عكس: علي اكبر شيرژيان
معصومه بيات
تاسيس انجمن انبوه سازان در سال 82 ، يكي از اقدامات مهم حركت مثبتي بود كه با هدف تخصصي شدن انبوه سازان در وزارت مسكن و شهرسازي رخ داد، چراكه اگر اين اقدام صورت نمي گرفت، مي رفت تا شهر تهران مملو از ساختمان هاي غير مقاومي شود كه توسط بساز و بفروش ها ساخته مي شد.
اين مسئله باعث شد تا در كنار سازمان نظام مهندسي كشور، يك دستگاه اجرايي و غير دولتي شكل بگيرد.
انجمن انبوه سازان كه در حقيقت يك NGO غير دولتي ست، با يكهزار و 200 عضو از سوي وزارت مسكن و شهرسازي حمايت مي شود.
مهندس مهدي آيتي، مشاور وزير و عضو هيات مديره سازمان ملي زمين و مسكن با تاييد اين مطلب مي گويد: اين افراد، علاوه برداشتن درجه و تشخيص صلاحيت، از سرمايه برخوردار هستند؛ يعني خود سرمايه گذارند.
اين درحالي ست كه سازمان نظام مهندسي فقط از مدرك و تخصص برخوردار بود و انبوه سازان از سرمايه.
به گفته وي، يكي از مسائلي كه جامعه ما در بخش مهندسي عمران با آن روبه رو بود، جدايي اين دو مقوله (تخصص و سرمايه) از همديگر بود، چراكه سازمان نظام مهندسي، سازماني بود كه فقط از مدرك و تخصص بدون سرمايه برخوردار بود.
به همين دليل مهندسان ما، به وسيله سرمايه گذاراني كه غيرحرفه اي بودند، به كار گرفته مي شدند و اين امر باعث مي شد تا مهندسان نتوانند به كارفرمايان درخصوص كيفيت كار، امر و نهي كنند و در حقيقت تابعه اي از مهندساني مي شدند كه زير نظر سرمايه داران به كار گرفته مي شدند و اين سرمايه گذاران بودند كه با ساخت و سازهاي غيرحرفه اي، مهندسان و جامعه مهندسين را به دنبال خود مي كشيدند.
هم اكنون كشور ما در 30 استان كشور داراي گروهي انبوه ساز است كه از طريق كانون سراسري انجمن صنفي انبوه سازان با يكديگر در تعامل هستند. مشاور وزير مسكن با بيان اينكه اين اقدام باعث ايجاد تشكيلاتي نظام يافته در كشور و ادغام جامعه مهندسين و جامعه سرمايه داري شد، مي گويد: اين انجمن، علاوه بر ارتقاي كيفيت ساختمان و اجراي دقيق آئين نامه 2800، به دنبال اجراي اهداف سازمان نظام مهندسي كشور است.
وي درخصوص جايگاه انبوه سازان در برنامه ريزي چهارم توسعه مي گويد: در برنامه ريزي برنامه چهارم توسعه در برنامه چشم انداز 20 ساله، از آنان صراحتا اسم برده شده و قرار است در برنامه چهارم، بيش از
۸۰ درصد از ساخت و سازها به انبوه سازان واگذار شود و حتي 80 درصد تسهيلات بانكي، به جاي تك تك افراد به انبوه سازان اختصاص داده شده است.
وي در پاسخ به اين سئوال كه آيا با شكل گيري انجمن انبوه سازان، جامعه نظام مهندسي كشور تضعيف نمي شود، مي گويد: اصلا اين طور نيست، بلكه به نظر، باعث تقويت جامعه نظام مهندسي مي شود؛ به خاطر اينكه سازمان نظام مهندسي كشور در حقيقت وظايف و ماموريت هايي جدا از وظايف و ماموريت هاي انجمن انبوه سازي دارد، درحالي كه هر دو در كنار همديگر، كارهاي ساخت و ساز در كشور را ساماندهي مي كنند.
مهندس آيتي معتقد است: انبوه سازان علاوه بر اينكه به عنوان جامعه مهندسين در جهت رعايت مقررات مهندسي حركت مي كنند، به عنوان مجري سرمايه گذار نيز هستند.
وي با بيان اينكه سازمان نظام مهندسي وارد كار اجرايي و سرمايه گذاري نمي شود، تصريح مي كند: اصلا از سازمان نظام مهندسي انتظار نمي رود كه وارد كار اجرايي و سرمايه گذاري شود، چراكه سازمان نظام مهندسي پروانه اشتغال مهندسان و رتبه بندي آنان را برعهده دارد و همه اعضاي انجمن انبوه سازان، پروانه اشتغال مهندسي را از سازمان نظام مهندسي دريافت مي كنند.
حال اين سئوال طرح مي شود كه اگر اين گروه از رعايت قانون نظام مهندسي و مقاوم سازي ساختمان تخطي كند، چه كسي بر كار آنان نظارت خواهد كرد؟
مشاور وزير مسكن در پاسخ مي گويد: وقتي انجمن انبوه سازان اقدام به ساخت و ساز مي كند، در مقابل شهرداري ها و سازمان نظام مهندسي كشور، مسئول است؛ يعني هر انجمن انبوه سازي كه دچار خطا و سهل انگاري شود، از نظر حقوقي بايد پاسخگو باشد. به نظر مي رسد، موضوع امضافروشي با مسئله تاسيس انجمن انبوه ساز از بين برود، چراكه در گذشته مهندسان با فروش امضا، براي خود تامين درآمد مي كردند و در اين ميان، توسط سرمايه گذار خريداري مي شدند و اين امر باعث مي شد تا ساخت و ساز به صورت غيرفني انجام شود.
نماينده بيرجند در مجلس ششم با تاييد اين مطلب مي افزايد: اين امر، علاوه بر جلوگيري از امضافروشي، از حيثيت جامعه مهندسي دفاع مي كند. هم اكنون مهندسان داراي صلاحيت كه در قالب انبوه ساز اقدام به سرمايه گذاري مي كنند، در صورت سهل انگاري در مقابل دستگاه قضائي كشور، مسئول و پاسخگو هستند.
يكي از مسائل ديگري كه در لايحه بودجه 84 و در برنامه چهارم توسعه و برنامه چشم انداز 20 ساله مطرح شده است، موضوع بهسازي بافت هاي فرسوده كشور است كه به وزارت مسكن و شهرسازي سپرده شده است.
عضو هيات مديره سازمان ملي زمين و مسكن، در اين خصوص اينگونه توضيح مي دهد: اين پروژه
بزرگي ست. بايد در طول 10 سال، 7 ميليون واحد مسكوني فرسوده شهري و 2 ميليون واحد روستايي، بهسازي و نوسازي شود كه اين بهسازي، طبق لايحه بودجه 84 به انبوه سازان واگذار شده است.
به نظر، اين برنامه 10 ساله در غالب دو برنامه پنج ساله پيش بيني شده كه بايستي هرساله 700 هزار واحد مسكوني شهري و 200 هزار واحد روستايي، بهسازي و نوسازي شود كه هركدام نياز به سرمايه و بودجه هنگفت دارد و علاوه بر آن، كمك جامعه بزرگ مهندسان را مي طلبد.
اين در حالي ست كه امروزه جامعه نظام مهندسي، 90 هزار عضو دارد. با اين اوصاف خواهيم داد كه 90 هزار مهندس حتي براي بازسازي و احياي واحدهاي مسكوني روستايي كم است، چه رسد به احياي بافت هاي فرسوده شهري.
هم اكنون بافت هاي فرسوده در شهرها و روستاها باعث زشتي سيماي شهري ما شده اند. اگر بتوان در اين برنامه 10 ساله، بافت هاي فرسوده را بهسازي و نوسازي كرد، شهر و روستايي مدرن خواهيم داشت و علاوه بر آن اشتغالزايي بزرگي در بخش صنعت ساختمان به وجود خواهد آمد.
عضو كميسيون عمران در مجلس ششم معتقد است: اگر دولت و مجلس در يك برنامه ريزي سنجيده بتوانند از طريق بانك ها، بخش خصوصي، فروش اوراق مشاركت و سهيم كردن مردم در ساخت و ساز، اقدامات اساسي به عمل آورند، خواهيم توانست در برنامه
10 ساله، كل ساختمان هاي مسكوني را در مقابل زلزله، مقاوم سازي و نوسازي و بهسازي كنيم و به علاوه از سيماي شهري و روستايي زيبايي برخوردار شويم.
وي در ادامه مي افزايد: اگر ما بتوانيم در يك برنامه 10 ساله، بافت هاي فرسوده را نوسازي و بهسازي كنيم، يك الگوي بسيار موفق براي كشورهاي همسايه و ديگر كشورها خواهيم بود.
نماينده دور ششم مجلس در پاسخ به اين سئوال كه آيا با آمدن وزير جديد، برنامه ها و سياست هاي گذشته كنار گذاشته خواهد شد يا خير؟ مي گويد: هر وزير جديدي، موظف است طبق لايحه بودجه 84 و قانون چهارم توسعه و برنامه چشم انداز 20 ساله عمل كند و نمي تواند از اين قوانين خارج شود، چون اين قوانين مصوبه مجلس و مجمع تشخيص مصلحت است و درنتيجه، همه وزرا از جمله وزير مسكن جديد، موظف به اجراي قانون هستند.
نماينده دور ششم مجلس شوراي اسلامي با ديد خوشبينانه اي نسبت به وزير جديد مي گويد: فكر مي كنم باتوجه به تجربه اي كه وي در سالهاي كاري اش در وزارتخانه هاي ديگر دارد، بتواند با كمك بدنه وزارتخانه و افراد صاحب صلاحيت و جامعه بزرگ مهندسان كشور، بحث مسكن و شهرسازي را سامان داده و به موفقيت برساند، چراكه وزارت مسكن دو وظيفه مهم؛ يعني فراهم كردن مسكن، طبق اصل 31 قانون اساسي (هر ايراني بايد داراي سرپناه و مسكن باشد، با اولويت افراد كم درآمد و كارگران) و ساماندهي شهر و هويت بخشي به شهر (يعني علاوه بر اينكه ساختمان ها مقاوم باشد، بايد زيبايي، رفاه و آسايش آن مبتني بر اصول معماري ايراني، اسلامي و با نگاه به فن آوري مدرنيته باشد) كه اين دو از وظايف بزرگ وزير در دو بخش مسكن و شهرسازي براي رسيدن به اهداف چشم انداز 20ساله است.
وي درخصوص بعضي انتقادها به سعيدي كيا، به عنوان متولي بازسازي بم يادآور مي شود: به نظر من كارهاي بزرگي در بازسازي بم صورت گرفت، چراكه ما در بازسازي مناطق زلزله زده از تجربه خوبي برخوردار هستيم.
مهندس آيتي ادامه مي دهد: شايد علت اصلي عدم موفقيت در بازسازي پس از زلزله اين است كه هنوز در كشور ما، مسئول مستقيم بازسازي پس از زلزله مشخص نشده است.
به اين جهت بود كه ما مي ديديم از دستگاه هاي مختلف اجرايي، گروه هاي مردمي، تشكل هاي غيردولتي و انجمن خيريه، همه بعد از زلزله به منطقه زلزله زده بم سرازير شدند. پس، بازسازي نياز به ساماندهي و برنامه ريزي قوي دارد و دولت بتنهايي قادر به چنين كاري نيست. به نظر مي رسد بايد بين سه قوه، يك هماهنگي ايجاد شود تا به هنگام حوادث
غير مترقبه و بحران هاي ديگر، بتوانند وارد عمل شوند. مهندس مهدي آيتي در پايان، درخصوص علت راي آوردن سعيدي كيا به عنوان وزير مسكن و شهرسازي در كابينه دكتر احمدي نژاد خاطرنشان مي كند: اكثر وزراي پيشنهادي دكتر احمدي نژاد، چهره هاي جديد و ناشناخته بودند، در حالي كه سعيدي كيا تنها وزيري بود كه چندين سال در چند وزارتخانه فعاليت داشته و يكي از چهره هاي شناخته شده و مقبول همگان بود، چراكه وي از نظر جنبه هاي انقلابي و اسلامي به سلامت، موفقيت و مديريت شناخته شده است.

هديه درمان- ايده در يك لحظه به ذهنم رسيد. وقتي كه در كنار ساحل يك دسته ابر به سرعت با وزش باد شروع به حركت در آسمان كردند، من به آنها نگريستم و رويايي از آنچه كه مي خواهم طراحي كنم، در ذهنم نقش بست.
ماسيميليانو فوكساس
مركز كنفرانس پروژه اي است كه فوكساس در مسابقه بين المللي برنده شده است؛ اين پروژه كه در شهر رم ايتاليا در حال ساخت است، در سال 2004 شروع شده و درسال 2007 به اتمام خواهد رسيد. كارفرماي پروژه، شهرداري رم است.
ساختمان مركز  همايش فوكساس، ساختمان بزرگي با 30 متر ارتفاع است؛ بخش نيمه شفاف آن در جهت طول بنا استقرار يافته است و در هر طرف گشايشي به مجموعه هاي شهري اطراف دارد. اولين صحبت هايي كه به طور مستقيم در طرح اثر گذاشت، بوم شناسي منطقه بود، دومين نكته در نظر گرفته شده در طرح، خلق فضايي ست كه در آن تركيبي آزاد از سازه هاي ديناميك و پويا در جهت ايجاد حس پذيرندگي و به اصطلاح خوشامد گوي مناسب براي شركت كنندگان در سمينارها و حضور آنها در فضا هاي متنوع در اين مركز، وجود داشته باشد.. . .
به طور ساده، خطوط مربعي طرح، به ستايش و تكريم معماري عقلايي و منطقي دهه 1930 منطقه مي پردازند؛ در زير پوشش اصلي، ابري با مساحت  ۳هزار و 500 متر مربع از جنس فولاد و تفلون قرار گرفته (!) كه زير پوسته اصلي با مساحت بالغ بر 10هزار متر مربع طراحي شده است. فضاي تالار كنفرانس و اتاق هاي سمينار و جلسات بسيار جالب توجهند و زير بنايي در حدود 2هزار مترمربع را اشغال كرده اند. ابر مركز بنا به واسطه شبكه اي محكم از فولاد و كابل تجهيز شده و به نظر مي رسد ميان كف و سقف تالار اصلي معلق است. نور پردازي بسياري براي طرح در نظر گرفته شده كه ساختمان را معلق نمايش مي دهد، به نوعي كه ساختمان داراي حس تعليق است.
بنا ، به طور خاصي با نقطه ديد ناظر در حال تغيير است. مركز كنفرانس شامل سه تالار اصلي ست و مركز اجتماع بزرگ، كافه، رستوران و... مجموعه اي چند عملكردي با زير بناي۱۵ هزارمتر مربع را تشكيل مي دهد. پله عظيم الجثه اي ساختمان را به پلازاي بيرون متصل مي كند.

آيناز لطف عطا- معماري جزئي از حوزه وسيعي از زندگي و تمامي فعاليت هاي بشر را در برمي گيرد. تاريخ، عادات، باورها، روان شناسي و همچنين محيط زيست عواملي ثابتند كه نبايستي دستخوش هوس و تفنن ميز طراحي شوند. چنان كه رنتسو پيانو، معمار ايتاليايي مي گويد: معماري يك هنر تحميلي ست؛ نمايش، كنسرت يا نمايشگاه نيست كه مردم بتوانند انتخاب كنند. هنگامي كه اثر ساخته شد مردم ناگزيرند از آن استفاده كنند! . 
همان طور كه جدايي از انسان، جامعه، محيط زيست و تاريخ قابل انتقاد است، افتادن به دام شعارهاي مدعي اين ارزش هاي انساني، محيط زيستي و تاريخي نيز بسيار خطرناك است و البته نبايد فراموش كرد كه بدترين توليدات با چنين ادعاهايي شروع مي شوند! سئوال اين است كه چگونه مي توان مخاطب عام را
در نظر گرفت و عاميانه كار نكرد و انسان را عامل ثابت فرض كرد و دچار جمود نشد، به محيط زيست توجه كرد و بحث معماري را به مقوله صرفا فني يا جايگاه ساختمان را به عنوان يك مصنوع بشري در طبيعت گم نكرد و نهايتا تاريخ و هويت بومي را در نظر گرفت و به تقليد از فرم هاي تاريخي و مخدوش كردن شهادت و سنديت آثار تاريخي و نفي هويت زمان نپرداخت؟ بحث رسيدن به يك تعادل نيست،  بلكه هر بار يافتن راهي ست كه به اثري ختم شود كه مجموعه كيفيات مورد نظر را بدون مصالحه تامين كند. چنين استراتژي هر بار از نو ابداع مي شود و نمي تواند به سبك خاصي محدود شود.
اينكه معماري بتواند از عهده اين امر برآيد كه از بي سبكي ، سبكي به وجود آورده، آنچه آثار وي را به هم پيوند مي دهد، سبك و فرآيند توليد فرم نباشد، امري بس پيچيده و دشوار و البته ممكن است.
عناصر ثابت و فارغ از زماني به مثابه اصول ازلي معماري همچون: توجه به طبيعت ( به مثابه محيط طبيعي كه پروژه در آن قرارمي گيرد، الهام از فرم هاي طبيعت ، به كار گيري عناصر طبيعي نظير گياهان، آب، نور و استفاده از مصالح طبيعي نظير چوب و سنگ)، توجه به محيطي كه طرح در آن قرار است ساخته شود و كشف اصل استقراري نهفته در خصوصيات محيط، مورفولوژي زمين، رابطه انسان با معماري و. . . است كه از درون آنها قواعد هر پروژه بايد استخراج شود.

مواظب پروانه ها باشيد پاييز داره مياد!
علي خيابانيان- برگي ديگر از تقويم ورق خورد و سال به نيمه رسيد. پاييز سلامي داد و دل همه درختان را لرزاند. پرندگان به فكر رفتند و برگ ها بيقرار، ولي هنوز همه جا سبز است و چند وقتي مانده است تا اولين برگ از درختان جدا شود و رهگذران به پاي صحبت او بنشينند كه فصلي گذشت و ما رفتيم.
پريروز اولين باد پاييزي وزيد، غمگين و نااميد بود و از لابه لاي ماشين ها راه فراري مي جست و دود و فرياد كلافه اش كرده بود. به دنبال آسمان بود و ساختمان هاي بلند در حصاري از آهن و شيشه اجازه ورود نمي دادند. به خود مي پيچيد و چهره هايي را مي ديد كه از پشت پنجره چشم به او دوخته اند و خواهان رفتني بي بازگشتند به سرزميني دور و بي نشان. شاپرك ها بيقرار و نگران از سرماي پاييز و باران خداحافظي مي كنند و زرد شدن خانه ها را مي بينند كه روزي مامني بر انسان و مكاني بر آفرينش آرزوهاي او بوده است. هوا سرد مي شود و سال براي گروهي از انسان ها رو به اتمام است؛ زمان اسباب كشي، خانه، خيابان و بنگاه فرارسيده است. انسان ها جابه جا مي شوند و مسكني ديگر بر مي گزينند و چرخه اي كذايي از معامله، پول و اندوه به كار مي افتد و كسي به فكر انسان نيست؛ كساني كه حتي سرپناه كوچكي نيز ندارند تا به فكر تغيير آن بيفتند، چند عدد قوطي حلبي و تعدادي كارتن به عنوان ديوار و پارچه اي نازك كه نقش در ورودي را بازي مي كند و ما را با اكراهي تمام از خود مي راند. مي گذريم و فراموش مي كنيم كساني را كه با حداقل امكانات، زندگي مي كنند و فكر داشتن خانه اي كوچك و آجري، آرزويي دست نيافتني است.
شاپرك ها غمگينند و غصه انساني را مي خورند كه زماني شاد مي زيست و خانه اش نه سرپناهي صرف و بي روح كه هزاران خاطره و انديشه از آن گذشته بود و آفريده مي شد. كسي به فكر شاپرك ها نيست، هوا سردتر خواهد شد و خانه اي ندارند. شايد بهتر است به يكي از ارگان هاي مسئول در زمينه ساخت وساز مراجعه كرده و در تعاوني مسكن مربوطه سرمايه گذاري كنند. بالطبع انبوه سازان بسياري هستند كه به فكر بي خانمان هاي شهرمان بوده و خواهان رفع معضل مسكن  هستند.
در نيمه اول امسال همايش ها و سمينارهاي بسياري با فاصله زماني كم برگزار شده اند و ظاهرا به دنبال نتايج و دستاوردهاي جديدي در امر توسعه شهري و ساخت وساز هستند؛ مثلث زمين، مصالح و مسكن در حال چرخش است و تقدير 70 ميليون انسان را رقم مي زند و كسي اعتراض نمي كند، گراني زمين بر اساس كدامين تز و برنامه ريزي، سرمشق فعاليت هاي ارگان هاي مربوطه قرار گرفته و هيچ گونه تجربه و تاييد جهاني ندارد و چرا از ايده هاي جديدتري در توسعه و كنترل فضاهاي  شهري استفاده نمي شود و صدها هزار نفر در شهرهاي اين مرز و بوم سرپناهي كوچك براي خوابيدن ندارند و كسي به فكر شاپرك ها نيست.
مستاجراني كه هرساله با رشد غير معقول اجاره ها روبه رو مي شوند و تورم روزانه مسكن و زمين در كدامين روند فكري قابل تعريف است. برنامه هاي پنج ساله اي كه بدون هيچ آينده نگري تصويب مي شوند و قابليت انعطاف پذيري نداشته و با عوض شدن هر دولتي، دستخوش تغيير مي شوند و تعاملي بين اين دو وجود ندارد.مفهوم مسكن در جامعه ما سيري نزولي را در پيش گرفته و بسياري از پارامترهاي لازمه را از دست داده است و به عنوان سرپناهي صرف مطرح مي شود كه هيچ رابطه اي با انسان و نيازهاي او ندارد. جدا از حس تعلق و آرامش در يك مسكن خوب، مشكلات تاسيساتي و ايستايي بسياري به چشم مي خورد كه با اقداماتي زيربنايي و بالطبع صرف هزينه هاي اضافي قابل حل است. با مقايسه و تحليلي از نحوه اجرا و و نوع مصالح به كار رفته از يك طرف و بازسازي هاي بعدي كه بر خريدار تحميل مي شود، قيمت برآورد شده كلي بسيار بالا بوده و در عين حال وقت و انرژي زيادي صرف شده است.
مسئله مهمي كه در امر مقاوم سازي بيشتر بايد به آن توجه كرد، بحث نظارت و چگونگي اجراست. در كنار نقشه هايي كه به نظام مهندسي و شهرداري ها تحويل داده مي شود، چند صد برگ از محاسبات و ديتيل هاي اجرايي نيز ارائه مي  شوند كه معمولا يك بازنگري كلي نيز روي آنها انجام مي شود، ولي در عرصه نظارت چه اتفاقي مي افتد؟ از زمانبندي اجرايي پروژه گرفته تا كيفيت اتصالات موجود، مستلزم نظارتي دقيق و بي شائبه است و لازم به ذكر اينكه، مقاوم سازي با استفاده از آرماتور بيشتر و سخت گيري هاي بيش از حد و نامعقول امكانپذير نبوده و بايد در همه مراحل طراحي، محاسبه، اجرا و نگهداري بعد از ساخت دقت عمل بسياري داشت. چه بسا بناهايي كه با تدابير اندكي مي توان سازه آنها را تقويت كرده و نيازي به تخريب و دوباره سازي آن نباشد. فرهنگ نگهداري بنا و نحوه بازسازي آن مقوله اي مهم است كه بايد كارشناسان و متخصصان امر بدان توجه كنند.
مواردي كه در زمينه ساخت و ساز و شاپرك ها گفته شد و بسياري از ناگفته هاي ديگر، نمودي از مشكلات مردم جامعه ما و بخصوص بي خانمان هايي ست كه چون ما نفس مي كشند و بايد از امكانات و شرايط مساوي و مناسب برخوردار باشند. بياييد با نگاهي مسئوليت پذير به شهر خود بنگريم و بدانيم تبعات كوچكترين سهل انگاري و بي تفاوتي، بعد ها گريبانگير همشهريان و فرزندانمان خواهد بود.
معماران بدون معماري
از 13 مهر، مان هنر نو نمايشگاه معماران بدون معماري را برپا مي كند كه مقايسه شود تربيت معمارانه بر آفرينش هاي غيرمعمارانه معماران چگونه تاثير مي گذارد.
آيا يك معمار همانطور عكس مي گيرد كه يك عكاس؟ همان طور مجسمه مي سازد كه يك مجسمه ساز؟ همان طور نقاشي مي كند كه يك نقاش؟ و همان طور...
تحليل تاثير آموزش معماري بر آثار هنري غيرمعمارانه هدف اصلي برپايي اين نمايشگاه است هر چند كه ديدن مجموعه وسيعي از خلاقيت هاي معماران خالي از لطف نيز نيست. ضمنا اجراي performance با عنوان ordus يكي از برنامه هاي افتتاحيه  مان هنر نو است.
بازديد همه روزه غير از پنج شنبه و جمعه از ساعت 20-15 براي عموم آزاد است.

مسكن، بعدي تاثيرگذار در زندگي انسان
خسرو صحاف - افزايش جمعيت باعث تغيير وضع مسكن شد. مسكن هاي امروزي، گذشته از حفظ و حراست انسان از سرما و گرما، وظايفي ديگر نيز بر عهده دارند. در حقيقت مسكن امروزي نه تنها مكاني براي آسايش و فراغت انسان است، بلكه مي تواند در جهت اعتلاي فكري و روحي انسان موثر واقع شود و موجبات پيشرفت وي را فراهم آورد. بنابراين در جهان امروز، مسكن به عنوان يكي از نيازهاي ضروري انسان، كاركردهاي متنوعي دارد. برخي صاحب نظران موفقيت آميزبودن يك مسكن را در گرو 4 هدف مي دانند: بايد داراي ارزش هاي فرهنگي و اجتماعي باشد، بايد به اندازه كافي ارزان باشد، بايد بهداشت ساكنان را تامين كنند، بايد تعمير و نگهداري در دوران عمر ساختمان در كمترين سطح باشد.
در حقيقت مسكن به عنوان بعدي از زندگي انسان با ساير ابعاد زندگي انسان در ارتباط و كنش متقابل است؛ به طوري كه بر يكديگر تاثير مي گذارند و از يكديگر تاثير مي پذيرند. به طور مثال اگر مسكني كه ساخته مي شود با شرايط اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي و مادي يك جامعه تطابق و همخواني نداشته باشد يا با اسلوبي غير از آنچه بايد، ساخته شود ،شايد مورد بي توجهي قرار گيرد.
در هر نقطه از كره خاكي خانه هاي مختلفي بر حسب نيازها و ضرورت هاي زندگي يافت مي شوند؛ اين اشكال گوناگون، خود معلول عوامل متعددي هستند كه انسان را ناگزير به انتخاب شكل خاصي از مسكن كرده است و تاثير عوامل مختلف زيستي و اجتماعي به طور مستقيم و غيرمستقيم در تعيين نوع مسكن غيرقابل انكار است.
با توجه به روند رو به رشد جمعيت و بزرگ شدن شهرها و همچنين افزايش مشكلات اقتصادي، اكثر فضاهاي مسكوني شهري ما را آپارتمان تشكيل مي دهد كه در واقع اين موضوع تا آنجا جامعيت يافته كه مي توان گفت: در چند سال آتي اكثريت مردم به زندگي آپارتمان نشيني روي خواهند آورد. با توجه به اينكه در آينده اكثر فضاهاي مسكوني ما را آپارتمان ها تشكيل خواهند داد، بنابراين اگر راه حلي براي مشكلات حال حاضر آپارتمان ها در نظر گرفته نشود، جامعه به يك جامعه پر از تنش و استرس تبديل خواهد شد كه در يك چنين فضايي ديگر هيچ كس احساس امنيت و آرامش نخواهد داشت و به واقع سلامت رواني افراد به خطر خواهد افتاد.
پرداختن آكادميك يا علمي به اين مسئله، گسترش فرهنگ آپارتمان نشيني در بين مردم از طريق تبليغات رسانه اي به صورت چاپ نشريات محلي، نظرسنجي و... ،نظارت هرچه بيشتر دستگاه هاي ذي ربط بر روند ساختمان سازي، گذاشتن جلسات متعدد براي حل مشكلات آپارتمان توسط ساكنان مجتمع ها، انعقاد جلسات پرسش و پاسخ بين مسئولان و ساكنان مجتمع هاي مسكوني، مي تواند بخشي از راهكارهاي تعاملي و پيشگيرانه در راستاي معضلات آپارتمان نشيني و مسكن باشد.
ميدان شهداي مشهد
ميدان شهداي مشهد يكي از پر رفت و آمدترين مناطق قديمي شهر مشهد است. سابقه اين ميدان به اوايل قرن حاضر
بر مي گردد.
ميدان شهدا نقطه تلاقي سه شريان مهم ارتباطي شهر مشهد است. هر كدام از اين سه خيابان از نظر كاركرد شهري و خدماتي و هويت شهري براي ميدان شهدا اهميت زيادي دارد.
مشاور تجير در جايگاه برنده مسابقه اي بحث انگيز، هم اكنون به عنوان مشاور طرح وشهرداري مشهد به عنوان كارفرماي پروژه داراي نقش هاي محوري دراين طرح بزرگ هستند. حجم كاري پروژه بالغ بر 225هزار مترمربع بوده و در قالب سه فازجدا درنظر گرفته شده است.
هر چند طراحان ميدان جديد چندان اعتقادي به استفاده از رويكرد هاي ايراني و محلي در اين پروژه نداشته اند و نتيجه نهايي چندان حال و هواي بومي و ملي ندارد، ولي اميدواريم با به انجام رسيدن اين پروژه، قدري ازمشكلات سازمان شهري مشهد مرتفع شود.