عكس:علي اكبر شير ژيان
علي خوشگوار
در مجهزسازي فضاهاي سبز و باز شهري ابتدايي ترين روش براي احساس آرامش و راحتي در پارك ها استفاده از نيمكت است. طرز قرار گرفتن اين نيمكت ها بايد به شكلي باشد كه دسترسي به آنها آسان و راحت بوده يعني در سراسر پارك و به تعداد زياد موجود باشد. صندلي ها بايد در روبه روي مناظر زيبا اما در جايي كه در مسير رفت و آمد افراد قرار نگيرد، واقع شود.
بر اساس گزارش پايگاه اطلاع رساني شهر سازي و معماري نيمكت هاي مراكز عمومي شهر نيز مي تواند براي آسايش و راحتي شهروندان در كنار مراكز ويژه مانند ايستگاه ها، كيوسك ها، باجه هاي تلفن، ظروف زباله و شيرهاي آب قرار بگيرند. مهمترين محل قرار گرفتن نيمكت ها در سطح شهر، مراكزي است كه رفت و آمد مردم در آن جا زياد است. به ويژه مكان هايي كه براي استراحت و تفريح مردم است. فضاي باز زيبا و مناسب عمومي به شهروندان اين امكان را مي دهد تا در كنار يكديگر از طبيعت اطراف لذت ببرند و با داشتن مكان مناسبي براي نشستن احساس رضايت آنها چندين برابر شود. افراد مختلف انواع متفاوتي از نيمكت هاي پارك يا فضاهاي سبز را مي پسندند كه اين سلايق متفاوت چگونگي طراحي نيمكت هاي پارك را تعيين مي كند و به آن تغييراتي مي دهد.
براي نمونه جوانان بيشتر بالاي نيمكت يعني تكيه گاه آن مي نشينند تا روي خود نيمكت و اين مورد بايد در طراحي نيمكت هاي پارك يا فضاهاي باز شهري مورد توجه قرار گيرد. همچنين نيمكت هايي را كه به اين مراكز اختصاص مي دهند، بايد از استحكام بيشتري در ناحيه پايه ها برخوردار باشد. يا به عنوان نمونه براي افراد مسن نيمكت هايي كه داراي پشتي يا تكيه گاه است، راحت تر از نوع بدون پشت آن است.
در حالي كه براي ساير افراد صندلي هاي بدون پشت به آنها اين امكان را مي دهد تا در دو طرف نيمكت بنشينند.
در پارك يا فضاهاي سبز شهري كه امكان استفاده اقشار مختلف وجود دارد بايد تمام امكانات رفاهي در نظر گرفته شود. صندلي ها و نيمكت ها بايد به گونه اي براي اين مكان ها ساخته شوند كه مورد استفاده بيشتري براي همگان دارند.
در زمينه ايستگاه هاي اتوبوس نيز، داشتن يك ايستگاه اتوبوس مناسب براي سيستم هاي حمل و نقل درون شهري امري ضروري است. اما مناسب  بودن اين ايستگاه ها به نظرات شهرونداني كه از آن استفاده مي كنند، بستگي دارد. از ديد مديران شهري كه مسئوليت رسيدگي به اين موارد را بر عهده دارند يك ايستگاه مناسب، ايستگاهي است كه به مراقبت و نگهداري كمتري احتياج دارد. از ديد شهروندان يك ايستگاه خوب، بايد ديد بالا و امكان راحت سوار شدن به اتوبوس را داشته باشد. هر دوي اين نظرات خوب و به جاست، زيرا ساختن ايستگاه هايي كه مورد استفاده كمتري دارند، تنها هدر دادن سرمايه و ايجاد مشكل براي مسئولان است. طراحي و ساخت مناسب آن مي تواند مدت زمان انتظار براي اتوبوس را لذت بخش كند.
بهترين مكان براي قرار دادن ايستگاه هاي اتوبوس در نزديكي مغازه ها و در نزديكي تقاطع هاست كه در اين صورت بايد سه متر از مسير عبور و مرور عقب تر قرار گيرد تا ترافيك ايجاد نكرده و با افراد پياده برخورد نكند و چنانچه ايستگاه از تقاطع دور باشد، سايه بان ايستگاه بايد 12 متر از پياده رو عقب تر قرار گيرد تا براي ايستادن اتوبوس مشكلي ايجاد نكند.
ايستگاه ها همچنين بايد در مسير موازي با پياده رو ها قرار گيرد تا براي افرادي كه در پياده روها در حال عبور و مرور هستند، مزاحمت ايجاد نكند.
كيوسك ها يا ديگر مراكز فروش يا دستفروشي بايد در سمت پايين اين ايستگاه ها واقع شوند.
ايستگاه هاي طراحي شده بايد به شكلي باشد كه گوياي نماد شهري كه اين ايستگاه در آن قرار دارد بوده و از مواردي كه ويژگي  آن شهر است ساخته شود.
گاهي ايستگاه هاي استاندارد از نوع مشخصي از مواد ساخته و طراحي مي شوند. به جز موارد عنوان شده و در طراحي اين تجهيزات بايد ميدان ديد، تسهيلات، راحتي و دسترسي آسان به اتوبوس را نيز مد نظر داشت.نوع ديگر طراحي بايد به شكلي باشد كه سوار شدن به اتوبوس براي افراد به راحتي باشد. اين مورد يكي از موارد مهم در طراحي ايستگاه هاي اتوبوس است. زيرا مردم دوست دارند به راحتي به اتوبوس مورد نظر خود برسند.
ايستگاه ها بايد داراي مكاني براي نشستن مسافرين باشند تا در مواقع باراني يا هواي نامساعد احساس راحتي كنند.
مردم به اطلاعاتي در مورد زمان ورود و خروج به ايستگاه  نياز دارند. وجود تابلوهاي اطلاع رساني در ايستگاه ها براي شهروندان و توريست ها بسيار جالب و مفيد است.
در مراكزي كه افراد به ميزان امنيت بيشتري نسبت به ديگر مراكز احتياج دارند، مانند پارك ها، مراكز خريد و ديگر مراكز عمومي بايد از تعداد بيشتري از چراغ هاي روشنايي در خيابان و مكان هاي فوق استفاده شود. طراحي اين چراغ ها در سطح شهر به فن آوري طراحي اين نوع چراغ ها و وسعت خيابان يا مراكزي كه اين چراغ ها در آن نصب مي شود بستگي دارد.
سطل هاي زباله شهري
سطل هاي زباله اي كه در سطح شهر قرار مي گيرند به مصارف مختلفي مي رسند. سطل هاي زباله اي كه در سطح شهر قرار مي گيرند بايد قابل دسترسي آسان و به تعداد زياد بوده و احتياج به محافظت نداشته باشند.
يكي از اشتباهات مهمي كه در شهر ها اتفاق مي افتد اين است كه سطل هاي زباله را در جايي قرار مي دهند كه بتوان به راحتي آنها را خالي كرد نه اين كه به راحتي براي شهروندان قابل دسترسي باشد. نتيجه آن خيابان هاي پر از زباله و سطل هاي خالي است. زيرا مردم وقت خود را براي يافتن سطل زباله صرف نمي كنند.
براي تعيين اين كه در چه جاهايي بايد سطل زباله قرار بگيرد، مواردي را بايد در نظر داشت، به عنوان نمونه وجود مواردي از مبلمان شهري در خيابان، نوع و موقعيت طبقات اول مانند ساختمان ها، فروشگاه ها و رستوران ها كه همچنين بايد نوع و ميزان زباله هاي اين مراكز نيز با سطل هاي تعبيه شده متناسب باشد.
بهترين مكان براي استقرار سطل هاي زباله مكان هاي تجاري و پررفت و آمد در حاشيه پياده روها، در نزديكي اغذيه فروشي ها و كنار صندلي هاي ايستگاه هاست.
تعداد سطل هاي زباله كه در يك مكان بايد قرار داده شود به تعداد افرادي كه در آن مسير رفت و آمد دارند و ميزان زباله هاي آن محل بستگي دارد.
برخي از موارد را در طراحي سطل هاي زباله بايد در نظر داشت مانند تفاوت در طراحي سطل هاي زباله با سطل مواد به درد نخور و بدون استفاده، كيفيت مواد موجود در سطل، نداشتن سر يا دريچه براي ريختن زباله درون سطل، بزرگي سطل كه بستگي به ميزان استفاده و محل قرار گرفتن سطل دارد، همچنين سطل ها بايد محكم باشند تا در اثر نشستن برخي افراد روي آنها نشكند.
اين موارد نيز در هنگام ساخت سطل هاي زباله بايد در نظر گرفته شود: استقامت و دوام، مواد ضد حريق، رنگ، مقاوم در برابر آلودگي، لعاب داشتن سطل كه شامل رنگي مي شود كه به راحتي ورقه نشود، سطل پر از منفذ آلومينيوم كه معمولا ماده خوبي براي استفاده در اين مورد است، پلاستيك هاي مقاوم، ورقه هاي استيل گالوانيزه، بيشتر سطل ها را بايد بتوان به راحتي توسط ماموران شهرداري تخليه كرد كه بيشتر از طرف سرسطل تخليه مي شوند. تخليه آن دسته از سطل هايي كه از طرفين باز مي شود كار سختي است. در برخي از مواقع موجب شكستن سطل و درب آن مي شود.
سطل  ها همچنين بايد داراي سطحي باشند كه از خروج مايعات درون سطل به بيرون جلوگيري كند. كه براي رفع ابن مشكل از كيسه هاي داخلي پلاستيك درون آن استفاده مي كنند. اين كيسه ها از نوع فلزي خود بهتر هستند. در پارك ها در قسمت هايي كه مخصوص پخت كباب است از لايه هاي فلزي استفاده مي كنند. اما در سطح شهر از نوع پلاستيك آن استفاده بيشتري مي شود.
در نيويورك استانداردهاي جديد براي كيسه هاي زباله وضع شده است كه از پارگي و نامرغوبي كيسه ها كاسته است. اين يك كيسه پلي اتيلني 30 ليتري به ضخامت يك و نيم ميلي متر است و قيمت آن تنها 9 سنت است. به هر شكل برقراري يك برنامه صحيح براي محافظت و بهسازي موارد گفته شده يك ضرورت براي حصول نتيجه بهتر خواهد بود.

معمولاً خبرهاي خوب از حوزه ساخت و ساز و مسكن كمتر به گوش مي رسد. هر چه هست اخبار نااميدكننده اي است از افزايش سرسام آور هزينه هاي توليد و خريد مسكن، كاهش كيفيت مصالح و اجراي كار، نگراني از عدم مقاومت در برابر زلزله و بلاياي طبيعي و ده ها دغدغه ديگر كه حل معضل مسكن در كشور را به تأخير مي اندازد. از همين روست كه وقتي مي شنويم با استفاده از يك فناوري جديد ساخت خانه هاي سبك و مقاوم در برابر زلزله با عمر بيشتر هزينه كمتر و سرعت ساخت و ساز بالاتر ممكن شده است تعجب مي كنيم و به دنبال اطلاعات كامل تري از اين فناوري نوين مي رويم.
ميانگين نسبتاً جوان جمعيت كشور و عدم اتخاذ سياست هاي مناسب ساخت و ساز در سال هاي گذشته نياز انبوه به مسكن را موجب شده است. اين درحالي است كه شرايط اقليمي ايران به دليل زلزله خيز بودن و گاه بروز سيل و توفان مي طلبد تا مسئولان حوزه ساخت و ساز نسبت به طراحي ساختمان ها بر مبناي آيين نامه هاي اصلاح شده و جديد و استفاده از مصالح استاندارد، نظارت و كنترل دقيق بر اجراي ساختمان را بيش از پيش اعمال كنند.
در عين حال، يكي از راهكارهاي حل معضل مسكن به لحاظ كيفي و كمي، استفاده از فناوري هاي جديد توليد در ساختمان است. بر همين اساس، محققان ايراني پس از مطالعه روش هاي مختلف خانه سازي در دنيا، صنعت 3D پانل را به دليل دارا بودن ويژگي هاي مناسب برگزيده و توانسته اند اين صنعت را از طريق مهندسي معكوس ظرف كمتر از 7 سال در كشور بومي سازي كنند. لازمه اين كار، تحقيقات گسترده شامل طراحي و آزمايش هاي مختلف استاتيكي ديناميكي بود كه در مراكز ذي صلاح انجام گرفت و آيين نامه هاي طراحي، اجرايي و نظارتي آن همراه با آيين نامه استاندارد محصول تدوين شد. پس از آن بود كه با سرمايه گذاري جهاد خانه سازي، بنياد تعاون سپاه كارخانجات توليد پانل در تهران، يزد، خراسان و گيلان راه اندازي و چند شهرك در كشور بنا شد تا ايران نيز به جمع كشورهاي استفاده كننده از اين فناوري مثل آمريكا، ايتاليا، اتريش، كره جنوبي، مالزي، كشورهاي حوزه خليج فارس و تعدادي از كشورهاي آفريقايي بپيوندد.
مزيت هاي ساختمان سازي با روش 3D پانل
شايد مقاومت چشمگير ساختمان هاي 3D پانل در برابر زلزله كافي باشد تا اين فناوري مورد تاييد كارشناسان، محققان، معماران، مسئولان حوزه مسكن و مردمي كه خاطره تلخ زلزله هاي مرگبار سال هاي اخير كشور را به ياد دارند، قرار گيرد، اما اين تنها مزيت صنعت 3D پانل نيست؛ سرعت بالا در ساخت و ساز، سبكي و يكپارچگي سازه و در نتيجه مقاومت چشمگير در برابر زلزله، ايزوله حرارتي و صوتي و كاهش مصرف انرژي، كاهش پرت منابع و مصالح، عمر بيشتر ساختمان و نداشتن آوار در هنگام بروز زلزله از ديگر ويژگي هايي است كه استفاده از اين روش را در ساخت وساز توصيه مي كند.
دكتر محمد زمان كبير، معاون تحقيقات و توسعه شركت سازه هاي پيش ساخته سبك (سپ) درباره مقاومت اين روش در برابر زلزله مي گويد: در صنعت 3D پانل چون اجزاي باربر هستند سطح نيروها پايين مي آيد و تخريب آن به راحتي نيست. از طرفي چون سازه ها سبك هستند، نيروهاي جرمي كم مي شود و در نتيجه نيروهاي ديناميكي (امواج زلزله) پايين مي آيد .
وي همچنين به مزيت ايزوله حرارتي و صوتي اشاره مي كند و معتقد است: اين سيستم يك عايق هم دارد كه نقش مهمي در كاهش مصرف انرژي ايفا مي كند و مي توان براي بهينه سازي مصرف سوخت نيز روي آن مانور داد .دكتر كبير با اشاره به كاهش 10 تا 15 درصدي هزينه ساخت وساز با اين روش نسبت به شيوه هاي سنتي مي گويد: سرعت ساخت وساز با شيوه 3D پانل حدود يك سوم ساخت وسازهاي معمولي است و اين در حالي است كه اگر كيفيت اجراي آن خوب باشد، عمر بالايي هم خواهد داشت .
آزمايش روي ميز لرزان
آزمايشگاه ميز لرزان دانشگاه صنعتي شريف جايي است كه با شبيه سازي زلزله هاي شديد ايران و جهان، بهترين ارزيابي را براي بررسي پايداري عملي سازه هاي منطبق با آيين نامه طراحي لرزه اي ساختمان هاي ايران به دست مي دهد. بر همين اساس سال گذشته اولين نمونه ساخته شده با شيوه 3D پانل در قالب يك ساختمان يك طبقه با مقياس يك دوم روي ميز لرزان قرار گرفت و از اين آزمايش سربلند بيرون آمد. امسال نيز يك نمونه چهار طبقه ساخته شده با اين سازه در مقياس يك دوم با اعمال ركود زلزله هاي معروف ايران و جهان مورد آزمايش قرار گرفت.
دكتر كبير درباره نتايج اين آزمايش مي گويد: دو پروژه آزمايش ساختمان چهار طبقه پروژه سنگيني بود كه پس از مطالعات و كار تقريبا 7 ماهه به نتيجه رسيد .
از اوايل تابستان نمونه ها ساخته شد و در محل نصب شد و در اواخر آذر ماه مورد آزمايش قرار گرفت. در اين آزمايش تنها در طبقه اول ساختمان، ترك هايي ايجاد شد و استحكام سازه دستمان آمد. البته دليل اين ترك ها هم اين بود كه چون روي ميز لرزان امكان فونداسيون بندي وجود ندارد، ضربه ها مستقيماً به ساختمان منتقل مي شود، ولي در واقعيت اينگونه نيست .وي با اشاره به اينكه سيستم هاي پيش ساخته معماري را تحت تأثير قرار مي دهد، معتقد است: روش هاي نوين ساخت وساز ابتدا بايد در مراكز تحقيقاتي مورد بررسي و آزمايش قرار گيرد و سپس وارد شركت هاي مشاوره اي شده و از آنجا به ساخت وساز انبوه تزريق شود .
با اين شرايط به نظر مي رسد فناوري 3D پانل بتواند ضمن كمك به حل معضل مسكن در بحران هاي ناشي از حوادث طبيعي، ابزار بسيار مناسبي براي مسئولان امر ساخت وساز باشد. در واقع با توجه به برپايي همايش ها، سمينارها و كنفرانس هاي مختلف درخصوص مقابله با بلاياي طبيعي و حل معضل مسكن، معرف فناوري هاي كارآمد ساخت وساز همانند سيستم 3D پانل مي تواند راهكارهاي اجرايي براي مسئولان و مؤديان امر مسكن در كشور باشد تا با حمايت از صنايع مربوطه گامي موثر در جهت ايجاد بناهاي ايمن، ارزان و سهل الوصول برداشته شود.

بافتهاي فرسوده تهران، معضل سال 1385
در حالي كه شهردار تهران از بازسازي بافت فرسوده شهري از ابتداي سال 1385خبر داده اما تاكنون مسئولان سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري استان تهران برنامه مدوني براي ساماندهي و بازسازي بافت فرسوده تاريخي ارائه نداده اند. به گزارش خبرگزاري ميراث، شهردار تهران تاكيد كرده است كه طرح بازسازي بافت فرسوده تاريخي به عنوان يك طرح فوري از ابتداي سال 85 و مبتني بر طرحهاي تفصيلي تدوين شده در منطقه هاي مختلف، اجرايي مي شود. ارايه نشدن طرح بازسازي بافت فرسوده تاريخي از سوي ميراث فرهنگي استان تهران سبب مي شود تا با آغاز طرح شهرداري تهران، بار ديگر اختلاف نظري قديمي ميان مسئولان سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري استان تهران با شهرداري در مورد نحوه ورود به بافت تاريخي از سرگرفته شود.
پيش از اين شهردار تهران از كارشناسان حوزه ميراث فرهنگي خواسته بود تا طرحهاي پيشنهادي خود را در مورد نحوه بازسازي بافتهاي فرسوده تاريخي ارائه دهند.
اگرچه كارشناسان ميراث فرهنگي بارها اعلام كرده اند كه هرگونه دخل و تصرف و اجراي پروژه در بافت تاريخي منوط به كسب مجوزهاي لازم از سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري استان تهران است، اما با اين حال تاكنون ضوابط مشخصي در اين  باره اعلام نشده و شهرداري تهران بايد هر طرح و پروژه اي را پيش از اجرا براي كسب موافقت به مسئولان اين سازمان ارائه دهد.
در حال حاضر بخش وسيعي از بافتهاي فرسوده شهر تهران در محدوده بافت تاريخي قرار داشته و اين امر سبب مي شود تا بازسازي بافت فرسوده در اين مناطق به راحتي و مطابق با الگوهاي كنوني امكان پذير نباشد. آنچه در اين ميان بدون پاسخ مانده، مشخص نبودن برنامه ها و ضوابط نحوه بازسازي بناهاي فرسوده است كه بايد از سوي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري ارايه شود.
كارشناسان ميراث فرهنگي و گردشگري مي گويند ورود به بافت تاريخي براي بازسازي مصادف با مرگ اين مناطق است.
برج آزادي در محاصره آلودگي
بهار ديگري فرا مي رسد، اطراف برج آزادي دوباره چراغان مي شود .سبز ، قرمز، آبي. نورافكن ها بر پيكر ديرينه اش رقص نور مي اندازند. اما هنوز اين بناي تاريخي و هويت بخش تهران معاصر بدون حريم و عرصه اي مشخص در محاصره دود و خودروها قرار گرفته و كالبد ديرينه اش مورد آسيب انواع آلودگي ها قرار دارد.
به گزارش خبرگزاري ميراث فرهنگي اگرچه در سال 84 ، سرانجام اقدامات سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري استان تهران نتيجه داد و از يك سو گذر طرح منوريل از محدوده اطراف برج آزادي به دليل قرار گرفتن آن در عرصه و حريم اين اثر متوقف و اجرايي شدن طرح موكول به حفظ فاصله قانوني از اين بنا شد و از سوي ديگر اين سازمان از محل اعتبارات ملي 600 ميليون تومان اعتبار به منظور ساماندهي و احياي اين بنا اختصاص داد اما همچنان اين بناي هويت بخش تعيين حريم نشده و كالبد ديرين اش در محاصره دودهاي فرسايش دهنده، آرام آرام خوردگي پيدا مي كند؛ به طوري كه برج آزادي وضعيتي مناسب نداشته و انواع خطرات چون نفوذ رطوبت در پي، آلودگي هوا و افزايش ساخت و ساز ها در اطراف بنا آن را تهديد مي كند. اين در حالي است كه بارها كارشناسان و متخصصان ميراث فرهنگي اين برج را يكي از مهمترين نمادهاي هويت بخش تهران ناميدند و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي و شهرداري تهران نيز خود را از متوليان ساماندهي آن معرفي كردند.
برج آزادي اگرچه هنوز درگير انواع فرسودگي هاست ولي بهار امسال نيز زخم هاي پيكرش را زير پوششي از لامپ هاي نئون رنگي پنهان مي كند تا همچنان مسافران شاهد نمادي زنده از تهران باشند.

ترافيك، آلودگي هوا، بيكاري، فساد و فحشاء، فقر و مسكن به ترتيب با 7/55، 7/47، 5/35، 1/22، 8/19 و 1/19 درصد مهمترين معضلات و مشكلات شهر تهران از ديدگاه شهروندان است. بر اساس نظرسنجي مركز افكارسنجي دانشجويان ايران كه بهمن ماه سال گذشته در 22 منطقه تهران انجام شد، شهروندان تهراني در پاسخ به سؤالي مبني بر اين كه آيا دولت براي حل اين معضلات برنامه اي دارد؟ 8/53 درصد گفته اند دولت براي حل آنها برنامه  دارد، اما 2/43 درصد بر اين باورند كه دولت برنامه خاصي ندارد و 1/3 درصد افراد نيز در اين مورد اظهار بي اطلاعي كرده اند.
در خصوص توانايي دولت در حل معضلات شهر تهران 5/23 درصد پاسخگويان اميدوارند كه اين معضلات در آينده توسط دولت برطرف شود، اين در حالي است كه 9/48 درصد پاسخگويان اميد زيادي به حل اين مشكلات توسط دولت ندارند و 2/27 درصد تا حدودي اميدوارند كه دولت اين معضلات را برطرف كند.
چنانچه بر اساس توزيع جمعيت نمونه براي گزينه بسيار زياد امتياز پنج و براي گزينه خيلي كم امتياز يك در نظر بگيريم، ميانگين ميزان اميدواري پاسخگويان به حل معضلات توسط دولت 53/2 خواهد شد كه بيانگر اميدواري كم افراد به حل معضلات شهر تهران توسط دولت است.
انتخاب دكتر قاليباف به عنوان شهردار تهران از جمله سؤالات ديگري بود كه 2/33 درصد پاسخگويان انتخاب وي را به عنوان شهردار مناسب دانسته و 8/23 درصد تا حدودي مناسب و 1/19 درصد نامناسب ارزيابي كرده بودند و 9/23 درصد نيز اظهار بي اطلاعي كرده اند.
همچنين 7/91 درصد از شركت كنندگان در اين نظرسنجي درباره اجراي طرح زوج و فرد خودروها اطلاع كافي داشته اند و 6/72 درصد موافق و 8/16 درصد مخالف اجراي اين طرح بودند و 2/7 درصد آنها از اين طرح بي اطلاع و 4/3 درصد نيز نظر خاصي در مورد اجراي اين طرح نداشته اند، از سوي ديگر 6/44 درصد پاسخگويان نيز معتقد بودند اجراي اين طرح تبعات منفي به همراه نخواهد داشت، اين در حالي است كه 6/43 درصد نظر مخالفي دارند و بر اين باورند كه اجراي اين طرح پيامدهاي منفي به دنبال دارد.
از ميان پاسخگويان مطلع از اجراي طرح زوج و فرد تردد خودروها، 1/40 درصد كمبود وسايط نقليه و 9/18 درصد گران شدن كرايه ها را از جمله معايب و پيامدهاي منفي اين طرح مي دانند و 41 درصد افراد به موارد ديگري اشاره كرده اند كه مهمترين آنها ايجاد مشكل براي كساني است كه از راه مسافركشي امرار معاش مي كنند.
اجراي طرح بستن كمربند ايمني سوال ديگري بود كه 2/94 درصد پاسخگويان اجراي اين طرح را بسيار مهم مي دانند و تنها 3/2 درصد اهميت كمي براي آن قايل هستند كه با در نظر گرفتن امتياز پنج براي گزينه بسيار زياد و امتياز يك براي گزينه خيلي كم ميانگين ارزيابي پاسخگويان در مورد اهميت اين طرح 62/4 است كه بيانگر اهميت بسيار زياد اجراي اين طرح از ديد پاسخگويان است.
به اعتقاد 3/63 درصد پاسخگويان، تاكيد نيروي انتظامي براي اجراي طرح بستن كمربند ايمني در آينده نيز ادامه خواهد داشت و 7/32 درصد پاسخگويان نيز معتقدند كه تاكيد ناجا براي اجراي اين طرح به مرور زمان كمتر خواهد شد.
۷‎/۷۴ درصد تهراني هاي شركت كننده در نظرسنجي از اجراي طرح ساماندهي موتورسواران اطلاع داشتند و 1/25 درصد بي اطلاع بوده و 2/71 درصد پاسخگويان با اجراي اين طرح موافقت و 8/2 درصد مخالفت كرده اند.
نتايج اين نظرسنجي در خصوص ميزان تاثير تبليغات تلويزيوني نيروي انتظامي بر ارتقاي فرهنگ و رفتار ترافيكي نيز نشان مي دهد، 7/78 درصد شهروندان تاثير تبليغات را زياد ۷،‎/۱۰ درصد آنها متوسط و۳‎/۶ درصد كم ارزيابي كرده اند و 4/4 درصد پاسخگويان نظر خاصي نداشتند.
همچنين 1/46 درصد تهراني ها با اجراي طرح سهميه بندي بنزين موافق و 2/38 مخالف بودند و 6/15 درصد نيز در اين خصوص اظهارنظري نكردند، از سوي ديگر 1/83 درصد پاسخگويان مصرف بنزين را در كشور زياد مي دانند و تنها 2/1 درصد بر اين باورند كه مصرف بنزين كم است كه با در نظر گرفتن امتياز 5 براي گزينه خيلي زياد و امتياز يك براي گزينه خيلي كم، ميانگين ارزيابي شركت كنندگان در اين نظرسنجي از مصرف بنزين در كشور 82/3 است كه از مصرف متوسط به بالاي بنزين حكايت مي كند.
۶‎/۴۷ درصد از پاسخگويان قيمت ليتري 800 ريال را براي بنزين مناسب دانسته اما از نظر 4/38 درصد اين قيمت گران و 2/10 درصد نيز آن را ارزان ارزيابي كرده اند.
گفتني است اين نظرسنجي از يك هزار و 19 نفر در گروه سني 18 سال به بالا كه 9/44 درصد تحصيلات متوسطه، 3/25 درصد تحصيلات عاليه، 6/13 درصد ابتدايي، 6/12 درصد راهنمايي و 6/3 درصد بي سواد بوده اند، انجام شد.
با بررسي اين نظرسنجي ها در سال جديد هم نمي توان اميدوار بود تا مشكلاتي مثل ترافيك، آلودگي، فقر، بيكاري و ... دست از سر كلانشهري مانند تهران بردارد.بسياري از كارشناسان و صاحبنظران بر اين عقيده اند اين ميزان از بحران در كلانشهر تهران مشكلاتي فراوان را به دنبال دارد. معضلاتي كه خود معلول اند نه علت. با وجود اين نظرسنجي هنوز به صراحت نمي توان ميزان دقيقي از ناهنجاري هاي محيطي، اجتماعي و شهري را در پايتخت با راه حل هاي ضربتي و آني حل كرد، آنان بر اين عقيده اند كه بايد راهكارهاي دقيق و علمي را براي حل اين مشكلات طرح كرد.