عميد عماد
فن آوري نانو علم و مهندسي در مقياس اتم و مولكول است يا به تعبير ديگر توليد و استفاده از دستگاه هاي بسيار كوچك است، تا به آن حد كوچك كه توليد كوچكتر از آنها امكانپذير نيست
دنيايي را در نظر بگيريد كه دستگاه هايي به كوچكي گلبول هاي خون، در بدن ما گشت زني مي كنند تا با هرگونه عامل خطرناك خارجي مبارزه كنند، تراشه هاي حمل داده از گرد و غبار هم كوچك ترند، ريزترين ويروس هاي موجود در هوا توسط فيلترهايي به همان اندازه تصفيه مي شوند، فضاپيماها هنگام پرتاب به اندازه يك تلويزيون هستند و هزاران هزار معماي عجيب و كوچك ديگر در آن ديده مي شود. به ظاهر، اين دنيا يكي از قصه هاي هزار و يك شب يا فيلمنامه اي از هاليوود است، اما حقيقت آينده زندگي ماست. دنيايي كوچك، اما در عين حال با عظمت؛ دنيايي كه قطعا روزي فرزندان ما در آينده اي نه چندان دور در آن خواهند زيست؛ دنيايي به وسعت نانو.
ساده ترين تعريف از فن آوري نانو، تعريف زير است. اين فن آوري علم و مهندسي در مقياس اتم و مولكول است يا به تعبير ديگر توليد و استفاده از دستگاه هاي بسيار كوچك است؛ تا به آن حد كوچك كه توليد كوچكتر از آنها امكانپذير نيست. اندازه ساختارهاي نانو از 1/0 تا۱۰۰۰نانومتر است و هر نانو مقياسي در طول، به اندازه يك ميليارديم متر است. اين مقياسي است كه فعاليت هاي بنيادي زيستي دنيا در آن انجام مي شود. موادي كه در اين مقياس وجود دارند خواص غير معمول شيميايي و فيزيكي دارند. اگر يك نانومتر به پهناي نوك سنجاق بود در آن صورت پهناي يك نوك سنجاق به اندازه فاصله ميان تهران تا مشهد، يعني در حدود 1000 كيلومتر مي بود.
اما در دنياي واقعي ما نوك يك سنجاق در حدود يك ميليون نانومتر پهن است. پهناي بيشتر اتم ها 1/0 تا۲‎/۰ نانومتر است، رشته هاي 2DNAنانومتر پهنا دارند. قطر سلول هاي قرمز خون در حدود 7000نانومتر و قطر هر تار موي انسان 80 هزار نانومتر است.
بشر در طول قرن ها، ندانسته از برخي خواص غيرمعمول مواد در مقياس نانو بهره برده است. براي نمونه، بشر در طول قرن ها مي دانسته است كه ذرات بسيار ريز طلا مي توانند به صورت قرمز و سبز هم درآيند و به همين دليل در طول هزار سال گذشته، از آن در توليد پنجره هاي رنگي استفاده كرده است. امروزه از فن آوري نانو در علوم و رشته هاي مختلفي، از ساخت پنجره هاي هوشمند گرفته تا فضاپيماها استفاده فراواني مي شود.
اولين ايده فن آوري نانو در سال 1959 ميلادي توسط ريچارد فين مان ارائه شد. او كه يك فيزيكدان مشهور بود. در يك سخنراني، نظريه ساخت چيزهايي به اندازه اتم و مولكول را براي اولين بار مطرح كرد. او در اين سخنراني براي ذكر يك مثال اين چنين عنوان كرد كه با اين شيوه مي توان مثلا دايره المعارف بريتانيكا را روي نوك يك سوزن نوشت. اما استفاده از فن آوري نانو عملا تا سال 1981 در حد يك نظريه بود. در اين سال مهندسان اي بي ام در زوريخ- يكي از شهرهاي سوئيس- اولين ميكروسكوپ اسكنر دنيا را توليد كردند. اين ميكروسكوپ به ما اجازه مي دهد كه با اسكن سطح كريستال هاي سليكون به وسيله ابزار بسيار ريزي اتم هاي منفرد را ببينيم.
تا به حال روش هاي زيادي براي گرفتن تصوير در مقياس اتم ابداع شده است. اين روش ها ميكروسكوپ نيروي اتمي (AFM)، تصويربرداري رزونانس مغناطيسي (MRI) و حتي يك ميكروسكوپ تشخيص نوري را شامل مي شود.
در سال 1985 موفقيت بزرگ ديگري در زمينه فن آوري نانو به دست آمد. در اين سال شيميدان ها توانستند با استفاده از 60 اتم كربن يك مولكول توپ مانند بسازند. آنها اين مولكول فوتبالي را buckminsterfullerene ناميدند، البته اين مولكول در مجامع علمي به c60 هم معروف است. در سال 1991 موقعيت بزرگ ديگري به دست آمد و محققان، موفق به ساخت نانو تيوپ ها شدند.
اين ساختار نانو، شش بار سبك تر از فولاد است، اما قدرت آن 100 بار بيشتر است. هر دو اين نانو ساختارها كاربردهاي ويژه و فراواني دارند. نانو تيو پ ها، به صورت بافت توليد مي شوند و از آنها براي ساخت پلاستيك هاي سخت، چيپ هاي كامپيوتر، تشخيص دهنده گازهاي سمي و هزاران چيز ديگر استفاده مي شود. در آينده احتمال مي رود از نانو تيوپ ها براي ساخت آسانسورهاي فضايي استفاده شود.
در سالهاي اخير با استفاده از فن آوري نانو، دستگاه ها و ابزارهاي متفاوتي توليد شده است كه در اينجا به برخي از آنها اشاره مي شود: ريز ترانزيستورها، نانوديودها، نانوسنسورها، بيستون هاي مولكولي، موتورهاي زيست مولكولي، نانودماسنج، يك نانو گيتار، حتي يك خودنويس در مقياس نانو، اما مهندسي ساخت مقياس نانو چگونه است؟ در جواب بايد گفت كه اين رشته جديد يكي از سخت ترين و پيچيده ترين كارهاي دنيا محسوب مي شود. در واقع مي توان گفت كه اين مهندسي برخلاف تمام مهندسي هاي ديگر است. اگر در رشته هاي ديگر مهندسان از بالا به پايين به اجزا و قطعات نگاه مي كنند، در مهندسي نانو مهندسان بايد از پايين به بالا نگاه كنند. در برخي نانوموادها مانند نانوسيم ها، مهندسان نانو به گونه اي عمل كرده اند كه اين مواد خودشان درست شوند، يعني در يك پروسه از پيش برنامه ريزي شده، مواد و ابزار اوليه قطعه مورد نظر را مي سازند.
محققان همچنين به دنبال روش هايي هستند تا پروتئين ها، DNA، ويـــروس ها و ديگر ميكروارگانيزم ها را مجبور كنند در ساخت نانوموادها نقش فعالي ايفا كنند. در برنامه هاي آتي، محققان مي خواهند عناصر طبيعي ديگري را هم درگير اين پروژه كنند. البته در اين كار، يك مشكل اساسي وجود دارد و آن عدم وجود دقت مهندسان در اندازه گيري فاصله ها و اندازه هاي ساختارهاي نانو موجود است كه انتظار مي رود اين مشكل با ساخت يك نانو خط كش در مقياس اتم حل شود.
در حال حاضر از فن آوري نانو بيشتر در ساخت نانوابزارهاي پزشكي، كاتاليزورهاي جديد براي صنايع مختلف و قطعات بسيار ريز براي كامپيوترها استفاده مي شود.
در علم پزشكي، فن آوري نانو، انقلاب عظيمي به وجود آمده است كه با روند كنوني پيشرفت، احتمالا در آينده هر نوع بيماري را ريشه كن خواهد كرد. از نانوساختارهاي علم پزشكي مي توان به موارد گوناگوني اشاره كرد كه در اينجا با برخي از آنها آشنا مي شويم. البته بعضي از موارد كه ذكر خواهند شد فعلا در مرحله تحقيق هستند و هنوز به صورت عملي از آنها استفاده نمي شود. يكي از موارد مهم استفاده از فن آوري نانو، بمب هاي هوشمند هستند كه از آنها براي مبارزه با تومورهاي سرطاني استفاده مي شود؛ به اين روش كه اين بمب هاي هوشمند، داروهاي ضدسرطان را دقيقا به سلول هايي كه سرطان در آنها ريشه دوانده است مي رسانند و به ديگر سلول هاي سالم هيچ آسيبي وارد نمي كنند. براي مبارزه با تومورها از ريزگلوله هاي طلايي هم استفاده مي شود كه در بدن انسان به دنبال تومورها مي گردند و پس از پيدا كردن آنها، به وسيله داروهاي ويژه اي نابودشان مي سازند. از بين بردن سرطان، مبارزه با بيماري ها و حتي رشد دادن ارگان ها از ديگر كاربردهاي فن آوري نانو در زمينه پزشكي است. بيوشيميدان ها هم اميدوارند از ويروس ها به عنوان نانودوربين استفاده كنند تا تصوير واضح تري از اتفاقاتي كه در درون سلول روي مي دهد در دست داشته باشند.
در دنياي كامپيوتر و انفورماتيك هم فن آوري نانو تغييرات زيادي ايجاد كرده است. اين فن آوري، سيستم هاي كامپيوتري را كوچك تر و پرقدرت تر كرده است. از مهمترين كاربردهاي فن آوري نانو مي توان به استفاده از آن در ساخت ميكروچيپ ها و هاردهاي كوچك، اما با گنجايش بسيار بالا اشاره كرد. برخي محققان هم طي تحقيقاتي ثابت كرده اند كه با استفاده از فن آوري نانو مي توان حتي كامپيوترهايي توليد كرد كه درون باكتري ها جاي بگيرند.
اما با همه اين احوال، فن آوري نانو مخالفان سرسخت بسيار زيادي هم دارد كه مهمترين و فعال ترين آنها گروه هاي حفاظت از محيط زيست هستند. نكته مورد تاكيد گروه هاي مخالف، اين است كه ما در مورد اثرات سوء فن آوري نانو چيز زيادي نمي دانيم،  اثراتي كه مي توانند حتي گاهي همانند يك سم خطرناك بر محيط زيست تاثير بگذارند. نكته دوم اين است كه كنترل خاصي بر فن آوري نانو نداريم و اگر اين فن آوري در آينده به صورت بسيار گسترده مورد استفاده قرار گيرد، مي تواند از كنترل خارج شده و خطراتي براي انسان به وجود آورد.
در اين زمينه تحقيقات علمي چندي هم انجام شده است. در يكي از اين تحقيقات مشاهده شده كه ميزان زياد نانوتيوپ ها به ريه هاي موش هاي آزمايشگاهي آسيب وارد مي كند. در سال 2004 هم طي تحقيق ديگري مشخص شد c60 باعث ايجاد صدماتي در مغز ماهي مي شود. با اين حال، فن آوري نانو در زمينه محيط زيست هم كاربردهاي بسيار زيادي دارد كه همين مسئله نحوه برخورد با آن را كمي پيچيده كرده است. در هر صورت، فن آوري به سرعت در حال پيشرفت است و در آينده نه چندان دور، تمامي زمينه هاي علمي را درگير خود خواهد كرد.

تابه حال چندين مقاله در مورد نقش مثبت موسيقي بر كاهش اضطراب ها و استرس هاي ناشي از اقدامات درماني در مجله هاي معتبر سراسر دنيا منتشر شده، اما با اين حال استفاده از اين روش هنوز همه گير نشده است. عدم گسترش اين روش را براحتي مي توان در تمامي مراكز درماني و بيمارستاني مشاهده كرد، در اين مراكز از موسيقي نه تنها در اتاق هاي معاينه استفاده نمي شود كه حتي در اتاق هاي انتظار هم اثري از موسيقي شنيده نمي شود.
البته استفاده از اين روش در بعضي مراكز درماني دربرخي كشورها بتازگي رواج يافته است. البته عمده اين مراكز را دندانپزشكي ها تشكيل مي دهند. در بسياري ازمطب هاي دندانپزشكي آمريكا، مراجعه كنندگان مي توانند موسيقي يا فيلم مورد نظر خود را انتخاب كرده و حين معالجه از آن استفاده كنند. اين كار در بين دندانپزشكان آمريكا سابقه بسيار زيادي دارد، اما در حال حاضر آنها از فن آوري هاي بسيار نويني در مطب استفاده مي كنند كه يكي از آنها عينك هاي بسيار جديدي است كه سطح شيشه آنها نمايشگرهاي كوچكي دارد. استفاده از عينك هاي دوربين دار در بين بچه هاي آمريكايي طرفداران زيادي دارد و به همين نسبت هم مورد استقبال دندانپزشكان قرار گرفته، چون باعث مي شود بچه ها احساس آرامش كرده و كمتر براي دندانپزشكان ايجاد مزاحمت كنند. پيش از اين، معمول ترين روش دندانپزشكان براي آرام كردن كودكان، حضور والدين آنها بود، اما استفاده از موسيقي در اتاق هاي جراحي، سابقه بسيار بيشتري دارد. پزشكان جراح از چند دهه پيش، هنگام عمل جراحي براي اينكه آرامش بيشتري داشته باشند به موسيقي گوش مي دادند، اما بر خلاف آنها، ديگر پزشكان چندان رغبتي براي استفاده از موسيقي براي آرام كردن بيمارانشان از خود نشان نمي دهند.
در همين زمينه (استفاده از موسيقي در اتاق عمل) كارن آلن از دپارتمان پزشكي بوفالو، تحقيق گسترده اي انجام داده است. او در اين تحقيق، 50جراح مرد كه همگي داوطلب بودند را مورد تحقيق قرار داد و به اين نتيجه رسيد كه آنها با گوش دادن به موسيقي در محل انجام كار خود، كارايي بيشتري دارند.
خانم آلن در طول اين تحقيق، واكنش هاي قلبي- عروقي جراحان داوطلب را مورد بررسي قرار داد و متوجه شد اين واكنش ها در هنگام آرامش يا اضطراب پزشكان موردنظر، داراي تغييرات فيزيولوژيك بسيار متفاوتي بود. در مورد پزشكاني كه دچار اضطراب مي شدند، فشار خون بالا و بيماري هاي قلبي- عروقي در چندين مورد ثبت شده است كه اين بيانگر خطر بالاي استرس هاي شغل پزشكي است.
در اين ميان، اما پزشكاني كه موسيقي خود را شخصا انتخاب مي كردند، كارايي بيشتري داشتند.
خانم آلن اين آزمايش را روي افراد ديگري هم انجام داد. او اين بار به جاي جراحان، افراد سالخورده اي را انتخاب كرد كه روي چشم آنها جراحي انجام مي شد. او در اين تحقيق هم به نتيجه مشابهي دست يافت. او با زيرنظرگرفتن بيماران حين انجام عمل، متوجه شد كه آنها ضربان قلب و فشار خون پايين تري نسبت به افرادي دارند كه حين عمل براي آنها موسيقي پخش نمي شود.
بنا به گفته خانم آلن، صبح روز جراحي، فشار خون و ضربان بيماران بشدت بالا رفته بود، اما هنگام عمل و 10 دقيقه پس از گوش دادن به موسيقي، واكنش هاي قلبي- عروقي آنها به حالت اوليه بازگشت.
با اين حال و با وجود مقالات متعدد ارائه شده در اين زمينه، هنوز هم استفاده از موسيقي در مراكز درماني، از سوي پزشكان كاري زائد و غيرضروري دانسته مي شود و به نظر نمي رسد در آينده نزديك موردتوجه پزشكان دنيا قرار گيرد.

نشنال پست
روزنامه نشنال پست عكس اول خود را به خيابان هاي خالي از سكنه شهر نيواورلئان اختصاص داده است. بنابر گزارش اين روزنامه چاپ آمريكا، بخش فرانسوي نشين نيواورلئان، پس از اعلام هشدار مقامات آمريكايي نسبت به وقوع مجدد توفان كاترينا، كاملا تخليه شد. اين درحالي است كه پيشتر نيز مقامات اين شهر درباره وقوع توفان نوع 5 كاترينا كه يكي از خطرناك ترين آنها محسوب مي شود، هشدار داده بودند.
چايناديلي
روزنامه چايناديلي موضوع خرس هاي پاندا را براي عكس اول خود برگزيده است. اين روزنامه، با چاپ عكس زيبايي از چهار خرس بزرگ پاندا در حال نوشيدن آب، به بررسي رفتار و عملكرد آنها در طبيعت پرداخته است. چاينا ديلي همچنين به نقل از هنگ وندونگ كارشناس حيوانات مقيم تايوان نوشته است: مردم تايوان سالها بود كه آرزو مي كردند خرس پاندايي از سرزمين اصلي (چين) وارد كشورشان شود. لازم به ذكر است كه دولت چين چندي قبل به منظور نشان دادن حسن نيت خود، خرس پاندايي را به تايوان اهدا كرده بود.
ال موندو
روزنامه ال موندو خبر اول خود را به ادامه تحقيقات درباره انفجارهاي 11 مارس مادريد اختصاص داده است. به نوشته اين روزنامه، چاپ اسپانيا يكي از مظنونان انفجارهاي مادريد، اخيرا طي اظهاراتي تكان دهنده فاش ساخته است كه مقامات پليس وي را وادار به اعترافي كذب درباره حقايق انفجارهاي 11 مارس كرده اند و او مجبور شده بود انفجارهاي 11 مارس را به وقايع عراق و حضور نيروهاي اسپانيايي در آن كشور ربط دهد.
واشنگتن پست
روزنامه واشنگتن پست نيز همچون ساير روزنامه هاي چاپ ايالات متحده خبر و عكس اول خود را به تخليه ناگهاني شهر نيواورلئان به خاطر وحشت از وقوع مجدد توفان كاترينا، اختصاص داده است.درپي هشدار مقامات آمريكايي نسبت به وقوع توفان كاترينا، اهالي نيواورلئان سراسيمه شهر را ترك كردند. اهميت اين خبر در آنجا نهفته است كه حتي در كشوري مانند آمريكا كه در ساخت و سازها، استانداردهاي جهاني رعايت مي شود، وقوع حوادث ترس و خسارات شديدي را در پي مي آورد.

اسحاق نيوتن
اسحاق نيوتن در سال 1643 در وولس تورت متولد شد. او بسيار ضعيف و ناتوان و رنگ پريده و بي سرو صدا بود و آنقدر كوچك بود كه مادرش مي گفت در يك شيشه يك ليتري جا مي گيرد، ولي با اين حال به زندگي ادامه داد و به قدر كافي قوي شد.
نيوتن - نابغه بزرگ - در ابتداي زندگي هيچ گونه هنري از خود نشان نداد. او را جزو شاگردان ممتاز نمي توان قلمداد كرد و امتحانات او هيچ وقت درخشان نبود. در حدود سال 1663 مرض طاعون شيوع يافت و دانشگاه دانشجويان خود را مرخص كرد. نيوتن به زادگاه خود مراجعت كرد. همين موقع بود كه هوش و استعداد نابغه بزرگ آشكار شد، زيرا تمام كتاب ها و جزوه هاي خود را در دانشگاه جا گذاشته بود. فكر خود را آزاد گذاشت كه بتنهايي از منابع خاص خود استفاده كند.
در اين هنگام نيوتن بيش از بيست و دو سال نداشت، ولي بيش از ارشميدس و دكارت درباره معرفت ساختمان جهان دقيق شده بود. نيوتن ضمن دو سالي كه در وولس تورت بود، حساب عناصر بي نهايت كوچك و جاذبه عمومي را كشف كرد و تئوري نو را بنيان گذاشت.
اسحاق نيوتن فردي خوش مشرب نبود؛ رابطه اش با ديگر آكادميسين ها بد بود و بيشتر واپسين دوران زندگي اش به منازعات و درگيري هاي داغ سپري شد. پس از انتشار اصول رياضي- كه بي شك پرنفوذ ترين كتاب تاريخ فيزيك است- نيوتن به سرعت، معروفيت و شهرت عام پيدا كرد و به رياست انجمن سلطنتي گماشته شد و نخستين دانشمندي بود كه به مقام شواليه گري دست يافت.
مجادله جدي نيوتن با فيلسوف آلماني، گوتفريد لايبنيتز بود. لايبنيتز و نيوتن هر كدام به طور مستقل شاخه اي از رياضيات به نام كالكوس را به وجود آورده بودند كه بنياد بخش اعظم فيزيك نوين است. اكنون مي دانيم كه نيوتن سالها پيش از لايبنيتز، كالكوس را كشف كرده بود، اما مدت ها بعد كارش را منتشر ساخت. بر سر آنكه چه كسي اين كشف را زودتر انجام داد، جنجالي بزرگ به پا شد و دانشمندان با تمام قوا به جانبداري از يكي از اين دو رقيب پرداختند، اما خوب است بدانيد بيشتر مقالاتي كه به دفاع از نيوتن به چاپ رسيد، در اصل به وسيله خود او نوشته شده بود و تحت نام دوستان انتشار مي يافت.
با بالا گرفتن جنجال، لايبنيتز به خطا به انجمن سلطنتي متوسل شد تا دعوا را حل كند. نيوتن به عنوان رئيس انجمن، هياتي بي طرف را مامور رسيدگي كرد كه تصادفا همگي از دوستان نيوتن از آب در آمدند! سپس نيوتن خود، گزارش هيات را نوشت و انجمن سلطنتي آن را منتشر ساخت. در اين گزارش رسما لايبنيتز به سرقت آثار علمي متهم شد. نيوتن در اواخر عمر به مرض سنگ مثانه مبتلا شد و در بيستم مارس 1727 درگذشت. او را در كليساي وست مينستر در جوار پادشاهان انگلستان به خاك سپردند.
ولفگانگ پاولي
ولفگانگ پاولي- فيزيكدان برجسته و برنده جايزه نوبل فيزيك در سال 1945، در 10 اوت 1900 از ولفگانگ جوزف پاولي و برتا كاميلا شولتز متولد شد. پاولي تحصيلات مقدماتي خود را در وين آغاز و در سال 1918 به پايان رسانيد.طي سالهاي 1923 تا 1928 به تدريس در دانشگاه هامبورگ مشغول بود و پس از آن به سمت استادي فيزيك نظري در انستيتو تكنولوژي فدرال در زوريخ منصوب شد.
او در سال 1940 به عنوان رئيس گروه فيزيك نظري دانشگاه پرينستون انتخاب شد كه با پايان جنگ جهاني دوم، آن را رها و به آلمان مراجعت كرد. پاولي در ميان جماعت فيزيكدانان برجسته اواسط قرن بيستم از جايگاهي بسيار بالا برخوردار است و به زعم بسياري، پس از انتشار مقاله استادانه اش در باب نظريه نسبيت، به يكي از رهبران جريان فيزيك دوره خود بدل شد. قوانين او- كه هميشه نام او را به همراه دارند- دانش موجود ساختار اتمي (Atomic Structure) را متبلور ساختند كه در نهايت به شناسايي دو متغير با ارزش منجرشد كه براي توصيف وضعيت يك الكترون به آن دو احتياجي مبرم بود.
پاولي اولين دانشمندي بود كه وجود نوترون (Neutrion)- يك ذره بدون بار و جرم كه از تجزيه و فروپاشي راديواكتيو بتا صاحب انرژي مي شود- را درك كرد و اين، قدم اول و آغاز دهه اي طلايي قبل از جنگ جهاني دوم به شمار مي رفت. پاولي در مركز تحقيقات فيزيك نظري در زوريخ مشغول فعاليت بود.او نقش مهمي در پايه گذاري نظريه كوانتومي ميداني ايفا كرد و در پيشرفت هاي بزرگي كه در سال 1945 در اين حوزه به وجود آمد، شركتي فعال داشت. او پيش از اين، با ارائه اسنادي مبني بر وجود ارتباط بين چرخش و شاخص ذرات بنيادي، نظريه اي مطرح كرده بود. طي سالها مطالعه اش در اين زمينه، مقالات گوناگون و متعددي در باب مشكلات و نواقص فيزيك نظري به رشته تحرير درآورد و بيش از هرچيز در باب مكانيك كوانتوم در نشريات معتبر كشورهاي مختلف، مقالات علمي خود را به چاپ رسانيد. پاولي يكي از معدود اعضاي خارجي جامعه سلطنتي لندن و عضو جامعه فيزيك سوئيس، جامعه فيزيك آمريكا و انجمن آمريكايي پيشرفت علم به شمار مي رفت.
او در سال 1945 به پاس همكاري قاطع و صميمانه اش در جريان كشف قانون جديدي از طبيعت در سال 1925 به نام قانون پاولي شايسته دريافت جايزه نوبل شناخته شد. جالب است بدانيد شخص اينشتين پيشنهاد نامزدي وي براي دريافت جايزه نوبل را مطرح كرده بود. در سال 1958پاولي موفق به دريافت مدال ماكس پلانك شده و در همان سال به سرطان لوزالمعده مبتلا شد. هنگامي كه چارلزانز - آخرين دستيارش- به ملاقاتش در بيمارستان روت كروز زوريخ رفت، پاولي از او پرسيد: شماره اتاق را ديدي؟ شماره اتاق پاولي 137 بود. او در تمام زندگي اش با اين سئوال كه چرا يك عدد ثابت يا تعداد ثابت بنيادي بدون بعد، هميشه ارزشي نزديك به يك سي وهفتم دارد، روبه رو بود. پاولي در همان اتاق در 15 دسامبر 1958 درگذشت.