هوشيار يوسفي ثرياكريم آبادي
يك نورپردازي اصولي آنقدر ارزان تمام مي شود و آنچنان به شب هاي خانه تان فضايي دل انگيز و باورنكردني مي دهد كه هيچ دليلي وجود ندارد كه از همين فردا كار را شروع نكنيد؛ يادمان نرود كه چشم به واسطه نور است كه همه چيز را مي بيند و اين به معني آن است كه نحوه ديدن اشياء را هم مي توان با همين نور و پردازش آن، جهت داد. نورپردازي باغچه در كنار فضاهاي كوچك و صميمي كه مي توان در حياط هاي كوچك و حتي مشاع ساختمان هايمان خلق كنيم چونان يك بازي دلچسب مي تواند همه اعضاي خانواده را به مشاركت وادارد.... اما نبايد فراموش كرد كه اصول و قوانين اين بازي است كه نتيجه را به آنچه يك نورپردازي موفق مي ناميم نزديك خواهد كرد؛ شناخت كامل موضوع نورپردازي، مخفي كردن منابع نور و كنترل اندازه مخروط نور توليدي و... تنها بخشي از قوانين بازي هستند.
آنچنان كه اشاره شد كل ماجرا قرار نيست هزينه زيادي روي دست شما بگذارد و البته اين موضوع، طراحي نورپردازي را بسيار لذت بخش تر خواهد كرد! تنها بعد از نورپردازي خواهد بود كه درمي يابيد تا به حال چقدر خود را از جنبه هاي نو بصري و زواياي پنهان محيط زندگيمان محروم كرده ايم، بخصوص در مورد افرادي كه كارهاي پرمشغله اي دارند، شايد اين تنها فرصت آنها در طول هفته براي لذت بردن از فضاي پيرامونشان در محيطي خانگي و البته خانوادگي باشد. نكته اي كه هر صاحب  خانه اي بايد مورد توجه قرار دهد اين است كه، وقتي براي خانه و محيط زندگي خود هزينه مي پردازيد، پس چرا نتوانيد از آن در هر ساعتي از شب و روز لذت كافي ببرد؟!
منبع نور را در جاي مناسب قرار دهيد
منبع نور هميشه بايد مشخص باشد. هدف مخروط نور بايد بر روي موضوع مورد نظر باشد نه بر روي تجهيزات نور پردازي. در شروع بكار طراحي پيش بيني استفاده از نورهاي متحرك را فراموش نكنيد. اين موضوع بسيار تكنيكي است، چرا كه هميشه فراهم كردن مقدمات كاري بسيار آسانتر است.
نور را درست نشانه بگيريد
يكي از اهداف نورپردازي، سايه سازي است، سايه ها مي توانند اشكال بي نظيري پديد آورند؛ به منظور تأكيد بر جنبه معمارانه يك موضوع بايد فراتر از نورپردازي نماي آن فكر كرد. بهتر است كه نورپردازي هاي جانبي را نيز مورد توجه قرار داده و توجه بيننده را به قسمت بخصوصي از ديوار يا حصار باغ جلب كنيد. اين كار نتايج بسيار جالبي خواهد داشت، سايه هايي با اشكال بسيار عجيب و باور نكردني بر روي سطوح ايجاد خواهند شد.
شدت نور مهم نيست، نور را بي رويه مصرف نكنيد
در اين مورد فقط كافيست مطمئن شويد، پرتوهاي نور به اندازه اي پيش خواهند رفت كه موضوع مورد نظر شما را آنقدر كه مي خواهيد روشن كنند. اين روزها وسايل تنظيم ميزان نور در هر مغازه الكتريكي پيدا مي شود،  فراموش نكنيم كه در حال انجام يك عمليات هنرمندانه هستيم، پس طراحانه عمل كنيم و قطرات نور را روي موضوعات چنان بپاشيم كه همه چيز لطيف تر به نظر برسد.
ولتاژ كمتر، زندگي بهتر
استفاده از نورهايي با ولتاژ كم معمولاً مناسب به نظر مي رسند؛ چون مخروط نور آنها زاويه اي بين 13 درجه (در نورهاي نقطه اي با دسته پرتو موازي، براي نورپردازي اشياء و موضوعات كوچك) و 65 درجه (براي نورپردازي موضوعاتي مانند يك درخت يا حصار به طور كامل) خواهد داشت. استفاده از اين نوع نور به شما امكان مي دهد تا بر روي موضوع خاصي از ميان سايرين تأكيد كنيد.
رنگ نور بسيار مهم است
يك نورپردازي قوي با روشنايي زياد حالتي ناخوشايند دارد؛ اين اصل در مورد نورپردازي حياط خانه شما نيز صدق مي كند. با اين هدف بكار بردن حباب هاي هالوژن يا نوارهاي فيبر نوري مطلوب است، چون اين چراغ ها علاوه بر شدت روشنايي كم و نور ملايم آرامبخش، تنوع طيف عجيبي دارند.
اگر تصميم داشته باشيد از رنگ استفاده كنيد، انتخاب شما بسيار مهم است. ابتدا بايد به حالتي كه مي خواهيد بوجود آوريد، توجه كنيد. به ياد داشته باشيد كه نكته بيني كليد كار شماست. رنگ آبي حالتي اسرارگونه، حس آب و صميميت را القاء مي كند در حاليكه به نظر مي رسد رنگ زرد همه جا همنشيني خوبي دارد. قاعده كلي اين است: سعي كنيد رنگ هايي را بكار ببريد كه بطور طبيعي قبلاً در حياط و باغچه شما وجود دارند.
و اندكي چاشني خيال...!
اما در كنار تمامي  نكات ذكر شده و انبوه مسائل تكنيكي، بايد حس تخيل خويش را نيز بكار ببنديد. براي اين كار ابتدا تمامي  ملاحظات كاربردي را در ذهن خود به كناري گذاشته و خانه را در خالص ترين شكل خود ببينيد! نورپردازي را در ذهن خود طراحي كنيد و اشكال را در كانون نورپردازي خويش قرار دهيد.
منظره را به صورت يك بوم نقاشي تصور كنيد كه بايد با نور بر روي آن نقاشي كنيد. اكنون بر روي عناصر شاخص متمركز شويد، اين عنصر ممكن است يك گياه، درخت، مجسمه و يا يك موضوع معماري باشد. نور را با دقت و در جايي قرار دهيد كه بيشترين تأثير را بر موضوع مورد نظر داشته باشد. تعيين كنيد موضوع مورد نظر شما از كدام زاويه بيشترين ديد را دارد و از همان زاويه به آن نور بتابانيد. معمولاً اين نورپردازي از سمت پايين انجام مي گيرد تا به موضوع شكوه و شخصيت بيشتري ببخشد. اگر بر روي يك طرح برجسته مانند گچ بري يا كنده كاري كار مي كنيد، حتماً سايه روشن ها را در نظر بگيريد. اين نوع نورپردازي حسي دراماتيك پديد مي آورد.
اگر با نورپردازي اشكال و موضوعات بالقوه موجود در اطراف و سايه آنها بازي كنيد، درمي يابيد كه چطور جانمايي مناسب يك نور ملايم مي تواند جلوه اي فريبنده به يك شيء بسيار معمولي ببخشد. در فصول مختلف سال مي توان گلدان هايي را كه بهترين منظره خود را مي يابند، در معرض نور قرار داد. نورپردازي درختان بايد به شيوه اي باشد كه به فرم ساختاري آنها روح بخشد، اين نور بايد بر روي تنه و اندام هاي درخت قوي و بتدريج به سمت شاخ و برگ آن محوتر شود. در واقع مي توان گفت كه هيچ چيز از خياباني كه در دو طرف آن درختاني در نور زرد غرق شده اند خلاقانه تر به نظر نمي آيد.
معمولاً وقتي موضوع نورپردازي ما درختان و گياهان باشند، انتخاب آسان است، نورپردازي درختان و گياهان محكم و استوار و بوته هاي پر خارق العاده به نظر مي رسند. فرم هاي دراماتيك و درختچه هاي تنديس گونه مانند افراي ژاپني، مگنولياها، گياهان بي شاخ و برگ لخت و هر چيز منحصربفردي كه داراي فرمي  گيرا با خطوط بالا رونده موازي يا افقي باشند، قابليت نورپردازي دارند. به هنگام روز اين تركيب، جزء لاينفكي از تابلو سبز طبيعت و در شب هر يك به تنهايي موضوعي گيرايند كه به كمك نور و با موجوديتي جديد وارد زندگي ما مي شوند. موفق باشيد.

تاقچه ها، رف ها، ارسي ها، هشتي ها، حوض ها و باغچه ها تنها شماري از عناصر كالبدي طراحي داخلي در ايران هستند. روش معماران گذشته ايراني در به كارگيري اين عناصر، در راستاي آن بوده تا از جذابيت فُرم كاسته شود و به غناي فضا افزوده گردد. اين همان هندسه همراه با تزئينات است.
به نظر مي رسد طراحي داخلي در ايران، از يك سو در چنبره نوستالژياي تاقچه ها، رف ها و اُرسي هاي قديم گرفتار مانده و از سوي ديگر به دكوراسيون و ابعاد دراماتيك و تزئيني فضاها تقليل يافته است. با تمام اينها، طراحي داخلي فرآيندي است كه همزمان مي بايست سويه هاي زيباشناختي و عملكردي را سامان دهد. طراحي داخلي يك ساختمان، داستاني است كه شخصيت اصلي آن خود انسان است؛ در اين بين حضور او در اين فضا، چگونگي آن و ويژگي هاي فضايي كه انسان در آن قرار مي گيرد، مي تواند تداعي كننده اصولي باشد كه در ادامه 7 اصل از آنها را مي خوانيد:
۱ - نور را درياب: نور عنصري است كه با آن ديدن اشيا ممكن مي شود. نور مي تواند ريتم خلاقانه اي به يك فضاي داخلي ببخشد. بدون نور، نه فرم را احساس مي توان كرد، نه رنگ را و نه بافت را. نورپردازي در يك فضاي داخلي پيامدهاي مهمي در بردارد. چه بسا نورپردازي مناسب يك فضا آن فضا را خوشامد و چشم نواز كند. نورپردازي در كنار ابعاد زيباشناختي، بعد عملكردي هم دارد. نور مناسب در طول شب در يك فضاي داخلي مي تواند حس محدود بودن يا ابهام و هراس را بر طرف كند. نور مناسب يك اتاق حتي مي تواند چهره آدمي را گرم و صميمي  كند. به كمك نورپردازي مي توان يك فضاي داخلي را به جزاير نوراني متنوعي تبديل كرد. پس، از باب مثال، غذاخوري بايد نور ملايم و گرمي داشته باشد يا بهترين نورها براي حمام، منابع نوري كم ولتاژ هستند.
۲ - فرم را بشناس: فرم، توده فيزيكي يك شيء است كه سه بعدي بوده و وزن دارد. فرم معمولاً به پوسته بيروني بنا نسبت داده مي شود، در حالي كه فضاي داخلي هم فرم خاص خود را تشكيل مي دهد. معمولاً فرم فضاي داخلي تابعي از عوامل مختلف است. دسترسي ها و سيركولاسيون مهمترين اين عوامل هستند. هر چند نمود فرم بيشتر در پوسته بيروني يك بنا است با اين حال نمود بيرون و درون مي تواند يك شكل نباشد.
۳ - فضا را احساس كن: فضا را محدوده در دسترس كاربران دانسته اند. در طراحي داخلي معمولاً استفاده مؤثر از فضا و ارتباط آن با محيط، مهم است. مسأله اي كه در رابطه با فضا مطرح مي شود، رعايت ابعاد انساني در طراحي داخلي است. از قرن ها پيش رويكرد عمده فيلسوفان و معماران به عنصر فضا، برجسته بوده است. در طي سال هاي اخير هم ارتباط بين ابعاد انساني با فضاهاي داخلي به يكي از فاكتورهاي مهم طراحي بدل شده كه از آن تحت عنوان ارگونومي  يا كار پژوهي در ديد كلي و اندام سنجي (Anthropometry) در ديد جزئي، ياد مي شود. در طراحي داخلي مي بايست رابطه درسـت انسان با فضا تعريـف شود و ابعاد بدن انسان ها براي سهولت دسترسي هاي فضايي مد نظر قرار گيرد.
۴ - بافت را لمس كن: بافـت مشخصـه اي از يك شيء اسـت كه با لمس كـردن يا ديدن به چشـم مي آيد. بافت مي تواند نرم يا خشن، كشيده يا برجسته، زبر يا مخملين و يا ابريشمي  باشد. در طراحي داخلي پوسته ها و سطوح فضايي معمولاً بسته به عملكرد هر فضا تغيير مي كند. چه بسا طراحي داخلي يك خانه نيازمند سطوحي نرم و منعطف باشد، اما فضاي داخلي يك سينما چنين سطوحي را برنتابد.
۵ - شكل را بيازماي: شكل، خط بيروني يك شيء را تشكيل مي دهد. در معماري معمولاً شكل و فرم را با هم اشتباه مي گيرند. شكل يا صورت معادله كلمه Shape فرنگي است؛ در حالي كه فرم املاي فارسي همان Form است. معمولاً شكل ها يا طبيعي هستند يا غيـرقابل مشاهـده يا هندسي. در تركيب بندي يك فضا شكل اشيـا عامل تعيين كننده اي است. طراحان داخلي به كمك اين عامل مي توانند تركيبات بصري گوناگوني پديد آورند.
۶ - رنگ را در هم بياميز: در تعريف رنگ آن را خاصيت بصري فرم دانسته اند. در حقيقت عنصر فرم از طريق رنگ معنا مي يابد. رنگ در طراحي داخلي احساس آدمي  را تحت تأثير قرار داده و روي فرم تأكيد مي كند، ضمن آنكه رنگ، حس مقياس را هم موجب مي شود. كاربرد رنگ هم، از يك فضاي داخلي به فضاي ديگر فرق مي كند و در كاربرد رنگ، توجه به خصلت هاي رواني آدميان ضرورت تام دارد.
۷ - حجم را بشناس: حجم عنصر مهم طراحي داخلي است. در معماري سنتي ايران، شاهد فضاهاي پر و خالي احجام معماري هستيم. مقرنس ها و گوشواره ها خود بخشي از احجام خالي هستند. در اين معماري مسايل حجمي اهميت زيادي دارد. ما فضاي داخلي را به واسطه لايه بيروني بنا درك مي كنيم. اين لايه بيروني در حقيقت همان حجم كلي بناست. در معماري مدرن، معمار به انتزاع و جدايي پوسته يا حجم بنا از درون آن مي انديشد و اين جاست كه ديوارها و سقف ها، فضايي تاكيدي ايجاد مي كنند و خود را از قيد و بندهاي فضاي داخل رها مي كنند. اين جا طراحي داخلي به مثابه يك سامان يا روش معمارانه مطرح مي شود.

شيده رشيدي- چه خبر از گلخانه كوچك آپارتماني؟ يادتان باشد حالا كه بهار رسيده، فرصت را غنيمت شمرده، از اين نور و گرماي دلپذير براي رشد بيشتر گلدان هايتان استفاده كنيد تا خداي ناكرده براي تقويت گل ها مثل اين دوست همكار ما به خورد گل بيچاره، شير كاكائو و شربت آلبالو ندهيد. در هر حال مي خواهيد باور كنيد،مي خواهيد باور نكنيد، اما يكي از بهترين راه هاي پرورش درست گل هاي آپارتماني، خواندن اين ستون و عمل به توصيه هاي آن است. ما با مشورت مهندسان كشاورزي، اين اطلاعات را به شما مي دهيم و به نفع شماست كه با دقت بخوانيد چون جاي ديگري نمي توانيد از اين مشورت رايگان بهره مند شويد.
اين بار مي خواهم طريقه نگهداري گل ليندا (Elephant foot tree) يكي از زيباترين گل هاي آپارتماني را برايتان بگويم. ليندا همان گلي است كه برگ هاي باريك و كشيده و ضخيم و مقاوم، مجنون و آويزان و فنري دارد. حالت زيباي آن ناشي از سرازيرشدن برگ ها به طرف پايين، به خصوص در سنين بالا انتهاي ساقه ضخيم و شكل عجيبي به خود مي گيرد و نام انگليسي آن به معني پاي فيل به همين علت است. با بالا رفتن سن گياه از ساقه آن جوانه هايي مي رويد كه به خاطر حفظ شكل و فرم آن، بايد فوراً حذف گردند.
گل ليندا در نور كامل بهترين رشد را دارد ولي در نيمه سايه، نيمه آفتاب هم رشد خوبي دارد؛ يعني اين فصل يكي از بهترين زمان ها از لحاظ نوري براي اين گل  زيبا خواهد بود. بنابراين اگر اين گلدان را داريد يا قصد تهيه آن را داريد، هر چند وقت يك بار گلدان را به محل پر نور ببريد. سعي كنيد نور كافي باشد. در زمستان دماي 10 تا 13 درجه و در تابستان 21 درجه بهترين درجه حرارت براي اين گل زيبا با اين گيسوان دلربا خواهد بود.
براي مرطوب نگهداشتن گلدان 2 تا 3 بار در هفته در تابستان آبياري نماييد. در بهار و پاييز هفته اي يك بار و در زمستان به آن هر سه هفته يك بار آب دهيد. در زمستان و دماي پايين در صورت آبياري زياد از اندازه، برگ ها ريزش مي كنند.
براي رشد گل ليندا بهترين خاك، خاك ليموني است؛ يعني خاك تركيبي از رس، شن و مواد آلي كه بهتر است در مواد آلي از خاك برگ بيشتري استفاده شود تا خاك كمي سبكتر باشد. اگر دوست داشته باشيد اين گل را داشته باشيد يادتان نرود نمي توانيد از گلدان لينداي دوستتان قلمه بزنيد چرا كه تكثير اين گل دلربا، تنها با كاشت بذر در خاك پيت در هواي گرم يا ريشه داركردن جوانه هاي ظاهرشده روي ساقه انجام مي شود. البته تكثير ليندا در منزل خيلي مشكل و تقريباً ناممكن است.

كلمه پاستا در زبان ايتاليايي يعني خمير و منظور از خمير همان چيزي است كه ما آن را رشته مي ناميم. پاستا را به اشكال گوناگون درمي آورند كه هر كدام نام خاصي دارند همچون اسپاگتي، راويولي، كانلولي و... نظريه هاي مختلفي در مورد چگونگي به وجود آمدن پاستا وجود دارد. چه كسي پاستا را براي نخستين بار اختراع كرد؟ آيا اصل آن چيني، ايتاليايي يا عربي است، هيچ شكي وجود ندارد كه ماركوپولو در سال 1295 رشته هاي خميري را از چين به ايتاليا آورد، اما بيشتر پژوهشگران صنايع غذايي معتقدند كه پاستا پيش تر از اين تاريخ در ايتاليا بوده است. اين طور به نظر مي رسد كه براي نخستين بار، سيسيلي  ها آن را در آب جوشانده اند.
همچنين عرب ها در قرن دوازده، پاستاهاي درازي همانند اسپاگتي امروزه را درست مي كردند تا اينكه با ايجاد امكانات بيشتر در قرن بيست به موفقيت تجاري رسيدند. پاستا، شامل مواد معدني، ويتامين ها و پروتئين ها و جزو كربوهيدرات هاست. اين ماده غذايي انرژي زيادي داشته همچون استيك محتوي پروتئين، اما با چربي كم است. از هشت آمينو اسيد لازم براي پروتئين در پاستا شش نوع از آن موجود است، بنابراين احتياج به مقدار كمي پنير، گوشت، ماهي يا تخم مرغ به عنوان كامل كننده دارد. به خاطر مصرف زياد انواع پاستا در ايتاليا امراض قلبي بسيار كم است. در آشپزي ايتاليايي از مواد سالم از جمله روغن زيتون، گوجه فرنگي، سير، پياز، جعفري، ميوه ها و آبليمو استفاده مي شود.
تمام اين مواد با پاستا غذاي مناسبي را تشكيل مي دهند. پخت پاستا، سريع و راحت است و استفاده از آن براي بچه هايي كه تخم مرغ استفاده نمي كنند، مناسب است.
همچنين براي ورزشكاران به خاطر وجود انرژي زياد توصيه مي شود. به عبارت ديگر پاستا را حتماً  در رژيم غذايي خود بگنجانيد، چرا كه قابليت قرار گرفتن در هر وعده غذايي را دارد.
براي خوردن پاستاي خوب و خوشمزه و مغذي مي توان خمير پاستا را با 300 گرم آرد، يك دوم قاشق چاي خوري نمك، 3 عدد تخم مرغ متوسط و 3 قاشق سوپ خوري روغن مايع درست كرد. به اين صورت كه ابتدا آرد و نمك را روي ميز (ظرف تخت) و تميز به صورت تپه درآورده و وسط آن را گود كرده، تخم مرغ ها را وسط آن مي شكنيم و روغن را روي آن مي ريزيم و با هم مخلوط مي كنيم تا خمير يكدست شود. سپس كمي آرد روي سطح صافي پاشيده توپ هاي كوچكي از خمير برداشته و به كمك وردنه آن را كمي باز كرده سپس در دستگاه مخصوص خمير پاستا قرار داده تا از هم باز شود و سپس به مدل هاي مورد پسند برش مي زنيم. اين مدل ها مي تواند به سبك بلند بلند، مستطيل هاي كوچك، لوزي و... باشد همچنين با استفاده از رولت هاي شيريني پزي مي توانيد هنگام برش به حاشيه پاستا مدل دهيم.

ساناز مينايي- فصل ليموترش هاي بزرگ كه به انتها مي رود ليمو ترش هاي خوش عطر ريز،داخل سبدهاي ميوه فروشي ها مي نشيند. بوي عطر ليمو و وسوسه چكاندن آن روي غذا و چاي و گاهي ميل تنها، هر رهگذري را به خريد دعوت مي كند. اين ميوه خوش طعم تنها براي اين موارد و خشك كردن استفاده نمي شود، دسر ليموترش هم از ديگر هنرهاي اين زرد، ترش، خوش بوست. مواد لازم براي درست كردن اين دسر، 4 عدد تخم مرغ، 1 پيمانه شكر، يك چهارم قاشق چايخوري وانيل شكري، 2 عدد ورقه ژلاتين، يك پيمانه آب، يك پيمانه سرخالي آب ليموترش، يك پيمانه خامه و 4 قاشق سوپخوري پودر قند است. ابتدا زرده و سفيده تخم مرغ را از هم جدا كنيد. زرده ها را با نيمي از شكر و وانيل آنقدر با همزن برقي هم بزنيد تا كرم رنگ و كشدار شود. ورقه هاي ژلاتين را در مقداري آب سرد به مدت يك الي دو دقيقه خيس نموده، آب و آب ليموترش را با مابقي شكر روي حرارت گرفته و هم بزنيد تا شكر در آب حل شود، ورقه هاي ژلاتين را از آب سرد بيرون آورده و به محلولي كه روي حرارت است اضافه كنيد. هم بزنيد تا ورقه ژلاتين در آب حل شود. سپس شعله را خاموش كنيد و بگذاريد كمي سرد شود و در اين فاصله خامه را همراه با پودر قند با همزن برقي هم بزنيد تا فرم بگيرد و به مواد ديگر اضافه و مخلوط كنيد. مواد را در ظرفهاي مورد نظر ريخته و به مدت نه ساعت در يخچال قرار دهيد و با برش هاي ليمو آن  را تزئين كنيد.
مرباي بهارنارنج
پختن مرباي بهارنارنج نياز به يك كيلو بهار نارنج، آب آهك به ميزان لازم، شكر يك كيلو، 3پيمانه آب و يك قاشق سوپخوري آب ليموي تازه دارد. ابتدا بهارنارنج را بلافاصله پس از چيدن براي طبخ آماده نماييد و آن را سه الي چهار ساعت در آب آهك قرار دهيد. براي تهيه آب آهك به نسبت هر كيلو ميوه يا صيفي جات مورد نظر يك كيلو آهك را در 12پيمانه آب سرد حل نموده و مي گذاريم آهك كاملاً ته نشين شود. سپس آب زلال آن را روي ميوه يا صيفي جات مورد نظر مي ريزيم.
پس از اين 3 الي۴ ساعت كه بهار نارنج در آب آهك ماند، آن را خارج مي كنيم و خوب مي شوئيم. دوباره در آب جوشانده و آب آن را عوض مي كنيم، سپس به مدت 24 ساعت در آب قرار مي دهيم، در اين مدت سه الي چهار بار آب آن را عوض كرده تا تلخي بهارنارنج گرفته شود. شكر را همراه با آب روي حرارت قرار مي دهيم تا قوام آيد. بهار نارنج را داخل شربت قوام آمده مي ريزيم. آب ليمو را اضافه كرده و پس از اين كه چند جوش زد حرارت را خاموش مي كنيم. توجه داشته باشيد كه اضافه كردن آب ليمو در مربا براي جلوگيري از شكرك زدن مربا است.

ماكاروني غذاي ملي ايتالياست كه از سال ها قبل جاي خود را در سفره ايراني باز كرده و باب ميل كودكان ايراني است، متأسفانه اين غذا در كشور تنها به يك صورت طبخ مي شود و سس آن نيز دگرگوني خاصي را نمي بيند. پخت ماكاروني با سس مادر گام جديدي  است براي تجربه لذيذ ماكاروني با طعم جديد. براي پخت اين غذا ابتدا بايد سس مادر را آماده كرد، اين سس مغذي از 2عدد قلم گوساله مجموعاً۵‎/۱ كيلو، هويج، كرفس، پياز، گوجه فرنگي، كدو، لوبيا سبز، تره فرنگي(خرد شده)، 3قاشق سوپخوري رب گوجه فرنگي، 2قاشق سوپخوري روغن مايع و نمك و فلفل به ميزان لازم تهيه مي شود به اين صورت كه ابتدا فر را با حرارت 350درجه فارنهايت روشن نموده، قلم هاي گوساله را داخل سيني فر قرار داده، در پنجره وسط فر به مدت دو ساعت مي گذاريم، تا قلم ها برشته شود، بعد آنها را در قابلمه اي مناسب قرار داده مقداري آب روي آن ريخته و تمام سبزيجات را كه شسته و خرد نموده و به قلم اضافه كنيد و به مدت شش الي هفت ساعت بپزيد. رب گوجه فرنگي را در مقداري روغن تفت داده به مواد بالا اضافه نموده تا غليظ شود، سپس قلم ها را بيرون آورده و سس را استفاده كنيد. براي پخت ماكاروني اين غذا نياز به 500گرم ماكاروني، 3 ويك دوم پيمانه روغن مايع، يك دوم پيمانه سس مادر، 200 گرم پنير پارامسان و نمك نياز است.
ابتدا ماكاروني را آبكش كرده و ته ظرف پيركس را چرب كرده، ماكاروني را در ظرف پيركس ريخته و سس مادر را در لابه لاي آن مي ريزيم. پنير پارامسان را به صورت ورقه ورقه برش داده سپس روي ماكاروني را با پنير مي پوشانيم. در فر به مدت 20 دقيقه قرار داده تا پنير آب شود. همچنين مي توان ماكاروني را پس از آبكش كردن. مقداري از آن را جدا كنيم، سپس در سيني ريخته،  روي  آن سس مادر را بريزيم و مقداري ماكاروني را كه كنار گذاشته بوديم به حالت بافت رو و اطراف آن تزئين كنيم.