عميد عماد
گرم شدن تدريجي زمين را مي توان حتي از طاعون دوران رنسانس اروپا و ايدز دوران طلايي جهان امروز هم خطرناك تر دانست،اما با اين همه مي توانيم آن را كنترل كرده يا حتي با اقدامات خود برطرف كنيم
اين روزها هوا آنقدر گرم است كه در خانه زير كولر ماندن گاهي اوقات ارزش آن را دارد كه به خاطر آن حتي يك قرار مهم كاري را از دست داد. از هر كس كه بپرسي چه پير و چه جوان، مي گويد، چنين گرمايي را به خاطر ندارد. گويي عادت هر ساله شهروندان گرمازده است كه سالهاي خنك تر پيشين را با حسرت و افسوس به ياد آورند و از هوا شكايت كنند كه چرا هر سال گرم تر مي شود. اما بهتر است بدانيد، اين هوا نيست كه هر سال گرم تر مي شود، آتش از جاي ديگري بلند مي شود، از زمين؛ از سياره اي به نام زمين.
بله، بالاخره مشكلي كه مردم آن را كم اهميت تر از پيدا كردن يك منزل مسكوني و دولت ها كمتر از مناقشات داخلي و خارجي مي پنداشتند، كم كم خود را نشان مي دهد. امسال و اين دهه گرم شدن هوا و دهه  هاي آينده احتمالا آب گرفتگي قسمت اعظم خشكي هاي جهان. ترسناك است ولي مي توان آن را حتي از طاعون دوران رنسانس اروپا و ايدز دوران طلايي جهان امروز هم خطرناك تر دانست، اما با اين همه مي توانيم آن را كنترل كرده يا حتي با اقدامات خود برطرف كنيم. اما مهم اينجاست كه بايد چه كنيم. در مورد اقدامات جوامع بشري براي پيشگيري و كنترل گرم شدن زمين، نظرات متفاوت گوناگوني وجود دارد. بعضي ها معتقدند كه اصلا نبايد به اين مسئله اهميت داد و بعضي مي گويند نتايج آن چندان هم كه در رسانه ها عنوان مي شود خطرناك نيست. اين گروه استنباط مي كنند كه طولاني شدن فصل ها كه مهمترين نشانه و اثر گرم شدن زمين است تغيير مهمي بر سرنوشت انسان و زمين نخواهد گذاشت. اگر اين افراد، ايراني بودند احتمالا فصل بندي ايران باستان را مثال مي زدند و مي گفتند مگر در آن دوران كه ايرانيان فقط دو فصل تابستان و زمستان داشتند، دچار سرنوشت شومي شده بودند كه ما بخواهيم امروز از آن بترسيم. در مقابل اينان اما، كساني هستند كه گرم شدن زمين را جدي گرفته اند و براي مقابله با آن راهكارهايي هم پيشنهاد مي كنند. اصلي ترين و مهمترين پيشنهاد آنها براي جلوگيري از گرم شدن زمين، همانا جلوگيري از توليد دي اكسيد كربن وديگر گازهاي گلخانه اي است.
همانطور كه مي دانيد، محققان و دانشمندان همگي متفق القول، دي اكسيد كربن را اصلي ترين عامل
گرم شدن زمين معرفي كرده اند. افرادي كه معتقدند بايد براي جلوگيري از گرم شدن زمين، توليد دي اكسيدكربن را شديدا كاهش دهيم، بر اين باورند كه ما – در اينجا مجازا يعني تمام انسان هاي زمين- بيش از حد مورد نياز، انرژي مصرف مي كنيم. آنها عقيده دارند براي جلوگيري از توليد دي اكسيد كربن بايد تمدن ها (جوامع پيشرفته صنعتي شهري) كاهش پيدا كنند كه البته اين نظريه مورد قبول تمام صاحب نظران نيست.در همين زمينه، كشورهاي داراي تمدن بسيار پيشرفته – با همان تعريفي كه پيشتر اشاره شد- پيماني با نام پيمان كيوتو نوشته اند كه طبق آن خروجي گازهاي گلخانه اي در سال 2010 بايد به ميزاني برسد كه در سال 1990 ثبت شده است. البته اين طرح، مخالفان پيشرفته و غيرپيشرفته بسيار زيادي دارد كه سردمدار همه آنها چين و آمريكا هستند.در اين ميان گروهي هم وجود دارند كه بدون غرض ورزي، راهكارهاي علمي براي كاهش توليد گازهاي گلخانه اي ارائه مي دهند. اين دسته از محققان، مخالف تمدن يا همان جوامع صنعتي پيشرفته نيستند، بلكه الگوي جديدي براي آن ارائه مي دهند.
اولين پيشنهاد آنها جايگزين كردن نفت، زغال سنگ و گاز با انرژي هسته اي است. در مورد جايگزين كردن زغال سنگ به عنوان بزرگترين ماده توليد كننده دي اكسيد كربن در مقايسه با ميزان انرژي توليد شده و همچنين توليد كننده سمي ترين گازهاي جهان، مي توان كمي خوشبين بود، اما جايگزين كردن گاز كه به آن سوخت آينده مي گويند لااقل تا آينده اي نه چندان نزديك، دور از ذهن به نظر مي رسد. راهكار ديگر، استفاده از انرژي خورشيدي است كه آن هم به دليل هزينه تمام شده بسيار بالا، فعلا جايگزين مناسبي به نظر نمي رسد.
اگر فرض بر اين باشد كه تمام انرژي دنيا توسط نيروگاه هاي هسته اي (چه شكافت و چه همجوش هسته اي) توليد شود و هيچ گاز دي اكسيد كربني از اين طريق توليد نشود، آن وقت مشكل استفاده گسترده از الكتريسيته به وجود مي آيد. يكي از بزرگترين مشكلات هم در بخش حمل و نقل به وجود خواهد آمد. جايي كه فن آوري آن پا به پاي فن آوري هسته اي رشد نكرده است و مطمئنا در آينده هم به همين صورت پيش خواهد رفت.
در همين بخش، يعني صنعت حمل و نقل، گزينه ديگري هم براي كاهش و حتي قطع خروج دي اكسيدكربن مطرح است و آن استفاده از هيدروژن مايع است. حسن اين ايده اين است كه موتورهاي بنزين سوز براحتي مي توانند از هيدروژن مصرف كنند، اما از مشكلات آن مي توان به حجم باك سوختي اشاره كرد كه بايد براي ذخيره هيدروژن استفاده كرد. اين مخزن تقريبا سه برابر باك هاي معمولي بايد باشد، البته سواي قسمت خارجي باك كه به صورت يك عايق عمل مي كند. از هيدروژن علاوه بر راهكاري براي كاهش توليد گاز دي اكسيد  كربن، به صورت بالقوه به عنوان سوخت جايگزين بنزين هم نام برده مي شود، اما در كنار تمام افراد و گروه هايي كه به آنها اشاره شد، افراد ديگري هم وجود دارند كه عقيده دارند كاهش توليد انرژي به تنهايي نمي تواند از گرم شدن زمين جلوگيري كند، بلكه بايد با روش هايي دي اكسيد كربن موجود در اتمسفر زمين هم كاهش يابد. تنها گزينه بسيار قدرتمند و سنتي آنها گياهان، هستند. همه ما بخوبي مي دانيم كه گياهان، دي اكسيد كربن هوا را جذب مي كنند و اكسيژن پس مي دهند، اما بد نيست همه ما اين را هم بدانيم كه تنها گياهاني كه در حال رشد هستند اين ويژگي را دارند، به همين خاطر اين افراد پيشنهاد مي كنند كه در مناطق بسيار وسيعي از جهان بايد درختان را بريد و به جاي آن درختچه ها يا درختاني كه سريع رشد مي كنند، كاشت و هنگامي كه رشد آنها پايان يافت آنها را هم بريد و درختان جديد كاشت. طبق اين نظريه بايد آنقدر اين كار ادامه داده شود تا ميزان دي اكسيد كربن در اتمسفر تعديل شود، اما نكته مهم اينجاست كه اين كار نياز به زمان بسيار زيادي دارد. طرح هايي هم ارائه شده اند كه راهكارهايي براي جذب دي اكسيد كربن توسط اقيانوس پيشنهاد داده اند كه البته هيچ كدام فعلا قابل اجرا نيست. در آينده هم بايد منتظر طرح هاي ديگري باشيم چون مشكل
گرم شدن زمين، خواهي  ،نخواهي در حال تبديل شدن به يكي از بزرگترين چالش هاي جهاني است و اگر اين بار اين چالش برطرف نشود، دوباره همانند اجدادمان جهان دو فصلي خواهيم داشت، با اين تفاوت كه اين بار ما
فصل بندي مان را به زمين تحميل نمي كنيم كه اين زمين است كه ما را مقهور خشم خود خواهد كرد.

واشنگتن تايمز
روزنامه واشنگتن تايمز از استعفاي بنيامين نتانياهو، وزير دارايي رژيم صهيونيستي خبر داد.
دليل استعفاي نتانياهو خروج ارتش رژيم صهيونيستي از نوار غزه اعلام شده است.
نتانياهو استعفاي خود را به هنگام جلسه كابينه رژيم تل آويو كه در آن جزئيات خروج از نوار غزه تصويب شد، اعلام كرد.
لاپرنسا
روزنامه اسپانيايي زبان لاپرنسا چاپ السالوادور خبر اول خود را به كاهش ساعات كاري در ادارات دولتي اختصاص داده است.
اين طرح به منظور كاهش بار ترافيك روزانه در شهر سان سالوادور پايتخت السالوادور به اجرا در مي آيد.
البته اين طرح علاوه بر سان سالوادور در ساير نقاط كشور نيز اجرا مي شود.

بتازگي فضاپيماي كاسيني بهترين تصاوير خود را از حلقه زحل به زمين ارسال كرده است. در اين تصاوير مشخص شده روشنايي قطبي در اين سياره همانند قطب هاي زمين بشدت به كنش هاي خورشيدي واكنش نشان مي دهد و سريعا تغيير مي كند.
پيشتر تصاويري از زحل توسط تلسكوپ فضايي هابل و همين فضاپيماي كاسيني به زمين مخابره شده بود، اما تصاوير هابل چندان واضح نبودند و تصاوير كاسيني فضاپيمايي كه به دور زحل مدارگردي مي كند – بيشتر از مناطق استوايي سياره حلقه دار بودند. اكنون دانشمندان با استفاده از طيف سنج تصويرگر فرابنفش كاسيني بهترين عكس هايي را كه تاكنون از زحل گرفته شده اند به تصوير كشيده اند و مي توانند با مطالعه آنها به جزئيات بيشتري از اين سياره گازي پي ببرند.
همانطور هم كه پيشتر ذكر شد، اولين چيزي كه دانشمندان از رفتار قطب هاي سياره فهميده اند، شباهت نحوه عملكرد آنها به قطب هاي زمين در برابر تغييرات خورشيدي است. دو عكسي كه از زحل به زمين مخابره شد، به فاصله زماني يك ساعت گرفته شده اند و در همين دو عكس مشخص شده است به فاصله زماني يك ساعت نور قطبي زحل تغيير شكل مي دهد. اين گفته را لاري اسپوزيتو دانشمند سياره شناس دانشگاه كلورادو مي گويد. اسپوزيتو دليل اين تنوع شكل را مربوط به ذرات باردار تابيده شده از خورشيد در توفان خورشيدي مي داند و مي افزايد: هنگامي كه توفان خورشيدي شديدتر است، توفان هاي قطبي هم شديدتر مي شوند.
توفان خورشيدي ميدان مغناطيسي اطراف سياره را قوي تر مي كند و ذرات باردار كمربند اطراف سياره را جابه جا مي كند. اين ذرات سپس در طول ميدان مغناطيسي به سير مستقيم مي پردازند تا به بالاي اتمسفر قطبي برسند. آنها در آن با اتم ها و مولكول هاي هيدروژن برخورد   مي كنند و آنها را مجبور به تشعشع در طول موج فرابنفش مي كنند.
اسپوزيتو در اين مورد مي گويد: اين عمل راهي است تا ما از راه دور، جو بالاي زحل را ببينيم. ما واكنش ها و درگيري هاي فضاي نازك جو را با قسمت هاي پاييني كمربند ارتعاشات مي بينيم.
او همچنين اميدوار است اين مشاهدات به همراه مشاهدات بعدي از سياره زحل اطلاعات بيشتري از تركيبات و هرگونه تغيير دمايي از فضايي كه يكهزاركيلومتر بيشتر از چيزي است كه تا به امروز تصور مي شد به محققان بدهد. او مي گويد: ما اميدواريم چيزهاي بيشتري از تنوع توفان هاي قطبي زحل بدست آوريم و آنها را با نمونه زميني مقايسه كنيم.