تا سال 2003 فقط در 6 كشور فلج اطفال وجود داشت اما از آن سال به بعد جدا از همان كشورها، كشورهاي ديگري هم آلوده شدند .خوشبختانه طي 4 سال گذشته هيچ موردي از فلج اطفال در ايران گزارش نشده است
عاصفه اله وردي
واژه ريشه كني خيلي از ما را به ياد واكسن فلج اطفال و سالهاي دور مي اندازد، سالهايي كه گاه دانش آموزاني سوار بر ويلچير در كنار ميز و نيمكت هاي ما مي نشستند، درس مي خواندند و مسئله حل مي كردند، اما زنگ ورزش كه مي شد...
آن روزها حسرت اندوهبار نخوردن چند قطر واكسن فلج اطفال سراپايمان را فرا مي گرفت.
و امروز در حالي كه با اجراي برنامه هاي سراسري واكسيناسيون فلج اطفال، واژه هاي ريشه كني و پاكسازي را مي شنويم، بازهم خبرهايي از اقصي نقاط جهان تكانمان مي دهد؛ ويروس فلج اطفال همچنان بيدار است .
۵۰سال از زمان كشف واكسن فلج اطفال مي گذرد، اما جهان هنوز هم شاهد فلج شدن طبيعي بسياري از كودكان در سراسر جهان است.
گزارش هاي جديد از سازمان بهداشت جهاني حاكي از وجود و بروز اين ويروس در شش كشور است و متاسفانه مثل هميشه قاره آفريقا در صدر اين ليست قرار دارد. بنابراين گزارش حدود۲۰ درصد جمعيت كودكان در بعضي مناطق قاره آفريقا بشدت مستعد دريافت ويروس فلج اطفال و زمينگير شدن هستند. دكتر طه موسوي، كارشناس مسئول برنامه فلج اطفال در اداره مبارزه با بيماري هاي قابل پيشگيري با واكسن و قرنطينه وزارت بهداشت مي گويد: تا سال 2003 در شش كشور، نيجر، نيجريه، مصر، افغانستان، هند و پاكستان ويروس فلج اطفال (پوليو) همچنان چرخش داشت. در سال 2003 تلاش هاي سازمان بهداشت جهاني روي اين شش كشور متمركز شد كه بتوانند تا پايان سال 2004 ميلادي ميزان بروز اين بيماري را به صفر برسانند. بقيه كشورهاي دنيا موفق شده بودند كه اين بيماري را در كشور خود حذف يا كنترل كنند و آمار وجود بيماران را به صفر رساندند ضمن اينكه ادعاي عدم وجود بيماري در هر كشوري مستند به آمار عملكرد نظام مراقبت كشور فلج شده ، حاد بوده و هست.
دكتر موسوي مي گويد:« عملكرد اين نظام به اين ترتيب است كه با رويت هر ميزان شلي اندام، نمونه گيري، بررسي و آزمايش هاي ويژه روي آن انجام مي شود تا ثابت شود كه به طور خاص فلج اطفال نيست. سازمان بهداشت جهاني براساس چنين آزمايش هايي مي پذيرد كه كشور مذكور توانايي كافي در كشف موارد را دارد . با وجود اين توانايي، عدم گزارش موارد را از اين كشورها قبول مي كند. يعني صرف ادعاي يك كشور در مورد ريشه كني فلج اطفال مورد تاييد نيست و تنها براساس سيستم گزارش دهي كنترل مي شود.»
در حال حاضر طبق گزارش هاي سازمان بهداشت جهاني، باوجود برنامه هاي پيگيري شده ريشه كني فلج اطفال تا زماني كه اين ويروس در شش كشور فوق به طور كامل ريشه كن نشود، اين خطر بالقوه وجود دارد كه اين ويروس خطرناك در هر كشوري در گوشه و كنار دنيا منتشر شود. حتي به اعتقاد كارشناسان، ريشه كني كامل اين ويروس پايان داستان نخواهد بود.
كنترل تكميل نشدني!
دكتر موسوي علت بروز اين بيماري در اين شش كشور را وجود جنگ هاي داخلي و عدم دسترسي پزشكان و ماموران انجام واكسيناسيون به اقصي نقاط اين كشورها مي داند و مي گويد: بر فرض در «دارفور» سودان يا «ايالت كانوي» نيجريه به خاطر مسائل قومي، اساسا اجازه واكسيناسيون به مسئولان بهداشتي داده نمي شد چون تصور آنها بر اين بود كه دولت مركزي درصدد قطع نسل آنهاست.
به اين ترتيب در نقاط خاصي از دنيا واكسيناسيون به شكل كافي و صحيح محقق نشده است.
در سال 2003 در هيچ كشوري در دنيا به جز شش كشور مذكور كه هنوز با اين معضل دست به گريبان بودند، گزارشي از وجود بيماري ارائه نشد و باور همگاني بر اين بود كه ريشه كني صورت گرفته است، اما در سال 2004 اتفاق بدتري افتاد، به اين ترتيب كه نه تنها بيماري فلج اطفال، همچنان در اين كشورها ادامه داشت بلكه باوجود مسافرت ها، افرادي از ايالت هاي غير ايمن در كشورهاي مجاور نظير سودان به اين بيماري مبتلا شدند و باتوجه به ناقص بودن پوشش ايمن سازي ويروس بيماري در همان ايالت، ويروس بيماري فلج اطفال شروع به چرخش كرد: در سال 2004 ميلادي نه تنها اين شش كشور مذكور بودند كه به رغم موفقيت در كاهش ميزان موارد، نتوانستند آمار بيماري را در كشور به صفر برسانند، بلكه موجب ايجاد مشكلات بعدي شدند و كشورهايي مثل سودان هم به مجموعه اين كشور ها پيوستند و كار به جايي رسيد كه حتي بالاي 50 مورد بيماري در كشور سودان هم گزارش شد.
يمن كه ايمن بود؟
اتفاق جديد، عجيب و ناراحت كننده اخير، گزارش بيماران مبتلا به فلج در يمن بود.
در اواخر سال جاري گزارش هايي از كشف مواردي از اين بيماري در كشور يمن مشاهده و 22 مورد تاييد شد. اين در حالي بود كه سالهاست تعداد بيماران كشور يمن به صفر رسيده بود و در واقع اين كشور به نوعي از وجود بيماري پاك بود. دكتر موسوي مي گويد: «به نظر مي رسد چنين موردي در اثر پايين بودن پوشش واكسيناسيون كودكان در بعضي از مناطق كشور يمن اتفاق افتاده است.
طبيعتا اگر كودكان به شكلي كامل عليه بيماري واكسينه شوند اين بيماري هرگز به اين سادگي ها مستقر نخواهد شد.»
اتفاق جديد تر و نگران كننده ترهم گزارش چهار مورد تاييد شده در كشور اندونزي است كه اين چهار مورد با بررسي هاي ويروسي انجام شده، قرابت زيادي با ويروسي كه در عربستان و سودان كشف شد دارد. سال گذشته دو مورد بيماري هم در عربستان گزارش شد كه بيشتر به صورت وارده از كشور سودان مطرح بودند. براي مهار اين بيماري در اين مناطق تلاش ها و اقدامات مقابله اي صورت گرفت و جاي بسي خوشبختي است كه امروز در عربستان ديگر ديده نمي  شود.
دكتر موسوي مي گويد: «موارد مشاهده شده از بيماري در ميان كودكان اندونزي به خاطر واكسيناسيون ناقص و عدم ايمني صد در صد است، اما هنوز هم اطلاعات توسط سازمان بهداشت جهاني و دولت ها در حال تكميل است و سازمان بهداشت جهاني براي اقدامات ضربتي، خود را آماده كرده است. هر چند به نظر مي رسد كشور ما با وجود خانه هاي بهداشت و بهورزان در اقصي نقاط كشور و حتي روستاهاي دور دست از سطح اطلاعات بالاتري برخوردار باشد، اما بايد واكسيناسيون كودكان در روستاها بيش از گذشته جدي گرفته شود و مردم آگاهانه براي اين موضوع اقدام كنند.
دكتر موسوي مي گويد: «تنها نگراني امروز اين است كه مبادا پوشش واكسيناسيون در منطقه اي با نقص مواجه شود و از همسايه هاي شرقي ما افغانستان و پاكستان - كه هنوز جزو كشورهاي آلوده دنيا به اين بيماري هستند – دچار مشكل شويم.
جالب اينكه با وجود تردد اتباع كشورهاي خارجي بخصوص از افغانستان و پاكستان از بهمن سال 80 (حدود 4 سال پيش) تاكنون هيچ موردي از فلج اطفال در ايران گزارش نشده است.
موسوي مي گويد: «شاخص كشوري ما در امر واكسيناسيون فلج اطفال بالاتر از حداقل مورد انتظار سازمان بهداشت جهاني است، اما اين آمار نبايد ما را غافل كند.»
بيماران را مي پذيريم!
وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي، وظيفه دارد هر كودك زير 15 سال را كه در اقصي نقاط كشور دچار هر نوع فلج شود در اسرع وقت به اداره مبارزه با بيماري هاي قابل پيشگيري با واكسن و قرنطينه وزارت بهداشت بپذيرد. بهورزان موظفند حتي در دورترين نقاط كشور در اسرع وقت دو نمونه مدفوع از بيمار به آزمايشگاه كشوري ارائه بدهند و تا 60 روز پس از آن هم بيمار تحت مراقبت قرار خواهد گرفت تا نتيجه نهايي صادر شود. فلج اندام، اشكال مختلف و علت هاي متفاوتي دارد. كارشناسان معتقدند در اين زمينه هر مورد شلي ناگهاني اندام بايد گزارش شود، هر چند در زير مجموعه فلج اطفال قرار نگيرد.
گاه يك بيماري ويروسي متعاقب عفونت هاي تنفسي يا ساير عفونت هاي ويروسي مي تواند تظاهرات فلجي اندام بدهد كه اين گونه بيماري ها هيچ ارتباطي با فلج اطفال ندارند و تنها راه تشخيص آن، مراجعه به آزمايشگاه است.
ويروس ها را ايزوله كنيد! 
در حال حاضر بر اساس يك برنامه مدون جهاني، تمام كودكان زير پنج سال جهان نسبت به اين ويروس خطرناك مصونيت پيدا مي كنند. هر چند گفته مي شود كه تزريق واكسن فلج اطفال به صورت قطره هاي دهاني، حفاظت خوبي از افراد در برابر اين ويروس خطرناك ايجاد مي كند و در حال حاضر نيز، بيشتر در كشورهاي در حال توسعه جهان مورد استفاده قرار مي گيرد، با اين حال اين خطر هم وجود دارد كه افراد مورد تزريق و دريافت كننده قطره باز هم به اين ويروس خطرناك مبتلا شوند.
طبق آخرين گزارش هاي سازمان بهداشت جهاني، آزمايش هاي صورت گرفته روي اين نوع ويروس هاي خطرناك در آزمايشگاه هاي بهداشت و پزشكي بايد تحت نظارت و حفاظت اصولي قرار گيرند تا از انتشار احتمالي ايجاد ويروس ها جلوگيري شود.

رئيس جامعه جراحان ايران با بيان اينكه براساس نتايج مطالعات حاصله، ارائه تخصص پزشك خانواده تنها راه حل معضل بيكاري پزشكان عمومي كشور است، گفت: جامعه هيچگاه از وجود پزشكان خانواده متخصص بي نياز نبوده و همواره به وجود آنان احتياج دارد.
دكتر ايرج فاضل، رئيس كنگره سالانه جامعه جراحان ايران در يك نشست خبري، ضمن متفاوت دانستن پزشكي خانواده از سيستم ارجاع اظهار كرد: در صورت اجراي موفق طرح پزشك خانواده هريك از پزشكان عمومي پس از قبولي در آزمون موظف به گذراندن دوره آموزش  ۲ ساله و  ۶ ماهه كودكان،  ۶ ماهه جراحي،  ۶ ماهه داخلي و  ۶ ماهه زنان هستند كه به درجه دكتراي تخصصي پزشك خانواده نائل مي شوند.
وي افزود: بدين ترتيب هر پزشك عمومي از تشنگي دريافت تخصص سيراب مي شود، چراكه خطرات افزايش پزشك متخصص به مراتب بيشتر از كمبود پزشك در جامعه است.
دكتر فاضل با اشاره به وجود كمبود تخصص هايي در سالهاي گذشته گفت: خوشبختانه امروز ديگر مشكلي به لحاظ كمبود متخصص نداريم، ولي بايستي سرمايه گذاري مناسبي در زمينه هاي تخصصي صورت گيرد.
رئيس كنگره سالانه جامعه جراحان ادامه داد:  در شرايط كنوني نيازمند تربيت نيروي انساني براي جايگزيني و سرمايه گذاري تجهيزات و امكانات پزشكي براي اعمال تخصصي و فوق تخصصي هستيم.
دكتر فاضل افزود: در عين حال در حد توان جذب كشور امكانات پزشكي موجود و بازدهي ايده آلي نيز وجود دارد، ولي مشكل اصلي جامعه پزشكي ويزيت و تعرفه هاي آنهاست كه تنه اصلي درآمد جامعه پزشكي است كه بايد متعادل شود. وي توضيح داد: تعرفه هاي پيشنهادي معدلي از تعرفه هاي كشورهاي همسطح خود چون تركيه، پاكستان، بنگلادش و هند است كه هنوز با تعرفه هاي واقعي فاصله دارد.
رئيس كنگره سالانه جامعه جراحان يادآور شد: به علت بيمار بودن و عدم كفايت سيستم هاي بيمه اي موجود در كشور اين مشكل همچنان حل نشدني باقي مانده است، اين در حالي است كه در سراسر دنيا با اجراي سيستم بيمه اي مناسب رابطه مالي بين پزشك و بيمار قطع شده است.
دكتر فاضل ادامه داد:  در كشورهاي اروپايي و آمريكايي حتي غني ترين مردم بدون پوشش بيمه اي قادر به پرداخت هزينه هاي درماني خود نيستند، بيمه بايد توانايي جبران افزايش تعرفه هاي پزشكي را داشته باشد. وي با بيان اينكه هم اكنون هزينه تختهاي هتل در كشور از هزينه تخت درمان در بيمارستان بالاترست، افزود: بيمارستان هاي آموزشي بايد به دامان مردم برگردند و بهترين درمان را با هزينه پايين به افرادي كه تحت پوشش هيچ بيمه اي نيستند، ارائه دهند.
دكتر فاضل با اشاره به وجود برخي نگرش هاي نادرست مبني بر اينكه بهترين درمان ها فقط در مراكز خصوصي صورت مي گيرد،  گفت: بهترين درمان حق هر بيماري است، ولي اين بدان معنا نيست كه درمان مناسب فقط در مراكز خصوصي صورت مي گيرد. به گزارش ايسنا، دكتر عباسيون دبير اجرايي بيست  و نهمين كنگره سالانه جامعه جراحان ايران، با اشاره به ميزگردي با عنوان مسائل اجتماعي پزشكي در اين كنگره گفت: از مشكلات مطرح، تامين مالي بهداشت و سلامت جامعه است و طبق دو بند از قوانين قانون اساسي كشور، دولت موظف به تامين سلامت و بهداشت جامعه است.
اين در حالي است كه طي سالهاي اخير رديف بودجه كافي براي اين امر منظور نشده به طوري  كه  ۵‎/۴۳ درصد هزينه درمان توسط دولت و  ۵‎/۵۶ درصد از جيب مردم پرداخت مي شود.
وي افزود: اين رقم در كشورهاي پيشرفته به مراتب كمتر است و در بودجه نويسي كشور پيش بيني شده اين رقم پرداختي از جيب مردم تا سال  ۲۰۱۰ به  ۳۰ درصد تقليل يابد.
دكتر عباسيون از تعرفه هاي بخش خصوصي به عنوان معضل ديگر جامعه پزشكي ياد كرد و افزود: از تبعات اين مشكل كاهش كيفيت خدمات رساني، افزايش خطاهاي پزشكي به لحاظ افزايش بار كاري پزشكان و بيكاري اين قشر از جامعه است.
دبير اجرايي بيست و نهمين كنگره سالانه جامعه جراحان ايران افزود: در شرايط استاندارد يك پزشك عمومي  ۶ بيمار در ساعت و يك متخصص  ۴ بيمار در ساعت بايد ويزيت كند.
وي با بيان اينكه فرهنگ نسخه نويسي و مصرف دارويي غلط و ساير موارد اينچنيني سبب صرف هزينه در موارد غير اصولي شده است، ادامه داد: وجود نهادهاي موازي نظير بيمه ارتش، مخابرات و شهرداري  از ديگر سيستم هاي غلط موجود در كشور است.
گفتني است: بيست و نهمين كنگره علمي سالانه جامعه جراحان ايران از  ۲۴ لغايت  ۲۸ ارديبهشت ماه جاري با حضور  ۱۴ ميهمان خارجي و ارائه  ۷۵ مقاله،  ۸۳ ميزگرد،  ۳۲۸ سخنراني و  ۱۹ برنامه مدون و  ۳ كارگاه آموزشي در مركز همايش هاي رازي برگزار مي شود.

هويج باعث بهبود بينايي نمي شود
نيويورك تايمز- شايد بارها و بارها از مادر يا مادربزرگتان شنيده باشيد كه هويج و آب هويج براي چشم و بينايي مفيد هستند و احتمالا شما آن را مقوله اي بي پايه و اساس تلقي كرده ايد، ولي اين ادعا چندان هم غير علمي نيست.هويج مقدار زيادي بتاكاروتن دارد كه يكي از اجزاي ويتامين A محسوب مي شود و همانطور كه مي دانيد اين ويتامين براي بينايي ضروري است. در بسياري از كشورها كه برنج، ماده اصلي رژيم غذايي است و مصرف منابع طبيعي ويتامين چندان مورد توجه قرار نمي گيرد، شيوع مشكلات بينايي بسيار بالا است.
خب، حالا چه كنيم؟ عينك را كنار بگذاريم و هويج بخوريم؟ قطعا خير. مطالعات نشان داده است مصرف ويتامين A مي تواند ضعف بينايي ناشي از كمبود اين ماده را برطرف كند، اما نمي تواند بينايي افراد سالم را تقويت كند. به طور مثال تحقيق دانشمندان دانشگاه جانز هاپكينز در سال 1998 روي 30 هزار زن آمريكايي كه در خطر كمبود ويتامين A قرار داشتند نشان داد آنهايي كه قرص هاي ويتامين A مصرف مي كردند، 67 درصد كمتر در معرض ابتلا به شب كوري بودند.پس مصرف هويج در افراد سالم باعث بهبود بينايي نمي شود، اما در افرادي با فقر ويتامين A مي تواند موثر باشد.
فرزند بيشتر، آلرژي كمتري
ABC نيوز- محققان ايتاليايي مي گويند هرچقدر تعداد فرزندان يك مادر بيشتر باشد، احتمال ابتلاي او به انواع آلرژي از جمله آبريزش بيني يا ورم ملتحمه چشم كمتر خواهد بود. قبلا و در فرضيه سلامت عنوان مي شد كه تعداد كم اعضاي خانواده شانس ابتلا به آلرژي را در كودكان زياد مي كند، چون با كم بودن اطرافيان، كودكان كمتر به بيماري هاي عفوني مبتلا شده و در نتيجه به آلرژي حساس تر مي شوند. دكتر فرانچسكو فوراستريه و همكارانش در دانشگاه رم، 1755 زن غير سيگاري در محدوده سني 74-35 سال و سابقه آلرژي در آنها را مورد بررسي قرار دادند. اين تيم تحقيقاتي دريافت نرخ ابتلا به رينيت (آبريزش از بيني) آلرژيك در زنان فاقد فرزند يا صاحب يك فرزند 30 درصد است، اما همين رقم در زناني كه 4 بچه يا بيشتر داشته اند، 16 درصد بوده است. اين رقم در مورد ورم ملتحمه چشم نيز صدق مي كرد (36 در مقابل 17 درصد). فوراستريه و گروهش چندين فرضيه را براي اين نتايج پيشنهاد كرده اند مثلا واكنش ايمني بدن زن و ارتباط آن با باروري يا بارداري با متعادل كردن عوامل التهابي و ضد التهابي از بروز آلرژي جلوگيري مي كند يا اينكه شايد تغيير الگوي غذايي مادر با افزايش تعداد فرزندان با اين قضيه مرتبط است. فرضيه ديگر اينكه شايد تئوري سلامت همانطور كه در مورد بچه ها كاربرد دارد، در مورد مادران نيز صدق كند.
زنان ايراني قربانيان ايدز
دكتر زهرايي، معاون مركز مديريت بيماري هاي وزارت بهداشت در همايش كلينيك هاي مثلثي و بيماري هاي رفتاري در مشهد گفت: بيش از نيمي از موارد جديد ابتلا به ايدز در ايران را زنان تشكيل مي دهند و اين امر به دليل باروري زنان مي تواند منجر به افزايش كودكان مبتلا به ايدز در كشور شود. دكتر زهرايي افزود: «در سال 83 تعداد آلوده شدگان به ويروس HIV بين 20 تا 30 هزار نفر تخمين زده شد و در سال 84 قطعا بيش از 40 هزار نفر خواهد بود. اين در حالي است كه سازمان بهداشت جهاني براساس نقشه طراحي شده از سوي كارشناسان اين سازمان، كشور ايران در منطقه اي با ميزان بروز و شيوع بالاي بيماري هاي آميزشي قرار دارد و يكي از پربروزترين مناطق دنيا از نظر اين بيماري هاست.
هشدارهاي مكرر و نگراني متخصصان عفوني در مورد گسترش بيش از حد بيماري هاي آميزشي در ايران، كم كم ابعاد ترسناك خود را نشان مي دهد.

مثل تمام تعاريف قبلي سرطان ريه هم در اثر رشد بيش از حد و خارج از كنترل سلول هاي بافت ريه ايجاد مي شود. سرطان ريه عموما در مدت زماني طولاني و طي چند سال ايجاد مي شود،گرچه صدمه به بافت ريه توسط عوامل سرطانزا ممكن است در مدت كوتاهي رخ داده باشد و بعدا به سرطان تبديل شود.
هوايي كه ما تنفس مي كنيم وارد دو شش يا همان ريه ها مي شود. داخل ريه ها، اكسيژن  هواي وارد شده (دم) برداشته شده و به جاي آن دي اكسيد كربن توليد شده در بدن با هواي بازدم از ريه ها دفع مي شود. راه هاي هوايي كوچك ريه، برونش و راه هاي هوايي خيلي كوچك برونشيول ها هستند كه به ميليون ها كيسه هوايي كوچك ختم مي شوند. داخل قفسه سينه و محل قرارگيري ريه ها، حفره پلورال ناميده مي شود. جدار نرم اطراف ريه ها ضمن حفاظت از آنها امكان حركت آرام و باز و بسته شدن به هنگام تنفس را فراهم مي كند. به اين جدار نازك پلور مي گويند.
انواع سرطان ريه
سلول هاي متعددي در ريه ها قرار دارند كه عملكرد ريه بر عهده آنهاست. به طور كلي دو نوع سرطان ريه قابل تعريف است.
سرطان در اثر رشد غيرعادي سلول هاي كوچكتر بافت ريه كه از آن با عنوان سرطان سلول هاي كوچك ريه ياد مي شود،پديد مي آيد. انواع ديگر سرطان با عنوان سرطان سلول هاي غير كوچك ناميده مي شود. در برخي موارد سرطان ريه تلفيقي از هر دو نوع سرطان فوق است. در اين صورت به آن سرطان مخلوط سلول كوچك و بزرگ مي گويند. انواع مختلف اين سرطان ها تمايل متفاوتي از جهت رشد و گسترش دارند و طبعا به يك شكل قابل درمان نيستند. 80 درصد سرطان هاي ريه از انواع سرطان هاي سلول هاي غير كوچك هستند. اين نوع شايع آهسته رشد كرده و گسترده مي شود، اما نوع كمتر شايع يعني سرطان سلول هاي كوچك، سريعتر رشد كرده و شانس بيشتري براي تهاجم به ساير قسمت هاي بدن دارند. سرطان هاي سلول هاي غير كوچك خود شامل سه نوع سرطان شايع و رايج هستند كه بافت ريه را مورد تهاجم قرار مي دهند. اين سه نوع عبارتند از: اسكواموس سل كار سينوما (سرطان بد خيم سلول هاي سنگفرشي) كه معمولا در مركز ريه يافت مي شوند. آرنوكارسينوما كه عمدتا در بخش هاي خارجي ريه ايجاد مي شود و سرطان بدخيم سلول هاي تمايز نيافته كه در هر جايي ممكن است ايجاد شوند.
بيماران مبتلا به آرنوكارسينوما وضعيت و دورنماي به مراتب بهتري دارند. سرطان بدخيم سلول هاي تمايز نيافته نادرترين و خطرناكترين سرطان ريه است و مبتلايان به آن چشم انداز روشني پيش رو نخواهند داشت.
به طور كلي شانس درمان و بهبودي ناشي از سرطان ريه به ميزان پيشرفت سرطان هنگام تشخيص بيماري و وضعيت سلامت عمومي بيمار وابسته است.
علائم بيماري
علائم سرطان ريه مشابه ساير بيماري هاي ريوي است كه طبعا به اندازه سرطان، جدي و مهلك نيستند(شايد به جز سل) علائم اصلي شامل سرفه هايي كه قطع نشده و بهبود نمي يابند يا سرفه هايي كه با دفع خون همراه هستند. ساير علائم عبارتند از : درد قفسه سينه، تنگي نفس، ذات الريه عود كننده، كاهش وزن و احساس خستگي.
كاهش وزن و احساس خستگي علائم ثابت تمام انواع سرطان ها هستند.
دلايل ايجاد سرطان ريه
شايعترين علت ايجاد سرطان ريه سيگار كشيدن است كه بر طبق مطالعات دانشمندان 80درصد كل انواع سرطان هاي ريه مستقيما به خاطر سيگار كشيدن ايجاد مي شوند. در عين حال ترك سيگار، ميزان قابل ملاحظه اي خطر ابتلا به سرطان ريه را كاهش مي دهد. توتون موجود در سيگار يكي از اصلي ترين عوامل كار سينوژن (سرطانزا) محسوب مي شود. مواد كارسينوژن به طور مستقيم به سلول هاي بدن آسيب مي رسانند و سلول صدمه ديده ممكن است سرطاني شود.
هيچ كس نمي تواند بگويد يك سيگاري چقدر در معرض خطر ابتلا به سرطان است، اما اين خطر وجود دارد. ميزان اين خطر به سن شروع سيگار كشيدن ، تعداد سيگارهايي كه فرد سيگاري در طول روز مي كشد و اينكه چقدر سيگار كشيدنش طول مي كشد بستگي دارد. در عين حال سيگار كشيدن غير فعال هم خطر ابتلا به سرطان ريه را افزايش مي دهد. استنشاق دود سيگار در حالي كه خود فرد سيگاري نيست با عنوان سيگار كشيدن غيرفعال ناميده مي شود. البته دلايل ديگري نيز براي ابتلا به اين سرطان وجود دارد كه اگر فردي سيگاري باشد و با اين عوامل هم برخورد كند احتمال ابتلا به سرطان ريه در او افزايش خواهد يافت. بقيه عوامل موثر در ابتلا به سرطان ريه عمدتا به محيط كار بازمي گردد. در بسياري از محيط هاي كاري موادي وجود دارند كه مواجهه با آنها خطر ابتلا به انواع سرطان ها از جمله سرطان ريه را افزايش مي دهد. موادي نظير محصولات ذغال سنگ، ونيل كلرايد، كرومات نيكل، آرسنيك و برخي مواد شيميايي آلي مثل تركيبات بنزن و اترها؛ قرارگيري در معرض اشعه x هم جزو عواملي است كه شانس ابتلا به اين سرطان را بالا مي برد. گاز رادون ماده اي است كه به طور طبيعي در خاك و كوه هاي برخي مناطق جغرافيايي وجود دارد. اين گاز مي تواند با آسيب رساندن به سلول هاي ريه باعث بروز سرطان شود.البته نوع واكنش سيستم ايمني به اين مواد شيميايي هم حائز اهميت است. دانشمندان معتقدند شدت و ضعف واكنش سيستم ايمني به اين مواد تا حدود زيادي به عوامل ژنتيك و وراثت مرتبط است.
سرطان ريه بيماري بسيار خطرناك و مرگباري است كه بشدت تمايل به دست اندازي و تهاجم به ساير ارگان هاي بدن را دارد. روش هاي تشخيص و درمان سرطان ريه را بزودي در همين ستون خواهيد خواند.