سينا خاكياني
ژوهانسبورگ، پرجمعيت ترين شهر آفريقاي جنوبي و دومين يا سومين شهر پرجمعيت در ميان ديگر كشورهاي جنوب آفريقاست. اين شهر كه مركز مهمترين استان آفريقاي جنوبي به نام گائوتنگ است، يكي از جديدترين شهرهاي مهم جهان محسوب مي شود و جزو معدود شهرهايي ست كه نه در كنار ساحل و نه در كنار رودخانه ساخته شده است.
اين شهر به خاطر معادن گسترده طلا و الماسش، شهرت فرواني دارد و به همين خاطر در طول چند دهه گذشته همواره مورد توجه كشورهاي استعمارگر بوده است.جمعيت ژوهانسبورگ بيش از 3 ميليون نفر برآورد مي شود و وسعت آن به يكهزار و 600 كيلومتر مربع مي رسد كه در مقايسه با ديگر شهرهاي جهان، شهر بسيار وسيعي به شمار مي رود. باتوجه به اين گستردگي زياد، تراكم جمعيت شهر در حدود يكهزار و 900 نفر در هر كيلومتر مربع است كه ژوهانسبورگ را جزو كم تراكم ترين شهرهاي جهان قرار مي دهد.
ژوهانسبورگ حومه بسيار وسيعي نيز دارد كه با احتساب آن جمعيت شهر به 8 ميليون نفر خواهد رسيد.
مسئولان و مقامات دولتي ژوهانسبورگ براي كاهش معضل ترافيك و آلودگي هواي اين شهر در اقدامي بي سابقه، روز پنج شنبه گذشته را روز بدون اتومبيل اعلام كردند، اما شهروندان ژوهانسبورگ توجه چنداني به اين مسئله نشان ندادند. راننده ميني بوسي كه در حال جابه جايي مسافران از حومه شهر به سمت مركز آن است، مي گويد: هيچ چيز با روزهاي عادي تفاوتي نداشت و آن روز هم مثل ساير روزها، ترافيك خيابان هاي شهر و آلودگي هواي آن عذاب آور بود.
يك نگاه سطحي و نه چندان عميق در صبح پنج شنبه به ژوهانسبورگ نشان مي داد كه انگار نه انگار كه اين روز، روز بدون خودرو نامگذاري شده و به نظر مي رسيد تدبير مسئولان شهرداري اين شهر آنچنان كه بايد تاثيرگذار نبوده است.رانندگان ژوهانسبورگ و صاحبان خودرو در اين شهر وابستگي بسيار زيادي به اتومبيل هايشان دارند، به همين خاطر اعلام روز بدون خودرو از سوي مسئولان اين شهر به قدر كافي نتوانست آنها را از بيرون آوردن خودروهايشان از منزل منع كند.اما دليل اصلي عدم موفقيت اين طرح، داوطلبانه بودن آن بود، چرا كه اوايل هفته گذشته مقامات رسمي شهر در يك كنفرانس مطبوعاتي اعلام كرده بودند كه اين طرح صرفا يك طرح داوطلبانه است و هدف اصلي از اجراي آن تنها تشويق مردم به استفاده از وسايل حمل و نقل عمومي ست.
بدون ترديد و بعد از اين آزمون ناموفق، آنچه براي مسئولان ژوهانسبورگ روشن شد، لزوم تفكر بيشتر و انجام اصلاحات بنيادين در سيستم حمل و نقل عمومي اين شهر است. حمل و نقل عمومي در ژوهانسبورگ و قطارهاي شلوغ پر از جمعيت داخل شهري، ميني بوس هاي قديمي و ناراحت و اتوبوس هايي محدود است كه هر از چند گاهي در روز و تقريبا هر زمان كه رانندگانشان هوس كردند، در شهر تردد مي كنند. به همين خاطر است كه در اين شهر تنها كساني حمل و نقل عمومي را انتخاب مي كنند كه توانايي خريد خودرو شخصي را نداشته باشند و هركس كه بتواند خودرو شخصي، هر چند قديمي و مدل پايين تهيه كند، هر روز از آن استفاده خواهد كرد.
ژوهانسبورگ مثل لس آنجلس شهري به نسبت نوساز و پر از خودروهاي شخصي ست و درست مثل همتايش از كمبود وسايل حمل و نقل عمومي رنج مي برد، اما تفاوت ژوهانسبورگ و لس آنجلس در اين است كه اهالي اين شهر آفريقايي، غالبا به اندازه اي فقير هستند كه اكثريت آنها قادر به خريد خودرو شخصي نيستند.
خطوط راه آهن شهري ژوهانسبورگ، مهمترين وسيله حمل و نقل عمومي شهر است و هر روز هزاران نفر را به محل كارشان مي رساند، اما نقص بزرگ اين خطوط در اين است كه تنها بخش هاي قديمي شهر را به يكديگر متصل مي كند كه اكثرا در جنوب اين شهر واقع هستند. ظرف چند دهه اخير، ژوهانسبورگ با روند بسيار سريعي در اكثر جهات و بخصوص در جهت شمال گسترش پيدا كرده و فقدان حضور خطوط راه آهن در آن مناطق بوضوح احساس مي شود.اتوبوس ها از ديگر وسايل حمل و نقل عمومي شهر هستند. در كل 550 دستگاه اتوبوس در ژوهانسبورگ تردد مي كنند كه از اين تعداد تنها 200دستگاه آن، اتوبوس هاي جديد ساخت كمپاني ولوو هستند و مابقي، اتوبوس هاي قديمي و ناراحتي  هستند كه بناچار شهروندان اين شهر از آنها استفاده مي كنند.ژوهانسبورگ دو نوع تاكسي دارد كه يك نوع آن تاكسي هاي ميني بوسي و نوع ديگر آن تاكسي هاي متري ست. برخلاف اكثر شهرهاي دنيا، نوع دوم تاكسي ها در اين شهر نمي توانند در شهر بچرخند و دنبال مسافر بگردند. آنها به صورت تلفني كار كرده و تنها به يك مقصد مشخص حركت مي كنند، اما ميني بوس ها پرطرفدارترين وسايل حمل و نقل عمومي در نزد كارگران و قشر كم درآمد شهر هستند و به همين خاطر، غالبا به قدري شلوغند كه سوار شدن بر آنها، كاري دشوار و حتي در بعضي موارد غيرممكن به نظر مي رسد.
نتيجه چنين سيستم ناقص و ناكارآمدي اين است كه بيش از نيمي از 3 ميليون و 200 هزار سفر درون شهري كه هر روز در ژوهانسبورگ انجام مي شود، توسط خودروهاي شخصي و غالبا كم سرنشين صورت مي گيرد و به تبع آن در اكثر ساعات روز، اغلب خيابان هاي اين شهر با ترافيك بسيار سنگيني مواجه هستند كه آلودگي هوا را نيز با خود به همراه دارند. اكثر شهروندان ژوهانسبورگ و حتي صاحبان خودروهاي شخصي با طرح روز بدون خودرو و اجراي آن موافق هستند، اما تقريبا تمام آنها اين طرح را غيرعملي مي دانند.
يكي از شهروندان ژوهانسبورگ در اين مورد مي گويد: من با اين طرح موافقم، ولي وقتي به اين موضوع فكر كردم كه چطور پسرم را به مدرسه ببرم، تنها راهي كه به ذهنم رسيد، پياده روي بود، اما من نمي توانستم پسر هفت ساله ام را با كيفي پر از كتاب، مجبور به يك پياده روي يك ساعته بكنم، به همين خاطر روز پنج شنبه مجبور به استفاده از اتومبيلم شدم.
زمانبندي نامناسب
اگرچه استفاده از اتوبوس يا ديگر وسايل حمل و نقل عمومي در ژوهانسبورگ در ساعات اوليه صبح براي رفتن به محل كار يا شب ها به هنگام بازگشت به منزل ممكن است، اما استفاده از آنها در باقي ساعات روز امري كاملا غيرممكن به نظر مي رسد و كساني كه تجربه سوار شدن بر خودروهاي شخصي را داشته باشند، تقريبا محال است كه حاضر به اين كار شوند.
ميلتون انكوزي ، رئيس نمايندگي شبكه خبري بي.بي.سي در ژوهانسبورگ مي گويد: من از اين طرح استقبال زيادي كردم و استفاده از وسايل حمل و نقل عمومي به جاي خودروهاي شخصي را راه حل مناسبي براي معضل ترافيك ژوهانسبورگ مي دانم. من روز پنج شنبه بدون خودرو شخصي ام به محل كارم رفتم و آن وقت فهميدم كه احتمالا مجبور خواهم بود به خاطر مسائل كاري به دو نقطه مختلف شهر بروم. خوشبختانه آن روز من توانستم كارهايم را بدون خارج شدن از محل كارم انجام دهم، ولي اگر موفق به اين كار نمي شدم، بدون ترديد به قرارهاي كاري ام هم نمي رسيدم! همان روز بود كه فهميدم داشتن خودرو شخصي در اين شهر تا چه حد ضروري ست.اما در ميان تمام كساني كه چه از خودرو شخصي و چه از وسايل حمل و نقل عمومي استفاده مي كنند، هيچ كس به اندازه كساني كه فاصله محل كار تا منزلشان كوتاه است، از وضعيتشان راضي نيستند. اين افراد مي توانند با روزي 15 دقيقه پياده روي خودشان را به محل كارشان برسانند و در بسياري از موارد بسيار زودتر از دارندگان خودروهاي شخصي به كارهايشان برسند.
اين مسئله لزوم فرهنگسازي براي اهالي اين شهر را نمايان مي سازد، چرا كه اگر اكثريت ساكنان ژوهانسبورگ در نزديكي محل كارشان ساكن باشند تا حد بسيار زيادي از ترافيك و همچنين آلودگي هواي شهر كاسته خواهد شد و به اين ترتيب حتي ناكارآمد بودن سيستم حمل و نقل عمومي شهر هم كمتر جلب توجه خواهد كرد.
همه چيز تغيير خواهد كرد؟
بالا رفتن قيمت سوخت، ترافيك و آلودگي وحشتناك هوا و انتظار هجوم گردشگران و علاقه مندان به فوتبال براي تماشاي مسابقات جام جهاني 2010 در ژوهانسبورگ مسئولان اين شهر را به فكر بازسازي و ارتقاي سيستم حمل و نقل عمومي اين شهر انداخته است.
در حال حاضر تقريبا 50 درصد سفرهاي درون شهري در ژوهانسبورگ با خودروهاي شخصي و 50 درصد ديگر با وسايل حمل و نقل عمومي صورت مي گيرد و با اين شرايط، دولت آفريقاي جنوبي قصد دارد تا قبل از برگزاري مسابقات جام جهاني فوتبال در سال 2010، استفاده از خودروهاي شخصي را حداقل 30 درصد كاهش دهد.
برنامه آينده مقامات دولتي و مسئولان شهرداري ژوهانسبورگ راه اندازي يك خط راه آهن درون شهري براي اين شهر است كه مركز شهر و مراكز تجاري و اداري آن را به مناطق مسكوني متصل كند. آنها در كنار اين طرح قول ساماندهي بهتر شبكه اتوبوسراني و ميني بوس هاي شهر را نيز داده اند.
برنامه ريزي
از جمله مشكلات بزرگي كه بر سر اين راه وجود دارد، ابعاد گسترده شهر و تراكم به نسبت كم جمعيت در آن است.
آماندا نير مدير اجرايي حمل و نقل و توسعه فضاي سبز ژوهانسبورگ مي گويد: گستردگي شهر به سال ها قبل و زماني برمي گردد كه شهر به صورت ناهماهنگ و بي رويه در تمام جهات توسعه پيدا كرد. او به دوران تبعيض نژادي در آفريقا اشاره مي كند و مي گويد: در آن سال ها قوانين آپارتايد، اكثريت سياهپوست ساكن اين شهر را مجبور مي كرد تا كيلومترها دورتر از محل كارشان و تقريبا در خارج از محدوده شهري سكونت كنند، اما متاسفانه بعد از پايان آن سال هاي تلخ، نه تنها گسترش و توسعه شهر متوقف نشد، بلكه روند سريع تري به خود گرفت و مجتمع هاي مسكوني جديد و مراكز اداري مختلفي درنواحي دورتر از مركز شهر ساخته شدند و اين مسئله، ارتباط ميان بخش هاي مختلف شهر را با مشكلات فراواني از جمله دوري راه مواجه كرده است.اما حال زمان انجام تغييرات فرا رسيده است.ما توسعه سيستم حمل و نقل عمومي را در مناطق قديمي شهر به علت پرهزينه بودن اين طرح انجام نخواهيم داد. رم يك شبه ساخته نشد! ژوهانسبورگ هم همين طور. سال آينده، صد و بيستمين سال تولد اين شهر است، ولي توسعه و بازسازي سيستم حمل و نقل عمومي شهر بيش از اينها به طول خواهد انجاميد.

حمل و نقل در مهمترين شهر آفريقا
ژوهانسبورگ، پرجمعيت ترين شهر آفريقاي جنوبي ست و اگرچه پايتخت اين كشور نيست، اما تقريبا مهمترين شهر آن محسوب مي شود. تراكم جمعيت در اين شهر به علت گستردگي زياد آن و توسعه بي رويه درجهات مختلف، بسيار پايين است و همين موضوع به معضل ترافيك آن دامن زده. روزانه 3 ميليون و 200 هزار سفر درون شهري در ژوهانسبورگ انجام مي شود كه نيمي از آنها توسط خودروهاي شخصي صورت مي گيرد. علت اصلي اين پديده، ناكارآمدي سيستم حمل و نقل عمومي اين شهر است. قطارهاي قديمي و ميني بوس هاي ناراحت و شلوغ، مهمترين وسايل حمل و نقل عمومي شهر هستند كه البته مشتريان آنها، اقشار كم درآمد، كارگران و به طور كلي كساني هستند كه توانايي مالي كافي براي خريد خودرو شخصي را ندارند.

راهله سعيدا - با شروع ماه مبارك رمضان همه شهرهاي اسلامي سراسر جهان رنگ و بويي ديگر به خود مي گيرند. مسلمانان در گوشه و كنار جهان به غير از يكسري قوانين عبادي مشترك، آداب و رسوم خاص و برنامه هاي متفاوتي دارند كه بسيار جالب توجه به نظر مي رسد. در اينجا به چند كشور جهان سري مي زنيم تا ببينيم مسلمانان در اين ماه مبارك چه مي كنند.
ليبي: جارچيان سحر
ماه رمضان در زندگي مردم مسلمان ليبي جايگاه ويژه اي دارد. مردم ليبي از اواسط ماه شعبان خود را براي اين ماه مبارك آماده مي كنند. خيابان ها را با لامپ هاي رنگي آذين مي بندند و مساجد را غبار روبي مي كنند. آنها همچنين به ديدن همسايگان و آشنايان خود رفته و براي آنها هديه مي برند. بيشتر مسلمانان ليبي همچون مسلمانان ديگر روزهاي دوشنبه و پنج شنبه را در ماه شعبان روزه  دارند. اكثر مغازه ها و مراكز خريد در طول روز تعطيلند و فقط كافي شاپ هاي هتل ها بازند. خوردن و آشاميدن در ملاء عام عملي بسيار زشت شمرده مي شود حتي براي غير مسلمان ها. طبق باور مسلمانان ليبي كسي كه در اين ماه به موسيقي گوش مي دهد گناهكار و از بركات اين ماه محروم است.
ليبيايي ها بعد از مشاهده هلال ماه شروع به نواختن يك نوع آلت موسيقي چوبي كه شبيه طبل است مي كنند و اين كار براي ساعت ها ادامه دارد. ايستگاه هاي راديويي مختلف ساعت هاي خاصي را به برنامه هاي مذهبي اختصاص مي دهند. در ليبي معمولا شخصي مردم را براي سحر بيدار مي كند كه به او پاپلي مي گويند. پاپلي كار خود را از 3ساعت قبل از سحر شروع كرده و در تك تك خانه ها را مي زند و ساكنان آن را براي خوردن سحري بيدار مي كند. اين مراسم معمولا با خواندن سرودهاي مذهبي بومي همراه است.
آلمان: حال و هواي اسلامي رمضان
حال هواي رمضان در كشورهاي غير مسلمان مانند آلمان كاملا متفاوت است. زندگي اجتماعي مردم با همان سرعت و روال قبلي در جريان است، بدون هيچ گونه توقفي و حتي اندك زماني براي افطار. البته وضع در شهرهايي كه تعداد زيادي از مسلمانان در آنها زندگي مي كنند تفاوت دارد.
در بعضي از شركت هايي كه تعداد كارمندان مسلمانشان زياد است، زماني را براي افطار در نظر مي گيرند. در مدارس نيز براي احترام گذاشتن به اصول و عقايد مسلمانان، كودكان مسلمان از خوردن ناهار اجباري معاف هستند و در هنگام افطار، بچه ها پاي ثابت برنامه هاي افطار و سريال  هاي عربي اند. در اين ماه مسلمانان ترجيح مي دهند كه نماز را به جماعت در مسجد بخوانند و در سخنراني هاي مختلفي كه برگزار مي شود، شركت كنند .
البته در بعضي از روزها بخصوص شب هاي قدر، در مساجد افطار داده مي شود و در بعضي از اين مراسم غير مسلمان ها كه در مورد قوانين و باورهاي اسلامي كنجكاوند شركت مي كنند و حتي بعضي از آنها براي يكي- دو روز مانند مسلمانان روزه مي گيرند.
هند: افطاري با هرير وگانگوي
مسلمانان هند از آخرين روز ماه شعبان خود را براي ماه مبارك رمضان آماده مي كنند. به محض اعلام ديدن هلال ماه، به دوستان و اقوام تلفن كرده و حلول ماه را به همديگر تبريك مي گويند و بعد براي اقامه نماز به مسجد مي روند. مساجد هند در ماه مبارك مملو از نمازگزاران روزه دار است و تقريبا تعداد نمازگزاران دوبرابر ماه هاي ديگر است. مسلمانان هند نيز مانند بسياري از مسلمانان مناطق ديگر غذاهاي مخصوصي را در اين ماه آماده مي كنند. به عنوان مثال گانگوي كه نوعي سوپ است و از آرد، برنج و گوشت تهيه مي شود. اين سوپ هر روز در مساجد سرو مي شود همچنين با يك نوشيدني مخصوص به نام هرير از روزه داران پذيرايي مي شود.
چين: مكه كوچك
لينكسيا يا به اصطلاح مكه كوچك در استان گانشو واقع شده است. اين نام به خاطر تعداد زياد مساجد و جمعيت زياد مسلمان به اين شهر داده شده است. مكه كوچك داراي 100 مسجد و 800 هزار نفر مسلمان است. هرساله تعداد زيادي از مسلمانان شهرهاي ديگر در ماه رمضان به اين شهر مي آيند. يك كميته دائم براي برگزاري مراسم ماه رمضان در چين فعال است كه عهده دار انجام امور مربوط به اين ماه است. اين كميته مسئول پاسخگويي به سئوالات شرعي مسلمانان نيز هست و هرساله در ماه مبارك رمضان تقويم اوقات شرعي را منتشر كرده و در مساجد، اجتماعات اسلامي و رستوران هايي كه غذاهاي آنها با گوشت حلال طبخ مي شود، پخش مي كند. البته امسال اين كميته دست به كار جالبي زده و آن اطعام مردم فقير و نيازمند مسلمان و غيرمسلمان است. اين برنامه امسال با شعار زنده كردن اميد اجرا مي شود.

آرش نهاوندي - هــامبورگ دومين شــهر بــزرگ آلـــمان و مهمترين بندر اين كشوراست. نام اصلي اين شهر به زبان  آلماني
فريد اوندهانسستات هامبورگ به معناي شهر تجاري آزاد هامبورگ است.
نام يادشده خاطرات گذشته  هامبورگ و زماني كه اين شهر در قرون وسطي عضو انجمن بازرگانان بود را به اذهان متبادر مي سازد. در واقع هامبورگ مركز يكي از 16 ايالت (بوندسلاندر) آلمان است.
شهر بندري هامبورگ داراي 750 كيلومتر مربع وسعت و 8/1 ميليون نفر جمعيت است. البته در حومه و اطراف اين شهر نيز 750 هزار نفر زندگي مي كنند. هامبورگ از دو بخش هامبورگ مركزي و هامبورگ بزرگ
( در برگيرنده تمامي مناطق حومه آن) تشكيل شده است. از همين رو هامبورگ با بخش هاي شلسويگ هلشتاين و لوورساكسوني 100/18 كيلومتر مربع را با جمعيتي بالغ بر 4 ميليون نفر در برمي گيرد. شهر هامبورگ بر كرانه هاي سه رودخانه آلستر، بيله و الب بناشده است.
مركز اين شهر نيز اطراف دو درياچه مصنوعي قرار دارد كه اين امر، جلوه زيبايي به هامبورگ بخشيده است. اين درياچه ها كه با استفاده از آب رودخانه آلستر ساخته شده اند، اوبن آلستر و بينن آلستر نام دارند. در 100 كيلومتري شمال غربي شهر هامبورگ و در نزديكي سواحل دريا سه جزيره قرار دارند كه آنها نيز متعلق به ايالت هامبورگ هستند. نام اين جزاير، نئوورك، شارهورن و نيگه هورن است.
سازمان هاي سياسي
بورگرشافت (مجلس شهر) پارلمان شهر تجاري آزاد هامبورگ است. نمايندگان اين مجلس كوچك(يا به عبارتي بهتر شوراي شهر) به طور مستقيم از سوي مردم به مدت 4 سال انتخاب مي شوند. اولين شهردار شهر (ارستربورگرمسيتر) توسط پارلمان هامبورگ انتخاب شد. اينك نيز اوله فون بوست به عنوان شهردار هامبورگ اداره امور شهر را به عهده دارد.
اقتصاد
مهمترين پايگاه اقتصادي هامبورگ طي سده هاي اخير و اكنون بندرگاه اين شهر بوده وهست. بندر هامبورگ در ميان بندرهاي اروپايي از نظر ميزان ورودي و خروجي حمل و نقل دريايي رتبه دوم را داراست و در جهان در رده نهم قرار دارد. طي سال 2004، 15ميليون تن كالا از طريق اين بندر تجاري مهم مبادله شده است. به دليل موقعيت تجاري شهر نيز كنسولگري هاي زيادي در آن داير شده اند.
تاريخچه
اولين بنا در شهر هامبورگ به دستور شارلماني، امپراتور فرانك ها و به منظور دفاع در برابر تهاجمات اسلاوها ساخته شد. درسال 808 ميلادي به دستور شارلماني بناي ديواره هاي برج و باروهاي اوليه شهر در ميان دو رود
آلستر و الب آغاز شد. پس از اتمام ساخت ديواره دفاعي نام هامابورگ ، را بر اين دژ استراتژيك گذاشتند و بورگ را در واقع نه به معناي شهر كه در معناي دژ دفاعي به كار بردند. اما مشخص نيست واژه  هاما دقيقا در چه معنايي به كار رفته است. در زبان كهن علياي آلمان تلفظ هاما به دو صورت متفاوتHamma به معناي زاويه Hamme و در معناي سرزمين چوپانان به كار مي رفته است. معني زاويه ممكن است به دليل قرارداشتن شهر در كنار پيچ رودخانه در معناي سرزميني واقع در انحناي رودخانه استفاده شده باشد. به رغم اين تفاسير، زبان شناسان احتمال مي دهند در آن زمان در مناطق شمالي آلمان از زبان آلماني عليا استفاده نمي شد، زيرا براساس اسنادي كه به دست آمده است مردمان اين نواحي به زبان آلمان سفلي صحبت مي كرده اند.
مدت كوتاهي پس از بناي اوليه هامبورگ در سال 845، وايكينگ ها اين  دژ بظاهر تسخير ناپذير را مورد حمله
قرار داده و پس از فتح هامبورگ آن را ويران كردند. هامبورگ در آن زمان در حدود۵۰۰ نفر جمعيت داشت. دوسال پس از اين واقعه دردناك، هامبورگ به مناطق تحت كنترل حكومت برمن منضم شد. طي سالهاي آينده نيز هامبورگ به كرات از سوي لهستاني ها و اسلاوها مورد حملات وحشيانه قرار گرفت. پس از فروكش كردن حملات، هامبورگ به دليل واقع شدن در مسير اصلي تجاري ميان سرزمين هاي شمالي و دريايي بالتيك، به مهمترين بندرگاه شمال اروپا بدل شد. در آن زمان و براساس اسناد موجود انجمن يا اتحاديه اي از شهرهاي تجاري در اروپا پديد آمده بود كه هامبورگ نيز يكي از اعضاي آن محسوب مي شد. در سال 1520 با پذيرش انديشه هاي پروتستانيسم از سوي مقامات شهر، هامبورگ پذيراي موج عظيمي از پروتستان هايي شد كه از فرانسه و هلند به آلمان گريخته بودند. هامبورگ زماني به دانمارك منضم شد و زماني نيز به عنوان يكي از مهمترين شهرهاي امپراتوري روم مقدس (از نظر تاريخي و سياسي، فرهنگي و نظامي هيچگونه تشابهي با امپراتوري روم باستان نداشت).در سال 1768 مقامات دانماركي اين شهر را به عنوان شهري آزاد مورد شناسايي قرار دادند. طي سالهاي 1810 تا۱۸۱۴ نيز هامبورگ به امپراتوري فرانسه منضم شد و طي اين دوران بيشترين صدمات و خسارات به شهر وارد آمد، اما پس از اين دوران و طي سالهاي نيمه دوم سده نوزدهم و بويژه پس از اتحاد ايالت هاي آلماني و تاسيس كشور آلمان، دوراني از شكوفايي اقتصادي را طي كرد. در اين زمان جمعيت شهر چهاربرابر شد و به 800 هزار نفر رسيد. اما سخت ترين صدمات را هامبورگ در جريا ن جنگ دوم جهاني ديد. طي اين دوران شهر بشدت مورد بمباران هوايي قرارگرفت. وسعت و شدت تخريبي شهر به حدي بود كه امروزه ساختمان هاي بسيار كمي از قبل از سال 1945 در شهر به جاي مانده اند. در سال 1962 سيلاب، آسيب زيادي به شهر وارد كرد كه در نتيجه آن 300 نفر كشته شدند.
حمل ونقل
از شهر هامبورگ چهار بزرگراه به سمت مناطق مختلف آلمان و اروپا منشعب مي شوند. اين شهر همچنين محل تلاقي خطوط آهن است و از طريق آن مي توان به وسيله قطار به مناطق شمالي اروپا سفركرد. سرويس حمل ونقل عمومي و خصوصي در هامبورگ فعال است. خطوط
راه آهن محلي نيز مردم را طي شلوغ ترين ساعات شبانه روز به نقاط مختلف شهر منتقل مي كنند.

عرب نيوز
روزنامه عرب نيوز گزارش اول خود را به انتشار گزارش سازمان ملل متحد عليه سوريه اختصاص داد. به نوشته اين روزنامه عربي انگليسي زبان، سازمان ملل در گزارشي، تعدادي از مقامات امنيتي سوريه و لبنان را در ترور رفيق حريري دخيل دانسته است. در مقابل، دولت سوريه گزارش بازرسان سازمان ملل را داراي انگيزه هاي سياسي دانسته و اعلام كرده كه در اين تحقيقات به شاهداني استناد شده كه به دشمني با سوريه شهرت دارند.
واشنگتن تايمز
روزنامه واشنگتن تايمز نيز موضوع گزارش سازمان ملل عليه سوريه را براي خبر اول خود برگزيده است. به نوشته اين روزنامه ، آمريكا گزارش تحقيقات سازمان ملل را كه به نقش مقامات سوريه در قتل رفيق حريري، نخست وزير پيشين لبنان اشاره دارد، عميقا نگران كننده دانسته است. جورج بوش، رئيس جمهوري آمريكا نيز ادعا كرده كه سازمان ملل بايد براي بررسي اين گزارش در اسرع وقت تشكيل جلسه دهد.
لاخورنادا
روزنامه اسپانيايي زبان لاخورنادا چاپ مكزيك،خبر و عكس اول خود را به توفان استوايي ويلما اختصاص داده است. برپايه گزارش اين روزنامه، توفان استوايي ويلما به مراكز سياحتي مهم شبه جزيره يوكاتان در مكزيك رسيده است.
ده ها هزار نفر از جهانگردان و ساكنان اين مراكز نيز در چند روز گذشته به نقاط امني منتقل شده اند. فرماندار شبه جزيره يوكاتان از تخريب ساختمان هايي كه تصور مي رفت مقاوم باشند در برابر بادهايي با سرعت 200 كيلومتر در ساعت خبر داده است.
شانگهاي ديلي
روزنامه شانگهاي ديلي چاپ چين، خبر اول خود را به اقدامات مسئولان شهري شانگهاي براي مقابله با شيوع ويروس مرگبار آنفلوآنزاي مرغي در اين شهر اختصاص داده است. پليس شانگهاي نيز در اين راستا به حالت آماده باش درآمده و سگ هاي متعلق به اين نيرو در فرودگاه ها چمدان  ها را بو مي كشند تا فردي از مسافران پرنده اي را با خود از مرز هوايي وارد چين نكند. مرز دريايي شانگهاي نيز بشدت تحت كنترل پليس قرار دارد.