دوشنبه ۷ شهريور ۱۳۸۴
سياست
Front Page

آقاي رئيس جمهور
چرا پسرم كشته شد؟
000414.jpg
ترجمه و تنظيم: نيلوفر قديري
سيدني شيهان ۴۸ ساله اكنون جنجالي ترين زن آمريكايي است. نام او و تصاويرش دو هفته اي است كه در صدر اخبار رسانه ها قرار دارد و به تنهايي صداي جنبش ضد جنگ در آمريكا را به گوش همه ايالات و بلكه كشورهاي جهان رسانده است.
مخالفان جنگ عراق در واشنگتن «مخالفان ميهن پرستي» خوانده مي شوند، اما شيهان دو هفته اي است در سه كيلومتري مزرعه جورج بوش در تگزاس مجموعه اي از معترضان را گردآورده كه خود را ميهن پرست ترين شهروندان آمريكا مي دانند.
اين معترضان كه اكثراً از خانواده هاي سربازان كشته شده آمريكايي در عراق هستند به سردستگي شيهان ملاقات با بوش را خواستار شده اند. اين مطلب را مي خوانيد.

شيهان، يك انقلابي دو آتشه نيست. او با صدايي نازك اما بلند صحبت مي كند و مادر «كيسي» ۲۴ ساله سرباز آمريكايي است كه سال گذشته در عراق كشته شد.
او مي گويد جورج بوش كه اكنون در حال گذراندن تعطيلات يك ماهه در تگزاس است، مسئول كشته شدن پسرش است و نيروهاي آمريكايي ديگر بايد به كشور بازگردند. شيهان مي خواهد اين جمله را شخصاً و رودررو به بوش بگويد، «چون بعد از مرگ پسرش ديگر از هيچ چيز نمي ترسد.»
بعد از ۱۰ روز اقامت در ۳ كيلومتري مزرعه بوش، شيهان به دليل سكته مادرش مجبور شد براي ديدار او به كاليفرنيا برگردد، اما هنگام خداحافظي با زنان و مرداني كه براي حمايت از او به آن محل آمده بودند، همچون رهبري كه نيروهاي تحت امرش را براي مدتي ترك مي كند با چشماني اشكبار وعده داد كه خيلي زود بازمي گردد. حاضران هم قول دادند كه تا بازگشت او همان جا بمانند.
زنان حاضر در اين تجمع اعتراضي، چند روز پيش تا نزديك ترين مسافت ممكن به سوي مزرعه بوش پيش رفتند تا به مأموران امنيتي برخوردند و همان جا چندين نامه به مأموران دادند كه به دست بوش برسانند.
در نزديكي  محل تجمع معترضين مكاني به نام «خانه صلح» تأسيس شده كه در آن وب لاگ نويسان به طور ۲۴ ساعته كار پشتيباني از اين تجمع را به عهده دارند و برايشان غذا و آب و ديگر مواد مورد نياز را تأمين مي كنند.
اطرافيان شيهان او را زني سرسخت و پيگير مي دانند. خانواده، زندگي و شغل او به شدت تحت تأثير مرگ پسرش در عراق قرار گرفته است. او كارش را در مركز خدمات بهداشتي در شهر ناپا در كاليفرنيا، به خاطر غيبت هاي بيش از حد در يك سال گذشته از دست داد. شوهر ۵۲ ساله شيهان به خاطر عدم تحمل رفتارهاي حزن انگيز و مشكلات روحي او درخواست طلاق كرد و اين دو، ماه گذشته از هم جدا شدند.
دختر ۲۴ ساله اش به تازگي شعري منتشر كرده كه با اين جمله آغاز مي شود، «آيا صداي مادري را شنيده ايد كه در سوگ پسرش فرياد مي كند.»
پسر ۲۱ ساله اش از مبارزه ضد جنگ مادر حمايت مي كند، اما به تازگي در ايميلي از او خواسته براي ادامه زندگي نزد خانواده به كاليفرنيا بازگردد.
شيهان با جنبشي كه به راه انداخته افكار عمومي در سراسر آمريكا را دچار انشقاق كرده است. تازه ترين نظرسنجي كه بعد از اعتراض هاي اخير در نزديكي مزرعه بوش، انجام شده نشان مي دهد ۵۶ درصد از آمريكايي ها مسير جنگ عراق را مسيري نادرست مي دانند.
نمايندگان جمهوريخواه كنگره كه نگران انتخابات ميان دوره اي هستند و خود ارتش كه بعد از ماجراي ويتنام به شدت نگران كاهش محبوبيت و تزلزل افكار عمومي است، از روند وقايع در عراق ناخشنود هستند.
000417.jpg
صداي مخالفان جنگ در داخل حزب جمهوريخواه نيز قوت گرفته و آنها رفته رفته اذعان مي كنند كه اوضاع عراق نه تنها روبه بهبود نيست بلكه وخيم تر هم شده است
صداي مخالفان جنگ در داخل حزب جمهوريخواه نيز قوت گرفته و آنها رفته رفته اذعان مي كنند كه اوضاع عراق نه تنها روبه بهبود نيست بلكه وخيم تر هم شده است. در هفته هاي گذشته هم اخباري كه از عراق مي رسد با ناگواري و نااميدي همراه بوده است. روز ۳ اوت (۱۲ مرداد) كه۱۴ نيروي آمريكايي در يك انفجار كشته شدند اوج اين اخبار بود. روزنامه هاي آمريكايي در روزهاي اخير تيترهايي همچون «در عراق خط پاياني ديده نمي شود» و يا «آمريكا سطح انتظارات خود را درباره عراق كاهش داده» را به چاپ مي رسانند. واشنگتن پست به تازگي در گزارشي دراين باره نوشت، اشتباهات دولت بوش در عراق به روشني موقعيت استراتژيك كره شمالي و به ويژه ايران را تقويت كرده است. اين روزنامه نوشت، نفوذ ايران در دولت جديد عراق بيشتر شده و اين اصلاً به نفع آمريكا نيست.
روزنامه نيويورك تايمز هم اخيراً در مقاله اي به قلم «فرانك ريچ» از منتقدان سرسخت سياست هاي بوش با عنوان «يك نفر به رئيس جمهور بگويد جنگ تمام شده» به محض انتشار در سراسر آمريكا و بر روي صفحات اينترنتي در سراسر دنيا مخاطبان زيادي يافت.
حتي «نيوت گينگريچ» جمهوريخواه دو آتشه و رئيس سابق مجلس نمايندگان آمريكا اذعان كرده است كه بهبود چشمگير موقعيت كانديداي دموكرات ها در اوهايو كه سياست هاي جنگي بوش را مورد انتقاد شديد قرار مي داده، زنگ خطري جدي براي جمهوريخواهان است.
نظرسنجي ها هم همين را نشان مي دهد، سه هفته پيش نيوزويك نتايج نظرسنجي را اعلام كرد كه نشان مي داد اعتماد به كار بوش در جنگ عراق به ۳۴ درصد كه پايين ترين حد است، رسيده و اين شبيه ميزان حمايت افكار عمومي از ليندون جانسون در جنگ ويتنام است.
بعد از اين نظرسنجي، نتايج نظرسنجي ديگري منتشر شد كه توسط يو.اس.اي تودي، سي.ان.ان و گالوپ انجام شده و نشان مي داد، اكثريت آمريكايي ها ورود به جنگ عراق را خطا مي دانند و اين كار را باعث آسيب پذير شدن آمريكا در مقابل تروريسم قلمداد مي كنند. آمريكايي ها خواستار عقب نشيني نيروهاي اين كشور از عراق هستند.
دليل اين افزايش تنش درون دولت و در ميان حاميان جمهوريخواه، بلاتكليفي و سرگشتگي حاكم است. وقتي فرماندهان ارشد نظامي پنتاگون چندي پيش اعلام كردند كه عقب نشيني بخش عمده اي از ۱۴۰ هزار نيروي حاضر در عراق از بهار آينده آغاز مي شود، بوش اين خبر را يك گمانه زني خواند و آن را رد كرد. اين اتفاق علاوه بر دور كردن افسران نظامي از كاخ سفيد،حملات نومحافظه كاران را عليه دونالد رامسفلد دامن زد. نومحافظه كاران رامسفلد را به دليل عدم كارايي در آرايش نيروها در عراق مقصر دانسته و او را سرزنش مي كنند.
نويسندگان ويكلي استاندارد-نشريه نومحافظه كاران- بعد از اين واقعه نوشتند:«رئيس جمهور اكنون بايد به پنتاگون بگويد كه صحبت كردن درباره عقب نشيني را متوقف كند و براي پيروزي برنامه ريزي نمايد... براي پيروزي در عراق به وزير دفاعي نياز داريم كه آماده مبارزه و قادر به پيروز شدن باشد.»
يك ماه پيش از مرگ كيسي شيهان، رامسفلد در واكنش به اخبار مربوط به ناآرامي هاي عراق گفت، بيش از ۲۰۰ هزار نيروي عراقي آموزش ديده و مجهز آماده كنترل ناآرامي ها و سركوب خشونت هستند. اين درحالي است كه مدارك از طبقه بندي خارج شده پنتاگون نشان مي دهد تعداد كل نيروهاي پليس عراق ۱۷۱۵۰۰ نفر است كه فقط تعداد كمي از اين نيروها مي توانند بدون كمك آمريكا با ناآرامي ها مقابله كنند.
مقتدي صدر هم هنوز در عراق فعال است و در مجلس ملي هم نفوذ دارد.
در اين ميان تحصن سيدني شيهان فشاري مضاعف به دولت بوش وارد كرد. اما دستگاه تبليغاتي كارل روو استراتژيست تبليغاتي و انتخاباتي بوش و مشاور ارشد او بي كار نماند. اولين حملات به شيهان از تلويزيون فاكس نيوز و از زبان مهمانان برنامه هاي گفت وگو و تحليل شروع شد. ماجراهاي طلاق، سابقه فعاليت هاي جمهوريخواهانه او و شعارهاي گذشته و حالش به رسانه ها كشيده شد و بعضي حتي ماجراي او را ساختگي و بدون مدرك خواندند.
بوش از ديدار با شيهان خودداري مي كند و اين باعث تعجب افكار عمومي آمريكا شده است. رئيس جمهور آمريكا در جلساتي كه بدون حضور خبرنگاران برگزار مي شود با خانواده هاي سربازان كشته شده در جنگ عراق ديدار كرده و مي كند. در اين ديدارها كه در كاخ سفيد صورت مي گيرد او هيچ گاه ابراز تأسف يا اعتراف به خطا نمي كند فقط خانواده ها را ميهن  پرست خوانده و قول مي دهد كه نگذارد خون فرزندانشان پايمال شود. او در هفته دوم از تحصن شيهان در حالي كه در مزرعه اش در تگزاس با خبرنگاران گفت وگو مي كرد فقط به ابراز همدردي با سيدني شيهان بسنده كرد. او تاكنون با ۹۰۰ تن از اعضاي خانواده ۲۷۰ سرباز كشته شده در عراق و افغانستان ديدار كرده است.
000420.jpg
اين ديدارهاي خصوصي شگرد بوش براي آرام كردن تبعات انساني جنگ است. رؤساي جمهوري آمريكا هر يك در دوره هاي مختلف و در جنگ هاي مختلف شگردهاي خاص خود را به كار گرفته اند. ليندون جانسون در جنگ ويتنام بعد از نيمه شب با كشيش هاي كليساي كاتوليك دعا مي خواند. بوش پدر در جنگ اول خليج فارس روز قبل از شروع جنگ با سراسقف كليسا دعا خواند. بوش البته مانند ريگان و كارتر در مراسم تدفين سربازان شركت نمي كند، اما به ديدارهاي خصوصي با خانواده هاي قربانيان مي پردازد. اين خانواده ها بعد از اين ديدارها به خبرنگاران گفته اند از ميزان احساسات رئيس جمهور و سخنان صميمانه اش شگفت زده شده اند. بوش ۱۰ بار در طول سال از پادگان ها ديدار مي كند و در اين ديدارها خواستار ملاقات با خانواده هاي قربانيان مي شود. اما بعضي خانواده ها اين دعوت را رد مي كنند. نيوزويك اخيراً نوشت، در يكي از اين ديدارها همسر يكي از سربازان كشته شده از بوش خواسته كه در چشم پسرش نگاه كند و از او پوزش بخواهد. بوش با رفتاري احساسي سعي در دلجويي از اين خانواده داشت اما عذرخواهي در كار نبود. عده اي از همين خانواده ها چند روز بعد از شروع تحصن شيهان به او در نزديكي مزرعه بوش پيوستند. از جمله اين افراد يك كارمند بازنشسته پست است كه ۲۶ساعت از سن ديه گو تا تگزاس را طي كرده است. يك سرباز محلي كه به تازگي از عراق بازگشته نيز به همراه مادرش و يك راننده كاميون كه از تفنگداران سابق بوده به شيهان پيوسته اند.
در ميان مادران سربازان كشته شده در جنگ عراق كه به شيهان پيوسته اند «سلستا زاپالا» مادر سرگرد «شروود بيكر» به اندازه خود سيدني شيهان جنجال برانگيز بوده است. پسر او در آوريل ۲۰۰۴ در بغداد در حالي كشته شد كه مشغول تأمين امنيت براي گروه تجسس بود. اين گروه تجسسي هنوز در جست وجوي سلاح هاي كشتار جمعي عراق است. اين درحالي است كه ديويدكي مأمور ويژه دولت بوش براي تحقيق در اين مورد چندي پيش در گزارشي اعلام كرد اين سلاح ها وجود خارجي ندارد.
اين بار دولت بوش نمي تواند نسبت به اين اعتراض جاده اي شيهان مانند انتقادهاي ديگر واكنش تندي نشان دهد. يكي از مشاوران بوش به نزديكانش گفته است، بايد با شيهان با احتياط رفتار كرد. چند مقام دولتي و مشاور اجرايي براي گفت وگو نزد شيهان رفته اند اما نتوانسته اند او را به پايان دادن به اين اعتراض متقاعد كنند. يكي از اين مقامات استفان هارلي مشاور امنيت ملي بوش است.
كاخ سفيد نگران آن است كه اگر بوش با شيهان ديدار كند، اين موضوع دوباره تكرار شود و رئيس جمهور مجبور شود با هر معترض كه خارج از مزرعه اش يا مقابل كاخ سفيد اردو بزند ديدار و گفت وگو كند.
اما تحصن جاده اي شيهان براي كاخ سفيد بهاي سنگيني داشته است و بعضي مطبوعات آمريكا در روزهاي اخير در انتقادات شديدي نوشتند، تعطيلات پنج هفته اي مختص رئيس جمهورهاي فرانسه است نه رئيس جمهور آمريكا آن هم در ميانه جنگ. در روزهاي اخير دموكرات ها كه بعد از انتخابات ديگر كمتر به ماجراي عراق مي پرداختند قوت بيشتري پيدا كردند. دموكرات ها تاكنون از اين بيم داشتند كه در صورت زياده روي در انتقادات مربوط به عراق به عدم پشتيباني از امنيت ملي و يا عدم حمايت كافي از نيروهاي در حال جنگ متهم شوند. اما اكنون ماجراي سيدني شيهان فضا را تغيير داده است و سناتورهاي دموكرات خواستار عقب نشيني از عراق تا پايان سال ۲۰۰۶ شده اند.

نگاه امروز
زيرنويس تاريخ

عباس لقماني
او را در كجاي تاريخ مي توان جست وجو كرد؟
در بين كشورگشايان، جنگجويان، سياستمداران و يا ... ؟
داستان جورج دبليوبوش، داستاني تكراري است. چهار هزار سال پيش شاعري سومري سرود:
«آنها از شهر من مانند مرغي مرا بيرون راندند
و در آنجا و در ميان خانه خودم مانند كبوتري بودم كه بال مي زدم
و يا چون جغد كوچكي كه بال زنان خود را در غاري پنهان مي كند.»
اين شعر مي تواند ديروز در عراق سروده شده باشد. همه چيز در ميان هياهوي جنگ و جنگ سالاران و زدوبندهاي سياسي اخير در عراق اسير شده است. تلفات جنگ براي جنگ افروزان فقط آماري است كه بايد پايين نگهداشته شود و آنچه در اين ميان به حساب نمي آيد سرنوشت يكايك انسانهايي است كه به آتش اين يا آن گروه هستي خود را از دست مي دهند.
مادري كه ثمره يك عمر تلاشش با گلوله اي از بين مي رود و يا خانواده اي كه در يك آن همه چيزش نابود مي شود. در اين سو و آن سوي جهان سايه جنگ زندگي ها را از هم مي پاشد و پاياني نيز بر آن متصور نيست.
چه تفاوتي ميان مادري آمريكايي و يا آن مادر عراقي است كه هر دو اميد خود را از دست داده اند. مادر عراقي صدايش آنقدر رسا نيست كه دنيا آن را بشنود ولي مادر ديگري از باني اين جنگ مي پرسد كه فرزندش به چه گناه كشته شد، انسانيت مرز نمي شناسد و هنگامي كه غبار جنگ زدوده شود اين پرسش مطرح خواهد شد كه گناه آنان كه در اين ميان آماري بيش نبودند چه بود.
سيدني شيهان فقط يك مادر است. نام او مهم نيست آنچه نام او را بر سر زبانها انداخته فقط فرياد اكثريت خاموشي است كه ديگر نمي توانند خاموش بمانند. جورج دبليو بوش را در كجاي تاريخ بايد يافت؟ شايد او فقط به زيرنويسي در تاريخ كهن مشرق زمين تبديل شود. همانگونه كه پيشينيان او نيز به ورطه فراموشي سپرده شدند. ولي اين فراموشي نمي تواند جوابگوي كساني باشد كه جنگ همه چيز آنان را ربوده است.

|  اقتصاد  |    اجتماعي  |   انديشه  |   سياست  |   ورزش  |   هنر  |

|   صفحه اول   |   آرشيو   |   بازگشت   |