يادداشت مديرمسئول
بسمه تعالي
مردم شريف تهران!
حرف من ساده آغاز مي شود. حتماً خوانده ايد كه فريدون سه پسر داشت، سلم و تور و ايرج، كه جهان را بين آنان تقسيم كرد. ايران را كه بهترين بود به ايرج سپرد. يونان و روم و شام را به سلم داد و توران زمين را به تور. اما سلم و تور به ايرج حسد بردند، دوستانه او را دعوت كردند و از پاي درش آوردند.
همشهريان دوست داشتني!
حتماً مي دانيد امروز هم، كم نيستند كساني كه چشم طمع به اين آب و خاك دارند. از شما مي خواهم به نقشه ايران با دقت نگاه كنيد. آيا صداي بلند شهيدان، دليران تنگستان، رستم دستان، ابومسلم خراسان، ستارخان و باقرخان، شيخ فضل الله و مدرس را نمي شنويد؟ صدايي كه از پشت نام هاي خرمشهر، بوشهر، زاهدان، مشهد، تبريز و تهران به گوش مي رسد. آنها چه چيزي را فرياد مي زدند؟ آيا جز استقلال، آزادي و سربلندي گرانبهاتر بوده كه يك قوم تاريخ خود را بر سر آن بگذارد؟چرا ثابت نكنيم كه وراي قيل و قال ها، آنچه عزيز است ايران است و ايراني را كه برايش همه بايد تلاش كنيم. تلاشي كه در طول تاريخ قهرمانان آزاده اين مملكت انجام داده اند و امروز بر ماست كه آن را ادامه دهيم. حضور در پاي صندوق رأي، قدم نخست اين تلاش است.مخصوصاً حضور من و تو، شهروند پايتخت كه قلب ايران ماست. مگر مي شود به حرف آنهايي كه بر سر شاخ، بن مي برند آب به آسياب دشمن ريخت؟ چه نيكو گفته اند:
يكي بر سر شاخ بن مي بريد خداوند بستان نظر كرد و ديد
بگفتا گر اين مرد بد مي كند نه با من كه با نفس خود مي كند
همشهريان!
اگر بر راه حقي كه پيموده ايم نظر بيفكنيم، در كوچه پس كوچه هاي تهران از ميدان شهدا تا تپه هاي قيطريه ، تنديس هاي جاودانه صلابت انقلابي را، جاي به جاي خواهيم ديد.
تنديس هايي كه بر پيكره خود عزت اسلام را به جلوه گذاشته اند. جلوه اي كه چشم جهان خيره بدان است. جلاي دوباره آن اشتياق خدايي به گام هاي ما بسته است، گام ها را در قفاي رهبر فرزانه، محكمتر از گذشته برداريم. هر قدم و هر رأي چراغي است كه چهل چراغ انقلاب را فروزنده تر خواهد كرد. بياييم آن عزم مؤمنانه ديروز را به حركت آگاهانه امروز پيوند زنيم و از اين تقارن، مولودي مبارك را به انتظار بنشينيم.
مردم شريف تهران!
حرف من ساده به پايان مي رسد. فريدون سه پسر داشت...