شبي متفاوت در انجمن آلزايمري ها
من از يادت نمي كاهم
|
|
عكس:گلناز بهشتي
هديه ترقي
سالن كوچك است؛ پر از جمعيت و ازدحام. هركس يا با خود حرف مي زند يا در عالم ديگري سير مي كند. گاهي مي خندد. گاهي پرخاش مي كند و با كوچك ترين چيز ناراحت مي شود. فردي زمان و مكان خود را گم كرده و دنبالش مي گردد و فرد ديگر به سختي كلمات يادش مي آيد تا بيان كند. يكي با صداي موسيقي مي رقصد و ديگري مي گريد. به نظر مي رسد افراد در اين مكان منزوي هستند و اين انزوا در همراهانشان نيز نفوذ كرده است.
اينجا انجمن آلزايمر ايران است؛ محيطي كوچك با تعداد بسياري عضو و برنامه شب يلدايي متفاوت از شب چله هاي ديگر؛ نه سفره اي، نه هندوانه اي، نه آجيل شب يلدايي و نه اناري و... . سخنراني، موسيقي و در نهايت ناهار تنها برنامه هاي اين مراسم است.
ولي چيزي كه اين مراسم را متمايز كرده صفا و صميمت سالمندان و خانواده هاي آنهاست؛ سالمنداني كه بازهم خود از ديگر سالمندان متفاوتند. شايد هر كدام از ما به شوخي به زبان آورده باشيم كه : دارم آلزايمر مي گيرم يا گرفته ام و فراموشي لحظه اي مان را به حساب داشتن بيماري آلزايمر گذاشته باشيم، ولي اين سالمندان بدون شوخي با اين بيماري دست و پنجه نرم مي كنند.
سالمندي آخرين مرحله زندگي انسان است. با اين همه، اتفاقات زيادي در آن روي مي دهد و از جمله مهارت هاي ذهني، شخصيت و روابط اجتماعي تغيير شكل مي يابد. سالمندي به منزله افت جسمي و از بين رفتن سلول ها و ماهيچه هاست، ولي متاسفانه پيري با افسردگي و ناتواني همراه است و اين در حالي است كه برخي از مهارت هاي انسان با افزايش سن كارايي بيشتري مي يابد، اما به هر حال اين دوره نيز گرفتاري هاي خاص خود را دارد.
يك بيماري به نام آلزايمر
در سال 1906 ميلادي آلويس آلزايمر- پزشك آلماني- پس از 20سال تحقيق توانست تعريفي علمي از اين بيماري ارائه دهد. اين بيماري براي قدرداني از يك عمر تحقيق آلويس آلزايمر آلزايمر ناميده شده است. آلزايمر در واقع چيزي بيش از يك فراموشي ساده است. بيماري آلزايمر يك بيماري تحليل برنده و پيش رونده قواي عقلاني سيستم عصبي مركزي انسان است. منشا آن ناشناخته بوده و درمان ريشه كن كننده آن هم فعلا در دسترس نيست. تغييرات متعددي در مغز بيمار رخ مي دهد كه باعث كوچك شدن مغز و نيز از بين رفتن سلول هاي مغزي مي شود و به جاي آنها لكه هاي متعددي با اشكال خاصي به نام پلاك هاي پيري مي نشيند.
اثرات بيماري آلزايمر
بيمار قدرت تفكر، حافظه و قدرت برقراري ارتباط را از دست مي دهد. تغييرات رفتاري با بروز رفتارهاي نامناسب شخصيت اجتماعي فرد بروز مي كند. قدرت كنترل احساسات به تدريج كم مي شود و توانايي هاي جسمي رو به كاهش مي رود. در مراحل آخر كنترل ادرار و مدفوع نيز مختل مي شود. اين بيماري داراي سه مرحله است و در هر مرحله كاهش حافظه و توانايي هاي جسماني شديدتر مي شود.
راه هاي درمان
هرچند بيماي آلزايمر درماني ندارد، اما تحقيقات بسياري در اين زمينه انجام شده است. البته داروهايي وجود دارد كه به طور موقت از پيشرفت بيماري جلوگيري مي كند.
انجمن آلزايمر ايران
اين انجمن با همت عده اي از نيكوكاران شهرك اكباتان و حمايت مركز بهداشت غرب در سال 1380 با شماره 13604 به ثبت رسيد. انجمن، سازماني مستقل و غيردولتي (NGO) است و با اهداف آموزش خانواده و حمايت از بيماران آلزايمري تاسيس شده است.
معصومه صالحي مديرعامل انجمن آلزايمر ايران - با بيان اين مطلب افزود: ابتدا در يك اتاق
9 متري در مركز بهداشتي - درماني شهيد غفاري كار خود را آغاز كرديم، ولي به كمك دكتر احمدي نژاد در دوره شهرداري ايشان از طرف شهرداري منطقه 5 اين ساختمان در اختيار ما قرار گرفت و فعاليت هاي ما گسترش يافت كه تا الان 490 بيمار در اين مركز پذيرش شده اند.
وي اضافه كرد: خدماتي كه به بيماران در اين مركز ارائه مي شود شامل ويزيت هاي دوره اي و مشاوره هاي روانپزشكي و تغذيه اي، مشاوره براي خانواده ها، امانت وسايل كمكي مانند ويلچر، تشك مواج، تخت، برگزاري تورهاي آموزشي و تفريحي به مناسبت ها و اعياد مختلف است كه برگزاري مراسم شب چله نيز در قالب اين تورها تعريف مي شود.وي تصريح كرد: برگزاري اين مراسم ضمن اينكه افراد را دور هم جمع مي كند موجب مي شود تا افرادي كه در خانواده خود بيماري آلزايمري دارند، تجربيات خود را به يكديگر منتقل كنند. همچنين نكته بسيار مهم در برگزاري اين مراسم اين است كه وقتي فردي بيمار آلزايمري دارد، خانواده نيز دچار انزوا مي شود؛ يعني نه مي تواند ميهماني برود و نه ميهماني بدهد و ... كه اينگونه مراسم در تغيير روحيه اين افراد بسيار تاثير گذار است و مايه آرامش خواهد شد و ياد مي گيرند كه چگونه از خود و بيمار خود مراقبت كنند.
صالحي خاطرنشان كرد: از آنجا كه مراقبت از بيماران آلزايمري كار طاقت فرسايي است و پرستاري اين افراد هزينه بالايي دارد با انگيزه كمك، بخش مراقبت روزانه راه اندازي كرديم و سه روز در هفته (روزهاي زوج ساعت 16 8) از بيماران مراقبت مي كنيم و پرستاري از منزل نيز بخش ديگري از خدمات است كه در اين مركز ارائه مي شود و براي افرادي كه زخم بستر گرفته اند پرستار فرستاده مي شود. همچنين در اين مركز، يك روز در هفته پزشك و مشاور تغذيه داريم كه بيماران را به طور رايگان ويزيت مي كنند.
هزينه بالاي بيماران آلزايمري
صالحي اضافه كرد: تمامي هزينه هاي اين مركز از طرف خيرين و مردم تامين مي شود و كمك هاي دولتي تاكنون مختصر و ناچيز بوده است و شايد بتوان گفت تنها كمك هايي كه شده هديه يك دستگاه ميني بوس از طرف آقاي خاتمي و در اختيار قرار دادن اين ساختمان از طرف آقاي احمدي نژاد بوده است. همچنين سالانه كمك مختصري از طرف سازمان بهزيستي به صورت يارانه به انجمن شده است. وي خاطرنشان كرد: ما دست نياز به سمت تمام افراد نيكوكار و خير، مسئولان، ارگان ها و شركت هاي مختلف دراز مي كنيم تا دست ما را بگيرند، تا بتوانيم در نقاط مختلف مركز، مراقبت روزانه ايجاد كنيم و بتوانيم تا حدي هزينه بالاي پرستاري اين افراد را پرداخت كنيم يا براي رفت و آمد بيماران سرويس در نظر بگيريم، زيرا اين افراد از تمام نقاط سطح تهران به اين مركز مراجعه مي كنند كه متاسفانه تعداد بسياري از بيماران به خاطر نداشتن امكانات، نمي توانند از خدمات اين مركز استفاده كنند. مديرعامل انجمن آلزايمر ايران گفت: در راستاي خدمات رساني و كاهش هزينه ها براي خانواده ها، توانستيم به كمك شوراي بهداشت سازمان مديريت و برنامه ريزي يكي از داروهاي گران اين بيماري را در ليست داروهاي تحت پوشش بيمه درآوريم و به كمك بانك ملي در ماه بتوانيم وامي را در اختيار خانواده ها، براي كاهش هزينه ها قرار دهيم .
آمارهاي جهاني از مبتلايان به آلزايمر
بر اساس برآورد انجام شده در انجمن جهاني آلزايمر 24 ميليون و 300 هزار نفر در جهان مبتلا به آلزايمر هستند و هر 7 دقيقه يك نفر به اين بيماري مبتلا مي شود، ولي متاسفانه در ايران آمار دقيقي از اين بيماري در دست نيست و تخمين زده مي شود كه حدود 200 تا 250 هزار نفر در ايران و حدود
10 ميليون نفر در خاورميانه به اين بيماري مبتلا باشند.
آينده بيماران آلزايمري
با روند رو به رشد سالمندي، معضلات بزرگي در پيش خواهيم داشت و از آنجا كه اين بيماري در ليست بيماري هاي خاص قرار نگرفته است، اگر برايش برنامه ريزي نشود در آينده براي رويارويي با اين بيماري دچار مشكل خواهيم شد، ولي بايد اين را دانست كه اين بيماران ديوانه نيستند و با وجود اينكه ممكن است پرخاشگري نيز داشته باشند، هنوز احساسات خود را داشته و وقتي آنها را در آغوش مي گيريم، حس خواهيم كرد كه آنها آرام شده و به آنها آرامش بخشيده ايم.
|