عكس : بابك شكارچي 
سعيد مسيح 
اسم «خان» انسان را به دوره رضاشاه و قبل از آن مي برد. زماني كه افراد ثروتمند،  قدرتمند و... هر روستا و ايل داراي قدرت حكومت بودند و اهالي آنها را با لقب «خان» صدا مي كردند.
به نظر مي رسيد كه ديگر از اين خانها در اين روزگار خبري نباشد. اما نمايندگان ۱۴ روستاي بخش مركزي ساوه هفته گذشته با حضور در جلسه ملاقات هاي مردمي رئيس قوه قضائيه از دست ظلم هاي «خان» خود(!) كه او را «اسدخان» صدا مي كنند شكايت كردند.
بله، آنها ادعا مي كردند كه ۱۴ روستا زير سلطه «اسدخان» و عواملش است و آنها مجبور به اجراي دستورات او هستند.
آخرين راه 
«از زمان تولدم خاطرم است كه «اسدخان» به روستاي ما و روستاهاي اطراف حكمراني مي كرد كه اين موضوع در ابتدا بسيار شديد بود. در زمان شاه او به خاطر نزديكي با وي هر كاري مي خواست انجام مي داد و اگر كسي جلوي او مي ايستاد توسط عواملش فرد مخالف را تنبيه مي كرد.
«اسدخان» چند صدهكتار زمين در اين ۱۴ روستا دارد و با فشار آوردن به كشاورزان قصد دارد زمين هاي آنها را هم به قيمت پايين بخرد.»
يكي از روستائيان درحالي كه به شدت از اسدخان مي ترسد ادامه مي دهد: «او در همه جا آشنا دارد و عواملش بعداز انقلاب براي مخالفان «اسدخان» پرونده سازي مي كنند و آنها را به زندان مي اندازند.»
او همچنين اقدام به شلاق زدن روستائيان مي كند و اين كارها درحالي صورت مي گيرند كه مسوولان استان هيچ كمكي به اهالي نكرده اند و آنها به عنوان آخرين راه به اينجا آمده اند و اميدوارند كه اينجا كسي به فريادشان برسد.
شكايت كرده ايد؟
يكي ديگر از مراجعه كنندگان كه عكس «اسدخان» را همراه يكي از سران رژيم سابق در دست داشت گفت: «قبل از انقلاب اسدخان رئيس حزب ... بود و آن زمان نمي توانستيم از او شكايت كنيم و مجبور شديم صبر كنيم تا اينكه سال ۵۸ پس از انقلا ب از دست ظلم هاي خان در حق مردم و كشاورزان شكايت كرديم و دادگاه انقلاب حكم مصادره اموال اسدخان را صادر كرد.
آن زمان اهالي از اين موضوع خيلي خوشحال شدند. اما آن حكم پس از مدتي نقض شد كه ما هم از علت آن بي اطلاع هستيم.
پس از اين قضيه ديگر كسي جرات شكايت از اسدخان را نداشت.
خان زير بار نمي رود
يكي ديگر از شاكيان حرف او را قطع مي كند و مي گويد: «مشكل ما اين است كه خان مسووليت كارهاي خودش و عواملش را به عهده نمي گيرد و منكر همه آنها مي شود.
چند سال قبل يكي از روزنامه هاي صبح مصاحبه اي با او انجام داده بود كه او به طور كلي منكر همه اتهامات خودش شده بود و ادعا كرده بود كه يك كشاورز ساده است. ما كه تابه حال هيچ كشاوزري را نديده ايم كه چند صد هكتار زمين در ۱۴ روستا داشته باشد و با پيشتيباني عواملش زورگويي كند.»
آنها مشغول شكايت هستند كه مسوول هماهنگ كننده ملاقات اعلام مي كند كه نوبت آنها است كه حضوري شكايتشان را پيش رئيس قوه قضائيه مطرح كنند.
دو نفر به نمايندگي از بقيه روي دو صندلي روبه روي رئيس قوه قضائيه مي نشينند و از آيت الله شاهرودي مي خواهند كه به آنها كمك كند.
«در اين مدت هرجا كه رفتيم موفق به گرفتن حقمان از خان نشده ايم و او همچنان به زورگويي هايش ادامه مي دهد.
خان پس از انقلاب به خارج از كشور فرار كرد و مدتي از دست اذيت و آزارهاي خودش راحت بوديم، اما عوامل او همچنان با قلدري و زورگويي به كارهاي خان در ايران رسيدگي مي كردند و او پس از چند سال به كشور بازگشت و به كارهاي خودش ادامه داد.
او با زنداني كردن و شلاق زدن كشاورزان موفق شده است آنها را بترساند تا از دست او شكايت نكنند.
خان با زيركي تاكنون توانسته از دست قانون فرار كند و اميدواريم كه شما به عنوان بالاترين مقام قضايي كشور به وضعيت ما كشاورزان ۱۴ روستا رسيدگي كنيد و حقوق از دست رفته مان را به ما بازگردانيد.»
كشاورزان زيادي بيرون ساختمان ملاقات هاي مردمي منتظر نتيجه اين ملاقات بودند. آنها هرچند دقيقه يكبار باهم روستايي هاي خود در مقابل قوه قضائيه تماس مي گرفتند و از دستور رئيس قوه قضائيه مي پرسيدند.
آيت الله شاهرودي پس از بررسي پرونده و درخواست نمايندگان روستا دستور داد كه يك قاضي در اين خصوص تحقيقات خود را آغاز كند و درصورت صحت ادعاهاي اين كشاورزان با افراد متخلف در اين پرونده برخورد كند.
يكي از كشاورزان پس از ديدار ضمن تشكر از دستور رئيس قوه قضائيه گفت: «از اينكه بالاخره مرجعي را پيدا كرديم كه بتوانيم با پشتوانه آن جلوي خان بايستيم خوشحاليم و اميدواريم كه بتوانيم حق از دست رفته مان را بازپس گيريم.»

پسر جواني كه بر اثر يك اشتباه برادرزاده خود را به قتل رسانده بود، دستگير شد.
اين پسر ۱۸ ساله كه «حسين-الف» نام دارد چند روز قبل با يك سلاح شكاري برادرزاده خود را كه زهرا نام داشت مجروح كرد و پس از اين حادثه بدن نيمه جان وي را به بيمارستان رساند اما به علت جراحات وارده و خونريزي شديد دختر جوان جان خود را از دست داد.
بعد ازمرگ زهرا ماموران حسين را دستگير و براي بازجويي به كلانتري يزدانشهر واقع دراستان اصفهان بردند. حسين كه از اتفاق پيش آمده به شدت ناراحت بود و به سختي صحبت مي كرد به ماموران گفت: من اصلا نمي خواستم چنين اتفاقي رخ بدهد همه جريان يك اشتباه ناخواسته بود.
وي درباره چگونگي وقوع حادثه توضيح داد: من هر شب براي حفاظت از كشتزارها به صحرا مي روم و براي اين كه امنيت داشته باشم سلاح شكاري برادرم را نيز با خود مي برم. شب حادثه نيز مثل هر روز و طبق روال هميشه به خانه برادرم رفتم تا سلاحش را بردارم.
پسر ۱۸ ساله در حالي كه به شدت مي گريست و مرتب مي گفت از كاري كه انجام داده و اشتباهي كه مرتكب شده به شدت پيشمان است در ادامه اعترافات خود به افسران تحقيق كلانتري گفت:هيچ وقت برادرم سلاح را در حالتي كه فشنگ داخلش باشد در خانه نگه نمي داشت و هر روز فشنگ ها را خالي مي كرد براي همين آن شب من سلاح را از روي طاقچه برداشتم و در حالي كه مطمئن بودم فشنگ ندارد براي آزمايش كردن، آن را به سوي كنج اتاق نشانه گرفتم و ماشه را چكاندم اما بر خلاف انتظارم اتفاق غير منتظره اي رخ داد.
سلاح پر بود و دو گلوله شليك شده و به زهرا اصابت كرده بود. از شدت ترس قدرت تصميم گيري ام را از دست داده بودم نمي دانستم بايد چه كار كنم. به سرعت برادر زاده ام را به بيمارستان رساندم و پزشكان به سرعت وي را به اتاق عمل بردند.
جوان متهم در ادامه اعترافاتش اضافه كرد: «آن لحظات هيچ آرزويي جز زنده ماندن زهرا نداشتم چون اگر او فوت مي كرد هرگز نمي توانستم خودم را ببخشم از طرفي نمي دانستم جواب برادر و زن برادرم را چه بدهم. عمل جراحي زهرا چند ساعت طول كشيد اما تلاش پزشكان فايده اي نداشت و برادرزاده ام جان باخت.
اكنون از آن اشتباهي كه كرده ام سخت پشيمان هستم و واقعا نمي دانم بايد چه كار كنم تا از عذاب وجدان رهايي يابم.»
بنابراين گزارش پس از اعترافات جوان ۱۸ ساله پرونده وي به مراجع قضايي ارجاع شد.

محققان بر روي پرونده هاي پزشكي ۱۰۰ نفر از افرادي كه در يك دوره سه ساله در بخش روانپزشكي ستاد سازمان پزشكي قانوني كشور تهران معاينه شده بودند تحقيقي كرده اند كه نتايج آن خواندني است.
نتايج پژوهش حاكي از آن است كه برخلاف تصور عامه، بيماران رواني بي دليل اقدام به قتل مردم عادي نمي كنند و اغلب قربانيان آنها از افراد خانواده شان هستند.
گفتني است، جنون بايد دايمي و مستمر بوده و جنون آني سلب كننده و داراي مسووليت كيفري نيست.
۴۶ درصد موارد قتل از نوع خانوادگي بوده كه ۶۱ درصد قتل همسر، ۲۲ درصد قتل فرزندان توسط والدين و ۱۷ درصد قتل والدين توسط فرزندان بوده است.
همچنين ۲۱ درصد قتل ها ناشي از نزاع و انتقام، ۱۸ درصد قتل ها توام با ساير جرايم، ۹ درصد به دليل بيماري قاتل و مقتول و تنها ۶ درصد از موارد فاقد علت مشخصي بوده است. بنابراين آگاهي دادن به افراد خانواده هاي اين بيماران رواني به رعايت اصول ايمني و احتياطات لازم ضروري است.
اين يافته ها حاكي است، ۶۰ درصد قتل ها در منزل، ۱۰ درصد در محل كار، ۱۱ درصد در داخل شهر، ۱۹ درصد در خارج از شهر صورت گرفته است.

با نزديك شدن بازي هاي المپيك ۲۰۰۴ آتن، پليس يونان فعالتر مي شود.
اين نيرو با اجراي بزرگترين عمليات ضدتبهكاري در چندساله گذشته، ۲۷۰ يوناني و ۲۳۰ خارجي را در تسالونيك دومين شهر بزرگ اين كشور بازداشت و روانه زنان كرد.
بازداشت شدگان در اين عمليات كه از چند روز گذشته آغاز شده و همچنان ادامه دارد متهم به انجام موارد مختلفي ازجمله اقدام هاي جنايتكارانه، ورود غيرقانوني به يونان، حمل غيرمجاز اسلحه، قاچاق موادمخدر، ارتكاب رفتارهاي ضداخلاقي، فرار از زندان و برخورداري از لوازم پيشرفته جعل اسناد هستند.
همچنين در چارچوب اين عمليات با هدف پاكسازي شهر تسالونيك، ۱۸۰۵ نفر مورد بازجويي قرار گرفته و بيش از هزار محل مسكوني نيز بازرسي شد.
گفتني است، پليس يونان در چارچوب تامين امنيت بازي هاي المپيك ۲۰۰۴ آتن و برخورد با جرايم اجتماعي، از چندي پيش بازرسي از اماكن مختلف، محل هاي مسكوني و همچنين بازجويي از افراد مشكوك را در دستور كار خود قرار داده است.

جل الخالق! تا حالا  يك جوجه چهارپا نديده بوديم كه با تولدش آرزو به دل نمانديم !
در روستاي سعادت آباد ليشتر در يك پديده نادر، يك جوجه چهارپا را از تخم بيرون آمد.
دو پاي اين جوجه بالا و دو پاي ديگر بر روي زمين است و از سلامتي كامل برخوردار است.
منزل صاحب اين جوجه در چند روز اخير روزانه پذيراي تعدادي از مردم اهالي روستاهاي مجاور است كه از اين جوجه ديدن مي كنند.
يك كارشناس امور دام جهاد سازندگي گفت: اين جوجه از نوع نژاد لاري محلي است.
وي افزود: تخم داراي دو سلول بود كه به علت كامل نشدن براي تولد دوقلو، يك جوجه با اعضاي اضافي توليد يافته است. در دوره ديجيمون هاي ماهواره اي و فضايي شيوع چنين وقايعي البته چندان جاي تعجب ندارد.

بازهم آتش سوزي اما اينبار نه خانه است نه انبار نه مغازه بلكه يك سالن ورزشي است. ماجرا ازاين قرار است كه سالن ژيمناستيك شهيد دلير اكبري مجموعه ورزشي تختي تبريز درحالي كه وزرشكاران درحال تمرين بودند آتش گرفت و در آتش سوخت. آتش سوزي بر اثر ريختن قير داغ از پشت بام اين اداره كه در مجاورت اين سالن قرار دارد، رخ داد. قير مذاب از پنجره سالن، روي ابرهاي تشك هاي مخصوص فرود ژيمناست ها ريخته شد و اين حادثه را منجر شد.
به سبب قابل اشتعال بودن ابرهاي مذكور و آتش گرفتن سريع آنها، آتش سوزي به سرعت تمام سالن را فرا گرفت. در اين آتش سوزي كليه اسباب ورزشي ماده هاي مختلف ژيمناستيك، سقف سالن، كف پوش ها، دفاتر و رختكن هاي سالن از بين رفت. در اين حادثه با تلاش مسوولان و والدين ورزشكاران نونهال و نوجواني كه در سالن حضور داشتند، به هيچ كدام از ورزشكاران آسيبي نرسيد.

بالاخره دستگير شدند. سارقان نه چندان محترمي كه از صندوق هاي قرض الحسنه و موسسات اعتباري دزدي مي كردند بالاخره توسط ماموران انتظامي استان خراسان و با انجام تحقيقات وسيع به دام افتادند.
بد نيست بدانيد كه اين آقايان به صورت مسلحانه وارد موسسات اعتباري شده و با ارعاب و تهديد اقدام به سرقت از آنها مي كردند. ماجراي دستگيري آنها وقتي اتفاق افتاد كه يكي از آنها با يك قبضه سلاح دستگير شد و ديگر دوستان خود را لو داده است.
همچنين ماموران نيروي انتظامي استان خراسان با انجام يكسري اقدامات پليسي و با هماهنگي مقام قضايي موفق شدند تعداد ۱۰ نفر سارق را دستگير و از آنان مقاديري اموال مسروقه كشف و ضبط و متهمان به همراه پرونده متشكله تحويل مراجع قضايي شدند.

مراكز غيرمجاز ترك اعتياد در بسياري موارد نه تنها هيچ كمكي به درمان فرد معتاد نمي كنند بلكه حتي با گذاشتن اثر معكوس بيماران را به داروهاي ترك اعتياد هم معتاد مي كنند.
دكتر روشنك وامقي معاون پيشگيري سازمان بهزيستي با بيان اين مطلب گفت: متاسفانه در اذهان عمومي چنين جاافتاده كه هر دكه اي كه تحت عنوان مركز خصوصي ترك اعتياد در سطح شهر وجود دارد، الزاما زيرنظر يك سازمان دولتي مانند بهزيستي بوده و قابل اعتماد است درحالي كه برخي مراكز غيرمجاز تنها با هدف كسب درآمد ضمن ترغيب بيمار به مصرف داروهاي ترك اعتياد، اثر موادمخدر را تنها براي مدت كوتاهي از بين برده و ضمن برجاي گذاشتن اثر معكوس نه تنها فرد معتاد را درمان نمي كنند بلكه بر شدت اعتياد بيمار نيز اضافه مي كنند.

بعضي از خلافكاران چقدر پررو هستند. هر كاري دلشان مي خواهد مي كنند وقتي هم به زندان مي افتند شورش راه مي اندازند.
بيش از يكصد زنداني عصر جمعه به وقت محلي در يكي از زندان هاي شهر «بارسلونا» مركز ايالت خودمختار كاتالونيا در شمالي شرقي اسپانيا دست به شورش زندند. شورشيان كه در بند ويژه «افراد خطرناك» زندان «كواتر كامينس» Quatre Comins بارسلونا محبوس هستند معاون زندان را با ضربات چاقو زخمي كرده و يك كارمند آن را به گروگان گرفته اند. حال «مانوئل تايون» معاون زندان وخيم است.
با اين حال، تاكنون علت بروز اين شورش و خواسته هاي زندانيان اعلام نشده است.
درحال حاضر، وضعيت زندان، «پيچيده» و «مبهم» است و صدها نفر از ماموران امنيتي و ضدشورش و دهها دستگاه آمبولانس، محل را به محاصره درآورده اند. شمار مجموع زندانيان بند مزبور ۲۲۲ نفر اعلام شده اما از مجموع زندانيان رقمي در دست نيست.