انتخاب حسين فركي به عنوان سرمربي تيم ملي اميد از جهات گوناگون قابل بحث است. نكته مثبت اين انتخاب آشنايي كامل او با بازيكنان تيم اميد است. او مربي همان تيمي است كه با اكثر همين بازيكنان در بوسان به مقام قهرماني رسيد، در عين حال الفت و آشنايي اش با برانكو نيز مي تواند راهگشاي بسياري از مشكلات باشد.
با وجود اين نكات مثبت، او گزينه ايده آلي براي اين پست نيست، اگر چه يافتن گزينه ايده آل در ميان مربيان وطني امري ناممكن است. در ميان گزينه هاي داخلي هستند مربياني كه توانايي ايجاد شوك روحي - رواني در تيم اميد را دارند، اما نكته واضح فقر دانش در ميان آنان است. شايد روش مربي اي مثل قلعه نوعي در ايجاد انگيزه ها و شوك هاي رواني در مسابقات داخلي بسيار كارگر باشد، اما طبعا در مسابقات بين المللي، جايي كه فاكتورهاي تعيين كننده ديگر نظير تعصب، غيرت و همت نيستند، اين روش چندان موثر نيست.
فركي البته ويژگي خاصي ندارد. اينكه احتمالا برخلاف سرمربي سابق تيم اميد، آدم متواضع و اهل مشورتي است و از همه مهم تر اينكه كسي انتظار خاصي از اين تيم ندارد و اين در فوتبال يك برگ برنده است كه فركي بايد از آن به خوبي استفاده كند. بازيكنان تيم اميد تحت هيچ فشار رواني اي قرار ندارند، فركي بايد از آسودگي و فراغ بال رواني تيمش به نحو احسن استفاده كند. ويژگي اي كه نزد دو تيم كره جنوبي و چين وجود ندارد. در چنين شرايطي تجربه نشان داده است كه تيم هاي تحت فشار در روزهاي پاياني در معرض لغزش بيشتري قرار دارند.
تيم اميد مي تواند سكوي پرش فركي باشد. موفقيت تيم اميد، او را به يك مربي درجه يك تبديل خواهد كرد، در حالي كه ناكامي اين تيم قطعا به حساب مايلي كهن نوشته مي شود.
مشهور است كه فركي در دوران بازيگري اش، فوتباليستي خوش اقبال بوده است. اميدواريم در كسوت سرمربيگري نيز اين اقبال به او رو كند.

بهروز افخمي از آدمهاي جنجالي است كه هر كاري كه مي كند خود به خود جنجالي مي شود! آخرين جنجال را حتما به ياد داريد. ماجراي گاوخوني و برخورد منتقدها با فيلم و جوابيه افخمي در روزنامه شرق و آخرين خبر هم اين است كه فيلم در گروه اكران فيلم هاي خاص قرار بود ارديبهشت ماه در ۳ سينما اكران شود اما تهيه كننده فيلم و خود كارگردان تصميم گرفته اند فقط آن را در يك سينما به نمايش درآورند. اين سينما به احتمال زياد فرهنگ است كه بهترين كيفيت صدا و تصوير موجود در ايران را ارايه مي دهد و احتمالا از نظر صاحبان فيلم بقيه سينماها شايستگي نمايش گاوخوني را نداشته اند.
از اينها كه بگذريم، تازه ترين خبر درباره بهروز افخمي (كه البته هنوز جنجالي نشده اما منتظرش باشيد) كليد خوردن پروژه «فرزند صبح» به كارگرداني اوست. اين فيلم بخشي از داستان زندگي امام خميني(ره) را روايت مي كند. افخمي چند سال پيش هم قرار بود اين فيلم را با تهيه كنندگي موسسه روايت فتح بسازد و كار تا مرحله پيش توليد هم انجام شد. دكورهاي پرهزينه اي در اطراف كرج براي بازسازي محله اقامت خانواده امام ساخته شد و افخمي و فيلمبردارش نعمت حقيقي از فرانسه نگاتيوهاي ويژه اي براي فيلمبرداري پروژه خريداري كردند اما ديگر از ماجرا خبري نشد و كار تعطيل شد.
حالا تهيه كننده فيلم عوض شده است و اين بار موسسه تنظيم و نشر آثار امام تهيه كنندگي فيلم را بر عهده گرفته. كمال گرايي و سخت گيري افخمي مطمئنا باز هم هزينه هاي فيلم را بالا خواهد برد و بايد ديد كه تهيه كننده جديد مي تواند توقعات افخمي را برآورده كند يا نه.

مهاجم سرعتي دهه ۶۰ پرسپوليس كه در يكي دو سال اخير، پاي ثابت صفحات حوادث روزنامه ها و هفته نامه ها بود، شبيه همان روزها، كه هيچ مربي اي حاضر نبود ناصر را از فهرست ثابت تيم خود خط بزند.
با اين حال به جز مصاحبه هايي كه در انتهاي سال از ناصر محمدخاني در يك روزنامه ورزشي چاپ شد، تلاش مطبوعاتي ها براي گفت وگو با او به نتيجه نرسيد، چه، ديروز اين شايعه بود كه كسي خبر ندارد ناصر كجاست. در شرايطي كه همه منتظرند ۱۷ خرداد، تاريخ اوليه دادگاه شهلا جاهد، به عنوان يكي از جنجالي ترين پرونده هاي قتل در ايران برسد و تكليف ماجراي كش دار قتل لاله سحرخيزان و همسر ناصر محمدخاني روشن شود، گفت وگو با او كه پس از جدايي از فرزندان احتمالاً روز به روز بيشتر در معرض ويراني است، دلمشغولي بزرگي براي بسياري از روزنامه نگاران است. او هم اينك با يكي از دوستان دوران فوتبال خود روزگار مي گذراند. اگر ناگهان چهره مرد تكيده اي را در خيابان ديديد كه سردر گريبان و بي هدف راه مي رفت و آشنا مي زد، دقت كنيد، احتمالاً او مربي سابق پرسپوليس است. همان كه «چنان كه دست تطاول به خود گشاده منم.»

او خالق روايت فتح است. مجموعه اي مستندكه جنگ هشت ساله ما با عراق را به تصوير كشيده است مستندي كه ويژگي هاي خاصي دارد و اين ويژگي ها را خود سيدمرتضي آويني در مقاله هايش توصيف كرده بود و نام مستند اشراقي بر آن گذاشته بود. او اواخر دهه شصت و بعد از به پايان رسيدن جنگ، ماهنامه سوره را تاسيس كرد تا جريان تازه اي در سينما، فرهنگ و هنر انقلاب به راه بيفتد. مجموعه كتاب هاي آينه جادو و انديشه هاي او درباره سينما بر فيلمسازان نسل انقلاب تاثير گذاشت و در آغاز دهه هفتاد او بار ديگر به سراغ توليد مجموعه روايت فتح رفت تا يادگاري هاي آن هشت سال راكه داشتند در بحبوحه سازندگي فراموش مي شدند به تصوير بكشد. ماجراي فكه و مين و شهادتش را هم كه بارها گفته اند وشنيده ايم. اما چهره اي به نام سيد مرتضي آويني در اينها خلاصه نمي شود. اگرچه نمي توان ارزش هاي فني و هنري مستندهاي او را ناديده گرفت يا مثلا به ديدعميق و انتقادي اش نسبت به فرهنگ و هنر معاصر اعتراف نكرد ولي تنها چند سال بعد از شهادتش بود كه تاثير عميق او بر نسل تازه اي از هنرمندان، نويسندگان و روزنامه نگاران آشكار شد. در اين چند سال تا امروز كه ۱۲ سال از درگذشتش مي گذرد كتاب هايش تدوين و منتشر شدند آثار مستندش بارها از تلويزيون پخش شدو همايش ها و سمينارهاي زيادي دربزرگداشت و تحليل از انديشه ها و آثار او برگزار شد. نسل تازه اي متاثر از او تربيت شده  اند كه در آثارشان مي خواهند به او وفادار باشند و روزگارشان را از چشم سيد مرتضي آويني تماشا كنند. اگر شهيد مرتضي آويني همچنان چهره اي ماندگار و انكار ناپذير باقي مانده به خاطر شكل گرفتن چنين نسلي است.

خيلي از جرايد نوشتند هتل ها گران مي شود. قبل از شروع سال جاري، بحث بسياري از محافل، در خصوص گردشگري داخلي بود. همه در اين بخش، انتظارگراني داشتند مثل همه چيزهايي كه شب عيد با افزايش قيمت مواجه مي شود.
قبل از آن، عبدخدايي، رئيس سازمان ايرانگردي در مصاحبه هاي مطبوعاتي وعده كرده بود نرخ اقامتگاه ها تغيير نمي كند. تغيير هم نكرد. ستادهاي نوروزي، كنترل و هدايت مسافران را به عهده داشتند. در بسياري از مبادي ورودي آمارگيري انجام مي شد. گويا قرار است، برنامه ها علمي تر، رخت عمل بپوشد.
گردشگري داخلي نخستين هدف سازمان ايرانگردي است. آنها مي خواهند با تقويت اين مهم، شهروندان را به سفر ترغيب كنند. رونق اقتصادي، پس از يك فرهنگ سازي سالم، گامي بلند براي دست يافتن به آرمانهاست. ايران، استعداد و توانايي زيادي در گردش دارد. رشد ۳۵ درصدي مسافرت هاي نوروز ۸۳ نسبت به سال قبل گواه اين مدعاست.
عبدخدايي، در آخرين روزهاي زمستان ۸۲، بيشترين حجم مصاحبه صفحات روزنامه ها را به خود اختصاص داد. او خبرسازترين مدير شب عيد بود. معلوم است كه جرايد و خبرگزاري ها توجه بيشتري به گردشگري كرده اند.

فرض كنيد يك دفعه ۵۰ ميليون تومان پول گيرتان بيايد، چه كار مي كنيد؟ خانه مي خريد، شركت تاسيس مي كنيد .... يك مامور نيروي انتظامي سيستان و بلوچستان كه تاكنون نامي از او برده نشده در جريان عمليات پليسي، سردسته يك باند قاچاق موادمخدر را دستگير كرد و قاچاقچي افغان براي آزادي اش به او پيشنهاد ۵۰ ميليون تومان رشوه داد، اما مامور وظيفه شناس از اين پول گذشت و موضوع را به فرماندهان خود گزارش داد.
مامور ناشناس درحالي اين كار را كرد كه سردسته باند مي خواست ۲۲ ميليون تومان از مبلغ پيشنهادي را در همان صحنه دستگيري تحويل دهد.اين اولين بار نيست كه ماموران پليس چنين پيشنهادهايي را رد مي كنند، اما هيچ وقت نامي از آنها برده نمي شود، يا شايد هم ضوابط و قوانين، اجازه چنين كاري نمي دهد.
در شرايطي كه روزنامه ها هر روز نام و عكس خلافكاران و جنايتكاران را چاپ مي كنند ظاهراً اسم اين ماموران بايد محرمانه باقي بماند و اگر هم تشويق و پاداشي در كار است خصوصي و پشت پرده انجام شود چرا و به چه علت، ما نمي دانيم.