پرستاران مي گويند:
ما پرستاريم ولي انسانهايي هستيم با نيازها و دلشوره ساير افراد.
ما هم بيمار مي شويم، ما هم دشواري هاي معيشتي خويش را داريم.
خانواده هايي داريم كه به درآمد ما متكي هستند.
آن ها مي گويند ميان كاركنان دولت از كمترين ميزان حقوق دريافتي برخوردارند و بايد به مسائل آن ها رسيدگي شود.
شايد وقايعي كه ماه گذشته در اين زمينه رخ داد قدمي در راه حل مسائل معيشتي پرستاران باشد.
آن چه گذشت 
در وهله اول در پي اعتراضات قشر پرستار برابر مجلس شوراي اسلا مي، جلسه اي با حضور كميسيون بهداشت مجلس برگزار شد و مشكلا ت جامعه پرستاري جهت آگاهي آن ها تشريح شد. پس از آن اعضاي كميسيون بهداشت و درمان مجلس در نشست مشتركي با مسؤولان وزارت بهداشت، گزينه هاي رفع مشكلا ت پرستاران را بررسي كردند.
معاون توسعه مديريت منابع و امور مجلس وزارت بهداشت در تشريح اقدام هاي وزارت بهداشت براي رفع معضلا ت پرستاران گفت: در سال گذشته طي چندين جلسه حضوري در هيأت دولت موضوع عدم اجراي نظام هماهنگ پرداخت و ناعادلانه بودن ميزان حقوق كادر پرستاري و پزشكي با ساير كارمندان دولت مطرح شد.
دكترمحمد جعفر قائم پناه خاطرنشان كرد: تاكنون چندين بار تقاضاي افزايش حداقل ۲۵ درصد حقوق مبناي كادر پرستاري را به هيأت دولت تقديم كرده ايم ولي باتوجه به مفاد قانون برنامه سوم توسعه، متأسفانه مجوز استخدام به جاي يك دوم خروجي هاي وزارت بهداشت، با مشكلا ت فراواني از سوي سازمان مديريت و برنامه ريزي كشور صادر مي شود.
او ضمناً افزود: تصويب و اجراي مصوبات قانوني برنامه سوم توسعه، موجبات نارضايتي مردم، كادر پرستاري و عدم ارائه خدمات مناسب پرستاري به دليل تراكم و حجم كارورزان را پديد مي آورد.
دكتر پيرمؤذن، مخبر كميسيون بهداشت و درمان نيز اعلا م كرد: بودجه ۲۰ ميلياردي مصوب مجلس، ارتباطي به دستورالعمل ارتقاي شغلي پرستاري كه از طريق دولت آمده ندارد، ولي پرستاران هم از آن محروم شده اند و هم از نظر ارتقاي شغلي.
در حال حاضر قرار است كميته اي متشكل از نمايندگان جامعه پرستاري، كميسيون درمان مجلس شوراي اسلا مي، سازمان مديريت و برنامه ريزي وزارت بهداشت درمان، حل دشواري هاي پرستاران را پيگيري كنند.
مسير طولاني پرستاران
فلورانس نايتينگل معتقد بود: پرستاري يك هنر است نه يك علم. بعدها آموزشگاه هاي زيادي در گوشه و كنار جهان براي آموزش هنر پرستاري به وجود آمد و انجمن هاي پرستاري نيز تشكيل شد.
در ايران تا سال ۱۲۹۴ هجري شمسي آموزشگاه پرستاري وجود نداشت. در اين سال نخستين مدرسه پرستاري توسط يك گروه مذهبي آمريكايي در بيمارستان رضائيه (اروميه) تأسيس شد. در همين سال مدرسه پرستاري ديگري در تبريز تأسيس شد.
نخستين پرستاران تحصيلكرده اين مدرسه چهار نفر بودند كه از سال ۱۲۹۹ فارغ التحصيل شدند. در سال ۱۲۹۵ يك آموزشگاه پرستاري در تهران تأسيس شد و در سال هاي بعد در شهرهاي رشت، كرمانشاه، همدان، مشهد، بيمارستان هايي توسط ميليونرهاي آمريكايي تأسيس شد.
برنامه تحصيلي پرستاري از برنامه هاي پرستاري آمريكايي اقتباس مي شد. در سال ۱۳۳۷ روش پذيرش تغيير يافت و با ديپلم دانشجو گرفته شد. در سال ۱۳۴۱ مديريت آموزشگاه پرستاري مورد بازنگري قرار گرفت و از سال ۱۳۵۳ دانشكده پرستاري در تهران داير شد كه با سيستم واحدي آموزش مي داد.
در ساليان اخير، دانشگاه هاي دولتي تعداد بسياري دانشجوي پرستاري جذب كرده اند. دانشگاه آزاد اسلا مي نيز اقدام به پذيرش دانشجوي پرستاري مي كند.
بهداشت و درمان ركن اساسي توسعه يك جامعه است و پرستاران نقشي مهم در فرآيند توسعه و مدرنيزه شدن جامعه دارند. اما اكنون همه اذعان دارند به نقش و اهميت اين حرفه مقدس كمتر پرداخته شده و به آن ها كمتر بها داده شده، حتي در تصميم گيري هاي مربوط به پرستاران از آنها نظرخواهي نمي شود.
بازنگري دشواري ها
اضافه كار: براساس قانون كار در ايران، يك پرستار موظف است ۱۷۵ ساعت كار اجباري انجام دهد، اما اين پايان ماجرا نيست.
هر بخش باتوجه به نياز خود ساعاتي به عنوان اضافه كار اجباري به پرستاران واگذار مي كند. جالب است بدانيد مبلغ اضافه كاري يك پرستار هر ساعت فقط ۳۰۰ تومان است. در حالي كه به همه كارمندان ادارات حداقل ۱۵۰ ساعت ماهانه اضافه كار بدون انجام كار داده مي شود.
ساعات كار پرستاري مطابق با استانداردهاي جهاني ۹۶ ساعت است. حتي پرستاران در ايران قبل از قانون كار، ۱۳۶ ساعت كار مي كردند.
شيفت در گردش: اين مشكل موجب شده است تا پرستاران برنامه ثابت و مشخصي نداشته باشند و هميشه اوضاع و احوال زندگي شان با مشكلاتي مواجه شود.
عدم شناخت پرستاري به عنوان يك حرفه با تحصيلات دانشگاهي:
يك پرستار ۱۳۵ واحد درسي را مي گذراند و فقط ۲ سال كمتر از يك پزشك تحصيل مي كند، اما متأسفانه نه تنها عوام، بلكه خواص نيز جايگاه علمي آنان را درك نمي كنند.
تماس با بيماري ها: يك پرستار در بيمارستان، هميشه با انواع بيماري ها در تماس است كه اين امر ممكن است مشكلا تي براي او و خانواده  او به وجود آورد.
پرستاران چه مي گويند؟
پرستاران مي گويند: كمبود بيش از حد كادر پرستاري در بيمارستان، برخورد نامناسب ناشي از بيماري بعضي از بيماران و همراهان، طاقت فرسا بودن حجم كار و خستگي هاي زياد، عدم رعايت مسائل بهداشتي و درماني بيمارستان و هم چنين مسأله تغذيه، عدم وجود قانون كار و استراحت بعد از هشت ساعت كار در شغل پرستاري، مشكلا ت اساسي حرفه ما است كه البته با صبوري تمام آنها را تحمل مي كنيم، اما با اين همه صبوري و سختي، فقط ماهانه ۱۵۰ هزار تومان حقوق مي گيريم!
پرستاران مي گويند: ما خودمان را با همتايان خويش در آن سوي آب ها مقايسه نمي كنيم. با كشورهاي غربي يا حتي كشورهاي همسايه، ما خودمان را با كارمندي ليسانس در كشور خودمان مقايسه مي كنيم، تنها قشري كه هم مانند و هم رتبه ما هستند، فقط فرهنگيان هستند؛ ولي ديگر كارمندان دو تا چهار برابر ما حقوق مي گيرند. پرستاري كه بايد در كمال محبت، خونسردي و سرعت بالا  با رعايت نكات انساني، اخلا قي و روان شناختي، بدون وقفه با حداكثر تجربه، توان و نيروي جسماني و بدون هيچ توضيحي با آغوش باز، تمامي تخصص و تجربه خود را در راه بهبود و تأمين خواسته هاي بيمار به كار گيرد.پرستاري كه در هر لحظه از ۲۴ ساعت، موظف به ارائه كيفيت فوق است، بايد در بهترين شرايط باشد تا ضمن عمل به وظايف خود، بتواند همراهان بيمار را مشاوره و راهنمايي كرده، اطلاعات و آگاهي لازم را در اختيار آنان قرار دهد. نظم، دقت و سرعت او در هر زماني بايد در حداكثر هوشياري به اجرا درآيد. او بايد از تأمين نيازهاي اوليه بيمار چون غذا، خواب و لباس مناسب گرفته تا دارو، درمان و مراقبت هاي تخصصي پرستاري، كنترل و هماهنگي كليه واحدها و بخش ها جهت هدايت و تمركز خدمات رساني به بهترين شكل جهت بهره مندي و رفاه بيمار استفاده كند، تا كليه عواقب و عوارض ناشي از بستري شدن طولاني بيماران عادي و احياناً بيماران با ريسك بالا  كه بار روحي و فشار فوق العاده اي را به او تحميل مي كند را به حداقل برساند.
پرستاران مي گويند: ما پرستاريم. آري، انسان هم هستيم. انساني كه حق دارد بيمار شود. او حق دارد براي بازيابي سلا متي خود، مثل هر انساني استراحت كند، ولي متأسفانه اگر بيمار شويم، اين حق انساني نيز به ما داده نمي شود!
پرستاران مي گويند: وقتي در رشته پرستاري قبول شديم، خوشحال بوديم. زيرا با خود مي انديشيم كه مي توانيم بيماران را ياري كنيم. حال با چنين روحيه اي مگر مي توان؟

آذر ديوسالار
ما مردمي هستيم كه به هر دليل براي انجام هر كاري پيش از آن كه هر فكري بكنيم آستين بالا  مي زنيم و خودمان دست به كار مي شويم. حتي در مورد كارهايي كه هيچ سر رشته اي هم از آن نداريم سعي مي كنيم خودمان مشكل را حل كنيم.
فرق نمي كند يخچال خانه مان خراب شده باشد يا تلويزيون يا لباسشويي يا ... در هر صورت قبل از هر كاري كمي با آن به اصطلا ح ور مي رويم و گاهي ا ين كار باعث حل شدن مشكل مي شود اما هميشه هم اين طور نيست. گاهي حتي پيش ميآيد وسيله خراب شده را به كلي از كار بيندازيم كه انجام اين كار هزينه تعمير را دوچندان مي كند. در برخي موارد هم آنقدر نتيجه اين كار درخشان است كه دستگاه موردنظر قابليت تعمير خود را از دست مي دهد و ما ناچاريم دستگاه جديدي جايگزين آن كنيم.
يكي از تعميركاران متخصص لوازم خانگي در اين مورد مي گويد: تقريبا ده تا پانزده درصد وسايلي كه براي تعمير به ما سپرده مي شوند قبلا ً دستكاري شده اند و گاه همين باعث شده هزينه تعمير حتي تا چند برابر هم افزايش پيدا كند.
كريمي مي افزايد: مردم ما از گاز بيشتر مي ترسند تا از برق. بنابراين وسايل گازي را كمتر دست كاري مي كنند ولي وسايل برقي را معمولا ً آن قدر به اصطلا ح خودشان تعمير مي كنند كه در برخي موارد كاملا ً از كار مي افتد.
يكي ديگر از تعميركاران اين درصد را خيلي بيشتر مي داند. وي مي گويد: تقريباً ۴۰ درصد از وسايلي كه تعمير مي كنيم قبلا ً دستكاري شده اند.
اين تعميركار كه در زمينه تعمير لوازم صوتي و تصويري تخصص دارد و شايد اين مسأله گفته هاي همكارش درباره ترس مردم از گاز را تأييد كند.
برخي از تعميركاران علت اين مسأله را به مشكلا ت اقتصادي مردم مرتبط مي دانند و اين در حالي است كه معمولا ً تعمير خودسرانه لوازم خانگي بيشتر به اضافه شدن هزينه هاي تعمير مي انجامد.
اين افراد معتقدند علت اين مسأله نبود فرهنگ استفاده از لوازم خانگي است چراكه مردم به غير از تعمير خودسرانه، در نگهداري و استفاده از وسايل خانگي، جانب احتياط را رعايت نمي كنند و بدون آگاهي از نحوه عملكرد دستگاه و كارهايي كه ممكن است انجام آن باعث بروز اشكال در كاركرد وسيله موردنظرشان شود، دست به هر كاري مي زنند.
فتح اللهي يكي از افراد باتجربه در تعمير لوازم خانگي درباره تعمير خودسرانه لوازم خانگي مي گويد: وقتي كسي كه تخصص ندارد دستگاهي را كه يك عيب دارد دستكاري مي كند عيب ديگري را هم به آن اضافه مي كند. طبيعي است هزينه تعمير دستگاهي كه دو عيب دارد بيشتر است. متأسفانه حدود ده تا ۱۵ درصد از لوازمي كه براي تعمير به ما مي سپرند همين مشكل را دارند يعني قبلا ً دستكاري شده اند، من فكر مي كنم علت اصلي مسأله مسائل اقتصادي است.
يك تعميركار ديگر در اين باره معتقد است: از آنجايي كه اجرت كارهاي خدماتي و تعميرات در كشور ما بالاست بنابراين مردم سعي مي كنند در درجه اول خودشان مشكل را حل كنند. گمان نمي كنم اين كار علت ديگري داشته باشد.
اگر فرض را بر اين بگيريم كه اين عادت به خاطر صرفه جويي در هزينه ها ايجاد شده است بازهم چندان منطقي به نظر نمي رسد. براي كم كردن هزينه، هزينه جديد ايجاد شود البته اعمال نظر تعميركاران در تعيين نرخ تعمير نيز خود به خود به افزايش خود تعميري خانواده ها دامن زده است. در چنين شرايطي بد نيست با تعيين تعرفه تعمير لوازم خانگي تعيين نرخ تعمير نيز در قالب يك ضابطه قرار بگيرد؛ چراكه موارد تعرفه مشخصي براي تعمير وجود ندارد و معمولا ً كارها به صورت توافقي انجام مي شود.
فتح اللهي در اين باره مي گويد: نرخ جديد تعميرات به ما اعلا م نشده و ما هم معمولا ً وقتي كسي وسيله اي را براي تعمير ميآورد آدرس و شماره تلفن او را مي گيريم و در صورتي كه وسيله موردنظر نياز به خريد قطعه داشته باشد يا هزينه تعميرش به هر دليلي زياد باشد با او تماس مي گيريم و در صورت توافق وسيله را تعمير مي كنيم.
با همه اين اوصاف به عقيده شما تعيين يك تعرفه مشخص و يا منطقي بودن هزينه هاي تعمير مي تواند ما را از تعمير خودسرانه لوازم منزل بازدارد؟

هنوز در عذابيم 
هنوز كه هنوز است ساكنان ازگل به خاطر حفاري هاي اول اين خيابان درعذابند. نمي دانيم چه طور بايد اين مشكل را حل كنيم؟ انگار شهرداري اين منطقه كلا ً از فعاليت مأمورانش بي خبر است. مشكل جوي هاي كوچك بدون سرپوش در كوچه هاي بيدستان دوم كه هر از گاه باعث صدمه ديدن اتومبيل ها مي شوند و كوچه را بعد از بارندگي آلوده مي كنند هم كه كماكان باقي است. از شهرداري منطقه تقاضاي رسيدگي داريم.
ساكنين ازگل 
بي نام 
برخي از خيابان هاي منطقه نظامآباد، فاقد تابلوي نام و منطقه است.
افتخاري 
كارت موتور را كي مي دهند!
در آذرماه سال گذشته يك دستگاه موتور سيكلت خريداري كردم، پس از پلا ك شدن قرار شد كارت موتور را به آدرس محل سكونت بفرستند ولي هنوز خبري از كارت موتور نيست.
غفار زالي 
تراكتور نباشد، كار نيست!
در دي ماه سال ۸۲ براي دريافت يك دستگاه تراكتور از تراكتورسازي تبريز اقدام كرديم كه قرار بود به زودي تحويل دهند؛ ولي هنوز از تراكتور خبري نيست.
علي پور - هشترود
تقاضا از سازمان آب 
اگر مي شود سازمان آب براي تبصره ۲ و ۳ كه در قبض آب وجود دارد توضيحي بدهد تا ما هم بدانيم. يك شهروند
تشكر از شهرداري 
از شهرداري رباط كريم بابت آسفالت شهرك گلستان تشكر مي كنيم.
شهروند قدرشناس 
كارت پارك و ترافيك 
مأموراني كه قبض كارت پارك صادر مي كنند بسيار كم هستند و با فاصله زياد از هم قرار دارند، اين مسأله خود باعث ترافيك مي شود. در حالي كه مأموراني كه جريمه مي كنند تعدادشان زياد است.
قنبري 
مهلت كالابرگ ها را زياد كنيد
تاريخ اعتبار كالا برگ ۹۳۳ مربوط به روغن تا ۲۰/۴/۸۳ است و اين در حالي است كه هنوز بسياري از خانواده ها كالا برگهاي خود را به تازگي دريافت كرده اند. از ستاد بسيج اقتصادي تقاضا داريم مهلت آن را تجديد كنند.
تاجيك
واحد ورزشي يا مكان اراذل و اوباش 
در خيابان سيمون بوليوار واقع در اشرفي اصفهاني سوله اي قرار دارد كه مكاني براي تجمع اراذل و اوباش است. جالب اين جاست كه در تابلوي معرفه اي براي اين سوله واحد ورزشي عنوان شده است.
محمدي 
چاله هاي خطرناك 
كوي مرآت واقع در خيابان ساسان جهت لوله گذاري حفاري شده. حدود سه هفته است كه اين چاله ها پر نشده اند و براي مردم اين منطقه دردسر ايجاد كرده است. از شركت آب و فاضلاب تقاضاي رسيدگي داريم.
اهالي محل
ماجراي قطاردرجه ۲
سفر به شمال را با قطار انتخاب كرديم (البته قطار درجه ۲). برايتان از محسناتآن بگويم كوپه ها كثيف، پنجره ها خراب و با وجود اين پنجره هاي خراب دود ديزل به داخل كوپه ميآمد و تا رسيدن به مقصد بلا هاي مختلف بود كه بر سر ما نازل شد.
مسافر نگون بخت 
كلا غ نشين ها آب مناسب ندارند
آب آشاميدني روستاي كلاغ نشين ها از توابع استان قم آلوده است. روستاييان مبتلا  به بيماري هاي گوارشي و نوعي گلودرد شده اند. شبكه بهداشت و آب و فاضلاب قم به اين مورد رسيدگي كند. ساكنين روستا
استعمارگر پياده رو
يكي از ساكنين شمال غرب ميدان شهران پياده رو را تسخير كرده است و مردم براي عبور از اين قسمت مجبورند كه از خيابان عبور كنند.
يك شهروند
باطن همان است، اما ظاهري فريبنده دارد
مسؤولين ايران خودرو پيكان را خودروي پرمصرف اعلام كردند و در نظر دارند در سالهاي آينده اين خودرو از توليد حذف شود. اما سؤال اينجاست چرا خودروRD را با موتور پيكان توليد مي كنند به مردم مي فروشند. وزيري 
شهرداري فكري بكند
بيشتر خيابان ها و كوچه هاي منطقه ۱۵ آسفالت شده اما كوچه ششم شرقي واقع در ۲۰ متري امام زمان در شهرك كاروان هنوز آسفالت نشده است. لطفاً شهرداري به حال اين كوچه هم فكري بكند. اهالي شهرك كاروان

در پاسخ: يك پيشنهاد به ترافيك
عطف به مطلب مندرج در ستون بازارچه همشهري مورخ ۸/۴/۸۳ مبني بر انسداد خيابان سروش منشعب از خيابان پليس اعلام مي شود كه تاكنون چندين بار مكاتبات با دادگاه انقلا ب اسلامي مبني بر رفع انسداد انجام شده است ليكن مسؤولين دادگاه به دلايل حفاظتي و امنيتي از اين كار امتناع كرده اند. ضمناً بازگشايي معبر مذكور در جهت دسترسي ترافيك خيابان پليس به خيابان معلم مؤثر است. ليكن در كاهش حجم ترافيك خيابان شريعتي به دليل وضعيت هندسي تقاطع خيابان سروش با خيابان هاي معلم و شريعتي تأثير چنداني ندارد.
روابط عمومي شهرداري منطقه ۷