برزيل و آرژانتين را بايد دو كشور بزرگ و مهم هسته اي در آمريكاي جنوبي دانست. اين دو كشور جزو كشورهاي درحال توسعه بوده و با يك برنامه ريزي مدون به پيشرفت هاي مناسبي در زمينه تكنولوژي هسته اي دست يافته اند. برزيل داراي دو راكتور هسته اي قدرت بوده كه 4 درصد از برق مورد نياز برزيل را توليد مي كنند. نخستين راكتور قدرت برزيل جهت توليد برق در سال۱۹۸۲ ميلادي مورد بهره برداري قرار گرفت. آرژانتين هم داراي دو راكتور قدرت بوده كه حدود 10درصد برق آرژانتين را تامين مي كند و اولين راكتور آن در سال 1974 مورد بهره برداري قرار گرفت. رشد سريع هسته اي برزيل و آرژانتين از سال 1990 شروع شد.
مقدار انرژي الكتريكي توليد شده توسط نيروگاه هاي هسته اي برزيل حدود 13 ميليارد كيلووات ساعت و آرژانتين 7 ميليارد كيلووات ساعت در سال است.
رامتين راوندي
در سال 1970 دولت وقت برزيل در يك مزايده بين المللي جهت احداث نيروگاه هسته اي شركت كرد. در اين مزايده شركت آمريكايي وستينگهاوس برنده ساخت نخستين نيروگاه اتمي با نام Angra-1 شد و ساخت آن در سال 1971 بين سواحل ريودوژانيرو و سائوپائولو شروع شد. در سال۱۹۷۵ برزيل قراردادي با كشور آلمان غربي جهت ساخت 8 نيروگاه هسته اي 1300 مگاوات با شركت KWU زيمنس امضا مي كند.
قرار شد اين 8 راكتور از نوع آب سبك PWR - Biblis بوده و در كمتر از 20 سال ساخته شوند. جهت تحقق اين موضوع دو كشور آلمان و برزيل شركتي به نام NUClEBRAS تاسيس نمودند. البته شركت هاي ديگر آلماني- برزيلي جهت اهدافي مانند توليد آب سنگين، غني سازي بوسيله فرآيند جت- نازل، ساخت سوخت هسته اي، توليد كيك زرد و.... تاسيس شد. به علت مسائل مالي، برنامه انتقال تكنولوژي از آلمان به برزيل با تاخير مواجهه گشت. در همين زمان شركتي به نام INB در برزيل تاسيس شد تا در اجراي پروژه هاي هسته اي به اين كشور كمك كند.
نيروگاه ANGRA-1 در دسامبر 1984 به صورت تجاري با ظرفيت خالص 626مگاوات الكتريكي مورد بهره برداري قرار گرفت. در سالهاي بين 1985 تا 1989، دوبار قطع برق ac خارج از برنامه براي اين نيروگاه پيش آمد كه يكي مربوط به چگالنده اصلي آن و ديگري به علت مشكل براي ديزل ژنراتور اضطراري نيروگاه بود. ساخت دومين نيروگاه هسته اي برزيل با نام 2- ANGRA توسط شركت KWU در ژانويه 1976 شروع شد و در تاريخ 21جولاي 2000، پس از 24سال بهره برداري آزمايشي از آن با قدرت 100 درصد صورت گرفت. پس از آن از جولاي 2002 با بيش از 90درصد قدرت اسمي خود مورد بهره برداري قرار گرفت. ظرفيت خالص الكتريكي اين نيروگاه 1270 مگاوات است كه در جديدترين آمارها توان الكتريكي آن را 1350 مگاوات اعلام نموده اند. سومين نيروگاه هسته اي برزيل با نام ANGRA-3، توسط KWU و با ظرفيت الكتريكي 1309 مگاوات الكتريكي كه مشابه ANGRA-2 است تا 70 درصد ساخت آن در سال۲۰۰۲ پيشرفت داشته ولي به علت مشكلات اقتصادي، دولت برزيل از مدت ها به دنبال يك شركت با سرمايه 8/1 ميليارد دلار جهت تكميل آن بوده تا در سال 2007 آن را به اتمام برساند. نيروگاه هسته اي ANGRA-1 سال،۱۹۹۹ به مقدار 9/3976گيگا وات ساعت انرژي توليد نمود و همچنين ضرايب در دسترس بودن آن 96 درصد بود كه نشان مي دهد يك نيروگاه كارآمد است. 2- ANGRA هم در سال 2002، به اندازه 2/9238 گيگا وات ساعت انرژي توليد نمود. برزيل داراي معادن اورانيوم هم است. بين سالهاي 2000 تا 2002 ظرفيت توليد اورانيوم از معادن برزيل 340 تن در سال بود كه در حال حاضر فراتر از 500 تن در سال است. اورانيوم برزيل جهت مصرف داخلي مورد استفاده قرار مي گيرد. در زمينه چرخه سوخت هسته اي و غني سازي هم برزيل فعال است. جهت غني سازي مهم ترين روش آنها استفاده از سانتريفيوژ است كه نخستين آبشار آن را راه اندازي كردند و دومين آن انتظار مي رود بين سالهاي 2007 تا 2008 راه اندازي شود. نخستين آبشار از سانتريفيوژها داراي ظرفيت 115هزار كار واحد جداسازي (SWU) در سال است كه در سال 2006 مورد بهره برداري قرار گرفت كه حدود 60 درصد سوخت غني شده راكتورهاي برزيل را تامين مي كند. ظرفيت آبشار دوم از سانتريفيوژهاي برزيل 200هزار كار واحد جداسازي است كه تكنولوژي آن بسيار شبيه به تكنولوژي شركت اروپايي Urenco است. همچنين كارخانه سوخت INB كه توسط زيمنس در برزيل طراحي شده داراي ظرفيت توليد 160تن قرص سوخت و 280تن مجتمع سوخت هسته اي در سال است. با توجه به خلاصه آمار داده شده مي توان به برنامه ريزي مدون برزيل جهت استفاده از اقتصاد نيروگاه هاي هسته اي پي برد، به طوري كه برنامه آينده آنها گسترش بيشتر اين تكنولوژي جهت استفاده بهينه از فوايد اقتصادي و فني آن است.آرژانتين هم در اين زمينه رشد قابل قبولي در منطقه آمريكاي جنوبي داشته است.
نخستين راكتور آرژانتين با نام Atucha-1 و توان الكتريكي 335 مگاوات و از نوع آب سنگين توسط شركت زيمنس ساخته شد. نكته جالب توجه در اين راكتور استفاده از غناي 85/0 درصد اورانيوم است كه در ديگر راكتورهاي آب سنگين دنيا به چشم نمي خورد. اين عمل باعث شده كه هزينه هاي بهره برداري تا 40 درصد كاهش يابد. دومين راكتور قدرت آرژانتين از نوع آب سنگين كاندو با تكنولوژي كشور كانادا و توسط يك شركت ايتاليايي ساخته شد. اين راكتور با نام Embalse و توان خالص 600 مگاوات الكتريكي در سال 1983 وارد مدار شد.
سومين راكتور هسته اي قدرت آرژانتين با نام Atucha-2 و توان الكتريكي 692 مگاوات توسط شركت KWU آلمان طراحي شد كه هنوز ساخت آن تكميل نشده است. دولت آرژانتين به دنبال سرمايه گذار 400 ميليون دلاري از آلمان، برزيل و اسپانيا جهت تكميل اين راكتور آب سنگين مي گردد تا آن را تكميل كند. در سال 2006 دولت آرژانتين مبلغ 5/3 ميليارد دلار جهت توسعه تكنولوژي هسته اي به تصويب رساند. ساخت چهارمين نيروگاه هسته اي قدرت آرژانتين پس از سال۲۰۱۰ و با هزينه 2ميليارد دلار شروع خواهد شد. آرژانتين هم داراي معادن اورانيوم است كه دوتاي آنها در حال حاضر مورد استفاده قرار مي گيرند. آرژانتين در زمينه چرخه سوخت هسته اي هم فعال است. اين كشور داراي كارخانه ساخت سوخت هسته اي با ظرفيت 150 تن در سال است. از تكنولوژي پخش گاز توسط سانتريفيوژ براي غني سازي استفاده مي كنند. در يك جمع بندي كلي بايد گفت آرژانتين علاوه بر موارد فوق داراي واحد توليد آب سنگين و يك واحد خالص سازي اورانيوم و سه مركز اتمي و شش راكتور تحقيقاتي است. با توجه به توضيحات فوق مي تون پي برد كه نگراني از تامين انرژي توسط سوخت هاي فسيلي، باعث شده است كه استفاده اقتصادي از تكنولوژي هسته اي بخصوص در زمينه نيروگاه هاي هسته اي مدنظر اين دو كشور بزرگ آمريكاي جنوبي قرار بگيرد. نكته قابل توجه ديگر اينكه برزيل و آرژانتين با توجه به دارا بودن معادن اورانيوم سعي دارند كه بتوانند سوخت مورد نياز راكتورهاي خود را توليد كنند. اين موضوع با توجه به اينكه در آينده راكتورهاي ديگري ساخته خواهد شد براي آنها فوايد اقتصادي چشمگيري در بر خواهد داشت. به طور حتم در آينده نزديك اخبار بيشتري در زمينه گسترش تكنولوژي هسته اي از اين دو كشور شنيده خواهد شد.

گروه اقتصادي- در ده ماهه سال جاري امارات متحده عربي، آلمان و چين 7/41 درصد از ارزش كل كالاهاي صادراتي به كشورمان را به خود اختصاص دادند.
به گزارش روابط عمومي گمرك ايران در اين مدت 3/22 درصد از ارزش كل واردات كشورمان از امارات متحده عربي، 5/12 درصد از آلمان و 9/6 درصد از چين بوده است.
اين گزارش مي افزايد: در مدت ياد شده 7 ميليارد و 416 ميليون و 341 هزار دلار كالا از امارات متحده عربي، 4 ميليارد و 155 ميليون و 258 هزار دلار از آلمان و 2 ميليارد و 310 ميليون و 425 هزار دلار از چين وارد كشور شده است.
براساس اين گزارش، ميزان وزني كالاهاي وارداتي از كشور امارات متحده عربي 7 ميليون و 728 هزار و 741 تن، از آلمان يك ميليون و 908 هزار و 534 تن و از چين يك ميليون و 638 هزار و 976 تن بوده كه به ترتيب 1/23، 7/5 و 9/4 درصد از وزن كل كالاهاي وارداتي به كشور را دارا بودند.
در اين مدت همچنين يك ميليارد و 742 ميليون و 258 هزار دلار كالا از فرانسه، يك ميليارد و 732 ميليون و 915 هزار دلار از سوئيس، يك ميليارد و 530 ميليون و 22 هزار دلار از جمهوري كره، يك ميليارد و 425 ميليون و 883 هزار دلار از ايتاليا، يك ميليارد و 201 ميليون و 400 هزار دلار از هند، يك ميليارد و 49 ميليون و 381 هزار دلار از انگلستان و 823 ميليون و 536 هزار دلار از هلند وارد كشور شده است.
در مجموع ده كشور فوق الذكر 61 درصد از وزن و 2/70 درصد از ارزش كل واردات كشورمان را به خود اختصاص دادند.
براساس اين گزارش ژاپن، تركيه، اتريش، برزيل، بلژيك، سوئد، فدراسيون روسيه، عربستان سعودي، اسپانيا و تايوان از ديگر كشورهاي عمده صادركننده كالا به ايران بودند كه در مجموع 9/14 درصد از وزن و 5/15 درصد از ارزش كل واردات را دارا بودند.
همچنين در مدت ياد شده 9/75 درصد از وزن و 7/85 درصد از ارزش كل واردات ايران از 20 كشور جهان صورت گرفت.
شايان ذكر است، در ده ماهه سال جاري
33 ميليون و 422 هزار و 700 تن انواع كالا به ارزش 33 ميليارد و 292 ميليون و 500 هزار دلار وارد كشور شد كه اين ميزان نسبت به مدت مشابه سال قبل به لحاظ وزني 20 درصد و از حيث ارزش 8/2 درصد افزايش يافت.

گروه اقتصادي- وزارت اقتصاد روسيه با انتشار گزارشي در پايگاه اطلاع رساني خود اعلام كرد با توجه به كاهش برآوردهاي قيمت جهاني نفت، اقتصاد روسيه با كاهش رشد رو به رو خواهد شد.
به گزارش پايگاه اينترنتي بلومبرگ، روسيه، بزرگ ترين توليد  كننده نفت جهان بعد از عربستان سعودي، پس از كم كردن برآوردهاي خود درباره قيمت نفت خام، پيش بيني ميزان رشد اقتصادي خود را كاهش داد. وزارت اقتصاد روسيه در اين گزارش اعلام كرد: رشد توليد ناخالص داخلي روسيه در سال جاري احتمالا 05/6درصد خواهد بود كه در مقايسه با پيش بيني قبلي (2/6درصد) كمتر است.
رهبران روسيه نيز هشدار داده اند رشد ناخالص داخلي كه ناشي از افزايش قيمت هاي نفت و گاز به اين كشور كمك كرده تا ميلياردها دلار بدهي خود را پرداخت كند، ممكن است با كاهش بهاي انرژي كند شود. ولاديمير پوتين، رئيس جمهوري روسيه، به دنبال كاهش بهاي نفت به كمتر از 60 دلار هر بشكه، از شركت هاي بزرگ روسي خواسته است براي كاهش وابستگي اين كشور به صادرات مواد خام بيشتر تلاش كنند.آنتون استراچنوسكي، اقتصاددان ارشد بانك سرمايه گذاري تريوكا ديالوگ در مسكو مي گويد: رشد كند اقتصادي روسيه، واقعيتي عيني است و ما اثرهاي آن را در آينده خواهيم ديد. وي افزود: دوره اي كه پول به راحتي به دست آيد، به پايان رسيده است. افزايش بي سابقه بهاي نفت براي روسيه كه ناتواني در پرداخت بدهي هاي داخلي موجب كاهش ارزش روبل و ورشكستگي بانك هاي آن شده بود، موهبتي بود كه زمينه هاي رشد اقتصادي اين كشور را براي مدت 9 سال فراهم كرد. پس از آن، ميزان ذخيره صندوق دولتي نفت كه درآمدهاي نفتي در آن ذخيره مي شود، تا پايان ماه ژانويه به 99/9 ميليارد دلار رسيد. افزايش بي سابقه بهاي نفت همچنين سبب شد ذخاير ارز و طلاي روسيه به 309ميليارد و 500 ميليون دلار افزايش يابد.

كاهش قيمت نفت
وزارت اقتصاد روسيه پيش بيني مي كند كه قيمت هاي نفت در سال 2007 از 61دلار به 55 دلار به ازاي هر بشكه كاهش يابد. دولت روسيه بودجه خود را بر اساس قيمت نفت شاخص اين كشور يعني نفت اورال محاسبه مي كند. قيمت كنوني نفت اورال در حدود 55 دلار به ازاي هر بشكه معامله مي شود كه 7 درصد نسبت به قيمت نفت مبادلاتي در بازار مبادله نيويورك كمتر است. وزارت اقتصاد روسيه همچنين پيش بيني مي كند كه قيمت هاي نفت به 53 دلار در سال 2008، 52 دلار در سال۲۰۰۹ و 50 دلار در سال۲۰۱۰ به ازاي هر بشكه كاهش يابد.
استراچنوسكي مي گويد: كاهش قيمت هاي نفت سبب كاهش مازاد تجاري روسيه در سال جاري خواهد شد، هر چند كه قيمت هاي پايين تر انرژي تورم را كاهش خواهد داد و احتمالا كيفيت رشد اقتصادي را بهبود خواهد بخشيد.