دوشنبه ۸ اسفند ۱۳۸۴ - - ۳۹۳۲
نگاهي به قوانين حمايتي ساخت و ساز در اسپانيا
خانه اي براي معلولان
002073.jpg
آرش نهاوندي

طراحي و معماري منازل مسكوني همواره موانع عديده اي را بر سر راه معلولين و افراد مسن قرار داده است؛ افراد مسني كه به دليل گذر سال ها ديگر آن توانايي جسماني سابق را ندارند يا معلولاني كه به دليل تصادفاتي از هر نوع، به نقص عضو دچار شده اند. اين عوامل و عدم توانايي برخي از افراد، تغييرات در منازل مسكوني را اجتناب ناپذير مي سازد، اما انجام چنين تغييراتي مستلزم بحث و جدل با همسايگان است، زيرا براي منطبق كردن واحد مسكوني با نيازهاي معلولان و ناتوانان جسمي بايد هزينه گزافي آن هم مشتركاً از سوي تمام همسايگان صرف تغييرات شود.
راه  حل ديگر فروش خانه و رفتن به واحد مسكوني ديگري است كه اين راه  حل نيز مقرون به صرفه به نظر نمي رسد.
ناگفته نماند كه مرتفع كردن موانع معماري در يك ساختمان اگرچه بسيار پيچيده مي نمايد اما غيرممكن نيست.در ساختمان هاي قديمي فرايند انجام تغييرات بسيار سخت و دشوار است، اما بر اساس قوانين جديد تنها در صورتي به يك ساختمان جواز پايان كار داده مي شود كه در آن امكان دسترسي سهل و آسان معلولان به واحد مسكوني خويش لحاظ شده باشد. البته اين در صورتي است كه چنين قانوني در همه شرايط رعايت شود.
انطباق
فرايند انطباق واحد مسكوني با وضعيت جسماني معلولان را مي توان از همان در ورودي ساختمان آغاز كرد. شكل اوليه راه پله ورودي، در واقع نمايانگر پيروزي مفهوم زيبايي شناسي بر مفهوم دسترسي است. از اين رو بايد تغييراتي ايجاد شود تا به زيبايي ساختمان لطمه وارد نشود و همه افراد بتوانند در جريان فرايند انطباق، به واحد مسكوني خود به راحتي دسترسي داشته باشند. در نتيجه و پس از مطرح شدن اين مسئله در ميان قانونگذاران اسپانيايي، در سال 1993 قانون ارتقاء دسترسي و حذف موانع معماري در ساختمان ها در پارلمان اين كشور به تصويب رسيد. اوخنيو راموس از مسئولين سسو (سازمان حمايت از مصرف كنندگان) در اين باره مي گويد: فراموش نكنيم كه عدم توانايي جسماني صرفاً مختص افراد مسن نيست و جوانان نيز ممكن است به سبب معلوليت دچار چنين وضعيتي شوند.
او مي افزايد: البته همين جوانان نيز روزي به جايگاه افراد مسن امروزي خواهند رسيد و به تبع آن نيازمند استفاده از امكانات فوق العاده در واحد مسكوني خود خواهند بود.
درها
راموس كه از كارشناسان مسائل دسترسي به واحدهاي مسكوني محسوب مي شود در اين باره مي گويد: پس از آن كه افراد مسن از پله ها بالا رفتند با مشكل باز كردن در مواجه مي شوند.
براي مرتفع كردن موانعي نظير راه پله و مشكل درها، راه حل هايي وجود دارد. مي توان بر راه پله هاي ورودي ساختمان بالابر برقي نصب كرد تا افراد مسن و يا معلولان جسمي بتوانند به راحتي خود را به واحد مسكوني خويش برسانند.
اوخــنيو رامـــوس مي افزايد: براي افراد مسن نيز مي توان راه حل هاي كم هزينه تر و مناسب تري انتخاب كرد؛ مهم اين است فاصله ميان پله ها زياد نباشد، در واقع پله ها كم ارتفاع باشد و سطحي كه پا بر آن گذاشته مي شود، ليز نباشد.
زايده هايي كه در پله هاي معمولي وجود دارند نبايد در پله هايي كه براي عبور و مرور افراد مسن استفاده مي شوند به كار روند.
راموس در توجيه سخنان خويش مي گويد اصلاح كردن پلكان ورودي منازل كار سختي نيست و مي توان با كمترين هزينه اي آن را انجام داد.
يكي ديگر از اقدامات ابتدايي كه مي توان براي تطابق واحدهاي مسكوني با نيازهاي افراد معلول انجام داد؛ نصب آسانسور است. البته نصب آسانسور همواره ميان اهالي يك ساختمان محل مجادله و اختلاف بوده است. افراد جوان كه مانند بسياري ديگر از افراد به فكر سنين كهنسالي نيستند، اغلب از پرداختن مخارج اضافي نصب يك دستگاه آسانسور خودداري مي كنند.
البته تنها جوانان نيستند كه با نصب بالابر مخالفت مي كنند، بلكه افراد ساكن طبقات اول نيز با انجام چنين اقدامي موافق نيستند.اما براي نصب چنين دستگاهي تنها موافقت 51 درصد از ساكنين ساختمان كافي است.
درست است كه در صورت تصويب نصب آسانسور همه ساكنان بايد در تأمين مخارج آن سهيم شوند، اما بايد در نظر داشت كه با نصب آسانسور بر قيمت واحدهاي مسكوني افزوده مي  شود و در نتيجه تمامي ساكنان ساختمان به طور يكسان از بالا رفتن ارزش مالي بنا سود خواهند برد.
به هنگام نصب آسانسور نبايد آسانسور با زمين اختلاف سطح داشته باشد، زيرا در غير اين  صورت افراد مسن براي سوار شدن به بالابر دچار مشكل خواهند شد. در نتيجه بايد هرگونه اختلاف سطحي از ميان برداشته شود؛ اين قاعده در مورد فرش پاگرد آسانسور نيز صدق مي كند.
گوستاو سامايوا مسئول بخش قضايي سازمان حمايت از مصرف كنندگان نيز مي گويد: ساخت سطح هاي شيب دار در ساختمان هاي مسكوني (البته در صورت امكان)  نحوه دسترسي افراد معلول به ويژه آنهايي كه بر صندلي هاي چرخدار مي نشينند را تسهيل خواهد كرد.
بنا بر اعتقاد اوخنيو راموس كه مهندس ساختمان است و 25 سال از عمر خود را به دليل تصادف با موتور بر صندلي چرخدار به سر برده است؛ بزرگترين مشكل در اين نهفته است كه بسياري از افراد به اين مسئله نمي انديشند كه خود نيز روزي پا به سن خواهند گذاشت.
او مي افزايد: تنها ده سال است كه (در اسپانيا) به مسئله دسترسي معلولان و افراد مسن به واحدهاي مسكوني توجه ويژه اي مي شود.
كمك ها
كمك هاي دولتي به اين مسئله نيز در طرح هاي ارائه شده در قالب برنامه زندگي در ايالت مادريد گنجانده شده اند. بدين ترتيب مجموع كمك هاي دولتي در بخش هايي كه به بازسازي نياز دارند به 40درصد هزينه كل طرح مي رسد. كمك هاي دولتي در قالب طرح هاي نگهداري از واحدهاي مسكوني و يا حذف موانع موجود در طراحي ساختمان ها ارائه مي  شوند. در صورتي كه در واحدهاي مسكوني علاوه بر حذف موانع معماري به مسايلي نظير بهبود دسترسي افراد به واحدهاي مسكوني نيز توجه شود، حجم كمك هاي دولتي به سقف 6 هزار و 500 يورو افزايش خواهد يافت.
جزئيات
افراد معلول همواره به دليل اين كه مورد توجه واقع نشده اند با موانع بسيار زيادي در معماري ساختمان ها روبه رو بوده اند، اما در اين چارچوب نيز راه حل هايي وجود دارد.
خاوير فونت رييس فدراسيون انجمن هاي معلولان جسمي و ذهني (فاما) در اين باره مي گويد: كمك فني به درد ما نمي خورد، به عنوان مثال بالابرهايي كه روي پله ها نصب مي شوند براي ما اقدام مهمي محسوب نمي شوند؛ ما ترجيح مي دهيم كه تغييرات بنيادي در معماري ساختمان ايجاد شود؛ به اين معني كه سطح هاي شيب دار ساخته شوند. در واقع براي ما آنچه كه مهم است مد نظر قرار دادن وضعيت معلولان به هنگام ساخت يك بنا است.
علاوه بر ساخت سطح هاي شيب دار، در ساختمان ها نيز بايد عرض حداقل 80 سانتيمتر ساخته شوند تا بتوان صندلي چرخدار را از ميان چارچوبه آن عبور داد.
اوخنيو راموس نيز در اين باره مي گويد: من نمي دانم به چه دليل درهاي آشپزخانه ها و حمام ها را كم عرض مي سازند، عرض آنها در بسياري از موارد 60 سانتيمتر است و در ساير موارد نيز به 70 تا 72 سانتيمتر مي رسد، كه در نتيجه عبور ما را (كه بر صندلي چرخدار نشسته ايم) با مشكل مواجه مي سازد.
راموس مي افزايد: من مهندس هستم و مشكلات را از تمام زوايا مورد بررسي قرار داده ام و مي توانم به شما بگويم كه پيش از تصادف با موتور- كه من را بر صندلي چرخدار قرار داد – مانند سايرين فكر مي كردم.
جزئيات زيادي بايد براي نحوه دسترسي معلولان به ساختمان ها مد نظر قرار گيرند. به عنوان مثال بايد به اين نكته توجه شود كه آسانسورها براي آن كه يك معلول بتواند صندلي خود را در آن جاي دهد، 20/1 متر عمق داشته باشند. اينها از جمله مواردي هستند كه بايد به هنگام ساخت يك ساختمان و نصب دستگاه هاي جانبي و امكانات رفاهي آن مورد توجه قرار گيرند.
منبع: ال موندو

پيشخوان
002070.jpg
مانيلا تايمز
اين روزنامه فيليپيني صفحه اول خود را تماماً به اتفاقات چند روز گذشته اين كشور اختصاص داده است و اعلام وضعيت فوق العاده از سوي نخست وزير را به عنوان تيتر اول خود برگزيده است. حالت فوق العاده در فيليپين در پي كودتاي نافرجام برخي از افسران ارتش كشور اعلام شده است. گفته مي شود ژنرال دانيلوليم فرمانده يكي از گردان هاي ويژه ارتش فيليپين طراح كودتا بوده است.
002067.jpg
واشنگتن تايمز
واشنگتن تايمز در گزارشي تحليلي مسأله واگذاري اداره برخي از بنادر مهم اين كشور به شركتي عربي را به چالش كشيده است. اين شركت كه دوبي  پورتس ورلد نام دارد در امارات متحده عربي به ثبت رسيده است و قرار بود با موافقت جورج بوش اداره بنادري نظير نيويورك، نيوجرسي و فيلادلفيا را به عهده بگيرد اما مخالفت هاي گسترده در كنگره و سنا باعث شد شركت مذكور فعلاً از عقد قرارداد در اين مورد چشم پوشي كند. مخالفان، عرب بودن مالكان شركت را بالقوه، خطر امنيتي مي دانند در حالي كه بوش با نژادپرست خطاب كردن آنها، امارات را متحد آمريكا مي داند.

جهانشهر
آرمانشهر
ايرانشهر
خبرسازان
درمانگاه
عكاس خانه
شهر آرا
|  آرمانشهر  |  ايرانشهر  |  جهانشهر  |  خبرسازان   |  درمانگاه  |  عكاس خانه  |  شهر آرا  |  
|   صفحه اول   |   آرشيو   |   چاپ صفحه   |