آرتمياي اروميه قبل از نابودي
عمليات نجات درياچه
ماهيان و ميگوها، فلامينگوها هم به اين خوراك خوشمزه علاقه مندند، به طوري كه هر سال براي خوردن آرتميا به درياچه اروميه مي آيند؛ ولي با كاهش آرتميا، اين پرندگان هم ديگر به خودشان زحمت نمي دهند كه براي خوردن چند آرتمياي ناقابل به اين درياچه بيايند!
دستاوردهاي اين كارگاه بين المللي نقطه عطفي در روزآمد كردن اطلاعات و معلومات محققان ايراني در زمينه هاي مرتبط با آرتميا و كاربرد آن در توسعه آبزي پروري ايران است
آناهيتا دروديان
درياچه اي با آب شور. حكايت، حكايت شوري و بي نمكي است. آب درياچه از شوري، بي نمك شده. شور، آب درياچه و بي نمك، زندگي موجودات آن؛ هر موجودي قادر به زندگي در اين آب نيست. نام اين درياچه حتما به گوشتان خورده: درياچه اروميه ولي احتمالا نام آرتميا را كمتر شنيده ايد؛ شايد هم اصلا نشنيده باشيد!
قبول كه شناختن يك موجود كوچك وسط دغدغه هاي بزرگ زندگي چندان جالب نيست، ولي اگر آن را با سود و منفعت اقتصادي پيوند دهيم، قطعا نظرتان عوض مي شود.
آرتميا سالنيا. مي گويند تنها جانوري است كه در درياچه اروميه زندگي مي كند. البته شكم آرتميا هم بايد سير شود. پس چندگونه جلبك و فيتوپلانكتون - گونه هاي گياهي - هم به موجودات اين درياچه اضافه مي شوند. يك درياچه، جلبك، فيتوپلانكتون، آرتميا و ... و ديگر هيچ.
مايه مرگ
درياچه اروميه بزرگترين درياچه داخلي ايران است. اين جمله تكراري را بارها در كتاب هاي درسي خوانده ايم. شايد تا به حال در هنگام سفر، از حوالي اين درياچه رد شده باشيد يا حتي آن را از نزديك هم ديده باشيد. فقط يادتان باشد كه براي شنا و آبتني اصلا مناسب نيست، چون آب آن به قدري شور است كه كافي است كمي از آن را هنگام شنا بخوريد تا ديگر هوس آبتني به سرتان نزند! مساحت درياچه اروميه بالغ بر 6 هزار كيلومتر مربع و عمق متوسطش هم بين 12-6 متر است. مقدار تبخير در اين درياچه آنقدر زياد است كه باعث شده آب آن شورتر شود. در نتيجه طي چند سال اخير جمعيت آرتميا هم كم شده. البته نقش برداشت بي رويه و غير مجاز را هم نبايد ناديده بگيريم، چون اين گونه به لحاظ اقتصادي داراي ارزش است و هرجا هم كه حرف پول و منفعت اقتصادي به ميان آيد، تنوع زيستي قرباني خودخواهي ما انسان ها مي شود. خلاصه اينكه مهار منفعت طلبان غير ممكن به نظر مي رسد، پس بايد فكر ديگري كرد. براي جلوگيري از برداشت بي رويه اقداماتي انجام شده، مثلا تكثير در استخرهاي خاكي كه روشي موفقيت آميز بوده يا اقدام جالب تري كه فقط در مرحله حرف است؛ اينكه از رودخانه ارس كانالي به درياچه اروميه وصل شود تا آبي كه با تبخير از دست مي رود، از طريق اين كانال جبران شود. بگذريم، از حرف تا عمل فاصله زيادي است. شايد در آينده با درياچه اي مواجه شويم كه به دليل شوري بيش از حد، هيچ موجود زنده اي در آن يافت نشود؛ يك درياچه، يك درياچه، يك درياچه و ديگر هيچ!
ارزش اقتصادي
آرتميا يا ميگوي آب شور، سخت پوست كوچكي است با ارزش اقتصادي و كاربري فراوان. در كشورهايي نظير چين، تايلند، مالزي، هند و حتي آمريكا، كانادا، ژاپن و ... توسعه صنعت آبزي پروري و كسب درآمدهاي كلان ارزي، به آرتميا بستگي دارد. در حقيقت آرتمياي متولد شده از تخم سيست غذاي خوشمزه اي براي بچه ماهيان و ميگوهاست. اين تخم ها داخل وكيوم نگهداري مي شوند و صادرات آنها هم به يكي از پرمنفعت ترين فعاليت هاي اقتصادي دنيا تبديل شده. علاوه بر ماهيان و ميگوها، فلامينگوها هم به اين خوراك خوشمزه علاقه مندند، به طوريكه هر سال براي خوردن آرتميا به درياچه اروميه مي آيند؛ ولي با كاهش آرتميا، اين پرندگان هم ديگر به خودشان زحمت نمي دهند كه براي خوردن چند آرتمياي ناقابل به اين درياچه بيايند!
تاريخچه بهره برداري
تاريخچه استفاده از سيست ها و صدور آن به خارج، قدمت زيادي ندارد و تنها به چند دهه قبل برمي گردد. آمريكا هم براي اولين بار در دهه 1930، برداشت آرتميا از درياچه بزرگ نمك در ايالت يوتا را آغاز كرد و تا سال 2000 بيش از 70 درصد بازار جهاني را اشغال كرده بود. از اواخر دهه 70، بسياري از كشورهاي آسيايي، اروپايي و آفريقايي هم فهميدند كه اين صنعت چه درآمد كلاني به دنبال دارد. به همين دليل بهره برداري از منابع آرتمياي خود را آغاز كردند. آنها دوست نداشتند از قافله عقب بمانند. راه حل، ورود به چرخه تامين سيست موردنياز صنعت آبزي پروري جهان بود. كسب درآمدهاي كلان ارزي براي هر ملتي، وسوسه بزرگي است. با توجه به اهميت آرتميا و اينكه درياچه اروميه، يك منبع طبيعي براي پرورش آرتمياست، ارتباطات گسترده اي با دانشگاه ها و مراكز تحقيقاتي مرتبط با آرتميا در سراسر دنيا انجام شد.
به دنبال آن همكاري هاي علمي در قالب كارگاه هاي آموزشي و كنفرانس هاي بين المللي و منطقه اي و برنامه ريزي هايي در اين زمينه انجام شد تا اينكه دانشگاه اروميه به عنوان نماينده تحقيقات آرتميا در خاورميانه و آسياي مركزي انتخاب شد.
كارگاه بين المللي آرتميا
اولين كارگاه بين المللي آرتميا و اروميه در ارديبهشت سال 80 توسط مركز تحقيقات آرتميا و جانوران آبزي دانشگاه اروميه برگزار شد. در كارگاه اول 150 نفر از متخصصان و كارشناسان از كشورهاي مختلف شركت داشتند. برگزاري موفقيت آميز اين كارگاه نشان داد كه دانشگاه اروميه قادر است نشست هاي بزرگتر بين المللي را در فعاليت هاي خود داشته باشد. به اين ترتيب اين مركز براي برگزاري پنجمين كارگاه بين المللي آرتميا انتخاب شد. كارگاه هاي دوم تا چهارم آرتميا در كشورهاي بلژيك، چين و شيلي برگزار شده بود. بعد از گذشت 3 سال از برگزاري اولين كارگاه، پنجمين كارگاه بين المللي آرتميا با همكاري بخش تحقيقات كميسيون اروپا، مركز مطالعات و همكاري هاي بين المللي وزارت علوم، موسسه تحقيقات شيلات ايران، سازمان پژوهش هاي صنعتي ايران، سازمان حفاظت محيط زيست و ... از 31 شهريور تا 4 مهر در اروميه برگزار شد. ده ها محقق برجسته از كشورهاي بلژيك، يونان، اسپانيا، انگليس، ايتاليا، روسيه، آمريكا، شيلي، پاكستان، عراق و ... در اين همايش بين المللي شركت كردند. هدف اين همايش، ارايه نتايج تحقيقات و تجربه هاي اين كشورها براي محققان ايراني بود.
۳۰ مقاله منتخب در زمينه هاي بيولوژي، اكولوژي، ژنتيك، ارزيابي و مديريت ذخاير، پرورش مصنوعي و كاربرد آرتميا در آبزي پروري طي اين همايش ارايه شد كه 7 مقاله مربوط به ايران بود.
سخنراني روز افتتاحيه را خانم دكتر Cornelia Nauen، كارشناس ارشد و نماينده بخش همكاري هاي بين المللي كميسيون اروپا، آغاز كرد. طبق روال تمام همايش هاي رسمي، اول تشكر از برگزاري باشكوه اين همايش و بعد گفت: اميدوارم كه امكان استفاده بيشتر از تسهيلات كميسيون اروپا جهت اجراي پروژه هاي بين المللي فراهم شود.
مسلما دستاوردهاي اين كارگاه بين المللي نقطه عطفي در روزآمد كردن اطلاعات و معلومات محققان ايراني در زمينه هاي مرتبط با آرتميا و كاربرد آن در توسعه آبزي پروري ايران است. ما به بقاي نسل آرتميا اميدواريم؛ حداقل در يك همايش!
|