الهه رحماني خاكي- كلاهخودهاي بي سر كه سرتاسر جاده را پوشانده بود، رزمنده اي كه در ميان ويرانه هاي برجاي مانده از يك خانه بر كمين دشمنان بعث ايستاده بود، تپه اي از پوكه هاي خالي كه نشاندهنده يك رزم طولاني شبانه بوده و رزمنده نوجواني كه تنها در سنگر مشغول خواندن قرآن است.
همگي اين صحنه ها تصاوير مستندي از هشت سال دفاع مقدس است كه به وضوح تيزبيني عكاس را در هر لحظه از جنگ نشان مي دهد و همين تصاوير است كه تاريخ مصور جنگ را براي ما زنده نگه داشته و شجاعت و دليري رزمندگان را در تمام مراحل ثبت كرده است. تصاويري به يادماندني و تاثيرگذار كه هر يك دريچه اي است تا هر صاحبدلي را براي مدتي هرچند كوتاه به حال و هواي آن روزها ببرد؛ عكس هايي از عمليات هاي مختلف والفجر، خيبر، عمليات بدر، عمليات فتح، عمليات آزادسازي بستان و.... شايد اينها براي ما فقط يك نام باشند با يكسري تصاوير و گفته ها، ولي براي آنهايي كه در آن دوران بوده و جنگيده اند خاطره است به همراه حسي معنوي و عالمي روحاني كه ما هر چه كنيم نمي توانيم به دنياي آنها دست پيدا كنيم، خوشا به حال آن عاشقان.
نمايشگاه عكس آيينه حضور سفرنامه شقايق ها به همت انجمن عكاسان انقلاب و دفاع مقدس تا 25 مهرماه در محل موزه هنرهاي معاصر فلسطين برگزار است.
اين نمايشگاه بخشي از تلاش خودجوش عكاسان انقلاب و دفاع مقدس است و با توجه به نوپا بودن اين حركت، تعداد قابل توجهي از عكاساني كه از جنگ و انقلاب عكاسي كرده اند شناسايي و تعداد كثيري از آثار به دست آمده ساماندهي شده است كه البته تعدادي از اين تصاويرگران تاريخ، گمنام و ناشناخته باقي مانده اند كه با برپايي چنين نمايشگاه هايي مي توان به حضور و معرفي اين عكاسان عرصه جنگ كمك كرد تا شايد از اين طريق بتوان از نابودي تاريخ مصور آن دوران با ارزش ميهن عزيزمان جلوگيري شود.
در اين نمايشگاه 83 عكاس هر كدام با يك اثر شركت داشته اند كه آثار عكاساني همچون كاظم اخوان، بهمن جلالي، محمود كلاري، رضا برجي، اميرعلي جواديان، محسن راستاني، كاوه گلستان و سعيد صادقي در آن به چشم مي خورند.
عكس هاي به نمايش درآمده در اين نمايشگاه علاوه بر ثبت لحظه هايي به ياد ماندني، هر يك گوياي پيامي خاص بوده اند؛ چنانچه در ميان آنها به نقش زنان فداكار و قهرمان انقلاب نيز اشاره شده است كه چه ايثارگرانه همسران خود را روانه جبهه حق مي كردند و خود تنها حامي خانواده مي شدند. در تصوير ديگر سجده شكر رزمندگان را بر ويرانه هاي خرمشهر پس از آزادي آن شاهد هستيم، خرمشهري كه پس از آزادي بر تمام ديوارهاي آن فقط آثار گلوله و خمپاره و خون ديده مي شد ولي در نهايت همين رزمندگان دلير و جان بركفمان بودند كه اين شهر را آزاد كردند.
با گذري در اين نمايشگاه مي توان سفري در سال هاي جنگ داشت و هر برگ سبز اين سفر را با هر عكس ورق زد و از آن درس ها آموخت.
با اين تصاوير مي توان اين دوران مقدس تاريخ كشورمان را به دوره كنوني گره زد تا مبادا فراز و نشيب آن روزگار و ياد آن ايام از ذهن محو گردد.
اين نمايشگاه به عنوان نخستين بخش از فرهنگ مصور عكاسان جنگ روي ديوار رفته است و براساس تحقيقات صورت گرفته گمان مي رود كه حدود 350 عكاس از صحنه هاي مختلف جنگ عكاسي كرده باشند.
نزديك به 300 نفر از اين افراد شناسايي شده اند كه در نمايشگاه هاي آينده، آثارشان به ترتيب به معرض نمايش گذاشته خواهند شد.

سهيلا نياكان
مشاركت و فعاليت گروهي در اثر يك نياز دسته جمعي و براي تأمين منافع جمعي به وجود مي آيد. زماني كه افراد يا اشخاص حقوقي تشخيص مي دهند ديگر نمي توانند در شرايط موجود حافظ منافع فردي خود باشند و يا اينكه حضورشان در گروه، امكانات و تسهيلات بيشتري برايشان مهيا مي كنند، به ايجاد يك گروه مشاركتي و تخصصي اقدام مي كنند كه هم خواسته هاي جمع را پاسخ گويد و هم به تك تك افراد امتيازهايي تعلق گيرد.
وقتي خبر همكاري مشترك هفت نگارخانه و تشكيل گروه هفت نگاه اعلام شد، فارغ از اينكه چه محدوديتي باعث به هم پيوستن اين نگارخانه ها به يكديگر شده، آنچه مهتر به نظر مي رسيد، ترجيح منافع گروهي به منافع فردي و اهميت دادن به فعاليت فرهنگي به جاي مناسبات اقتصادي بود.
اين بار قاعده شكسته شد و استثناء كه زاييده تفكر هنري است در مناسبات كاري محور قرار گرفت و هنر ، عامل اصلي پيوند افراد با ديدگاه، سلايق و حتي منافع فردي متفاوت شد.
مديران نگارخانه هاي آريا، الهه، دي، گلستان، ماه مهر، هفت ثمر و والي با هدف برگزاري گردهمايي و اعتلاي هنرهاي تجسمي، معرفي هنرمندان جوان و ارتباط با نقاشان قديمي و انتقال تجربه آنها سعي دارند به جريان هاي هنري رنگ و بوي تازه اي بدهند.
چنين گروههايي مي توانند همان مشاركت بخشي خصوصي با دولت براي كم كردن حجم كاري دولت و انجام امور تخصصي به صاحبان تخصص در زمينه هاي مختلف باشند.
وقتي بخش خصوصي به صورت گروهي يا تعاوني و با ديدگاهي فرهنگي و نه تجاري وارد ميدان مي شود و به طور مشخص، برنامه و هدف خود را اعلام مي كند، منافاتي با فعاليت هاي دولتي ندارد و در واقع به طور غيرمستقيم حضور مردم در صحنه سازندگي و رشد كشور صورت پذيرفته و نتايج آن به طور نامحسوس از همان اولين اقدام، قابل پيش بيني است. هر قدر، دولتمردان امور اجرايي را به بخش خصوصي واگذار كنند و خود به امور كلان، برنامه ريزي، تأمين اعتبار و نهادينه سازي مسائل فرهنگي بپردازند، ارتباط مدير هنري و مدير دولتي شكل منطقي تر و شكوفاتري به خود مي گيرد.
گروههايي همچون هفت نگاه بدون توجه به سوبسيدهاي دولتي سعي دارند با علاقه و با اتكاء  به نيروي جوانان مستعد راه خود را ادامه دهند و اولين اقدام خود را برگزاري نخستين نمايشگاه آثار هنري در اسفند ماه اعلام كرده اند؛ اقدامي كه اگر همراه با آموزش نباشد، به طور قطع در درازمدت آنها را دچار مشكل مي كند.
آموزش و ايجاد فضاهاي آموزشي و كارگاه هاي آموزشي، محل مناسبي براي ارتباط جوانان با هنرمندان است و به لحاظ معنوي به فعاليت هاي گروهي پشتوانه فرهنگي مي دهد.
آموزش، عامل تداوم و سپر محافظتي گروه در برابر گرايش هاي اقتصادي است. آموزش، خون جواني به كالبد سنتي مناسبات مي رساند و محمل مناسب انتقال دستاوردها به نسل آينده است.
شايد آنچه باعث شده كه مثلاً معاونت هنري نتواند در زمينه آموزش، فعاليت مهمي انجام دهد و همواره نگران تداخل شرح وظايف خود با معاونت آموزشي در ارشاد يا ديگر نهادها شود، همين نبود ارتباط گسترش و رشد هنر با آموزش است. معاونت هنري وزارت ارشاد، موزه هنرهاي معاصر تهران و سازمان فرهنگي – هنري شهرداري تهران بنا به جايگاه دولتي شان بيشتر موظف به رعايت شرح وظايف هستند و فعاليت آنها بيشتر به علت ماهيت شان، كوتاه مدت و مقطعي است.
در صورتي كه گروههاي فرهنگي بسته به خاستگاه شان گرايشي آموزشي و درازمدت دارند. شايد چنين گروههاي هنري، كمبود محفل هنري را در كشور جبران كنند. چرا كه ديگر همه كارشناسان جهاني و ايراني معتقدند هنر در محفل به وجود مي آيد تا اداره ، و سنت فعاليت اداري هنري سالهاست كه شكست خود را اعلام كرده است و اين محافل هستند كه تضمين كننده حضور هنر در جامعه اند.
ظهور گروه هفت نگاه را به فال نيك مي گيريم و اميدواريم گروههايي از اين دست بتوانند در راستاي اهدافي كه اعلام مي كنند، حركت نمايند؛ از مشكلات موجود در ابتداي راه نهراسند و با اتكاء به شور علاقمندان جوان و دانش هنرمندان با سابقه، هنر را در جامعه امري ضروري و حياتي نشان دهند.

برگزيدگان دهمين دوسالانه عكس ايران
گروه ادب و هنر: اسامي برگزيدگان بخش نمايشگاهي دهمين دوسالانه عكس ايران در 7 بخش اصلي و يك بخش ويژه اعلام شد.
در بخش مستند اجتماعي 46 عكس از 27 عكاس، در بخش طبيعت و منظره نگاري 57 عكس از 41 عكاس، در بخش خلاقه 71 عكس از 40 عكاس، در شاخه صنعتي و تبليغاتي 45 اثر از 222 عكاس، در بخش پرتره 45 عكس از 28 عكاس، بخش معماري 27 عكس از 17 عكاس، بخش خبري و مطبوعاتي 77 عكس از 40 عكاس و در بخش ويژه ميراث محمدي(ص) 48 عكس از 36 عكاس در قالب مجموعه و تك عكس براي حضور در نمايشگاه دهمين دوسالانه عكس ايران برگزيده شد.در بخش مستند اجتماعي مي توان به حضور عكاساني چون بيژن زمين پيرا، مهدي منعم، حسن قائدي، عباس كوثري، محمد نوروزي و...، در بخش پرتره به رومين محتشم، محسن راستاني، مهدي منعم، يدالله عبدي و...، در بخش صنعتي و تبليغاتي به مريم بختيار، بهزاد تركي زاده، محمود عبدالحسيني، احمد معيني جم و... در بخش خلاقه به بهزاد فيروزي، كوروش عسگري و....، در بخش طبيعت و منظره نگاري به پيمان هوشمند زاده، اوشين دانيلي ذكريان، كيارنگ علايي، جلال سپهر، فرهاد سليماني و...، در بخش معماري حامد نيرومند، عليرضا فخري زاده و...، در بخش مطبوعاتي- خبري به مجيد سعيدي، ساتيار امامي، يلدا معيري، عليرضا صوت اكبر و...، در بخش ويژه: ميراث محمدي(ص) به عكاساني چون محسن راستاني، محمود عبدالحسيني، آذين زنجاني و... اشاره كرد.
جشنواره انيميشن مادريد با حضور هنرمندان ايراني
ايرنا- برگزاركنندگان جشنواره سينمايي فيلم هاي انيميشن(پويانمايي) در مادريد پايتخت اسپانيا موسوم به انيمادريد ، محصولات ايران را از بهترين فيلم هاي انيمشين جهان خواندند.
سانتياگو فيساس وزير مشاور در امور فرهنگي دولت، در يك كنفرانس خبري براي معرفي فستيوال انيمادريد۲۰۰۶ گفت : اين جشنواره يك فستيوال مرجع در اروپا و جهان به شمار مي رود و در آن ? فيلم انيميشن از ايران كه از بهترين سازندگان فيلم در اين عرصه است، حضور دارند. اين جشنواره از روز جمعه با نمايش ??فيلم در بخش هاي كوتاه، بلند و سريال به مدت ? روز در شهرك پوسئولو د-آلاركون در حومه مادريد آغاز شده است. فيساس گفت : آثار اين جشنواره از بهترين هاي پويانمايي جهان است كه از ميان صدها اثر ارسال شده از كشورهاي مختلف انتخاب شده اند.