كودكان، نيازمند توجه ويژه اند،  لابد مي گوييد غيب گفتي. اين مقدمه را براي آن نوشتيم كه از وضعيت كودكاني كه در خانواده هاي معتاد زندگي مي كنند،  خبر دهيم.
براساس محاسبات دكتر حبيب آقا بخشي عضو هيات علمي دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي حدود۲ ميليون و۵۰۰ هزار كودك، پدر يا مادر معتاد دارند. وي گفت:چنانچه تعداد كل معتادان ايراني را 2 ميليون نفر محاسبه كنيم كه تنها 70 درصد آنها متاهل باشند و فقط 85 درصد آنها بيش از دو فرزند نداشته باشند، تعداد كودكان خانواده هاي معتاد حدود۲ ميليون و 500 هزار نفر مي شود. اين 2 ميليون و 500 هزار كودك شرايط سختي را تجربه مي كنند به شكلي كه اضطراب و نگراني دايم حاكم بر فضاي خانواده آنها بر روي كودكان آثار مخربي به جا مي گذارد. دكتر آقا بخشي افزود: اعضاي خانواده ، همواره دچار بيم دستگيري پدر خانواده هستند. فرزندان هنگام بازگشت پدر به خانه به جاي آنكه او را با دست پر ببينند،  معمولا پدر را هنگام رفتن ازمنزل با دست پر مي بينند.
وي پيشنهاد داده با واكسيناسيون اجتماعي كودكان در برابر اعتياد و تقويت اعتماد به نفس در كودكان، اين خانواده ها را از راهكارهايي پيشگيرانه از بروز ساير آسيب هاي اجتماعي مطلع كرد.در نتيجه اين واكسيناسيون اجتماعي، نوجوانان از اعتماد به نفس بالايي برخوردار شده و جسارت نه گفتن به پيشنهادهاي خلاف را مي آموزند.

اين طرح چهارسرنشين شدن تاكسي ها، رانندگان همداني را هم ناراضي كرده است.
طرح اجباري چهار سرنشين توسط تاكسي، گرچه مسافران تاكسي هاي شهر همدان را خشنود كرده اما خيلي به مذاق راننده هاي تاكسي خوش نيامده است.
به گفته يك شهروند همداني، نرخ كرايه هاي تاكسي در سال جاري به منظور اجراي اين طرح افزايش يافته است، اما برخي رانندگان تاكسي از انجام آن سر باز مي زنند. اصولا كوچك بودن فضاي جلوي ماشين و كمبود فضاي نشستن براي دونفر يكي از عواملي است كه مسافران ترجيح مي دهند عقب ماشين بنشينند اما از زمان تك مسافرشدن صندلي جلو، علاقه مسافران هم به نشستن در صندلي جلو بالارفته است.
به اعتقاد يك راننده تاكسي در همدان : افزايش 23 درصدي نرخ كرايه تاكسي در سال جاري فقط به دليل افزايش قيمت بنزين بوده است. او معتقد است طرح چهار سرنشين شدن تاكسي ها موجب كاهش درآمد تاكسيدارها شده، درحاليكه هم قيمت بنزين افزايش يافته است و هم تورم. گرچه اين نارضايتي تنها در همدان نيست و تقريبا اين مشكل همه تاكسيدارها در كل كشور است و همين نارضايتي است كه مشاهده مي كنيم بسياري از رانندگان تاكسي خيلي به اجبار به اين طرح توجه نمي كنند و مانند سابق همان پنج مسافر را سوار مي كنند.

ينگه دنيايي ها خيلي وقت است براي بهره گيري بيشتر از نيروي كار نيمه مونث جامعه خود، قوانين تسهيل كننده اي وضع كرده اند. اما در اين سوي آب ها اگر قاعده و قانوني هم وجود دارد چندان جدي گرفته نمي شود و زنان مجبورند، سخت تر و حتي بيشتر از مردان كار كنند، تا در محيط هاي كاري به رسميت شناخته شوند. رئيس شوراي فرهنگي اجتماعي زنان گفته، كاهش ساعت كاري زنان در سازمان ها و ادارات مختلف  ، مصوبه قانوني دارد كه در مجلس چهارم به تصويب رسيده است و براساس آن زنان مي توانند در روز يك سوم ساعت كار خود را مرخصي بگيرند.
منيره نوبخت افزوده: زنان كارمند براساس مصوبه قانوني مجلس اين حق را دارند كه يك سوم ساعت كار روزانه خود را بتوانند از مرخصي استفاده كنند و با اين شرايط ساعت كاري كمتري داشته باشند. به گفته نوبخت براساس اين مصوبه زنان مي توانند از مرخصي خود در ساعات پاياني كار استفاده كنند. وي گفت: زنان كارمند علاوه بر مسووليت كار در ادارات و سازمان ها مسووليت انجام كارهاي خانه و خانواده را نيز برعهده دارند، بنابراين كاهش ساعت كاري زنان بيشتر از خود آنها به نفع مردان و اعضاي خانواده است و با استفاده از اين قانون زنان مي توانند ساعت بيشتري را در كنار اعضاي خانواده خود باشند.
نوبخت، يكي از دلا يل اجرا شدن قانون تقليل ساعت كاري زنان را مطلع نبودن جامعه زنان از حق و حقوق قانونيشان دانست. عفت شريعتي، مخبر كميسيون فرهنگي مجلس نيز در اين باره گفت: كاهش ساعت كاري زنان در كميسيون فرهنگي مجلس هفتم مطرح و بررسي خواهد شد.

آنهايي كه در گيرودار كنكورند احتمالا به خوبي خبرهايي را درباره دوست ها و آشناهايي به ياد دارند كه روزي 20-15 ساعت درس خوانده اند و اصلا هم موفق نشده اند سد اسكندر بزرگ جواني را بگذرانند و مجبور به درس خواندن در يك رشته مهندسي كم اهميت در يك جاي پرت در يك دانشگاه كم اعتبار را به جاي تحصيل در رشته مكانيك دانشگاه صنعتي شريف بپذيرند. بعضي از اين افراد طبعا آن قدر واقع گرايند كه بتوانند بپذيرند روش درستي را انتخاب نكرده اند و بعضي ديگر هم لابد از شايعه هاي مرسوم استفاده درستي را برده اند. واقعيت هايي مانند احراز قطعي تقلب در امتحانات آزمون دستياري پزشكي و شايعه هاي متعدد درباره لورفتن سوال ها پاسخ نامه هاي كنكورهاي ديگر چيز نجات دهنده اي براي ردشده هاي كنكور محسوب مي شوند و كمتر كسي به اين اشاره مي كند كه ممكن است به خاطر برنامه ريزي نادرست، زياد درس خواندن و ضعف اعصاب كه ناشي از كاركشيدن بي وقفه از ذهن است، كسي در كنكور قبول نشود.
رتبه اول كنكور رشته هاي علوم تجربي، سعيد خواهشي نام دارد كه در گفت وگويي به دلايل موفقيت خيره كننده خود پرداخته است. وي 18 ساله است و از اهالي شهر رشت. در دبيرستان شاگرد اول يا دوم بود و از سال سوم دبيرستان و دوره پيش دانشگاهي شروع به جدي درس خواندن براي كنكور كرده است.
او در پاسخ به پرسشي درباره ميزان مطالعه اش در روز گفت: من در طول اين دوسالي كه براي كنكور درس مي خواندم بيشتر وقتم  را - به طور مفيد حدود 10 ساعت در روز - مطالعه مي كردم.او كه اطلاعات موجود در كتاب هاي درسي را كافي مي داند، درباره چگونه درس خواندن مي گويد: اطلاعات كتاب هاي درسي كافي است درصورتي كه شخص به  آن اطلاعات كاملا مسط باشد و بداند كه از آنها چطور مي شود سوال درآورد و نه اينكه فقط كتاب  را حفظ كرده باشد.
وقتي از او پرسيديم راز موفقيت در كنكور چيست؟ سعيد جواب داد: نكته اصلي، برنامه ريزي درست براي كنكور و بعد تلاش و پشتكار خيلي مهم هست.
سعيد درباره جلسه امتحان و جو رايج در آن مي گويد: من فكر مي كنم كه در ايران جوي براي كنكور هست كه همه به دنبال كلاس كنكور هستند و شركت در اين كلاس ها  را رمز قبولي در كنكور مي دانند و تبليغاتي كه اين كلاس ها انجام مي دهند براي اينكه بچه ها را به سمت خودشان جذب كنند باعث مي شود كه براي دانش آموزان استرس زيادي ايجاد بشود و كنكور از آن چيزي كه هست بزرگتر به نظر بيايد. من كلاس كنكور نرفتم ولي درس زيست شناسي را به صورت خصوصي معلم داشتم.
در پاسخ به سوالي درباره ميزان مطالعه روزانه، خواهشي مي گويد: اين بستگي به خود شخص و توانايي هاي فردي دارد كه در چند ساعت مي تواند چيزي را خوب ياد بگيرد و براي هركس متفاوت است. من سعي مي كردم بين ساعات مطالعه، تنفس و وقت آزادي داشته باشم كه ذهنم آزاد باشد و براي ادامه درس خواندن آماده باشم.
آيا براي مطالعه در اين سطح تغذيه خاص و متفاوتي وجود دارد؟ آيا كساني كه پايه ضعيفي دارند در كنكور موفق هستند؟ سوال بعدي از خواهشي است، او با صميميت جواب مي دهد: راستش من كه همين غذاهاي معمولي را مي خوردم. در جواب سوال دوم بستگي به تلاش شان دارد. ممكن است كه پايه شان ضعيف باشد ولي براي كنكور ضعف هايشان را جبران كنند و رتبه خوبي بياورند.
در پاسخ به اين پرسش كه آيا كلاس هاي كنكور تاثيري دارند يا اينكه معلمان خصوصي بهترند؟ رتبه اول كنكور تجربي جواب مي دهد: بستگي به شخص دارد، ممكن است كه يك نفر در يك درس خاص ضعيف باشد يا نتواند آن را بخواند كه در اين صورت معلم خصوصي يا كلاس تقويتي مي تواند كمك و راهنماي خوبي براي آن شخص باشد، ولي اين عوامل تنها عامل قبولي نيستند و تلاش فرد هم خيلي مهم هست. درمورد درس هاي حفظي بايد چند بار آنها را خواند و تمرين زيادي داشت.
سعيد درمورد نقش اعتماد به نفس دركسب رتبه اول توضيح مي دهد: اعتماد به نفس تاحد زيادي استرس را كاهش مي دهد كه آدم بتواند آن چيزهايي را كه بلد هست، در جلسه كنكور به ياد بياورد و از معلوماتش استفاده كند.
سعيد خواهشي پزشكي را انتخاب كرده و هنوز نمي داند كه در زمينه چه تخصصي مايل به فارغ التحصيلي است.

ايران، سرزمين ميراث هاي فرهنگي و باستاني است. اما هميشه نداشتن يك نعمت باعث چشم پوشي از آن نمي شود، گاهي فراواني آن نيز باعث ناديده گرفتن آن نعمت مي شود. شايد به همين دليل مسوولان و حتي مردم ما ضرورت حفاظت از اين به جا مانده هاي تاريخي را احساس نمي كنند. در نتيجه بسياري از اين آثار تاريخي در حال از بين رفتن است. اكنون مسوولان كشورمان از موسسات خارجي براي نجات و احياي بخشي از محوطه باستاني تنگه بلاغي در خواست كمك كرده اند. در پي اين درخواست، سه گروه باستان شناسي از كشورهاي لهستان، فرانسه و آلمان به اين درخواست پاسخ مثبت دادند.
تنگه بلاغي در استان فارس در نزديكي پاسارگاد قرار دارد. در اين تنگه علاوه بر وجود نشانه هاي حاكي از زندگي در پيش از تاريخ ، چندين اثر باستاني مربوط به دوران هخامنشيان و اشكانيان وجود دارد.
با توجه به اينكه پاسارگاد و بخشي از تنگه بلاغي در سازمان يونسكو به ثبت رسيده اين سازمان اين سه گروه باستان شناسي را به ايران مي فرستد. آنچه كه اين تنگه را تهديد مي كند، سد در حال ساخت سيوند است. اين سد 3 سال آينده به بهره برداري مي رسد و در نتيجه بخش اعظمي از تنگه بلاغي به زير آب خواهد رفت. اسفناك اينكه با ساخت سد سيوند، 84 محوطه باستاني، از جمله تپه هاي باستاني پيش از ميلاد، كوره هاي ذوب فلز، غار و سكونتگاه هاي پيش از ميلاد، گورهاي سنگي مربوط به دوران فرمانروايان فارس، دو قبرستان دسته جمعي مربوط به دوران اشكاني و بيش از 7 كيلومتر مرز سنگي مربوط به دوران اشكاني به زير آب خواهد رفت.
اين هم خبري از حفاظت هاي بي شائبه مسوولان از آثار تاريخي!!

سال هاست كه سازمان محترم محيط زيست هرچند ماه يك بار شماري از بيمارستان ها را به عنوان متخلف و آلوده كننده محيط زيست معرفي مي كند و خبرش را همواره روي سايت خبرگزاري ها و روزنامه ها مي خوانيم. اما از برخورد و پيگيري اين تخلف ها اصولا هيچ خبري نيست و آخرش معلوم نمي شود بيمارستان هاي نامبرده شده بالاخره به تخلفاتشان در زمينه زيست محيطي رسيدگي شد يا به مرور زمان آلودگي محيط زيست به فراموشي سپرده شد.
اما اين بار مسوولان محيط زيست عزم خود را براي برخورد با متخلفان زيست محيطي جزم كرده اند.
به طوري كه رئيس سازمان حفاظت محيط زيست استان تهران گفت: مسوولان بيمارستان ها در صورت تخلف از قوانين حفاظت محيط زيست، به دستگاه قضائي معرفي مي شوند.
سازمان محيط زيست از سال گذشته طرح سازماندهي وضع نامطلوب فاضلاب و زباله هاي بيمارستان هاي شهر تهران را آغاز كرده است. تاكنون چند نفر از مسوولا ن متخلف به مراجع قضائي معرفي شده اند.
مديران و مسوولان بيمارستان ها و مراكز بهداشتي موظفند به توصيه هاي كارشناسان سازمان حفاظت محيط زيست عمل كنند و بيمارستان هايي كه امكانات ايمني و بهداشتي كافي نداشته باشند نيز مورد پيگرد قانوني قرار مي گيرند.

عليرضا كيواني نژاد

كد مصاحبه شما۴۷ p است. اين اولين جمله منشي شركتي است كه آگهي استخدام با حقوق ثابت ماهيانه 480 هزار تومان را در روزنامه چاپ كرده است. اين حقوق آنقدر وسوسه انگيز است كه حاضريد هر كاري بابت به دست آوردن آن بكنيد. با اين پول مي توانيد ازدواج كنيد، ماشين قسطي بخريد، سري بين سرها در آوريد و خلاصه نانتان توي روغن است.

از پله هاي مجتمع تجاري ايرانيان بالا مي رويد. البته آسانسور هم هست ولي ترجيح مي دهيد حين بالا رفتن ازپله ها درباره كار پر درآمد آينده تان قدري فكر كنيد. اين كه الان مدير شركت از شما چند سوال مي پرسد و بايد بدون معطلي جوابي بدهيد، صاف و صادق.
طبقه اول، دوم، ... پنجم.
حالا كمي نفستان گرفته اما مهم نيست. بالاخره رسيديد به طبقه پنجم.
دستتان عرق كرده. كمي اضطراب داريد. انگار كه فرمانده يك گردان هستيد و قرار است خبر عملياتي مرگآور را به سربازان بدهيد. آگهي استخدام را يكبار ديگر مرور مي كنيد.
حقوق 480 هزار تومان به علاوه بيمه، استخدام و دريافت پورسانت فروش.
يك بار ديگر آدرس را مي خوانيد تا واحد مربوطه را پيدا كنيد . واحد ... زنگ مي زنيد. خانمي جوان در را به رويتان باز مي كند. چراغ زرد رنگي كه بالاي سرش نصب شده، چهره  او را مثل بازپرس هاي فيلم هاي جنايي كرده ولي با رويي باز از شما دعوت مي كند تا بنشينيد، مثل بقيه. وارد آپارتمان مي شويد. هنوز جمعيت زيادي چشمشان به آگهي روزنامه نيفتاده واين را از روي عده قليل حاضران در آپارتمان مي فهميد. پس شانس اين را داريد كه در گزينش نهايي جزو افرادي باشيد كه حقوق 480 هزار توماني مي  گيرند.
كد مصاحبه شما چند بود؟
صدايش آنقدر آهسته است كه مجبور مي شويد پس از پايان هر جمله از او بخواهيد حرفش را تكرار كند. آنكه صدايش بلند است،  تنها صداي خود را مي شنود و آنكه صدايش آرام است، صداي ديگران را هم مي شنود. بعد يادتان مي آيد كد مصاحبه شما۴۷ p بوده. ولي اين را نمي گوييد. منتظر مي شويد تا چند نفري كه جلوتر از شما آمدند، فرم ثبت نام را پر كنند و بعد نوبت به شما برسد.
آپارتمان تقريبا شكل f دارد با كلي ارفاق .چند مبل چرمي در سالني كوچك كنار هم چيده شده. پشت سرتان اتاقي است با دو رديف صندلي و يك ميز وتخته وايت بورد . ياد مدرسه مي افتيد و دوران تحصيل. اتفاقا اينجا كلاس است. اين را بعداد متوجه مي شويد. خانم منشي دوباره از شما مي پرسد كه كد مصاحبه شما چند است؟ ساعاتي قبل با او تماس گرفتيد. پشت تلفن شرايط را برايتان اين گونه توضيح داده بود: شما از ما حقوق ثابت 160 هزار تومان مي گيريد. بعد به ازاي فروش قطعات كامپيوتري درصدي به شما تعلق مي گيرد كه روي هم رفته دريافتي شما از شركت مي شود 480هزار تومان. دوباره منتظريد تا همان شرايط را - البته بعد از گفتن كد مصاحبه - برايتان توضيح بدهد. همه چيز را از اول مي گويد و مي رسد به اصل ماجرا. آنجايي كه شما بايد - البته اگرخواهان حقوق بالا هستيد - مبلغ۸ هزار تومان هم بپردازيد. از آنجايي كه بيكاريد و آه در بساط نداريد مي پرسيد كه اين مبلغ چرا بايد پرداخت شود. منشي مي گويد:اين مبلغ براي ضمانت كاري است و اگر موفق شديد و مورد تاييد مديريت قرار گرفتيد بعد ازماه اول به شما پرداخت مي شود و اگر موفق نشديم، جواب هيچي ديگه!
كم كم به تعداد مراجعه كننده ها اضافه مي شود و شما هركدام را به شكل 8 تا اسكناس هزار توماني مي بينيد يا 4 تا۲هزارتوماني هاي جديد! رفت وآمد افرادي كه براي شما ناشناس هستند، زماني را در ذهن تداعي مي كند كه در ايستگاه اتوبوس نشسته و منتظر رسيدن اتوبوس هستيد. همه، همان مراحل را طي مي كنند و پول را هم مي پردازند. بالاخره 8 هزار تومان كجا و 480 هزار تومان كجا؟
اين توضيحات اما شما را قانع نكرده و درخواست ملاقات با پدرخوانده را مي كنيد. او در اتاق جنبي كلاس نشسته و همين طوري نمي توانيد بدون هماهنگي ايشان را ملاقات كنيد. تلفن پشت تلفن و زنگ پشت زنگ. منشي از جايش بلند مي شود تا درخواست ملاقات را به سمع مدير برساند. چيزي نمانده كه نفستان بند بيايد، از خوشحالي. شايد ملاقات با قهرمان دوران كودكي هم نمي توانست اينقدر شما را مشعوف كند. اجازه صادر مي شود. وارد اتاق مي شويد. نگاه اسكن مانند حاضران در سالن، مثلي كماني است كه به جاي تير در چله اش، علامت سوال به سوي شما پرتاب مي كند و تنها شما سيبل آن همه علامت سواليد. وارد مي شويد و رئيس را نمي بينيد!
اما نگران نباشيد. او پشت ميزش نشسته و چون آكواريوم بزرگي جلوي ميز او را گرفته در نگاه اول شايد پيداكردن صاحب صدايي كه شما را به نشستن دعوت مي كند كمي سخت باشد. مي نشينيد. بعد تمام افرادي كه در سالن حضور دارند، پيش چشمتان ظاهر مي شوند. اول فكر مي كنيد خواب هستيد. ولي نه. بيداريد. اينها تصاويري است كه در تلويزيون از دوربين مداربسته به آقاي رئيس، موقعيت سالن را اعلام مي كند.
- ما در زمينه فروش كامپيوتر و قطعات آن كار مي كنيم. افرادي كه اين جا استخدام مي شوند حقوق ثابت ماهانه 160 هزار تومان مي گيرند. به شرط اين كه بتوانند در يك ماه سه كامپيوتر براي ما بفروشند.
- اينها را رئيس شركت، مدير فروش، پدرخوانده يا هر اسم ديگري كه روي او مي گذاريد، مي گويد. حرف هاي تازه اي نيست. اما در آگهي مذكور ردپايي از اين گفته ها نبود. تا آنجا كه مي دانيد، حقوق ثابت تعريف ديگري دارد. تا اينجا كه رودست خورديد و اميدواريد حرف هايش زودتر تمام شود تا به دنبال شغل ديگري برويد. بعد هم مي گويد: افرادي كه پيش ما كار مي كنند، ويزيتور هستند (اين موضوع هم در آن آگهي درج نشده بود) و پولي كه در ابتداي كار گرفته مي شود هم براي حضور در كلاس هايي است كه آشنايي با قطعات و فوت و فن كار را مي آموزند (يعني اتاق مجاور) و هم ضمانت كاري است كه اگر فردا فوت وفن كار دستشان آمد، نروند جاي ديگري كار كنند.
از كار و بار شركت مي پرسيد و او برايتان توضيح مي دهد كه تا حدي راضي است. البته چون مغازه دار است، برايش صرف دارد. چند دقيقه اي سكوت در اتاق پرسه مي زند. اما آنقدر نازك است، جنس اين سكوت كه هرآن بيم شكستنش مي رود. دوباره تلاش مي كنيد كه اطلاعات بيشتري به دست آوريد تا چند روز آينده وارد كار قطعات دست دوم مي شويم. اين كار برايمان سود خوبي دارد.
ترجيح مي دهم به او بگوييم كه خبرنگار هستيم. او هم قبول مي كند. بحث ادامه دارد و اين بار در گفتن جزئيات كمي بيشتر وسواس به خرج مي دهد. كارتان تمام شده و از او درخواست مي كنيد تا عكاس از اتاق مجاور كه چند تا صندلي ناقابل و يك تخته وايت بورد دارد، عكس بگيرد.
- شرمنده.
تنها اين كلمه است كه طوطي وار تكرار مي شود. پس از اتاق بيرون مي رويد. عكاس پيشنهاد مي كند از راهرو عكس بگيرد. راهرويي كه مي تواند راهروي هر آپارتمان در هر جاي دنيا باشد. بدون هيچ نشانه اي از آن شركت عجيب و غريب.
حالا عكاس تنها با گرفتن دو عكس دربين تدابير شديد امنيتي كه از سوي كاركنان شركت مذكور اعمال شده، دوربين را داخل كيف مي گذارد و سوار آسانسور مي شويد. اما نمي دانيد كه قرار است در طبقه همكف جلوي شما را بگيرند و سوال پيچتان كنند.
- شما از كجا آمديد؟ چرا عكس گرفتيد؟
اين را نگهبان دم در مي گويد و شما را مي برد به اتاق مديريت. وارد اتاق مدير مجتمع مي شويد. نگهبان هنوز خرسند از شكارش، دست به سينه در آستانه در ايستاده و نظاره گر پرسش و پاسخ است. مدير كه پيرمردي است پنجاه و اندي ساله، ابتدا كارت خبرنگاري را مي بيند و بعد مي گويد: شما مگر نمي دانيد اين ساختمان متعلق است به... و مدام روي اسم آن تاكيد مي كند. بعد عكس ها را در دوربين مي بينيد و وقتي مطمئن مي شود عكس ها چيز خاصي ندارند، با متانت از شما مي خواهد دفعه بعد با هماهنگي قبلي مبادرت به تهيه عكس كنيد. نگهبان هنوز هم در آستانه در ايستاده.
از ساختمان خارج مي شويد. پسري جوان كاغذي سبزرنگ را به شما مي دهد كه روي آن نوشته شده: حقوق ثابت... با خودتان مي گوييد چه اشكالي دارد به اين شركت هم سري بزنم. درست كوچه روبه رويي است، آدرس مندرج در آن كاغذ. به آنجا هم سرك مي كشيد. منشي در را باز مي كند، نور زرد...
اگر موفق شديد و مورد تاييد مديريت قرار گرفتيد بعد ازماه اول به شما پرداخت مي شود و اگر موفق نشديم، جواب: هيچي ديگه!كنكور
جملات قصار نفر اول كنكور

آنهايي كه در گيرودار كنكورند احتمالا به خوبي خبرهايي را درباره دوست ها و آشناهايي به ياد دارند كه روزي 20-15 ساعت درس خوانده اند و اصلا هم موفق نشده اند سد اسكندر بزرگ جواني را بگذرانند و مجبور به درس خواندن در يك رشته مهندسي كم اهميت در يك جاي پرت در يك دانشگاه كم اعتبار را به جاي تحصيل در رشته مكانيك دانشگاه صنعتي شريف بپذيرند. بعضي از اين افراد طبعا آن قدر واقع گرايند كه بتوانند بپذيرند روش درستي را انتخاب نكرده اند و بعضي ديگر هم لابد از شايعه هاي مرسوم استفاده درستي را برده اند. واقعيت هايي مانند احراز قطعي تقلب در امتحانات آزمون دستياري پزشكي و شايعه هاي متعدد درباره لورفتن سوال ها پاسخ نامه هاي كنكورهاي ديگر چيز نجات دهنده اي براي ردشده هاي كنكور محسوب مي شوند و كمتر كسي به اين اشاره مي كند كه ممكن است به خاطر برنامه ريزي نادرست، زياد درس خواندن و ضعف اعصاب كه ناشي از كاركشيدن بي وقفه از ذهن است، كسي در كنكور قبول نشود.
رتبه اول كنكور رشته هاي علوم تجربي، سعيد خواهشي نام دارد كه در گفت وگويي به دلايل موفقيت خيره كننده خود پرداخته است. وي 18 ساله است و از اهالي شهر رشت. در دبيرستان شاگرد اول يا دوم بود و از سال سوم دبيرستان و دوره پيش دانشگاهي شروع به جدي درس خواندن براي كنكور كرده است.
او در پاسخ به پرسشي درباره ميزان مطالعه اش در روز گفت: من در طول اين دوسالي كه براي كنكور درس مي خواندم بيشتر وقتم  را - به طور مفيد حدود 10 ساعت در روز - مطالعه مي كردم.او كه اطلاعات موجود در كتاب هاي درسي را كافي مي داند، درباره چگونه درس خواندن مي گويد: اطلاعات كتاب هاي درسي كافي است درصورتي كه شخص به  آن اطلاعات كاملا مسط باشد و بداند كه از آنها چطور مي شود سوال درآورد و نه اينكه فقط كتاب  را حفظ كرده باشد.
وقتي از او پرسيديم راز موفقيت در كنكور چيست؟ سعيد جواب داد: نكته اصلي، برنامه ريزي درست براي كنكور و بعد تلاش و پشتكار خيلي مهم هست.
سعيد درباره جلسه امتحان و جو رايج در آن مي گويد: من فكر مي كنم كه در ايران جوي براي كنكور هست كه همه به دنبال كلاس كنكور هستند و شركت در اين كلاس ها  را رمز قبولي در كنكور مي دانند و تبليغاتي كه اين كلاس ها انجام مي دهند براي اينكه بچه ها را به سمت خودشان جذب كنند باعث مي شود كه براي دانش آموزان استرس زيادي ايجاد بشود و كنكور از آن چيزي كه هست بزرگتر به نظر بيايد. من كلاس كنكور نرفتم ولي درس زيست شناسي را به صورت خصوصي معلم داشتم.
در پاسخ به سوالي درباره ميزان مطالعه روزانه، خواهشي مي گويد: اين بستگي به خود شخص و توانايي هاي فردي دارد كه در چند ساعت مي تواند چيزي را خوب ياد بگيرد و براي هركس متفاوت است. من سعي مي كردم بين ساعات مطالعه، تنفس و وقت آزادي داشته باشم كه ذهنم آزاد باشد و براي ادامه درس خواندن آماده باشم.
آيا براي مطالعه در اين سطح تغذيه خاص و متفاوتي وجود دارد؟ آيا كساني كه پايه ضعيفي دارند در كنكور موفق هستند؟ سوال بعدي از خواهشي است، او با صميميت جواب مي دهد: راستش من كه همين غذاهاي معمولي را مي خوردم. در جواب سوال دوم بستگي به تلاش شان دارد. ممكن است كه پايه شان ضعيف باشد ولي براي كنكور ضعف هايشان را جبران كنند و رتبه خوبي بياورند.
در پاسخ به اين پرسش كه آيا كلاس هاي كنكور تاثيري دارند يا اينكه معلمان خصوصي بهترند؟ رتبه اول كنكور تجربي جواب مي دهد: بستگي به شخص دارد، ممكن است كه يك نفر در يك درس خاص ضعيف باشد يا نتواند آن را بخواند كه در اين صورت معلم خصوصي يا كلاس تقويتي مي تواند كمك و راهنماي خوبي براي آن شخص باشد، ولي اين عوامل تنها عامل قبولي نيستند و تلاش فرد هم خيلي مهم هست. درمورد درس هاي حفظي بايد چند بار آنها را خواند و تمرين زيادي داشت.
سعيد درمورد نقش اعتماد به نفس دركسب رتبه اول توضيح مي دهد: اعتماد به نفس تاحد زيادي استرس را كاهش مي دهد كه آدم بتواند آن چيزهايي را كه بلد هست، در جلسه كنكور به ياد بياورد و از معلوماتش استفاده كند.
سعيد خواهشي پزشكي را انتخاب كرده و هنوز نمي داند كه در زمينه چه تخصصي مايل به فارغ التحصيلي است.

گرچه معلوم نيست چقدر از همين قانون كار اجرا مي شود و چند درصد از كارگران از مزاياي آن بهره مند مي شوند، اما برخي از تشكل هاي كارگري خواهان اصلاح قانون كار به نفع كارگران هستند. لابد يادتان مي آيد، خروج كارگاه هايي با كارگر كمتر از 8 نفر از شمول قانون كار، تا چه اندازه اعتراض كارگران را برانگيخت.
در آن زمان گفته شد، اين تصميم براي رونق اشتغال در كشور اتخاذ شده، اما بعد از گذشت چند سال نه تنها ميزان اشتغال افزايش نيافت، حتي بسياري از كارفرماها سعي كردند،  با تعديل نيروي كار، واحد صنفي خود را از شمول قانون كار خارج كنند. اكنون زمزمه اصلاح قانون كار كم و بيش به گوش مي رسد. ناصر خالقي وزير كار و امور اجتماعي گفته اصلاح قانون كار در گرو توافق سه جانبه كارگران، كارفرمايان و دولت و نيز تصويب مجلس شوراي اسلامي است. وي معتقد است، زمينه هاي انجام نشده و خالي قانون كار در شرايط فعلي نيز فراوان است كه ايشان و همكارانشان بيشتر به دنبال اجرايي شدن اين زمينه ها هستند. با اين همه خالقي وعده داده اگر در نشست هاي سه جانبه كارگران، كارفرمايان و دولت ضرورتي براي تغيير قانون كار ببينند، وزارت كار اين مساله را دنبال خواهد كرد.
اما با توجه به اينكه قرار است بر اساس ماده 56 قانون برنامه سوم توسعه تا پايان امسال 200 هزار شغل در كشور ايجاد شود، خوب است استادان خيلي نگران نباشند!

اين بار نوبت شيراز است كه مخالفت ها براي مسير احداث قطار شهري را به خود ببيند. بعد از اصفهان و جنجال بر سر عبور مترو از زير خيابان چهار باغ آن، سازمان قطار شهري شيراز هم در سايت اينترنتي خود از عبور مترو اين شهر از زير خيابان كريم خان زند و از كنار ارگ كريم خاني شيراز خبر داد. از آنجا كه بناهاي تاريخي اين دو شهر شهرت جهاني داشته و ارزش ملي و حتي فراملي دارد، اخبار اينچنيني انعكاس وسيع تر و اهميت بيشتري پيدا مي كند. مسير خط اول مترو در شيراز با گذر از ميدان گلسرخ،  ميدان ولي عصر، خيابان كريم خان زند، بازار وارگ كريم خاني را پشت سر گذاشته و سپس با عبور از ميدان ميرزا كوچك خان و احسان ختم مي شود. اين مسير نشان مي دهد كه مترو شهر شيراز با پشت سر گذاشتن خيابان ها و ميادين از بافت تاريخي شهر عبور مي كند.
رئيس ميراث فرهنگي استان فارس با تاييد اين مطلب به خبرگزاري ميراث فرهنگي گفته است كه جلسات متعددي با مسوولان شهري برگزار شده، اما اجازه عبور مترو همچنان به اعلام نظر كارشناسان سازمان منوط شده است. او گفت:< با توجه به اينكه ادامه ساخت و ساز تونل ها تا دو ، سه سال آينده به محدوده بافت تاريخي خواهد رسيد، ما به كارشناسان و مسوولان سازمان قطار شهري اعلام كرده ايم كه تا ارايه نظر نهايي كارشناسان سازمان ميراث فرهنگي اجازه هيچگونه عملياتي را در محدوده بافت تاريخي ندارند.> يكي از كارشناسان سازمان ميراث فرهنگي در طرح ساخت مترو شيراز هم در مورد بررسي هاي انجام شده گفت:< از طرف سازمان قطار شهري تا به حال پاره اي اطلاعات در اختيار ما قرار گرفته است كه با توجه به ناقص بودن گزارش ها هيچ نظر نهايي در مورد ساخت  مترو در  محور تاريخي نمي توان ارايه كرد.> به نظر او از آنجا كه پيش از اين هم از اطراف اين محور زيرگذري عبور داده شده است بررسي هاي اوليه نشان مي  دهد كه ممكن است بر اثر ساخت تونل هاي جديد در زير گذر گذشته و آسيب هايي به سازه هاي موجود در سطح زمين وآثار تاريخي اطراف وارد سازد. بنابراين هرگونه اقدامي در اين محور بايد موكول به بررسي هاي دقيق باشد. در سال هاي اخير با شروع عمليات ساخت تونل هاي مترو در شهرهاي تاريخي كشور به خصوص اصفهان و شيراز، كارشناسان ميراث فرهنگي بارها در مورد به خطر افتادن محوطه هاي تاريخي هشدار داده اند.

استانداري آذربايجان شرقي اعلام كرده است طرح مطالعاتي حاشيه نشيني كلانشهر تبريز با 40 درصد پيشرفت، ادامه دارد. فاز نخست اين طرح به پايان رسيده و مطالعه فاز دوم نيز هم اكنون در دست اقدام است كه با تكميل آن تا پايان ماه جاري امكان استفاده از طرح وام ويژه بانك جهاني فراهم مي شود. استانداري آذربايجان شرقي با اشاره به مشكل حاشيه نشيني تبريز تشكيل ستاد ويژه اين پديده در استان براي برنامه ريزي هاي مدون جهت ازبين بردن اين مشكل اساسي را جزو اولويت هاي كاري مديريت استان عنوان كرده است. بر همين اساس مطالعات اوليه نشان مي د هد در كلانشهر تبريز حدود 400 هزار خانوار كه 21 درصد جمعيت شهري را تشكيل مي دهد به صورت حاشيه نشين در اين شهر اقامت دارند. اقامت اين تعداد حاشيه نشين در تبريز باعث به وجود آمدن مشكلات اجتماعي، فرهنگي و سياسي به همراه ساخت و سازهاي غيرفني وغيراصولي است كه با وقوع بلاياي طبيعي خسارات سنگين و فاجعه انساني به دنبال خواهد داشت.

شهر هرچه شلوغ تر باشد به تابلوهاي بيشتري نياز دارد. هرچه بزرگتر باشد بيشتر باعث سردرگمي مي شود. تابلوهاي تهران هم ميهمان غريبي براي شهر نيستند. درواقع خيلي وقت ها مردم دنبال اين تابلوها مي گردند. بعضي از تابلوهاي ديگر براي هدايت مردم به مسير درست يا پيداكردن راحت تر آدرس نصب شده اند، توصيه هاي جدي و امروزي تري را مي رسانند كه پيچيده تر شدن زندگي را مي رساند: <با موبايل موقع رانندگي صحبت نكنيد>، <بين خطوط حركت كنيد>، <همت سنگين> و... به تابلوهاي اطلاع رساني تابلوهاي تبليغاتي را هم اضافه كنيد، به آشفتگي اطلاعات رساني در سطح شهر پي مي بريد. از اين اطلاع رساني گريزي نيست، گاهي اما به نظر مي رسد اطلاع رساني توسط تابلوها نظارت واحدي ندارد مثلا در يك مورد تابلوهاي تبليغاتي روي پل عابر پياده نصب شده اند كه روي تابلو راهنمايي و رانندگي را گرفته است. به اين مورد حسين فراهاني نيك اشاره كرده است. اين شهروند تهراني كه در مسير خود مدام از بزرگراه يادگار امام عبور مي كند به پل هاي عابر پياده در اين بزرگراه در تقاطع نيايش اشاره مي كند و اينكه در نصب تابلوهاي تبليغاتي روي پل، اصل، ناديده گرفته شده است.

به ازاي هر هكتار، 270 واحد صنعتي در تهران وجود دارد، اين خبري است كه رئيس سازمان حفاظت محيط زيست اعلام كرده است. معصومه ابتكار، اين حجم از تراكم برخورد با واحدهاي متخلف را به دليل كمبود امكانات و نيروي انساني عنوان كرده كه مشكلاتي را ايجاد كرده است.
وي انجام هرگونه فعاليت صنعتي در سوله هاي فاقد مجوز صنعتي در حاشيه تهران را غيرمجاز دانسته و گفته است كه اين سازمان نمي تواند جلوي اعطاي مجوز احداث سوله را بگيرد ولي شهروندان بايد قانونمند زندگي كنند.
وي وجود 450 هزار واحد خدماتي، صنعتي، كارگاهي و صنفي در تهران را عامل تخلفات گوناگون عنوان كرده و گفت: با توجه به گستردگي اين واحدها در تهران به نيرو و امكانات بيشتري براي برخورد با واحدهاي متخلف نياز است.

درست است كه افزايش حجم انبوه ساخت وساز در شهر تهران نظارت و كنترل را بسيار دشوار مي كند، اما لزوم استانداردسازي و درنظر گرفتن كليه موارد فني در امر مقاوم سازي در ساختمان هاي در حال ساخت، غيرقابل انكار است 
از دير باز رسم بر اين بوده است كه عده اي از مهاجران روستا به شهر اقدام به انجام فعاليت در امور ساختماني مي كردند و به عنوان كارگر مشغول به كار شده و پس از مدتي كار و كسب تجربه در مقام بنا فعاليت خود را ادامه مي دادند پس از اينكه صنعت ساخت وساز رونق چشمگيري يافت و ساخت وساز به عنوان يكي از پردرآمدترين رشته هاي اشتغال مطرح شد. برخي از بنايان قديمي كه در حال حاضر موفق به احراز پست معمار شده و همچنين معماران قديمي كه ديگر لقب معمار را با پيشوند مهندسي يدك مي كشيدند، اقدام به تشكيل شركت هاي ساختماني به صورت رسمي و غير رسمي كردند و پايه و اساس عوامل فعال در امر ساخت و ساز به صورت انبوه را بنا گذاشتند.

در حقيقت در ظاهر وجود يك مهندس يا آرشيتكت براي اقدام فعاليت اين گونه شركت ها الزامي بود، اما به دليل اينكه صاحبان سرمايه همان بناها و معماران قديمي بودند، در اختيار گرفتن مهندس يا معماري كه صرفا مجري اوامر آنها باشد كار زياد دشواري به نظر نمي رسيد و اين شد كه در شهر تهران بناهايي سربرآوردند كه قبل از ساخت، مراحل فرسودگي خود را به سرعت طي مي كردند.
حميد ماجدي، دكترا در شهرسازي و عضو هيات مديره جامعه مهندسان شهرساز مي گويد: بافت فرسوده، تعاريف و مفاهيم مخصوص خود را دارد. اگر ساختماني به لحاظ معماري عملكرد لازم رانداشته باشد و تاسيسات بهداشتي آن به نحو مطلوب قابل استفاده نباشد ساختمان فرسوده است.
اگر بخواهيم معيارهاي گفته شده را در مورد بافت شهري تهران بكار بريم و بافت شهري تهران را به لحاظ استحكام و ايمني استاندارد، مورد بررسي قرار دهيم بايد بگويم استحكام بافت شهري تهران غير قابل قبول است زيرا نه از لحاظ معماري ونه فضاهاي عمومي داراي استحكام لازم نيست.
ولي اگر بخواهيم حداقل ها را در مورد شهر تهران در نظر گيريم بايد گفت كه در نقاط محدودي، ساختمان هاي شهر تهران از استحكام لازم در برابر زلزله برخوردار هستند.
اينكه سازه هاي سطح شهر از استحكام لازم برخوردار نيستند بر كسي پوشيده نيست. اصولا بايد ديد با وجود اينكه صنعت ساخت و ساز در شهر تهران بسيار رونق دارد و به طور متوالي ساختمان هاي تهران در حال تخريب شدن و نوسازي با افزايش طبقات هستند، باز هم روز به روز به ساختمان هاي فرسوده شهر اضافه مي شود، در صورتي كه با توجه به آهنگ تخريب و بازسازي شهر بايد به تدريج از ميزان سازه هاي فرسوده در شهر كاسته و به بافت نوساز و مقاوم افزوده شود.
دكتر ماجدي، درا ين خصوص مي گويد: <در كشورهاي اروپايي شاهد هستيم سازه هاي با قدمت 200 تا۳۰۰ سال وجود دارد وكاملا هم از نظر معماري مقاوم هستند، با وجود اينكه در 200 سال پيش تكنولوژي ساخت مسكن پيشرفت امروزي را نداشته، ليكن به دليل استفاده ازمصالح مرغوب و با كيفيت ساختمان هاي قديمي به نحو شايسته اي ساخته شده و تاكنون هم مورد استفاده قرار مي گيرند. در صورتي كه سازه ها در تهران بيش از 20سال عمر مفيد ندارند و اگر بخواهيم از نظر مقاومت در برابر زلزله ساختمان هاي شهر را بررسي كنيم بايد بگويم عمر مفيد سازه  از همان ابتداي ساخت تمام مي شود، زيرا ساكنان اين ساختمان ها بايد 20 تا۳۰ سال را با خطر تخريب احتمالي بنا توسط زلزله سر كنند.>
ايراد از كجا است؟
اين همه ساختمان بدون رعايت كمترين اصول استاندارد ساخت و ساز در شهر چگونه سر برآورده است. با توجه به اينكه به هر روي مراحل احداث يك سازه قوانين نظارتي مخصوص به خود را دارد و بايد براساس قوانين مرحله به مرحله چگونگي ساخت بنا توسط مهندس ناظر بررسي شود، آيا نهادي در اين خصوص وجود دارد كه بر ساخت و سازهاي سطح شهر نظارت مستقيم داشته باشد. حميد ماجدي در اين خصوص مي  گويد: <قاعدتا به دليل اينكه پروانه ساخت و ساز توسط شهرداري بايد صادر شود و همچنين صدور گواهي عدم ضمانت و پايان كار نيز از جمله وظايف شهرداري است. شهرداري مسوول كنترل ساخت و ساز در سطح شهر است، اما شهرداري تهران در گذشته به مسووليت خود به طور جدي عمل نمي كرد ولي جديدا پيشرفت هاي خوبي در زمينه نظارت چگونگي ساخت و ساز در سطح شهر حاصل شده است. مسلما نظارت مستقيم بر تمامي روند ساخت و ساز در سطح كلانشهر تهران براي شهرداري مقدور نيست.>
وجود ساختمان هاي بي شمار كه بدون رعايت ضوابط و اصول در سطح شهر ساخته شده اند اين شبهه را پديد مي آورد كه گمان بريم شايد قوانين موجود در زمينه معماري و ساختمان سازي كافي و گويا نيست و اصولا قوانين مدوني در اين خصوص وجود ندارد. حميد ماجدي در ارتباط با قوانين موجود در زمينه ساخت و ساز مي گويد : <در خصوص چگونگي احداث بنا در سطح شهر قوانين متعددي وجود دارد كه پيمانكار را موظف مي كند بنا را براساس اصول مهندسي ساخت و ساز احداث كند. يكي از بارزترين اين قوانين مجموعه قوانيني است كه تحت عنوان آئين نامه هاي احداث بناي 2800 معروف است. اين مجموعه قوانين، به صورت جزء به جزء چگونگي احداث بنا را بر طبق اصول استاندارد به تفصيل شرح مي دهد و همچنين قوانين و راهكارهاي موجود در مورد مقاوم سازي بنا در مقابل وقوع احتمالي زلزله نيز در اين آئين نامه شرح داده شده است.> بهرام شيرواني كارشناس مسكن و شهرسازي در زمينه قوانين ساخت و ساز مي گويد: <در زمينه قوانين مربوط به چگونگي احداث بنا اقداماتي از جمله تهيه آئين نامه 2800 توسط بخش تحقيقات وزارت مسكن وشهرسازي تهيه شده است. اما به نظر من قوانين موجود كافي نيستند و نياز است در تمام زمينه هاي محاسباتي و اجرايي، آئين نامه ها و جزئيات اجراي تدوين جزو لاينفكي از ضمائم پيمان قرار گيرند و در صورت عدم تطابق عمليات اجرايي با اين آئين نامه ها، صلاحيت كاري پيمانكار معلق يا لغو شود.>
ايرادات مديريتي 
بهرام شيرواني در خصوص مشكلات مديريتي در مراحل ساخت و ساز مي گويد: <در زمينه چگونگي نظارت و مديريت بر ساخت مسكن بايد گفت كه مساله از دو بعد قابل بررسي است؛ يكي اينكه مديريت چگونگي ساخت مسكن درسازمان هاي دولتي، شهرداري ها، نظام مهندسي و ارگان هايي كه در زمينه سياستگذاري ها و تهيه دستورالعمل ها، آئين نامه ها و كنترل نقشه ها، صدور پروانه و نظارت بر اجرا فعاليت مي كنند، شرح وظايف موازي زيادي ديده مي شود كه گاه باعث مي شود در زمينه نظارت بر چگونگي ساخت و ساز توسط اين نهادها تداخل عمل پيش آيد. مساله ديگر نظارت و مديريت بر فعاليت كارخانه هاي توليد مصالح ساختماني است كه در اين زمينه بيشتر سازمان هاي ذي ربط به طور جدي فعاليت كنند، آئين نامه ها و قوانين موجود در مورد توليد مصالح ساختماني، استاندارد را به كارخانه هاي توليد مصالح ساختماني ابلاغ كرده و بر چگونگي اجراي دقيق آن نظارت كنند.
در مورد نظارت بر عملكرد كارخانه هاي توليد مصالح ساختماني و همچنين مديريت نظارت بر چگونگي ساخت و ساز مسكن، حميد ماجدي نيز مي گويد: <مسلما موسسه استاندارد مسووليت استاندارد كردن مصالح را برعهده دارد و تعداد زيادي از كارخانه هاي توليد مصالح نيز از موسسه استاندارد تاييديه مي گيرند ولي بسياري از كارخانه ها و كارگاه هاي مشغول در امر توليد مصالح ساختماني گواهي استاندارد را از موسسه استاندارد دريافت نكرده اند و به فعاليت خود ادامه مي دهند. چگونگي به كارگيري مصالح در حين ساخت و ساز نيز از جمله عواملي است كه به سلامت كار تاثير مي گذارد. به طور مثال در ايران سيمان و بتون توليد شده توسط كارخانه ها از استانداردهاي لازم برخوردار هستند ولي همه بتون مصرفي در كارخانه ها توليد نمي شود. بسياري از فرآورده هاي سيمان در پاي ساختمان توليد شده و مصرف مي شود آيا همه اين فرآورده ها به هنگام استفاده از كيفيت لازم برخوردار هستند؟>
حميد ماجدي در خصوص چگونگي نظارت بر روند ساخت مسكن مي     افزايد: <طبق اصول شهرسازي هر بنايي كه مي     خواهد ساخته شود، ابتدا بايد نقشه آن توسط مهندسان ناظر كشيده شده و سپس به تاييد شهرداري برسد. پس از تاييد نظر شهرداري به پيمانكار، پروانه ساخت بنا داده مي   شود ولي به دليل اينكه مهندس ناظر حق الزحمه خود را از پيمانكار دريافت مي   كند، ناچار در اقدامات نظارتي خود سعي مي  كند نظر پيمانكار و كارفرما را جلب كند و بدين صورت بين مهندس ناظر و كارفرما به دليل منافع مالي روابط ناسالمي پديد مي   آيد كه مهندس ناظر را به مجري تفكرات كارفرما تبديل مي  كند نه كارشناس مسوولي كه مي  بايد رعايت اصول مهندسي ساخت و ساز را در نظر داشته باشد. در نتيجه عملا نظارت علمي و منطقي در چنين رابطه اي جايگاه خود را از دست مي دهد و در طول كار نيز ديگر كسي از مهندس ناظر پرس و جو نمي كند كه آيا نظارت منطقي برچگونگي ساخت بنا داشته است يا خير؟
ازطرفي، با بررسي عوامل فني و اجرايي فعال در امر ساخت و ساز درمي يابيم بخشي از اين نيروها از اطلاعات كافي در زمينه صنعت ساختمان سازي برخوردار نبوده و اصولا آشنايي چنداني با تكنولوژي مدرن ساختمان سازي ندارد.
بهرام شيرواني در اين خصوص مي گويد: <آنچه مسلم است درخصوص صنعت ساختمان سازي نيروي انساني از كارايي و بهره وري مطلوبي برخوردار نيست، زيرا عوامل اجرايي و نيروهاي فني فعال در امر ساخت و ساز، دوره هاي تكنولوژي روز صنعت ساخت و ساز را نگذرانده اند و با علم روز اين صنعت آشنايي ندارند. به منظور افزايش بهره وري و دانش عوامل فعال در صنعت ساختمان سازي بايد همواره توسط موسسات آموزش فني و حرفه اي و انستيتوهاي فعال در امر صنعت ساختمان سازي، دوره هايي براي تكنسين ها و كارشناسان صنعت ساختمان سازي برگزار شود تا با شركت در اين دوره هاي تكميلي با عوامل فني با علم و دانش روز صنعت ساختمان سازي آشنا شوند.
اين خيابان بن بست نيست 
درست است كه افزايش حجم انبوه ساخت وساز در شهر تهران نظارت و كنترل را بسيار دشوار مي كند، اما لزوم استانداردسازي و درنظر گرفتن كليه موارد فني در امر مقاوم سازي در ساختمان هاي در حال ساخت، غيرقابل انكار است.
حميد ماجدي در اين خصوص مي گويد: اخيرا شهرداري تهران با تصويب قوانيني، پيمانكاران را ملزم ساخته است كه به هنگام ساختمان سازي زيرنظر يك مهندس مجري صلاحيت دار فعاليت خود را ادامه دهند اما به دليل همان روابط ناسالمي كه قبلا به آن اشاره كرديم نمي توان به رعايت دقيق ضوابط ساخت و ساز از سوي مهندس مجري صلاحيت دار اميدوار بود. البته بايد خاطرنشان كرد كه شهرداري در سال هاي اخير قوانين خوبي را در زمينه مقاوم سازي ساخت و ساز به اجرا گذاشته است كه مي توان به جلوگيري از ساخت يك اشكوب اضافي روي ساختمان هاي قديمي اشاره كرد.>
بهرام شيرواني هم درمورد راه هاي افزايش بهره وري و مقاوم سازي در صنعت ساخت و ساز مي گويد:درصورتي كه توليد اينگونه مصالح در داخل كشور سرمايه گذاري شود، مسلما كاهش قابل توجهي در قيمت آنها در داخل داشته و كاربرد آنها را اقتصادي خواهد كرد. مسلما بخش خصوصي توجه چنداني به پيشرفت تكنولوژي ساختمان نمي كند زيرا با استفاده از همين روش هاي موجود بعضا غيرعلمي و غيراستاندارد توانسته است يك شبه به سود سرشاري دست پيدا كند و ديگر نيازي به توسعه علمي كار خود نمي بيند.>
وي در ادامه مي افزايد: <ازجمله عواملي كه موجب پايين بودن كيفيت بسياري از ساخت وسازها شده است، عدم نظارت بر چگونگي ارجاع كار به پيمانكاران است.
با توجه به اينكه ارزيابي علمي در حين اجراي پروژه و در پايان آن، از عملكرد پيمانكاران صورت نمي گيرد و سوابق كاري پيمانكاران به صورت مدوني در يكجا گردآوري نشده است، گاهي چندين پروژه مختلف توسط يك پيمانكار با كيفيت نامطلوب اجرا مي شود. درحاليكه اگر ارجاع كار ازطريق اتحاديه شركت ها و پيمانكاران انجام شود و كارفرما بتواند به سوابق كاري پيمانكاران و نظرات كارفرمايان قبلي در پايان پروژه ها نسبت به پيمانكاران دسترسي داشته باشد مسلما در انتخاب مجريان ذي صلاح و بالابردن كيفيت پروژه ها اين اقدام موثر خواهد بود.>
درحقيقت، در برخي از موارد پيمانكار و كارفرما هيچگونه تعهدي را نسبت به رعايت شرايط استاندارد و مقاوم سازي بنا نسبت به زلزله نكرده و صرفا قصدشان ساخت چيزي شبيه ساختمان است.
حميد ماجدي مي گويد: <رابطه ناسالم ميان مهندس ناظر و كارفرما به دليل وابسته بودن منافع مالي مهندس ناظر به كارفرما ايجاد مي شود. اگر به نوعي بتوان اين وابستگي مالي را ازبين برد، آنگاه مهندس ناظر نيز به وظيفه خودش كه همانا نظارت بر روند ساخت و ساز است، مي پردازد، نه اينكه مجري تفكرات كارفرما براي پايين آوردن حداكثر هزينه ها شود. به نظر من شهرداري مي تواند ميان مهندس ناظر و كارفرما قرار گرفته و حق و حقوق مهندس ناظر را از كارفرما دريافت كرده و در ازاي نظارت دقيق و مطابق استاندارد به مهندس ناظر پرداخت كند. در اين صورت مهندس ناظر در حقيقت عضوي از پرسنل نظارتي شهرداري درآمده و باعث مي شود توان نظارتي شهرداري به چند برابر برسد.>