از فضا، جو زمين همانند پوسته آبي نازكي ديده مي شود ؛اين پوسته حساس در واقع محفظه اي از گازهايي است كه ما هر روز تنفس مي كنيم. اتمسفر يا همان جو زمين دماي آن را تنظيم كرده و پرتوهاي خورشيدي را فيلتر مي كند
جو زمين همان قدر كه نقش موثري در زندگي ما دارد، به همان اندازه مورد غفلت واقع شده است. اگر از كسي بپرسيد كه جو زمين چيست، احتمالا با خنده اي تمسخرآميز مواجه خواهيد شد كه پس از آن، اين جمله ادا خواهد شد: خب، جو زمين فضاي اطراف آن است ديگر. آري، جو زمين و كلا جو هر جرم آسماني ديگري، فضاي اطراف آن است، اما نقش اين فضا چيست؟ وجود آن، چه ضرورتي دارد؟ و هزاران سئوال ديگر. امروز در اين نوشته سعي خواهد شد بخوبي با يكي از بزرگترين موهبت هاي الهي آشنا شويم و اجزاي تشكيل دهنده آن را بشناسيم.
از فضا، جو زمين همانند پوسته آبي نازكي ديده مي شود. اين پوسته شكستني و حساس در واقع محفظه اي از گازهايي است كه ما هر روز تنفس مي كنيم. علاوه بر اين، اتمسفر يا همان جو زمين، دماي آن را تنظيم كرده و سطوح خطرناك پرتوهاي خورشيدي را فيلتر مي كند.
در سالهاي اخير تحقيقات علمي مشخص كرده كه ساختار شيميايي اتمسفر در حال تغيير بوده و دو دليل عمده آن عوامل طبيعي و دخالت هاي انسان است. در مورد فعاليت هاي انساني بايد گفت كه هر سال نگراني در اين مورد بيشتر مي شود، چون انسان با كارهاي خود گازهاي جذب كننده گرماي بيشتري توليد مي كند، بر پديده گرم شدن زمين دامن مي زند، ازن را نابود مي كند و... كه همگي اينها باعث نابودي تدريجي اتمسفر مي شوند و نابودي اتمسفر يعني نابودي محض تمام موجوداتي كه زير آن زندگي مي كنند.
پيشينه اتمسفر
باور عموم دانشمندان بر اين است كه زمين، 5 ميليارد سال پيش به وجود آمده است. در 500 ميليون سال اول، اتمسفر غليظي متشكل از گازها و بخاري كه حاصل واكنش هاي دروني زمين بود، اطراف زمين را پوشانده بود. اين گازها احتمالا هيدروژن (H2)، بخار آب، متان (CH4) و اكسيدهاي كربن بوده اند. تا سه و نيم ميليارد سال پيش، اتمسفر زمين احتمالا از دي اكسيدكربن (CO2)،  منوكسيد كربن (CO)، آب (H2O)، نيتروژن (N2) و هيدروژن (H2) تشكيل شده بوده است. مهمترين ويژگي محيط باستاني جو، غيبت عنصر آزاد اكسيژن در آن است. شواهدي از وجود چنين اتمسفري در برخي صخره ها وجود دارد كه شامل عناصري مانند آهن و اورانيوم هستند. به اين ترتيب كه فسيل هاي موجود در صخره ها جوان تر مي شوند و تا مرز 3 ميليارد سال قبل باز مي گردند، وجود اين عناصر در اتمسفر هم كمتر مي شود.
در حدود يك ميليارد سال پيش ارگانيزم هاي دريايي اوليه كه جلبك هاي سبز- آبي ناميده مي شوند، شروع كردند به گرفتن انرژي از خورشيد براي تجزيه CO2 و H2O به اجزاي ارگانيك و اكسيژن مولكولي (O2)، به اين روش جذب انرژي خورشيدي و به كارگيري هدف دار آن، فتوسنتز مي گويند.
قسمتي از اكسيژني كه توسط عمل فتوسنتز به وجود مي آمد با كربن تركيب شده و دي اكسيدكربن توليد مي كردند. قسمت اضافي اكسيژن در فضا يا همان اتمسفر رها مي شد و به اين ترتيب هرچه اكسيژن اتمسفر بيشتر مي شد، دي اكسيدكربن كمتر مي شد.
در مناطق بالاي اتمسفر، برخي از مولكول هاي اكسيژن (O2)، از اشعه هاي مادون بنفش خورشيد انرژي جذب مي كردند و به اتم هاي تكي اكسيژن تبديل مي شدند. اين اتم هاي تكي در تركيب با مولكول اكسيژن (O2)، مولكول هاي ازن (O3) را تشكيل دادند كه در جذب اشعه هاي مادون بنفش بسيار مهم هستند. لايه نازكي كه اطراف كره زمين را محاصره كرده همانند يك سپر عمل كرده و از سياره در برابر پرتوافكني نور مادون بنفش محافظت مي كند. ازن به صورت دقيق تر، اشعه هاي مادون بنفشي را جذب مي كند كه طول موجي از 200 تا 300 نانومتر دارند و كشنده محسوب مي شوند. باور دانشمندان بر اين است كه ازن از 600 ميليون سال پيش در اتمسفر زمين وجود داشته است. در اين هنگام سطح اكسيژن در اتمسفر 10 درصد غلظت فعلي آن بوده است. پيش از اين دوره،  زندگي در زمين فقط محدود به اقيانوس ها بود. وجود ازن باعث شد ارگانيزم ها پيشرفته تر شوند و بتوانند روي زمين هم زندگي كنند. در واقع مي توان گفت ازن نقش بسيار چشمگيري در تكامل حيات داشته و در واقع اين ازن بوده است كه اجازه داده زندگي به حدي از تكامل كه ما امروز مي بينيم برسد.
اتمسفر امروز
اتمسفري كه ما امروز استنشاق مي كنيم تركيب پايداري از چندصد نوع گاز متفاوت با منشاهاي گوناگون است. اين محفظه گازي، زمين را پوشانده و با آن مي چرخد. نسبت گازهاي اتمسفر به جز بخارآب تا 80كيلومتر بالاتر از سطح زمين، تقريبا يك دست و ثابت است. اجزاي اصلي اين گازها بر حسب حجم، اكسيژن(21درصد)، نيتروژن(78درصد) و آرگون
(93/0درصد) هستند. مقادير كمي از گازهاي ديگر هم يافت مي شود. اين گازهاي ديگر به قدري كم هستند كه به عنوان نسبت تركيبي اندازه گيري مي شوند. مثلا ازن، دي اكسيدكربن و كلروفلوئوروكربن ها(CFC) با مقياس هاي چند بخش از ميليون، چند بخش از ميليارد و چند بخش از تريليارد اندازه گيري مي شوند. نقش اين گازهاي كم حجم احتمالا در كنترل دما و وضعيت شيميايي اتمسفر است. شواهدي در دست است كه نشان مي دهد درصد حجم اين گازها به دليل عوامل طبيعي و انساني در حال تغيير هستند.
نمونه هاي گازهايي كه توسط انسان دستخوش تغيير حجم شده اند كلروفلوئوروكربن هاي CFC-11 و CFC-12 هستند. دي اكسيد كربن، اكسيد نيترات و متان از سوختن سوخت هاي فسيلي، بدن هاي مرده يا زنده يا فرآيند متابوليك ميكروارگانيزم هاي موجود در خاك ، لجن زارها و اقيانوس هاي سياره به دست مي آيند.
ساختار اتمسفر
محفظه  گازي اطراف زمين خود به چندين لايه متفاوت تقسيم مي شود. حد بالاي اتمسفر يعني جايي كه گازها به درون فضا راه پيدا مي كنند، يكهزاركيلومتر بالاتر از سطح دريا است. بيش از 90درصد حجم نهايي اتمسفر در 40كيلومتر ابتدايي اين ارتفاع يكهزار كيلومتري قرار دارد.
لايه هاي اتمسفر باتوجه به شرايط شيميايي به پنج قسمت تقسيم مي شوند كه تفاوت هاي اساسي در دما دارند:
تروپوسفر: تروپوسفر نزديك ترين لايه  اتمسفري به زمين بوده و بيشترين درصد حجم كلي اتمسفر را در خود جاي داده است. ويژگي بارز اين لايه غلظت هواي آن است. در اين لايه به ازاي هر كيلومتر ارتفاع، دماي هوا 6درجه سلسيوس تغيير مي كند. با افزايش ارتفاع، دما و حجم بخار آب بشدت كاهش مي يابد. بخار آب نقش بسيار مهمي در كنترل دما دارد، چون انرژي خورشيدي و پرتوافكني هاي گرمايي سطح سياره را جذب مي كند. تروپوسفر 99درصد بخار آب موجود در اتمسفر را در خود جاي داده است. غلظت بخارآب باتوجه به عرض جغرافيايي هم تغيير مي كند. روي مدارهاي اصلي غليظ تر و روي قطب ها غلظتشان بيشتر مي شود. تمام پديده هاي آب و هوايي در اين منطقه صورت مي گيرند. تروپوسفر به معناي منطقه تركيب شدن است و دليل آن وجود بادهاي شديدي است كه درهم مي پيچند.
حد بالاي اين لايه از 8كيلومتر در عرض هاي بالايي و تا 18كيلومتر روي استوا متغير است. اين مرز با تغيير فصل ها تغيير مي كند، به گونه اي كه در تابستان در بلندترين حالت است و در زمستان در كوتاه ترين . منطقه بسيار باريكي به نام تروپوپاس نقش حايل بين تروپوسفر و لايه بالايي را بازي مي كند. نكته جالب اينجاست كه باوجود افزايش ارتفاع در تروپوپاس دما همچنان ثابت مي ماند.
استراتوسفر: بالاي لايه تروپوسفر، استراتوسفر قرار دارد؛ جايي كه جريان هوا بيشتر افقي است. لايه ازن نازكي كه در بالاي منطقه استراتوسفر قرار دارد، مقادير بسيار زيادي ازن در خود دارد. همان طور كه اشاره شد، ازن حالت خاصي از اكسيژن است. وظيفه اصلي اين لايه اين است كه اشعه مادون قرمز خورشيد را جذب كند. درحال حاضر انسان ها با فعاليت هاي مخرب خود از قبيل توليد بيش از حد فلوئوروكربن ها باعث تخريب بخش هايي از لايه ازن شده اند.
مزوسفر: مزوسفر تقريبا از 50 كيلومتري سطح زمين شروع مي شود و در 80كيلومتري به پايان مي رسد. مشخصه ويژه اين لايه اتمسفري كاهش بسيار شديد دما در آن است. غلظت ازن و بخار آب در اين منطقه بسيار ناچيز است و به همين علت دماي هوا در اين لايه بسيار كمتر از تروپوسفر و استراتوسفر است. با افزايش فاصله از سطح زمين، تركيب شيميايي هوا شديدا به ارتفاع وابسته  شده و اتمسفر سرشار از گازهاي سبك مي شود.
ترموسفر: ترموسفر بالاتر از مزوسفر قرار دارد. منطقه اي به نام فروسپاس بين ترموسفر و مزوسفر حائل است. دما در اين لايه با افزايش ارتفاع، بالا مي رود. اين افزايش دما به دليل جذب پرتوافكني هاي شديد خورشيدي است كه توسط ميزان بسيار كم و محدود مولكول هاي اكسيژن انجام مي گيرد. در ارتفاع 100 تا۲۰۰ كيلومتري هنوز هم عناصر اصلي اتمسفر نيتروژن و اكسيژن هستند.
اگزوسفر: اگزوسفر دورترين لايه اتمسفري از سطح زمين است . شايد حد بالاي اين لايه به ارتفاع۹۶۰ تايكهزار كيلومتر برسد. به هر حال نمي توان براي آن حد معيني تعيين كرد. اگزوسفر فضاي انتقالي بين اتمسفر زمين و فضاي بين سياره اي محسوب مي شود.
مطالبي كه گفته شد، بخش بسيار ناچيزي از اطلاعاتي است كه در مورد اتمسفر مي توان داشت، اما همين ميزان اطلاعات هم نقش انكارنشدني اتمسفر در ايجاد زمينه حيات را به خوبي نمايان مي كند، پس بر ماست كه از اين سپر شكستني هرچه بيشتر محافظت كنيم.

واشنگتن پست
روزنامه واشنگتن پست موضوع عكس اول خود را به مقاومت زيرزميني زندانيان عراقي اختصاص داده است. اين روزنامه ضمن چاپ عكسي از يكي از تونل هاي زيرزميني كه توسط زندانيان حفر شده بود، مدعي شده است كه 600 زنداني در زندان بوكا يكي از 5 زندان بزرگ آمريكا درعراق كه به گروه هاي 10نفره تقسيم شده بودند، 15 متر زمين را حفر كرده اند. اين در حالي است كه به ادعاي مقامات آمريكايي در اين تونل حفر شده توسط زندانيان، يك جعبه پر از تسليحات پيدا شده است.
عرب نيوز
روزنامه عرب نيوز خبر اول خود را به نگراني هاي دولت عربستان نسبت به پيش نويس قانون اساسي عراق اختصاص داده است.
روز سه شنبه و پس از تمديد مجدد مهلت تهيه قانون اساسي، دولت عربستان نيز مانند ساير كشورهاي همسايه عراق با صدور بيانيه اي اظهار اميدواري كرد كه در قانون اساسي جديد عراق، وحدت ملي اين كشور به طور كامل تضمين شود. در ادامه اين بيانيه، دولت عربستان نسبت به ادامه اختلافات بر سر قانون اساسي هشدار داد.
سان
روزنامه سان، موضوع پايان عقب نشيني رژيم صهيونيستي از كرانه باختري رود اردن را براي عنوان خبر اول خود برگزيده است.پليس رژيم صهيونيستي در كرانه باختري اعلام كرد: تخليه چهار شهرك صهيونيست نشين در كرانه باختري خاتمه يافته است. با تخليه شهرك هاي هومش و سانور در كرانه باختري، طرح عقب نشيني رژيم صهيونيستي از نوار غزه و چهار شهرك صهيونيست نشين كرانه باختري رود اردن به مراحل پاياني خود رسيد.
لاراسون
روزنامه اسپانيايي زبان لاراسون چاپ آرژانتين خبر و عكس اول خود را به بارش شديد باران در بوينوس آيرس اختصاص داده است.بارش 85 ميليمتر باران شبانه، موجب آب گرفتگي بسياري از معابر در سطح شهر و ايجاد مشكلات گسترده اي براي شهروندان بوينوس آيرسي شده است.بر اثر اين پديده جوي، رفت و آمد قطارها در بوينوس آيرس متوقف شد و پروازها از فرودگاه پايتخت آرژانتين با تاخير انجام شدند.

جديدترين داده ها از فضاپيماي كاسيني حاكي از اين است كه حلقه با عظمت زحل، اتمسفري مخصوص به خود دارد كه جدا از اتمسفر خود سياره است.
كاسيني هنگام پرواز نزديك خود به دور سيستم حلقه زحل با استفاده از ابزارهاي ويژه اي كه روي خود دارد، توانست مشخص كند فضاي اطراف حلقه زحل تقريبا به نوعي شبيه يك اتمسفر است كه بيشتر از اكسيژن مولكولي تشكيل شده است. اين اتمسفر شباهت زيادي به اتمسفر قمرهاي مشتري يعني اروپا و گانيدي دارد.
اين داده ها توسط دو دستگاه بخصوص كه روي كاسيني تعبيه شده اند، به دست آمده  است. يكي از اين دستگاه ها، طيف سنج  يون و حجم خنثي (INMS) است و ديگري يكي از پيشرفته ترين طيف سنج هايي است كه تا به حال به فضا ارسال شده، يعني طيف سنج پلاسمايي كاسيني (CAPS). اين طيف سنج بسيار پيشرفته توسط تيم هاي تحقيقاتي ناسا، فنلاند، مجارستان، فرانسه، نروژ و انگلستان توليد شده است و يكي از پيشرفته ترين پروژه هاي مشترك اروپا و آمريكا در زمينه مسائل فضايي به شمار مي رود.
يخ، قسمت اعظم حلقه زحل را تشكيل مي دهد و در كنار آن ذرات گرد و غبار و تكه هايي صخره اي به وفور يافت مي شوند. اين حلقه به صورت غيرقابل باوري نازك است هر چند قطر آن 250 هزار كيلومتر است، ضخامت آن از 5/1 كيلومتر هم تجاوز نمي كند. برخلاف ظاهر فشرده، مواد بسيار كمي در حلقه ها وجود دارد، به گونه اي كه اگر آنها را به هم فشرده كنيم و به صورت يك ساختار واحد درآوريم، بيشتر از يكصد كيلومتر درازا نخواهند داشت.
منشا حلقه هنوز نامشخص است. زماني دانشمندان گمان مي بردند كه حلقه ها 4 هزار ميليون سال پيش هنگامي كه خود سياره پديد آمد، خلق شدند، اما اكنون به نظر مي رسد كه حلقه ها جوان باشند، شايد فقط چند صد ميليون سال عمر داشته باشند.
نظريه ديگري هم در بين دانشمندان وجود دارد كه پيدايش اين حلقه ها را مربوط به زماني مي داند كه ستاره دنباله داري از فاصله بسيار نزديك زحل عبور كرده و نيروي گرانش زحل، باعث شكسته شدن اين ستاره دنباله دار شده است. اين امكان هم وجود دارد كه يكي از قمرهاي زحل با جرم آسماني ستاره مانندي برخورد كرده و تكه تكه شده باشد كه اين تكه  ها هم اكنون حلقه را تشكيل مي دهند. گرچه اين احتمال مي رود كه زحل از هنگام پيدايش خود حلقه داشته است،  سيستم حلقه اي زحل ناپايدار است و بايد طي پروسه هاي پيوسته اي باز توليد شده باشد.
مولكول هاي آب در ابتدا توسط نور مادون بنفش خورشيدي از حلقه رانده مي شوند. آنها سپس به هيدروژن و اتم هاي اكسيژن تجزيه مي شوند. گاز هيدروژن در فضا ناپديد مي شود و اكسيژن اتمي و هر مقدار آب باقيمانده، به دليل دماي بسيار پايين ، سريعا به صورت يخ زده به حلقه باز مي  گردد. اين فرآيند باعث مي شود حجم غليظي از مولكول هاي اكسيژن روي حلقه بنشيند. احتمال مي رود در همين مرحله اكسيژن مولكولي هم توليد شود، اما اين احتمال هنوز بخوبي اثبات نشده است.
دكتر اندروكتس از آزمايشگاه علوم فضايي مولارد دانشگاه لندن در اين مورد اينچنين مي  گويد: همين كه آب از حلقه جدا مي شود، توسط نور خورشيد تجزيه مي شود؛ هيدروژن و اكسيژن اتمي به دست آمده هم با برجا گذاشتن اكسيژن مولكولي ناپديد مي شوند.
INMS و CAPS يون هاي اكسيژن مولكولي را مي بينند و CAPS منظره الكتروني حلقه را مشاهده مي كند. اينها جايگزين محصولات يوني آن اكسيژن و الكترون اضافي رانده شده از حلقه توسط نور خورشيد هستند.
به نظر دكتر كتس، اتمسفر حلقه زحل احتمالا به دليل وجود نيروهاي گرانشي كه از طرف سياره وارد مي شده در حالت ناپايداري قرار داشته، اما به هر حال تعادل متناسبي در آن برقرار است، اما در اطراف خود سياره، وضع به گونه ديگري است.
اتمسفر زحل تقريبا همانند اتسمفر مشتري است، منتهي با تركيباتي متفاوت. زحل 80 درصد انرژي، بيشتر از آن چيزي كه از خورشيد دريافت مي كند را به فضا مي فرستد. ميزان درصد وجود هليوم در اتمسفر زحل كمتر از نصف هليوم موجود در اتمسفر مشتري است. محققان بر اين باورند وجود هليوم در اطراف اتمسفر هيدروژني زحل، دليل اصلي آزادشدن گرما از اين سياره است.

گاليو گاليله
گاليله در سال 1546 در ايتاليا متولد شد. وي تا 19 سالگي تمام مطالعات خود را در ادبيات متمركز كرده بود. تا اينكه روزي در يكي از مراسم مذهبي كليسا مشاهده چلچراغي كه در بالاي سرش نوسان مي كرد، توجه او را جلب كرد.
نوسان چلچراغ، گاليله را چنان به خود مشغول ساخت كه به مطالعه رياضيات پرداخت. گاليله به محض اينكه مقام ثابتي به دست آورد، تصميم گرفت عليه نفوذ ارسطو مبارزه كند و ثابت كند كه با عقيده كوپرنيك مخالفتي ندارد، اما مردم هياهو كردند. چون حس كرد كه ممكن است مقامات با نفوذ، مزاحم او شوند، محل خدمت خود را عوض كرد و در دانشگاه پادوا مشغول تدريس شد. روش تعليم او به قدري شهرت يافت كه مشهورترين اشراف و نجباي شهر درصدد جلب او به مجامع خود برآمدند.
در همين موقع كه گاليله مشغول مطالعه بود، ناگهان شايع شد كه در سوئيس عدسي ها را با هم تركيب كرده اند و توانسته اند اجسام را از مسافت دور مشاهده كنند. گاليله در اين موقع موفق به ساختن دوربين مشابهي شد.
سناتورها و تجار ثروتمند در پشت دوربين قرار گرفتند و همگي دچار حيرت و تعجب شدند. چون آنها خروج مومنان را از كليساي مجاور و كشتي هايي را كه در دورترين نقاط افق در حركت بودند، مشاهده مي كردند، ولي گاليله فورا دوربين را به طرف آسمان متوجه ساخت. او مشاهده كرد كه ماه بر خلاف گفته ارسطو كه آن را كره اي صاف و صيقلي مي دانست، پوشيده از كوه ها و دره هايي است كه نور خورشيد برجستگي هاي آنها را مشخص تر مي كند.
اين دانشمند بزرگ در سال 1610، نتايج مشاهده خود را در جزوه اي به نام قاصد آسمان انتشار داد كه موجب تحسين و تمجيد بسيار شد. گاليله در سال 1610 به فلورانس رفت و بيش از پيش براي دفاع از عقايد خود كوشش كرد، اما متقاعد كردن مردمان آن زمان كار آساني نبود.
وي با شخصيت هاي بزرگي مانند كاردينال بلاربن و كاردينال باربريني سابقه دوستي داشت كه از او حمايت مي كردند، ولي اين شخصيت هاي بزرگ نتوانستند مانع آن شوند كه واتيكان در سال 1616 اصول و عقايد كوپرنيك را محكوم كند.
گاليله نمي توانست مخالفان خود را به وسيله تجربه و مشاهده محكوم كند، زيرا هيچگونه استدلال غيرمذهبي براي ايشان كافي نبود و روحانيون براي چيزي غير از كتاب مقدس و ارسطو، ارزش قائل نبودند و كليسا هرگز اجازه نمي داد كه يك فرد غيرروحاني كتاب مقدس را مطابق ميل خود تغيير دهد.
چون اين كار ممكن نبود، طبعا گاليله مي بايست محكوم شود و حتي اگر خود پاپ هم از صميم قلب معتقد به عقايد كوپرنيك بود، محاكمه گاليله و محكوميت او اجتناب ناپذير بود.
در سال 1632 كه دوست او كاردينال باربريني به نام اوربن هفتم پاپ شده بود، از موقعيت استفاده كرده و ضربه بزرگي را وارد كرد. وي كتابي به زبان ايتاليايي منتشر كرد كه در آن سه نفر مشغول گفت وگو هستند. يكي از آنها از بطلميوس و دو نفر ديگر از كوپرنيك دفاع مي كنند.
با انتشار اين كتاب خشم و غضب روحانيون چند برابر شد و بدتر از همه اينكه براي شخص پاپ اين سوء تفاهم ايجاد شد كه شخص ابله و احمقي كه در مكالمات از بطلميوس دفاع مي كند، خود اوست. گاليله را به رم احضار كردند و او را در منزل يكي از اعضاي عاليرتبه ديوان تفتيش عقايد، جايش دادند. در همين اوقات دختر پدر مقدس مشغول تهيه ادعانامه او بود. در روز بيستم ماه ژوئن 1633 محكوم را به آنجا احضار كردند و در بيست و دوم ژوئن وادارش كردند كه توبه نامه را امضا كند.
چون گاليله ديگر نمي توانست به مطالعه آسمان بپردازد، لذا به مطالعه در علم مكانيك مشغول شد و در هفتاد سالگي موفق شد ديناميك را به وجود آورد. او در اواخر عمر نيروي بينايي را از دست داد و در هشتم ژانويه درگذشت.
آلبرت اينشتين
اينشتين كه بزرگترين متفكر و فيزيكدان ادوار جهان به شمار مي آيد، در چهاردهم مارس 1879 در جنوب آلمان متولد شده است. وي در سال 1902 با سمت مهندس در دفتر ثبت و اختراعات شهر برن شروع به كار كرد. سال 1905 به اتمام نرسيده بود كه اينشتين اكتشافات اساسي و بسياري را آغاز كرد و در همين سال تئوري خود را درباره نسبيت بيان كرد كه شهرت عالمگير و غير قابل وصفي به دست آورد.
او در تئوري خود، زمان و فضاي مطلق را نابود كرد و با كمال رشادت، قانون جاذبه عمومي نيوتون را مورد حمله قرار داد. اينشتين در سال 1921 به اخذ جايزه نوبل نائل شد.
رابطه اينشتين با امور سياسي مربوط به بمب هسته اي به خوبي آشكار است. او نامه مشهوري را كه به پرزيدنت فرانكلين روزولت نوشته بود امضا كرد و ايالات متحده را متقاعد ساخت كه اين فكر را جدي بگيرد. نخستين فعاليت هاي سياسي اينشتين در طول جنگ جهاني اول انجام گرفت. در آن هنگام وي در برلين استاد دانشگاه بود. آنچه كه به عقيده او اتلاف زندگي انسان ها بود، او را آزرده مي ساخت. به همين دليل درگير فعاليت هاي ضدجنگ شد و به خاطر فعاليت هاي سياسي اش، بازديد از ايالات متحده حتي براي انجام سخنراني برايش مشكل شد.
او كه بزرگترين فيزيكدان قرن بيستم و باني شروع تحقيقات بمب اتمي است، در ساعت 7:15 صبح هجدهم آوريل 1955 در آمريكا درگذشت.