اگر در پارك نسترن شهرك بخارايي در ضلع جنوب غربي تهران حضور داشتيد، مي توانستيد پرواز صدها بادبادك رنگي در آسمان اين شهرك حاشيه اي تهران را از نزديك مشاهده كنيد
مشاهده پرواز بادبادك ها در آسمان شهر هر بيننده اي را ناخودآگاه به ياد دوران كودكي و نوجواني مي اندازد؛ دوران باشكوهي كه در آن خيال و پرواز حرف اول را مي زنند. پرواز به وسيله كاغذهاي رنگي هم، تا حدودي عطش پرواز را فرو مي نشاند. وقتي كاغذهاي رنگي در آسمان شهر در اوج غرور آميز با همديگر رقابت مي كنند، تپش قلب آنهايي كه نخ نامرئي آن بادبادك ها را در دست دارند هم اوج مي گيرد. اگر در سالروز بازگشت آزادگان به ميهن اسلامي در پارك نسترن شهرك بخارايي در ضلع جنوب غربي تهران حضور داشتيد، مي توانستيد پرواز صدها بادبادك رنگي در آسمان اين شهرك حاشيه اي تهران را از نزديك مشاهده كنيد.
بر سينه و بال بادبادك هاي رنگي جملاتي همچون آزادگان سرافراز روزتان مبارك ، قدومتان مبارك باد ،   آزادگان خوش آمديد ، آزاده سربلند آزاديت مبارك و ... نقش بسته بود. جشنواره بادبادك هاي رنگي براي اهالي شهرك بخارايي تازگي داشت و براي همين بود كه از كوچك و بزرگ،  زن و مرد در بوستان نسترن گرد هم آمده بودند. پارچه نوشته زرد رنگي كه با خطوط سرخ و سبز و مشكي تزئين شده، مشخصات كامل مراسم را به هر تازه واردي يادآوري مي كند: مسابقه ساخت بادبادك هاي رنگي  (زير نظر انجمن پرواز بادبادك هاي ايران) به مناسبت بازگشت آزادگان به ميهن اسلامي، كاري مشترك از خانه فرهنگ تلاش سازمان فرهنگي - هنري شهرداري تهران و حوزه معاونت اجتماعي شهرداري منطقه 19 مسئولان مراكز ياد شده همگي در ميان جمعيت مشتاق در حال ساماندهي مراسم بودند.
شهناز رحماني، مدير خانه فرهنگ تلاش، علاوه بر سركشي به گروه هاي مختلف سازنده بادبادك هاي رنگي در گوشه و كنار پارك نسترن، دوربين  به دست گرفته، از مراحل ساخت بادبادك  ها گزارش تصويري تهيه مي كند. او در مورد جشنواره ساخت بادبادك هاي رنگي در پارك نسترن مي گويد: اين جشنواره با تكيه بر تجربه اي كه سال گذشته در پارك امام خميني نعمت آباد داشتيم، برگزار مي  شود و از بخش هاي جنبي متنوعي برخوردار است؛ از جمله حضور كارشناسان و مربياني از انجمن پرواز بادبادك هاي رنگي ايران كه در ابتداي اين مسابقه آموز ش هاي لازم در اين زمينه را به افراد شركت كننده ارائه دادند . رحماني يادآوري مي كند: در برگزاري چنين جشن هايي تاكيد ما بر مناطق محروم در منطقه 19 است كه از امكانات تفريحي چنداني برخوردار نيستند؛ علاوه بر اين، خود اهالي بخوبي از اين جشن ها استقبال مي كنند و اين مايه دلگرمي ماست. در ادامه به سراغ جواد عزيزي، فرمانده بسيج حوزه 341 امام زين العابدين (ع) مي روم كه در پشت تريبون نصب شده در گوشه پارك نسترن قرار گرفته و با پيامي شاد،  شركت كنندگان در مسابقه را تشويق و راهنمايي كرده و اطلاعات لازم را در اختيار گروه هاي شركت كننده قرار مي دهد و نزديك شدن زمان پايان مسابقه را هرازگاهي به گروه هاي شركت كننده در حال ساخت، يادآوري مي كند. عزيزي مي گويد: امسال براي برپايي اين جشنواره، ما از پايگاه هاي تابعه خود در اين منطقه دعوت به همكاري كرديم كه حدود 20 نفر از بسيجيان فعال در حال حاضر ما را ياري مي دهند. ما سعي كرديم مسئله امنيت اين مراسم را هم پوشش دهيم و براي اين كار از نيروي انساني بيشتري نسبت به ساير نهادهاي فرهنگي شركت كننده در اين مراسم استفاده كرديم. مريم حاجيلو، فرمانده حوزه 342 بسيج خواهران در اين زمينه مي گويد: ما بيشتر سعي كرديم اطلاع رساني در محل را به عهده بگيريم و اغلب به صورت شفاهي اين كار را انجام داديم.
در گوشه اي ديگر از پارك نسترن ودر ميان گروه هاي در حال ساخت بادبادك هاي رنگي، نرگس رسول زاده، مدير امور فرهنگي معاونت اجتماعي شهرداري منطقه 19 در حال ساماندهي گروه ها است. رسول زاده مي گويد: معاونت اجتماعي شهرداري منطقه 19 هم از اين جشنواره استقبال كرده و تمامي جوايز اين مسابقه را بر عهده گرفته است و قرار شده در شهريور ماه امسال طي مراسمي از برگزيدگان اين مسابقه به طور ويژه تقدير شده و جوايزي نفيس به آنها تعلق گيرد.
در ضلع جنوب غربي پارك نسترن، ميز داوران انجمن پرواز بادبادك هاي ايران قرار دارد و تقريبا دور آنها شلوغ است. آنها در عين حال كه به ارتفاع بادبادك هاي درحال پرواز توجه مي كنند، به شكل و ساختار بادبادك ها هم توجه دارند. قرار است به هر دو اين موارد نمره بدهند و سرنوشت مسابقه را روشن كنند.
كورش رسالتي، مسئول انجمن پرواز بادبادك هاي ايران در مورد اين انجمن و نقش آن در اين مسابقه مي گويد: انجمن پرواز بادبادك هاي ايران از چند ماه پيش زيرنظر فدراسيون ورزش هاي همگاني سازمان تربيت بدني جمهوري اسلامي ايران شكل گرفته است و تا به حال در چندين جشنواره بزرگ پرواز بادبادك هاي رنگي شركت داشته است. او در مورد حضور اعضاي كميته داوران اين انجمن در جشنواره پارك نسترن مي گويد: اين حضور بنا به دعوت شهناز رحماني، مدير خانه فرهنگ تلاش صورت گرفته و تمامي خدمات ما در اين جشنواره به صورت رايگان به اهالي اين شهرك ارائه مي شود . ما براي جشنواره هاي اينچنيني اعلام آمادگي مي كنيم و بيشتر مشتاق هستيم در مناطق محروم و فاقد امكانات رفاهي لازم حضور داشته باشيم.
قبل از غروب آفتاب آسمان آبي شهرك بخارايي با پرواز بادبادك ها نقش هاي خوشرنگي را در دل خود جاي داده است. لحظه هاي خوش اهالي شهرك تا محو شدن آخرين اشعه هاي خورشيد ادامه دارد؛ قبل از اينكه تاريكي بر آسمان شهرك بخارايي سايه بيندازد.
هيات داوران انجمن پرواز بادبادك هاي ايران، اسامي 10 گروه سه نفره از شركت كنندگان در مسابقه را اعلام مي كند. افراد برنده به ترتيب عبارتند از: محسن و مسعود و مجيد نورخدا، جواد علي پور، ايرج شكري، پيمان عباسي زاده، محسن سليمي، محسن معيني، قاسم ده ده، داوود ملك زاده، حميد جودي، داوود و فاطمه فرح زاده، امير حاجي نصيري، رضا آذري، محسن رجب زاد، محمد تقي، مهدي رمضاني، اصغر محمدي، مهتاب اسماعيلي، فاطمه نور خدا، عاطفه نجفي، فاطمه كريمي، الناز كما و زيبا حسن پور. با شروع اذان مغرب پارك نسترن كم كم خلوت مي شود.

سميرا ربيعي- شايد اگر برگزاري دومين نمايشگاه بين المللي توانمندي هاي مساجد تهران نبود، اصلا فراموش مي كرديم كه هفته جهاني مساجدي هم هست و بايد آن را پاس داشت. فراموش مي كرديم كه كانون هاي مساجدي هم داريم و بايد به آن توجه كنيم، اما اين نمايشگاه فرصتي بود تا با توانمندي هاي حوزه هاي 17 گانه مركز رسيدگي به امور مساجد تهران و فعاليت هاي فرهنگي معاونت فرهنگي- اجتماعي مناطق 22 گانه شهرداري آشنا شويم.
مصلي تهران، 29 مرداد تا 4 شهريور
امروز و فردا آخرين فرصت هايي است كه براي بازديد از اولين نمايشگاه توانمندي هاي مساجد تهران باقي است. نمايشگاهي كه به همت مركز رسيدگي به امور مساجد تهران و با حضور بيش از 100 غرفه در مصلي تهران در حال برگزاري است. غرفه ها در فضايي به مساحت 6 هزار مترمربع و در قالب 5 بخش فعاليت ها و عملكردها، علوم نرم افزاري قرآني و آي تي، محصولات فرهنگي و خدمات رساني، گروه كودك و نوجوان و بخش گذري بر تاريخ مساجد مستقر شده اند.
اربابي، مدير اجرايي نمايشگاه، درباره اين بخش ها مي گويد: سعي بر اين بوده كه در بخش كودك و نوجوان با زبان خود كودكان با آنها صحبت شود و برنامه هاي متنوعي از قبيل نقاشي، خوشنويسي، كاردستي، ايستگاه قرآن بخوانيد و عيدي بگيريد، مسابقات علمي و فرهنگي و... تدارك ديده شده است. در بخش خدمات رساني مراكزي كه كارهاي خدماتي ارائه كرده اند، حضور دارند و در بخش گذري بر تاريخ، 13 ماكت زيبا از مساجد تاريخي جهان اسلام از قبيل مسجدالحرام، مسجدالاقصي، مسجدالنبي، مسجد قبا، مسجد ذوقبلتين، مسجد شام، مسجد ضرار، مسجد گوهرشاد و... به نمايش گذاشته شده است. همچنين در بخش  فعاليت ها و عملكردها نيز برنامه هاي فرهنگي مساجد براي بازديدكنندگان تشريح مي شود.
اربابي به محورهاي نمايشگاه توانمندي هاي مساجد تهران اشاره مي كند و مي گويد: نمايشگاه امسال در محورهاي مسجد و بهداشت، مسجد و مصالح اجتماعي، مسجد و اقتصاد، مسجد و امنيت، مسجد و سياست،  مسجد و امور فرهنگي، مسجد و بحران و مسجد و مراسم، برگزار شده است.
غرفه شهرداري ها
اما معاونت فرهنگي- اجتماعي شهرداري تهران نيز با برپايي 22 غرفه براي مناطق 22 گانه شهرداري، اقدام به معرفي فعاليت هاي اين معاونت در حوزه كانون هاي مساجد كرده است.
مرتضي كريمي، مدير غرفه هاي شهرداري تهران با اشاره به عملكرد معاونت فرهنگي- اجتماعي شهرداري در رسيدگي به امور مساجد شهر مي گويد: شهرداري تهران فعاليت هاي زيادي را در بحث عمران و آبادي مساجد انجام داده است كه از ميان آنها مي توان به غبارروبي، شست وشوي فرش ها، تامين مواد نظافتي، كارهاي ترميمي و ساخت و ساز اشاره كرد. در امور فرهنگي نيز كارهايي از قبيل تامين جوايز براي برگزاري مسابقات قرآني، نهج البلاغه و معصومين، برپايي اردوهاي آموزشي و پذيرايي هاي متناسب با مناسبت هاي مذهبي انجام شده است.
مدير اطلاع رساني حوزه معاونت فرهنگي- اجتماعي شهرداري تهران با اشاره به اينكه مساجد تا رسيدن به حد مطلوب فاصله زيادي دارند، مي گويد: متاسفانه متوليان امور مساجد با هم مرتبط نيستند و شهرداري، مركز رسيدگي به امور مساجد، سپاه و ساير ارگان هاي ذي ربط، هر كدام جداگانه در اين مسير گام برمي دارند و طبيعي است كه با اين شرايط، كارها با كندي پيش رود.
كريمي حضور مديران شهري در مساجد براي گفت وگو با مردم را از مهمترين فعاليت هاي شهرداري تهران براي نزديك كردن مردم به خانه هاي خدا عنوان مي كند و معتقد است: مساجد بايد به رسالت اصلي خود كه گره گشايي از كار مردم بود نزديك شوند. همانگونه كه درصدر اسلام اصلي ترين كانون رتق و فتق امور مسلمين همين مساجد بودند. مساجد بايد پناهگاهي باشد براي بي پناهان و مامني باشد براي گرفتاران. بر همين اساس شهرداري تهران تلاش هاي بسياري انجام داده و اگر تمام مجموعه هاي دخيل در اين امر دست به دست هم دهند، مي توان كاري كرد كه تمام گرفتاري هاي مردم در مساجد ساماندهي شود.
از 10 تا 10
براي بازديد از نمايشگاهي كه قرار است از سال آينده به صورت بين المللي برگزار شود، از 10 صبح تا 10 شب فرصت داريد. فرصتي كه قطعا براي از دست دادن آن غبطه خواهيد خورد. هر چه باشد آشنايي با توانمندي هاي همه مساجد تهران موقعيتي است كه فعلا فقط زير سقف بلند مصلاي تهران امكانپذير است.

خورشيد و ماه و سياره ها، آنقدر جذابيت براي بشر داشته و دارد كه جست وجو و كاوش در مورد اين اجرام آسماني از قديم الايام يكي از دلمشغولي هاي اصلي بشر بوده و هست. پيشرفت هاي بشر در علوم مختلف، همواره مسير اين جست وجوها و كنكاش را هموارتر كرده است. در اين راستا بسياري از ابهامات روشن شده؛ بشر امروزي نسبت به همنوعان خود در اعصار گذشته، اطلاعات بيشماري به دست آورده و بسياري از سياره ها را نيز به تصرف خود درآورده است. با اين حال هنوز عطش دانستن در مورد اين اجرام آسماني در وجود آدمي شعله مي كشد. فرقي نمي كند؛ از يك كشاورز در يكي از روستاهاي دورافتاده گرفته تا شهروندي كه در دل كلانشهري مثل تهران روزگار مي گذراند.
كارگاه نشست علمي شامگاه رصدي نجوم كيهان شناسي خانه فرهنگ حر يكي از اين برنامه هاست، زمان برگزاري برنامه از 18:30 تا 21:30 است. قبل از شروع برنامه، علاقه مندان از نقاط مختلف منطقه خود را به محل خانه فرهنگ حر رسانده اند. خانم هندي به مراجعه كنندگان يادآوري مي كند كه محل رصد خورشيد و سياره ها در يكي از بوستان هاي مجاور خانه فرهنگ حر است؛ پارك مترو در سمت شرقي ميدان حر.
ساعت 18:30 سيدجواد پورايواني، از اعضاي انجمن نجوم آماتوري ايران با تلسكوپي بر دوش از راه مي رسد. در يكي از قسمت هاي خلوت پارك مترو، تلسكوپ را مستقر مي كند و جمعيت مشتاق دور او حلقه مي زنند. پورايواني خيلي سريع دست به كار مي شود و تا فرصت باقي است تلسكوپ را در جهت رصد لكه هاي خورشيدي تنظيم مي كند. چيزي به غروب خورشيد باقي نمانده است. كارشناس انجمن نجوم آماتوري ايران از افراد حاضر در حلقه تلسكوپ مي خواهد به نوبت از دريچه مخصوص آن، لكه هاي روي خورشيد را تماشا كنند. پورايواني درضمن تماشاي علاقه مندان، توضيحات لازم در مورد لكه هاي وسط خورشيد را نيز ارائه مي دهد.
سرانجام با غروب خورشيد، پورايواني، محل استقرار تلسكوپ را تغيير مي دهد و رو به سياره ناهيد(زهره) نشانه مي رود.
توضيحات كارشناس برنامه،باعث مي شود تا بعضي ها براي بار دوم چشم به دريچه تلسكوپ بدوزند.
آخرين سياره اي كه در يكي از شب هاي مرداد ماه رصد مي شود، سياره برجيس (مشتري) است. پورايواني مي گويد: سياره برجيس يا همان مشتري معروف، از دريچه تلسكوپ به صورت كامل تري مشاهده مي شود. يعني علاوه بر خود سياره، چهار تا از قمرهاي پيرامونش هم ديده مي شود كه به اقمار گاليله اي معروف هستند. در حالي كه بدون تلسكوپ اين سياره را در آسمان به صورت جرم پرنوري مي بينيم كه به ساير سيارات شبيه است.
بخش پاياني برنامه پخش اسلايد از سيارات منظومه شمسي در اتاق شماره 3 ساختمان خانه فرهنگ حر است. در اين قسمت مسعود عتيقي پيرامون تصاوير پخش شده توضيحاتي به حاضران در اتاق شماره 3 مي دهد، عقربه هاي ساعت، 10 شب را نشان مي دهد. قسمت هاي مختلف كارگاه نشست علمي شامگاه رصدي نجوم و كيهان شناسي رو به پايان است. حاضران با خاطرات خوشي از يك شب به يادماندني خانه فرهنگ حر را ترك مي كنند. در خيابان، بوق و روشنايي ماشين ها به شركت كنندگان در مراسم يادآوري مي كند كه ذهنيت  شان از آسمان پرستاره به زمين خاكي معطوف شود.

اگر يادتان باشد قرار بود كه روزهاي پنج شنبه را به راپورت ويژه اختصاص دهيم. هفته گذشته را به سپاسگزاري گذرانديم، ولي در راپورت اين هفته قرار است به موضوعي بپردازيم كه هنوز به عنوان يكي از بارزترين مشكلات شهري مطرح است. بله، متاسفانه هنوز هم جمع آوري زباله معضلي است كه چهره
نه چندان قشنگش را به رخ مي كشد. اكثر شب ها وقتي كه از ساختمان روزنامه بيرون مي زنيم، اولين صحنه اي كه پيش چشم ماست، كوهي از زباله است كه نيمي از عرض تقاطع خيابان را اشغال كرده و حالا ديگر انگار اين تصوير براي همه عادي شده است. خواه، ساعت 9 شب باشد يا 2 ساعت از نيمه شب گذشته؛ ظاهرا هر وقت كه مسئولان جمع آوري زباله وقت و حوصله داشته باشند، اين كار را انجام خواهند داد.
اما يك سئوال؛ اگر يكي از همين شب ها چشم فرزند شما به كوه زباله ها افتاد و از شما پرسيد كه چرا اين همه زباله وسط خيابان ريخته شده، چه جوابي داريد؟ اگر در ادامه سئوالش از شما پرسيد كه چرا بزرگترها زباله هايشان را وسط خيابان مي ريزند، ولي ما بچه ها نبايد زباله هايمان را در خانه و پارك و خيابان بريزيم، چه مي گوييد؟ اگر جواب عاقلانه و درستي يافتيد، به ما هم بگوييد.
متاسفانه هميشه تكرار يك رفتار غلط باعث مي شود كه آن رفتار كم كم عادي جلوه كند و قبح خودش را از دست بدهد، در صورتي كه ماهيت اشتباه، هميشه اشتباه است، پس بايد از عادت هايي از اين دست واهمه داشت و گرنه ما مي مانيم و مجموعه اي از اشتباهات، چرا كه هميشه افراد وظيفه نشناس به دنبال راحت ترين راه ها هستند و همين امر باعث مي شود كه زياد به درست و غلط راه حلي كه مي يابند فكر نكنند.
ظرف يكي، دو ماه اخير باز هم با تراكت ها و پلاكاردهايي مواجه شديم كه ساعت 9 شب را براي جمع آوري زباله وعده مي دادند واز شهروندان هم دعوت مي كردند كه راس ساعت مذكور زباله هايشان را بيرون بگذارند، ولي ظاهرا اين اصرار فقط به اين دليل است كه شهروندان زباله هايشان را بيرون بگذارند و با خيال راحت به خواب خوش فرو بروند وگرنه بايد ساعت دو يا سه بامداد كه متصديان جمع آوري زباله مي آيند، از خواب بيدار شوند و زباله ها را بيرون ببرند.
راستي چرا بايد در تدوين يك برنامه دقيق براي جمع آوري زباله، اين همه مشكل وجود داشته باشد؟ آيا مسئولان براي برنامه ريزي دقيق با كمبود بودجه مواجه هستند؟ كمبود ناوگان مشكل است؟ نيروي انساني كم است؟ يا مشكل لاينحل ديگري در اين بين وجود دارد كه هيچ فكر گشاينده اي از پس آن برنمي آيد؟
در گزارش قبلي از مسئولان جمع آوري زباله خواستيم كه براي آموزش و اجراي بازيافت زباله نيز دست به كار شوند، ولي حالا ديگر به همان جمع آوري سنتي و معمول زباله هم قانع شده ايم. كافي است در نظر بگيريد كه ظروف يك بار مصرف، ظروف پلاستيك، كاغذ، شيشه، فلزات و ديگر مواد قابل بازيافت از حجم زباله هاي شهري كاسته شوند. مسلما در چنان حالتي كوه هاي زباله به تپه هايي كوچك و كم ارتفاع تبديل خواهند شد. اما يك نكته ديگر را هم ازنظر دور نداريد و آن هم اينكه ما درحال حاضر براي همين جمع آوري معمولي و سنتي هم مشكل داريم. شايد اگر قرار باشد طرح بازيافت عملي شود، شاهد رشته كوه هاي مواد بازيافتي در خانه هاي مردم خواهيم بود؛ خصوصا اينكه در آپارتمان هاي 40 متري اين روزگار نمي توان مواد بازيافتي را نگهداري كرد. در اين بين وظايف مديران ساختمان ها بسيار حساس و تعيين كننده خواهد بود. اين افراد مي توانند با اختصاص دادن نقطه اي براي جمع آوري زباله هاي خشك بازيافتي، اهالي مجتمع هاي مسكوني را به انجام اين كار تشويق كنند، اما نهايتا مشكل اصلي، انتقال اينگونه زباله هاست؛ زباله هايي كه بعضي ها از آن به عنوان طلاي كثيف ياد مي كنند.
از سوي ديگر با توجه به اينكه پيش از اين، عمل بازيافت به شكلي كاملا ابتدايي توسط عده اي از خود شهروندان انجام مي گرفته، بررسي واگذاري عمليات بازيافت به بخش خصوصي، خالي از فايده نيست. براي اين كار حتما هم لازم نيست كه تشكيلات عريض و طويلي انديشيده و پرداخته شود.
در نظر بگيريد كه خانه هاي فرهنگ يا بهداشت در مناطق گوناگون به كمك شهرداري ها بيايندو نسبت به برنامه ريزي براي بازيافت و حتي جمع آوري زباله اقدام كنند. مسلما نتيجه اي كه حاصل خواهد شد،  بدتر از نتايجي كه در حال حاضر به دست آمده، نخواهد بود. مشكل اصلي ما در حال حاضر مديريت هاي كلان براي كارهاي گسترده است. در چنين حالتي امكان نظارت، خواه ناخواه كاهش مي يابد، ولي اگر اين نظارت به خود مردم يا نماينده  هاي آنها واگذار شود، در برنامه ريزي هم دقت بيشتري صورت خواهد گرفت.
خلاصه اينكه مواظب باشيد به انبوه زباله هاي كنار خيابان ها عادت نكنيم. عادت هاي غلط ما كم نيستند كه يك عادت غلط ديگر هم به آنها اضافه شود؛ مي دانيد كه يك عادت غلط هم خيلي زياد است. راستي اگر وقت كرديد عادت هاي غلط را بشماريد تا بفهميد چند تا از اشتباهات خودتان را فراموش كرده ايد.

۷‎/۳ ميليارد دلار براي حركت چرخ حمل ونقل
ايران داراي ذخاير نفتي خوبي است؛ با اين وجود علاوه بر سوبسيدي كه به بنزين داده مي شود، سالانه مقدار قابل توجهي بنزين وارد كشور مي شود و اين تنها به دليل تعداد زياد خودرو و مصرف بالاي سوخت در كشور است.
خودروهاي ايران سالانه حدود 3/7ميليارد دلار سوخت مصرف مي كنند.
بررسي هاي سازمان بهينه سازي مصرف سوخت كشور نشان داده كه حدود 7/26درصد از مجموع مصرف نهايي انرژي كشور در بخش حمل ونقل مصرف مي شود كه عمدتا فرآورده هاي نفتي است.
براساس اين گزارش، ارزش انرژي مصرفي اين بخش با قيمت هاي بين المللي سوخت در سال 82 ، حدود 3/7 ميليارد دلار محاسبه شده است.
50/5 درصد از انرژي مصرفي بخش حمل ونقل كشور را بنزين، 6/43 درصد را گازوئيل و حدود 2/3 درصد را نفت كوره و گاز مايع تشكيل مي دهد.
اين گزارش حاكي است كه استفاده از گازطبيعي در خودروها با وجود صرفه بالاي اقتصادي براي مصرف كننده و دولت، هنوز در ابتداي راه است كه با ترغيب خودروسازان به توليد خودروهاي گازسوز و افزايش خريد اين خودروها، سوخت جايگزين گازطبيعي( CNG) جاي خود را به سوخت هاي رايج فعلي مي دهد.
آموزش محله به محله اطفاي حريق
آموزش بهترين راه براي فرهنگسازي است. علاوه بر اين، در كنار فرهنگسازي مي توان از طريق آموزش، بسياري از موضوعات را براي شهروندان دروني كرد. بهترين نوع آموزش نيز شروع اين موضوع از سطوح پايين و رسيدن به نقاط بالاتر است.
مديرعامل سازمان آتش نشاني تهران از اجراي طرحي براي آشنا كردن شهروندان با راه هاي مقابله و پيشگيري از حريق و حوادث به صورت محله به محله خبر داده كه نمونه اي از اين نوع آموزش است.
مهندس احمد ضيايي بودجه تخصيص يافته براي آموزش شهروندي در سال جاري را تقريبا مناسب دانسته و گفت: سازمان آتش نشاني در نظر دارد علاوه بر ارائه آموزش هاي لازم از طريق ايستگاه هاي خود، واحدهاي آموزشي سيار را براي آموزش كاركنان ادارات، سازمان ها، نهادها و مراكز تجمعي توسعه دهد تا از اين طريق جمعيت بيشتري از شهروندان تهراني را در قالب طرح هاي مختلف با دو موضوع اطفاي حريق و مقابله با حوادث و پيشگيري و ايمني آشنا كند و محله به محله سطح آگاهي شهروندان و ايمني شهر را افزايش دهد.
مدير عامل سازمان آتش نشاني توجه دستگاه ها، سازمان ها و خانواده ها را به كسب آموزش ايمني خوب ارزيابي كرد و افزود: استقبال شهروندان رضايت بخش است و از فرهنگ ايمني راضي هستيم و از آنجا كه آموزش ها در اين بخش به صورت حضوري تاثير گذارتر است، در تلاش هستيم تا از مردم عقب نيفتاده و نياز آنها را در اين زمينه برطرف كنيم.
وي در ادامه تصريح كرد: در مجتمع هاي مسكوني، نيروهاي خدماتي حفاظت فيزيكي از سوي ماموران آتش نشاني تحت آموزش هاي لازم قرار گرفته و ساكنان اين مجتمع ها نيز با نحوه استفاده از وسايل و تجهيزات آتش نشاني تعبيه شده در داخل ساختمان آشنا مي شوند. ضيايي همچنين از ساماندهي كامل نيروهاي داوطلب بويژه جوانان در سال 85 خبر داده و ادامه داد: در حال حاضر كار سازماندهي نيروهاي داوطلب شروع شده، ولي در سال 85 در سطح وسيع تري اجرا خواهد شد.

به دنبال انتشار گزارش فاجعه اي به نام بيمه زلزله...! در تاريخ 28/4/1384، بيمه مركزي ايران توضيحاتي تكميلي ارسال كرده است كه در پي مي آيد:
در حال حاضر طبق ضوابط مصوب شوراي عالي، بيمه ساختمان هاي كشور به دو دسته ساختمان هاي صنعتي و غير صنعتي تقسيم شده اند و براي هر گروه حسب مقاومت ساختمان و اينكه در چه منطقه اي از لحاظ شدت زلزله خيزي واقع باشند، نرخ حق بيمه متفاوتي تعيين شده است.
براي ساختمان هاي صنعتي پنج دسته گلي، آجري، اسكلت فلزي، بتن يا طراحي و محاسبه و اجرا طبق آئين نامه 2800 در نظر گرفته شده و كشور براساس شدت و ضعف وقوع خطر زلزله به پنج منطقه تقسيم شده است. ساختمان هاي غير صنعتي (نظير واحدهاي مسكوني) نيز از نظر مقاومت ساختمان به سه دسته تقسيم شده و براي آنها براساس شدت و ضعف خطر زلزله كشور به دو منطقه تفكيك شده است.
براي نمونه مالك يك ساختمان مسكوني گلي و آجري در منطقه پرخطر زلزله بايد سه برابر مالك ساختماني كه در همين منطقه براساس آئين نامه 2800 طراحي و ساخته شده است، حق بيمه پرداخت كند. تعيين حق بيمه بيشتر براي ساختمان هاي غير مقاوم نسبت به ساختمان هاي مقاوم، عامل مهمي در تشويق مقاوم سازي ساختمان هاست.