اخذ مدرك ديپلم در يك رشته خاص مي توان وارد عرصه كار شد.
- اما مدرك كارشناسي (ليسانس) پس از ورود به دانشگاه ۵-۳ سال زمان لازم براي اخذ مدرك است، اما قبل از اخذ مدرك نهايي، ابتدا يك دوره ۶ ماهه مهارتي و سپس يك دوره ۱ ساله عملي لازم است تا مدرك كارشناسي دانشجو اعطا شود.
- كارشناسي ارشد: مقطعي است كه نيازمند مطالعه به تحقيق و بررسي است. مدت ۲-۱ سال، تحقيق و بررسي لازم است تا مدرك كارشناسي ارشد و ۵-۴ سال تحقيق لازم است تا مدرك دكترا به دانشجو اعطا شود.
گاهي پس از اخذ مدرك دكترا؛ دانشجويان علاقه مند به تكميل معلومات مي توانند بين ۱۲-۶ ماه به كشوري كه در زمينه مدرك تحصيلي شان برجسته است سفر كرده و پس از تكميل مطالعات به كشورشان بازگردند.
مدت يك «سال تحصيلي» در نيوزلند (زلاندنو)؛ از اواخر فوريه (بهمن) آغاز و در نوامبر (آبان) پايان مي يابد. زمان ثبت نام اكثر دانشگاه ها در جولاي (تير) است. براي تكميل زبان انگليسي براي ورود به دانشگاه در همه ماه هاي سال به دانشجويان خدمات ارايه مي شود.
زبان انگليسي؛ چه نقشي در تحصيل دارد؟
اگرچه تسلط به زبان انگليسي (نوشتن، خواندن، مكالمه) براي ورود به دانشگاه الزامي است، اما ميزان تسلط براي هر دانشگاه يا مؤسسه آموزش عالي متفاوت است. مدرك تافل و آيلس دو مدرك معتبر براي ارايه به مراكز آموزشي است و با داشتن يكي از اين مدارك مشكلي نخواهيد داشت. اما حدنصاب نمره شما نيز مهم است، به چه صورت؟
- براي تحصيل در مقاطع «ابتدايي دبيرستان»؛ مقاطع «پاياني دبيرستان» و كسب مدرك «فني- حرفه اي» و «مدرك ديپلم»؛ نمره «تافل» بين ۵۵۰-۵۰۰ و آيلس بين ۶-۵ قابل قبول است.
- براي ادامه تحصيل در مقطع كارشناسي (ليسانس)؛ كارشناسي ارشد (فوق ليسانس) و دكترا؛ نمره «تافل» بين ۶۰۰-۵۵۰ و آيلس بين ۷-۶ مورد قبول است.
- در صورت عدم تسلط كامل و كسب حدنصاب قبولي؛ امكان تكميل زبان انگليسي در نيوزلند (زلاندنو) وجود داشته و پس از تكميل زبان، مي توان مجدداً در امتحان شركت كرد.
- به علاوه قبل از آغاز تحصيل در هر مقطعي ابتدا لازم است مدارك تحصيلي شما با مراحل تحصيل در نيوزلند (زلاندنو) مطابقت يافته و سپس در هر مقطعي كه قبول شديد ادامه تحصيل بدهيد.
براي اخذ مدرك، چه زحماتي را بايد در دانشگاه متقبل شد
دانشجويان دانشگاه هاي نيوزلند در طول تحصيل موظف به ارايه مقاله و برگزاري سمينار بوده و بخش اعظم نمرات درسي آنها از اين طريق محاسبه مي شود. اساتيد در طول هر ترم مسايل علمي مختلفي را مطرح مي كنند و دانشجويان تا پايان ترم موظف به ارايه پاسخ به اين سؤال ها هستند. پاسخ به اين پرسش ها نيازمند تحقيق؛ بررسي و آزمايش داشته و نمره قبولي هر درس بسته به ارايه پاسخ صحيح به اين سؤال ها دارد. مباحثه هاي كلاسي نيز بسيار مهم است و دانشجويان بايد نظريه هاي خود را كتباً ارائه كنند. بنابر اين حضور فعال در كلاس؛ باعث افزايش توانايي هاي دانشجويان شده و «تحقيق و پژوهش» بخشي جدايي ناپذير از مراحل تحصيل دانشجويان است.
در بعضي دانشگاه ها امتحان پايان ترم وجود ندارد و تحقيق ها و فعاليت هاي دانشجويان در طول ترم نمره پايان ترم آنهاست. در بعضي مراكز نيز امتحان پايان ترم وجود دارد كه به صورت كتبي يا شفاهي است. در مقطع «كارشناسي ارشد» و «دكترا»؛ ارايه پايان نامه (تز) الزامي است.
چه تسهيلاتي دانشجويان را علاقه به تحصيل در نيوزلند (زلاندنو) مي كند؟
حدود ۶۵ هزار نفر از ۶۰۰ هزار دانشجوي مشغول به تحصيل در زلاندنو (نيوزلند) و استراليا؛ خارجي هستند. بنابر اين واضح است كه: تسهيلات ارايه شده به دانشجويان مطلوب است:
۱- دسترسي آسان به اطلاعات مورد نياز دانشجويان از هر نظر
۲- دسترسي آسان به مراكز درماني و پرداخت كمك هزينه درماني در صورت نياز
۳- حمايت مالي براي تحصيل
۴- مشاوره تحصيلي
۵- مشاوره هاي روانشناسي (براي دانشجويان مبتلا به افسردگي به علت دوري از وطنشان)
۶- ارايه سريع ويزا و خدمات به دانشجويان براي سفر به كشورشان و يا كشورهاي ديگر
۷- كمك به دانشجويان براي يافتن كار مناسب در مدت تحصيل و پس از فارغ التحصيلي
۸- ارايه هرگونه راهنمايي در هر زمينه.

فرنوش مرتضوي
دانشگاه هاي دولتي ژاپن، كه در اواخر قرن ۱۹ ميلادي به سبك مراكز علمي غرب درآمدند، اكنون در حال تجربه يك تحول عظيم هستند.
دولت ژاپن در پي مشكل ركود زدگي علمي در دهه ۹۰ و با هدف دستيابي به رشد پايدار و استفاده از خلاقيت محققان خود، قانون بازسازي ساختار تحقيقاتي دانشگاه ها را در جولاي ۲۰۰۳ در پارلمان ژاپن به تصويب رساند.
اين قانون، پروژه عظيمي است كه از آوريل سال آينده ميلادي آغاز مي شود و تأثيرات اساسي برآينده تحقيقات در ژاپن خواهد گذاشت.
توسعه و تحقيقات در ژاپن كه از درجه بالاي استاندارد جهاني برخوردار است اين كشور را به يك پيشگام در عرصه جهاني در رشته هايي مانند ربوتيك و نانوتكنولوژي تبديل كرده، به طوري كه نرخ توليد ناخالص داخلي در سال ۲۰۰۲ در ژاپن رقم ۱۴/۳ درصد در مقايسه با رقم ۷/۲ درصد در ايالات متحده و ۵۲/۲ درصد در آلمان گزارش شده است. اين در حالي است كه اتحاديه اروپا سال ۲۰۱۰ را تاريخ پيشرفت تحقيقات و افزايش توليد ناخالص داخلي از ۲ درصد به ۳ درصد اعلام كرده است.
ماسايوكي اينو، يكي از مديران وزارت آموزش، فرهنگ، ورزش، علم و فن آوري ژاپن (MEXT)، اين تحول را بزرگترين تحول دانشگاهي ژاپن در يكصد سال گذشته اعلام كرد.
وي افزود: پيش بيني مي شود دانشگاه هاي تغيير ساختار يافته كه درآينده بيشتر به سمت مشاركت در بخش خصوصي گرايش پيدا مي كنند، نقش كليدي و مهم تري را در حوزه تحقيقات برعهده خواهند گرفت.
تاكنون ۱۲ دانشگاه از ۹۹ دانشگاه دولتي ژاپن از اكتبر سال گذشته در اين طرح شركت كرده اند و انتظار مي رود قلمرو طرح تغيير ساختار پژوهشي به ۵۲۵ مؤسسه غيرانتفاعي و ۷۶ دانشگاه محلي ديگر ژاپن نيز توسعه يابد.
اين تغيير ساختار سبب مي شود، دانشگاههاي ملي به صورت يك مؤسسه واحددرآيند و به اين ترتيب آنها در جذب سرمايه و افزايش مسئوليت پذيري بخش مديريتي آزادانه تر عمل خواهند كرد.
همچنين اين طرح استادان دانشگاه را از حالت كارمند بودن خارج كرده و آنها را به شركت در پروژه هاي مربوط به پژوهشكده هاي خصوصي ترغيب مي كند. گفتني است اين پژوهشكده ها ۸۰ درصد از سهم تحقيقات در ژاپن را به خود اختصاص داده اند.
به علاوه دولت ژاپن در نظر دارد با ايجاد روحيه رقابت در بين سرمايه گذاران به افزايش سرمايه گذاري در امر تحقيقات كمك كند.
در اين راستا از سال گذشته تاكنون مراكزي با عنوان مراكز برتر علمي در دانشگاه هاي ژاپن راه اندازي شده است كه وظيفه كمك به پروژه هاي جوياي سرمايه را برعهده دارند.
با ادامه اين طرح، پژوهشكده هاي دانشگاه هاي ژاپن در آينده دانشجويان خارجي بيشتري را خواهند پذيرفت. همچنين اين پژوهشكده ها با هدف ارتقاي سطح علمي اقدام به فرستادن پژوهشگران جوان ژاپني به مراكز پژوهشي معتبر اروپا و آمريكا كرده اند.
فيليپ بوكسين، رئيس كميسيون تحقيقاتي اتحاديه اروپا در طي سفر ماه گذشته خود به توكيو، خواستار شركت بيشتر ژاپني ها در پروژه هاي تحقيقاتي اروپا شد.
وي افزود: اگر محققان ژاپني با تيم هاي پژوهشي اروپايي همكاري كنند، مورد حمايت مالي اروپا قرار خواهند گرفت.
مديريت مستقل و خودگردان، معرفي شيوه هاي رقابت، توجه به ارزش گذاري پروژه ها، كنترل منابع مالي دولتي، كاهش بوروكراسي در دانشگاه ها و تعميق پيوند دانشگاه و صنعت همگي حكايت از ايجاد محيط پژوهشي مناسبي براي ابداع و خلاقيت بيشتر ژاپني ها در آينده اي نه چندان دور دارد.

نيلوفر قديري
چندي پيش دانشجويان آلماني در تالار تاريخي شهر برلين تحصن كردند، شعار دادند و آن قدر ماندند تا پليس به زور آنها را متفرق كرد. در شهر لندن نيز دانشجويان در ميدان مقابل پارلمان دست به تظاهرات زدند. در پاريس هفته هاست كه هزاران دانشجوي اعتصاب كننده بلوارهاي شهر را پر كرده اند و در حالي كه پارچه نوشته ها و علائمي به دست دارند فرياد مي زنند «همه با هم»!
اروپايي ها عادت دارند دانشجويانشان را وقتي در خيابان ها ببينند كه در حمايت از اجراي تغييرات راديكال تظاهرات مي كنند. اما اين بار اين جوانان خواستار حفظ وضع موجود هستند. آنها به طرح هاي دولت براي اصلاح نظام آموزش عالي اعتراض دارند، طرح هايي كه در برخي موارد بخش عمده بار مالي تحصيلات دانشگاهي را به دوش دانشجويان مي اندازد.
دانشگاه هاي اروپايي براي آن كه توان رقابت با آمريكا را بيابند واقعاً به پول نياز دارند. آمريكا بيش از دو درصد از توليد ناخالص داخلي خود را صرف آموزش عالي مي كند كه اين بيشترين رقم در ميان كشورهاي توسعه يافته است. بسياري از دانشگاه هاي اروپا اكنون با مشكلاتي روبه رو هستند، كلاس هاي پرازدحام و كمبود تجهيزات اوليه همچون آزمايشگاه هاي علوم و كامپيوتر از جمله اين مشكلات است.
در دانشگاه هاي آمريكا دانشحويان بعد از شش سال با مدرك كارشناسي ارشد دانش آموخته مي شوند اما اين روند در دانشگاه هاي اروپا گاه تا يك دهه به طول انجاميد.
دولت هاي اروپايي مي دانند كه دانشگاه هايشان به بودجه بيشتري نياز دارند اما اين را نيز مي دانند كه اين پول اضافي را نمي توانند از بودجه هايي تأمين كنند كه همين حالا هم به دليل كاهش درآمدهاي مالياتي و افزايش هزينه هاي درماني بيمه بيكاري و حقوق بازنشستگي، با كسري روبه روست.
از اين رو، سياستمداران به اين فكر افتاده اند كه افزايش بودجه دانشگاه ها را از طريق شهريه ها تأمين كنند. اما دانشجويان مي گويند خصوصي سازي خزنده آموزش عالي را از استطاعت مردم خارج مي كند.
اروپايي ها با پيشنهاد شهريه دانشگاهي در حقيقت از الگوي دانشگاه هاي آمريكا در تأمين بودجه استفاده كرده اند. در آمريكا دانشجويان چندين گزينه دارند؛ از دانشگاه هاي دولتي كه تنها سه هزار دلار در هر ترم پول دريافت مي كنند، گرفته تا دانشگاه هاي برجسته و با امكاناتي همچون استنس فورد، ييل و هاروارد كه يك سال تحصيل در آنها بيش از ۳۰ هزار دلار هزينه دارد.
اما بسياري از اين دانشگاه ها در تأمين شهريه به دانشجويان كمك مي كنند، يا وام در اختيار دانشجويان مي گذارند تا بورسيه هاي تحصيلي و يا برنامه هاي تحصيلي و كار. اكثر دانشجويان آمريكايي از وام هاي كم بهره براي پرداخت هزينه هاي دانشگاهي بهره مي برند.
انگليس پر هزينه ترين آموزش عالي را در اروپا دارد. شهريه تحصيلات دانشگاهي در دانشگاه هاي دولتي اين كشور ۱۶۰۰ يورو در سال است. درصد جوانان انگليسي كه به دانشگاه مي روند در دهه گذشته دو برابر شده و اين در حالي است كه بودجه دانشگاه ها متناسب با اين افزايش دانشجو افزايش پيدا نكرده است و به همين دليل دولت توني بلر نخست وزير پيشنهاد كرده است كه شهريه هاي كنوني براي دانشگاه هاي انگليس در چارچوب يك نظام متغير تعيين شود كه بر اساس آن هر دانشجو براي تحصيل بايد تا ۴۲۸۰ يورو در سال شهريه بپردازد. اين قانون از سال ۲۰۰۶ در انگليس اجرا مي شود. دانشجويان اين پول را از طريق يك وام دريافت مي كنند و از آنها خواسته مي شود تا اين وام را وقتي بپردازند كه درآمد بعد از ليسانس آنها از ۲۱ تا ۲۸ هزار يورو بيشتر شود.
دانشگاه هاي انگليس به شدت از اين قانون حمايت مي كنند. اما دانشجويان انگليسي معتقدند اجراي اين طرح در بلندمدت شكاف ميان دارا و ندار را عميق مي كند و تا سالهاي آينده جوانان طبقه كم درآمد ديگر به فكر ورود به دانشگاه نمي افتند.
در فرانسه، مؤسسه IEP (يكي از مؤسسات برتر آموزش عالي پاريس) دو ماه پيش اعلام كرد شهريه سالانه اين مؤسسه از ۱۰۵۰ يورو به ۴ هزار يورو افزايش مي يابد. اما دانشجويان متعلق به خانواده هاي كم درآمد كمتر از دانشجويان ديگر شهريه مي پردازند. اتحاديه ملي دانشجويان فرانسه با اعتراض به اين تصميم آن را نشانه اي از خصوصي سازي دانسته و دانشجويان فرانسوي هفته هاست كه در خيابان هاي پاريس به اين تصميم اعتراض مي كنند. آنها مي گويند كه اين اصلاحات به بخش هاي تجاري امكان نفوذ بيشتر در برنامه هاي درسي را مي دهد و توان رقابت با دانشگاه هاي با بودجه بالا را از دانشكده  ها و دانشگاه هاي كوچك مي گيرد. موج اين اعتراض ها، دولت را به صرف نظر از بخشي از اين اصلاحات واداشت.

بابك خدادادي
بسيار پيش مي آيد كه دانشجو در فاصله اندكي مانده به امتحان، تمامي مطالب فرا گرفته شده را فراموش نموده و موضوعات و نكات را با يكديگر اشتباه بگيرد. در اين مواقع اينگونه به نظر مي رسد كه ناگهان تمامي اندوخته ها از ذهن پاك مي شود. «ولف ديتريش وبلر» محقق مسائل آموزشي دانشگاه «بيلدفلد» در پژوهشي با همين موضوع به اين نتيجه مي رسد كه: «اگر هر مشكلي، نامي داشته باشد، راحت تر مي توان به حل آن پرداخت.»
فراموشي ناگهاني آموخته ها از ذهن دانشجو، در شب قبل از امتحان «اينترفرنس» نام دارد. «اينترفرنس» در فيزيك به معناي برخورد دو موج با يكديگر مي باشد. اين برخورد به گونه اي است كه برآيند نيروهاي وارده دو موج بر يكديگر در برخي از نقاط برخورد، معادل صفر بوده و در اين نقاط در واقع دو موج يكديگر را مي پوشانند.
اما در علم آموزش، «اينترفرنس» به فرايندي گفته مي شود كه طي آن مطالب از نظر زماني ديرتر فرا گرفته شده، روي مطالب از نظر زماني پيشتر فرا گرفته شده را پوشانده و آنها را محو مي كنند.
هراس، استرس و اضطراب هنگام برگزاري امتحانات بي شك نقش مؤثري در عدم توانايي دانشجو در به يادآوري آموخته هاي وي دارند. «وبلر» در اين راستا نيز ۴ راه حل را يادآور مي شود:
۲) با مطالعه سؤالات سالهاي قبل مي توان تا حد زيادي بر اضطراب پيش از امتحان غلبه نمود.
۳) پيش از جلسه امتحان با دانشجوي مردد و متزلزل هم صحبت نشويم و به صورت هاي رنگ باخته ننگريم.
۴) در فاصله اندكي مانده به زمان برگزاري جلسه امتحاني به جمع آوري و مطالعه مطالب جديد نپردازيم، زيرا چنين امري تنها بر اضطراب پيش از امتحان مي افزايد. در امتحانات شفاهي و مصاحبه اي نيز دانشجو همواره با دو دسته از اساتيد مواجه است:
الف) اساتيدي كه سعي مي كنند با سؤالات پراكنده، ميزان دانسته هاي دانشجو در تمامي حوزه هاي درسي را بسنجند. در اين مورد «وبلر» پيشنهاد مي كند كه خود دانشجو از دادن پاسخ هاي كوتاه به سؤالات خودداري نموده و با خونسردي كامل به ارائه پاسخهاي مشروح و مفصل بپردازد. در اين مورد تنها راه حل مناسب حرف زدن است و حرف زدن.
ب) اساتيدي كه سعي مي كنند با طرح سؤالات كاملاً دقيق به كنكاو ميزان دانسته هاي دانشجو در يك حوزه خاص بپردازند. اين اساتيد مي خواهند ژرف نگري دانشجويان در يك حوزه خاص را بيازمايند. در اين جا ممكن است از دانشجو در مورد حوزه اي سؤال شود كه وي مطالعات كافي در آن نداشته است. در اين صورت بهتر آن است كه دانشجو در حد توان خود به سؤال پاسخ داده و سپس كاملاً صادقانه بگويد كه در اين خصوص مطالعات كافي نداشته است. دانشجو مي تواند پس از آن حوزه اي را معرفي نمايد كه از مطالعات كافي در آن خصوص برخوردار بوده است.

مهتاب صفرزاده خسروشاهي
نخستين شماره مجله علمي- آموزشي «تحصيلات رايگان» از سوي وزارت علوم روسيه، مركز بين المللي تحصيلات رايگان، دانشكده اقتصاد و انفورماتيك روسيه و جمعي از استادان دانشگاه هاي روسيه در ژوئن ۱۹۹۷ به چاپ رسيد.
اين مجله علمي- آموزشي شامل: آخرين مطالعات و پژوهش هاي علمي؛ برنامه هاي آتي دانشگاه ها و پروژه هاي آنها، جديدترين اخبار مركز تحصيلات رايگان، آخرين پيشرفت هاي تكنولوژي، علوم اجتماعي و اقتصادي و گاه تربيتي است.
اما هدف اصلي چاپ و انتشار اين مجله علمي- آموزشي، استفاده علاقه مندان به تحصيل به صورت «رايگان» و «از راه دور» است. بنابراين اكثر مخاطبين آن علاوه بر دانشجويان، اساتيد، آموزگاران و ... ؛ علاقه مندان به ادامه تحصيل به صورت مكاتبه اي است.
بخش هاي مهم اين مجله را مي توان به صورت زير خلاصه كرد:
۱- آموزش علوم به علاقه مندان به ادامه تحصيل به صورت مكاتبه اي
۲- طرح مسايل مختلف علمي و فراهم آوردن زمينه اي براي ارتباط مستقيم استاد و دانشجو از طريق مجله
۳- طرح آزمايش هاي علمي و پاسخگويي به سؤالات دانشجويان
۴- انتشار جديدترين اخبار علمي براي اطلاع رساني به موقع به دانشجويان براي بالا بردن سطح كيفيت آموزشي
۵- اطلاع رساني به دانشجويان از جهت جديدترين نمايشگاه ها، كنفرانس هاي علمي داخل و خارج كشور، سمينارهاي پژوهشي و ...
۶- فراهم آوردن تسهيلات لازم براي حضور دانشجويان علاقه مند در اين سمينارها
۷- آموزش نحوه استفاده صحيح تر و بهتر از «رايانه» براي ارتباط سريع تر و بهتر استاد و دانشجو
اما علاوه بر موضوع هاي اصلي كه گفتيم اين مجله علمي- آموزشي زمينه اي فراهم كرده كه «ارايه واحدهاي درسي هر ترم»؛ اخبار جالب و متفرقه دانشگاه ها، نحوه ارتباط دانشجويان روسي با دانشجويان كشورهاي ديگر و ... نيز در اين مجله وجود داشته باشد.

مترجم: نازنين زاغري
در ميان دانشگاههاي ايالات آمريكا، دانشگاه ميشيگان (WMU) بيشترين ميزان بورسيه ها و كمك هزينه هاي تحصيلي را به خود اختصاص داده است. طي سه ماه، ۸/۱۲ ميليون دلار، كمك هزينه تحصيلي از سوي دولت و از محل اعتبارات آن براي انجام پژوهش ها و تحقيقات علمي- تحصيلي به دانشگاه ميشيگان اختصاص داده شده و نام اين دانشگاه را در صدر فهرست مراكز تحقيقي- پژوهشي آمريكا قرار داده است.
دانشگاه هاي ايالات مختلف آمريكا، اغلب در ميان مباحث علمي و تحقيقاتي با يكديگر رقابت دارند و همين امر براي محققان انگيزه اي ايجاد كرده كه سبب مي شود در زمينه هاي پژوهشي از يكديگر سبقت بگيرند. در جلسه اي كه روز ۱۲ دسامبر سال جاري در دانشگاه ميشيگان برپا شد، رييس جلسه عنوان كرد: «در سه ماهه آخر سال ۲۰۰۳ ميلادي، يعني ماههاي آگوست، سپتامبر و اكتبر، مبلغي قريب به ۱۳ ميليون دلار به تحقيق و پژوهش در اين دانشگاه اختصاص يافته است.»
كمك هزينه هاي تحصيلي ماه آگوست، در حدود ۳۰۳/۳۰۹/۶ دلار، سپتامبر، ۶۹۸/۴۸۲/۳ دلار و اكتبر نيز در حدود ۲۳۱/۹۹۹/۲ دلار تخمين زده شده است كه روي هم در حدود ۸/۱۲ ميليون دلار هزينه براي دانشگاه دربرداشته است. بيشترين ميزان كمك هزينه هاي تحصيلي از دانشكده آموزش WMU، به دكتر «ژوزف كرتوويكس» تعلق يافته است. او كه سال هاست در زمينه هاي تدريس، يادگيري و روش هاي تست زني در دانشكده آموزش WMU مشغول به كار است، مبلغي در حدود ۱۴ ميليون دلار به منظور چهارمين مرحله پياده سازي پروژه «GEAR UP» (طرح آماده سازي و اطلاع رساني به دانشجويان مقاطع كارشناسي براي ورود به سطوح بالاتر) از مركز كمك هزينه هاي تحصيلي اين دانشگاه دريافت كرد.
هزينه  اي در حدود يك ميليون دلار از سوي آژانس بين المللي آمريكا براي اجراي تحقيقات دو نفره دكتر «هكتور كمادا»، از اعضاي كميسيون علوم بيولوژيكي دانشگاه ميشيگان و دكتر «الكساندر ايندي» كه مقام رياست اين كميسيون را به عهده دارد اعطا شد. اين هزينه در مسير اجراي سيستم هاي زيست ايمني جهاني در آمريكا توسط اين دو نفر به مصرف خواهد رسيد. آنها در برنامه هاي خود، انجام آزمايشات و تحقيقات مورد نياز در اين زمينه را همراه با ساخت مراكز ترويج طرح زيست ايمني جهاني گنجانده اند.
دكتر «استيون برتمن»، دانشيار دانشكده شيمي با همكاري دكتر «ديويد كاروئد»، دانشيار دانشكده علوم فضايي WMU، كمك هزينه اي قريب به يك ميليون دلار جهت رسيدگي به امور دانشجويان مقاطع دكترا از صندوق مالي- پژوهشي دانشكده دريافت كردند. آنها در طرح حمايت از دانشجويان دكترا تصميم دارند دانشجويان اين مقاطع را در مقوله تحقيق در زمينه هاي زيست  كره اي و علوم فضايي ياري دهند. انجمن علوم فضايي و انرژي هسته اي آمريكا نيز كمك هاي شاياني را در زمينه اهداي كمك  هزينه هاي تحصيلي به پژوهشگران دوره دكترا به انجام رسانده اند.
بخش ديگر، مبلغ ۹۱۳ هزار دلاري كمك هزينه تحصيلي است كه به يك پژوهشگر زن تعلق گرفته است. او تصميم دارد اين سرمايه  را براي سازمان دهي، طراحي و توليد مصنوعي مواد ويژه اي با نام Nanomaterial به مصرف برساند كه در ساخت سيستم هاي امنيتي و حفاظتي منازل و ادارات كاربرد دارد. بخش ديگري از اين كمك هزينه پژوهشي، از سوي مركز تحقيقات و مطالعات Nanotechnology آمريكا تأمين خواهد شد.
كمك هزينه پژوهشي يك ميليون دلاري ديگري هم به دكتر «پائولو كوهلر» اختصاص داده شده است كه سمت دانشياري مطالعات تحقيقاتي دانشگاه ميشيگان آمريكا را به عهده دارد. طرحي كه او در دست اجرا دارد، پروژه دانشجويان دختر دبيرستاني است كه از طرف مدرسه، در كلاس هاي اطلاعات تكنولوژي ثبت نام كرده اند و از اين راه، خود را براي برنامه ريزي هاي شغلي و تحصيلي در آينده  آماده مي سازند.
در كنار آن، مبلغ ۲۰۰ هزار دلار ديگر نيز به دكتر كوهلر اعطا شد تا در پروژه اي شبيه به آنچه در بالا به آن اشاره شد با دكتر «بروك» همكاري نمايد. با اين تفاوت كه اين طرح قرار است بر روي دانش آموزان دختري كه داراي معلوليت هاي جسمي هستند اعمال شود.
در مقوله  خدمات عمومي، مبلغي بالغ بر ۴۰۰ هزار دلار به رييس دانشكده بهداشت و خدمات انساني به منظور توسعه الگوي جديدي در زمينه مدارس كودكان اهدا شد. طرح فوق به برگزاري كلاس هاي درس ويژه و پيوسته اي براي دانش آموزاني كه دچار ضربات روحي شده اند مي پردازد.
منبع: www. Wmich. Edu

براي نخستين بار در طول تاريخ آموزش عالي در عربستان، تعداد دانشجويان دختر نسبت به پسران دانشجو فزوني گرفته است.
روزنامه الشرق الاوسط اعلام كرده است تعداد دانشجويان دختر كه در حال حاضر در دانشگاههاي عربستان تحصيل مي كنند ۵۲ درصد كل دانشجويان را تشكيل مي دهد.
اين روزنامه به نقل از وزارت آموزش عالي عربستان نوشت: از ميان دانشجويان دختر تنها ۴/۴ درصد وارد دوره هاي تخصصي مي شوند.
در حال حاضر دختران دانشجو در بيش از ۲۳۴ دانشكده در عربستان مشغول به تحصيل هستند.