عكس: ساغرامير عظيمي
بهشته فارغي
اول پايه هاي بلندشان را زدند و چند روز بعد تلويزيون هاي بزرگي روي آن كار گذاشتند. اسمش هم شد نمايشگرهاي تلويزيوني و وظيفه اش ارائه مستقيم اطلاعات ضروري و مورد نياز شهري به شهروندان و در ضمن، پخش آگهي بازرگاني.
بايد دقيق تر بشويم كه اين تلويزيون هاي بزرگ ونمايشگرهاي خبري كه يك شبه كه نه، بعد از چند شبانه روزكار سر از ميدان هاي شلوغي مثل ونك يا قدس در آوردند دقيقا چه وظيفه اي دارند. يك تعريف رسمي مي گويد: نمايشگرهاي خبري مي توانند با ارائه اطلاعات مربوط به جغرافياي واحدهاي خدماتي، تفريحي و فضاي سبز اطراف محل زندگي شهروندان در كاهش حجم سفرهاي درون شهري و آلودگي هوا و صرفه جويي در هزينه هاي حمل ونقل شهروندان موثر باشند. اين نمايشگرهاي خبري در مردادماه امسال به ابتكار سازمان زيباسازي شهرداري تهران و با مشاركت روزنامه همشهري راه ا ندازي شدند.
پيش از نصب سازه پايه نمايشگر خبري، فونداسيون پايه آن ريخته و بعد سازه و تابلوي اصلي ساخته و نصب شد. رايانه و برنامه و تجهيزات ارتباطي و سيستم مانيتورينگ هم پس از آن نصب شد.
اين نمايشگرها مي توانند از طريق راديوهاي بي سيم كه به وسيله وب  سرور به دوربين متصل مي شوند ارتباطات شبكه اي داشته باشند. در اين ميان علاوه بر ميادين ونك و قدس (تجريش)، نمايشگرهاي خبري ميادين رسالت، نوبنياد، صادقيه، 15خرداد، دروازه دولت، چهار راه مولوي، ميدان عبدالعظيم، ميدان گل ها، چهار راه مسجد و چهار راه مطهري نصب شده و نمايشگر خبري ميدان هفت تير نيز بزودي راه اندازي مي شود. مهندس ابوالقاسم وحدتي اصل مديرعامل سازمان زيباسازي شهر تهران، در رابطه با مزيت ها و كاركردهاي نمايشگرهاي خبري مي گويد: نمايشگرهاي شهري كه با مشاركت روزنامه همشهري ساخته شده اند مي توانند پيام هاي روزانه اي كه فقط از طريق راديو و تلويزيون پخش مي شوند و خبرهايي كه در طول روز اتفاق مي افتد را منعكس كنند.
به گفته او مكانيزم اجرايي و فني نمايشگرها براي ارسال پيام طوري طراحي شده كه اين نمايشگرها با استفاده از پيكسل هايي بسيار ريز در طول روز كاملا در شعاع آفتاب قابل ديده شدن باشند.
در بسياري از نقاط جهان، بخصوص در كشورهاي آسياي شرقي ، ژاپن، مالزي و كره از تلويزيون هاي نمايشگر استقبال شده و در كشور كره بيشتر ديوارها به تسخير اين نمايشگرها درآمده است.
وحدتي مي گويد: هدف ما اطلاع رساني با آخرين سرعت و آخرين روش هاي رايج در جهان است. بخشي از كاربري اين تلويزيون ها مربوط به اطلاع رساني درباره آئين ها و اعياد ملي و مذهبي  و پخش اذان است. از ديدگاه كاركردهاي مهم اين شبكه ها، تبليغات تجاري، جايگاه خاص خود را براي شهري كه رو به توسعه است پيدا مي كند.
او در پاسخ به اين سئوال كه به منظور جلوگيري پيام هاي ناشي از نصب نمايشگر خبري در حوزه ترافيك، اصولا پيام هاي ارائه شده حداقل و حداكثر چند كلمه بايد باشد،گفت: براي داخل شهر و معابر هيچ مشكلي وجود ندارد اما در بزرگراه ها ما قوانيني داريم ؛ از جمله تبليغات بيل بوردها از چند كلمه نبايد بيشتر باشد و همچنين خوانا باشند.
وي با اشاره به اينكه نمايشگرهاي خبري در حال توسعه هستند گفت: نمايشگر تلويزيوني نظير آنچه در ميدان ونك نصب شده در ميدان هفت تير راه اندازي مي شود و مناطق ديگري از جمله انتهاي خيابان
شهيد بهشتي براي اينگونه اطلاع رساني ها پيش بيني شده است.
مهندس ابوالقاسم وحدتي در اتمام اين گفت وگو خاطر نشان كرد كه صنعت تبليغات را بايد هدايت كنيم به سمت اينكه هم از آلودگي بصري كم كنيم و هم از آخرين تكنولوژي ها استفاده لازم را ببريم، چون هر دو هدف در راستاي هم هستند. به عنوان مثال، سازمان مشاغل براي مبارزه با موش در سطح شهر مي تواند به جاي آويزها و پارچه هاي رنگ و رو رفته كه معمولا روي درخت و ديوار نصب مي شود از فن آوري هاي تبليغاتي مناسب تري استفاده كند كه تبليغات به اصطلاح گسترده را در خود متمركز كرده و در فواصل زماني كوتاه پيام هاي تبليغاتي را پخش كند. مهندس محمد حسين آجيگل - مسئول پروژه نمايشگر خبري همشهري- با ارائه اطلاعاتي از L.E.D خبري تلويزيون هاي خبري با شهري گفت: براي اطلاع رساني سطح شهر دو موضوع مختلف در نظرگرفته شده: تلويزيون شهري كه هدف از نصب آن پخش فيلم و پخش برنامه هاي تلويزيوني ست، چه در جهت اوقات فراغت مردم و چه به صورت تبليغات اين موضوع از وظايف تلويزيون  شهري ست. اما غير از تلويزيون شهري، نمايشگرهاي خبري هم هستند كه فقط اطلاع رساني خبري را پوشش مي دهند. با اين هدف روزنامه همشهري 10 نقطه را در سطح تهران انتخاب كرده است. هدف اصلي ما ارسال اخبار اصلي  به صورت تيتر است تا در معرض ديد مردم قرار بگيرد؛ شهرونداني كه در داخل خودرو يا پياده رو هستند.
تمامي اين نمايشگرها مجهز به سيستم ارتباطي بي سيم و با وايرليت است بنابراين كنترل فني آنها از دفتر فني انجام مي شود. ما براحتي هر لحظه كه اراده كنيم مي توانيم اخبار را عوض كنيم يا هر لحظه كه اراده كنيم خبر خاصي را روي نمايشگر بفرستيم. به عنوان مثال اگر اتفاقي در ميدان صادقيه افتاده و مي خواهيم سريع آنجا اطلاع رساني كنيم به سرعت اين كار را انجام مي دهيم. بنابراين لازم نيست نيروي انساني دائما بالاي سر آن نمايشگر حضور داشته باشد.
وي با اشاره به امنيت نمايشگر گفت: ارتفاع سازه آن را بلند گرفتيم. علاوه بر ارتفاع بلند كه زاويه و حوزه ميدان ديد را براي اطرافيان زياد خواهد كرد، امنيت دسترسي به دستگاه را هم زياد مي كند. نكته بعدي اينكه روي نمايشگرها دوربين كار گذاشته شده به اين دليل كه خبر را از طريق دفتر مركزي به آساني كنترل كند.
آجيگل با توضيح اينكه مجري اين طرح، واحد انفورماتيك روزنامه همشهري ست در پاسخ به اين پرسش كه از چه تاريخ عملي شده است و چرا؟ گفت: از بهمن سال 83 به صورت طرح مطرح شد تا هيات مديره تصويب كند. بودجه به تاييد رسيد و قرارداد با پيمانكاران بسته شد. اسفندماه پيمانكاران را انتخاب كرديم و اجراي آن از ابتداي سال 84 انجام شد و دقيقا در همين ماه جاري پروژه به اتمام رسيد.
يك نمايشگر از روزي كه تصميم به ساخت گرفته مي شود تا روزي كه به بهره برداري مي رسد داراي 18پروژه جداگانه شامل عمليات مهندسي ست. وي با اشاره به جزئيات كار نصب تابلوها گفت: مشكل، بيشتر در تامين برق آن است چون اداره برق همكاري لازم را در طول روز براي انجام اين كار ندارد.
عمليات ما شايد سه يا چهار بار در مكان هايي متوقف شد كه هر توقف، لطمه مالي هم براي سيستم ما داشت. وي افزود: روي نمايشگرهاي خبري، پيام شهري و هر نوع اطلاعات مورد نياز شهروندان قابل پخش است.
به گفته مهندس آجيگل تاكنون از 4400 تقاطع اصلي تهران 10 نقطه براي اين نوع اطلاع رساني انتخاب شده است كه حسب نياز و ضرورت توسعه، تابلوها در ديگر تقاطع ها نيز نصب مي شود. وي با اشاره به اين مطلب كه يكي از بزرگترين L.E.D  هاي خاورميانه در ميدان ونك نصب شده است خبر داد كه اين سيستم در چند نقطه ديگر نيز نصب خواهد شد.
وي انگيزه همشهري را براي نصب نمايشگرهاي خبري گفت: روزنامه همشهري هميشه در بسياري از پروژه هاي اطلاع رساني پيشرو بوده است. خود روزنامه همشهري به عنوان اولين روزنامه شهري براي اولين بار در ايران تشكيل شد.
درمركز انفورماتيك هم براساس سياست و
خط مشي روزنامه همشهري دنبال پروژه هايي با هدف اطلاع رساني بوديم . انگيزه خود ما اين بود كه يك يادگاري در خود شهر بگذاريم.
از اين بابت خوشحاليم كه به جاي وارد كردن اين تجهيزات از خارج، با هزينه هاي سنگين ارزي، در داخل به دست صنعتگران همين كشور انجام مي شود.
وي در پايان با اظهار خرسندي تصريح كرد:
روزنامه همشهري با رويكردي كه نسبت به نگاه موشكافانه به مسائل مختلف شهري دارد، مي تواند از طريق اين تكنولوژي، اطلاعات لازم را براي شهروندان مهيا سازد.

كوه را نبين مرا ببين
در اينكه وجود نمايشگرهاي تلويزيوني و خبري در شهري مثل تهران كه بسياري از اطلاعات ضروري بايد در اولين فرصت به اطلاع شهروندان رسيده شود، شكي نيست. اين گزارش و يادداشت امروز اين صفحه هم به همين موضوع اختصاص دارد. اما كجا و چطور بايد نصب شوند؟
براي نصب چنين سازه اي با كاربرد اطلاع رساني، بنابر نظر كارشناسان، دو موضوع حتما بايد
در نظرگرفته شود؛ اول اينكه به زيبايي مناظر شهر آسيبي وارد نكند و ديگر اينكه باعث اخلال در روند حركتي خودروها و ترافيك نشود. اما آيا در نصب تابلوهاي ميدان ونك يا ميدان تجريش( قدس) چنين الزاماتي رعايت شده اند؟ بهتر است خودتان ببينيد و قضاوت كنيد. وقتي از خيابان شريعتي به ميدان تجريش( قدس) نزديك مي شويد ديگر نمي توانيد منظره كوه ها را بينند. در عوض تلويزيون بزرگي را مي بينيد كه روي پايه عظيمي نصب شده و خودنمايي مي كند. كاريش نمي شود كرد، اينجاست كه يك دفعه دلت براي منظره كوه هاي دربند تنگ مي شود.

اين موضوع از بدو تولد در ذهنمان است، تمام عمر به دنبالش هستيم و وقتي آن را از دست مي دهيم يك پاي زندگي مي لنگد. سلامت مهمترين اصل زندگي ست؛ اصلي كه خواسته و ناخواسته به دنبال آن هستيم و هيچ وقت نمي توانيم از آن بگذريم.
نخستين جشنواره سلامت تهران در حالي آغاز شد كه حدود 13 سازمان، نهاد يا وزارتخانه در چگونگي برگزاري آن مشاركت دارند. در اين ميان سازمان حمل ونقل و ترافيك شهرداري تهران به عنوان يكي از سازمان هاي مرتبط در اين زمينه، از شركت در اين موضوع جا نمانده است.
ارتقاي فرهنگ عبور و مرور به نوعي تامين كننده سلامت شهروندان در حوزه حمل و نقل و ترافيك است و اين سازمان با اين هدف در اين جشنواره شركت كرده است.
مروري بر عملكرد اين سازمان طي سال هاي گذشته در هر چه بيشتر آشنا كردن افراد با قوانين و مقررات، بيانگر اين واقعيت است كه مسئولان ترافيك شهر همچنان بر فاكتور آموزش به عنوان يكي از مهمترين اركان ساماندهي و پيشگيري از معضلات ترافيكي تاكيد دارند.
به نظر مي رسد اين روند، با شكل گيري معاونت آموزش سازمان ترافيك از ابتداي سال 83 تاكنون، سرعت بيشتري به خود گرفته است. اينچنين است كه از نخستين روز برگزاري نمايشگاه، غرفه سازمان ترافيك نيزبه وسيله اجراي نمايش هايي با مضمون ترافيك و برگزاري مسابقه هاي خاطره نويسي و نقاشي، ميزبان دانش آموزان بازديدكننده از نمايشگاه است.
همچنين برگزاري مسابقه ادبي در رشته هاي شعر، داستان و مقاله با موضوع رفت  و آمد در شهر از ديگر كارهاي اين سازمان در روزهاي برگزاري نمايشگاه است. بچه ها با اجتماع در غرفه سازمان ترافيك و رقابت در كشيدن نقاشي و نوشتن خاطره در مورد موضوع هاي ترافيك نشان دادند كه گاهي اوقات
در خصوص بسياري از مسائل آگاه تر از بزرگترها بوده و همچنان تشنه فراگيري، شناسايي ناشناخته ها و يافتن راه حل براي گره هاي ذهني خود هستند. با نگاهي به آمار تصادفات و ميزان آسيب ديدگان از چنين حوادثي، مي توان دريافت كه حضور سازمان ترافيك و ديگر نهادهاي متولي حمل ونقل در جشنواره اي با عنوان سلامت تا چه حد ضروري ست. علاوه بر اين موضوع آلودگي هوا كه با توجه به توليد روز افزون موتورسيكلت ها و خودروها، حالا ديگر به عنوان يكي از معضلات اصلي شهر، شهروندان را دچار آسيب كرده، از ديگر مواردي ست كه جشنواره سلامت را در حوزه  حمل ونقل و ترافيك تحت الشعاع قرار مي دهد.
دست اندركاران اين سازمان برآنند تا با افزايش كيفيت و كميت دستاوردهاي آموزشي خود به روند آموزش نونهالان و نهادينه سازي فرهنگ ترافيك در اذهان عمومي سرعت بخشيده و به كنترل رفتارهاي ترافيكي بپردازند.

پويا مهرآيين - تاكسي نگه مي دارد و پيرمرد پياده مي شود.هنوز خيابان ها از باراني كه ديروز و ديشب باريده خيس است و اگر كمي حواست را جمع نكني، رد آب هاي گل آلود پاشيده شده از زير لاستيك هاي ماشين ها روي لباست مي ماند؛ خصوصا اينكه هنوز بارندگي آنقدر نبوده كه سطح خيابان ها از گرد وغبار چند ماه گذشته تميز شود. پيرمرد چند دقيقه اي كنار خيابان مي ايستد؛ جايي كه هم مورد لطف اتومبيل ها كه زنجيروار از پي هم مي آيند واقع نشود هم اينكه بتواند در اولين فرصت از عرض خيابان رد شود؛ تجربه هاي قبلي حتما به او آموخته كه رانندگان خودروها حالا ديگر كمتر حوصله حرمت قائل شدن و فرصت دادن به بزرگترها را دارند؛ همه سعي دارند در كوتاه ترين زمان ممكن به مقصد برسند، چرا كه آنقدر در ترافيك مانده اند كه ديگر فرصت و صبري براي اين حرف ها ندارند. بالاخره وقفه اي بين عبور خودروها پيش مي آيد و پيرمرد، عصا زنان و با عجله، در حالي كه همه جوانب و جهات را نگاه مي كند، دل به دريا مي زند و به طرف بلوار وسط خيابان پيش مي رود.
شايد همه نگراني او اين است كه ناگاه يكي از خودروهايي كه مثل تير غيب سر مي رسند، او را دچار دردسرهاي هميشگي عبور از خيابان كند يا اينكه موتورسواري كه در مسير خلاف جهت اصلي در حركت است، او را مورد نوازش قرار دهد. همه اين احتياط ها و ملاحظات باعث مي شود كه پيرمرد با تمام توان و با حداكثر سرعت ممكن قدم بردارد، اما هنوز دو- سه قدم به بلوار مانده، انگار از آن همه عجله  پشيمان مي شود و بين رفتن و ماندن مردد مي ماند. به جهات چپ و راست خودش نگاهي مي اندازد، اما انگار درمانده تر از قبل مي شود. به هر حال به خاطر اينكه از خطر برخورد خودروها و موتورسيكلت ها در امان بماند، روي لبه جدول مي ايستد و دستش را به درختي كه در باغچه بلوار واقع شده، مي گيرد تا بتواند تعادل خودش را حفظ كند، ماجرا اين است كه خاك تمام سطح باغچه بلوار به دليل وفور آب باران، به گل و لاي تبديل شده و هيچ محلي هم كه بتوان از طريق آن به آن طرف رفت وجود ندارد. حتي چند قطعه آجر و موزاييك هم كه براي اين كار در باغچه گذاشته شده بود، پس از عبور چند نفر به دليل نيروي وارد شده داخل گل فرو رفته و حالا ديگر امكاني براي استفاده از آنها وجود ندارد. حالا يك سئوال نه چندان پيچيده ذهن پيرمرد و هر بيننده اي را اشغال مي كند: آيا نبايد رو به روي يك خيابان فرعي پرتردد، روي بلوار پلي پيش بيني شده باشد كه در اينگونه مواقع مشكل را حل كند ؟
در اين حالت يك فرد سالمند يا خردسال كه امكان پريدن يا برداشتن قدم هاي بلند را ندارد، چگونه بايد از عرض خيابان عبور كند؛ آن هم درحالتي كه از هر دوطرف (پشت سر و پيش رو) خودروها بدون احتياط و با سرعت هاي نه چندان قابل كنترل در حركت هستند.
پيرمرد مجبور مي شود با ترس و لرز حدود صدمتر را در طول خيابان به طرف پايين طي كند تا بالاخره به جايي برسد كه چند بلوك سيماني (آن هم به همت شهروندان) قرار داده شده و بتواند به آن طرف برود. حالا او مجبور است همه اين مسير را با همه مشكلات جسمي اش به طرف بالا برگردد.
گاهي اوقات نيز اين اتفاق به گونه اي ديگر روي مي دهد؛ مسافر وسايل حمل و نقل عمومي (تاكسي يا اتوبوس يا...) مجبور است در تنگنايي حدود 20 سانتي متر كه حاصل كم عرض بودن خيابان يا بي خيالي راننده است ، پياده شود. در اين حالت تنها يك ژيمناست در كلاس قهرماني حركات زميني المپيك مي تواند تعادل خودش را حفظ كرده وداخل جوي آب كنار خيابان نيفتد كه حاصل آن آغشته شدن به پساب هاي جاري يا گل خواهد بود. انگار اصلا براي راننده محترم مهم نيست كه مسافر بيچاره چگونه بايد پياده شود، كجا بايستد و چگونه در خودرو را باز كند و ببندد. هركدام از اين مشكلات به ظاهر ساده مي تواند دغدغه اي باشد كه تمام انرژي رواني يك شهروند را در اولين ساعات صبح يك روز قشنگ پاييزي يا زمستاني تلف كند و اين آشفتگي را به ساير محيط هايي كه مورد مراجعه اين شهروند هست نيز تسري دهد. شايد اينكه راننده هاي محترم كمتر از درهاي سمت راست خودرو پياده و سوار مي شوند، باعث شده كه آنها نياز به يك فاصله معقول براي پياده شدن مسافران را از ياد ببرند. گاهي نيز آنها اساسا خود را از نگاه كردن در آينه هاي مختلف خودرو بي نياز مي دانند و همين باعث مي شودكه از وضعيت اطراف غافل بمانند و مسافر را توي دردسر بيندازند.
اينها تصاوير و تجربياتي ست كه از صبح اول وقت تا ساعات آخر شب ( خصوصا در روزهاي باراني و برفي) بارها و بارها قابل مشاهده و لمس است. دليل رسيدگي نكردن به اين مشكلات هم شايد اين باشد كه مسئولان مربوطه احتمالا مدت هاست با پاي پياده مجبور به عبور از عرض خيابان هاي شهر نشده اند و همواره تقاطع ها را سوار بر خودروهاي شخصي و دولتي دور زده اند. استفاده آنها از وسايل نقليه عمومي هم كه با اين فرض منتفي ست.
در حالي كه فصل بارندگي ها (كه احتمالا چندان هم كم شمار نخواهد بود) تازه در حال آغاز است، انديشيدن به مشكلاتي از اين قبيل مي تواند بسياري از مسائل پيش روي دانش آموزان خردسال و نوجوان را نيز حل كند. نكته قابل توجه اينكه بي تجربگي و بازيگوشي اين دسته از عابران شهري نيز گاه مزيد برعلت مي شود تا اين مشكلات نقش بيشتري را در پيش آمدن حوادث ناگوار به خود اختصاص دهند. لزوم تعبيه پل هاي نه چندان پرهزينه و عريض و طويل در محل هايي كه عابران زيادي از آن تردد دارند، بي ترديد مي تواند علاوه بر تامين امنيت رواني شهروندان، تندرستي آنان را نيز تضمين كند. چند قدم با ما پياده ها راه بياييد.

امير موسي كاظمي - وقتي بزرگترين تلويزيون شهري خاورميانه در ميدان ونك تهران به بهره برداري رسيد، شايد كمتر كسي از كاركرد واقعي اين وسيله ارتباطي و نمونه هاي مشابه آن اطلاع داشت. در واقع ديد اقتصادي حاكم بر فضاهاي فرهنگي تبليغاتي اينچنين، اجازه هر نوع تصور ديگري را از كاركردهاي اينگونه بسترهاي اطلاع رساني سلب مي كرد. غير از اين هم نمي توانست باشد، چرا كه وقتي بيش از 12 ميليارد تومان صرف ساخت و راه اندازي يك نمونه از تلويزيون هاي شهري مي شود و وقتي قرار است تا 7 سال، 70 درصد درآمد حاصل از آن در اختيار بخش خصوصي قرار گيرد، چه انتظاري مي رود جز درآمدزايي.
رويكرد، تنها يك روي سكه است. چه، درآمدزايي صرف با سرمايه گذاري به مراتب كمتر از اين نيز محقق مي شد و نيازي به تامين هزينه هاي ميلياردي ساخت و نصب تلويزيون هاي شهري هر چند با مشاركت بخش خصوصي نبود. در چنين شرايطي ست كه فلسفه وجودي اين نمايشگرهاي عظيم رخ مي نماياند و كاركردهاي واقعي آنها پديدار مي شود. به بيان ديگر كمك به اداره امور شهر، بهبود مديريت شهري، ارائه اطلاعات و اخبار روز ايران و جهان، ارائه برنامه هاي كوتاه آموزشي در راستاي ارتقاي فرهنگ عمومي شهروندي به همراه ارائه اطلاعات بازرگاني و تجاري و تبليغ كالاهاي استاندارد مورد تاكيد وزارتخانه هاي بازرگاني، بهداشت و ارشاد، هر چند جزو كاركردهاي تعريف شده تلويزيون هاي شهري موجود در سطح شهر قرار دارند، اما باز هم دربرگيرنده هدف اصلي و اساسي چنين وسايلي نيستند. در واقع مهمترين رويكرد در طراحي اين نمايشگرها در نقاط مختلف شهر وقتي خود را نشان مي دهد كه پاي بحران به ميان مي آيد. اطلاع رساني به شهروندان در مواقع بحراني همان كاركرد اساسي ست كه بتنهايي مي تواند توجيه كننده تمام هزينه هاي صرف شده براي اين پروژه ها باشد. در واقع اين نمايشگرها نقش مهم خود را با كاهش دغدغه هاي مربوط به خطوط ارتباطي در مواقع بروز بحران ايفا مي كنند.
همان هنگام كه در بحراني ترين لحظات وقوع حوادث غيرمترقبه و در شرايطي كه هيچ وسيله ارتباطي نمي تواند كاركرد واقعي خود را براي اطلاع رساني به شهروندان حادثه ديده به انجام برساند، امكان ارتباط ماهواره اي و خطوط پيشرفته مخابراتي مرتبط با تلويزيون هاي شهري به فرياد مديريت بحران مي رسد تا با هدايت مردم، بحران را كنترل و ساماندهي كند.
شايد درنظر داشتن چنين آرماني براي تلويزيون هايي كه در مهمترين حالت به 30 دستگاه در ميادين شهر تهران مي رسد، كمي خوش بينانه  باشد، اما نبايد فراموش كرد كه هدف مديريت بحران، كاهش خسارات و تلفات انساني در هنگام وقوع حوادث غيرمترقبه است و به همين مبنا اطلاع رساني و آگاهي دادن از طريق نمايشگرهاي شهري حتي اگر به نجات يك انسان نيز منجر شود، در جاي خود ارزشمند و قابل تقدير است.
اما همه اينها به شرطي ست كه امكان بالقوه ارتباطات ماهواره اي و خطوط پيشرفته مخابراتي براي تمام اين تلويزيون هاي شهري و حتي نمايشگرهاي خبري روزنامه همشهري به صورت بالفعل درآيد تا در مواقع بحران بتوان از قابليت اطلاع رساني به شهروندان استفاده كرد.

۴۰۰۰
عدد 4 هزار را به خاطر داشته باشيد. اين عدد با ارزش تر از آن است كه بخواهيم از كنار آن بي تفاوت بگذريم، چون تعداد اتوبوس هاي مستهلكي ست كه در شركت واحد اتوبوسراني تهران و حومه وجود دارد. نكته جالب اينجاست كه اين اتوبوس ها از رده خارج نشده و در سطح شهر در حال جا به جا كردن مسافران هستند و اين يعني 4 هزار لوله اگزوزي كه دود سياهشان را به آسمان مي فرستند.
شنبه، آغاز هفته اي ديگر براي كار و تلاش  است، اما ماجراي شلوغي صف هاي اتوبوس هاي شركت واحد و دير رسيدن به محل كار، دانشگاه، مدرسه و ... هيچ گاه تمامي ندارد. قصه كمبود امكانات حمل ونقل عمومي، بويژه اتوبوس پاياني ندارد، اما بدبختي بزرگتر در اين است كه وقتي بعد از كلي انتظار بالاخره اتوبوس از راه مي رسد، مسافران هنوز چند قدمي از ايستگاه دور نشده اند كه با خراب شدن اتوبوس مجبور به پياده شدن مي شوند و بدون هيچ گونه اعتراضي به دنبال راهي ديگر مي روند و براي هزارمين بار با خود عهد مي بندند كه ديگر سوار اتوبوس نشوند.
مشاهده اينگونه موارد در ذهن هر شهروندي  اين سئوال را پيش مي آورد كه آيا اصلا رانندگان اين اتوبوس ها قبل از سوار كردن مسافرانشان، به معاينه فني اتوبوس خود انديشيده اند و چنانچه پاسخ مثبت باشد، اين تصور در ذهن پيش مي آيد كه معاينه فني اتوبوس ها زمان خاصي ندارد و هر راننده اي در هر نقطه اي از شهر مي تواند مسافران را پياده كند و به تعمير اتوبوس بپردازد. مهندس مصطفي نوريان- مدير عامل اتوبوسراني شركت واحد تهران و حومه- در مورد علت خرابي اتوبوس ها مي گويد: حدود
4 هزار دستگاه اتوبوس اين سازمان مستهلك هستند و عمرشان به بيش از 7 سال مي رسد و رانندگان يك شب قبل از كار، اتوبوس ها را مورد معاينه فني قرار مي دهند، اما به دليل عمر زياد اتوبوس، باز هم ممكن است اين مشكل پيش بيايد .
وي ابراز اميدواري كرده است كه امسال خرابي و توقف اتوبوس ها نسبت به سال گذشته 45 درصد كاهش پيدا كند و با به كارگيري موتورهاي سيار اين خرابي ها كمتر خواهد شد.