مراسم بزرگداشت سيدعباس معارف، موسيقيدان، فيلسوف، زبان شناس، حقوقدان و شاعر فقيد، در نخستين سالگشت درگذشت وي، با حضور جمع كثيري از علاقه مندان، در تالار وحدت بنياد رودكي برگزار شد.
به گزارش ايسنا، در آغاز اين مراسم، خواهر معارف، با بيان نكاتي درباره شخصيت اين فيلسوف، از انتشار ديوان اشعار معارف خبر داد.
وي در ادامه، با اشاره به رعايت امانت در چاپ اين ديوان، از نداشتن مقدمه در آغاز آن اظهار تأسف كرد.
او با بيان خاطره اي از برادرش گفت: هر چند كه ناشران بسياري از انتشار ديوان اشعار ايشان استقبال مي كردند و با وجود سختي زندگي، ايشان با انتشار ديوان اشعار در زمان حياتش مخالف بود و مي گفت چگونه اشعارم را كه روح و قلب من هستند به مزايده بگذارم، بعد از مرگم مانند همه شاعران ديوانم را منتشر كنند.
وي، معارف را از رهروان واقعي حضرت علي (ع) دانست كه هرگز از راه عدالت پروري خارج نشد و در سير به سوي وحدت و مبارزه با تكاثر همواره مي كوشيد.
سپس تصاويري از معارف پخش شد كه وي در اين تصاوير درباره حكمت و فلسفه، حكمت انسي و سخن گفتن وجود با حق، سخنراني كرده بود.
آقاي رجبي ـ از ديگر نزديكان معارف ـ نيز نكاتي را درباره حكمت و فلسفه او بيان كرد. رجبي تحمل رنج ها و دردهاي جسماني را توسط معارف، يكي از راه هاي تزكيه نفس او خواند و گفت: با وجود سالها بيماري او، هيچ يك تصوري از مرگ ايشان نداشتيم؛ چرا كه قرب ايشان به حضرت حق و شادي و جلوه ناشي از آن موجب مي شد اين تصور هرگز به ذهن ما راه نيابد.
وي با اشاره به انتشار كتاب درآمدي بر حكمت انسي توسط معارف در عين ابتلا به بيماري هاي گوناگون يادآوري كرد: اين كتاب توسط افراد ديگري كتابت مي شد و اكنون غلطهاي املايي زيادي دارد.
با اين حال، جايگاه آن در تاريخ حكمت ما در آينده مشخص خواهد شد.
او افزود: عكس العمل آنان كه نام حكمت را مي برند و نان حكمت مي خورند مهم نيست؛ بلكه آنچه جويندگان واقعي حكمت در اين كتاب مي يابند مهم است.
وي اين كتاب را راهي مستقيم و بدون گمراهي خواند براي آنان كه پاسخي براي گمشده هاي خود نيافته اند و همه راه ها را آزموده اند.
رجبي ضمن تشريح نكاتي چند درباره حكمت انسي و نظري و تاريخي معارف ، با شاهد آوردن يكي از آيات قرآن، گواهي به توحيد را اساس حكمت انسي و ديني خواند.
به گفته وي، عباس معارف كل فلسفه غرب را با اين ايراد اساسي كه چرا فلسفه غرب از حقيقت وجود پرسش نمي كند، زير سئوال مي برد و آن را به طور آشكار لنگ مي دانست.
رجبي يادآوري كرد: مشكل دنياي امروز كه نمي تواند بين هنر، فلسفه، عرفان و...جمع كند، با اين منظر حل مي شود و ميان همه اين موارد، ارتباط لازم و ملزوم پديد مي آيد و با اين ديدگاه مي توان به معارفي كه بشر به دست مي آورد، جامعيت داد.
وي خاطرنشان كرد: در مقام عمل نيز زماني كه انسان قائم به حق و آيينه دار حق باشد هيچ اعتباري براي هيچ موجودي جز حق تعالي به معناي اصالت وجودي قائل نيست و در اين ديدگاه است كه تنها خداوند را مالك و حاكم مي داند و نظام ماركسيستي از اين جهت منتفي مي شود كه ما مالك نيستيم.
در ادامه مراسم، دكتر اصغري مطالبي را درباره حكمت فقهي و حقوقي سيدعباس معارف بيان كرد. وي گفت: گرچه معارف، استاد، فيلسوف، عارف، اديب، موسيقيدان و شاعر بود؛ اما اين همه بود و آني داشت.
او در توصيف معارف به يكي از احاديث حضرت علي (ع) مبني بر راه شناسايي متقيان اشاره كرد و گفت: ايشان اين ويژگي ها را داشت.
وي آرزوي معارف را درك علم و حقايق خواند و درباره بي اعتنايي او به ظواهر دنيوي و حيا و عفتش نكاتي را يادآوري كرد.
او خاطرنشان كرد: بعد از متلاشي شدن شوروي، معارف گفت سوسياليسم غني و سرشاري كه بر ۴ ركن آزادي، ايمان، تجربه و عبرت استوار باشد هرگز افولي نخواهد داشت و به گفته وي اگر همه تغييرات و تحقق دموكراسي در خدمت تحقق عدالت باشد، آن زمان است كه دموكراسي ارزشمند مي شود.
وي اظهار كرد: معارف مي گفت چگونه زماني كه اذهان مردم را رسانه هاي عمومي مي سازند مي توان گفت كه مردم، حكومت مي كنند.
همچنين علي معلم ـ شاعر - با بيان خاطراتي از استاد معارف، بهره مند شدن او از محضر اساتيدي چون ملاصالح مازندراني حكيم - آيت الله لنكراني - استاد ادبيات عرب و ناظميان - استاد تار - معلم اصلي او را در شعر، پدرش خواند و گفت: شعر، ميراث خانداني او بود.
وي با اشاره به روح جست و جوگر معارف در كشف حقيقتها، بيدل دهلوي را از كشفيات معارف دانست و از اصرار او بر احياي سبك هندي ياد و تأكيد كرد: مي توانم خدا را شاهد بگيرم كه معارف ديوان اشعار او را در كتابخانه مركزي مطالعه و سپس او را معرفي كرد و به تفصيل درباره اش سخن گفت.
بدين ترتيب عبدالقادر بيدل را از كنج خلوت بيرون آورد؛ همچنين انعكاس صداي محي الدين را به ما شناساند.
وي رواج درست شعر سبك هندي را از ديگر خدمات معارف دانست و گفت: معارف، عالم را خيالات خداوند مي داند و در سالهاي آخر وسوسه اي او را به اين سو مي برد كه شعر وجه غني اش را از دست داده است و رسانه ها با فرهنگ خاص خود آن را استيلا خواهند كرد. ضمن اينكه انبارگرداني بزرگي در كار است و شايد بزودي كلمات پشتيبان و تعصبات گروهي و حزبي اهميت يابد.
علي بياني ـ موسيقيدان ـ به عنوان آخرين سخنران مراسم، با بيان نكاتي درباره اهميت موسيقي، به تشريح حكمت و موسيقي معارف پرداخت.
وي با اشاره به تعلق خاطر معارف به موسيقي شرقي سنتي، گفت: دليل علاقه وي را به موسيقي بايد نزد حكماي انسي
جست و جو كرد؛ چرا كه اين حكما هر يك به نوعي متعرض موسيقي و نوشتن مقالات و كتابها در اين باره بوده اند.
او ادامه داد: سماع، پيكي است كه از عالم قدس منادي درماندگان بيابان تيره دنيا است و ياد عشرت آباد بهشت نوراني را در آنان بيدار مي كند.
به اعتقاد وي از آنجا كه همه ذرات هستي در رقص و چرخش هستند، شايد بتوان موسيقي را متناسخ ترين هنر با
عالم دانست.
وي با اشاره به تعلق خاطر معارف به دو حوزه اصلي موسيقي دستگاهي و مقامي گفت: معارف در اولين جلسه ملاقات با مجيد كياني، استاد موسيقي، خطاب به او گفته بود: آنچه ما از طريق حكمت به آن رسيده ايم شما از طريق موسيقي به آن رسيده ايد، بنابراين مقصد يكي است راه ها گوناگون است.
در ادامه دو غزل از معارف در وصف دو استاد موسيقي خوانده شد و در پايان مراسم نيز قطعاتي دو تار نواخته شد.
