عكس: علي اكبر شيرژيان

خودرو پرنده بايد طوري طراحي شود كه همه چيز آن به طور كامل خودكار نباشد و از سويي سرنشين يا راننده آن مجبور نشود هوشياري خود را در موارد متعدد حفظ كند،بدن انسان نيز همين شيوه را به اجرا در مي آورد
اگر از عاشقان سينه چاك داستان هاي علمي- تخيلي بپرسيد، بدون ترديد آنها آينده اي را ترسيم مي كنند كه ديگر خودروها روي زمين به حركت در نمي آيند، بلكه براحتي در آسمان پرواز مي كنند.
ايده بهره گيري از خودرو شخصي جمع و جوري كه قدرت پرواز داشته باشد، به اندازه علم پرواز قدمت دارد، اما هنوز حوزه حمل و نقل، قلمرو خودروها و كاميون ها است. با وجود اين، محققان ناسا (سازمان هوا و فضا ايالات متحده آمريكا) و شركت هاي خصوصي مهندسي، در شرف عملي كردن ايده خودروهاي پرنده  هستند.
در سازمان ناسا، برنامه ويژه اي براي طراحي و توليد خودروهاي پرنده تحت عنوان برنامه ككاوش خودروهاي شخصي پرنده» در مركز تحقيقات لانگلي در هامپتون ويرجينيا در حال اجرا است و بزودي حاصل تحقيقات و آزمايش هاي اين مركز، روياي خودروهاي پرنده را به واقعيت نزديكتر خواهد كرد.
اندرو هامان از تحليلگران مركز تحقيقات لانگلي مي گويد: تا به حال، فقط در خيال مي گنجيد، اما سال 2009 نخستين پرواز آزمايشي چشم همه را خيره خواهد كرد. افزون بر مركز تحقيق لانگلي، ساير بخش هاي سازمان ناسا نيز برنامه هاي جداگانه اي در اين زمينه تعريف كرده اند كه در صورت تحقق اين رويا، چگونه هماهنگي هاي لازم به عمل آيد تا پرواز اينگونه خودروها جنبه عملي پيدا كند.
براي پرنده شدن خودروها، ابعاد بسيار گوناگون و متعددي بايد در نظر گرفته شود: از جنبه هاي ايمني گرفته تا مسائل قضائي و قانوني. از سوي ديگر، نحوه ارتباط خودروسوار با مراكز كنترل نيز بايد به اندازه اي آسان شود كه مردم عادي كه با مسائل تخصصي پيچيده آشنايي ندارند، از عهده كنترل اين خودروها برآيند.
در واقع مهمترين مشكلي كه مهندسان و طراحان بايد بر آن فائق آيند، اين است كه چنين محصولي نمي تواند همه ويژگي هاي هواپيما و خودرو را داشته باشد. به عبارت ديگر با تمام تلاشي كه مهندسان به خرج مي دهند، اين محصول نه يك هواپيماي خوب خواهد بود و نه يك خودرو خوب. براي آنكه قابليت پرواز داشته باشد و وزن كافي را به پرواز درآورد (هم سرنشين و هم يك بار متعارف)، نمي توان آن را از يك حدي كوچكتر و سبكتر در نظر گرفت. بنابراين، بدون ترديد چنين وسيله حمل و نقلي سنگين تر و گرانتر از خودروها خواهد بود و همچنين با توجه به فن آوري هاي موجود و پيشرفت هاي قابل پيش بيني، مي توان گفت اين خودروهاي پرنده، دست كم زيبا و جذاب نخواهند بود.
هامان در مصاحبه با پايگاه اينترنتي space.com مي گويد: براي آنكه اين نوع خودرو بتواند اصول و استانداردهاي وزارت حمل و نقل ايالات متحده را رعايت كند، حداقل يك هزار پوند (454 كيلوگرم) بايد به وزن آن اضافه شود.
نخستين نمونه آزمايشي كه در سال 2009 به پرواز در مي آيد، Tailfan است كه مي توان آن را دم پنكه اي يا دم بادبزني نام نهاد. سه نكته مهم كه براي ساخت اين خودرو پرنده در نظر گرفته شده، عبارتست از: استفاده از آن آسان باشد، به محيط زيست صدمه نزند و آلودگي صوتي يا آلودگي هوا به وجود نياورد و همچنين مردم قدرت خريد آن را داشته باشند. هواپيماي شخصي بسيار گران است و مردم از عهده خريد آن بر نمي آيند و آنان كه توان خريد چنين هواپيمايي را دارند، ممكن است علاقه چنداني به اين كار نداشته باشند.
محققان سازمان ناسا براي ساخت خودرودم پنكه اي، چند جنبه مهم را در نظر گرفته اند. نخست آنكه سواري گرفتن از آن شبيه سواري گرفتن از اسب باشد؛ به طوري كه بخشي از كنترل بر عهده خود انسان و بخش ديگر به عهده اين وسيله پرنده باشد. به بيان ديگر اراده انسان در به پرواز درآوردن آن، تعيين مسير و توقف ناگهاني موثر باشد، اما حسگرها و نرم افزارهاي كنترل كننده براي حفظ جان وي و جلوگيري از اتفاق هاي غيرمترقبه به سرنشين كمك كنند.
در واقع خودرو پرنده بايد طوري طراحي شود كه همه چيز آن به طور كامل خودكار نباشد و از سويي سرنشين يا راننده آن مجبور نشود هوشياري خود را در موارد متعدد حفظ كند. بدن انسان نيز همين شيوه را به اجرا در مي آورد به طوري كه بعضي از اعضاي بدن ما به صورت كاملا خودكار عمل مي كنند، بعضي از اعضا نيمه خودكارند و اراده انسان در عملكرد آنها نقش ايفا مي كند؛ اما اين  اعضا در شرايط لازم و جايي كه هوشياري به حداقل مي رسد، به صورت خودكار به فعاليت خود ادامه مي دهند و بعضي از اعضا نيز به طور كامل در اختيار اراده انسان قرار دارند. به عنوان مثال، گوارش غذا به صورتي كاملا خودكار انجام مي شود، تنفس انسان نيمه خودكار است و انسان در تند يا كند شدن آن اراده دارد، اما دست و پاها كاملا در اختيار انسان هستند.در ساخت اين خودروها بعضي از كنترل ها به صورت كاملا خودكار عمل مي كنند، بعضي نيمه خودكار و برخي به طور كامل در اختيار و در حوزه اراده انسان است. اگر قرار بود همه كارها به صورت خودكار انجام شود، اعتماد كردن به آن كار چندان عاقلانه اي نبود.
اندرو هامان مي گويد: خودروهاي پرنده اي كه قابليت حركت روي زمين را نيز داشته باشند، در دست طراحي هستند كه از آن جمله مي توان به خودروGridlock Commuter اشاره كرد، اما دست كم 10 سال طول مي كشد تا اين خودروها جنبه عملي پيدا كنند.
مركز تحقيقات لانگلي افزون بر دو پروژه ياد شده، يك طرح كوتاه مدت تر نيز در دست اجرا دارد كه به طرحSATS (سيستم حمل و نقل هواپيمايي كوچك) موسوم است. در ايالات متحده آمريكا، 5 هزار فرودگاه كوچك وجود دارد؛ به طوري كه به قول جري هفنر، مدير پروژه ياد شده، هر شهروند آمريكايي با نزديكترين فرودگاه دست كم نيم ساعت فاصله دارد.
اين پروژه طوري طراحي شده است كه اين 5 هزار فرودگاه به يك شبكه حمل و نقل و جابجايي بار و مسافر تبديل خواهد شد. اين طرح در حال بررسي راه ها و به كارگيري فناوري هايي است كه ديگر هواپيماهاي كوچك و فرودگاه هاي محلي نيازي به رادار و برج مراقبت نداشته باشند و با حداقل امكانات و در بدترين شرايط هواپيماهاي مورد نظر بتوانند در آنها فرود آيند.محققان اين مركز در حال تحقيق روي تجهيزات و فن آوري هايي هستند كه امكان تامين امنيت جاني سرنشينان توسط يك خلبان فراهم شود. اين فن آوري ها همچنين ديد كاملي را براي خلبان فراهم مي كنند كه به آن ديد تركيبي گفته مي شود.هفنر مي گويد: بر اساس اين ايده ديگر لازم نيست فرد از يك ساعت قبل منزل را به قصد فرودگاه ترك كند و دو ساعت نيز در انتظار باقي بماند تا كارهاي مربوط به تامين امنيت و بازرسي هاي لازم انجام شود.عملي شدن روياي خودروهاي پرنده نياز به ايجاد زيرساخت هاي لازم دارد و بدون ايجاد بسترهاي لازم و مناسب، امكان توليد انبوه اين خودروهاي پرنده وجود نخواهد داشت. پل مولر، از مهندسان و طراحان هوا و فضا كه روي پروژه خودرو آسماني كار مي كند، مي گويد: از هم اكنون بايد به فكر اتوبان ها و شاهراه ها در آسمان باشيم. محققان پروژه سيستم حمل و نقل هواپيمايي كوچك، پروازهاي آزمايشي را با استفاده از فناوري هاي جديد خود در سال جاري ميلادي در فرودگاه دانويل آغاز خواهند كرد. در اين پروژه افزون بر سازمان ناسا، وزارت حمل و نقل و نيز كنسرسيوم ملي هوانوردي آمريكا شركت دارند.
دولت آمريكا تاكنون فقط به دو خودرو اجازه راندن در خيابان ها و پرواز در آسمان داده است. نخستين مورد آن، خودرويي با قدرت 150 اسب بخار به نام ايرفيبيان بود كه هنگام راندن در خيابان، بال ها و دم آن جمع مي شد. اين خودرو در سال 1946 توسط رابرت فولتون طراحي و ساخته شد.
نخستين خودرو پرنده اي كه مهر تاييد دولت آمريكا را كسب كرد، آئروكار ملتون تيلور بود كه با سرعت 200 كيلومتر در ساعت پرواز مي كرد و تاييد سازمان هوا و فضاي فدرال ايالات متحده را به دست آورده بود.
اگرچه اين دو خودرو قدرت پرواز داشتند، اما هرگز با استقبال گسترده روبه رو نشدند، ضمن آنكه هر دو مورد بيشتر هواپيما بودند تا خودرو. در حالي كه آرزو و روياي انسان اين است كه چنين وسيله اي همه ويژگي هاي يك خودرو را داشته باشد و در عين حال بتواند به پرواز درآيد.
به بيان دقيق تر ايرفيبيان سه چرخه اي بود كه استانداردهاي مربوط به سه چرخه ها را رعايت مي كرد، اما به عنوان خودرو در خيابان قابل استفاده نبود. همچنين آئروكار نيز اگرچه قابليت راندن در خيابان ها را داشت، استانداردها و اصول تعيين شده از سوي وزارت حمل و نقل آمريكا را رعايت نمي كرد.
هم اكنون هنوز هم مانند گذشته كه اشخاصي از سر علاقه شخصي به يك رويا يا يك آرزو دست به ابداع يا اختراع مي زدند، افرادي پيدا مي شوند كه در اين زمينه به سرمايه گذاري شخصي مي پردازند. براي مثال مي توان از پل مولر نام برد كه روي پروژه خودرو آسماني كار مي كند، اما بتدريج عصر آزمايشگاه ها يا پروژه هاي شخصي رو به پايان مي رود و پروژه هاي بزرگ توسط عده اي دانشمند و با بودجه دانشگاه ها و موسسات تحقيقاتي نظامي، دولتي و خصوصي انجام مي شود.براي مثال، يك شركت خصوصي به
نام Urban Aeronautics هم اكنون روي خودرو پرنده اي به نام شاهين X كار مي كند و شركت خصوصي ديگري به نام صنايع ماكرو در هانتزويل آلاباما سرگرم كار روي خودرو پرنده ديگري موسوم به اسكاي رايدر است.
اگر اين پروژه ها به نتيجه برسند، نتايج آنها روي زندگي شهري و روستايي، تاثيري عميق بر جا خواهد گذاشت. در آن صورت مردم ترجيح مي دهند با خودروهاي پرنده ميان محل كار خود در شهر و محل زندگي خود در روستا به مناطق اطراف شهرها در رفت و آمد باشند. در واقع در چنين زماني، مدت زيادي به طول مي انجامد تا اتوبان ها و شاهراه هاي آسماني با ترافيك سنگيني مواجه شوند؛ معضلي كه هم اكنون اتوبان ها و شاهراه هاي زميني به سختي با آن دست به گريبان هستند.البته تبديل هواپيماها به تاكسي و نيز فرودگاه هاي كوچك خصوصي به ايستگاه هاي حمل و نقل، از ايالت فلوريدا آمريكا آغاز شده است و هم اكنون، در سواحل دي تونا 600 هواپيما در جابجايي 4 هزار و 500 نفر مسافر نقش ايفا مي كنند.
در هر حال همچنان بايد منتظر ماند و ديد كه آيا روزي فرا خواهد رسيد كه مردم در گاراژ منزل خود را باز كنند و خودرو پرنده را از آن بيرون آورند و براي رسيدن به مقصد، به جاي راندن به پرواز درآيند؟ اين چشم انداز چندان بعيد نيست، اما از هم اكنون مي توان پيش بيني كرد كه حتي در صورت تحقق يافتن چنين رويايي، معضلات انسان كاهش پيدا نخواهد كرد زيرا تجربه گذشته نشان داده است كه انسان ها همواره اسير ابزارهايي هستند كه خود آن را ساخته اند.

فرهاد رضايي - تازه ترين گزارش موسسه ديده بان جهان (World Watch) از سري گزارش هاي كعلائم حياتي» سياره زمين منتشر شد.كارشناسان موسسه ديده بان جهان كه يكي از مشهور ترين سازمان هاي زيست محيطي دنيا به شمار مي رود، در كتاب علائم حياتي 2005 با ارائه تصويري از روندهاي موجود كه آينده ما و ساير زيستمندان را رقم مي زند، تاكيد كرده اند كه هم اكنون، سرعت و حجم توليد و مصرف غذا، مواد گوناگون و انواع كالاها در جهان، از هر زمان ديگري در تاريخ اين سياره بيشتر است و بهره برداري فزاينده از منابع بوم شناختي، فشار بيش از حدي را بر محيط زيست وارد مي كند.
بر اساس اين گزارش، توليد و مصرف روزافزون همه چيز از گندم و نفت گرفته تا گوشت و اتومبيل، بازتاب و انعكاسي نيرومند از رشد اقتصادي در سال 2004 ميلادي است، اما كارشناسان هشدار داده اند كه اين رشد، هزينه هاي بوم شناختي و اجتماعي فراواني را به بشر تحميل كرده است.
افزايش انتشار آلاينده ها و تشديد آلودگي همچنان ادامه دارد، اكوسيستم ها رو به تباهي مي روند، گونه هاي زنده فراواني به پرتگاه انقراض و نابودي نزديك مي شوند و نيز با وجود سرعت گرفتن رشد اقتصاد جهاني، بسياري از فقرا در گوشه و كنار دنيا، در پشت سر جا مي مانند و فراموشي بر آنها سايه مي افكند.كريستوفر فلاوين، رئيس موسسه ديده بان جهان مي گويد: شاخص هاي فيزيكي رشد و توسعه، اين نكته را بيش از پيش به ما يادآور مي شود كه انسان به هيچ وجه خود را از جهان مادي پيرامون خويش جدا و مستقل نكرده است و تهديدها هنوز پابرجا هستند.ديده بان جهان گزارش علائم حياتي را از سال 1992 و به طور سالانه منتشر مي كند و تازه ترين گزارش اين موسسه از سري ياد شده، به بررسي 35 روند مختلف اقتصادي، اجتماعي و بوم شناختي در دنيا مي پردازد و نشان مي دهد كه با تداوم و تشديد هر يك از اين روند ها، چه آينده مصيبت باري مي تواند در انتظار بشر و ساير موجودات زنده اين سياره باشد.علائم حياتي 2005 بويژه از آثار و پيامدهاي بزرگ و مهم اقتصاد چين در چارچوب رشد اخير اقتصاد جهان مي پردازد و تاكيد مي كند: چين بسان يك نيروي محركه جهاني و فشاري عظيم براي به پيش راندن توليد و مصرف، سر برآورده و به توليد و مصرف افسارگسيخته هر چيزي در جهان دامن زده است.اين گزارش با استناد به دو آمار مهم و كليدي، يكي آمار مربوط به عطش سيري ناپذير اين كشور به نفت خام و ديگر، گرسنگي هراسناك آن براي بلعيدن فولاد نشان مي دهد كه چطور چين در حال تاثيرگذاري بر الگوهاي جهاني توليد و مصرف است.
بر اساس اعلام ديده بان جهان، ميزان مصرف نفت در كشور چين در سال 2004 ميلادي، تا 11 درصد افزايش يافته و به 6 ميليون و 600 هزار بشكه در روز رسيده است. رشد اقتصادي 9 درصدي چين در سال ميلادي گذشته، آثار زيست محيطي فراواني به همراه داشته است كه افزايش آلودگي هوا و فعاليت هاي صنعتي، از عمده ترين آنها به شمار مي رود و اين موارد خود پيامدهاي منفي چشمگيري را در مراحل بعدي به دنبال خواهند داشت.آمارهاي موجود نشانگر آن است كه آلودگي هوا سالانه 590 هزار مرگ زودرس را در چين سبب مي شود و رشد اقتصادي اين كشور موجب جهش شتاباني در ميزان انتشار گازهاي گلخانه اي شده است كه اين آلاينده ها نيز مهمترين عامل انسان ساخت تغيير الگوهاي آب وهوايي و اقليمي زمين به شمار مي روند.ميزان انتشار دي اكسيدكربن در چين از سال 1990، افزون بر 47 درصد افزايش يافته و در سال 2003 ميلادي، نيمي از كل افزايش جهاني اين نوع انتشار را به خود اختصاص داده است. چين هم اكنون پس از ايالات متحده آمريكا، رتبه دوم جهان را در زمينه انتشار كربن در اختيار دارد و كارشناسان پيش بيني مي كنند ميزان انتشار اين آلاينده خطرناك، همراه با رشد تقاضاي چين به انرژي، به طور شتاباني افزايش يابد.فلاوين تصريح مي كند: رشد و توسعه و نيز رقابت بر سر منابع درميان كشورهايي مانند هند در سالهاي اخير و تداوم آن در سالهاي پيش رو، فشار فزاينده اي بر اين سياره وارد مي آورد و چشم انداز و آينده بوم شناختي و اجتماعي را به طور قابل توجهي تحت تاثير خود قرار مي دهد. با وجود آنكه رشد ملل در حال توسعه و افزايش جمعيت آنان نقشي حياتي و مهم در آينده و چشم انداز جهان ايفا مي كند، گزارش اخير موسسه ديده بان جهان بيش از پيش، الگوهاي مصرفي ملل ثروتمند و كم جمعيت را مورد انتقاد قرار مي  دهد و آثار و پيامدهاي بسيار ناگوار اين الگوها را بر محيط زيست يادآور مي شود.براي مثال، ايالات متحده آمريكا با در اختيار داشتن فقط 5 درصد از جمعيت دنيا، همچنان بزرگترين منتشر كننده گازهاي گلخانه اي در جو زمين به شمار مي رود و يك چهارم كل انتشار جهاني را در اين زمينه به خود اختصاص مي دهد.
افزون بر اين، آمريكا روزانه 20 ميليون بشكه نفت مصرف مي كنديك چهارم كل مصرف جهاني نفت خام متعلق به اين كشور است.ليزا ماستني، مدير پروژه اين گزارش در موسسه ديده بان جهان، مي گويد: با وجود رشد اقتصاد جهاني، علائم و نشانه هاي فراواني مبني بر افزايش مستمر فقر، تباهي و نابودي زيست محيطي و نيز گسترش بيماري هاي عفوني در دنيا به چشم مي خورد.فاصله و شكاف ميان فقيرترين و ثروتمندترين ملل جهان از سال 1960 تاكنون بيش از 2 برابر افزايش يافته و چشم انداز فقر بسيار حاد و هراسناك است. امروزه، افزون بر نيمي از جمعيت 3/6 ميليارد نفري جهان با درآمد كمتر از 2 دلار در روز زندگي مي كنند و افزون بر يك ميليارد نفر فاقد آب سالم، تغذيه مناسب، مراقبت هاي بهداشتي پايه و نيز خدمات اجتماعي لازم براي تداوم بقا هستند.
علائم حياتي 2005 تاكيد مي كند با وجود افزايش توليد مواد غذايي مانند گندم، گوشت و ماهي در سال 2004، شمار گرسنگان جهان براي نخستين بار از دهه 1970 به بعد، رو به افزايش نهاده و همچنين به رغم شتاب گرفتن سرعت رشد اقتصادي جهان، شمار افراد بيكار و در جست و جوي كار، در سال 2003 ميلادي به ركورد جديدي دست يافته است.
ديده بان جهان از اين روند به عنوان عامل مزمني براي گسترش ناپايداري در جهان ياد مي كند و مي افزايد: بسياري از ملل دنيا در پي بالا گرفتن نگراني هاي امنيتي، بودجه هاي دفاعي خود را افزايش داده اند و سرمايه خود را به جاي هزينه كردن در راه رفع معضلات اجتماعي، بهداشتي و زيست محيطي، صرف بالا بردن توان دفاعي مي كنند.
بر اساس اين گزارش، ميزان سرمايه گذاري نظامي جهان در سال 2003 ميلادي، به 932 ميليارد دلار رسيده و نسبت به سال 2001، حدود 20 درصد افزايش يافته است. به گفته ديده بان جهان هزينه نظامي ايالات متحده به تنهايي از مجموع هزينه ساير كشورهاي جهان در اين زمينه بيشتر است.كماستني» يادآور مي شود: چنانچه به جاي افزايش افسارگسيخته بودجه هاي نظامي، اين سرمايه ها را در راه دستيابي به اهداف هزاره شامل به نصف رساندن فقر، سوء تغذيه و نيز مرگ و مير مادران و كودكان، همچنين بهبود و تقويت وضع بهداشتي و آموزشي ملل فقير تا سال 2015 ميلادي صرف كنيم، شاهد زندگي در دنياي به مراتب پايدارتري خواهيم بود؛ جهاني كه به سوي توسعه اي پايدارتر پيش مي رود و تا اندازه ممكن، از آثار و پيامدهاي منفي اين توسعه بر محيط زيست مي كاهد.

شوكي براي تمام زمين
زمين لرزه بزرگي كه به عنوان نيرومندترين زلزله 40 سال اخير، جان شمار زيادي از ساكنان جنوب شرق آسيا را در دسامبر سال گذشته گرفت و پديده سونامي را به وجود آورد، به تمام سطح پوسته زمين شوك وارد كرده و لرزش ناشي از آن تا هفته ها پس از وقوع حادثه، سبب لرزش اين پوسته شده است. به گزارش خبرگزاري آسوشيتدپرس از واشنگتن، ژئوفيزيكدانان با انتشار مقاله اي در ژورنال ساينس اعلام كردند: اين زمين لرزه در اثر بزرگترين شكست ثبت شده در پوسته زمين به طول 720 تا 780 مايل به وجود آمده و انتشار آن 10 دقيقه ادامه داشته است كه اين نيز، ركورد جديدي در نوع خود به شمار مي رود. به گفته دانشمندان موسسه ژئوفيزيك و فيزيك سياره اي در دانشگاه كاليفرنيا، اين طبيعت با ترسناك ترين صورتش بود كه جان بيش از 176 هزار نفر را در 11 كشور جهان گرفت و حدود 50 هزار مفقود و صدها هزار بي خانمان برجا گذاشت. محققان دانشگاه كلورادو نيز تصريح كرده اند كه هيچ نقطه از سطح سياره از اين واقعه سهمگين بي تاثير نمانده است.
الماس در خدمت چينيان باستان
شواهد جديد نشان مي دهد صنعتگران چيني در عصر حجر، براي تراش و صيقل دادن اشيا از الماس استفاده مي كردند و اين عمل را 2 هزار سال پيش از آن انجام مي دادند كه ايده مشابهي در ساير نقاط دنيا ظهور يابد. گروهي از دانشمندان چيني و آمريكايي در ژورنال آركئومتري تصريح كرده اند: با وجود آن كه پيش از اين تصور مي شد چيني ها در دوره نوسنگي، از كوارتز براي صيقل دادن اشيا استفاده مي كردند، شواهد تازه به دست آمده نشانگر آن است كه چينيان باستان از ديرباز، الماس را براي اهداف صنعتي خود به خدمت گرفته اند. محققان دانشگاه هاروارد ايالات متحده با بررسي وسايل به جامانده از 4 هزار و 500 سال پيش به وسيله ميكروسكوپ الكتروني و نيز اشعه ايكس، به اين كشف مهم در تاريخ بشر نايل آمده اند.
پيش به سوي شمال
بسياري از انواع ماهي هاي درياي شمال به طور پيوسته در حال تغيير محل زندگي خود و مهاجرت به سوي شمال و آبهاي سرد قطبي هستند. پژوهشگران دانشگاه انگليا شرقي در گزارش خود در مجله ساينس با بيان اين مطلب، تصريح كردند: اين تغيير محل زندگي به منظور فرار از آبهاي گرم انجام مي شود و گرمايش جهاني و تغيير الگوهاي اقليمي زمين عامل اصلي آن است. بر اساس اين گزارش، تغيير محل پراكنش اين جمعيت هاي دريايي مي تواند بر زندگي ماهيگيران محلي در منطقه درياي شمال نيز تاثير فراواني بر جاي گذارد و ممكن است شماري از اين ماهيان تا سال 2050 ميلادي، براي هميشه از آبهاي درياي شمال ناپديد شوند. اين مهاجرت دائمي، يكي از نشانه ها و شواهد گرمايش جهاني و تغيير اقليم زمين به شمار مي رود؛ پديده اي كه دانشمندان بارها در زمينه آثار و پيامدهاي ناشي از تشديد آن هشدار داده اند.
جايزه اونتيس 2005
جايزه اونتيس 2005 براي كتاب هاي علمي عمومي، به يك نويسنده بريتانيايي تعلق گرفت. اين جايزه 10 هزار پوندي به سبب انتشار كتابي در زمينه رفتار آدمي و ماهيت تصميم گيري با عنوان Critical Mass، به فيليپ بال اهدا شد. وي در كتاب اخير خود، بر اين نكته تاكيد كرده است كه به كارگيري قوانين فيزيك مدرن براي مطالعه و بررسي ماهيت انسان، مي تواند درك موجود از شيوه رفتار بشر را به طور چشمگيري ارتقا دهد. جالب توجه است كه در ميان نامزدان دريافت جايزه اونتيس امسال، نام ريچارد داوكينز، زيست شناس معروف دانشگاه آكسفورد، براي انتشار كتاب اخيرش با عنوان The Ancestor's Tale مشاهده مي شود.
تب شهري شدن
براساس پيش بيني سازمان ملل متحد، شمار انسان هاي ساكن در شهرها بزودي از نصف كل جمعيت بشر پيشي خواهد گرفت.مدير دفتر جمعيت سازمان ملل متحد در گفت وگو با خبرگزاري بي. بي. سي اعلام كرد: از نظر روانشناختي، اين مرحله مهمي براي بشر به شمار مي رود و كشورهاي در حال توسعه هم اكنون، با اين نگراني رو به رو هستند كه با افزايش شمار شهرنشينان، امكانات و منابع موجود براي تامين نيازهاي آنان كافي نباشد.
بسياري از شهرها در آينده نزديك شاهد تشديد فشار بر منابع و خدمات موجود خواهند بود؛ فشارهايي كه با تبديل شدن بشر به يك گونه شهرنشين فزوني مي گيرد. بر اساس اين گزارش، فقط 14 درصد از كل جمعيت بشر در آغاز قرن بيستم ساكن شهرها بودند و اين در حالي است كه در پايان قرن گذشته، اين رقم به 47 درصد رسيد و شمار شهرهاي متوسط نيز افزايش چشمگيري يافت.
در ميانه قرن بيستم يعني در سال 1950 ميلادي، 83 شهر با جمعيت بيش از يك ميليون نفر در سطح جهان وجود داشت، در حالي كه دنيا در سال 2000، شاهد 411 شهر ميليوني در گوشه و كنار اين سياره بود. اين گزارش مي افزايد: تعداد شهرنشينان از يك ميليارد نفر در سال 1804، به 2 ميليارد نفر در سال 1985 و به 3 ميليارد نفر در سال 2002 رسيده است و محققان تاكيد مي كنند در صورت تداوم اين روند، شمار شهرنشينان زمين در هر 38 سال، دو برابر خواهد شد.
بر اساس اعلام دفتر جمعيت سازمان ملل، در سال 2000 ميلادي 18 مگاسيتي در جهان وجود داشت كه اينك اين تعداد به 20 عدد رسيده و تا سال 2010 نيز به 22 عدد خواهد رسيد.
كشف ميمون هاي جديد در آفريقا
بسياري چنين مي پندارند كه بشر، اين سياره و موجودات آن را به خوبي مي شناسد، اما كشف گونه هاي زنده جديد به ويژه گونه هاي بزرگي از پستانداران، همواره گواهي بر نادرستي اين پندار عاميانه بوده است.به گزارش نشريه ساينس، يك گروه از دانشمندان آمريكايي اين بار موفق به كشف گونه جديدي از ميمون ها در قاره آفريقا شده اند و اين جانوران كه تا به امروز براي دانشمندان ناشناخته بودند، در كوهستان هاي جنوب تانزانيا در نزديكي كوه هاي پارك ملي Udzungwa و در ارتفاع 2 هزار و 450 متري از سطح دريا شناسايي شده اند.
بر اساس اين گزارش، ميمون هاي تازه كشف شده، به احتمال فراوان وضعيتي بحراني دارند و در آستانه انقراض به سر مي برند؛ به طوري كه برآورد مي شود بيش از چند هزار نفر از اين پستانداران بر پهنه زمين باقي نمانده باشد.
به گفته جانورشناسان، اين مانگابيهاي كوهستاني صدها هزار سال است كه روي درختان كوهستان هاي جنوب تانزانيا زندگي مي كنند و تصور مي شود از خويشاوندان نزديك خانواده بابون ها باشند. كشف گونه جديدي از نخستين ها (پريمات ها) نشان مي دهد هنوز هم گونه هاي بزرگ بسياري در گوشه و كنار اين سياره به صورت ناشناخته باقي مانده اند. با در نظر گرفتن گونه هاي كوچكي مانند حشرات يا گونه هاي ميكروسكوپي مانند باكتري ها و قارچ ها، ابعاد عظيم ناآگاهي بشر از زيستكره (بيوسفر) زمين روشن و آشكار مي شود. دانشمندان نام علمي اين گونه تازه را Lophocebus kipinji نهاده اند و بر اين باورند كه جنگل تراشي سبب تخريب گسترده زيستگاه آن شده و نسل اين جانور را درمعرض خطر جدي قرار داده است.
تام بوتينسكي، از كاشفان اين گونه جديد، در توصيف لحظه شناسايي اين مانگابي ها مي گويد: اين كه يكي از نخستين كپريمات شناس»هايي باشي كه موفق به ديدن اين جانوران مرموز مي شوند، بسيار هيجان انگيز است؛ به طوري كه دهانتان ناخودآگاه باز مي ماند، تبسمي بر لبانتان مي نشيند و فريادي از سر تعجب مي كشيد!
شتاب به سوي تباهي
دولت برزيل اعلام كرد: تخريب جنگل هاي گرمسيري منطقه آمازون شتاب فراواني به خود گرفته است و ميزان سرعت اين تخريب، در آستانه دستيابي به ركورد جديدي قرار دارد. به گزارش خبرگزاري بي. بي. سي، وزارت محيط زيست برزيل هشدار داد: 26هزار كيلومتر مربع از جنگل هاي گرمسيري آمازون كه يكي از ريه هاي سياره زمين به شمار مي رود، در 12 ماه منتهي به ماه اوت 2004 از بين رفته كه 6 درصد بيش از سال قبل از آن است و ركورد دوم بيشترين سرعت تخريب اين ناحيه را در سالهاي اخير به خود اختصاص مي دهد. بر اساس اين گزارش، سريع ترين تخريب اين جنگل ها در سال 2005 اتفاق افتاده و نابودي زيستگاه هاي اين منطقه، شمار فراواني از گونه هاي زنده ساكن در آن را به سوي انقراض رانده است.