اينجا لاك پشت ها را خيلي ارزان، خيلي خيلي ارزان، مي خرند: از بچه ها نهايتا دانه اي پنجاه تومان، تازه اگر لاكش سالم باشد و اندازه اش مناسب 
معصومه صفايي
گوني ها و دبه ها يكي بعد از ديگري بار ماشين مي شوند. اما اين بار محموله نه سنگ است، نه برنج است، نه خيار است و نه... اگر كمي دقيق تر به گوني ها نگاه كنيد متوجه حركات خفيف محتويات داخل گوني ها مي شويد، اين دفعه محموله وانت بارلاك پشت است؛ لاك پشت هاي بركه اي اروپايي.
اينجا آبگيري است در قسمت شمالي كشور - گيلان يا مازندران، منجيل، رشت، محمودآباد، ساري - چه فرقي مي كند. اينجا كرور كرور لاك پشت را صيد و گوني گوني بار وانت مي كنند.
براي هيچ كس فرقي نمي كند كه در اين حمل و نقل چه بر سر آنها مي آيد و چگونه لاك نرم لاك پشت هاي جوان زير فشار گوني هاي ديگر له مي شود. خب، حق هم دارند اينها كه اول تا آخرش يك ماه اينور يا يك ماه آن ور مي ميرند(!) چه در گوني و چه در آكواريوم. فقط تفاوتش اين است كه هر چه تعداد مرده ها بيشتر باشد، فروشنده آخري بيشتر ضرر مي كند. اين هم كه ديگر اهميتي ندارد! در بار يك وانت يا صندوق عقب اتومبيل و طي مسير ۵۰۰-۴۰۰ كيلومتري اين ضرر و زيان ها كاملا طبيعي است. در ضمن فروش لاك پشت ها سود خالص است، نه پولي بايد بپردازند و نه زحمتي دارد. درتهران هم كه مثل همه سرگرمي هاي مقطعي، حالا مد شده كنار ماهي هاي قرمز سفره هفت سين، يك لاك پشت خال خالي زرد هم مي گذارند. خب، قشنگ است چه اشكالي دارد؟ چند سالي هست كه بازار لاك پشت فروشي در تهران داغ شده. ماه آخر زمستان كه مي شود، بچه ها بسيج مي شوند. درس و مدرسه هم كه تق و لق است. هر چه لاك پشت بيشتري صيد كنند، خب، معلوم است پول بيشتري به جيب مي زنند. ياسر، كه يكي از صيادهاي به قول بچه ها حرفه اي لاك پشت است، مي گويد: «هر چه زودتر بجنبيم به نفعمان است چون خيلي بيشتر و راحت تر لاك پشت مي گيريم ولي بعدا كه دست زياد مي شود و بچه ها بيشتر مي آيند، به راحتي قبل نمي شود آنها را گرفت. اوايل كار، خودم روزي۳۰ -۲۰ تا مي گيرم ولي هر چه بيشتر مي گذرد كمتر مي شود. روزهاي آخر ديگر هر چه بگرديم فايده اي ندارد.»
اينجا لاك پشت ها را در هر اندازه اي كه باشد مي خرند، چون در مقصد مشتري ها متفاوت اند. بعضي ها كوچك ترها را مي خرند كه توي تنگ جا بشوند. در واقع نوزادهايي كه چند هفته اي بيشتر از عمرشان نمي گذرد؛ تازه اگر شانس بياورند و جان سالم به در ببرند. بعضي ديگر هم بزرگترها و فرزترها را مي خرند، براي مسابقه. بله، مسابقه دو لاك پشت ها!
اينجا لاك پشت ها را خيلي ارزان، خيلي خيلي ارزان، مي خرند: از بچه ها نهايتا دانه اي پنجاه تومان، تازه اگر لاكش سالم باشد و اندازه اش مناسب. بعد همه را توي گوني  هاي كنفي، يا دبه هاي پلاستيكي مي ريزند تا زياد به اصطلاح خودشان تابلو نباشد و بار وانت يا صندوق عقب ماشين هاي مسافركش، راهي تهران مي كنند.
اين لاك پشت ها به لاك پشت هاي بركه اي اروپايي معروف اند با نام علمي.Emys orbicoluris وجه تمايز آن با ساير لاك پشت هاي اين خانواده، حلقه زرد مردمك چشم و خال هاي زردي است كه تمام سطح بدن اين حيوان را پوشانده. همان طور كه از نام اين گونه پيداست به آب وابستگي بسيار زيادي دارد.
اما اينجا كسي به اين حرف ها و عادت ها كاري ندارد. اصلا چه اهميتي دارد. خب، بالاخره بايد به تهران برسند البته بدون هياهو و دردسر و هر چه هزينه اين حمل و نقل هم كمتر باشد، بهتر. پس به صرفه است كه در همان گوني ها و صندوق عقب ماشين هاي مسافركش شمال - تهران حمل شوند وگرنه صرف نمي كند و بالاخره تعدادي از لاك پشت هاي بخت برگشته با تحمل اين وضع بعد از طي مسيري طولاني و پرنشيب و فراز زنده به تهران مي رسند.
گوني ها و دبه ها از پشت ماشين محكم به زمين انداخته مي شوند. انگار نه انگار كه موجودي زنده در اين گوني ها است. برنج را از ترس خردشدن خيلي با احتياط تر از گوني  هاي محتوي لاك پشت ها به زمين مي گذارند. محموله ها بدون اينكه باز يا حتي وزن شوند خريداري مي شوند.
تنها خريدار، گوني يا دبه را با يك دست بلند مي كند و بسته به هيچ معيار خاصي قيمتي بين ۲۰ تا ۳۰ هزار تومان پيشنهاد مي دهد و گوني ها و دبه هاي محتوي لاك پشت خريداري و بلافاصله به حياطي در همان نزديكي حمل مي شود. لاك پشت ها در كف حياط خالي مي شوند. بعضي از آنها هيچ حركتي نمي كنند، شايد مرده اند. شايد هم حكايتي ديگر است از ماجراي طوطي و بازرگان. (كه كاش چنين باشد.)
جواني با سرعت آنها را از يكديگر جدا مي كند مثل دست چين كردن پرتقال در بازار ميوه و تره بار: بزرگ ترها در يك تشت و كوچكترها در تشت ديگر. بعد با همان تشت ها براي فروش به مغازه داران و دست فروش ها، به بازار مولوي، كوچه مرغي، يا بازار گل كيانشهر برده مي شوند. از آبگيرها و تالاب ها و رودخانه هاي سرسبز شمال تا تشت هاي قرمز بازار مولوي و وان هاي لعابي بازار گل كيانشهر تازه. اگر كمي بيشتر توي وانها و تشت ها با چشم جست وجو كنيد قطعاً حيواناتي ديگر مثل مار، سمندر يا حتي عقرب هم خواهيد يافت.
اين لاك پشت ها توسط فروشنده هاي سطح شهر به يك پنجم قيمت خريداري مي شوند شايد كمتر از ۳۰۰ تومان بسته به ميزان طي مسافت از حوالي بهشت زهرا تا گل فروشي خيابان فرشته، به قيمت هايي نه چندان همگون فروخته مي شوند. يكي از فروشنده هاي لاك پشت در بازار گل مي گويد: «ما كه سودي نمي بريم، سود اصلي مال فروشنده ها به مردم است. اينجا دانه اي ۳۰۰ تومان از ما مي خرند. دوتا خيابان بالاتر۵۰۰،  تومان مي فروشند. تازه مي گويند كه تا دو، سه هزار تومان در خيابان هاي بالاشهر مي شود اينها را فروخت. البته خب، ما كه تا حالا از ميدان افسريه بالاتر نرفتيم نمي توانيم. اين كارهم قلق خودش را دارد.»
و لاك پشت ها اينجا در ورودي بازارچه اي خيريه در يكي از مناطق شمال شهر تهران در آبنمايي زيبا در كنار ماهي هاي قرمز با هزار دبدبه و كبكبه عرضه مي شوند.
دست نزنيد، جلوتر نياييد، پسرجان دست توي آب نكن... اينها همان لاك پشت هايي هستند كه با گوني در صندوق عقب، از شمال حمل شده اند.
حالا براي بازارگرمي، عزيز دردانه شده اند و خلاصه اين بخت برگشته هاي كوچك و بزرگ خريداري مي شوند تا چند روزي سرگرممان كنند بعد هم اگر شانس بياورند و زير دست و پا نمانند، از خشكي و گرسنگي نميرند، مريض نشوند و بدنشان قارچ نزند، تازه جايشان اگر در سطل زباله نباشد در جوي آب جلو خانه است. خوب درست است. خانه آپارتماني كه جاي نگه داشتن جك و جانور نيست. در ضمن دردسر دارد، بو مي دهد، آكواريوم را هم كثيف مي كند. پس چاره اي نيست...
شما هم اگر غير از اين فكر مي كنيد بعد از نوروز با دقت بيشتري به جوي هاي كنار خيابان نگاه كنيد تا در جاي جاي شهر لاشه لاك پشت هاي بيچاره را ببنيد.
اين حكايت تاسف انگيز، نمونه اي از تنوع طلبي و علاقه وافر به حيات وحش است در دل شهرهاي سيماني!

مهر - دبير جامعه هتل داران كشور گفت:  باتوجه به سرمايه گذاري هتل داران، در اين بخش و همچنين جبران شدن هزينه هاي آنها در طول سال، قيمت اقامت در هتل هاي كشور در نوروز كاهش پيدا نمي كند.
خسرو ايرانپور گفت:  در هيچ جاي دنيا اينگونه متداول نيست كه در برخي زمان هايي كه مسافران زيادي وجود دارد هزينه ها را كاهش و يا تخفيف دهند در اين صورت هتل داران نمي توانند هزينه هاي كاركنان و همچنين هتل را تامين و جبران كنند.
وي با تاكيد بر اينكه اگر همه مردم بتوانند از هتل ۵ ستاره استفاده كنند، اين هتل ها به مسافرخانه تبديل مي شوند، افزود: هتل هاي كشور ما در برخي از فصل ها براي مسافران تخفيف هايي قايل مي شوند اما در نوروز باتوجه به تعداد هتل ها و همچنين تخت هاي موجود نمي توان اين كار را انجام داد.
وي خاطرنشان كرد: باتوجه به محدوديت تخت هاي موجود در كشور، تمام مردم نمي توانند از هتل استفاده كنند بنابراين دولت بايد مراكز ارزان قيمتي را در سطح كشور به خصوص در شهرهايي كه گردشگر زياد دارد ايجاد كند.
دبير جامعه هتل داران قيمت اقامت در هتل هاي كشور را درحال حاضر زياد ندانست و گفت: در بسياري از شهرهاي توريستي نرخ واحدهاي غيررسمي بيشتر از رسمي است و همچنين باتوجه به هزينه هاي تمام شده در هتل، يك هتل دار بايد آنها را تامين كند. بنابراين درحال حاضر قيمت ها بالا نيست و كساني هم كه نمي توانند آن را بپردازند و برايشان زياد است مي توانند به مسافرخانه و جاهايي بروند كه توان پرداخت هزينه آنرا داشته باشند.
ايران پور تاكيد كرد: بسياري از هتلداران كشور ما،در تامين هزينه هاي خود با مشكل مواجه هستند و مشكل آنها تنها درصورت حمايت هاي ساختاري دولت و هماهنگي بين تمام بخش ها مي تواند از بين برود و همچنين اطلاع رساني رسانه ها در رابطه با اينكه فرهنگ سفر را در طول سال، نه در تعطيلات خاص براي مردم جا بيندازند و در اين شرايط مشكل تراكم تعطيلات نيز در كشور ازبين مي رود.

ريموند ديتمارس 
اولين مرتبه از دبير شب سرويس شهري خواستم به بچه ها اخطار كند مواظب باشند وكيف پر از مار را لگد نكنند، و خودم براي شام بيرون رفتم. در غيبت من، خبر مارهاي داخل كيف پخش شده بود، و وقتي برگشتم تا مارهايم را بردارم و عازم سالن سخنراني شوم بچه ها، هيجان زده، دوره ام كردند، مي خواستند ببينند موضوع مارهاي درون كيف و اخطار دبير سرويس، واقعيت دارد يا شوخي است.
پاسخ من دست كردن توي كيسه و بيرون كشيدن يك مار بود، نمايشي كه تقريبا همه را از جا پراند.
بعد از آن سعي مي كردم كيف مارها را پنهان كنم، اما «هيوز»، معاون دبير سرويس شب، چنان از مار متنفر بود و مي ترسيد كه هر وقت كيف دربسته اي را مي ديد از جا مي پريد و سر و صدا راه مي انداخت، عاقبت آنقدر اصرار كرد كه مجبور شدم مارها را جايي محفوظ و قفل شده نگاه دارم.
يك روز، بيكن، خبرنگار شوراي شهر، فكر كرد صدايي از كيف شنيده كه انگار مي خواهد پاره شود و مارها بيرون بريزند. فورا از جا برخاست و با كمال احتياط كيف را برداشت و دركابينتي فلزي كه پرونده هاي بيوگرافي اشخاص را در آن بايگاني مي كرديم گذاشت و در آن را قفل كرد. ساعتي بعد ناگهان سروصدايي بلند شد. يكي از خبرنگاران كيفش را گم كرده و نتوانسته بود خودش را به قطار خارج شهر براي تهيه گزارش برساند. در اين حيص و بيص من واردشدم. بحث در گرفته بود كه كيف داخل كابينت متعلق به گزارشگر است يا حاوي مارهاست؟ با ورود من مشكل آسان شد كيف متعلق به گزارشگر عصباني بود.
به دنبال اين واقعه بحثي خانوادگي درگرفت و من با اوقات تلخي به جمع گفتم كه از اين پس ديگر كيف محتوي مار در محل كار نخواهند ديد. بعد از آن هم يك نفر اعلاميه اي به ديوار زد كه در آن اظهار اميدواري شده بود كه اتاق هاي تحريريه از آن پس فاقد هر گونه مار باشد! براي اينكه به قولي كه داده بودم وفادار بمانم، جايي براي ساك مارهايم در ساختمان دادگاه هاي جنايي پيدا كردم. «گاف»، بايگان دادگاه، گفت كه مي توانم آن را در اتاق او بگذارم. او هميشه يك چوبدستي ايرلندي از چوب خوب همراه داشت و از اين لحاظ احساس امنيت مي كرد. گاردينر، وكيل ايالتي، هم كه به مشتريان ناجور و كارهاي سخت عادت داشت چندان اهميتي نمي داد كه چند تا مار هم دور و برش باشد. به هر صورت، من پيشنهاد سخاوتمندانه «كرونرزوكا» را قبول كردم چون دفترش شبانه روز باز بود و مي توانستم هر وقت بخواهم كيف مارهايم را بردارم.
وقتي به تحريريه برگشتم و خبر مسرت بخش را به همكاران دادم و گفتم كه ديگر جايي براي نگراني نيست و جايي در دفتر كرونر براي كيفم يافته ام، غريوي از شادي بلند شد. حتي دبير سرويس عبوس شهري هم به موج خنده پيوست كه باعث شگفتي همه شد.
وقتي صداها خوابيد، صداي دبير سرويس شهري كه روي ميز قوز كرده و يادداشت هايي را مطالعه مي كرد، بلند شد:
«ديتمارس!»
به طرف ميزش رفتم و منتظر دستور ايستادم و او چنين دستور داد: «ازت مي خواهم با يك دانشمند درست و حسابي مصاحبه كني و يك گزارش خوب بنويسي.»
«كجا بايد پيدايش كنم، قربان؟»
«پشت ميز خودت پيدايش كن! يك گزارش راجع به خودت براي روز يكشنبه بنويس. حسابي هم مارتوش بگنجان.»
مارمولك براق 
يكي از آخرين ماموريت هاي من در تايمز، مصاحبه با دكتر «ويليام تي. هورنادي» بود، مدير تشكيلات تازه و پر سر و صداي «پارك جانورشناسي نيويورك.»
اين پارك در منطقه برونكس كه آن وقت ها دور افتاده بود، قرار داشت. با علاقه به برونكس سفر كردم و در آنجا، در يك كابين فلزي، زانو به زانوي دكتر هورنادي نشستم و او راجع به همه چيز، از جمله فيل ها، شيرها، ميمون ها و جايگاه  مارها و محوطه محصور گوزن ها و بوفالوها صحبت كرد. البته چيزهايي كه او مي گفت مربوط به آينده بود و در حال فقط كارگراني را مي ديدم كه مشغول حفر زمين و كار گذاشتن ميزهاي چوبي و امثال آن بودند. به نظر مي رسيد هنوز خيلي مانده تا پارك به محلي قابل تماشا و مطالعه حيوانات تبديل شود، با اين همه گزارش خوبي از كار درآمد. مصاحبه، با صحبت هاي من درباره مارهايم پايان يافت و شايد در اثر همين سخنراني درباره مارها بود كه چند هفته بعد شغلي در اداره پارك به من پيشنهاد شد كه با شادي و رغبت تمام پذيرفتم.
در ابتداي كار، جانور چنداني نداشتيم و كار ما با يك توله خرس و يك توله گرگ آغاز شد. يك لاك پشت آبي هم در يك وان كوچك حمام داشتيم. در حقيقت اينها را به عنوان هديه، قبل از اتمام ساختمان ها به پارك داده بودند. جامعه جانورشناسي تصميم گرفته بود پيش از همه خانه مارها را به شكلي جالب و علمي بسازد و به عنوان اولين محل به تماشاي عموم بگذارد. من هم با افتخار و اشتياق كامل، مجموعه مارهايم را به اين مركز هديه كردم كه باعث آرامش خاطر والدينم شد.
برگردان: حميد ذاكري

صداوسيما هم قرار شد به كمك گردشگري كشور بيايد. قائم مقام اين سازمان در دومين گردهمايي مديران سازمان ايرانگردي و جهانگردي، قول داد؛ شرايطي فراهم كنند تا برنامه هاي مربوط به معرفي جاذبه هاي ايران، بيشتر شود.
راديو با ۳۲ زبان با پخش برنامه هاي متنوع، مي تواند مردم دنيا را از كشورهاي گوناگون به ايران دعوت كند. سيما هم با شبكه هاي العالم، سحر وجام جم راه ارتباطي خوبي محسوب مي شود. سناريوها نيز با مطرح كردن سفر و گردش، در ترغيب مردم به اين مقوله سهم دارند. سازمان صدا و سيما ساخت اين گونه سريال و فيلم ها را اولويت برنامه هايش قرار مي دهد و مخاطبانش را به ويژه در كشورهاي عربي جذب ايرانگردي مي كند. دكتر آقامحمدي، از گردشگري داخلي حمايت كرد و گفت: «براي هرگونه برنامه ريزي و همكاري آماده ايم.»

يكي از تسهيلات سفر هم، وام سفر است. سازمان ايرانگردي و جهانگردي براي تشويق كارمندان دولت به گردشگري اين وام را پرداخت مي كند. ۲۰ هزار كارمند دولت مي توانند از آن بهره مند شوند.
مبلغ اين وام ۲۰۰ و ۳۰۰ هزار توماني است و طرح واگذاري آن شروع شده است.
اين طرح مدت ها پيش مطرح شده ولي تاكنون به اجرا درنيامده بود. عبد خدايي، دليل پرداخت ديرهنگام وام سفر را كمبود بودجه بيان كرد. وزارت اقتصاد و دارايي بايد تمهيدات لازم را انجام دهد و با كمك به سازمان ايرانگردي و جهانگردي زمينه پرداخت آن را فراهم كند.
كارمنداني كه به سفر علاقه دارند، مي توانند به شعبه هاي بانك تجارت مراجعه كنند. پرداخت اين وام شرايط خاصي ندارد.

يك ميليارد ريال از بودجه گردشگري به سازمان ميراث فرهنگي پرداخت مي شود. به گزارش خبرگزاري مهر، يك چهارم از بودجه سال ۸۳ سازمان ايرانگردي و جهانگردي در اختيار سازمان ميراث فرهنگي قرار مي گيرد. اين دو سازمان كه به زودي ادغام خواهند شد در اولين گام، توافق مي كنند تا كاروانسراها را مرمت كنند. خانه هاي قديمي و تاريخي را اجاره به شرط تمليك و يا خريداري كنند.
ميراث فرهنگي مسوول مرمت اين بناهاست و تا سقف بودجه مي تواند براي اين كار هزينه كند.
اين دو سازمان مي خواهند بستره سازي جذب گردشگر را از پايه شروع كنند. براي اين منظور توانسته اند موافقت و تاييد سازمان مديريت و برنامه ريزي كشور را جلب كنند. مجوز استخدام پانصد نفر مراقب آثار تاريخي براي سازمان ميراث فرهنگي اهميت زيادي دارد.

۲۸ استان داريم. هر كدام بنا به مساحت و جمعيت تعدادي واحد اقامتي و پذيرايي دارند. اين واحدها موظف به انجام وظايفي هستند تا گردشگران با اطمينان و اعتماد بيشتري به آن مراجعه كنند. هر كدام از مسافرخانه ها و هتل ها ملزم به اجراي قوانين و مقرراتي هستند.
گرانفروشي يكي از موارد تخلف است. مديران واحدهاي اقامتي بايد قيمت خدمات ارايه شده را به صورت ليست يا اتيكت خوانا در معرض ديد مسافران بگذارند. با اين كار مسافر با راحتي بيشتري از خدمات بهره مند مي شود. وقتي تمام قيمت ها را بداند، مخارج سفرش را بهتر با نحوه سرويس دهي تنظيم مي كند.
فاكتور طبق فرم ها و قوانين تعيين شده وزارت امور اقتصادي و دارايي، صادر مي شود. مسووليت نظارت اين واحدها به عهده سازمان ايرانگردي و جهانگردي است.

حق و حقوق مكتوب گردشگران در كتاب و بروشورهاي مناسبي در تمام هتل ها عرضه مي شود.
غلامحسين خسروآبادي رئيس سازمان ايرانگردي و جهانگردي استان تهران گفت: با انتشار اين كتاب ها و بروشورها و توزيع آنها در سطح هتل ها و مراكز اقامتي، مسافران و گردشگران با حقوق و خدماتي كه بايد دريافت كنند، آشنا مي شوند.
وي افزود: چنانچه مسافران با مشكلي مواجه شوند، مي توانند با شماره تلفني كه در تمام هتل ها و ميهمانپذيرها وجود دارد، تماس بگيرند. در اين صورت ناظر سازمان در همان روز به محل مراجعه و اقدام به رفع مشكل مي كند.
وي در ادامه، خاطرنشان كرد: در اين بروشورها، حقوق عمومي مسافران، تجهيزاتي كه در يك اتاق مورد نياز است، مانند لوازم داخل يخچال، سيستم تهويه و جدار شيشه ها نوشته شده است.

معاون شركت سرمايه گذاري ايرانگردي و جهانگردي گفت: اعطاي بن سفر به كارمندان بخش هاي خصوصي و دولتي آغاز شده است.
هدف از واگذاري بن سفر طبق گفته مسوولان به كارمندان، جا انداختن فرهنگ سفر در بين مردم است تا آنها با اين روش، بخشي از سرمايه و درآمد زندگي خود را در راه سفر هزينه كنند و به نوعي سفر را در سبد هزينه خانواده جاي دهند.
وي استفاده از بن سفر را به دليل عدم اطلاع رساني كافي در جايگاه مناسبي ندانست و افزود: با ايجاد شرايط تسهيلاتي براي راحت سفر كردن افراد مختلف جامعه آنها از لحاظ روحي نيز تغذيه مي شوند، بنابراين ادامه كار و فعاليت برايشان آسان تر و باانرژي بيشتري همراه خواهد شد. وي خاطرنشان كرد: تا اواخر سال جاري به ۱۰۰ هزار كارمند در قالب وام هاي ۲۰۰ هزار توماني بن سفر داده مي شود و همچنين بودجه اي كه براي اين كار در نظر گرفته شده ۲۰ ميليارد تومان است.
معاون شركت سرمايه گذاري ايرانگردي وجهانگردي تاكيد كرد: واگذاري اين وام ها شرايط خاصي ندارد، نهادهاي دولتي و كارفرمايان مي توانند به منظور گرفتن وام سفر به دفاتر شركت سرمايه گذاري ايرانگردي و جهانگردي مراجعه و فرم مربوطه راتكميل كنند.
وي با اشاره به اينكه كارمندان مي توانند از اين بن براي سفر به عتبات عاليات نيز استفاده كنند، گفت: در فاز اول اين طرح در ابتدا ۵۰ ميليون تومان سرمايه گذاري شد اما به دليل استقبال زياد كارمندان و شركت ها اين مبلغ به ۳۵۰ ميليون تومان رسيد. بنابراين در اين مرحله نيز در صورتي كه مراجعه كننده زياد باشد به تعداد بيشتري بن سفر تعلق مي گيرد.
جوان با اشاره به اينكه ظرفيت پذيرش هنوز به حد نصاب نرسيده و در صورت تكميل، ظرفيت پذيرش افزايش داده مي شود، تصريح كرد: بن سفر به صورت اقساط ۱۰ ماهه و بدون بهره از حقوق كارمندان، ماهانه ۲۰ هزار تومان كسر خواهد شد.