اينگونه توفان ها ممكن است در عرض چند ثانيه يكباره در مثلث برمودا پديدآيند
جواد نصرتي
مطمئنا كساني كه سنشان بيشتر از 20 سال است، ديويد كاپرفيلد و شيرين  كاري  هايش را به خاطر دارند؛ عبور از ديوار چين، نصف شدن توسط اره برقي و ...، اما از ميان همه اين شيرين  كاري  ها، يكي از همه ترسناك  تر به نظر مي  رسيد: ديويد كاپرفيلد در برمودا . قرار نيست امروز پرده از اسرار ديويد كاپرفيلد برداريم، امروز قرار است با خوفناك  ترين منطقه جغرافيايي جهان و اسرار آن آشنا شويم: مثلث برمودا
پيشينه
واژه مثلث برمودا اولين بار در سال 1964 توسط وينسنت گاديس استفاده شد. او در مقاله  اي با همين نام براي اولين بار از مفقود شدن تعداد زيادي هواپيما و كشتي در مثلث برمودا خبر داد. پيش از او
جورج.اكس.سندز هم در سال 1952 به اين اتفاقات عجيب اشاره كرده بود. در سال 1969 جان والاس اسپنسر كتابي با نام برزخ گمشده در مورد مثلث برمودا نوشت و كمي بعد از آن، مثلث شيطان ديگر نام شناخته  شده در جهان به شمار مي  رفت، اما رازآلودگي اين منطقه جغرافيايي مربوط به قرن حاضر نيست. اولين بار افسانه برمودا در نوشته  هاي كريستف كلمب- كاشف نامي - مطرح شده است. با مطالعه نوشته  هاي روزانه او مشخص مي  شود كه اولين مشكل او در كشف دنياي جديد در درياي سارگاسو پديد آمده است. در يادداشت  هاي او آمده است كه خدمه با ديدن پرندگان دريايي انتظار داشتند در فاصله كوتاهي به خشكي برسند، اما حتي چند روز دل دريا را شكافتن هم آنها را به ساحل يا حتي جزيره كوچكي نرساند. او در همين يادداشت  ها به تاريخ چند روز بعد، فرود آمدن شهاب بزرگي را از آسمان به صورت توپي از نور كه از بالا افتاده است ثبت مي  كند. كلمب در همين يادداشت  ها مي  نويسد كه چند روز بعد او و چند نفر از خدمه  اش نورهاي رقصاني را در افق مشاهده كرده  اند.
اين دست گزارش ها در مورد برمودا چه از سوي كلمب و بعدها ديگر دريانوردان، هميشه اين منطقه جغرافيايي را به منطقه  اي وهم  آلود تبديل كرده است. از روزي كه كلمب به عنوان اولين انسان از دنياي قديم در اين منطقه پا گذاشته است تاكنون، اتفاقات ناگوار و مشكوكي در اين منطقه پيش آمده، بخصوص در يكصد سال گذشته كه با عبور هواپيماها از اين منطقه، ترافيك آن سنگين  تر هم شده است. در همين دوره تا به حال يكهزار نفر جان خود را در برمودا از دست داده  اند، اما در اينجا مسئله  اي مهمتر از مرگ انسان  ها مطرح است؛ اين افراد چگونه كشته شده  اند؟ يا اگر كمي خرافاتي باشيم آيا اصلا كشته شده  اند يا نه؟
موقعيت جغرافيايي
مثلث برمودا در شرق فلوريداي آمريكا در اقيانوس اطلس قرار دارد. مثلث، واژه مناسبي براي اين منطقه نيست، چون درواقع اين منطقه يك بيضي (يا شايد دايره  اي بزرگ) است. راس آن نزديك برمودا و قسمت انحناي آن از سمت پايين فلوريدا گسترش يافته و از پورتوريكو گذشته، به طرف جنوب و شرق منحرف شده و از ميان درياي سارگاسو عبور كرده و دوباره به طرف برمودا برگشته است. گفته مي  شود طول جغرافيايي كرانه غربي برمودا 80 درجه است و روي خطي كه شمال حقيقي و شمال مغناطيسي در آن روي هم منطبق هستند، قرار دارد. در اين نقطه هيچ انحرافي در عقربه قطب  نما محاسبه نمي  شود، اما نظر ديگري در اين مورد وجود دارد كه مي  گويد كرانه غربي برمودا 6 درجه با مركز تلاقي شمال حقيقي و مغناطيسي اختلاف درجه دارد. به هر حال همان  طور كه مشاهده مي  شود ابهامات در مورد اين مثلث شيطاني بسيار زياد است. بارزترين ويژگي اقليمي برمودا گرما و باران بسيار زياد است. بارش سالانه و طبيعي باران در اين منطقه 60 اينچ (152 سانتي  متر) برآورده مي  شود. اين ميزان، برآورد بارش سالانه آن است، اما گفته مي  شود هربار كه يك توفان استوايي يا هاريكين (توفان  هاي پرقدرت  تر از توفان  هاي استوايي مثل كاترينا) به اين منطقه مي  رسد، ده  ها اينچ باران فقط در عرض چند ساعت بر سطح منطقه باريده مي  شود. برمودا در بين جغرافي  دانان به خاطر تغييرات ناگهاني آب و هوايي و پديد آمدن توفان، بسيار مشهور است، به گونه  اي كه در چندين مورد گزارش شده است كه پديده  هاي اقليمي فقط در عرض چند ثانيه شكل گرفته  اند. بادهاي بسيار سهمگين و بارش  هاي سيل  آسا هم هميشه از ويژگي  هاي اين پديده  هاي اقليمي كه معمولا توفان هستند، به شمار مي  روند.
در زير دريا هم وضع به همين منوال است. توپوگرافي كف اقيانوس در اين منطقه يكي از عجايب روزگار به شمار مي  رود. باور عموم بر اين است كه اين منطقه از اقيانوس بسيار كم  عمق است. اين قضيه در مناطقي از مثلث برمودا كه به فلوريدا نزديك است، صادق است، اما فقط چند مايل دورتر از آن، جايي كه صفحه قاره  اي اطلس شمالي شكسته مي  شود، ناگهان عمق آب به 12 هزار فوت مي  رسد. عميق  ترين منطقه مثلث برمودا با نام گودال پورتوريكو در 100 مايلي شمال پورتوريكو قرار دارد كه عمق آن 30هزار فوت تخمين زده مي  شود. اين الگوي بسيار نامنظم توپوگرافي باعث شده است كه تا به امروز هيچ نقشه دقيق و واضحي از اين منطقه ارائه نشود. دانستني  هاي جغرافي دانان در مورد سطح كف اقيانوس در اين منطقه بسيار محدود است و گفته مي  شود در كف آن انواع غارها و پستي و بلندي  هاي كوچك و بزرگ وجود دارد، البته محدوديت دانستني  هاي ما از كف اقيانوس  ها تنها به اين منطقه محدود نمي  شود، با اين حال اخيرا دانشمندان با جرياني پرقدرت در زير جريان  هاي معمولي اقيانوسي در اين منطقه برخورد كرده  اند كه دقيقا برخلاف جريان  هاي معمولي حركت مي  كند. اين جريان پنهان تاثيرات زيادي بر آب  هاي منطقه مي  گذارد. يكي از اسرارآميزترين آنها، به وجود آمدن احجام بزرگ و سفيدي ست كه فقط از طريق ماهواره  ها ديده مي  شوند. شايد تطابق شمال حقيقي و شمال مغناطيسي در اين منطقه باعث وجود آمدن اين پديده  هاي غريب و تا حدي ترسناك مي  شود.
در مورد خاصيت مغناطيسي اين منطقه هم بايد گفت چندي پيش تحقيقي گسترده در اين مورد از سوي ايالات متحده انجام گرفت. يكي از نتايج جالب آن، عدم وجود ميدان  هاي بزرگ و شديد مغناطيسي ست؛ چيزي كه خلبانان هواپيماها و خدمه كشتي  ها هميشه آن را مطرح مي  كنند. البته دانشمندان معتقدند نبايد اين گفته را ناديده گرفت، چون هنوز چيزهاي بسيار زيادي در مورد ميدان مغناطيسي مثلث برمودا وجود دارد كه بر آنها پوشيده است.
در شرق مثلث برمودا، همان  طور كه گفته شد درياي سارگاسو قرار دارد. اين دريا، يكي از عوامل اصلي مشهور شدن برموداست. در اين منطقه از اقيانوس اطلس چند جزيره كوچك و چند دسته جلبك شناور بزرگ قرار دارد. بين اين جزاير و جلبك  ها جريان آب گرمي درجهت عقربه  هاي ساعت وجود دارد كه تاثير زيادي بر شرايط اقليمي منطقه مي  گذارد و هميشه آن را آرام و مه  آلود نگه مي  دارد. اين دريا همان دريايي ست كه كلمب در آن گرفتار شده بود و به شوخي به ملوانان خود گفته بود كه هرگز نخواهند توانست از آن خارج شود. يكي ديگر از ويژگي  هاي اين درياي خوف  انگيز، قابليت آن براي كشيدن اجسام خارجي به درون خود است، به گونه  اي كه گفته مي  شود سارگاسو، قلب آهنربايي اطلس است.
افسانه ها
افسانه هايي كه در مورد مثلث برمودا در ميان مردم جهان وجود دارد بسيار عجيب و هولناك است. اولين موارد آنها همان طور كه اشاره شد به يادداشت هاي روزانه كريستوف كلمب بازمي گردد، اما اين يادداشت ها در برابر موارد بعدي بسيار معمولي تر و حتي گاهي منطقي تر به نظر مي رسند. عجيب ترين افسانه مثلث برمودا پرواز 19 است كه در دسامبر 1945 اتفاق افتاد. اين هواپيما در ساعت 2:10 از پايگاهي در ايالت فلوريدا به هوا بلند شد. اين پرواز، پروازي آزمايشي براي آزمايش بمب هاي جديد ارتش آمريكا بود. يك ساعت پس از پرواز، خلبان پرواز با راديو اعلام كرد كه هيچ كدام از سيستم هاي او كار نمي كنند. ايستگاه زميني از خلبان خواست به سمت شمال تغيير مسير دهد. چند دقيقه بعد ارتباط اين پرواز به همراه تمامي خدمه اش با زمين قطع شد و ديگر هيچ وقت اثري از لاشه هواپيما يا جسد خدمه اش يافت نشد. اين اتفاق در 5:50 بعدازظهر اتفاق افتاد. در ساعت 6:20 قايق نجات دامبو براي يافتن هواپيماي پرواز 19 راهي منطقه شد، اما هواي توفاني مانع كار آنان شد و پس از آن هرگز اثري از پرواز 19 يافت نشد.
در مورد اكثر تراژدي هاي مثلث برمودا چند نكته مشترك وجود دارد. در بيشتر آنها ارتباط راديويي كشتي ها و هواپيماها تا آخرين لحظه با پايگاه زميني برقرار بوده و هميشه پيام هاي غيرعادي مخابره مي شده است كه حاكي از عدم كنترل آنان روي دستگاه ها و ابزارها بوده يا چرخش عقربه هاي قطب نما به دور خود و تغيير رنگ آسمان اطراف به زردي و مه آلودي، آن هم در روز صاف و آفتابي يا تغييراتي غيرعادي در آب ها كه تا لحظاتي قبل آرام بوده اند، بدون بيان هيچ دليل روشني از چگونگي آنها مخابره مي شوند.
در مواردي هم گزارش شده كه نقطه تاريك بزرگي در ميان ستارگان در آسمان ديده شده كه نوري متحرك از طرف زمين به آن قسمت وارد شده و سپس هر دو ناپديد شده اند. در تمام مدت ديده شدن تاريكي، دستگاه ها و ابزارهاي قايق هاي ناظر از كار افتاده  بودند كه پس از رفع تاريكي آسمان، دوباره شروع به كار كرده اند. در يك مورد هم پيامي عجيب از يك كشتي باري ژاپني بدين مضمون دريافت شده است: خطري همانند يك خنجر هم اكنون بسرعت مي آيد. ما نمي توانيم فرار كنيم . جالب است بدانيد پس از مخابره اين پيام، كشتي ناپديد شد و هرگز يافت نشد.
اما عجيب ترين داستان برمودا به يك پرواز مسافري مربوط مي شود. ارتباط راداري اين هواپيماي مسافربري در حالي كه براي فرود آماده بود، ناگهان قطع شد و 10دقيقه، هيچ ارتباطي - چه راداري يا راديويي - با فرودگاه فلوريدا نداشت. پس از 10 دقيقه هواپيما دوباره در صفحه رادار ظاهر شد و بسيار عادي در باند فرود آمد، اما خلبان و خدمه آن از آنچه افراد پايگاه مي گفتند اظهار بي اطلاعي مي كردند، زيرا تا آنجا كه به آنها مربوط بود هيچ اتفاق غيرعادي نيفتاده بود، جالب اينكه ساعت هاي تمام سرنشينان 10 دقيقه از زمان واقعي عقب تر بود، درحالي كه هواپيما درست 20 دقيقه قبل از اين واقعه، وقت اصلي را با فرودگاه كنترل كرده بود و در آن هيچ اختلاف زماني بين فرودگاه و هواپيما وجود نداشت. آيا واقعا هواپيما 10 دقيقه از بعد زمان و مكان زمين خارج شده بود؟ آيا هواپيما براي 10 دقيقه به بعد زمان و مكان ديگري منتقل شده بود؟ اينها سئوالاتي ست كه به نظر مي رسد هرگز پاسخ منطقي براي آنها پيدا نخواهد شد و همگي به حضور شيطاني مثلث برمودا در آن منطقه مربوط مي شود.
حقيقت برمودا
دلايل منطقي و غيرمنطقي زيادي براي توجيه پديده هاي غيرطبيعي مثلث برمودا ارائه شده است كه به بعضي از آنها اشاره خواهد شد.
آب و هواي استوايي: اين منطقه از لحاظ اقليمي، يكي از بحراني ترين مناطق اقيانوسي دنيا به شمار مي رود. همان طور كه گفته شد ممكن است در عرض چند دقيقه، توفاني عظيم در آن پديد بيايد؛ توفاني كه مي تواند هر هواپيما يا شناوري را در چند لحظه نابود كند. جالب است بدانيد اكثر اين توفان ها حتي توسط ماهواره ها هم شناسايي نمي شوند.
دريانوردان آماتور: طبق آمارها در اين منطقه در جهان بيش از هر جاي ديگر درخواست كمك مي شود (حدود 8 هزار مورد در سال يا به عبارتي بيش از
۲۰ مورد در روز). اكثر اين درخواست ها از سوي ملوانان آماتور و غيرحرفه اي ست كه با داشتن ذهنيت منفي از برمودا، هر پديده اي را در اين منطقه، پديده اي ماوراي زميني مي دانند.
زلزله هاي زيرزميني: هرچند تا به حال هيچ پديده زميني در اين منطقه رسما ثبت و گزارش نشده است، دانشمندان زلزله هاي زيادي را در كف اقيانوس در منطقه مثلث برمودا كشف كرده اند. اين زلزله ها مي توانند در مناطق كم عمق تر باعث پديده هاي مخربي همچون سونامي شرق آسيا شوند.
جريان آب خليج: اين جريان اقيانوسي بسيار پرقدرت است و حتي گزارش شده كه سرعت آن در برخي مناطق به پنج مايل بر ساعت هم مي رسد. اين جريان براي اينكه قايق ها را چندصد مايل به اين طرف و آن طرف بكشاند، كافي ست؛ خصوصا اگر خدمه كشتي براي مقابله با اين جريان آمادگي قبلي نداشته باشند. اين جريان در تركيب با مغناطيس غيرمعمولي منطقه مي تواند باعث هر پديده پيش بيني نشده اي باشد.
تئوري حباب هاي گازي: نظريه حباب هاي گازي نظريه اي عجيب، اما منطقي به نظر مي رسد كه از سوي برخي دانشمندان مطرح مي شود. اين دسته از دانشمندان بر وجود ميزان بسيار زيادي هيدرات گازي در اين منطقه اعتقاد دارند كه اين گازها باعث ايجاد چگالي زيادي در آب مي شود و همين امر مي تواند باعث بروز پيامدهاي ناگواري شود.
علاوه بر اين نظريه هاي علمي، نظريات غيرمعقول و ماورايي زيادي هم در مورد اتفاقات برمودا ارائه شده است كه بيشتر از سوي انسان هاي خرافاتي عنوان و پذيرفته مي شوند.
برخي معتقدند موجوداتي فرازميني اين منطقه را براي انتخاب نمونه هاي آزمايشگاهي خود كه انسان ها باشند انتخاب كرده اند و هرچند وقت يك بار يك يا چند نمونه را با خود به فضاي ماوراي زمين مي برند. با اين حال حتي همين انسان ها هيچ گزارشي از ديده شدن بشقاب پرنده ها منتشر نكرده اند. برخي ديگر مي گويند مثلث برمودا محلي ست كه شهر گمشده آتلانتيس در آن قرار دارد، البته اين نظريه هم در حد همان موجودات فضايي ست و نمي توان آن را باورپذير دانست. در اين مورد نظريات ديگري هم وجود دارد كه همگي از نظر علمي غيرقابل توضيح هستند.
به هر حال تا روزي كه علم انسان دانش محور، اسرار اين مثلث شيطاني را حل نكند، ايده هاي غيرعلمي ادامه خواهد داشت.

مثلث اژدها
درياي شيطان و مثلث اژدها در درياي فيليپين در شرق سواحل چين به خاطر بلعيدن يكباره شناورها و خدمه اش مشهور است. در حالي كه طبق افسانه هاي محلي و بومي، اين منطقه متعلق به سلسله هاي پادشاهي گمشده اي است كه در زير دريا مستقر شده اند، دانشمندان معتقدند اين منطقه هم همانند مثلث برمودا در ديگر سوي جهان داراي خواص مغناطيسي ويژه اي ست.
افسانه ديگري در مورد مثلث اژدها وجود دارد كه طبق آن اژدهايي در اعماق آب هاي اين منطقه زندگي مي كند و هر گاه كه اژدها حركت مي كند، امواج وحشتناكي در پي حركت او به وجود مي آيد. به هر حال دولت ژاپن در سال 1950، اين منطقه را منطقه خطرناك معرفي كرد و به ماهيگيران و ديگران توصيه كرد به اين منطقه سفر نكنند. در سال 1952 هم شناوري تحقيقاتي از جانب دولت ژاپن براي بررسي ابهامات موجود به درياي شيطان ارسال شد كه هيچ گاه باز نگشت و تمام 9 محقق و 22 سرنشين آن براي هميشه مفقود شدند.

چاينا ديلي
روزنامه چاينا ديلي ديدار جورج بوش و هوجينتائو- رئيس جمهوري چين- را به عنوان خبر اول خود انتخاب كرده است. يكي از موضوعات اصلي گفت و گوهاي آمريكا و چين در سفر جورج بوش به اين كشور، خلع سلاح كامل هسته اي كره شمالي بوده است. جورج بوش در اين مورد گفته است: ما خواهان برقراري ثبات و امنيت در كره شمالي هستيم. در اين ديدار دو كشور وعده هاي كمك هاي مالي زيادي را به كره اي ها داده اند تا آنها را به خلع سلاح هسته اي راضي كنند.
عرب نيوز
روزنامه عرب نيوز خبر اول خود را به بحران هاي اخير در دولت رژيم صهيونيستي اختصاص داده است. حزب كار رژيم صهيونيستي به رهبري پرتز تصميم گرفته است تا وزيران وابسته اش را از كابينه آريل شارون خارج كند. بعد از انتشار اين خبر شارون نيز از رهبري حزب ليكود استعفا داده و قصد دارد حزب جديدي را تشكيل دهد. همچنين گفته مي شود شارون تصميم دارد از موشه كاتساف،- رئيس جمهوري رژيم صهيونيستي - بخواهد تا پارلمان اسرائيل را براي ايجاد زمينه لازم جهت برگزاري انتخابات زود هنگام منحل كند.
ديلي استار
روزنامه ديلي استار خبر اول خود را به خشونت هاي اخير مصر اختصاص داده است. اين خشونت ها كه از چند روز پيش آغاز شده، در آستانه دور دوم انتخابات پارلماني اين كشور به اوج خود رسيد. اين درگيري ها تاكنون يك كشته و ده ها زخمي بر جاي گذاشته است. پليس مصر تاكنون 450 نفر از معترضان را دستگير كرده است. اين اعتراضات در پي پخش شايعه تخلف در دور اول انتخابات پارلماني مصر شدت گرفته است.
اوژور دويي
روزنامه فرانسوي زبان اوژور دويي خبر اول خود را به اعتصاب كارگران و كارمندان راه آهن دولتي فرانسه اختصاص داده است. افزايش حقوق و بهبود شرايط كاري خواسته اتحاديه هاي كارگري و كارمندان شركت هاي راه آهن فرانسه براي دست زدن به اين اعتصاب بوده است. اين اعتصاب كه ششمين اعتصاب بزرگ كاركنان راه آهن فرانسه در سراسر تاريخ اين كشور است ضربات جبران ناپذيري به شركت راه آهن فرانسه وارد كرده است.

ادموند هالي
ادموند هالي در روز هشتم نوامبر سال 1656 ميلادي در لندن متولد شد. ادموند جوان تحصيلات ابتدايي خود را در مدرسه سنت  بال سپري كرد تا اينكه در سال 1676 به دانشكده كوئين دانشگاه معروف آكسفورد راه يافت، اما پيش از آنكه مدرك خود را از اين دانشكده اخذ كند، آنجا را ترك كرد، اما كسب نكردن مدرك دليل نمي  شود كه جامعه علمي انگلستان او را به عنوان يك چهره علمي نشناسند. در سال 1678 انجمن سلطنتي او را به عنوان يكي از اعضاي خود پذيرفت. عمده فعاليت  هاي هالي در زمينه ستاره  شناسي ست و تبحر او در يافتن اجرام جديد آسماني بود. در سال 1680 ادموند حين مسافرت به پاريس، يك ستاره دنباله  دار را مشاهده و آن را ثبت كرد. او دو سال بعد در سال 1682 رصدخانه كوچكي در آبلينگتون در شمال لندن دائر كرد تا مشاهدات نجومي خود را به صورت گسترده  تري ادامه دهد. او در سال 1683 مطالعات خود درباره نوسانات مغناطيسي را منتشر كرد. او طي اين تحقيقات، تفاوت  هاي بين شمال جغرافيايي (حقيقي) و شمال مغناطيسي را مورد بررسي قرار داد، به اميد اينكه بتواند از نتايج اين تحقيقات به الگوي مناسبي براي يافتن طول جغرافيايي مورد استفاده دريانوردان دست پيدا كند.
ادموند هالي در سال 1685 معاون دبيركل انجمن سلطنتي شد. پس از آن، مطالعات گسترده  اي را روي بادهاي 30 درجه عرض شمالي و جنوبي خط استوا و بادهاي موسمي منتشر كرد. هالي روابط دوستانه  اي با اسحاق داشت و در سال 1687 او را متقاعد و راضي كرد تا يافته  هايش را تحت عنوان اصول فلسفه رياضي طبيعي چاپ كند. اين كتاب دربرگيرنده جزئياتي در مورد نحوه محاسبه مدار چرخشي ستاره دنباله  دار سال 1680 است. هالي از روش نيوتن براي محاسبه مدار ستاره  هاي دنباله  دار سال  هاي 1607 و 1682 استفاده كرد، تا اينكه بالاخره موفق شد مدارهاي چرخشي 24 ستاره دنباله  دار را محاسبه كند. در سال 1705 يافته  هايش را در مورد ستاره  هاي دنباله  دار منتشر كرد و بازگشت يك ستاره دنباله  دار را در سال 1758 پيش  بيني كرد.
او بالاخره پس از سال  ها عضويت در انجمن سلطنتي به عنوان دبيركل آن منصوب شد. هالي در 9 فوريه 1720 به عنوان منجم سلطنتي منصوب شد و تا پايان عمر در رصدخانه سلطنتي واقع در گرينويچ به اداره امور ستاره  شناسي سلطنتي پرداخت. آخرين فعاليت عمده ستاره  شناسي او در اين رصدخانه، ثبت رفتار ماه در يك چرخه 18 ساله بود. ادموند هالي سرانجام در 14 ژانويه 1742 پس از 69 سال زندگي و سال  ها تحقيق و پژوهش در گرينويچ، زندگي را بدرود گفت.
آرتور ادينگتون
آرتور ادينگتون در 28 دسامبر 1882 در كندال كوبريا به دنيا آمد و دوران كودكي و تحصيلات اوليه  اش را در وستون  سوپرمر در سامرست سپري كرد. آرتور در سن 16 سالگي وارد دانشكده اون دانشگاه منچستر و در رشته فيزيك مشغول به تحصيل شد. او در سال 1902 موفق به دريافت بورسيه تحصيلي در رشته رياضي دانشكده ترنيتيتدا دانشگاه كمبريج شد و دو سال بعد به عنوان دانشجوي ممتاز از اين دانشكده فارغ  التحصيل شد.
ادينگتون در سال 1906 به عنوان دستيار اول در رصدخانه سلطنتي گرينويچ فعاليت  هاي نجومي خود را شروع كرد و فعاليت خود را بر مطالعه حركات ستاره  اي متمركز كرد و پس از يك سال به عضويت هيات علمي دانشكده ترينيتي درآمد. او سال بعد سرپرستي يك گروه ستاره  شناسي را برعهده گرفت كه براي مشاهده كسوف به برزيل مي  رفت. فعاليت  هاي درخشان علمي او سرانجام مسئولان دانشگاه معتبر كمبريج را متقاعد ساخت تا از او به عنوان استاد ستاره  شناسي دعوت به همكاري كنند. يك سال پس از اين سمت، ادينگتون مسئول رصدخانه سلطنتي كمبريج شد و در پي آن به عضويت انجمن سلطنتي پذيرفته شد. او در همين سال، يعني 1914 كتاب حركات ستاره  اي و ساختار جهان را منتشر كرد. دو سال بعد آرتور كار درباره تركيب ستارگان را شروع و نظريه خودش را مطرح كرد. او در اين نظريه ادعا مي  كند كه تشعشعات ستاره  اي، انرژي را از مركز ستاره دور مي  كند و همين تشعشعات، نقش مهمي در حفظ تعادل ستاره  اي دارد.در سال 1918 ادينگتون به نظريه نسبيت اينشتين علاقه  مند مي  شود و در همين سال، كتابي با نام گزارشي درباره نظريه نسبيت نيروي جاذبه منتشر مي  كند.
سال بعد، او يك بار ديگر موفق مي  شود با يك گروه ستاره  شناسي براي رصدي كه قرار بود در جزيره پريسب  كامرون اتفاق بيفتد، راهي آفريقاي غربي شود. اين واقعه در تاريخ فيزيك و نجوم بسيار مهم است، چون اين گروه تحقيقاتي طي اين واقعه، اولين آزمايش علمي براي اثبات نظريه عام اينشتين را انجام دادند. او پس از بازگشت از كامرون در سال 1920 كتابي با نام فضا، زمان، جاذبه براي اقشار عامه مردم منتشر كرد تا نجوم و مسائل فيزيك جديد را براي آنها قابل فهم كند.
ادينگتون در سال 1921 براي يك دوره دو ساله، رئيس انجمن ستاره  شناسي سلطنتي شد. او پس از پايان اين مسئوليت، مهمترين نظريه دوران زندگي  اش، نظريه رياضي نسبيت را منتشر كرد. اين نظريه با استقبال زيادي همراه بود. پس از آن، ادينگتون مطالعات انجام شده خود در مورد ارتباط جرم و تابندگي ستارگان را ارائه داد. اين مسئله باعث تجديدنظر كلي در نظرات تكاملي ستارگان شد. وي همچنين در اين سال موفق به دريافت مدال طلاي انجمن ستاره  شناسي سلطنتي شد. دليل اعطاي اين مدال به او، فعاليت  هاي مستمر او در مورد سحابي  هاي برون  كهكشاني و كهكشان  ها بود.در سال 1933 ادينگتون كتاب ديگري با نام جهان در حال انبساط منتشر كرد. او در اين كتاب دستاوردهاي ستاره  شناسي ادين هابل (ستاره  شناس سرشناس آمريكايي) و ديگر ستاره  شناسان را در مورد انبساط جهان به گونه  اي كه براي عامه مردم قابل فهم باشد، تشريح كرده است.
ادينگتون سرانجام در سال 1926 ميلادي زيردست جراحان در اتاق عمل، زندگي را بدرود گفت. بعدها در سال 1946 نظريه بنيادي منتشر شد و از سال 1947 به بعد، انجمن ستاره  شناسي سلطنتي جايزه  اي به نام آرتور ادينگتون براي كساني كه فعاليت چشمگيري در زمينه علم ستاره  شناسي انجام دهند، درنظر گرفت.