پيرامون تغذيه مناسب و روش هاي صحيح غذا خوردن همواره به اين مطلب مي رسيم كه چه چيزهايي بايد بخوريم بسياري از ما به اين موضوع واقف هستيم، اما به آن عمل نمي كنيم در صورتي كه اگر تغذيه صحيح و كامل و در جهت جذب ويتامين ها باشد ما را به سمت سلامتي و نشاط هر چه بيشتر سوق مي دهد. رعايت اين موارد به تحكيم اسكلت بندي و محكم شدن استخوان ها كمك مي كند و براي سالها بي دغدغه مي توان به زندگي ادامه داد.
يكي از ويتامين هايي كه به فعل و انفعالات دروني استخوان ها كمك مي كند ويتامينِ D است. ويتامين D به جذب كلسيم و هضم غذا كمك نموده و باعث حركت كلسيم در جريان خون و سپس استخوان ها مي شود، همچنين به كليه ها نيز كمك مي كند تا كلسيم اضافي در بدن را با ادرار دفع كنند.
يكي از منابعي كه ويتامين D توليد مي كند نور خورشيد است. به منظور بهره گيري از اين منبع كامل مي بايست در هفته سه بار به مدت 15-10 دقيقه  دست ها و صورت را در معرض نور خورشيد قرار داد. البته براي جلوگيري از سرطان پوست قبل از اين عمل حتماً بايد از كرم هاي ضد آفتاب استفاده كرد. از ديگر منابع مغذي ويتامين D زرده تخم مرغ، ماهي و جگر است. اين ويتامين را اغلب به شير و مارگارين نيز اضافه مي كنند.
متأسفانه با بالا رفتن سن، توانايي بدن در توليد ويتامين D كاهش مي يابد. به علاوه عملكرد كليه ها نيز مختل شده و قدرت جذب ويتامين D  نيز كاهش مي يابد به همين دليل پيشنهاد مي شود افرادي كه بالاي 60 سال دارند حتماً از ويتامين D مصنوعي استفاده كنند.(قرص هاي حاوي اين ويتامين)
منابع مهم تغذيه استخوان ها
منيزيم: به حد وفور در گياهان دريايي، حبوبات، سويا، غلات، برنج و مغزها يافت مي شود.
فسفر: زرده تخم مرغ، گوشت طيور، ماهي، حبوبات، غلات و مغزها.
پتاسيم: شير، ماست، گوشت، ماهي، طيور و مخصوصاً مقادير سرشاري در ميوه ها و سبزيجات مانند پرتقال، موز و سيب زميني وجود دارد.
سبزيجات، ميوه ها و مركبات مخصوصاً توت فرنگي، انبه، طالبي، فلفل سبز و قرمز و كلم بروكلي.
روي: غذاهاي دريايي، گوشت، تخم مرغ، مغزها، غلات و جوانه يونجه.
منبع: ISL Cosultig co.

بزرگي شاخك هاي بيني
شاخك هاي بيني نقش بسيار مهمي در فيزلوژي بيني ايفا مي كنند. اين شاخك ها به دلايل مختلف مثل التهابهاي طولاني حجم زيادي پيدا كرده و مسير بيني را مسدود مي كنند. گاهي نيز در معاينات اوليه تشخيص پليپ روي آنها داده مي شود. درمان آنها در گذشته به اين صورت بوده كه اين شاخك ها را برمي داشتند و در نتيجه بيني خالي مي شد. نبود اين شاخك ها باعث مي شود كه فرد از تنفس خود احساس رضايت نكند، چون در قسمت قدامي و جلوي اين شاخك ها گيرنده هاي خاصي وجود دارد كه وقتي هوا وارد بيني مي شود، از طريق اين گيرنده ها به مغز پيغام مي رسد و عمل تنفس را مطبوع مي كند. اين شاخك ها تا حد ممكن بايد حفظ شوند. امروزه با جراحي هاي ظريف تر علاوه بر اينكه اين شاخك ها حفظ مي شوند، حجم  شان نيز با حفظ كامل مخاط كم خواهد شد.
راينولوژي يك شاخه فوق تخصصي از رشته گوش و حلق و بيني و جراحي سر و گردن است و به بيماري ها و جراحي هاي ناحيه بيني مي پردازد. علاوه بر اينها امروزه محدوده راينولوژي فقط به بيني و سينوس ها محدود نمي شود، بلكه به ساختمان هاي مجاور سينوس ها و بيني نيز توجه نشان مي دهد، از آنجا كه اين محدوده از بدن بسيار مهم و حياتي است در نتيجه مشكلات و بيماري هاي مربوط به آن نيز چه از نظر جسمي و چه از نظر اجتماعي و رواني در كيفيت زندگي افراد نقش بسيار مهمي دارد. برخوردار نبودن از يك تنفس مطبوع و راحت نه تنها زندگي شغلي و شخصي فرد را مختل مي كند، بلكه بر سيستم عمومي بدن نيز اثرات منفي خواهد گذاشت. علم راينولوژي درواقع بعد از بررسي اين مشكلات تلاش مي كند تا سطح عملكرد گوش، حلق و بيني را بهبود بخشد. امروزه روش هاي تشخيصي و درماني متنوع و پيشرفته اي از جمله روش آندوسكوپيك در درمان نابهنجاري هاي بيني، سينوس ها و بيماري هاي وابسته به آن تأثير چشمگيري دارند. در رابطه با انواع نابهنجاري هاي بيني، بيماري هايي كه ممكن است با اين اختلالات اشتباه گرفته شوند و همچنين روش هاي تشخيصي، جراحي ها و... با دكتر محسن نراقي، عضو هيأت علمي دانشگاه علوم پزشكي تهران، راينولوژيست و جراح بيني و دبير علمي اولين كنگره بين المللي راينولوژي گفت وگو كرده ايم. ايشان معتقدند روش تشخيص آندوسكوپيك به عنوان يك روش استاندارد طلايي در تشخيص و درمان بيماري هاي گوش و حلق و بيني اهميت ويژه اي دارد. البته علاوه بر مزيت هاي اين روش محدوديت هاي آن را نيز بايد در نظر گرفت.
***
* دكتر نراقي، لطفاً در ابتدا كمي در مورد فيزيولوژي بيني و تأثير آن روي ساير بافت هاي بدون توضيح دهيد.
- فيزيولوژي بيني بسيار مهم و پيچيده است. مهم ترين عمل بيني وظيفه آن در تسهيل تنفس است. اگر فردي تنفس از راه بيني را از دست بدهد بر سلامت بافت هاي ديگر نيز تأثير منفي خواهد گذاشت. از همه مهم تر اين كه وقتي در مورد بيني و سلامت آن صحبت مي كنيم اين مسأله حتي در روابط اجتماعي افراد اثرات زيادي دارد به اين طريق كه افرادي كه تنفس از راه بيني را از دست مي دهند خواب راحتي ندارند، در نتيجه طي روز كسل، بي حوصله و عصبي هستند. بيني در تصفيه و مرطوب كردن هوا نيز نقش مهمي دارد، يعني مقداري از ذرات هوا توسط آن گرفته مي شود و بعد به راه هاي تنفسي تحتاني يعني ريه ها مي رود. در شرايط تنفسي از نظر رطوبت، وقتي هوا وارد قسمت ريه مي شود شايد چيزي حدود 75 تا 95 درصد از رطوبت آن اشباع شود. اين مسأله براي ريه خيلي مهم است. چون ما يك لايه مرطوب كننده بر روي بافت پوششي و سلول هايي كه در سيستم تنفسي است، داريم كه اين لايه مرطوب كننده يكي از مهم ترين سدهاي دفاعي بدن در مقابل عوامل ميكروبي و ميكروارگانيزم ها است، به اين صورت كه ذرات در اين لايه به دام مي افتند و اين ترشحات مدام در حال عوض شدن هستند (يعني تقريباً هر 20 دقيقه يك بار عوض مي شوند). اين ترشحات نهايتاً از پشت حلق بلع و وارد معده شده و توسط اسيد آن خنثي مي شوند، اين چرخه اي است كه در همه افراد وجود دارد. همچنين اين لايه مرطوب كننده داراي يك سري از عوامل ضد دفاعي است كه اين كار آنها از بين بردن باكتري ها و ويروس هاست.
* آيا اين چرخه در افرادي كه تنفس از راه بيني ندارند، وجود دارد؟
- خير، در اين افراد به دليل نبودن اين چرخه سيستم دفاعي در قسمت تحتاني راه هاي هوايي مثل ريه ها نسبت به فردي كه از راه بيني تنفس مي كند، آسيب پذيرتر مي شود.
* جراحي هاي بيني در چند گروه طبقه بندي مي شوند؟
- وقتي صحبت از جراحي هاي بيني مي كنيم منظور جراحي هاي پلاستيك (زيبايي) و جراحي هاي عملكردي داخل بيني است. جراحي هاي عملكردي براي اصلاح عملكرد داخل بيني انجام مي شود. اين جراحي ها معمولاً در افرادي كه از راه بيني نمي توانند به دلايل مختلف از جمله انحراف تيغه بيني تنفس كنند، انجام مي شود. انحراف تيغه بيني در بعضي از افراد آنقدر شديد مي شود كه تنفس را حتي از حفره بيني نيز محدود مي كند. اين افراد حتماً به جراحي نياز دارند. افرادي كه دچار پليپ هاي بيني هستند و يا مشكلاتي مثل بزرگ شدن بيش از حد شاخك هاي بيني دارند نيز حتماً بايد تحت جراحي قرار گيرند.
* هدف اصلي در هر كدام از اين جراحي ها بر روي چه مسأ له اي بايد متمركز باشد؟
- در هر كدام از اين جراحي ها هدف جراح بايد حفظ عملكرد بيني باشد و اين مسأله نبايد فداي روش جراحي زيبايي شود. به اين معني كه ما در جراحي هاي پلاستيك تا حدي مجاز به تغيير در بيني هستيم تا اينكه هيچ صدمه اي به عملكرد داخل بيني وارد نشود.
* براي پيشگيري از آسيب هايي كه قبل، حين و بعد از عمل جراحي ممكن است ايجاد شود چه اقداماتي را بايد مد نظر داشته باشيم؟
- با توجه به تحولاتي كه در علم راينولوژي به وجود آمده، شناخت ما نسبت به مشكلات داخل بيني خيلي بيشتر شده است. در گذشته وقتي مي خواستيم بيني را معاينه كنيم امكاناتمان خيلي ساده بود در نتيجه ديدمان را نسبت به داخل بيني محدود مي كرد و همين امر باعث مي شد بسياري از مشكلات داخل بيني از نظر مخفي بماند و از آنها در حين عمل غفلت شود، به طوري كه بعد از عمل جراحي براي بيمار مشكلات اساسي به وجود مي آمد و بيمار مجبور بود مجدداً به اتاق عمل بيايد. ولي امروزه يكي از امكاناتي كه در اختيار ما قرار گرفته آندوسكوپي بيني است. ما به كمك اين آندوسكوپ ها مي توانيم تمام مسائل داخل بيني را قبل از عمل تشخيص دهيم.
معاينه آندوسكوپيك براي بيمار خيلي راحت است چون ما قسمت هاي مختلف بيني را با آندوسكوپ هايي كه 4 ميلي متر بيشتر قطر ندارند مشاهده مي كنيم. پس تمام ارزيابي ها قبل از عمل بايد انجام شده باشند.
* تكنيك ها و روش هاي جراحي جديد تا چه حد در به حداقل رساندن دست كاري ها و زخم هاي داخل بيني مؤثر بوده اند؟
- يكي از مشكلاتي كه هميشه بعد از عمل هاي جراحي وجود داشته، چسبندگي هاي داخل بيني بوده، يعني موقع عمل جراحي به دليل آنكه بسياري از برش ها از داخل است، برش هايي كه در ديواره مياني و كناري بيني داده مي شود ممكن است به هم بچسبند و مقدار زيادي از راه تنفسي را مسدود كنند. براي همين امروزه، در روش هايي كه استفاده مي شود اولاً سعي بر اين است كه زخم هاي داخل بيني به حداقل برسد (يعني برش ها در حد ميلي متر باشند) و دوم استفاده از روش هاي جراحي آندوسكوپيك براي حل بعضي از مشكلاتي است كه در حين عمل به وجود مي آيند. مسأله ديگر اين است كه در جراحي هايي كه سابقاً معمول بوده، بافت بيني بايد مقدار زيادي برداشته مي شد، يعني تغيير شكل در بيني مبتني بر كاهش يا برداشتن بافت آن بود. اين عمل در درازمدت اثراتي را به صورت جمع شدگي بيش از حد بيني، فروافتادگي غضروف هاي طرفي و... ايجاد مي كرد، به همين دليل در اين جراحي ها تغييراتي به وجود آمد كه مبناي آنها از كاهش دادن و برداشتن بافت ها به تغيير شكل آنها تبديل شد.
* حفظ عملكرد بيني به چند طريق انجام مي شود؟
- اين كار از دو طريق يعني هم از داخل بيني و هم خارج آن با اجتناب از برداشتن زياد بافت و به حداقل رساندن برش ها و خدشه دار نكردن داربست اسكلتي بيني انجام مي شود. چون روند ترميمي بيني سال به سال تغيير مي كند در نتيجه ما بايد در جراحي اين تغييرات را در نظر بگيريم. چون عوارض جراحي بيني ممكن است در درازمدت خودشان را نشان دهند. بعد از جراحي هم مراقبت هاي لازم بايد انجام شوند كه از چسبندگي هاي داخل بيني پيشگيري شود.
* توصيه هايي كه بيمار بعد از جراحي بايد آنها را رعايت كند شامل چه نكاتي هستند؟
- بعد از جراحي هاي پلاستيك، مهم ترين مراقبت ها جلوگيري از ضربه خوردن است، بعضي از عوامل نيز تورم بيني را افزايش مي دهند مثل قرار گرفتن در معرض آفتاب كه بايد از آن اجتناب كرد. به طور كلي براي هر نوع بيني و برحسب جراحي انجام شده توصيه خاصي وجود دارد.
* در چه زماني افراد به وجود انحراف و يا مشكل در بيني خود پي برده و به پزشك مراجعه مي كنند؟
- انحراف داخل بيني شيوع بالايي دارد. اگر ما بخواهيم انحراف را از بعد فيزيكي بررسي بكنيم چيزي حدود 70?درصد افراد نرمال هم درجاتي از انحراف تيغه بيني دارند. ولي هر انحرافي دليل بر اين نمي شود كه فرد احتياج به جراحي داشته باشد. ما در مواقعي اين انحراف را عمل مي كنيم كه براي بيمار علايم ايجاد كرده باشد. مهمترين سؤالي كه از بيمار پرسيده مي شود نوع تنفس آنها است. و در مورد تنفس باز هم مهم ترين سؤال اين است كه بيمار در هنگام خواب تنفسش به چه صورت است؟ از راه دهان يا بيني؟ چون موقع خواب الزاماً تنفس بايد از راه بيني باشد.
بعضي از افراد اين مسأله را عادي مي دانند، يعني وقتي از آنها در مورد مشكل تنفسي شان سؤال مي كنيم پاسخ منفي مي دهند و وقتي مي پرسيم از راه دهان نفس مي كشند يا بيني مي گويند از راه دهان. بنابراين تنفس از راه دهان علت بسيار مهمي است كه باعث مي شود ما افراد را تحت عمل جراحي انحراف تيغه بيني قرار دهيم.
* كدام يك از بيماري ها ممكن است با انحراف تيغه بيني اشتباه گرفته شوند؟
- بعضي از بيماري ها علايم مشابه اين انحراف را ايجاد مي كنند، يكي از آنها آلرژي هاي بيني هستند كه بخصوص در بهار و تابستان شايع تر بوده و با درمان هاي دارويي رفع مي شوند. بعضي از اوقات فرد هم مبتلا به آلرژي است وهم از انحراف تيغه بيني رنج مي برد كه در اين صورت آلرژي با درمان دارويي رفع مي شود و انحراف با جراحي و اين دو هيچ منافاتي با هم ندارند. دومين بيماري سينوزيت هاي مزمن هستند كه برخلاف سينوزيت هاي حاد در بعضي مواقع تنها علامتشان گرفتگي بيني و صداي تو دماغي است. حالات اين افراد هميشه شبيه افراد سرماخورده است. پليپ  بيني نيز از جمله بيماري هايي است كه ممكن است با انحراف تيغه اشتباه گرفته شوند. اين پليپ ها در بسياري از مواقع همراه با سينوزيت  مزمن هستند و افراد مبتلا به آن در تمام طول سال از گرفتگي بيني و بويايي ضعيف رنج مي برند. در بررسي هايي كه در كيفيت زندگي  اين افراد كرده اند، كيفيت زندگي اين افراد به مراتب پايين تر از كساني است كه دچار نارسايي قلبي و دردهاي كمر و... هستند. معمولاً درمان تأثير چشمگيري در روند زندگي اين افراد دارد. بيش از 90 درصد علل گرفتگي بيني در همين چند دسته است بنابراين تشخيص صحيح آنها در روند درمان بسيار مؤثر خواهد بود.
* خرخر كردن تا چه حدي با انحرافات و ناهنجاري هاي بيني در ارتباط است؟
- خرخر كردن علل بسيار متعددي دارد ولي منشاء اصلي آن مربوط به ديواره هاي حلق است. مشكلات بيني نمي توانند علت خرخر باشند ولي مي تواند در ايجاد آن تأثير منفي داشته باشند. يعني وقتي بيني فرد مسدود است و انحراف شديد دارد خرخر هم مي كند. براي درمان اين فرد اول به طور مستقيم روي حلقش عمل جراحي صورت نمي گيرد، بلكه بايد مسير تنفسي از ابتداي ورود جريان هوا اصلاح شود. اگر افراد مبتلا به اين اختلال وزن بالا دارند در ابتدا به آنها توصيه مي شود كه براي جلوگيري از خر خر وزنشان را كم كنند ولي اگر فرد از وزن مطلوبي برخوردار بود ابتدا مشكلات بيني مثل انحراف تيغه بايد رفع شود و بعد به سراغ حلق برويم. البته حل مشكلات بيني يك اقدام مقدماتي در رفع خرخر است و تمام مشكل خرخر را به طور اساسي حل نمي كند.
* جراحي هاي آندوسكوپيك علاوه بر مزايايشان، چه محدوديت هايي دارند؟
- اين نوع جراحي ها، براي جراح بسيار مشكلند. اولاً ما در محيطي (ناحيه بيني و اطراف آن) كار مي كنيم كه بسيار پرخون است، در نتيجه حين جراحي اگر كوچك ترين خونريزي ايجاد شود عمل دچار مشكل خواهد شد. اين امر ممكن است در طول جراحي بارها تكرار شود، بنابراين جراح بايد باحوصله باشد، دوم اينكه آناتومي سينوس ها بسيار پيچيده بوده و مجاورات (عصب بينايي) پيچيده اي هم دارد. بنابر اين اگر جراح با اين آناتومي آشنا نباشد به عصب بينايي فرد آسيب مي رساند. سوم اينكه آناتومي سينوس ها در افراد مختلف بسيار متغير است و دو فرد سينوس هايشان مثل هم نيست و در نهايت اينكه جراحي كه اين عمل را انجام مي دهد فقط با يك دست كار مي كند و با يك دست نيز دستگاه آندوسكوپ را نگه مي دارد. بنابه همين دلايل اين جراحي يكي از مشكل ترين جراحي هاست.

بعد از يك ماه روزه داري و اجتناب  از خوردن و نوشيدن، بازگشت به روال قبلي زندگي مستلزم طي مراحل تدريجي است. هرگز تغييراتي كه به يك باره روي مي دهند، اثربخش نيستند؛ از اين رو برگشت به رژيم غذايي معمول نيز شامل مراحلي مي شود كه شايسته است در رژيم غذايي خود رعايت كنيد:
۱ - روزهاي نخست پس از ماه مبارك رمضان سعي كنيد از زياده خوري پرهيز كرده و وعده هاي غذايي بيشتر با حجم كمتر را در برنامه خود داشته باشيد.
۲ - صبحانه را هرگز حذف نكنيد و سعي كنيد صبحانه اي كامل شامل مواد پروتئيني(شير يا پنير يا عدسي تا تخم مرغ يا ماست) مواد هيدرات كربني (نان هاي سبوس دار، كورن فلكس و...) و در صورتي كه از چربي خون بالا رنج نمي بريد از كره، همچنين ويتامين ها و املاح  معدني (آب ميوه ها و سبزي ها) صرف كنيد.
۳ - نوشيدن آب به ميزان كافي 8 -7 ليوان به منظور رفع متابوليت هاي مضر را به شما پيشنهاد مي كنيم كه بهتر است 2 تا 3 ليوان آن را همراه با 1عدد ليموترش تازه بنوشيد.
۴ - ميان وعده هاي كوچك مثل مغزه هاي گياهي (بادام، گردو، كشمش و...)، سيب و مركبات و يا يك ليوان شير را حتماً در برنامه  غذايي خود داشته باشيد.
۵ - بهتر است در روزهاي اول پس از ماه رمضان همان دو وعده غذايي را رعايت كنيد. بهتر است وعده ها را طوري تنظيم كنيد كه يك وعده اصلي صبحانه باشد و وعده ناهار يا شام را در ساعات بعدازظهر حدود ساعت 5 ميل كنيد و فواصل بين اين وعده هاي اصلي از ميان وعده هايي مثل: نان و پنير و گردو، شير و خرما، عسل و ميوه و سالادهاي تهيه شده از سبزي هاي تازه بهره ببريد.
۶ - سالادهايي كه تهيه مي كنيد مي تواند حاوي سبزي هاي برگ سبز (كرفس، كاهو، اسفناج، كلم و بروكلي ...)، ميوه ها و سبزي هاي حاوي ويتامين  ث (پرتقال، نارنج، ليموترش، گوجه فرنگي) و موادغذايي حاوي گوگرد و آنتي اكسيدان ها (گردو، ترب، موسير و...) و روغن زيتون به همراه پنير تازه و جوانه ها باشد.
۷ - ميان وعده هاي غذايي شبيه آنچه در بالا گفته شد كمپلكسي از ويتامين ها و مواد معدني مورد نياز را به بدن شما مي رساند و در صورتي كه بدن شما در معرض كمبود اين مواد قرار داشته باشد با استفاده منظم از منابع غني ويتامين قادر به ترميم ذخاير بدن خواهيد بود.
۸ - سعي كنيد يكي از وعده هاي غذايي شما حاوي منابع پروتئيني نظير گوشت ها باشد تا ويتامين هايي نظير B12 و املاحي مثل آهن و روي كه در ساير منابع غذايي فقر آنها وجود دارد به بدن شما برسد. بهتر است غذاهاي گوشتي (گوشت هاي قرمز، مرغ و ماهي ها) را همراه با ليموترش يا موادغذايي حاوي ويتامينC (گوجه فرنگي، جعفري، فلفل دلمه و...) مصرف كنيد تا بهره وري از آهن آنها به بيشترين مقدار برسد.
۹ - بعد از رعايت موارد فوق مي توانيد به تدريج از وعده هاي غذايي كم كرده و به حجم آنها بيفزاييد تا به برنامه  غذايي سابق برگرديد. به خاطر داشته باشيد كه وقتي بدن شما زمان كافي براي تطابق با تغييرات را داشته باشد، سلامتي شما تضمين خواهد شد.
۱۰ - شما مي توانيد با راهكارهاي ارائه شده حتي اگر رژيم غذايي غلطي را استفاده مي كرده ايد، به پايه ريزي يك برنامه غذايي صحيح بپردازيد و هر روز گامي مثبت در جهت رسيدن به يك سبك زندگي سالم برداريد.

استامينوفن مدت هاست كه به عنوان داروي استاندارد ضد تب و درد براي كودكان شناخته شده است. شما استامينوفن را به نوزادان تب دار هم مي دهيد، دارويي كه مي توانيد در هر سوپرماركت و مغازه اي بدون نسخه آن را بخريد، اما بيش از حد بودن چيزهاي خوب هم مي تواند به شما صدمه بزند. اين اصل خصوصاً در مورد استامينوفن و كودكان صادق است.
استامينوفن؛ يك داروي عمومي
استامينوفن عمومي ترين مسكن درد و تب بري است كه به طور گسترده در ايالات متحده استفاده مي شود و در بسياري نقاط دنيا نيز به آساني در دسترس است. در طي دو دهه 1970 و 1980، اين دارو به عنوان كالاي اصلي و ثابت كمدداروي هر خانه اي جاي آسپرين را گرفت. استامينوفن زماني عموميت پيدا كرد كه رابطه بين آسپرين و بيماري نادري در كودكان- كه خون، كبد و مغز را تحت تأثير كشنده قرار مي دهد- مورد توجه قرار گرفت.
استفاده بيش از حد( overdose)
شايد تا اندازه اي در دسترس بودن داروي استامينوفن بيش از هر داروي ديگري موجب اوردوز (overdose) و مرگ ناشي از آن است. اين دارو معمولاً انتخاب جوانان براي خودكشي نيز هست. موارد ديگر نيز زماني اتفاق مي افتد كه افراد سمي بودن استامينوفن را ناچيز مي شمارند و يا اين كه از آن آگاه نيستند.
استامينوفن مي تواند هم در كودكان و هم در بزرگسالان به كبد آسيب برساند. اشخاصي كه برحسب عادت الكل مي نوشند نيز بيش از ديگران در خطر آسيب كبد در اثر استفاده از استامينوفن هستند.
خطرات آسيب به كبد
شما بدون كبد نمي توانيد زنده بمانيد. كبد براي كمك به هضم غذاي شما، صفرا توليد مي كند و فاكتورهاي لختگي خون را مي سازد كه وقتي انگشتتان را مي بريد، خون را بند مي آورند. كبد، انرژي و اندوخته آهن را نيز ذخيره مي كند و بسياري از داروها و مواد شيميايي كه وارد جريان خون شما مي شوند را تجزيه مي كند.
استامينوفن بيش از حد، توانايي كبد را در به عمل آوردن بدون خطر دارو، زياد مي كند. محصول فرعي اين فرآيند، سمي  است و هم به كبد آسيب مي رساند و هم مي تواند نقص كليه را به دنبال داشته باشد. اوردوز شديد مي تواند مرگ آور باشد. خوشبختانه پادزهري نيز به نام (AC) وجود دارد كه بايد هشت تا ده ساعت بعد از استفاده بيش از حد استامينوفن، استفاده شود.
اوردوز چه طور اتفاق مي افتد؟
موارد شديد اوردوز استامينوفن زماني اتفاق مي افتد كه والدين سهواً مقدار بيشتري از دارو را به كودك مي دهند. علايم اوردوز يعني دل درد، تهوع و استفراغ كه معمولاً در اثر بسياري از بيماري ها نيز رخ مي دهند، غالباً آنقدر آشكار نيستند كه شما بفهميد فرزندتان به معالجه فوري نياز دارد.
والدين ممكن است در مقدار دارويي كه به كودك مي دهند، اشتباه هاي متنوعي كنند. گاهي وقتي از نتيجه دادن مقدار توصيه شده دارو راضي نيستند، تصميم مي گيرند كه مقدار بيشتري استفاده كنند. بعضي والدين هم قرص هاي بزرگسالان را به اشتباه به كودكان مي دهند.
همان طور كه حالت هاي مختلفي براي داروي كودكان در نظر گرفته شده، مقدار دارو نيز براي آنها متفاوت است. براي مثال، فرمولاسيون يك قرص مخصوص كودكان، سه برابر غليظ تر از شربتي است كه معمولاً به كودكاني داده مي شود كه هنوز تاتي مي كنند.
به آساني ديده شده كه والدين گرفتار ممكن است فرض كنند كه هر دوي اين مواد مقدار يكساني دارو در خود دارند. اما جانشين كردن شربت با قرص يعني سه برابر آنچه كه بايد، دارو مصرف مي شود. بسياري از داروهاي مربوط به سرماخوردگي نيز حاوي مقداري استامينوفن هستند، بنابر اين ممكن است والدين كاملاً اتفاقي موجب اوردوز شوند، يعني در كنار داروهاي ضد سرماخوردگي، استامينوفن نيز به كودك بدهند.
كنجكاوي هاي خطرناك
اوردوز ممكن است زماني اتفاق بيفتد كه بچه ها (خصوصاً كودكاني كه تاتي مي كنند) طي كنجكاوي هاي غيرمجازشان در كمد داروها يا كيف مادرشان، با دارو برخورد مي كنند و ممكن است آن را با شكلات يا آب ميوه اشتباه بگيرند.
اين اتفاق خصوصاً زماني خطرناك است كه دارويي كه كودك مي يابد، استامينوفن مخصوص بزرگسالان باشد. قرص هاي مخصوص بزرگسالان حاوي 325 يا 500 ميلي گرم استامينوفن هستند، در حالي كه قرص هاي كودك حاوي 80 يا 160 ميلي گرم از اين دارو هستند.
خوشبختانه در اين اكتشاف ها، معمولاً توجه كودكان به شربت ها جلب مي شود. در اين موارد به ندرت كودكي آنقدر از دارو مي نوشد كه براي او خطرناك باشد و به كبدش صدمه بزند.
چه مقدار يعني زياد ؟
عوامل بسياري، مانند سن كودك، مشخص مي كند كه چه مقدار از دارو و استفاده بيش از حد آن مي تواند به كبد صدمه بزند. براي مثال، كودكان زير 5 سال نسبت به بزرگسالان و كودكان ديگر به آسيب كبد كمتر حساسند. مقدار غذاي موجود در معده كودك نيز عامل ديگري  است.
براي تخمين ميزان خطر، پزشكان وزن كودك را و مقدار استامينوفني را كه بلعيده بايد بدانند. (برحسب كيلوگرم و ميلي گرم).
به طور كلي اگر كودك به ازاي هر كيلوگرم وزنش، 15 ميلي گرم استامينوفن اضافي مصرف كرده باشد، پزشكان درمان اورژانسي را توصيه مي كنند.
برچسب دارو را بخوانيد
استامينوفن زماني يك داروي بي خطر و مؤثر است كه آن را همان مقدار كه توصيه شده، مصرف كنيد. برچسب روي دارو را با دقت بخوانيد و بيش از آنچه كه به شما گفته شده، به كودك دارو ندهيد. اگر دارويي را به راحتي و بدون نسخه مي توان خريد، بدان معني نيست كه اصلاً نمي تواند به كودك شما صدمه بزند.
منبع: www.mayocliic.com

گروه اجتماعي- براساس پژوهش هاي انجام شده، نيم ساعت تند راه رفتن 20 درصد از احتمال بروز بيماريهاي قلب و عروق و 10درصد از احتمال سكته مغزي مي كاهد.
رئيس انجمن قلب و عروق ايران در آستانه پانزدهمين كنگره سراسري و پنجمين كنگره همكاري هاي بين المللي قلب و عروق ايران گفت: بررسي ها نشان مي دهد كه كم تحركي يكي از مهم ترين عوامل بروز مشكلات عروقي قلبي است.
دكتر فريدون نوحي افزود: اگر تحرك كافي روزانه داشته باشيم، يعني حتي روزانه نيم ساعت تند راه برويم بيست درصد از احتمال بروز سكته هاي قلبي را كاهش خواهيم داد.وي ادامه داد: بررسي ها نشان مي دهد تغذيه مناسب، استفاده از مواد غذايي سالم شامل سبزي ها و ميوه ها، كاهش مصرف مواد غذايي سرخ كردني، استفاده نكردن از سيگار در كنار تحرك كافي مي تواند تا 50 درصد از احتمال بروز سكته هاي قلبي و گرفتگي عروق قلب بكاهد.
دكتر نوحي با بيان اين كه در ميان بيماري هاي قلب و عروق و پيگيري هاي قبلي و بعدي آن به عنوان اقدامات پرهزينه در بهداشت و درمان دنيا به شمار مي آيد گفت: به سادگي مي توان با رعايت نكته تغذيه اي، تحرك و كنار گذاشتن سيگار از صرف هزينه هاي بيهوده جلوگيري كرد.

جلوگيري از عوارض يائسگي
گروه اجتماعي- در بسياري از زنان شروع يائسگي با افزايش وزن همراه است، اگرچه آنها در اين زمان غذاي بيشتري نمي خورند، اما تحقيقات نشان مي دهد كه حدود ??درصد زنان حتي تا ??كيلو اضافه وزن پيدا مي كنند و علت اصلي اين امر به خاطر كم بودن سوخت و ساز بدن در اين سنين است.
با افزايش سن، بدن زنان به كالري كمتري نيازمند است و در سال هاي يائسگي به دليل كم شدن اين سوخت و ساز بر اثر كمبود هورمون ها، اين نياز كاهش مي يابد و با برنامه غذايي ساده و ورزش و حركات بدني مي توان از اين اضافه وزن جلوگيري به عمل آورد.
براي مثال داشتن برنامه غذايي منظم كارساز است و اگر كسي بتواند از ساعت چهار بعدازظهر به بعد، از خوردن غذا خودداري كند، به ترشح هورمون هاي به اصطلاح شادي زا در بدن كمك مي رساند.
مواد غذايي مانند سويا، عدس، مارچوبه و تخم كتان نيز از كمبود هورمون هاي جنسي در زنان جلوگيري به عمل مي آورند.
براي كم كردن احساس گرگرفتگي كه يكي از اولين عوارض يائسگي در زنان به شمار مي آورد، بايد از نوشيدن قهوه، چاي و ادويه هاي تند خودداري كرد.
انجام ورزش از روش هاي موثر براي جلوگيري از ازدياد وزن است، زيرا نرمش و حركات بدني باعث مي شوند موادغذايي اضافي به شكل چربي در بدن ذخيره نگردند و به ماهيچه ها منتقل شوند.
براي سوخت چربي اضافي در بدن، ورزش هايي مانند پياده روي طولاني، شنا و دوچرخه سواري كه به طور منظم انجام گيرند، مي توانند موثر باشند.
ورزش هاي سنگين تر براي افزايش قدرت ماهيچه ها مناسب هستند و مي توان گفت كه هر دو اين ورزش ها براي زنان در سال هاي يائسگي ضروري هستند.
براي انجام بسياري از حركات بدني و نرمش احتياج به سالن ورزش هم نيست و اين حركات را به سادگي در خانه نيز مي توان انجام داد، اما نكته مهم، انجام منظم و روزانه اين تمرينات است
رويترز: 23 اكتبر