سهيلا بيگلرخاني
وام مسكنش تازه جور شده است. تو شش و بش خريد آپارتماني مناسب، هر روز آگهي هاي روزنامه ها را زير ورو مي كند.
خوش شانس است كه به اصرار همسرش روزي راهي يكي از پاساژهاي شيك پايتخت مي شود.
پاساژ ونك، كنج پله طبقه اول، يك ميز و چند صندلي و چند جوان مرتب و كراواتي. كاتالوگ هايي بين مردم تقسيم مي كنند و لبخند به لب به سوالات بي شمار آنان پاسخ مي دهند. «آپارتمان هاي اين برج واقعا لوكس هستند. اقساط پيش خريد آن در طول دو سال پرداخت مي شود بدون بهره بانكي...»
جواني بروشور را به دستش مي دهد و يكريز از مزاياي خريد آپارتمان در برجي كه آن را كنكورد مي نامد، حرف مي زند. نخست از سر بي اعتنايي نگاهي به آن مي اندازد. مجذوب عكس هاي زيبا و شعار پرطمطراق سازندگان برج «زندگي لوكس» مي شود. شب توي خانه، نگاهي دقيق تر به بروشور كافي است تا او وهمسرش را وسوسه كند. برج در حال ساخت كنكورد در دبي مشرف به ساحل جميرا آپارتمان هاي خود را براي پيش فروش به تمام دنيا عرضه مي كند. هزينه پيش خريد يك آپارتمان در دبي چندان تفاوتي با خريد آپارتمان درميدان هفت تير ندارد. شايد همين دليل آنان را وا مي دارد به تكاپو بيفتند، بعد از به قول خودشان گرفتن آمار دقيق كم و كيف فروش آپارتمان هاي دبي، همه سرمايه شان را جمع كنند و آرزوي خانه دار شدن را به سواحل دبي ببرند. به قول همسرش« همين كه بتوانيم اقامت دائم در دبي بگيريم، مزيتي است. قيمت هم كه با تهران فرقي نمي كند.»
ازتبليغات ماهواره اي تا تبليغات خياباني
چندين سال قبل امارات متحده عربي، بندر دبي را به عنوان مركز آزادتجاري معرفي كرد. چيزي نگذشت كه اعمال سياست هاي خاص در اين شهر، سرمايه هاي بزرگ را به آن جلب كرده و باعث رونق اقتصادي شهر شد. ادعايي كه در مورد كيش (نمونه ايراني) هرگز نتوانست به واقعيت بپيوندد. بسياري ازتجار ايراني و صاحبان سرمايه هاي كلان در ايران درسال هاي اخير جذب بازار دبي شده اند، همانگونه كه شركت هاي بزرگ ريسك سرمايه گذاري هاي كلان در اين شهر را به جان و دل خريده اند. اما از دو سال قبل زماني كه براي نخستين بار يك شركت حاضر در نمايشگاه بين المللي تهران سخني از فروش آپارتمان هاي لوكس در دبي به ميان آورد، مي شد حدس زد كه برنامه ريزان دبي پس از جذب سرمايه هاي كلان، اينك براي جمع آوري سرمايه هاي اندك و خرد مردم نيز به ميدان آمده اند.
به ويژه آنكه در كنار آپارتمان هاي بزرگ، آپارتمان هاي كوچك هم عرضه مي شود. سوئيت ها و آپارتمان هاي يكخوابه كه حتي طبقه متوسط ايراني نيز قدرت خريد آن را دارد.
اكنون ديگر تبليغ خريد آپارتمان دردبي منحصر به شبكه هاي ماهواره اي نيست. ديگر شايد عجيب و غريب هم نباشد.
وسوسه اقامت دائم
«بزرگترين مزيت خريد اين آپارتمان ها ويزاي اقامت دائم در دبي است.» اين را يكي از خانم هاي مستقر در شركت نماينده سازندگان برج مي گويد. چند دقيقه انتظار در دفتر شركت براي ملاقات با يكي از كارشناسان براي كسب اطلاعات كافي است.
در و ديوار شركتASP پر است از پوسترها و عكس هاي برج و آپارتمان ماكت هاي چيده شده، در نقاط مختلف اتاق انتظار نسبتا بزرگ شركت دغدغه موسسان شركت يعني برج و برج سازي را لو مي دهد. در ميان اين ماكت ها و پوسترها، تابلوي بلندبالاي برج كنكورد و ماكتي از آن در سواحل دبي خودنمايي مي كند. در همان تابلوي بزرگ كنار عكس كنكورد«۲۳ Group« كه با حروف درشت نوشته شده به چشم مي خورد. به گفته مسوولان اين شركت۲۳ Group يك شركت بين المللي است كه در ۳۲ رشته متفاوت فعاليت دارد و برج سازي تنها يكي از فعاليت هاي آنان است. قابل توجه آنكه موسسان اين شركت عرب نيستند و اين به ادعاي شركت ايراني وجه مزيتي است براي آنان و براي مشترياني كه قصد دارند در دبي آپارتمان بخرند!
خانم كارشناس با دقت جزييات را براي يكي از مشتريان توضيح مي دهد.
صداي گفت وگوي او را مي توان به وضوح از اتاق بغلي شنيد. «مطمئن باشيد... ويزاي شما بلافاصله پس از پايان مراحل خريد تقديم تان مي شود... نه... مالكيت آپارتمان صد در صد است... بله... بله... اقساط پيش خريد طي دو سال و در ده قسط بدون بهره دريافت مي شود...» قيمت آپارتمان در مناطق و برج هاي مختلف دبي بين ۸۰۰ تا يك ميليون و ۲۰۰ هزار تومان براي هر متر مربع متغير است. با اين حساب گران ترين آپارتمان دبي از نقاطي مانند خيابان فرشته و الهيه تهران ارزان تر است.
حتي در بروشورهاي فروش برج نيز تاكيد شده «آپارتمان ها در زمان تحويل با مالكيت ۱۰۰ درصد عرضه مي شود.» اين در حالي است كه بر اساس قوانين كشورهاي عربي فروش زمين در اين كشورها به غيرعرب ممنوع است.
كارشناس دفتر اين تناقض را اينگونه توضيح مي دهد: «زمين در هر صورت متعلق به مالك عرب خواهد ماند، منتها تمام حقوق ملك متعلق به صاحبان آپارتمان خواهد بود. يعني حتي اگر برج خراب شود، حقوق زمين متعلق به مالكان آپارتمان است و در مورد فروش زمين به نفر بعدي، مالك آپارتمان بايد تصيمم بگيرد.»
اين بند هم يكي از تبصره هايي است كه براي ايجاد تسهيلات در جذب سرمايه در دبي وضع شده است.
آپارتماني براي تفريح يا مسكني براي كار و تحصيل 
به نظر شما چه كساني مشتري پروپاقرص آپارتمان هاي دبي هستند؟ كساني كه پولشان آنقدر از پارو بالا مي رود كه براي گذراندن تعطيلات سالانه آپارتمان چندين ميليون توماني مي خرند؟ «اگر كسي بخواهد براي گذران تعطيلات و تفريح آپارتمان بخرد، خب مي رود سواحل قناري، چرا در دبي. خريد سوئيت هاي زمان دار در سواحل قناري به صرفه تر است. اين سواحل هم ديدني تر.» (سوئيت هاي زمان دار، چيزي مانند همان هتل آپارتمان هاي يك هفته اي خودمان در مشهد است.)
اين را يكي از آقايان كارشناس دفترفروش مي گويد.
به گفته اين كارشناس ايراني هايي كه در دبي آپارتمان مي خرند، يا به منظور تجارت ماه هايي از سال ساكن دبي مي شوند و يا مسكني براي فرزندان در حال تحصيلشان ابتياع مي كنند. شعبات كالج و دانشگاه هاي معتبر بين المللي در دبي در سال هاي اخير دانشجوهاي بسياري از كشورهاي همجوار را جذب كرده اند.
اخذ مدرك بين المللي و معتبر براي جذب دانشجويان به اندازه كافي اغواگر است.
«ماليات و گمرك در دبي تقريبا صفر است، تاجران واقعا با بازار بين المللي و آزاد مرتبط مي شوند. هر كالايي را مي توان به قيمت عرضه كارخانه اي از هر نقطه دنيا در دبي تحويل گرفت. اين انگيزه براي سرمايه گذاري ايراني ها در دبي كافي است... ما هدفمان خدمت به مردم ايران است. سرمايه گذاري در دبي براي مردم ايران آينده خوبي دارد. چون دبي در آينده تمام سرمايه هاي سرگردان در دنيا را به خود جذب مي كند. به خصوص كه هنگ كنگ به چين برگردانده شود و همه سرمايه ها از هنگ كنگ جذب دبي مي شود.»
اينها گفته هاي يكي از كارشناسان شركت نماينده برج سازان است كه وقتي حرف هاي يك فوتباليست مشهور مقيم دبي در زمينه ضرر پس ازخريدن آپارتمان را با او مطرح مي كنيم تنها شانه بالا  مي اندازد.
فرار سرمايه هاي كوچك 
با اينكه فروشندگان آپارتمان ها از آتيه سرمايه گذاري در دبي مي گويند، اما آنچه كه مسلم است رواج خريد آپارتمان در دبي حتي سرمايه هاي اندك را نيز به نفع كشور همسايه از ايران فراري مي دهد.در سال هاي اخير، بسياري از سرمايه هاي كلان نيز با سياست هايي مشابه از ايران به سوي دبي سرازير شده اند.
به اعتقاد دكتر حسين كدخدايي اقتصاددان و استاد دانشگاه صنعت نفت، در هزاره سوم جذب سرمايه از كشورهاي همجوار شدت گرفته است. «كشورها به گرفتن وام و اعتبار بسنده نمي كنند. چرا كه وام گرفتن مستلزم برگرداندن اصل و فرع آن است. اين كشورها به روش هاي نويني رو آورده اند كه آنان را براي رسيدن به توسعه پايدار ياري كند.»
به گفته وي فراهم آوردن تسهيلات متنوع در بخش سرمايه گذاري از جمله اين روش هاست. «آنان به اين نتيجه رسيده اند كه برنامه ريزي صرف براي جذب سرمايه هاي كلان ممكن است براي سرمايه گذاري هاي وسيع مانع ايجاد كند. به همين دليل تسهيلاتي براي جذب سرمايه هاي خرد نيز فراهم آورده اند.»
دكتر كدخدايي هشدار مي دهد: «رونق فروش آپارتمان و چنين طرح هايي در دبي زنگ خطري براي ماست كه هم اينك نيز با مشكل موجوديت سرمايه هاي ارزي و ريالي مواجهيم.»
به اعتقاد وي چشم اندازهايي كه از سوي برنامه ريزان و فروشندگان ارايه مي شود، به قدري اغواكننده است كه افراد را تشويق به سرمايه گذاري مي كند و اين نشان از توجه آنان به سرمايه هاي خرد دارد. «آنان بحث قطره قطره جمع گردد وانگهي دريا شود را مد نظر دارند.»
به اعتقاد دكتر كدخدايي سرمايه هاي خرد در اقتصاد ايران به خوبي به بازي گرفته نمي شود. «وقتي بحث فروش مسكن  متري مطرح مي شود، يعني نوعي بن بست در بخش مسكن است. فروش مسكن متري هيچگونه انگيزه اي را در خريدار ايجاد نمي كند. مگر آنكه به شكل فروش سهام باشد.»
به گفته دكتر كدخدايي فروش مسكن متري كه مغاير با شكل سنتي خريد و فروش مسكن است نمي تواند در اين بخش باعث شكوفايي اقتصادي شود.
«در بورس نيز سرمايه هاي كوچك به بازي گرفته نمي شود. بحث مهم در اين ميان حمايت از سرمايه داران جزء است. به اين معنا كه سهام دار جزء با همان قدرت و نفوذ وارد معاملات شده و از امكانات سهام داران عمده برخوردار شوند.»
به اعتقاد اين كارشناس حتي با وجود افزايش ميزان معاملات، سرمايه داران جزء در انزوا قرار گرفته و نقش تعيين كننده از آنان سلب شده است. اين وضعيت گريز سرمايه گذار جزء از بازار را پديد مي آورد.
«در چنين شرايطي ما بايد هوشيار باشيم كه سرمايه هاي كوچك به بازارهاي همجوار جذب نشود.» با تمام اين اوصاف تبليغات موثري در زمينه جذب همين سرمايه هاي كوچك از ايران انجام مي گيرد و درست زيرگوش مسوولان و در اوج بي تفاوتي آنان بازارهاي ايران از سرمايه هاي كوچك هم خالي مي شود تا شرايطي براي بازي آزادانه چند كلان سرمايه دار فراهم شود. غافل از آنكه هر چند اين بازي آزاد و بي رقيب در كوتاه مدت به نفع چند سرمايه دار خواهد بود، اما در درازمدت چرخ هاي اقتصاد كشور است كه از گردش افتاده و در نهايت دردسرهاي اين ركود باز هم دامان همان چند سرمايه دار را خواهد گرفت.

عكس ها: هادي مختاريان 
مهرداد مشايخي 
به اتوبوس نمي رسد. فرصتي هم نيست تا براي بعدي بايستد، صف تاكسي هاي خطي پرازدحام است و به ناچار يك تاكسي دربست مي گيرد، از سعادت آباد تا ميدان ولي عصر. تا قبل از پل گيشا از شلوغي ۶ عصر خيابان ها خبري نيست. با خودش فكر مي كند كه به موقع مي رسد و اگر بچه ها دل و دماغ درست و حسابي داشته باشند و مثل گذشته بعد از سينما قهوه اي بخورند و گپي درمورد فيلم بزنند، شب خوبي خواهند داشت. معطلي پشت چراغ قرمز گيشا زياد است، اما مصيبت تازه از قبل از تقاطع چمران - باقرخان شروع مي شود و در بلوار كشاورز هم وضع ترافيك از آن بهتر نمي شود. او به موقع برسر قرار با دوستانش نمي رسد. بيش از ۲۰ دقيقه است كه فيلم شروع شده و دوستانش جلوي سينما انتظارش را مي كشند. با رسيدن او حرف زيادي ردوبدل نمي شود و راه مي افتند تا قدمي بزنند و بعد به سعادت آباد برگردند. فرصتي نيست تا براي سانس بعدي صبر كنند.
اينها داستان مشكلات ترافيكي بخش هايي از خيابان هاي تهران نيست، بلكه ماجراي قرار دوستانه اي براي رفتن به سينماست كه به خاطر فاصله سينما از محل زندگي و منطقه تمركز رفت و آمد آنها، به سرانجام نمي رسد.
سينما جاي ديگريست 
يكي از كارمندان سينما كريستال مي گويد: «اينجا ديگر جاي ما نيست، كسي كه به لاله زار مي آيد ديگر به فكر رفتن به سينما يا سالن تئاتر نيست» راست هم مي گويد. اين خيابان ديگر نشاني از آن راسته فرهنگي تهران ندارد و در عوض به بورس لوازم الكتريكي و نبض اين صنعت در تهران تبديل شده است، ديگر هركسي اين را مي داند. كلي فروشان و تاجران صنعت لوازم الكتريكي ساختمان هاي قديمي و بناهاي فرهنگي لاله زار را نيز يكي پس از ديگري به پاساژ و انبار و مغازه تبديل كردند و حالا هم هروقت از كنار چند سينماي سالم مانده اين خيابان مي گذرند در نگاهشان مي توان خواند كه چطور براي تبديل اين ساختمان هاي بزرگ به پاساژهاي تجاري نقشه مي كشند و چطور از دست صاحبان اين سينماها كه چنين مساحت زيادي از زمين را در اين منطقه حساس از شهر فقط به چند صندلي و يك پرده بي مشتري و يكي دو اتاق خالي اختصاص داده، حرص مي خورند. در اين خيابان بيش از ده سينما كه بعضي از آنها ديگر تعطيل شده اند، وجود دارد.
سرگذشت سينماهاي خيابان انقلاب به اين ناگواري نيست. اين خيابان هنوز وجهه فرهنگي خود را در اطراف دانشگاه تهران، حفظ كرده است. در ميان فريادهاي دست فروشان و رفت و آمد سريع و باعجله عابران در اطراف ميدان انقلاب، كساني هستند كه جلوي يكي از سه سينماي بزرگ و چندسالنه توقفي بكنند و احتمالاً به فكر ديدن فيلم بيفتند، يا اينكه قراري دسته جمعي براي ديدن فيلمي بگذارند. اما رفتن به اين سينماها هم مشكلات خود را دارد. اطراف ميدان انقلاب شلوغ و مملو از اتومبيل است. پاركينگي وجود ندارد و در خيابان هاي اطراف آن هم جاي مناسبي براي پارك اتومبيل پيدا نمي شود، ماشين ها براي رسيدن به ميدان از خيابان هاي آزادي و انقلاب، گاه با ترافيك سينگني مواجه مي شوند و از اينها كه بگذريم اگر لازم باشد براي ديدن فيلم، نيم ساعتي انتظار بكشند جاي مناسبي براي نشستن و مثلاً خواندن روزنامه وجود ندارد. بدون اينكه دنبال دليل اش بگرديم،خلاف اين تمركز سينمايي را در نقاطي از شهر مي بينيم كه از مناطق مسكوني فاصله زيادي ندارند، رفت و آمد اتومبيل ها در اطراف آن محلات به راحتي انجام مي شود و پارك يا محل استراحت و تفريح براي قبل يا بعد از ديدن فيلم در سينما وجود دارد.
در شرق تهران و در محلات تهران پارس، رسالت، نارمك و ... تنها سينماي ماندانا در خيابان دماوند نياز علاقه مندان به فيلم را تامين مي كند و در منطقه اي به اين وسعت سينماي ديگري وجود ندارد. در غرب تهران هم در محلات صادقيه و اطراف آن، جنت آباد، پونك، سعادت آباد،  شهرك غرب و شهرك هاي دور و نزديك اين مناطق حتي يك سينما وجود ندارد. در خيابان ولي عصر از قبل از تقاطع خيابان فاطمي تا پل تجريش يك سينما به چشم نمي خورد، در عوض در خيابان جمهوري كه ديگر به بخشي از بازار تبديل شده و بورس لوازم برقي و خانگي در كنار بورس لباس رونق خاصي در آنجا دارد، حدود هشت سينما فعال است. در منطقه شميران از قلهك و الهيه به سمت شمال تنها دو سينماي آستارا و فرهنگ وجود دارد، اما در خيابان هاي نزديك به هم بلوار كشاورز، ميدان ولي عصر و طالقاني دست كم شش سينما فعال است. آيا عقلاني به نظر مي رسد كه شهروندان با بي اعتنايي به وقت عزيز، اعصاب و روان و جيب خود براي ديدن فيلم، يك قطر شهر را طي كنند تا سينماها بي رونق نمانند؟
سينماهاي روي كاغذ
اين طور هم نيست كه اين مشكل بعد از گذشت اين همه سال فقط به ذهن ما خطور كرده باشد و در شهر كسي به فكر آن نيفتاده باشد،  اما همان طور كه مي بينيد هنوز لاينحل مانده است. در كمد يكي از اتاق هاي مربوط به سينما در اداره نظارت و ارزشيابي سينماي وزارت ارشاد، دهها پرونده و نقشه تصويب شده ساخت سينما جاي گرفته، اما هنوز هيچ كدام ساخته نشده است. كنار همان كمد طراحي از يك نماي يك ساختمان شيك و بزرگ نظر برخي را جلب مي كند،  يكي از كارمندان اتاق مي گويد: «طرح سينمايي است كه قرار است در جردن ساخته شود، يك مجتمع بزرگ تجاري، فرهنگي، سينمايي با امكانات كامل» مي گويد: «از سال ۷۲ ديگر ساخت سينماي تك سالنه از دستور كار خارج شده است و فقط براي مجتمع جواز صادر مي شود.» مگر جواز هم صادر شده است؟ ظاهراً دهها جوازبه متقاضيان داده اند. دليل جذب اين همه سرمايه گذار هم اين بود كه تا سال ۱۳۷۸ به ازاي هر ۲۵۰ صندلي در سينماي مجتمع، براي ۵۰ متر فضاي تجاري به طور رايگان جواز صادر مي شد و از سال ۷۸ به بعد هم به ميزان زيربناي سالن هاي نمايش، بدون دريافت عوارض و هزينه مجوز تجاري صادر مي شد. بنابراين در استان تهران براي احداث بيش از ۳۳ پروژه مجتمع سينمايي، تفريحي و تجاري در مناطق فاقد سينما جواز صادر شده است.
يكي ديگر از مسوولان امور سينماها مي گويد: «به جز مجتمع خيابان آفريقا، در شهرك غرب چند مجتمع سينمايي - تجاري ساخته مي شود، در سعادت آباد هم همين طور. براي خيابان پاسداران چند جواز صادر شده و در شرق در فلكه هاي تهران پارس و چند منطقه ديگر هم قرار است مجتمع سينمايي ساخته شود. يك ماه پيش هم كلنگ ساخت يك مجتمع در بلوار بعثت به زمين زده شد.» آنها توضيح مي دهند كه مراحل گرفتن جواز از ارشاد چندان مشكل نيست و شخص يا يك شخصيت حقوقي پس از ارسال درخواست كتبي زمين مورد نظر را معرفي مي كند. بعد از بازديد از زمين و تاييد آن، نقشه هاي ساخت بررسي مي شود و بعد از تاييد آن پروانه ساخت سينما صادر شده و متقاضي هم براي دريافت جواز ساخت به شهرداري منطقه معرفي مي شود.كار وزارت ارشاد در اينجا با متقاضي تمام شده و اگر شهرداري هم همه موارد را تاييد كند، متقاضي مي تواند به نسبت زيربناي سالن ها و تعداد صندلي ها از وزارت ارشاد وام و تسهيلات با سود كم دريافت كند.
مسوول روابط عمومي اداره نظارت و ارزشيابي سينما هم براي تكميل توضيح در مورد تلاش هاي همكارانش مي گويد: «ضمنا براي بازسازي و افزايش سالن هم به سينماها مجوز داده مي شود كه سينما ماندانا، كريستال، تهران و چند سينماي ديگر اين مجوز را گرفته اند. در ضمن سينماهايي كه قصد جانمايي دارند مي توانند تقاضا بدهند تا ساختمان قبلي تغيير كاربري پيدا كند و ساختمان جديدي در جاي ديگري براي آن سينما ساخته شود. براي اين كار به سينما لاله مجوز داده شد تا سينما آزادي را راه اندازي كند.»
پيش از بازنشسته شدن من 
طبيعي است كه بپرسيم بعد از صدور اين همه جواز چرا هنوز هيچ سينمايي ساخته نشده است. با توضيح كارمندان ارشاد متوجه مي شويم كه شهرداري پرونده را از هر نظر بررسي مي كند، از نظر ترافيكي، تجاري و مغايرت نداشتن با نقشه جامع شهري و در نهايت اگر مشكلي نبود جواز صادر مي شود. با اين وجود يكي از مسوولان مي گويد: متقاضيان و ما اختلاف نظري با شهرداري داريم كه باعث مي شود اين روند كمي كند شود. وزارت ارشاد معتقد است كه بر اساس تبصره ۲ قانون تجميع عوارض، ماده ۱۶۱ كه مساحت سالن هاي نمايش را از پرداخت عوارض به شهرداري معاف مي كند، لغو نشده است، اما شهرداري با اين نظر موافق نيست.»
احتمالا دلايل ديگري هم در اين كندي پيشرفت كار دخيل است. اما يكي از كارمندان مي گويد: من چند سال ديگر بازنشسته مي شوم اما مطمئن هستم كه تا ۲۴ يا ۳۰ ماه آينده امكان بهره برداري از سينماهاي جديد خواهيم داشت.
در كنار اين طرح ها وزارت ارشاد طرح ديگري را هم در دست دارد تا براي ۱۰ فرهنگسرا جواز نمايش فيلم صادر شود و به مرور به كليه فرهنگسراها چنين امكاني داده شود. با توجه به اين پراكندگي فرهنگسراها اين موضوع به تمركززدايي اماكن نمايش فيلم كمك مي كند.
جگر سودآور است يا سينما؟
دسترسي آسان يكي از دلايل فروش هر كالايي است بنابراين مي توان اميدوار بود كه انتقال سينماها از مناطق بازار و محلات تجاري به نقاط تفريحي و محلاتي با مشخصات مسكوني تاثير زيادي در رونق سينما و استقبال از فيلم ها خواهد گذاشت ضمن اينكه خاصيت ساخت سينماي چند سالنه در اين است كه به چند سليقه سينمايي و مقطع سني مي تواند پاسخگو باشد. در مجتمع چند منظوره بعد از تماشاي فيلم امكاني براي صرف شام يا نوشيدن چاي و قهوه وجود خواهد داشت و محلي هم براي بازي و تفريح كودكان. با ساخت اين مجموعه ها در نقاط مختلف شهر ديگر نيازي نيست مشتاقان سينما براي ديدن فيلم از ۴ گوشه شهر در يك نقطه جمع شوند و احتمالا مديران و كارمندان سينما هم ديگر اين جمله را تكرار نكنند كه: «سينما مرده است.» قطعا آن موقع جگرفروش پشت يكي از سينماهاي بزرگ، مهم و خوش منطقه شهر به مدير سينما نخواهد گفت: «من امروز ۸۵ هزار تومان درآمد داشتم اما شنيدم تو با اين ساختمان بزرگ و تابلو و پرده ۱۸ هزار تومان كاسب بودي.» و آن مدير هم از ناراحتي دو ماه كار و سينما را رها نخواهد كرد.

بسياري از جوانان استقلال خود را در برخورداري از واحد مسكوني مستقل مي دانند، جالب است بدانيد كه يافته هاي يك نظرسنجي از جوانان تهراني در خصوص مسكن نشان مي دهد كه ۷۳ درصد از جوانان مورد مطالعه، با پدر، مادر و ساير بستگان زندگي مي كنند و تنها ۲۷ درصد آنها جدا از والدين در واحدهاي مسكوني خاص خود به سر مي برند.به گزارش ايسنا اين در حالي است كه ۴/۴۱ درصد از مجموع جوانان ۱۵ تا ۲۹ سال داراي درآمد ماهانه كمتر از ۱۰۰ هزار تومان هستند و در خانه هاي استيجاري زندگي مي كنند.بر اين اساس با توجه به شكاف بين هزينه و درآمد و اثرگذاري تورم فزاينده، اين دسته از جوانان همواره در معرض فشارهاي رواني ناشي از كاهش توان پرداخت هزينه مسكن قرار خواهند داشت.برپايه اين نظرسنجي جوانان در گروه سني ۲۵ تا ۲۹ سال اغلب در واحدهاي كمتر از ۴۰ متر زندگي مي كنند.

طبق برنامه ريزي هاي جديد دفتر آموزش و پرورش سازمان مديريت و برنامه ريزي تا ۵ سال آينده تمام افراد كم سواد و بيسواد زير ۳۰ سال كشور تحت آموزش قرار مي گيرند.وحيد كيارش مديركل اين دفتر گفت: «برنامه هاي اصلي آموزش و پرورش عمومي، در لايحه برنامه چهارم توسعه تدوين و در كميسيون آموزش و تحقيقات مجلس و نيز در هيات دولت به تصويب رسيد. رئوس موارد پيش بيني شده در لايحه برنامه چهارم عبارتند از سوادآ موزي آموزش هاي پيش از دبستان به ويژه در مناطق دوزبانه، پوشش آموزش عمومي به ويژه در مقطع راهنمايي تحصيلي، پوشش آموزش عمومي براي دختران و مناطق محروم كشور.»وي همچنين اضافه كرد: «تدوين راهبردهاي سوادآموزي كشور براي جامعه افراد زير ۳۰ سال از ضرورت هاي برنامه چهارم توسعه است كه آموزش اين افراد در ماده ۹۶ لايحه دولت در نظر گرفته شده است.

خبر حذف شدن دارا بودن كارت پايان خدمت و معافيت دايم آزمون استخدام ادواري به عنوان شرط ورود به اين آزمون براي شركت كنندگان مي تواند خوشحال كننده باشد.رئيس گروه آزمون هاي سازمان سنجش آموزش كشور اين خبر را اعلام كرده و گفته است: با حذف اين شرط، مشمولان نيز مي توانند در آزمون شركت كنند ولي در زمان استخدام در دستگاه هاي اجرايي، ملزم به ارايه كارت پايان خدمت يا معافيت دايم هستند.
وي همچنين گفت: دومين آزمون استخدامي براي كليه گروه هاي آزمايشي شغلي در چهار دسته گروه صبح و بعدازظهر پنجشنبه و جمعه دهم و يازدهم ارديبهشت ماه سال جاري برگزار و كارت ورود به جلسه آزمون نيز سه روز قبل از برگزاري آزمون توزيع مي شود.

ساكنان مناطق جنوب تهران با وجود پرجمعيت ترين و فقيرترين مناطق شهر تهران، احساس سلامتي بهتري نسبت به ساكنان نواحي ديگر اين شهر دارند.نتايج يك تحقيق از سوي جهاددانشگاهي نشان مي دهد وضعيت سلامتي افراد با محل سكونت آنها ارتباط معني داري دارد.تحقيق محققان پژوهشكده علوم بهداشتي جهاد دانشگاهي با روش مصاحبه حضوري از ۴ هزار و ۱۶۳ نفر از افراد بالاي ۱۵ سال در چهارمنطقه شمال، جنوب، شرق و غرب تهران، نشان مي دهد احساس سلامتي بيشتر در افراد ساكن در مناطق جنوبي تهران قرار دارد.يافته هاي اين تحقيق نشان مي دهد، ارزيابي افراد از سلامتي خود با افزايش سطح تحصيل بهتر شده به طوري كه در هر دو جنس افراد داراي تحصيلات عالي، سلامتي خود را بهتر از افراد با تحصيلات متوسط و افراد با تحصيلات متوسط نيز بهتر از افراد با تحصيلات ابتدايي يا بي سواد گزارش كرده اند.

تجهيز پل هاي عابر پياده و پله برقي در ميدان ها و تقاطع هاي پرتردد خبر قابل توجهي است.روابط عمومي معاونت حمل و نقل و ترافيك شهرداري تهران اعلام كرده است به عنوان نخستين گام، اولين پل عابر پياده مجهز به پله برقي در ميدان هفت تير از مدت ها پيش به طور آزمايشي مورد استفاده قرار گرفته و طي مراسم ويژه اي صبح روز دوشنبه ۲۴ فروردين به طور رسمي مورد بهره برداري قرار خواهد گرفت.پل مذكور در يكي از پرتراكم ترين نقاط شهر تهران واقع شده، داراي چهار دستگاه پله برقي در طرفين پل است و كليه هزينه هاي آن توسط بخش خصوصي تامين مي شود.از جمله اهداف اجراي اين طرح تامين سلامت شهروندان هنگام عبور از عرض خيابان و كاهش تصادفات مرگبار و حوادث جاني و در مجموع حفظ ايمني عبور و مرور و كاهش موانع موجود بر سر راه تردد راحت و روان خودروها و در نتيجه كاهش ترافيك اعلام شده است.

مدتي است استفاده از كمربند ايمني در وسايط نقليه از حالت اجبار به فرهنگي لازم الاجرا تبديل شده است. اين فرهنگ سازي مي تواند در سال هاي آتي نيز نقش مثبتي در سلامت و ايمني رانندگان داشته باشد.
دكتر نيك نياز معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشكي تبريز گفت:« ۷۵ درصد مرگ هاي ناشي از تصادفات رانندگي، به علت ضايعات سر ايجاد مي شود كه با استفاده از كمربند ايمني قابل پيشگيري است. تصادفات رانندگي بزرگ ترين عامل سوانح و حوادث هستند به طوري كه ۶۴ درصد مرگ هاي ناشي از حوادث، به علت تصادفات رانندگي است، همچنين در آذربايجان شرقي ۶/۱۱ درصد بيماري ها ناشي از حوادث ترافيكي است.
در سال ۸۱ حدود ۱۶۷ هزار مورد مجروح و ۲۲ هزار مورد مرگ ناشي از حوادث ترافيكي در كشور رخ داده است.»