گفتمان رايج در برابر شيوه تيم داري پرسپوليس در دوران حكومت پروين، گفتمان اصلاحات، فوتبال مدرن، مقابله با مديريت سنتي و ... بوده است.
در سال هاي اخير مخالفان پروين چه آنها كه صادقانه شيوه مديريتي و سبك بازي پرسپوليس پروين را نقد مي كردند و چه آنها كه سوداي تصاحب باشگاه پرسپوليس و رسيدن به شهرت را داشتند، به همين گفتمان متوسل شده بودند. اكبر غمخوار، مدير صاحب نفوذ باشگاه پرسپوليس، دو سال پيش با همين ايده ها پا به باشگاه پرسپوليس گذاشت. او نيز از همان روز اول همين شعارها وگفته ها را تكرار مي كرد. همه مي دانستند كه در پس اين شعارها، پيغام كنار گذاشته شدن پروين نهفته است. جنگ پنهان پروين- غمخوار درسال اول بسيار ملموس وآشكار بود. اگرچه طرفين به سياق مرضيه اين دعوا را انكار مي كردند.
بر خلاف سنت هميشگي پروين بازنده اين دعوا شد و اين خود نشان مي داد كه غمخوار چه آدم قدرتمندي است. كنار گذاشتن پروين، اسطوره بي جانشين باشگاه كه حمايت مردمي فراواني به همراه داشت و بخش عمده اي ازمطبوعات نيز حامي اش بودند، كارهر مديري نبود، اما غمخوار توانست از پس اين مهم برآيد.
سال اول مديريت اصلاح طلبانه غمخوار با انتصاب بگوويچ به عنوان سرمربي پرسپوليس و استخدام چندبازيكن به ته خط رسيده، همراه شد. به طوري كه فيروز كريمي مربي نكته بين و طناز ابومسلم، پرسپوليس را «تيم اموات» خواند. به نظر مي رسيد كه غمخوار هم سوداي حفظ موقعيت خود را در پرسپوليس دارد. در غير اين صورت هيچ مدير فوتبال شناسي افسار تيم اش را به بازيكنان تمام شده اي مثل باقري، پيرواني، ميناوند، گل محمدي، دايي، استيلي و ايليچ كه مجموع عمرشان به قدمت تاريخ است نمي داد. بازيكناني كه دربهترين حالت واپسين سال عمر مفيد فوتبالشان رامي گذراندند.
غمخوار شناخت چنداني از فوتبال ندارد. در همه جا چنين مديراني،  از مديران فني گردن كلفتي بهره مي جويند كه ضعف هاي فني آنها را بپوشاند. نمونه اش چلسي است كه به كينيون متوسل مي شود رئال مادريد كه از والدانو ويوونتوس كه از بته گا استفاده مي كنند. اما غمخوار حتي تا اين حد هم اصول و قواعد بازي مديريت را رعايت نمي كند.
او مي خواهد پرويني ديگردر اقليم پرسپوليس باشد. با اين تفاوت كه بر خلاف پروين كوچكترين شناختي از فوتبال ندارد. پروين مربي اي است كه در كارنامه اش قهرماني بازي هاي آسيايي، جام در جام باشگاه هاي آسيا، حضور در جام جهاني به عنوان كاپيتان و ... را دارد.
از سوي ديگر غمخوار ويژگي هاي لازم براي محبوب شدن را هم ندارد. در چنين وضعيتي است كه طبق پيش بيني هايي كه مي كرديم، ايده هاي اصلاحات او، تنها شعارهايي براي حذف پروين بودند چرا كه ماهيتا او از صلاحيت كمتري براي مديريت پرسپوليس نسبت به پروين برخوردار است. با تيم هيات مديره اي كه پرسپوليس در اختيار دارد و تصيماتي كه غمخوار مي گيرد نمي توان به آينده پرسپوليس اميدي داشت چنين است كه نوستالژي پروين خيلي زودتر از حد موعد به سراغ دوستداران پرسپوليس مي آيد. چرا كه پروين با تمامي كاستي ها و كمبودهايي كه يك مربي براي هدايت يك تيم بايد داشته باشد، از اصالتي برخوردار بود كه غمخوار فاقد آن است ضمن اينكه ناكامي غمخوار، به نام ناكارآمدي فوتبال مدرن و اصلاحات اصولي نوشته مي شود و اين هم گناه بزرگتر غمخوار است؛ ناكامي اي كه مي تواند به بهاي تعويق چند ساله اين پروژه اجتناب ناپذير تمام شود.

عكس: هادي مختاريان 
ماني راد - كار به جايي رسيد كه از اول معلوم بود مي رسد. از نوشتن و شعر گفتن پول در نمي آيد و نويسنده و شاعر براي نان شب وكمي هم صبح و ظهر بايد كار ديگري كند. اما چه كار؟
حرف هاي تكراري نزنيم كه اين گروه نمي تواند كارهاي مهندسي و پزشكي و... انجام دهد و همينطور كارهايي كه بازوي قوي مي خواهد. براي همين است كه نويسنده و شاعر به هر دري مي زنند تا لقمه اي نان به دست آورند و اين درها هم باز بخواهي نخواهي كاري است از قماش نوشتن و شعر گفتن.
در خبرها آمده بود كه حافظ موسوي و شمس لنگرودي مشتركا نشري راه اندازي كرده اند و در انتشارات خود كتاب هاي ادبي منتشر مي كنند. مي دانيد چيست؟ عجيب اين است زماني كه ناشران حرفه اي از نداري و ركود و كتاب نخواندن مردم مي نالند، باز شاعر جماعت كاري بلد نيست جز همين كاري كه حرفه اي هايش از آن مي نالند. «آهنگ ديگر» دردنياي كم فروغ نشر، طلوع كرده است حال اين طلوع تا چه اندازه مي تواند دنياي نشر را روشنايي ببخشد بماند براي بعد كه چند سالي از فعاليت آن بگذرد.
امسال درنمايشگاه بين المللي كتاب تهران اين دو شاعر با يازده عنوان كتاب كه توسط نشر خودشان منتشر شده است شركت خواهند كرد گام اول را با يازده عنوان كتاب برداشتن كارساده اي نيست و حداقل آن است كه بگوييم سرمايه اي مي خواهد كه شاعر بايد همه زندگي اش را وقف آن كند. به هر حال اين نشر و اين شاعراني كه وارد اين گود شده اند.
اما بشنويم از شاعري ديگر. بعيد نيست كه خود منوچهر آتشي هم از شنيدن اين خبر كه يازده و به قولي سيزده عنوان كتاب درنمايشگاه كتاب از او منتشر و به علاقمندان به ادبيات عرضه مي شود به وجد بيايد. حالا گيريم سه يا چهار عنوان از اين كتاب ها تجديد چاپ باشد، با اين حال انتشار تقريبا هشت كتاب جديد در يكسال كار كمي نيست.
به نظر مي آيد آتشي را هنوز نمي توان شاعر پير ناميد، او هنوز در نوشتن جوان است. علاوه بر اين و نكته مهمتر آن كه او به سراغ پنج شاعر مطرح كشور يعني سپهري ، نيما، اخوان، فروغ و شاملو رفته و درباره هر يك از آنها يك كتاب نوشته است.
آنگونه كه آتشي خود گفته است هر كدام از اين كتاب ها به نقد و تحليل شعر اين پنج شاعر پرداخته است بايد به انتظار نشست و ديد اين كتاب ها جامعه ادبي را با چه نگاه و تحليلي روبه رو مي سازند. هيچگاه نبايد فراموش كرد كه شاعران بزرگ هميشه كم كار نبوده اند. البته نه كم كاري نه پر كاري هيچ كدام،  دليل بر چيزي نيست مثلا يانيس ريتسوس كه شاعري است نامدار در سطح جهاني، سال هايي را پشت سر گذاشت كه در بعضي از آن سال ها هشت نه جلد كتاب منتشر كرده است آن هم سالي كه سال قبل آن شش هفت عنوان و سال بعد آن هم همين حدود كتاب منتشر كرده است به اين ترتيب پركاري منوچهر آتشي را بايد به فال نيك گرفت. ولي از يك نكته نبايد غافل ماند همانطور كه آتشي خود بارها و بارها گفته«شعر ، قرباني مي خواهد» بايد گفت شعر، پولي ندارد چه يك عنوان كتاب در سال چه يازده عنوان، نكته اي كه منوچهر آتشي خود، آن را بارها تكرار كرده است و ما فقط خواستيم با تكرار آن بگوييم در شعر، پولي نيست.

فرهاد فرجاد-كمپاني سوني پيكچرز، حقوق كتاب «در برابر همه دشمنان»، اثر پرفروش و جنجالي ريچارد كلارك - مشاور پيشين كاخ سفيد در امور ضد تروريسم - را خريداري كرد تا در آينده نزديك، فيلمي از آن تهيه كند.
جان كالي، از مديران اجرايي كهنه كار هاليوود كه تا سال قبل، رياست كمپاني سوني را نيز برعهده داشت، پروژه يادشده را تهيه خواهد كرد.
معاون مديرعامل سوني پيكچرز انترتينمنت - آمي پاسكال - در اين رابطه گفت: داستان از جذابيت بالايي برخوردار است و خط سيري همچون «تمام مردان رييس جمهور» دارد. جانمايه داستان نيز از نوعي درام  روايي بهره مي برد. ما مشتاقيم دريابيم كه آيا مي توان از آن، فيملي استخراج كرد يا خير.
البته جان كالي پيش از اين هم با پروژه هاي سياسي سروكار داشته است.
در دهه ۷۰،  وقتي كه او در كمپاني «برادران وارنر» مدير اجرايي بود، داستان «همه مردان رييس جمهور» را رهبري كرد كه پرده از رسوايي واترگيت در سال ۱۹۷۶ برمي داشت. خود او معتقد است: به نظر نمي رسد ساختن فيلمي از كتاب كلارك،  كار چندان دشواري باشد. اگر ما بتوانيم ۵۶ صفحه آغازين كتاب، يعني نيمي از فيلم را تصويربرداري كنيم، به حتم در ادامه اتفاقات دور از انتظار جديدي رخ خواهند داد. فكرش را بكنيد چنانچه همانند «همه مردان رييس جمهور » كه پر از ملاقات ها و نجواهاي مرموز در پارك و پاركينگ بود،  يك نفر هم پشت ميزي در كاخ سفيد بنشيند و افشاگري كند، چه اتفاق مهمي روي داده است.
از ديگر سو، «در برابر همه دشمنان» و خالقش ريچارد كلارك - كه در چهار كابينه پيشين ايالات متحده، يك عنصر كليدي در امور امنيتي اطلاعاتي بود - به موضوعي داغ براي انتخابات امسال بدل شده اند. كلارك در اين كتاب دولت بوش را به ناديده گرفتن هشدارهاي القاعده پيرامون حملات تروريستي متهم مي كند. هشدارهايي كه به واقع در يازدهم سپتامبر جامه عمل به خود پوشاند و در نهايت، كارزار را به عراق كشاند.
باوجود انكار شديد دولت بوش و ردكردن هرگونه تهمت هايي از اين دست، از كتاب «دربرابر همه دشمنان» تنها طي سه هفته سيصد هزار نسخه به فروش رسيد. اصرار عمومي بر گواهي ريچارد كلارك در كميسيون تحقيقي ۱۱ سپتامبر فشار وارده بر دولت را مضاعف ساخت و موجب شد كانداليزا رايس، مشاور امنيت ملي كاخ سفيد،  با گواهي موافقت كند.
در هاليوود، جايي كه بسياري از فعالان ليبرال آشكارا مخالفت خود را با جورج بوش و جنگ عراق ابراز مي كنند، كتاب كلارك بلافاصله همهمه اي به پا كرد، به ويژه وقتي كه كلارك در برنامه اي ۶۰ دقيقه اي در شبكه خبرC.B.S هم حضور يافت.
ران برنشتين، نماينده كلارك در امور سينما، چندي پيش اعلام كرد كه با صدها پيشنهاد از استوديوها، تهيه كنندگان و فيلمسازان مختلف مواجه شده است:
- باور كنيد يك ميليون نفر تماس گرفتند. تقريباً تمام استوديوها و كمپاني هاي صاحب نام. خبر ما تمام هفته پيش روي آنتن ها بود.
در ميان متقاضيان خريداري حقوق قانوني كتاب و تبديل آن به فيلم سينمايي، پافشاري كمپاني «>HBO و «>Focus،  از زيرمجموعه هاي استوديو يونيورسال، بيش از سايرين بود. اما درپي مذاكرات برنشتين و كلارك، درنهايت كمپاني سوني پيكچرز پاي قرارداد نشست.
پاسكال كه او نيز از خوانندگان پروپاقرص كتاب است، اعلام كرد: درحال حاضر، ما به دنبال نويسنده اي هستيم كه فيلمنامه را از روي كتاب تهيه كند.
وي همچنين گفت: هنوز زود است كه درباره بازيگران فيلم صحبت شود.

منصور حقيقت پور كه درستاد او را «حاجي» صدا مي كنند، درمصاحبه اي با روزنامه كيهان نكات جالبي گفت كه واگويه آنها خالي از لطف نيست. به گفته حقيقت پور ستاد كوثر يك تشكل مردمي-دولتي است كه به منظورهاي مختلف، از جمله بازسازي اماكن متبركه راه اندازي شده است. اين كه اين ستاد در خدمات رساني به شهرهاي نجف، كربلا و كاظمين سنگ تمام گذشته خبر جالبي بود مثلا: الان اطراف حرم بازسازي هاي مناسبي آغاز شده و ساخت سرويس هاي بهداشتي تقريبا تمام شده است.
افزون بر ۵/۱ ميلياردتومان سنگ هاي مناسب براي داخل حرم ها تهيه كرده ايم، گروه فني و مهندسي ما كه كار رنگ ها را انجام مي دهد ۹۵ درصد كار ايوان و ديواره هاي اطراف حرم حضرت امير (ع) را تمام كرده است الان سنگ كاري داخل حرم حضرت عباس(س) را مشغول هستند وهم اكنون در كرمان، سنگ هايي كه قرار است در حرم امام حسين (ع) كار شود مشغول برش خوردن است من باز تاكيد مي كنم كه پول متر متر اين سنگ ها را و ديگر كارها را مردم شريف ما داده  اند.
برخي از بچه هاي يكي از دانشگاه ها هم كه حتي راضي به بردن اسم شان هم نشده اند، طرحي ريخته بودند كه در آن مشكل برق كربلا حل شود. به لطف خداامروز قسمت هاي عمده طرح به مرحله عمل رسيده و ان شاءالله تا اواخر فروردين كربلا از نظر برق به هيچ وجه مشكلي نخواهد داشت البته مشكل برق تنها به كربلا اختصاص ندارد. بچه هاي فني مهندسي ما درنجف هم به موازات كربلا، مشغول تهيه نقشه اي هستند تا مشكل برق نجف نيز حل شود.
اين بخش از مصاحبه اي بود كه نشان از استراتژي فعال ايران در عراق داشت گرچه بار معنوي اين اقدامات بيشتر است

از نوروز سال جاري نمايشگاهي از حسين زنده رودي نقاش سرشناس ايراني در پاريس گشايش يافته است كه تا ارديبهشت ادامه خواهدداشت. حسين زنده رودي از نقاشان بنام مكتب سقاخانه در ايران است كه از چهل سال پيش مقيم فرانسه شده است او متولد تهران است و در سال ۱۳۳۶ به دانشگاه هنرهاي زيبا در تهران رفت و در سال ۱۳۳۷ نخستين نمايشگاهش را برپا كرد. او در جايي گفته است كه با ديدن يك پيراهن دعانويسي شده در موزه ايران باستان هنر گذشته ايران را كشف كرده است. نقاشي هاي زنده رودي از همان آغاز با نقش اعدادوحروف و تكرار آنها شكل گرفتند مثل جام دعاها و اسطرلاب هاي برنجي با طلسم ها و نظر قرباني ها. او در سال ۱۳۴۰ با استفاده از بورس تحصيلي به فرانسه آمد و در آنجا ماندگار شد از آثار زنده رودي نمايشگاه هاي بسياري در ايران و ساير كشورهاي جهان برگزار شده است و سبك خاص او كه سقاخانه نام دارد پيروان و شيفتگان فراواني دارد.
اما نمايشگاه جديد زنده رودي، كارهايي نو و باروشي جديد هستند. مجموعه اي از نقش پردازي ها و رنگ آميزي هايي كه او با پرداختي بديع روي عكس هايي از چشم اندازهاي ايران كرده است.
زنده رودي در مقابل چند عكس كه از حوض حياط خانه با جوي آب گرفته بود وبا نقاشي و آنها را به صورت ديگري در آورده بود توضيح داد در اوايل كار كه سبك سقاخانه را به وجود آورد
به چيزهاي خيلي معمولي و روزمره مثل دعانويسي توجه كرده بود و در كارهاي تازه اش همچنان همان نگاه را دارد:« ديدم آب درايران خيلي مهم است و شما هركجا برويد يك حوض در حياط مي بينيد كه مركز خانه است با چهلستون كه بيست ستون دارد و بقيه اش انعكاس در آب است.»
زنده رودي دو سال پيش و پس ازسال ها دوري از وطن به ايران آمد كه با استقبال فراوان اهل هنر مواجه شد. در كارهاي او به چهار عنصر آب، باد، خاك و آتش توجه خاصي شده است هم درعكس ها و هم در رنگ هايي كه بكار گرفته است او از يك كوره آجرپزي و خشت هايي كه روي هم چيده شده اند، اثري گيرا به وجود آورده است.
زنده رودي از مفاخر فرهنگ و هنر ايراني در آن سوي آبهاست.

«آلتوگ» نه همان سرمربي آلماني تيم ملي دوچرخه سواري، بلكه نوازنده اي سوئيسي است كه به عنوان اولين رهبر اركستر خارجي به عراق سفر كرده، آنهم در شرايطي كه همه مي خواهند از عراق فرار كنند. او قرار است كنسرت پيانوي شماره ۲۴ موتسارت را با اركستر سمفونيك بغداد اجرا كند.
آلتوگ با اشاره به اينكه اين سفر چندان خالي از ترس نيست، گفت: نمايندگان سوئيس در بغداد و مسوولان اركستر سمفونيك عراق شرايط دربغداد را براي او تشريح كرده  اند.
او پس از ورود به بغداد با يك خودروي ضد گلوله از فرودگاه به هتل منتقل مي شود... آيا تا به حال رهبر اركستري به اين بي كله اي ديده بوديد؟ اركستر سمفونيك عراق كه درسال ۱۹۵۹ بنيان گذاشته شد، درماههاي گذشته برنامه هاي مختلفي در خارج از عراق اجراكرده است.
وي با اشاره به اينكه اين سفر فرصت خوبي براي آشنايي با ديگر فرهنگ ها است افزود: اركستر سمفونيك عراق بارها تلاش كرده بود تك نوازان خارجي را براي اجراي برنامه مشترك به عراق دعوت كند.
اگر آلتوگ به سلامت بعد از دو كنسرتي كه ۹ روز درعراق برگزارخواهدشد به خانه برسد، تيتراول روزنامه هاي سوئيسي خواهد بود... و اگر سلامت نرسد؛ اين ديگر يك موضوع جهاني است!

كوروش يغمايي در كنار خوانندگاني مثل فرهاد و فريدون فروغي از معدود خوانندگان باشخصيت دهه ۵۰ بود كه پس از پيروزي انقلاب همچنان در ايران ماندند. با اين حال يغمايي نزديك به ده سال موفق به ارايه آلبومي نشد اما پس از آن كاست او با چنان استقبالي از سوي جوانان مواجه شد كه كمتر كسي تصورش را مي كرد. او يك خواننده صاحب سبك در عرصه موسيقي پاپ است كه توانسته است مايه هاي موسيقي فولكلور را وارد موسيقي پاپ كند.
يغمايي داراي تحصيلات دانشگاهي هم است. او شايد به خاطر تحصيل در رشته جامعه شناسي، شناخت خوبي از مردم دارد و به همين دليل در شناخت مخاطبش نيز آگاهانه عمل مي كند. يغمايي معتقد است كه براي داشتن يك موسيقي پاپ ملي بايد ريشه هاي موسيقي زادگاه را شناخت. به همين دليل او در طول دوران فعاليت حرفه اي  اش مطالعات زيادي روي موسيقي ايراني داشته است. يغمايي اعتقادي به گرته برداري از موسيقي غربي ندارد. باور او اين است كه موسيقي ايراني زمينه لازم براي شكوفايي يك موسيقي پاپ ايراني را داشته است. در آلبوم گل يخ مي توان رگه هايي از موسيقي فولكلور ايراني را ديد. نوعي موسيقي پاپ ايراني كه از دل سنت هاي آوازي ايراني بيرون آمده است.

پر ينس، خواننده پاپ كه شهرتش به اوايل دهه ۸۰ بر مي گردد به دردسر جديدي افتاده است. يك دانشجوي ۱۹ ساله ادعا كرده هنگامي كه از خواننده صاحب نام در فرودگاه عكس انداخته، مورد تهاجم يكي از محافظان وي قرار گرفته است. به گفته آنتوني فيتزجرالد، در تهاجم اين مامور - كه تراور نام دارد - وي آسيبي نديده، اما دوربينش كاملا خرد شده است.
در پي اقامه دعوي، سخنگوي پر ينس اعلام كرد كه او هيچ اطلاعي از حادثه فرودگاه نداشته است.
متن شكايت فيتزجرالد كه چهارشنبه گذشته به دادگاه شهر هانيپن تسليم شد، حاكي است كه حادثه ياد شده در تاريخ ۲۹ دسامبر ۲۰۰۳، هنگامي كه پر ينس، مشغول پياده شدن از هواپيمايي در فرودگاه بين المللي ميناپليس - سن پل بوده رخ داده است. ظاهرا جناب محافظ گردن كلفت، او را حسابي خفت كرده، دوربينش را خرد كرده و بعد رهايش ساخته است و البته اين كاري است براي آنكه پر ينس دوباره جاي خود را در صفحات اول نشريات زرد پيدا كند.
هفته گذشته شبكه آن لاين بي.بي.سي نيوز، جزئيات شكايت را در گفت وگويي با منشي عالي دادگاه هانيپن تشريح و اعلام كرد: بنا است تا طرفين دعوي، پيش از حضور در برابر قاضي، رو در روي هم قرار گيرند و با كسب نتيجه مطلوب، كار را به درازا نكشانند. پر ينس سال هاست كه دور از شهرت گذشته زندگي مي كند، اما هميشه فرصت براي خبرسازي هست.

آميتاباچان يكي از درخشان ترين ستارگان سينماي هند، براي بازي در فيلم هاي هاليوودي اعلام آمادگي كرده است. وي در مصاحبه اي اعلام كرده كه اگر چنين فرصتي پيش آيد با كمال ميل آن را خواهد پذيرفت.
باچان ۶۰ ساله يكي از ستارگان چهار دهه اخير سينماي هند است كه از شهرتي جهاني برخوردار است. او تاكنون در بيش از ۱۴۰ فيلم بازي كرده است و يكي از بانفوذترين چهره هاي اين صنعت است. او چند سال پيش به عالم سياست نيز راه يافت تا از نفوذ و شهرتش در اين عرصه نيز استفاده كند.
وي اخيرا با ريدلي اسكات كارگردان انگليسي درباره يك پروژه مشترك گفت وگو كرده است اما اين پروژه هنوز نهايي نشده است.
از آخرين فيلم هاي او مي توان به روزي روزگاري در هند و آرمان اشاره كرد.