چه كسي مي گويد آنها حرف نمي زنند؟ چه كسي مي گويد كه بي زبانند و فريادشان تنها به ياري باد است كه به گوش مي رسد؟ صداي اره هاي برقي اگر بگذارد نجواي آنها با پروردگارشان را مي توان شنيد، پچ پچ اين همسايگان هميشگي را نيز با سقف آبي آسمان و جويبار نجيب پاي در راه. پاي سپرده اند در دل زمين و دست ها رو به آسمان و نجوايي با باد دارند، از ازل تا هميشه. صداي اره هاي برقي اگر بگذارد، پيغام آن گَوَن مانده در دل كوير را كه سلامي به شكوفه ها و باران مي رساند را نيز، از زبان نسيم مي توان شنيد.
عكس ها: هادي مختاريان