اميد كريمي 
از يك نمايشگاه معمولي در دبيرستان شروع شد. آن موقع بهار موحد بشيري سال سوم رشته رياضي فيزيك را مي گذراند. «خيلي ناآگاهانه بود. دبير هنرمان نمايشگاهي از نقاشي هايش راه انداخته بود. در آن يك عكس از كيفي بود كه با نقطه كشيده شده بود.من از آن خوشم آمد و بعدش پرسيدن از روش كار و نوع طرح زدن و...» دبيرمان گفت: «بايد جاهايي كه سايه كمرنگ مي شود نقطه ها فاصله بيشتري داشته باشند و جاهايي كه سايه تيره تر مي شود نقطه ها نزديكتر قرار بگيرند.»
بعد از آن همه بهار را تشويق مي كنند، از پدر ومادر بگير تا دوستان، آشنايان و حتي غريبه ها. «مادرم نقاش است. او كسي بود كه هميشه مي گفت يك كار هنري كنم. پدرم هم همينطور او مي گفت كنار درس به يك كار هنري هم مشغول شوم. آنها بيشترين تشويق را مي كردند.» پس از آن بود كه او شروع به كار كرد، «براي تفنن بود. كار مي كشيدم كه نشان اين و آن بدهم.» و اين نشان دادن به همه كار را به جايي مي رساند كه مجله طنز و كاريكاتور، يكي از كارهاي او را چاپ مي كند «آقاي جواد عليزاده خيلي مرا تشويق و راهنمايي كرد. حتي يكي از كارهايم را در طنز و كاريكاتور چاپ كرد. آن كارچهره نورمن بود. سال ۷۶ فرستادم براي طنز و كاريكاتور و آنها چاپ كردند. الان هم آن را دارم. اما روي كاغذ روزنامه و فكر كنم ۲*۲ يا ۴*۴»
اما بهار موحد بشيري بعد از قبولي در رشته دندانپزشكي بازهم طرح مي زند و كم كم به بازاركار راه پيدا مي كند. «سال ۷۹ با گزارش فيلم و روزنامه زن هم همكاري كردم. اما هيچ كدام جدي نبود.» دليلش هم اين است كه نوع كار او به گفته خودش زمان بر است. «هر طرح من ۲ تا ۳ هفته طول مي كشد و قطعا اين زمان مناسب روزنامه ها نيست.» بهار موحد بشيري آرام آرام در كار طراحي چهره به كيفيت بالاتري رسيد. يك كارتونيست مي گويد: او تنها كاريكاتوريستي است كه توانسته به كارتون هاي، پرقدرت چهره كاريكاتوريست هاي مشهور جهان مثل مولاتيه نزديك شود.
«فستيوالي است كه هر دوسال يك بار برگزار مي شود. من هم طرح هايم را فرستادم. سه تا بود. وودي آلن، ون گوگ و پيكاسو.
هرسه كار در نمايشگاه نمايش داده شد. طرح وودي آلن هم در بولتن ويژه فستيوال چاپ مي شود و هم جايزه ويژه مي گيرد. بعد از نظرات اول تا سوم، مدال ويژه ديپلم و لوح تقدير به من ارائه شد.» اما جالب اينجاست كه همه اينها را بعداً به اطلاع خانم موحد رسانده اند«اما به دليل مشكلات پستي، دعوت  نامه فستيوال به موقع به دست من نرسيد و من نتوانستم به (تولن تينو) بروم.»
تولن تينو شهري است در ايتاليا كه او خاطره خوشي از آن جا دارد، گرچه هرگز پايش را به آنجا نگذاشته... چه اشكالي دارد؟

جواد رسولي 
سينما
امروز در سالن سينما كوچك حوزه هنري مي توانيد فيلم بليدرانر را ببينيد. اين فيلم دهه هشتادي (۱۹۸۲) را ريدلي اسكات كارگرداني كرده و نقش اصلي اش را هريسون فورد بازي مي كند. داستان فيلم بر اساس داستاني از فيليپ ك.ديك نويسنده داستان هاي علمي -تخيلي نوشته شده. از اين نويسنده يكي دو سال پيش اسپيلبرگ هم داستاني انتخاب كرد و بر اساسش فيلمي ساخت به نام «گزارش اقليت». در ضمن موسيقي فيلم بليدرانر كار ونجليس است.
كانون فيلم جهاد دانشگاهي دانشگاه تهران، امروز سه فيلم نمايش مي دهد. ساعت ۱۴ فيلم ساعات نااميدي ساخته ويليام وايلر (۱۹۵۵)، ساعت ۱۶ فيلم قلعه حيوانات، كار جان استيفن (۱۹۹۸) و ساعت ۱۸ هم اولين قسمت از سه گانه جديد جنگ هاي ستاره اي به نام «تهديد شبح» كه جورج لوكاس كارگرداني اش كرده (۱۹۹۹).
آخرين نكته  سينمايي امروز، مراسم اختتاميه جشنواره فيلم باران است كه ساعت ۱۹ تا ۲۱ امشب در فرهنگسراي هنر برگزار مي شود و برنده ها جايزه هايشان را مي گيرند. نيكي كريمي هم لابد به عنوان دبير جشنواره سخنراني مي كند.
موسيقي 
لوريس چكناواريان، اين روزها يك كنسرت بزرگ در تالار وحدت اجرا مي كند به نام «حضرت مريم». اين اجراها كه يك جور جشن و بزرگداشت آغاز سال نو مسيحي هم به شمار مي رود، تا ۲۱ دي ماه هر شب ساعت ۱۸ و ۲۱ ادامه دارد. چكناواريان اين بار سراغ گروه خانم سوفيا دويان رفته و مثل هميشه ژاله صادقيان دكلمه  اشعار را به عهده دارد. كنسرت تازه چكناوارايان اين بار حركات موزون هم دارد. حتي اگر آن قدرها هم به موسيقي كلاسيك علاقه نداريد، برنامه هاي چكناواريان را يك بار هم كه شده امتحان كنيد. اين آهنگ ساز و موسيقي دان،  علاوه بر رهبري اركستر، آدم بامزه و جذابي هم هست و گاهي براي شنونده هايش جوك هم تعريف مي كند. قيمت بليت اين كنسرت ۸۰۰۰ تومان است.
نمايشگاه 
سيزدهمين نمايشگاه تخصصي لوستر و چراغ هاي تزئيني چند روزي است كه در محل دائمي نمايشگاه هاي بين المللي تهران راه افتاده و فردا هم روز آخر اين نمايشگاه است. اينجا مي توانيد از آخرين طرح هاي موجود براي آويزان كردن اشياء مختلف نوراني از سقف خانه، ديدن كنيد. در موزه آبگينه هم آثار شيشه گول كينچيزگن- هنرمند ترك -بربوغزغهشاشيغ غآخر نمايش اش را مي گذراند. آثار اين هنرمند همگي درباره برداشت هاي او از ايران و تمدن ايراني هستند.
در مجموعه فرهنگي نياوران و در گالري سيحون، همچنان مي توانيد از نمايشگاه «رفوزه هاي بينال ششم نقاشي تهران» ديدن كنيد. ۱۵۰ تابلوي موجود در اين نمايشگاه نتوانسته اند به بخش اصلي و مسابقه نهايي دوسالانه نقاشي تهران راه پيدا كنند، اما اين دليل نمي شود كه نقاشي هاي خوبي نباشند.
تلويزيون 
پيشنهاد اول براي تماشاي تلويزيون، امشب كيف انگليسي است. اين مجموعه ساعت ۲۲ از شبكه يك پخش مي شود. پهلوانان نمي ميرند را هم ساعت ۲۱ از شبكه ۲ مي توانيد ببينيد. غير از اين دو برنامه، اين سريال ها هم هستند: سواران كوچك (شبكه ۵، ساعت ۱۹)، سواران باد (شبكه دو، ساعت ۴۵:۱۹)، فردا دير است (شبكه ۳، ساعت ۱۵:۲۱) و پزشكان (شبكه ۵، ساعت ۲۳). تكرار سريال معما هم ساعت ۳۰:۱۳ از شبكه۳ پخش مي شود. يكشنبه خوبي داشته باشيد.

گلي ترقي 
چند وقت پيش درباره جشنواره باران نوشتيم و اين كه برگزاركنندگانش با انتخاب نيكي كريمي به عنوان دبير، به لحاظ پوشش رسانه اي چقدر پيش افتاده اند. اما خبر ديگري از برگزاركنندگان جشنواره به دست مان رسيده؛ اين كه براي انتخاب بهترين فيلمنامه جشنواره يك هيات داوران تك نفره راه انداخته اند و براي اين كار سراغ گلي ترقي، يكي از معروف ترين داستان نويس هاي ايراني كه در پاريس ساكن است، رفته اند. قرار است كه ترقي از همان راه دور تمام فيلم هاي شركت كننده در بخش مسابقه را ببيند، نفر برنده را انتخاب كند و جايزه اش را بدهد.بايد ديد اين انتخاب غيرمتعارف و روش غيرمعمول تا چه حد موفق خواهد بود و رضايت هنرمندان و هنردوستان را طلب خواهد كرد.
محمد مهدي حيدريان 
معاونت امور سينمايي وزارت ارشاد -محمد مهدي حيدريان-خيلي زود نسبت به فاجعه زلزله واكنش نشان داده و گفته كه قرار است يك فيلم سينمايي درباره زلزله ساخته شود تا به مردم درباره مشكلات ناشي از آن هشدار داده و آموزش هاي لازم را در اين باره به آنها ارائه دهد.
درباره ارزش هنري چنين فيلمي چندان نمي شود بحث كرد. شايد فيلم خوبي بشود شايد نه.
اما نكته اصلي اين است كه سينما به شكل مناسب و به درد خوري (نه با خودنمايي و تظاهر) وارد ماجرا شده و مي خواهد به عنوان يك رسانه - و نه صرفا به عنوان يك هنر - به اين فاجعه ملي واكنش نشان دهد.
بن كينگزلي 
هنرپيشه مشهور هاليوود بن كينگزلي، در فيلم «خانه اي از شن و مه» نقش يك سرهنگ ايراني را بازي كرده و اين طور كه از حرف هاي هنرپيشه ايراني فيلم برمي آيد، توانسته خيلي خوب زبان فارسي را تقليد كند. قبل از آنكه به همين بهانه شايعه همدردي كينگزلي با زلزله زدگان و مصيبت ديدگان فاجعه زلزله بين همه بپيچد؛ توضيح دهيم كه كينگزلي، با بازي در نقش يك شخصيت شرقي ديگر يعني گاندي، در فيلمي به همين نام از ريچارد آلن بارو، به شهرت رسيد و پس از مدتي توانست به يكي از هنرپيشه هاي معتبر نقش دوم فيلم ها تبديل شود. بازي او در «خانه اي  از شن  ومه» ، احتمال حضور كينگزلي در مراسم اسكار، پس از موفقيت بيست سال پيش اش به خاطر گاندي را افزايش مي دهد.

هميشه يك بانك اطلاعاتي سينماي ايران در اينترنت كم داشتيم؛ سايتي كه به عنوان يك مرجع عمل كند و اطلاعات هر فيلمي و هنرمندي را بشود در آن پيدا كرد. نمونه اش در سينماي دنيا سايتImdb است كه بعيد است نامي در آن جست وجو كنيد و به نتيجه نرسيد. اما سايت هاي سينمايي فارسي به دليل مشكلات اقتصادي و نبود يك پشتوانه قدرتمند معمولا نتوانسته اند به چنين جايگاهي، حتي در حوزه محدود سينماي ايران برسند.
به هر حال اينطور كه معلوم است سازمان توسعه سينمايي «سوره» قرار است يكImdb ايراني راه بيندازد. افتتاح اين طرح به تعويق افتاده و به بيست و پنج دي ماه منتقل شده است.

قرار است «دارودسته هاي نيويوركي» را از اكران بردارند و شهر ساحلي را جايگزينش كنند. بعد هم كه نوبت «بالستيك» است و اين يك روند نزولي است. حالا كه قرار شده تعداد معدودي فيلم خارجي در كشور به نمايش درآيد، چرا شهر ساحلي و بالستيك كه دو تا از بدترين فيلم هاي سال سينماي آمريكا هستند، براي نمايش انتخاب شده اند؟ انگار اين بار هم قرار است يك شروع خوب داشته باشيم و بعد به حداقل ها راضي شويم.

فرهنگسراي هنر يك كارگاه آموزشي راه انداخته كه با كارگاه هاي آموزشي ديگر، توي فرهنگسراهاي ديگر خيلي فرق مي كند. اين كارگاه به درد آنهايي مي خورد كه با زبان فرانسه آشنايي دارند و بدشان نمي آيد نگاهي به ادبيات فرانسوي بيندازند.
واحد آموزش اين فرهنگسرا براي «تبادل و انتقال دانش فرهنگي و گسترش حيطه كاربردي ابزار فرهنگي زبان فرانسه» كارگاه فرهنگ و زبان فرانسه را به راه انداخته و اين كلاس ها از فردا ۱۵ دي ماه آغاز مي شوند.
فرهنگسراي هنر در خيابان شريعتي، خيابان جلفا قرار دارد