كميسيون حقوق بشر سازمان ملل در سال 1946 و در واكنش به جنايات هولناك جنگ جهاني دوم براي تحكيم هنجارهاي حقوقي در حفاظت از حقوق و آزادي هاي اوليه بشر در سراسر جهان، تأسيس شد.
اين كميسيون در ماه مارس هر سال در جلسات شش هفته اي خود گزارش هاي مربوط به نقض حقوق بشر در كشورها را بررسي مي كرد و بيانيه هايي صادر مي نمود كه مبناي كار ديگر نهادهاي سازمان ملل مي شد. اين كميسيون در ابتداي تأسيس، كارهاي بزرگي انجام داد. در آن روزها كميسيون حقوق بشر بيانيه جهاني حقوق بشر را تدوين كرد، استانداردهاي بين المللي براي شكنجه و اعدام ايجاد نمود و به شكايت قربانيان آپارتايد و رژيم هاي ديكتاتوري آمريكاي لاتين رسيدگي كرد. اين كميسيون همچنين نظام ناظران مستقل را ايجاد كرد تا به شكنجه، كشتارهاي سياسي و خشونت عليه زنان در جهان رسيدگي كند.
سال گذشته وقتي اعضاي كميسيون حقوق بشر در نشست سالانه شان در ژنو شركت كرده بودند، پيش بيني نمي كردند كه سال بعد ديگر كميسيوني به اين نام وجود نداشته باشد.
در ماه مارس سال 2005 كوفي عنان دبيركل سازمان ملل در گزارشي به مجمع عمومي اين سازمان پيشنهاداتي را براي اصلاح سازوكار سازمان ملل ارائه كرد. مهم ترين ركن اين گزارش پيشنهاد تشكيل نهادي به نام شوراي حقوق بشر به عنوان جايگزيني براي كميسيون حقوق بشر سازمان ملل بود. هدف كلي پيشنهاد اصلاح سازمان ملل، هماهنگ كردن اين سازمان با اهداف قرن 21 اعلام شده بود. تغيير شكل نهاد حقوق بشري اين سازمان هم همين هدف را دنبال مي كرد.
كميسيون حقوق بشر سازمان ملل چارچوب همگاني و جهاني حقوق بشر براي جامعه جهاني بود و قوانين و پيمان هاي حقوق بشري را تدوين مي كرد. اين كميسيون در نشست هاي سالانه اش توجه عموم را به موضوعات حقوق بشري و موارد نقض آن در جهان جلب مي كرد و مجمعي بود براي توسعه و ايجاد سياست هاي حقوق بشري سازمان ملل. اين كميسيون نظامي منحصر به فرد و مستقل با راهكارهايي كارشناسانه و مخصوص به خود داشت تا از طريق آن بر پايبندي كشورها به حقوق بشر نظارت كند، اما ظرفيت و قابليت اين كميسيون براي انجام وظايفش در سال هاي اخير زير سؤال رفته بود. عنان در گزارش سال گذشته خود خطاب به مجمع عمومي به يكي از نواقص كميسيون حقوق بشر اين گونه اشاره كرد كه، بعضي كشورها به دنبال عضويت در اين كميسيون هستند كه خود را در برابر انتقادات ديگران مصون كنند نه اينكه به دنبال تقويت حقوق بشر باشند. بي اعتباري كميسيون حقوق بشر كل سازمان ملل را تحت الشعاع تأثيرات منفي خود قرار داده بود.
پيشنهاد عنان تشكيل شورايي كوچكتر با جلساتي دائمي و در طول كل سال و شرايط دشوارتر براي عضويت بود. در گزارش عنان به مجمع عمومي آمده بود كه كميسيون 53 عضوي حقوق بشر ديگر جوابگوي نيازهاي حقوق بشري امروز دنيا نيست و به دليل رفتارها و سياست هاي بعضي كشورها اعتبار خود را از دست داده است. بنابر اين شورايي 47 عضوي به عنوان جايگزين اين كميسيون مي تواند در عملكرد بهتر سازمان ملل در بخش حقوق بشر مؤثر باشد.
آنچه عنان پيشنهاد كرده بود، در مذاكرات مجمع عمومي سازمان ملل در يك سال گذشته با تغييراتي روبه رو شد و برخي شرايط آن اندكي ملايم تر شد. سرانجام در روز 15 ماه مارس با 170راي موافق، 4 راي مخالف و 3راي ممتنع اعضاي مجمع عمومي سازمان ملل، تشكيل اين شورا به تصويب رسيد. 4راي مخالف تشكيل شوراي حقوق بشر به اسرائيل، جزاير مارشال، پالائو و آمريكا تعلق داشت و ايران، بلاروس و ونزوئلا به اين طرح راي ممتنع دادند. طبق آنچه مجمع عمومي تصويب كرده است، اعضاي منتخب شوراي جديد حقوق بشر بايد بالاترين استاندارد را در ارتقا و حفاظت از حقوق بشر داشته و به طور كامل با اين شورا همكاري كرده باشند. همچنين اين كشورها در طول دوره عضويت در شوراي حقوق بشر در چارچوب بازبيني هاي دوره اي زير ذره بين قرار دارند و هرگونه تخلف حقوق بشري، عضويت آنها را با تهديد روبه رو مي كند. اعضاي جديد با راي اكثريت آراي مجمع عمومي انتخاب مي شوند. در صورت تخلف حقوق بشري، عضويت اعضا با راي دو سوم مجمع عمومي به حال تعليق در مي آيد. اين يكي از موارد مورد اعتراض آمريكا در طول مذاكرات براي تصويب تشكيل شوراي حقوق بشر بود. آمريكا بر سخت تر شدن شرايط عضويت كشور ما در اين شورا تاكيد دارد.
اعضاي كميسيون قبلي حقوق بشر با راي سالانه شوراي 54نفره اجتماعي و اقتصادي سازمان ملل براي يك دوره سه ساله انتخاب مي شدند. نامزدهاي عضويت از سوي پنج گروه منطقه اي سازمان ملل پيشنهاد مي شدند و راي گيري درباره عضويت اعضا بدون هيچ شرايطي صورت مي گرفت. از سوي ديگر، اعضا مي توانستند براي چندين دوره پياپي در كميسيون حقوق بشر حضور داشته باشند و محدوديتي از اين نظر وجود نداشت.
كميسيون حقوق بشر در ماه مارس هر سال به مدت شش هفته در ژنو تشكيل جلسه مي داد و طي اين مدت به گزارش هاي دريافتي رسيدگي مي كرد.
به همين دليل منتقدان اين كميسيون در تشريح دلايل ناكارآمدي آن به مزاح مي گفتند، اگر كشوري بخواهد دست به نقض حقوق بشر بزند، بهترين زمان ماه آوريل است چرا كه مي تواند مطمئن باشد پرونده او تا يك سال بعد هم رسيدگي نخواهد شد.
شوراي جديد اما در طول سال تشكيل جلسه مي دهد و محل دائمي آن همان شهر ژنو است. جلسات اين شورا دست كم سه بار در سال تشكيل مي شود و طول اين جلسات كمتر از 10هفته نخواهد بود. دوره عضويت كشورها در شوراي جديد حقوق بشر همان سه سال است كه انتخاب اعضا توسط آراء اكثريت كل مجمع عمومي صورت مي گيرد. اين به آن معني است كه مجمع عمومي به طور مستقيم اعضاي شورا را انتخاب مي كند. اعضا بعد از دو دوره عضويت پياپي ديگر نمي توانند براي عضويت در شورا انتخاب شوند.
برخلاف كميسيون قبلي حقوق بشر كه عضويت اعضا در آن شرايط خاصي نداشت، عضويت در شوراي جديد بعد از بررسي دقيق شرايط حقوق بشر در كشورهاي خواستار عضويت تصويب مي شود.
انتخاب اعضاي شوراي جديد حقوق بشر در 9 ماه مه (19 ارديبهشت) انجام مي شود و نشست افتتاحيه اين شورا در 19 ژوئن (29 خرداد) برگزار مي شود. انحلال كميسيون سابق حقوق بشر در 16 ژوئن (26 خرداد) رسماً اعلام مي شود.
پيش از تصويب قطعنامه تشكيل شوراي جديد حقوق بشر، سفير كوبا در سازمان ملل اعلام كرد كه دليل اصلي تصميم به تشكيل شوراي جديد ضرورت پايان دادن به دوران بي اعتباري كميسيون حقوق بشر است كه دليل آن مداخله سياسي و رفتار دوگانه اي است كه از سوي آمريكا و اتحاديه اروپا بر كار اين كميسيون تحميل شده بود. كوبا شوراي كنوني را هم براي تغيير شيوه هاي گذشته كافي نمي داند.
اين اظهار نظر فقط يكي از مجموعه نظرات متفاوتي است كه از سوي كشورهاي جهان درباره شوراي جديد حقوق بشر ابراز شده است.
جدي ترين مخالف در جريان مذاكرات براي تشكيل شوراي جديد حقوق بشر، كشور آمريكا بود. آمريكا در هر دور از مذاكرات درباره اين موضوع خواستار سخت تر شدن شرايط عضويت و جلوگيري از ورود كشورهاي ناقض حقوق بشر به اين شورا مي شد. مخالفت آمريكا باعث تأخير در رأي گيري مجمع عمومي سازمان ملل شد. جان بولتون نماينده آمريكا در سازمان ملل شرايط آسان عضويت در شوراي حقوق بشر را باعث ناكارآمد شدن اين شورا خواند و گفت، با اين شرايط اصلاً  چه نيازي به تشكيل شوراي جديد و انحلال كميسيون قبلي حقوق بشر بود؟
مخالفت آمريكا با تشكيل اين شورا و سرانجام رأي منفي او به قطعنامه تشكيل شوراي حقوق بشر در حالي صورت مي گرفت كه دبير كل سازمان ملل، دارندگان جوايز صلح نوبل و گروههاي بين المللي حقوق بشري همچون عفو بين الملل و ديده بان حقوق بشر از اين شورا حمايت كرده و مي كنند.
آمريكا خواستار تضمين هاي بيشتري براي جلوگيري از ورود كشورهاي ناقض حقوق بشر به شوراي حقوق بشر بود.
يكي از اين تضمين ها از نظر آمريكا، انتخاب اعضاي شوراي حقوق بشر با رأي اكثريت دو سوم اعضاي مجمع عمومي بود. اتحاديه اروپا هم چنين خواسته  اي داشت اما به جديت آمريكا آن را دنبال نكرد و با پافشاري بر آن مانع پيشرفت كار تشكيل شورا نشد.
چون رأي گيري درباره تشكيل شوراي حقوق بشر در مجمع عمومي سازمان ملل انجام مي شد، مخالفت آمريكا تأثير چنداني در رأي گيري نداشت و فقط روند تصويب قطعنامه را كند كرد. اين كشور اما تهديد كرده بود كه به نشانه اعتراض هيأتي به ژنو نخواهد فرستاد. جمهوريخواهان كنگره هم بررسي قانوني را شروع كرده اند كه ادامه كمك  هاي مالي آمريكا به بودجه 2007 سازمان ملل را به پيشرفت اصلاحات در حوزه حقوق بشر اين سازمان مشروط مي كند.
نمايندگان جمهوريخواه كنگره شوراي جديد حقوق بشر را گزينه اي نامناسب خوانده اند كه فقط باعث قدرت گرفتن ديكتاتورها مي شود.
كنگره آمريكا از سال گذشته و همزمان با تشكيل گروه ويژه بررسي اصلاحات در سازمان ملل توسط كوفي عنان، در كنگره هم گروه كاري به رياست مشترك نيوت گينگريچ و جورج ميشل تشكيل داد. اين گروه كاري، شوراي حقوق بشر را نهادي بدون كارايي كافي خوانده است. از جمله دلايل مخالفت گروه كاري كنگره با اين پيشنهاد، دشوار بودن اخراج اعضا از شورا به دليل نقض حقوق بشر اعلام شده است. نمايندگان كنگره مي گويند، ورود كشورها به درون شورا بسيار آسان تر از اخراج آنهاست. تاكنون نزديك 20 كشور براي ورود به شوراي حقوق بشر و شركت در انتخابات ماه آينده اين شورا اعلام آمادگي كرده اند. سهميه بندي كشورها براي عضويت در شورا به گونه اي تعريف شده كه از آفريقا 13 كشور، از آسيا 13 كشور، از شرق اروپا 6 كشور، از آمريكاي لاتين و حوزه كارائيب 8 كشور و از غرب اروپا 7 كشور در اين شورا حضور دارند.
كشورهايي كه تاكنون براي عضويت در شورا و شركت در انتخابات نامزد شده اند، الجزاير، بنگلادش، پاكستان، جمهوري چك، گرجستان، مجارستان، اوكراين، لتوني، آرژانتين، برزيل، مكزيك، پرو، نيكاراگوئه، آلمان، يونان، پرتغال و سوئيس، ايران، چين، كوبا و ليبي هستند.
وزارت خارجه آمريكا هفته گذشته اعلام كرد كه اين كشور تصميم ندارد در انتخابات شوراي حقوق بشر شركت كند و وارد اين شورا شود. در سازمان ملل ديپلمات ها مي گويند دليل انصراف آمريكا از شركت در انتخابات نگراني از رأي نياوردن و يا زنده شدن بحث هاي زندان ابوغريب و گوانتاناموست. هر كشور براي ورود به شورا بايد دست كم 96 رأي مجمع عمومي سازمان ملل كه 191 عضو دارد را به دست آورد. اين رأي گيري به صورت مخفي صورت مي گيرد و به همين دليل رايزني سياسي و استفاده از تاكتيك هاي مختلف و تشويق و ارعاب چندان نتيجه نمي دهد. در سال 2001 آمريكا از ورود به كميسيون حقوق بشر بازماند و با اين شكست  تا مدت ها محور بحث و گمانه زني در سازمان ملل بود. اين اولين بار از زمان تأسيس كميسيون حقوق بشر در سال 1947 بود كه آمريكا از ورود به اين كميسيون باز مي ماند.
در آن زمان بعضي كشورها و عده  رأي مثبت به حضور آمريكا در كميسيون حقوق بشر را داده بودند اما در رأي گيري مخفي رأي منفي به صندوق انداختند.
يكي از درخواست هاي آمريكا در جريان تصويب قطعنامه تشكيل شوراي حقوق بشر اين بود كه پنج عضو دائم و داراي حق وتوي شوراي امنيت در شوراي حقوق بشر هم عضو دائمي باشند. اما اين پيشنهاد به شدت از سوي اعضاي مجمع عمومي سازمان ملل رد شد.
به نظر مي رسد آمريكا با نااميد شدن از شوراي حقوق بشر و عملي نشدن اهداف خود در اين شورا قصد دارد با حضور در نهاد تازه تأسيس ديگري به كار خود ادامه دهد. اين نهاد كميته دموكراسي سازمان ملل است كه زمزمه تشكيل آن از ژوئن سال 2000 شروع شد. در سپتامبر 2004 اولين نشست رسمي وزراي خارجه اين كميته در مجمع عمومي سازمان ملل برگزار شد. شرايط عضويت در اين كميته دموكراسي بودن كشورهاست.
مبناي تعريف اين دموكراسي هم برگزاري انتخابات به صورت كاملاً   رقابتي و در نظامي چندحزبي است. كشورهاي اصلي اين كميته را اكنون شيلي، جمهوري چك، كره جنوبي، مكزيك، مالي،  آفريقاي جنوبي، آمريكا، پرتغال، لهستان و هند تشكيل مي دهند.
وقتي شوراي جديد حقوق بشر در ماه ژوئن تشكيل جلسه دهد، بحران دارفور در سودان و شرايط حقوق بشري تركيه اولين موضوعات در دستور كار خواهند بود.

اصلاح در سازمان ملل
بحث درباره اصلاحات در سازمان ملل، مدت هاست كه درون اين سازمان مطرح است. سال گذشته كوفي عنان - دبيركل سازمان ملل- گزارشي را به مجمع عمومي ارايه كرد كه نتيجه كار و بررسي يك گروه از كارشناسان منتخب سازمان درباره اصلاحات سازمان ملل بود. اين گروه 16 نفره از كارشناسان كه در ميان آنها چهره هاي شناخته شده اي چون يوگني پريماكوف به چشم مي خوردند پيشنهادات خود را براي كارآمد كردن ساز و كارهاي سازمان ملل از طريق اصلاح نهادهاي اساسي و مهم اين سازمان همچون شوراي امنيت مطرح كرده بودند. يكي از اين پيشنهادات به كار كميسيون حقوق بشر سازمان ملل مربوط مي شد. اين پيشنهاد بعد از بيش از 10 ماه بحث و بررسي اكنون به تصويب رسيده و در آخرين مرحله تشكيل شدن قرار دارد.
بر اساس اين پيشنهاد قرار است شورايي با اعضاي كمتر و سازوكار انتخابي متفاوت جاي كميسيون حقوق بشر را بگيرد. در مطلبي كه مي خوانيد روند تشكيل اين شورا و بحث هاي پيرامون آن توضيح داده شده است.

كوفي عنان
مجمع عمومي سازمان ملل در اقدامي تاريخي و به يادماندني با اكثريت آرا به تصويب شوراي 47 عضوي حقوق بشر رأي داد. انتخابات اعضاي اين شوراي جديد به معناي پشت سر گذاشتن روندهاي گذشته و شروعي تازه، بسيار با اهميت است. بنابراين همه اعضا بايد به طور كامل از روند انتخابات و شوراي جديد حمايت كنند. اين شورا كه اولين جلسه آن در 19 ژوئن تشكيل مي شود، جايگاهي عالي تر و پاسخگويي بيشتري نسبت به كميسيون مورد انتقاد قبلي خواهد داشت.
در روز 9 ماه مه سازمان ملل اعضاي اولين شوراي حقوق بشر خود را انتخاب مي كند. اين لحظه مي تواند و بايد شروع جديدي باشد براي همه كارهاي حقوق بشري سازمان ملل. 170 كشور از جمله همه هم پيمانان واشنگتن در ناتو به قطعنامه تشكيل شوراي جديد حقوق بشر رأي مثبت دادند و اين اتفاق بزرگي است. دلايل زيادي وجود دارد براي اينكه اميدوار باشيم شوراي جديد همه ويژگي هاي مثبت و برتر نظام قديم را جمع كند و در كنار تغييرات مورد نياز جديد، به عملكردي عالي برسد. همه آنها كه خواستار عملي شدن اين وعده و بهبود كار نهاد حقوق بشري سازمان ملل هستند اكنون چند هفته اي تا انتخابات اعضاي شورا زمان دارند تا اين وعده را عملي كنند. نبايد بگذاريم هيچ كشوري كه به حقوق بشر اهميت مي دهد، در حاشيه اين جريان بماند. همه بايد به عملي نشدن اين وعده و بهبود عملكرد اين روند كمك كنند.
علي رغم رأي مثبت اميدواركننده به تشكيل اين شورا، متأسفانه آمريكا به اين قطعنامه  رأي منفي داد و در كنار اسرائيل، جزاير مارشان و پالائو تنها اعضاي مخالف تشكيل شوراي حقوق بشر را تشكيل دادند.
مي دانم مخالفت آمريكا به دليل نگراني از حضور بعضي كشورهاي ناقض حقوق بشر در شوراي جديد است. اما مجمع عمومي و رئيس آن، اعضاي سازمان ملل را متقاعد كرده كه مفادي را به قطعنامه بيافزايند كه حضور ناقضان حقوق بشر در شورا را دشوار كند.
اينكه اعضاي شورا بايد مستقيماً و تك به تك در رأي گيري مخفي و با رأي اكثريت مجمع عمومي انتخاب شوند اقدام مهمي است. اين به آن معني است كه ديگر اعضا مانند كميسيون قبلي حقوق بشر، فقط به دليل نبودن كانديداي رقيب از يك منطقه نمي توانند وارد شوراي حقوق بشر شوند.
از سوي ديگر كشورهاي عضو بايد بالاترين استانداردهاي ارتقا و حفاظت از حقوق بشر را دارا باشند و سوابق حقوق بشري  شان را به هيأت نظارت شوراي حقوق بشر ارائه كنند تا اين سوابق به طور مرتب در طول دوران عضويت كشورها، مورد بررسي و نظارت قرار گيرد.
مجمع عمومي هم قدرت به تعليق درآوردن عضويت كشورها در شورا را دارد و اين قدرتي است كه در گذشته وجود نداشته است. كميسيون حقوق بشر در گذشته فقط اقدامات واكنشي نشان مي داد اما شوراي حقوق بشر وظيفه دارد در جلوگيري از موارد نقض حقوق بشر وارد عمل شود. اما همه اينها به حمايت اعضا بستگي دارد. با حمايت اعضا و عملي شدن همه بندهاي قطعنامه تصويب شده، ديگر ناقضان حقوق بشر به راحتي نمي توانند وارد عمل شوند.

جدول شماره۱۰
كاكورو مانند سودوكو، يك بازي جهاني است. اين بازي در سال 2005 مطرح شد و مدت كوتاهي طول كشيد تا توجه عامه مردم را به خود جلب كند. اين جدول، قبل از اينكه در روزنامه هاي ديگر مطرح شود، اولين بار در روزنامه گاردين به چاپ رسيد. ساختار كاكورو خيلي شبيه جدول كلمات است و مي توان آن را در هر سايزي طرح كرد و تنها تفاوت آن، اين است كه اعداد مورد نظر مرجع ندارند و با جمع اعداد احتمالي در هر ستون و سطر مي توان اعداد مورد نظر را پيدا كرد. اين جدول در بسياري از نقاط دنيا شناخته شده است و علاقه مندان آن معتقدند به زودي زود- مانند سودوكو- در همه جاي دنيا فراگير خواهد شد.
روش حل جدول كاكورو
راه حل هاي زيادي براي حل اين جدول موجود است و همچنين تكنيك هايي كه به شما كمك مي كنند تا بتوانيد به راه حل دست پيدا كنيد. در اينجا مي خواهيم يك نمونه از حل جدول كاكورو را به شما نشان داده و نكته هايي را به شما گوشزد كنيم.
نكته اول: تركيب حداقلي اعداد- اين جدول اعدادي را در انتها و ابتداي هر سطر و ستون مشخص كرده است كه بايد با جمع اعداد احتمالي از 1 تا۹ بدون تكرار به عدد مورد نظر رسيد. بهترين روش براي حل جدول، جست وجوي خانه هايي است كه حداقل از جمع دو عدد حاصل مي شوند. معمولاً اين اعداد از دو خانه در جدول تشكيل شده است. به اعداد۳و 4 در جدول زير دقت كنيد. به طور مثال براي عدد 3، دو احتمال وجود دارد(2و۱)،(1و۲) (در ضمن مانند جدول سودوكو، از عدد صفر نمي توانيم استفاده كنيم).و براي عدد 4 سه احتمال(1و۳) و(3و۱)و(2و۲) وجود دارد كه احتمال(2و۲) پذيرفته نيست چون در حل جدول از عدد تكراري نمي توانيم استفاده كنيم.
به جدول زير دقت كنيد: احتمالات عدد۳ و احتمالات عدد۴ به شما كمك مي كند تا جدول را حل كنيد و احتمالات جدول، شما را محدودتر مي كند. براي عدد 7 در جدول پايين به طور نرمال مي توان احتمالات:
(5و۲)،(6و۱)يا(2و۵)،(1و۶) در نظر گرفت. از طرفي مي دانيم كه جمع عدد 3 (2و۱) يا (1و۲) است؛ پس قراردادن جمع اعداد(3و۴) و(4و۳) منتفي است.
نكته دوم: اعداد مشترك- متوجه شديم براي جمع اعداد۳ و۴ احتمالات(1.2) و(2و۱) براي عدد۳ و احتمالات(1و۳) و(3و۱) براي عدد۴وجود دارد.عددي كه بين اين احتمالات مشترك است، عدد يك است.نكته: اعداد بالاي مربع نشان دهنده مجموع اعداد ستون افقي و اعداد پايين مربع نشان دهنده مجموع اعداد ستون عمودي است.
حل جدول شماره۹